hodowców kotów brytyjskich
Wystawowe ABC
Jest wiele światowych organizacji zajmujących się zjednaczaniem miłośników kotów np.: FIFe, CFA, GCCF, TICA, WCF. Różnią się one między sobą poglądami, tytułami i szybkością zatwierdzania nowych kocich ras i ich odmian. Poniżej przedstawione są zasady wystawowe panujące pod patronatem FIFe, gdyż jestem członkiem właśnie tej organizacji.
Świat kocich wystaw to przyprawiająca o zawrót głowy mieszanka różnych klas, różnokolorowych kokard, wielu etapów osiągania tytułów oraz różnorodność nagród. Na żadnym szczeblu oceny kot nie rywalizuje z drugim osobnikiem. Tym, co się ocenia, jest “odległość” kota od opisanego ideału, który bywa określany jako standard rasy – kota “idealnego” w swojej klasie, płci, kolorze i maści. Gdyby nie kocie wystawy, to nie byłoby takiego miejsca, gdzie zostałby nagrodzony ogromny wysiłek hodowców w kreowaniu i uszlachetnianiu kotów rasowych.
Aby kot mógł jeździć na wystawy trzeba zapisać się do jednego z Klubów Felinologicznych i zarejestrować kota. Zarejestrowanego kota, który musi mieć minimum 3 miesiące zgłasza się na wystawę przesyłając organizatorom wystawy wypełnione na specjalnym formularzu i potwierdzone stemplem przez macierzysty Klub zgłoszenie. Formy dostarczenia takiego dokumentu są różne i zależą od organizatora – może być listownie, faksem lub on-line. Opłaty za wystawę wnosi się przelewem (przekazem) lub na miejscu, ale wtedy są one nieco wyższe. Średni koszt uczestnictwa kota w wystawie waha się od 50 do 80 zł za jeden dzień, często oferowane są zniżki dla tych, którzy wystawiają kota przez dwa dni lub zgłaszają więcej niż jednego kota
Jadąc na wystawę potrzebujemy parę dokumentów takich jak: aktualne zaświadczenie o stanie zdrowia kota wydane przez lekarza weterynarii (nie wcześniej niż trzy dni przed wystawą), książeczkę zdrowia z aktualnymi szczepieniami (obowiązkowe są szczepienia przeciw wściekliźnie i panleukopenii dokonane nie później niż rok i nie wcześniej niż miesiąc przed wystawą), dowód opłaty uczestnictwa w wystawie i kopię rodowodu. Koty białe muszą mieć dodatkowo zaświadczenie lekarskie o stanie słuchu. Jeśli wybieramy się z kotem na wystawę zagraniczną będziemy potrzebować dla naszego pupila dodatkowo paszport i chip.
Przy przyjęciu kota na wystawę, przed wejściem na salę wystawową zawsze obecny jest weterynarz, który sprawdza kondycję kota oraz dokumenty. Koty chore są eliminowane z uczestnictwa w wystawie. Wystawiane koty muszą mieć obcięte pazury. Od organizatorów otrzymujemy katalog kotów biorących udział w wystawie oraz kopertę. W kopercie znajduje się numerek, który zabieramy ze sobą gdy idziemy z kotem do oceny oraz znaczek, który pozwoli swobodnie poruszać się przy wejściu i wyjściu z hali.
Bardzo ważne jest sprawdzenie danych zawartych w katalogu tzn.: imię kota, płeć, datę urodzenia, kolor, klasę wystawową. Jeśli nastąpiła pomyłka trzeba zgłosić się do sekretariatu przed rozpoczęciem ocen.
Kiedy mamy już za sobą kontrolę weterynaryjną i odebraliśmy dokumenty udajemy się na salę na której stoją poustawiane klatki wystawowe. Często są już one ponumerowane przez organizatorów, musimy wtedy odnaleźć klatkę, w której będzie przebywał nasz kot podczas wystawy. Jeśli klatki nie są ponumerowane, wtedy wybieramy sobie dowolną klatkę i zawieszamy na niej numerek (z koperty) od strony widzów. Musimy przygotować klatkę, tak żeby kot czuł się w niej dobrze.
Klatki wystawowe najczęściej mają wymiary: 65x65x60cm. Czasem na wystawie istnieje możliwość (za dopłatą ok.50zł) otrzymania podwójnej klatki (dla jednego kota) wtedy klatka ma wymiar 65x65x120. Bardzo ważne są nie przeźroczyste zasłonki, które obowiązkowo potrzebne są na wystawie do oddzielania kotów od siebie oraz służą do ozdoby. Trzeba uszyć dwie zasłonki 65 x 65 (mocowanie dowolne: gumka, ściągacz) oraz mieć kawałek sztywnego materiału na wyłożenie dna klatki np. (dywanik, wykładzina łazienkowa). Można również do klatki wsadzić tzw. kocią norkę – budkę, aby nasz ulubieniec czuł się bezpiecznie. Pamiętajmy, że dla kota pierwsza wystawa to duże wyzwanie, nowe miejsce, dużo ludzi, hałas i inne koty wiec trzeba zapewnić mu komfort i poczucie bezpieczeństwa. Bardzo przydatna jest dodatkowo przeźroczysta pleksi lub folia, która powstrzyma oglądających, a zwłaszcza dzieci od wkładania palców do kota. Oczywiście należy mieć miseczkę na świeżą wodę i jedzenie oraz kuwetę.
Mamy pięć kategorii, w których wystawiane są koty. Kategoria pierwsza to koty egzotyczne i persy, kategoria druga to koty półdługowłose, do kategorii trzeciej zaliczamy koty krótkowłose m.in. brytyjczyki, w kategorii czwartej możemy podziwiać koty syjamskie i orientalne. Kategoria piąta to koty domowe tzw. “dachowce”. Przyporządkowanie ras do kategorii można zobaczyć tutaj
Wykaz kotów, ocenianych przez poszczególnych sędziów, jest wywieszany przed rozpoczęciem wystawy przy stolikach sędziów lub na ścianach hali. Trzeba poszukać, kto sędziuje koty brytyjskie w danym kolorze. Ocenę zaczyna się od kotów w najwyższej klasie – najpierw dorosłe, potem młodzież i maluchy. Koty brytyjskie oceniane są po abisyńskich (ABY) i bengalskich (BEN), a przed kotami burmskimi (BUR) i kartuzkimi (CHA) – kolejność oceny jest taka, jak w katalogu. Kiedy przyjdzie kolej oceniania naszego kota, steward przez mikrofon wywoła nasz numer. Kota do oceny (do ringu) przynosi właściciel i najczęściej to on prezentuje go sędziemu. Ocena odbywa się na stoliku, ważne jest, aby zwierzę było spokojne, dało się obejrzeć i ładnie się prezentowało. Sposób trzymania kota brytyjskiego widać na zdjęciu.
Koty są oceniane na podstawie standardu rasy wyznaczonej przez organizację, która organizuje daną wystawę. (standard kota brytyjskiego według FIFe) Sędzia ogląda kota i swoje uwagi o jego dobrych i złych cechach wpisuje do karty oceny. Opisuje: typ, głowę, oczy, futro, ogon, kondycję oraz wpisuje ocenę, lokatę i ewentualnie tytuł. Ocenę wraz z dyplomem wystawca otrzymuje pod koniec wystawy. Ocena sędziego jest niepodważalna i nie podlega dyskusji.
Na wystawach koty mogą otrzymywać następujące oceny:
ocena doskonała – Ex / V
ocena bardzo dobra – SG / VG
ocena dobra – G
Lokaty 1, 2, 3, 4 przyznawane są dla pierwszych czterech kotów w jednej odmianie barwnej, klasie i tej samej płci bez względu na ocenę.
O certyfikaty koty rywalizują w swoich grupach kolorystycznych i klasach. Przyznawane są oddzielnie kotkom i kocurom. Koty oceniane są w różnych klasach (tabelka poniżej). Tylko jeden najlepszy dorosły kot i kotka w danej klasie może uzyskać ocenę doskonałą z pierwszą lokatą (Ex 1) i certyfikat uprawniający do uzyskania tytułu (Champion, International Champion itd.)
Młode koty (4-10 miesięcy) otrzymują tylko oceny (Ex, SG itd.) bez certyfikatu i są szeregowane 1,2,3,4 od najlepszego. Miotom przyznawane są miejsca I, II, III, VI.
Jeśli w danym kolorze lub grupie są min. 3 koty, niezależnie od wieku i płci, sędzia wybiera najlepszego kota i przyznaje mu tytuł Best in Variety (BIV), czyli najlepszego w kolorze lub rasie, bardzo ceniony przez hodowców. Wybór kotów do finału, nazywanego Best in Show jest nieco bardziej skomplikowany. Odbywa się najczęściej po zakończeniu oceny wszystkich kotów albo po zakończeniu oceny kotów danej kategorii. Sędzia może wybrać z ocenianych kotów krótkowłosych jednego przedstawiciela i przedstawicielkę w każdej klasie wiekowej. Porównuje więc koty kilku ras np. abisyńskie, brytyjskie i rosyjskie niebieskie. Nominacja do BIS jest dużym i bardzo cenionym wyróżnieniem. Może się więc zdarzyć, że kota trzeba będzie nosić do sędziego 3 razy, dlatego trzeba dość uważnie słuchać komunikatów przekazywanych przez stewardów i nie przegapić przywołania kota do sędziego.
Po nominacjach następuje przerwa (ok. 1 godz) , podczas której sędziowie udają się na obiad. Po przerwie odbywa się finał czyli BEST in SHOW. Wszystkie nominowane koty zaproszone są na ring, tam umieszczone w klatkach i prezentowane przez stewardów. W danej kategorii konkurują ze sobą koty różnych ras. Zespół sędziów wybiera najlepszych przedstawicieli grupy (kotki, kocury, młodzież 6-10, kociaki 3-6, mioty, kastraty i weterany), które otrzymują tytuł Best in Show. Potem najlepsze dorosłe koty danej kategorii walczą między sobą o tytuł Best of Best (najlepszego kota wystawy).
Karty ocen i dyplomy wydawane są pod koniec wystawy, trzeba dokładnie sprawdzić czy nie ma żadnego błędu i ewentualne pomyłki zgłosić od razu do organizatora, bo po wystawie będzie już za późno.
Klasy wystawowe i certyfikaty:
01 – Klasa Europejskich Championów (EC) – Ocena honorowa HP
02 – Klasa Europejskich Premiorów (EP) – Ocena honorowa HP
03 – Klasa Grand International Champion (GIC) – Certyfikat na EC “CACE”
04 – Klasa Grand International Premior (GIP) – Certyfikat na EP “CAPE”
05 – Klasa International Champion (IC) – Certyfikat na GIC “CAGCIB”
06 – Klasa International Premior (IP) – Certyfikat na GIP “CAGPIB”
07 – Klasa Championów (CH) – Certyfikat na IC “CACIB”
08 – Klasa Premiorów (PR) – Certyfikat na IP “CAPIB”
09 – Klasa otwarta – Certyfikat na CH “CAC”
10 – Klasa Kastratów – Certyfikat na PR “CAP”
Klasa 09 i 10 dla kotów powyżej 10-ciu miesięcy nie posiadających tytułów.
11 – Klasa ( 7-10 m-cy) – starsza młodzież
12 – Klasa ( 4-6 m-cy) – młodsza młodzież
14 – Klasa kotów domowych
17- Klasa weteranów
15 – Klasa miotów (minimum 3 kociaki)
Inne oznaczenia i skróty na wystawie:
Ohne / without / % – bez certyfikatu
BIV / BOV – najlepszy kot w kolorze / rasie
Nom BIS – nominacja do BEST IN SHOW
BIS – BEST IN SHOW
BOS – BEST OPP. SEX
BIC – BEST IN CATEGORY
BOB – BEST OF BEST
DYSQ. – dyskwalifikacja
ABS – absencja, nieobecność
CH (Champion) – Aby zdobyć tytuł Champion lub Premior, kot musi uzyskać trzy certyfikaty CAC (Certifikat d’Aptitude Championat) lub CAP (Certifikat d’Aptitude Premier) od trzech różnych sędziów na trzech wystawach międzynarodowych lub krajowych organizowanych pod auspicjami FIFe.
Aby otrzymac certyfikat CAC lub CAP kot musi uzyskać co najmniej 93 punkty.
IC (International Champion) – Aby uzyskać tytuł International Champion lub International Premior, kot musi zdobyć trzy certyfikaty CACIB (Certifikat d’Aptitude Championat International Beaute) lub CAPIB (Certifikat d’Aptitude Premier International Beaute) od trzech różnych sędziów w dwóch różnych krajach na wystawach międzynarodowych organizowanych pod auspicjami FIFe. Po zdobyciu dwóch certyfikatów CACIB lub CAPIB w tym samym kraju, kot musi zdobyć trzeci certyfikat CACIB lub CAPIB w innym kraju.
Aby otrzymac certyfikat CACIB lub CAPIB kot musi uzyskać co najmniej 95 punktów.
GIC (Grand International Champion) – Aby uzyskać tytuł Grand International Champion lub Grand International Premior, kot musi zdobyć sześć certyfikatów CAGCIB (Certifikat d’Aptitude Grand Championat International) lub CAGPIB (Certifikat d’Aptitude Grand Premier International) od trzech różnych sędziów w trzech różnych krajach na wystawach międzynarodowych organizowanych pod auspicjami FIFe. Po zdobyciu czterech certyfikatów CAGCIB lub CAGPIB w tym samym kraju, kot musi zdobyć piąty i szósty certyfikat CAGCIB lub CAGPIB w innym kraju.
LUB
Aby uzyskać tytuł Grand International Champion lub Grand International
Premier, kot musi uzyskać:
- 8 (osiem) certyfikatów CAGCIB, bądź odpowiadające mu CAGPIB
- od co najmniej 4 (czterech) różnych sędziów
- w co najmniej 2 (dwóch) różnych krajach
- podczas 8 (ośmiu) międzynarodowych wystaw FIFe
W tym samym kraju można uzyskać maksymalnie 7 (siedem) certyfikatów CAGCIB lub odpowiadające im CAGPIB.
Aby otrzymac certyfikat CAGCIB lub CAGPIB kot musi uzyskać co najmniej 96 punktów.
SC/EC (European Champion or Champion of Europe) – Aby uzyskać tytuł European Champion (FIFe American Champion) lub European Premior (FIFe American Premior) kot musi zdobyć dziewięć certyfikatów CACE (Certifikat d’Aptitude Championat d’Europé) lub CAPE (Certifikat d’Aptitude Premier d’Europé) od trzech różnych sędziów w trzech różnych krajach na wystawach międzynarodowych organizowanych pod auspicjami FIFe. Po zdobyciu siedmiu certyfikatów CACE lub CAPE w tym samym kraju, kot musi zdobyć ósmy i dziewiąty certyfikat CACE lub CAPE w w dwóch różnych krajach.
LUB
Aby uzyskać tytuł Supreme Champion lub Supreme Premier, kot musi uzyskać:
- 11 (jedenaście) certyfikatów CACS, bądź odpowiadające mu CAPS
- od co najmniej 6 (sześciu) różnych sędziów
- w co najmniej 2 (dwóch) różnych krajach
- podczas 11 (jedenastu) międzynarodowych wystaw FIFe
W tym samym kraju można uzyskać maksymalnie 10 (dziesięć) certyfikatów CACS lub odpowiadających im CAPS.
Aby otrzymac certyfikat CACE lub CAPE kot musi uzyskać co najmniej 97 punktów.
JW – JUNIOR WINNER – 5 x BIS w okresie między 4 – 10 miesiącem życia.
WW – WORLD WINNER – BIS na Wystawie Światowej – jest to tytuł dożywotni i pisany jest przed imieniem kota.
DSM - Distinguished Show Merit – o ten tytuł ubiegać się mogą koty dorosłe włącznie z kastratami uczestniczące w wystawach międzynarodowych FIFe. By uzyskać tytuł DSM kot musi minimum 10 razy uzyskać tytuł BIS lub BOS, w klasach 1-10 lub w w klasie 14.
Najkrótszy okres czasu między pierwszym a dziesiątym BIS/BOS wynosi dwa lata i jeden dzień pomiędzy pierwszym Best in Show lub Best in Show of Opposite Sex a dziesiątym. Okres ten służy zapobieżeniu uzyskania przez kota tytułu zbyt szybko.
Tytuł ten przyznawany jest tylko na wystawach międzynarodowych, i tylko kotom dorosłych ras w pełni uznanych przez FIFe, oraz kotom domowym.
DM – DISTNGUISHED MERIT – zdobycie tytułu Distinguished Merit (DM) jest uwarunkowane urodzeniem przez kotkę przynajmniej 5 kotów, które zdobyły tytuły International Champion/International Premior.
W przypadku kocura – spłodzeniem przynajmniej 10 kotów, które zdobyły tytuły International Champion/International Premior.
Ważne są wyłącznie tytuły zarejestrowane przez FIFe.
DVM – Distinguished Variety Merit – Kwalifikacje do tytułu można zdobywać na krajowych i międzynarodowych wystawach, i dostępny jest dla kotów w odmianach kolorystycznych w pełni uznanych bądź wstępnie uznanych. Aby uzyskać tytuł, kot musi wygrać BIV co najmniej 10 razy w klasach 1-12. Najkrótszy okres do zdobycia kwalifikacji do tytułu wynosi dwa lata i jeden dzień pomiędzy pierwszym Best in Variety a dziesiątym. Okres ten ma uniemożliwić uzyskanie przez kota tytułu zbyt szybko.”
REGULAMIN WYSTAWOWY FIFE:
http://www.felispolonia.eu/public/reg_wystawowy_FIFe_2011.pdf
teks pochodzi ze strony NILFGAARD*PL
Autor Martyna Paturalska-Wrotecka
