Nowości

Aktualności klubowe 20/01/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w styczniu 2021 – cz. 2

Okulistyka u psów i kotów dla Opiekunów.
24.01.2021 o 17:00 – 20:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, VetOptic – Okulistyka Zwierząt i SOS Handling Warszawa

Webinar przeznaczony dla właścicieli, opiekunów, miłośników psów i kotów. A także dla techników weterynarii, behawiorystów, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w okulistyki u psów i kotów.

NAJCZĘSTSZE SCHORZENIA OKULISTYCZNE
Entropium
Zespół plam łzowych
Cherry eye
Grudkowe zapalenie trzeciej powieki
Plamy barwnikowe na tęczówce
Owrzodzenia rogówki
Martwak rogówki
Zaćma jaskra
NAGŁE PRZYPADKI OKULISTYCZNE
Wypadnięcie gałki ocznej
Uraz penetrujący
Atak jaskry
Odwarstwienie siatkówki
Zapalenie nerwu wzrokowego
USUNIĘCIE GAŁKI OCZNEJ – PUNKT WIDZENIA LEKARZA

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,

✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Agata Grudzień – Stasiak, stale się rozwija, kształci.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY POD ADRESEM E-MAIL: KONTAKT@ANIMALIASZKOLENIA.PL
LUB PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: link

Opłaty:
Cena – 99 zł. PROMOCJA DO KOŃCA GRUDNIA. Później 129 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika.

UWAGA !! CENY PROMOCYJNE OBOWIĄZUJĄ JESZCZE DZIŚ I JUTRO!
Jak wygląda badanie okulistyczne ❓
Jakich leków nie podawać ❓
Co zrobić w przypadku wypadnięcia gałki ocznej ❓
Tego i wiele, wiele więcej dowiesz się na webinarze Okulistyka u psów i kotów dla Opiekunów. ‼

✔ 99 zł
✔nagranie dostępne 7 dni
✔prowadzi VetOptic – Okulistyka Zwierząt lek. wet. Agata Grudzień-Stasiak
W programie:
⬜️ podstawowa anatomia gałki ocznej
⬜️ badanie okulistyczne
⬜️ rodzaje leków
⬜️ najczęstsze przypadki okulistyczne
⬜️ nagłe przypadki okulistyczne
LICZBA MIEJSC OGRANICZONA ‼️

RELACJA:

——————————-

Koty widzą dichromatycznie, co oznacza, że dość dobrze rozróżniają kolory, choć nie tak jak ludzie.
Rzeczywistość postrzegana przez kota ma zabarwienie niebiesko-fioletowe oraz zielono-żółte. Barwy przez nie widziane są lekko wyblakłe w porównaniu do tego, jak postrzega je człowiek. Jednak zwierzaki mają nad nami przewagę w widzeniu po zmroku. Ciekawostkę może stanowić również fakt, że kot widzi “barwy”, których my nie dostrzegamy, np. pasmo ultrafioletu.

————————

Wypadnięcie gałki ocznej psa lub kota – co robić

Czym jest wypadnięcie gałki ocznej ?
Wypadnięcie gałki ocznej to enukleacja i stosunkowo częściej zdarza się kotom niż psom. Ważne, by właściciel zachował zimną krew i zareagował odpowiednio szybko – wówczas oko jest do uratowania.

Co zrobić kiedy psu lub kotu wypada oko ?
Wypadnięcie gałki ocznej najczęściej dotyczy ras brachycefalicznych, czyli tych krótkoczaszkowych. Mają one dużo płytszy oczodół niż inne rasy psów, a dodatkowo szpara powiekowa jest szersza, powieki czasami nawet nie stykają się do końca. Dużo łatwiej dochodzi u nich do wypadnięcia gałki ocznej z oczodołu.Najczęściej jest to sprawa urazowa, czyli uderzenie w głowę.
I tu bardzo ważna informacja do właściciela – niewielu o tym wie: w przeciągu pierwszych 10-15 minut od wypadnięcia gałki ocznej właściciel powinien sam taką gałkę oczną zreponować do środka. Mokry, zimny, nasączony wodą gazik kładziemy na oko i delikatnie to oko wsuwamy. Wiem, że brzmi to drastycznie, ale kiedy dojdzie do obrzęku, wtedy konieczna jest interwencja chirurgiczna. Jeśli właściciel umieści gałkę oczną w oczodole, zostawia ten wilgotny gazik na oku i szybko jedzie do lekarza. Natomiast jeśli nie było go w momencie, gdy doszło do takiego urazu, to również powinien mimo wszystko położyć zimny, wilgotny gazik na oko i oczywiście, jechać do lekarza.
To bardzo ważna informacja dla właścicieli: macie 10-15 minut, żeby zdeponować gałkę oczną i wtedy jest spora szansa, że powikłania będą stosunkowo nieduże.

Interwencja chirurgiczna w przypadku wypadnięcia gałki ocznej.
Zwykle, gdy pacjent z wypadnięciem gałki ocznej trafia do lecznicy, to pozostaje już tylko interwencja chirurgiczna. W pierwszym momencie podajemy leki przeciwbólowe, żeby uśmierzyć ból, następnie znieczulamy, a potem stosujemy jedną z technik reponowania gałki ocznej. Czasami trzeba rozciąć boczny kąt powiekowy, żeby móc gałkę oczną wprowadzić z powrotem do oczodołu, a następnie zawsze zaszywamy powieki na około 2-3 tygodnie. Do worka spojówkowego podajemy leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, a także antybiotyki. Po około 3 tygodniach zdejmujemy szwy z powieki i patrzymy jakie są straty. Oceniamy straty, czy to oko w ogóle widzi, najczęściej niestety nie, czy mięśnie wewnątrzgałkowe są całe, najczęściej niestety nie, co w konsekwencji kończy się zezem. Tutaj może być bardzo różnie.

Pies, czy kot z jednym okiem poradzi sobie świetnie. Właściciele bardzo przeżywają, gdy dochodzi do sytuacji, gdy z różnych przyczyn trzeba usunąć tę gałkę oczną. Jest to dla nich wstrząs. Słyszę wtedy pytanie pod tytułem: czy pies sobie poradzi z jednym okiem? Odpowiedź jest jedna: tak, zarówno pies, jak i kot poradzą sobie świetnie.

——————————————————————————————————

Webinar: ból u zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana
29.01.2021 o 19:00 – 22:00
Publiczne · Każdy na Facebooku lub poza nim
Wydarzenie Animal Herbal Therapy

Dlaczego pies wylizuje sobie nogę do krwi, kot przyciska głowę do sofy, koń trzęsie głową? Co może oznaczać wygięty w łuk grzbiet ? Wszystko to mogą być objawy bólowe. Zwierzęta nie są nam w stanie powiedzieć “Hej, czuję dyskomfort/ból. Potrzebuję pomocy!”, a gdy widzimy takie wyraźne oznaki jak kulawizna to zwykle ból jest już bardzo silny i stan zwierzęcia poważny.

Zapraszam na webinar, gdzie postaram się nauczyć Cię jak odczytać oznaki bólu u zwierząt oraz jak można dzięki Zoofarmakognozji Stosowanej uśmierzyć ból, czy wcześniej dostać informację o dyskomforcie zwierzaka. Podczas spotkania omówię jakie remedia przygotowała Natura w różnych przypadkach, między innymi ból stawów, dyskomfort spowodowany infekcją dróg moczowych.
Oczywiście Zoofarmakognozja Stosowana nie staje w opozycji do leczenia weterynaryjnego, ale może je z powodzeniem uzupełniać (nie zastępować!). Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, bo na to zasługują nasi podopieczni.
Zakładam, że spotkanie potrwa trzy godziny, włączając to czas na pytania i odpowiedzi.

Cena za bilet wstępu na ten webinar: 120 PLN/26.50 EUR
Cena za Zimowy Pakiet Webinarów: 300 PLN/66 EUR
Kupując pakiet otrzymujesz dostęp do nagrania webinaru: “Podstawy Zoofarmakognozji Stosowanej”
Zapisy (do 28.01.2021) przez formularz:
przez formularz: link

Informacje dodatkowe:
- spotkanie odbędzie się przez platformę ZOOM
- będzie dostępne nagranie webinaru dla osób, które wykupią bilet do odsłuchania przez 7 dni po wydarzeniu
- uczestnicy otrzymają imienny certyfikat uczestnictwa w wydarzeniu
- na żądanie invoice

Prelegentka: Barbara Oczujda

—————————————————————————————————–

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne – szkolenie online
Wydarzenie Mieszko Eichelberger

30.01.2021 o 12:00 – 15:00
Czas trwania: 3 godz.
Publiczne · Każdy na Facebooku lub poza nim

Nadmierna pielęgnacja sierści, uporczywe atakowanie ogona, ssanie i żucie materiałów to kilka z najczęstszych objawów zachowań obsesyjno-kompulsywnych.
Porozmawiamy o różnych formach zaburzenia.

Zostało 10 miejsc, każde 200 złotych.
Zapisy na kontakt@kocie-porady.pl

Zakres tematyczny:
Czym są zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Podział oraz formy zaburzeń
Przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
Fizjologia patologiczna zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
Prognozy, forma i skuteczność leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
Diagnostyka weterynaryjna i leki
Popularne przykłady: syndrom falującej skóry, syndrom pica, autoagresja

————————

Koty i zachowania obsesyjno-kompulsywne

Co to jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne ?
Powszechnie określane jako OCD, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne jest zaburzeniem zachowania, które powoduje, że kot angażuje się w pewne „rytuały” z pozornie bez powodu. Są to na ogół nienormalne, powtarzające się i przesadne zachowania, które nie wydają się służyć celowi praktycznemu. Nie ma konkretnej znanej przyczyny kociego OCD, ale wydaje się ona bardziej rozpowszechniona u niektórych ras kotów. Koci OCD może być genetyczne, ale nie jest to pewne.

Objawy OCD u kotów
Koty z OCD będą wykazywać jedno lub więcej zachowań obsesyjno-kompulsywnych. Niektóre koty mają kilka nienormalnych zachowań, podczas gdy inne wykazują tylko jedno główne obsesyjno-kompulsywne zachowanie.

- Overgrooming jest jedną z powszechnych oznak OCD. Koty z OCD mogą lizać lub żuć swoje futro do tego stopnia, że wypadanie włosów staje się widoczne.
- Niektóre koty będą obsesyjnie ssać, lizać lub żuć na tkaninie. Nazywa się to często ssaniem wełny.
- Pogoń za ogonem i / lub samookaleczenie mogą występować jako zachowania obsesyjno-kompulsywne.
- Częsta, powtarzająca się stymulacja i / lub wokalizacja to inne potencjalne objawy OCD u kotów. Jednak te zachowania mogą oznaczać wiele rzeczy.
- Zespół kotów Hyperesthesia można zobaczyć u kotów z OCD. Zwany też syndromem falującej skóry, zespołem drgawkowej skóry i zespołem toczącej się skóry, ten stan nie jest dobrze poznany. Często obejmuje „skręcanie” skóry na plecach, wrażliwość na dotyk i wokalizację.

Wszystkie te zachowania mogą rozpocząć się jako normalne okazjonalne czynności dla twojego kota. Lub zachowania mogą być wywołane przez sytuacje środowiskowe lub fizyczne. Z biegiem czasu zachowania te mogą zostać naprawione, bez konieczności uruchamiania zewnętrznych wyzwalaczy. Obsesyjno-kompulsywne zachowania mogą być wzmacniane przez łagodzące ból i wywołujące przyjemność substancje chemiczne w mózgu. Zachowania mogą nawet stać się mechanizmem radzenia sobie z kotem w sytuacji stresowej lub kota z lękiem.

Jak zdiagnozować OCD u kotów
OCD nie można zdiagnozować za pomocą konkretnego testu. Zazwyczaj wzór zachowania wystarczy, by podejrzewać OCD. Ważne jest jednak, aby wykluczyć inne przyczyny tego zachowania przed postawieniem diagnozy. Jeśli twój kot wykazuje objawy obsesyjno-kompulsywne, najpierw skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Aby zdiagnozować OCD u kotów, weterynarz najpierw musi wykluczyć medyczne przyczyny zachowań twojego kota. Na przykład, przesadzanie może być związane z problemem skóry. Twój weterynarz zada kilka pytań na temat historii twojego kota i jego zachowania. Przydatne może okazać się pokazanie weterynarzowi filmu przedstawiającego kota, który angażuje się w nienormalne zachowania. Zostanie przeprowadzone fizyczne badanie w poszukiwaniu nieprawidłowości. Weterynarz może również zalecić testowanie w laboratorium, aby wykluczyć problemy, których nie można wykryć wyłącznie podczas badania.
Jeśli wszystkie testy powrócą do normy, weterynarz nadal może zdecydować, że Twój kot rzeczywiście ma OCD. Weterynarz omówi z tobą opcje leczenia. W poważnych przypadkach weterynarz może skierować cię do behawiorysty weterynaryjnego.

Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u kotów
Nie ma znanego leku na OCD, ale istnieją pewne zabiegi, które mogą zmniejszyć lub nawet wyeliminować objawy. Przede wszystkim staraj się nie uspokoić, nie pocieszać ani nie nagradzać swojego kota, gdy przejawia obsesyjno-kompulsywne zachowania. Może to wzmocnić zachowania, dzięki czemu twój kot będzie je jeszcze bardziej. Zamiast tego skup się na utrzymywaniu przewidywalnego harmonogramu dla swojego kota. Podążanie za codzienną rutyną może dać twojemu kotu pewność i zmniejszyć stres. Suplement diety lub naturalne środki mogą być zalecane przez weterynarza, aby zmniejszyć stres u kota. Mogą one być stosowane z lub bez leków na receptę, w zależności od nasilenia OCD Twojego kota. Uspokajające suplementy mogą obejmować tryptofan, L-Teaninę, witaminy i zioła. Niektórzy weterynarze zaczęli nawet zalecać CBD (cannabidiol) na bazie konopi u zwierząt z niepokojem. Zauważ, że nie jest to oparte na marihuanie, ponieważ może być toksyczne dla kotów. Leki na receptę są zwykle potrzebne kotom z umiarkowanym do ciężkiego OCD. Leki te zmieniają chemię mózgu w celu zmniejszenia stresu i zmiany wzorca zaburzeń zachowania.

Jeśli twój kot cierpi na OCD, pamiętaj, aby pozostać w kontakcie z weterynarzem na temat postępu twojego kota. Nie zmieniaj ani nie przerwij leczenia bez wcześniejszej konsultacji z weterynarzem. Wiedz, że protokoły leczenia mogą wymagać okresowej korekty. Pamiętaj, aby poinformować weterynarza od razu, jeśli nastąpiła zmiana w zachowaniu Twojego kota.

————————————————————————————————-

Seminarium: Dokoceniowy armagedon – kolejny kot w domu. 250 zł.
Organizator: Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia
30.01.2021 o 09:30 – 18:00 ( oczywiście z przerwami )
Cena: 250 zł.

Zapraszam na III już edycję całodniowego seminarium dotyczącego dokocenia i problemów z nim związanych. Oczywiście nadal będziemy rozwijać naszą dyskusję na temat zasad współżycia kotów w grupie, bo tematy te są ściśle powiązane. Mile widziani są więc również opiekunowie kotów już “dokoconych” – bardzo często przeoczają oni tlące się problemy, niedokończone i nierozwiązane kwestie związane właśnie z wprowadzeniem kolejnego kota do swojego domu.
Podczas seminarium skupimy się na zagadnieniach najczęściej zgłaszanych przez opiekunów w trakcie bądź po przeprowadzonym procesie wprowadzania nowego kota, poszukamy ich przyczyn i możliwych rozwiązań. Popatrzymy na kocie zachowania od strony najistotniejszej, czyli emocji.
Pokazanie wprowadzania nowych kotów od strony kociej wrażliwości pomoże nam odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego nie jest to proces łatwy. Przyjrzymy się też przypadkom określanym przez opiekunów jako dokocenia łatwe i bezproblemowe – czy faktycznie tak jest? Czy koty rzeczywiście są w dobrych relacjach? A jeśli nie, jak je poprawić ?

Zapisy: link

Prowadząca:

Dorota Szadurska, behawiorystka COAPE i Studium Kot
Absolwentka Psychologii Zwierząt Polskiej Akademii Nauk. Członek International Society of Animal Professionals.

—————————————————————————————————–

Badania profilaktyczne u psów i kotów.
30.01.2021 o 13:00 – 17:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, Matkaweterynarka

Webinar przeznaczony dla wszystkich właścicieli, opiekunów, miłośników psów i kotów. A także dla techników weterynarii, opiekunów, behawiorystów, hodowców psów, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie badań profilaktycznych psów i kotów.
PROGRAM:
PODSTAWOWE BADANIA PROFILAKTYCZNE
A. Badanie krwi – jak się przygotować do badania, jakie parametry oznaczać, jak czytać wyniki badań ?
B. Badanie kału – czy może zastąpić odrobaczenie ?
C. Badania moczu – kiedy i jak często wykonywać, jak prawidłowo pobierać mocz do badań ?
D. Diagnostyka obrazowa (USG i RTG) – kiedy i jak często wykonywać ?
BADANIA PROFILAKTYCZNE PRZED PLANOWYMI ZABIEGAMI CHIRURGICZNYMI
BADANIA PROFILAKTYCZNE U SZCZENIĄT I KOCIĄT, CZYLI JAK ZAPEWNIĆ IM ZDROWY START.
A. USG „przeglądowe” w kierunku wad genetycznych/wrodzonych
B. Kiedy wykonać pierwsze podstawowe badania profilaktyczne?
KALENDARZ BADAŃ PROFILAKTYCZNYCH
A. Dorosły pies/kot
B. Pies/kot senior
PREDYSPOZYCJE RASOWE DO CHORÓB, A MODYFIKACJA KALENDARZA BADAŃ PROFILAKTYCZNYCH.
Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Paulina Przeździecka stale się rozwija, kształci.

✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: link

Opłaty:
Cena – 129 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

—————————————————————————————————-

Nr 21 – Styczeń / Luty 2021

Co czeka na Ciebie w styczniowym wydaniu Animal Expert ? Między innymi:
- Koci katar – objawy, diagnostyka, leczenie, zapobieganie/Agnieszka Widera-Jakubiak
- Kocia starość bez tajemnic/Małgorzata Biegańska-Hendryk
- Problemy prawne w hodowli kotów rasowych/Agnieszka Łyp-Chmielewska
- Zastosowanie probiotyków u psów i kotów/Marek Busza
- Jak wygląda praca dietetyka w lecznicy ?/Agnieszka Cholewiak-Góralczyk
- Żałoba wśród zwierząt/Magdalena Malec
- Przyczyny zachowań agresywnych u kotów i metody terapii/Katarzyna Gruszczyk
- Jak przełamać lęk przed gabinetem weterynaryjnym i lekarzem weterynarii ?/Ewelina Stanclik

oraz wiele więcej ! Zapraszamy do lektury !

19/01/2021 - Zima w pełni…. :)

Zima, zima, ach to Ty ❄️ już zapomnieliśmy jak wyglądasz ❤️
Nadeszła długo wyczekiwana śnieżna i mrożna zima. Po opadach śniegu, w górach i w wielu rejonach PL zrobiło się bajkowo.

JEST WIELE RODZAJÓW ZIMY
METEOROLOGICZNA zima trwa od 1 grudnia,
ASTRONOMICZNA zaczęła się 21 grudnia, pierwszym dniem zimy KALENDARZOWEJ jest 22 grudnia.

Zima w pełni – moi mili trzymajcie się cieplutko, dbajcie o zdrowie i aby do marca :)

09/01/2021 - UWAGA :)

01/01/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w styczniu 2021 – cz. 1

Medycyna behawioralna psów i kotów – warsztaty online
09.01.2021 o 09:00

Organizator: PET IDEA Medycyna behawioralna psów i kotów

Wpływ chorób i bólu na zachowanie kotów (10.01.2021)

Celem tego warsztatu będzie szczegółowe przedstawienie połączenia bólu, świądu, zaburzeń hormonalnych oraz chorób przewlekłych i problemów behawioralnych kotów.
W ciągu sześciogodzinnego spotkania będzie dużo czasu na zrozumienie teorii oraz zastosowanie jej w praktycznym podejściu do zwierzęcia. Zostaną przedstawione i omówione przypadki kliniczne. Przewidziany jest czas na dyskusję.

Zespół lęku uogólnionego u kotów (31.01.2021)
Celem tego warsztatu będzie przedstawienie problemu lęku uogólnionego u kotów. Teoria obejmie przyczyny, skutki i techniki pracy z tym zaburzeniem.
W ciągu sześciogodzinnego spotkania będzie dużo czasu na zrozumienie teorii oraz zastosowanie jej w praktycznym podejściu do zwierzęcia. Zostaną przedstawione i omówione przypadki kliniczne. Przewidziany jest czas na dyskusję.

Celem tego cyklu warsztatów będzie przedstawienie problemu wpływu choroby na zachowanie, problemu lęku uogólnionego oraz zaburzeń kompulsywnych u psów i kotów, czyli łącznie sześć intensywnych dni warsztatowych.
Teoria obejmie przyczyny, skutki i techniki pracy z tymi problemami.
W ciągu sześciogodzinnego spotkania będzie dużo czasu na zrozumienie teorii z każdego tematu, oraz zastosowanie jej w praktycznym podejściu do zwierzęcia. Zostaną przedstawione i omówione przypadki kliniczne. Przewidziany jest czas na dyskusję.

Harmonogram i szczegóły dotyczące wydarzeń:
link
Pełny cennik i zapisy: link

Warsztaty poprowadzi Martyna Woszczyło, lekarz weterynarii z szerokim doświadczeniem w prowadzeniu terapii behawioralnej oraz z doświadczeniem w pracy wykładowcy.

Więcej o prowadzącej: link
Nagranie z wydarzeń będzie dostępne dla uczestników przez 14 dni od zakończenia warsztatu.
Wydarzenia skierowane są do osób zajmujących się pracą ze zwierzętami z zaburzeniami zachowania.

Uwaga!
Ze względu na warsztatowy charakter zajęć ilość miejsc jest mocno ograniczona. Decyduje kolejność wpłat.
Można zapisywać się również na pojedyńcze wydarzenia.

——————————————————-

Zmiany behawioralne występujące u zwierząt na skutek chronicznego bólu

Rozpoznawanie i leczenie bólu to jedno z największych wyzwań, przed jakimi stoją lekarze weterynarii. Ból to objaw choroby, a pacjent niechętnie pokazuje, co go boli. Jednak przy chronicznym bólu u psów i kotów pojawiają się już objawy behawioralne, które trzeba wziąć pod uwagę w diagnostyce różnicowej.

Zwierzęta często ukrywają chorobę. Jest to związane z niechęcią do zdradzania słabości przez dzikie zwierzęta w obawie przed wypatrzeniem ich przez drapieżników. Dodatkowo czworonożni pacjenci nie powiedzą nam, co ich boli, a objawy bólu są tak niespecyficzne, że często dojście do miejsca bólu nastręcza wielu problemów.

MECHANIZM OBRONNY
Ból – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu (IASP) – jest subiektywnie przykrym i negatywnym wrażeniem zmysłowym i emocjonalnym, powstającym pod wpływem bodźców (tzw. nocyceptywnych) uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniem. Bodźce bólowe odbierane są przez zakończenia nerwowe zwane nocyreceptorami. Impulsy nerwowe przekazywane są do ośrodków w mózgu, które rozpoznają i lokalizują ból, a także klasyfikują bodziec jako szkodliwy i organizują przeciwko niemu reakcje obronne. Dlatego też po zadziałaniu bodźca zwierzę cofa łapę, np. gdy zbliży się do ognia i dojdzie do poparzenia skóry. Dodatkowo zapamiętuje ten bodziec i przy następnej okazji już do ognia się nie zbliży. Jest to mechanizm obronny, który umożliwia przetrwanie. Jest wiele systemów klasyfikujących ból w zależności od przyczyny, czasu trwania i intensywności. Jednym z nich jest też podział na ból ostry i ból przewlekły (chroniczny). Ból ostry, nazywany bólem adaptacyjnym, ma spowodować zmianę zachowania, przy którym ból będzie nieodczuwalny. Ma chronić bolącą część ciała przed dalszymi uszkodzeniami. Objawy bólu ostrego są dość powszechnie znane. Można zaliczyć tu:
- wokalizację pod wpływem bólu – wycie, piszczenie, skomlenie, miauczenie,
- kulawiznę, nieobarczanie kończyny, która uległa uszkodzeniu,
- zmniejszoną ruchliwość,
- brak apetytu.

SŁÓW KILKA O BÓLU CHRONICZNYM
Jednak im dłużej trwa choroba i gdy ból się przedłuża, pojawiają się mniej specyficzne objawy, często niekojarzone z bólem. Ból chroniczny jest trudniejszy do rozpoznania niż ostry, gdyż jego objawy nie są tak nasilone jak przy ostrym bólu. Często zdarzają się lepsze i gorsze dni. O bólu chronicznym mówimy, gdy objawy utrzymują się ponad trzy miesiące. Ból taki nazywany jest nieadaptacyjnym. Nie chroni on tkanek ani narządów i powoduje ograniczenia w poruszaniu się zwierząt. Jest on niekorzystny dla organizmu i jest przyczyną pojawienia się stresu u zwierząt.

W przypadku utrzymującego się bólu mogą pojawić się takie objawy, jak:
- niechęć do poruszania się, zabawy, eksploracji terenu, spacerów,
- problemy ze wstawaniem, schodzeniem po schodach, wskakiwaniem na łóżko,
- przyjmowanie nietypowych, nowych pozycji,
- zachowania kompulsywne, np. nadmierne lizanie bolących miejsc,
- szybka irytacja, nadmierna reakcja na bodźce,
- zachowania agresywne,
- wydłużona faza odpoczynku i snu,
- pojawienie się zachowań nietypowych, które wcześniej nie miały miejsca, np. jedzenie rzeczy niejadalnych, układanie się w ciepłych miejscach,
- unikanie kontaktu z opiekunami,
- chowanie się,
- zmiana zachowania w nocy, np. częste zmiany pozycji, krążenie, wzdychanie, częste pobudki, popiskiwanie,
- utrata masy ciała lub nadmierny przyrost masy ciała,
- zachowania przekierowane, np. ruchy kopulacyjne na poduszce lub innym zwierzęciu,
- nadmierne fizjologiczne zachowania, np. nadmierne picie wody,
depresja,
- przyjmowanie pozycji, w której ból jest mniej odczuwalny, np. wyginanie ciała w tzw. koci grzbiet, odbarczanie jednej kończyny w czasie stania.

Ból chroniczny wpływa na struktury i funkcje mózgu. Zaburza przepływ mózgowy krwi, powoduje ubytek neuronów w korze mózgowej i wzgórzu. Na skutek bólu aktywowany jest układ limbiczny, do którego dociera duży strumień impulsów bólowych. Ma to wpływ na zmiany behawioralne i emocjonalne u zwierząt.

Różnice w okazywaniu bólu zależą od:
gatunku zwierzęcia – szczególnie dotyczy to oceny bólu u kotów. Są to samotnicy, którzy skrywają emocje. Dlatego, gdy cierpią, raczej chowają się, wyciszają, nie okazują cierpienia. Jeśli już pokazują objawy choroby, to w miejscu, w którym czują się bezpiecznie, a więc w domu. W przychodni bardzo często są waleczne i nie okazują bólu i zachowują się, jakby były zupełnie zdrowe;
wieku – młode zwierzęta są wrażliwsze na odczucia bólowe. Starsze przyzwyczają się do życia w ciągłym bólu i dyskomforcie, dlatego u nich często zmiany w zachowaniu czy poruszaniu się zrzucane są na karb wieku, a nie objawów bólowych;
aktywności zwierzęcia – zwierzęta bardziej aktywne mają większą tendencję do zachowań kompulsywnych i nadreaktywności na bodźce bólowe;
rasy – niektóre rasy psów mają większą tolerancję na bodźce bólowe, np. bulteriery;
doświadczenia – zwierzęta, które już w przeszłości były narażone na czynność wywołującą ból, będą na podobne doświadczenia reagować bardziej intensywnie.

WSPÓŁPRACA LEKARZA WETERYNARII Z BEHAWIORYSTĄ
Ponieważ objawy bólu chronicznego są tak mało specyficzne i często mogą nie dawać szybkiej odpowiedzi co do przyczyny występowania bólu, bardzo ważna jest współpraca między lekarzem weterynarii a behawiorystą zwierząt. Często objawy bólu są wrzucane w jeden worek problemów z zachowaniem zwierząt i pacjent kierowany jest do behawiorysty, a podjęta terapia nie przynosi efektu. Jest to spowodowane faktem, że część objawów behawioralnych ma swoje podłoże w chorobach somatycznych, więc jeśli nie poznamy i nie wyeliminujemy przyczyn bólu, nie uda się rozwiązać problemu i pomóc zwierzęciu. Tak często się dzieje w przypadku agresji psów czy oddawania moczu poza kuwetę u kotów. Choć zachowania te nierzadko są przyczyną wizyt behawioralnych, nie można zapominać, że ich źródłem mogą być ból i choroba somatyczna.

OBJAWY BEHAWIORALNE PRZY CHRONICZNYM BÓLU
Poniżej przedstawiam najczęstsze objawy behawioralne występujące przy chronicznym bólu u psów i kotów oraz przykłady chorób, które trzeba wziąć pod uwagę w diagnostyce różnicowej.
Zachowania kompulsywne
Są to powtarzające się czynności, które trudno zatrzymać i im się oprzeć. W przypadku zwierząt do najczęściej występujących zachowań należą: wylizywanie części ciała, gonienie ogona czy łapanie much. Tego typu zachowania mogą występować na tle psychogennym, ale trzeba je różnicować z chorobami somatycznymi, takimi jak:
- zaburzenia dotyczące jamy brzusznej (np. zapalenia żołądka lub pęcherza moczowego),
- choroby dermatologiczne przebiegające ze świądem, np. APZS,
- problemy ortopedyczne,
- alergie pokarmowe,
- nowotwory.
Wylizywanie części ciała występuje zarówno u psów, jak i u kotów. Zwierzęta często wylizują bolące miejsca, co powoduje wydzielanie endorfin, a więc hormonów szczęścia. Powoduje to podniesienie nastroju i uśmierza ból.
Psy często wylizują sobie kończyny, prowadząc do powstawania tzw. ziarniniaka z wylizywania. Samo leczenie rany skóry nie przyniesie efektu, jeśli powodem wylizywania jest ból związany ze zmianami zwyrodnieniowymi w stawie. W tym przypadku konieczna jest dalsza diagnostyka, np. RTG kończyny, i rozpoczęcie przyczynowego leczenia, w tym również leczenia bólu. Koty natomiast najczęściej wylizują sobie brzuch, co prowadzi do powstania nagich miejsc, całkowicie pozbawionych sierści. Powodem wylizywania z reguły jest ból. Może to być związane z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, zapaleniem jelit na tle pasożytniczym, nowotworem trzustki czy zapaleniem pęcherza moczowego. Zdarza się również, że wylizany brzuch u kotów jest związany z przepełnionymi zatokami około odbytowymi, które często pomijane są u kotów, gdyż nie są częstym problemem tych zwierząt (w przeciwieństwie do psów, u których często stwarzają dyskomfort). Jednak nawet u psów objawy związane z przepełnionymi zatokami około odbytowymi mogą nie być oczywiste. Częste wylizywanie przednich łap również może być objawem bólu w przypadku tego schorzenia.
Gonienie ogona u psów, poza zmianami behawioralnymi, może wynikać z bólu związanego np. z zespołem końskiego ogona, z bólów fantomowych czy infekcji pasożytniczej. Łapanie much pojawia się u psów w przypadku refluksu oraz zapalenia błony śluzowej żołądka, co wywołuje u zwierząt ból. Występuje zależność między rasą psa a konkretnym zachowaniem kompulsywnym (Overall and Dunham, 2002). Owczarki niemieckie najczęściej gonią ogon oraz mają halucynacje. Labradory i golden retrievery przede wszystkim liżą się i samo okaleczają. Bulteriery gonią ogon i kręcą się w kółko. U dalmatyńczyków i rottweilerów najczęściej objawiającym się zachowaniem kompulsywnym są halucynacje.

Zachowania agresywne
Agresja nie jest często kojarzona z bólem, znacznie częściej mówi się o agresji w kontekście zmian behawioralnych. Tymczasem zachowania agresywne to – obok ucieczki – dwie strategie przetrwania w obliczu zagrożenia. W przypadku bólu takim zagrożeniem jest dotknięcie bolącego miejsca lub samo zbliżanie się do zwierzęcia opiekuna czy lekarza weterynarii. Często mówi się wtedy, że pies lub kot zaatakował bez powodu i bez ostrzeżenia, podczas gdy zwierzę próbowało – kłapiąc zębami, uderzając łapą, warcząc czy gryząc – zatrzymać człowieka i nie dopuścić do zadania mu bólu, np. poprzez dotknięcie bolącej kończyny czy kręgosłupa ze zmianami zwyrodnieniowymi. Takie zachowanie jest związane z cierpieniem zwierzęcia. Jeśli ból długo się utrzymuje, wywołuje irytację i frustrację, a co za tym idzie, mniejszą cierpliwość, częste zmiany zachowań i szybsze pojawienie się zachowań agresywnych. Do częstych chorób wywołujących zachowania agresywne należy dysplazja stawów biodrowych. Nagle pojawiającą się agresję u zwierząt, które do tej pory nie były agresywne, zawsze należy skonsultować z lekarzem weterynarii, gdyż takie zachowanie może być również związane z problemami neurologicznymi i być objawem padaczki.
Objawy lęku
Ból powoduje również u zwierząt reakcję obronną, jaką jest ucieczka. Duża liczba zwierząt, mimo silnego bólu, nie reaguje agresywnie, lecz chowa się i wycofuje. Część objawów może przypominać objawy lęku, paniki czy fobii. Z takim zachowaniem mamy do czynienia, gdy pies zaczyna odmawiać wchodzenia do jednego z pokoi albo nie chce wyjść na spacer, a nie wydarzyło się nic, co tłumaczyłoby nagłą zmianę zachowania zwierzęcia. Często powodem jest śliska podłoga.

————————————–

Chroniczny lęk u kota

Kot jest zwierzęciem szczególnie podatnym na doświadczanie emocji strachu i lęku. Duża ostrożność, połączona z typową dla gatunku strategią unikania niebezpieczeństw, przez tysiące lat wspierała przetrwanie kota w stanie dzikim i półdzikim. Niestety, w warunkach domowych stosowanie tych sprawdzonych strategii staje się często utrudnione lub wręcz niemożliwe.

W efekcie wiele kotów niewychodzących jest zmuszonych do regularnego konfrontowania się z bodźcami wywołującymi u nich strach oraz lęk. Przedłużona lub stale powtarzająca się ekspozycja na stresor może prowadzić do rozwinięcia się chronicznego stresu, który nie tylko znacząco obniża koci dobrostan, ale też leży u podłoża licznych zaburzeń zachowania i problemów zdrowotnych.

Strach, lęk i stres jako mechanizmy adaptacyjne

Strach i lęk to emocje pojawiające się w sytuacjach potencjalnego lub realnego zagrożenia. Choć z natury nieprzyjemne, pełnią kluczową dla przeżycia funkcję, umożliwiając kotu unikanie niebezpieczeństw i efektywne radzenie sobie, gdy już się one pojawią. Koty, z racji swoich uwarunkowań gatunkowych, zdecydowanie najczęściej wybierają ucieczkę, rzadziej znieruchomienie. Atak jest dla nich ostatecznością i pojawia się niemal wyłącznie w obliczu walki o bardzo ważne zasoby (np. samice, terytorium), podczas obrony młodych lub w sytuacjach, gdy ucieczka jest niemożliwa.

Tym, co przygotowuje organizm do działania, czyli realizacji obranej strategii, jest towarzysząca odczuwaniu strachu lub lęku reakcja stresowa. Stres jest to reakcja fizjologiczna występująca w odpowiedzi na pojawienie się bodźca wytrącającego organizm z równowagi (stresora) i mająca na celu jej przywrócenie. Reakcja stresowa zachodzi na dwóch poziomach: poprzez aktywację osi podwzgórze – przysadka – nadnercza (HPA) oraz układu współczulnego.

Jako pierwszy aktywowany zostaje układ współczulny, który natychmiast mobilizuje organizm do działania poprzez wydzielenie noradrenaliny z zakończeń nerwowych oraz pobudzenie nadnerczy do wydzielania katecholamin (adrenaliny i noradrenaliny), co wywołuje m.in. takie skutki jak rozszerzenie źrenic, przyspieszenie akcji serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych mięśni szkieletowych oraz zwężenie naczyń skóry i układu pokarmowego, a także podniesienie poziomu glukozy we krwi.

Oś HPA odpowiada za późną reakcję na stresor i jest aktywowana dopiero po kilku minutach lub godzinach od jego zadziałania. Podwzgórze wydziela hormon zwany kortykoliberyną (CRH), który pobudza przysadkę do wydzielania hormonu o nazwie kortykotropina (ACTH), a ten z kolei pobudza korę nadnerczy do wydzielania glikokortykoidów, zwanych też hormonami stresu. Co ważne, oś HPA działa na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego – glikokortykoidy hamują aktywność podwzgórza i przysadki, prowadząc do wyciszenia reakcji stresowej po ustąpieniu działania bodźca ją wywołującego.

Wszystkie opisane powyżej mechanizmy pełnią funkcję adaptacyjną. W odpowiedzi na zagrażający bodziec zwierzę odczuwa strach, który motywuje je do wyboru strategii behawioralnej, a towarzysząca reakcja stresowa przygotowuje organizm do maksymalnie skutecznej jej realizacji. Gdy bodziec wywołujący strach/lęk znika, reakcja stresowa pomału się wygasza, a zwierzę powraca do równowagi na poziomie zarówno emocjonalnym, jak i fizjologicznym.
Kiedy strach i lęk przestają być przystosowawcze

Problemy zaczynają się, gdy zwierzę nie może uporać się z sytuacją, która budzi w nim strach/lęk, ponieważ obierane strategie okazują się nieskuteczne. Dotyczy to szczególnie kotów niewychodzących, które z racji ograniczenia przestrzeni nie mogą zdystansować się od stresora, co jest podstawową kocią strategią regulacji poziomu lęku i stresu.

Dzieje się tak np. wtedy, gdy dwa koty pod jednym dachem funkcjonują w długotrwałym konflikcie. Kot nękany może podejmować próby ucieczki, jednak ograniczona przestrzeń i konieczność korzystania ze wspólnych zasobów zmuszają go do codziennego, wielokrotnego konfrontowania się z bodźcami wywołującymi lęk (a pamiętajmy, że nie są nimi wyłącznie momenty konfrontacji, ale także sam zapach drugiego kota czy przebywanie w miejscach skojarzonych z atakami). Inne przykłady to:
- konieczność codziennego wykonywania zabiegów medycznych i wizyt u weterynarza w przypadku kotów przewlekle chorych,
- mieszkanie z dziećmi „męczącymi” kota,
- wielotygodniowy, głośny remont w domu lub budynku, w którym mieszka kot,
- przebywanie w schronisku lub szpitalu weterynaryjnym.

Przedłużająca się lub stale powtarzana ekspozycja na stresor powoduje, że mechanizmy regulacji reakcji stresowej zawodzą. Funkcjonowanie osi podwzgórze – przysadka – nadnercza (HPA) zostaje zaburzone, w efekcie czego poziom glikokortykoidów w organizmie niebezpiecznie wzrasta.
To z kolei może prowadzić do:
- zmiany reaktywności na bodźce (obniżony lub podniesiony próg reakcji),
- obniżenia nastroju i apatii,
- pogorszenia zdolności uczenia się i zapamiętywania,
- osłabienia lub braku możliwości habituacji oraz wtórnej dyshabituacji,
- zaburzeń snu,
- ograniczenia repertuaru zachowań (szczególnie eksploracji, zabawy i zachowań afiliacyjnych),
- zaburzeń odżywiania (obniżone, wzmożone lub spaczone łaknienie),
- zachowań stereotypowych, reakcji przerzutowych (np. nadmiernej pielęgnacji),
- problemów zdrowotnych (m.in. chorób dolnych dróg moczowych, zwiększonej podatności na choroby zakaźne, zwiększonego ryzyka nowotworów).

Stan ten nosi nazwę stresu przewlekłego. Oczywiście, nie jest on adaptacyjny, ponieważ nie zwiększa zdolności przystosowawczych osobnika, a wręcz przeciwnie – wpływa negatywnie na jego dobrostan, prowadząc w dłuższej perspektywie do rozwoju zaburzeń zachowania lub/i problemów zdrowotnych.
Zalecenia terapeutyczne

Szczegółowy program postępowania z kotem doświadczającym chronicznego stresu o podłożu lękowym będzie, oczywiście, różnił się w zależności od bodźców wyzwalających strach, objawów, jakie obserwujemy, oraz specyfiki konkretnego kota i środowiska, w jakim funkcjonuje. Są jednak pewne punkty wspólne, które warto uwzględnić przy planowaniu terapii takiego zwierzęcia.

Punktem wyjścia i fundamentem w pracy z kotem jest zatrzymanie lub znaczące osłabienie reakcji stresowej i przywrócenie kota do stanu względnej równowagi. Kolejnym etapem jest poprawa ogólnego samopoczucia kota poprzez zabawę, zaspokojenie potrzeb elastycznych i dostarczenie kotu przyjemności. Ostatni etap to modyfikacja zachowań problemowych z użyciem technik behawioralnych.

Ważne jest zrozumienie powyższej kolejności, która wynika wprost z fizjologii stresu. Zwierzę doświadczające chronicznego stresu nie tylko nie będzie w stanie osiągnąć pozytywnego stanu emocjonalnego w wyniku zabawy czy eksploracji, ale też nie będzie miało do nich motywacji. Podobnie jak z technikami behawioralnymi – nawet najlepsza nagroda nie przyniesie efektu w pracy ze zwierzęciem w negatywnym stanie emocjonalnym, które na dodatek ma ograniczone zdolności uczenia się w wyniku oddziaływania na mózg hormonów stresowych.
Zatrzymanie reakcji stresowej

Punktem wyjścia w terapii każdego zwierzęcia w stresie jest jak najszybsze odcięcie go od stresora lub minimalizacja ekspozycji na niego. Można to osiągnąć poprzez:
- usunięcie bodźca wywołującego strach z otoczenia (np. poprzez czasową separację kotów w konflikcie, usunięcie źródła hałasu, czasową rezygnację z ekspozycji kota na przedmioty i sytuacje powodujące strach),
- usunięcie kota z miejsca oddziaływania stresora (np. wyprowadzka kota na czas remontu, zabranie dostępu do balkonu, na który przychodzą obce koty),
- rozbrojenie stresora” – np. eliminację zachowań agresywnych u drugiego kota,
- ograniczenie czasu, jaki kot spędza w kontakcie ze stresorem (np. oddzielanie kotów od siebie na część dnia),
- organizację kociego terytorium tak, by zawsze możliwe było ukrycie się i odcięcie od stresora oraz by korzystanie z kluczowych zasobów nie wymagało konfrontacji ze źródłem lęku.

Liczne badania potwierdzają, że umożliwienie kotu ukrycia się w obliczu bodźców wywołujących lęk znacznie zmniejsza poziom kortyzolu we krwi i moczu, co jest jednoznaczne z obniżeniem poziomu stresu. W związku z tym koty zawsze powinny mieć do dyspozycji liczne kryjówki i obserwatoria na różnej wysokości, rozłożone po całym domu.

Multiplikacja i rozproszenie zasobów na kocim terytorium pozwalają ograniczyć do minimum kontakt z bodźcami wywołującymi u kota strach/lęk. Dotarcie do kluczowych zasobów z różnych punktów domu nie może wymagać przejścia blisko stresora, dlatego najlepiej jest, gdy miski z wodą i jedzeniem, miejsca odpoczynku i aktywności (zabawy, drapania), kryjówki i obserwatoria znajdują się w każdym pomieszczeniu. Układ kuwet zależny jest od rozkładu pomieszczeń w domu, nastawienia opiekunów i składu kociej grupy.

Kolejnym ważnym aspektem w hamowaniu reakcji stresowej u kota jest przywrócenie mu poczucia kontroli i sprawczości. Osiągnąć możemy to poprzez:
- zapewnienie przewidywalnego rozkładu dnia i stałości środowiska,
- umożliwienie kotu decydowania, czy, kiedy i na jakich zasadach chce wejść w interakcję z obiektem, który wywołuje w nim strach,
- niewywieranie presji na kota (negatywnej ani pozytywnej) – niezachęcanie i niezmuszanie do zmniejszania dystansu względem obiektu wzbudzającego lęk (np. niekarmienie obok siebie dwóch kotów, które są w konflikcie),
- nienarzucanie się z kontaktem w czasie i formie, które kotu nie odpowiadają,
- nienoszenie kota i nieprzytrzymywanie go na siłę,
- reagowanie na sygnały dyskomfortu i komunikaty dystansujące ze strony kota.

Istotnym wsparciem w procesie redukcji poziomu stresu są odpowiednia suplementacja i feromonoterapia syntetycznymi analogami feromonów policzkowych. Z suplementów na szczególną uwagę zasługują: GABA, L-teanina i alfa-kazozepina – wiążące się z receptorami GABA i działające hamująco na układ nerwowy oraz tryptofan – będący prekursorem serotoniny, działający regulująco na nastrój i przyspieszający szybkość regeneracji zwierzęcia po reakcji stresowej.

Farmakoterapię należy rozważyć w sytuacji, gdy pozostałe metody są trudne do zastosowania, nie przynoszą spodziewanego efektu lub konieczne jest osiągnięcie jak najszybszej poprawy stanu zwierzęcia. W terapii chronicznego lęku i stresu najlepsze efekty przynosi zastosowanie leków z grupy trójpierścieniowych leków antydepresyjnych – TCA (amitryptylina, klomipramina) oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny SSRI (fluoksetyna, flawoksamina, paroksetyna, sertralina). Benzodiazepiny, ze względu na swoją potencjalną hepatotoksyczność, powinny być stosowane u kotów wyłącznie doraźnie i pomocniczo, np. w okresach wzmożonego lęku lub jako leczenie uzupełniające do czasu zadziałania leków z grupy SSRI lub TCA.

RELACJA:

——————————————————————————————————–

PIT-6, kontrola US i podatki w hodowli psów i kotów.
11.01.2021 o 18:00
Publiczne · Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia i SOS Handling Warszawa

Szkolenie kierowane jest przede wszystkim do hodowców, przyszłych hodowców – a więc wszystkich, którzy zajmują się lub mają w planach lub zajmują się hodowlą psów lub kotów.
Jednak jeżeli jesteś, po prostu, pasjonatem kynologii, fenologii i i chcesz poszerzyć swoją wiedzę o ten, niezwykle ważny, aspekt to również świetnie się u nas odnajdziesz
Zapraszamy !

Webinar poprowadzi: Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Materiały szkoleniowe przekazane e-mailem,
✔️ Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on-line.
✔️Najlepszego wykładowcę, Agnieszka Łyp-Chmielewska – aktywnie pracuje jako adwokat, wspiera i prowadzi prawnie wiele psich i kocich hodowli oraz pisze genialne blogi Psi Paragraf oraz Koci Paragraf.
Ilość miejsc ograniczona !!!

Program webinaru:
PODSTAWY DZIAŁALNOŚCI HODOWLANEJ
– formy prawne prowadzenia hodowli psów i kotów rasowych w Polsce w pigułce,
– czym jest dział specjalny produkcji rolnej,
– ja hodowca, czyli kto w świetle przepisów prawa.
MAGICZNY PIT6
– zasady rozliczania działu specjalnego produkcji rolnej, czyli za co i kiedy składać deklarację PIT 6
– określenie jednostek stada podstawowego – czy wszystkie psy lub koty uwzględniamy w rozliczeniu?
– jak prawidłowo wypełnić formularz PIT 6,
– wspólne wypełnienie formularzu PIT6 na przykładzie.
KOSZTY ZAWARCIA UMOWY SPRZEDAŻY
– umowa sprzedaży jako czynność cywilnoprawna,
– podatek od czynności cywilnoprawnej,
– deklaracja pcc 3 od umowy sprzedaży,
– jak prawidłowo wypełnić deklarację pcc 3,
– wspólne wypełnienie deklaracji pcc 3.

ZAPISY PRZEZ FORMULARZ KONTAKTOWY DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: link

Opłata. – 99 zł – CENA PROMOCYJNA DO KOŃCA GRUDNIA. Cena regularna 149 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zgłoszenia lb imię i nazwisko uczestnika.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru – online. Każdy z uczestników kilka dni przed webinarem otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu

———————————————————————————————————

Jak zdrowo żywić kota – część III
11.01.2021 o 19:00 – 21:00
Organizatorzy: Szkoła Osteopatii Zwierzęcej ISOA i Kocibehawioryzm.pl

Zapraszamy na trzecią część cyklu webinarów na temat kociego żywienia z tech. wet. Małgorzatą Biegańską-Hendryk. Pogłębimy zagadnienia omawiane podczas drugiej części oraz poruszymy te zupełnie nowe, ale niezbędne do pełnego zrozumienia potrzeb żywieniowych Waszych mruczków.

WAŻNA INFORMACJA
aby móc brać czynny udział w 5 punkcie szkolenia trzeba mieć kalkulator z funkcją podnoszenia liczby do zadanej potęgi – niech każdy uczestnik upewni się, że ma taką funkcję w swoim kalkulatorze lub pobierze sobie odpowiednią aplikację (np. darmową aplikację RealCalc).

Cel webinaru: Podczas webinaru poznasz dobre praktyki w żywieniu kota oraz zrozumiesz jak dieta wpływa na jego zdrowie i zachowanie.
Zakres materiału:
1. Czytanie etykiet karm – co producent chce nam powiedzieć, a czego nie?
2. Czym jest mięso, czyli terminologia, którą musi znać każdy kociarz
3. Analiza przykładowych etykiet karm wraz z wyjaśnieniem.
4. Ocena kondycji kota – na podstawie skali BCS
5. Obliczanie zapotrzebowania kalorycznego i dawek pokarmowych dla podanych kocich przypadków.

Czego się nauczysz
Poznasz związek między żywieniem, a behawiorem kota.
Zrozumiesz żywieniowe potrzeby wynikające ze specyfiki gatunku.
Nauczysz się czytać i rozumieć składy karm dostępnych na rynku oraz poznasz alternatywne sposoby żywienia.

WAŻNE INFORMACJE
Osoby, które nie wzięły udziału w pierwszej części i drugiej części mogą wykupić nagrania dostępne pod tym linkiem
I część:

https://isoa.pl/…/nie-kupuj-kotu-karmy-w-worku-jak…

II część:

https://isoa.pl/…/nie-kupuj-kotu-karmy-w-worku-jak…

Jeżeli chcesz wykupić obie części wpisz w komentarzu do zamówienia: chcę wykupić drugą część – otrzymasz kod rabatowy -25%.

Jeżeli brałeś udział w poprzednich częściach – napisz do nas, otrzymasz kod rabatowy – 25%

Cena: 47 pln
Webinar będzie trwał 2 godziny.

Prowadząca: tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk – dyplomowana behawiorystka zwierząt towarzyszących pracująca z kotami od blisko 15 lat, zoodietetyczka kotów, autorka książek, szkoleń i artykułów branżowych, twórczyni marki kocibehawioryzm.pl, opiekunka merytoryczna studiów podyplomowych „Behawiorystyka zwierząt towarzyszących-koty” na WSE w Krakowie, autorka bloga i miłośniczka kotów dużych małych. Prywatnie opiekunka 4 zwierzaków po przejściach: Stefana, Buni, Kiwi i Opka.

Wykup dostęp:
link

————————————-

Na co zwrócić uwagę przy wyborze karmy ?

Wybór karmy może nastręczać nam pewnych trudności. Ułatwieniem jest etykieta, która dostarcza nam wielu informacji na temat produktu. Jednocześnie może nas wprowadzić w błąd, jeśli nie znamy zasad świadomego czytania etykiet. W poniższym artykule postaram się omówić podział karm oraz obowiązkowe elementy etykiety, aby interpretowanie informacji o karmach nie nastręczało już tylu trudności oraz abyśmy mogli uniknąć błędów w żywieniu naszych podopiecznych.

Regulacje prawne
Producenci karm w Unii Europejskiej zobowiązani są do spełniania wymagań ściśle regulowanych prawem. Organizacja zrzeszająca producentów karm w Europie – FEDIAF, opracowała dokument, w którym zostały zebrane obowiązujące przepisy dotyczące etykietowania – „Kodeks dobrej praktyki znakowania karm dla zwierząt”. Producenci, tworząc etykiety swoich produktów, powinni kierować się tymi zasadami, które mają na celu ujednolicenie informacji przekazywanej nam – konsumentom.

Podział karm
Formalny podział wyróżnia m. in. karmy pełnoporcjowe i uzupełniające. Karmy pełnoporcjowe to takie, które są zbilansowane w porcji, co oznacza, że mogą stanowić wyłączny pokarm dla zwierzęcia, dla którego są przeznaczone, ponieważ dostarczą mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych i energii w odpowiednich ilościach i proporcjach. Z kolei produkt opisany jako karma uzupełniająca, nie jest kompletny pod względem żywieniowym. Karmy można podzielić także ze względu na zawartość wody. Wyróżnia się karmy suche (<14% wilgotności), mokre (>60% wilgotności) oraz półwilgotne (20-40% wilgotności). W przypadku, gdy wilgotność karmy przekracza 14%, należy podać na etykiecie jej poziom. Dlatego też na opakowaniach suchych karm zwykle nie znajdziemy tej informacji – zawierają one najczęściej 8-10% wody. Poziom wilgotności karmy wpływa na faktyczną zawartość poszczególnych składników pokarmowych. Dlatego porównywanie produktów ma sens jedynie wtedy, gdy przeliczymy odsetek wagowy składników analitycznych na suchą masę (szczególnie, jeśli chcemy porównać karmy o różnej wilgotności). Trzeba także pamiętać, że parametr ten [poziom wilgotności] warunkuje gęstość energetyczną produktu. Karmy suche są do czterech razy bardziej kaloryczne niż mokre, czyli te dostępne w puszkach, saszetkach, batonach czy szalkach. W związku z tym, należy zwrócić szczególną uwagę na zalecenia dotyczące dawkowania.

Właściwe dawkowanie
Instrukcja prawidłowego stosowania powinna zawierać zalecaną dzienną dawkę karmy, prezentowaną zazwyczaj w postaci tabeli. Dzienna dawka karmy to ilość produktu jaką należy podawać zwierzęciu w zależności od wieku czy wielkości. Są to jednak wartości orientacyjne, które sprawdzają się dla większości zwierząt, ale nie dla wszystkich. Zapotrzebowanie zwierzęcia może odbiegać od średniej w zależności od indywidualnych cech i warunków życia. Dlatego dokładne ilości karmy zawsze powinno się ustalić na podstawie oceny masy ciała czworonoga, jego kondycji, aktywności i stanu fizjologicznego. Przy zakupie karm dodawane są niekiedy kubki-miarki, mające ułatwić właścicielowi dawkowanie karmy. Należy jednak zwrócić uwagę, że każdy produkt, nawet w obrębie tej samej marki, będzie miał inną gęstość energetyczną, co powoduje, że dana miarka jest przeznaczona wyłącznie do odmierzania konkretnej karmy. Ponadto, badania wskazują, że stosowanie takich kubków do określania porcji suchych karm jest nieprecyzyjne. Badacze sugerują, że niedokładne odmierzanie pokarmu może z czasem prowadzić do wzrostu masy ciała potencjalnie przyczyniając się do rozwoju otyłości.

Analiza chemiczna
Bardzo ważnych informacji dostarcza analiza chemiczna produktu, czyli procentowa zawartość poszczególnych grup substancji odżywczych. Składniki analityczne, jakie muszą zostać wyszczególnione to: białko, oleje i tłuszcze surowe, włókno surowe, popiół surowy oraz woda (w przypadku karm mokrych). Jako że składniki są wyrażane w procentach, łatwo obliczyć poziom węglowodanów, który dopełnia skład do 100% (nie musi być deklarowany na etykiecie). Słowo „surowy” odnosi się do metod laboratoryjnych, używanych do analizy tych substancji pokarmowych.

Białko surowe, czasem mylnie interpretowane jako zawartość mięsa w karmie, to składnik pokarmowy obecny w wielu komponentach roślinnych i zwierzęcych. Występuje w niewielkich ilościach w ziarnach zbóż (ryż, kukurydza, pszenica), w większych (15-25%) w mięsie czy roślinach strączkowych, a w największych ilościach w mączkach. Wysoka zawartość białka w karmie może kompensować jego niską jakość i biodostępność. Warto zwrócić uwagę, że jeżeli karma wg opisu zawiera „90% białka pochodzenia zwierzęcego”, oznacza to, że pozostałe źródło białka (10%) jest pochodzenia roślinnego. Taki opis nie informuje nas jednak o jakości białka i nie powinien być mylony z poziomem białka ogólnego.

Oleje i tłuszcze surowe to zawartość tłuszczu pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Jest to najwydajniejsze źródło energii – w jednym gramie dostarcza 2,5 razy więcej energii niż białko czy węglowodany. Dzięki obecności tłuszczu w diecie, wchłaniane są witaminy rozpuszczalne w tłuszczach. Tłuszcz jest także źródłem kwasów tłuszczowych nasyconych i nienasyconych, w tym niezbędnych kwasów tłuszczowych (omega 3 i 6). Tłuszcz jest również nośnikiem smaku i zapachu, dlatego też wysoka zawartość tłuszczu w karmie będzie zwiększać jej smakowitość. Warto pamiętać, że karmy mokre zawierają relatywnie dużo tłuszczu w suchej masie.

Włókno surowe to grupa węglowodanów złożonych, podlegająca fermentacji bakteryjnej (w żywieniu ludzi nazywana błonnikiem pokarmowym). Czasami błędnie interpretowane jako wypełniacz, niestrawny element diety, włókno pokarmowe nie jest niezbędne w diecie zwierząt – ale jego obecność jest wskazana ze względu na korzystny wpływ na równowagę mikroflory jelitowej i perystaltykę przewodu pokarmowego czy właściwą jakość kału – ma więc ma działanie prebiotyczne. W suchych karmach używane są źródła włókna pokarmowego takie jak korzeń cykorii, pulpa buraczana, otręby, oligosacharydy (MOS, FOS), celuloza.

Popiół surowy (inaczej materia nieorganiczna) to nazwa frakcji z analizy laboratoryjnej próbki karmy, która nie ulega rozkładowi. Oznacza pozostałość po spaleniu próbki karmy, czyli w praktyce jest określeniem zawartości substancji mineralnych (np. wapnia).

Informacje, znajdujące się na etykiecie są z reguły zgodne z prawem, niemniej nie dostarczają wprost danych potrzebnych do obiektywnej oceny i porównania poszczególnych produktów. W kolejnej części artykułu dowiemy się, na co zwracać uwagę czytając listę składników karm i czy komponent znajdujący się na pierwszym miejscu w składzie, będzie zawsze tym dominującym.

Jak oceniać listę składników na etykietach karm ?

Element etykiety, na który zwracamy szczególną uwagę jest niewątpliwie skład surowcowy produktu. Właściwa interpretacja listy składników umożliwia dokonanie porównania wartości odżywczych różnych karm oraz prawidłowego wyboru. Łatwo jednak wpaść w pułapkę, jeśli nie zna się wymagań dotyczących etykietowania. Z poniższego artykułu dowiesz się, jakimi zasadami kierują się producenci karm konstruując listy surowców. Okaże się też, czy pierwszego składnika zawsze jest najwięcej w karmie.

Nazewnictwo surowców
Nazwy surowców mogą być podane jako konkretne składniki (np. łosoś, kurczak) lub według kategorii (np. mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego). Producenci karm wysokiej jakości wybierają najczęściej tę pierwszą możliwość. Ten sposób deklaracji charakteryzuje się tzw. recepturą zamkniętą – producent nie zmienia składu karmy w zależności od bieżących cen poszczególnych surowców i każda kolejna seria karmy opracowana jest na podstawie tej samej, stałej receptury z identycznym składem. Stały skład między seriami może mieć znaczenie w przypadku zwierząt wrażliwych na zmianę karmy. Ponadto, tak wyrażona lista składników dostarcza konsumentowi znacznie bardziej szczegółowych informacji.

Zawartość surowców, a opis na etykiecie
Producent, który na froncie opakowania podkreśla obecność danego komponentu jest zobligowany do umieszczenia na etykiecie procentowego udziału wyróżnionego surowca. Zawartość podkreślonych składników w karmie deklaruje się w formie ustalonych sformułowań, które wiążą się z konkretną wartością procentową. Określenie „z” (np. „z kurczakiem”) oznacza, że w karmie zawarte jest co najmniej 4% wymienionego surowca, czyli w tym wypadku kurczaka. Przez sformułowanie „bogate w” (np. „bogaty w kurczaka”) rozumie się zawartość kurczaka na poziomie minimum 14%. Termin „menu” lub „danie” oznacza z kolei co najmniej 26% udział deklarowanego surowca. Należy podkreślić, że powyższe deklaracje nie oznaczają całkowitej ilości mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego zawartych w karmie, a odnoszą się jedynie do danego rodzaju surowca. Co więcej, deklaracja obecności danego surowca, nie jest równoznaczna z brakiem w karmie mięsa innych gatunków zwierząt. Opis na opakowaniu karmy „z jagnięciną” wpływa na naszą wyobraźnię i sugeruje, że jest to dominujący komponent. Jednak produkt ten może składać się np. głównie z kurczaka, ponieważ jagnięciny musi być jedynie 4%, a pozostała zawartość mięsa może pochodzić od innych gatunków. Co ciekawe, karmy zawierające w składzie np. 4% kurczaka, 4% jagnięciny i 4% wołowiny mogą występować w trzech różnych wariantach opakowań jako karma z kurczakiem, jagnięciną czy wołowiną, mając jednocześnie ten sam skład.

Czy kolejność składników na liście ma znaczenie ?

Kolejnym powszechnie spotykanym zabiegiem producentów jest “splitting”, czyli rozdzielanie surowców o wspólnym pochodzeniu, w istocie znacznie zwiększających zawartość danej grupy w produkcie. Lista składników musi być wyszczególniona w porządku malejącym pod względem masy. Producenci karm dla psów i kotów, aby sprytnie ominąć to zalecenie, nierzadko poddają sztucznemu rozdziałowi mniej atrakcyjne dla nas składniki. W efekcie, wierząc, że nabywamy wyrób o wysokiej zawartości preferowanego składnika, wybieramy karmę, której skład wykazuje odwrócone proporcje na korzyść mniej cennego komponentu (np. kurczak, pszenica, rozdrobniona pszenica, mąka pszenna, orkisz, kaszka pszenna – mimo, że kurczak jest na pierwszym miejscu w składzie, pszenicy po zsumowaniu będzie więcej). To kolejny przykład na to, że komponent znajdujący się na pierwszym miejscu listy, wcale nie musi być dominujący w składzie.

“Świeże mięso” czy mączki mięsne ?
W karmach suchych powszechnie stosowane są mączki mięsne, ponieważ można je łatwo transportować oraz przechowywać, a także dlatego, że zawierają niewielką ilość wody, co ułatwia proces ekstruzji. Dla porównania, źródła białka o wysokiej wilgotności, takie jak „świeże mięso” zawierają niewielką ilość białka w przeliczeniu na masę produktu końcowego, ponieważ woda jest wygotowana podczas procesu ekstruzji. Świeże surowce mogą być wymienione na liście składników jako pierwsze, po prostu dlatego, że zawierają ponad 65% wody, a przy tworzeniu składu karmy bierze się pod uwagę masę surowca przed poddaniem go obróbce termicznej. Zatem w finalnym produkcie zawartość mięsnego surowca jest o wiele niższa, niż wynika to z wartości podanej na etykiecie. Po odparowaniu wody zostaje średnio 2/5 składnika. Przykładowo, jeśli na czele listy widnieje deklaracja „świeży indyk (40%)”, to w końcowym produkcie będzie go około 15%. Pamiętajmy też, że 100 g surowego mięsa dostarcza 9 – 15g białka, a nie – jak jest to czasem błędnie interpretowane – „100 g mięsa to 100 g białka”. W rzeczywistości, to mączki (zwykle znajdujące się na pierwszych trzech do pięciu miejscach na liście składników), dostarczają większości białka w suchej karmie. Obecnie wielu producentów stosuje wysokiej jakości mączki mięsne, unikając tym samym konieczności składowania niestabilnego mikrobiologicznie surowego mięsa. Mączki mięsne to produkty pochodzenia zwierzęcego, które zostały poddane obróbce termicznej oraz suszeniu. Większość wody oraz tłuszczu zostaje usunięta, co w efekcie daje skoncentrowane źródło białka (55-65% białka) w postaci proszku. Proces produkcji mączek i tłuszczy zwierzęcych nazywamy z języka angielskiego rendering. Jeśli producent zastosuje surowiec w postaci mączki, musi to zostać zadeklarowane, poprzez stosowanie określeń takich jak: odwodniony, suszony, sproszkowany, dehydratyzowany (np. kurczak). Odpowiednio przetworzone mączki zwierzęce mogą być doskonałym źródłem białka w suchej karmie. Producenci powinni przeprowadzać testy strawności i dostępności aminokwasów egzogennych w mączkach i produktach finalnych, aby mieć pewność, że karma jest odpowiedniej jakości. Niestety konsumenci nie są w stanie stwierdzić na podstawie etykiety, czy dana karma jest wysokiej, umiarkowanej czy niskiej jakości.

Jak wynika z powyższych przykładów, zawiłości prawne związane z zasadami znakowania karm powodują, że etykietę należy czytać bardzo uważnie, dogłębnie analizując informacje przekazywane między wierszami. Natomiast postać źródła białka, jaką zastosowano w recepturze (świeże mięso czy mączka) nie determinuje jakości karmy.

————————————————

Mówi się, że koty mają 9 żyć. I zapewne każde z nich jest inne i innej długości, jeśli w każdym z nich miałby kolejną z sylwetek z systemu oceny kondycji kotów (z j. ang. BCS – Body Condition Score). Okazuje się, że podobnie jak możemy powiązać ludzką masę ciała i wzrost (tzw. BMI) z wyznacznikiem stopnia nadwagi, podobnie naszemu kotu możemy przypisać kolejny numer na skali sylwetek. Sylwetka numer 1 oznacza kota wychudzonego, a sylwetka numer 9 znaczną otyłość. Koty o prawidłowej sylwetce i masie ciała o numerach 4 lub 5 są o połowę grubsze od wychudzonych i przynajmniej o połowę chudsze od zatuczonych.

Jako idealną sylwetkę dla kotów aktywnych i wychodzących jest numer 5. Tymczasem ponad połowa kotów trzymanych w Polskich domach jest po zabiegu kastracji / sterylizacji. Kotom sterylizowanym polecane jest utrzymywanie sylwetki numer 4, czyli nieznacznej niedowagi. Jest to ważne ze względu na zwiększające się ryzyko licznych chorób u kotów związanych z nadwagą, jak m.in.:
- Choroby dróg moczowych;
- Choroby nerek
- Cukrzyca
- Choroby serca
Staraj się pilnować prawidłowej sylwetki Twojego kota. Karma podawana w odpowiedniej porcji dziennej zapewni odżywienie kota na kilkadziesiąt składników odżywczych oraz widoczne zdrowie dziś i jutro. Przestrzegając racji dziennych będziesz dążył do tego, aby Twój kot nie tylko pięknie wyglądał, ale miał tez prawidłową sylwetkę – gwarancję optymalnego zdrowia.

RELACJA:

——————————————————————————————————–

Webinarium- Stres zwierząt towarzyszących
13.01.2021 o 20:00
Organizator: COAPE Polska

Wydarzenie online
link

STRES ZWIERZĄT TOWARZYSZĄCYCH – WEBINARIUM
FIZJOLOGIA, EMOCJE, ZACHOWANIE
- ROZPOZNAWANIE, ZAPOBIEGANIE I TERAPIA PRZEWLEKŁEGO STRESU U PSÓW I KOTÓW
Pojęcie stresu jest na pozór powszechnie znane. Kojarzy się przede wszystkim ze złymi emocjami, napięciem, trudnymi sytuacjami. Wiemy, że długotrwały stres jest szkodliwy dla zdrowia, a w skrajnych przypadkach może być przyczyną śmierci.
Jednak dla psychologa stres to złożone i wieloetapowe zjawisko. Jest z jednej strony potrzeby i pożyteczny, bo pozwala na pokonywanie wyzwań codziennego życia, z drugiej, kiedy trwa długo, jest przyczyną emocjonalnego, a nierzadko fizycznego cierpienia.
Niestety zbyt rzadko, w przypadku naszych zwierząt towarzyszących, umiemy zauważyć cierpienie, z przejawom stresu przypisujemy inne, mylne przyczyny, jak nieposłuszeństwo, nadpobudliwość, chęć rywalizacji czy zbyt duży popęd seksualny.
Niestety rzadko także zdajemy sobie sprawę z tego, że warunki, w których żyją nasze psy i koty (także inne zwierzęta, które trzymamy dla towarzystwa) i tryb ich życia mogą być przyczyną długotrwałego stresu, nawet jeśli dokładamy wszelkich starań by było im dobrze. Przykładem tego jest choćby życie psa w dużym mieście obfitujące w wiele niespodziewanych, nie dających się uniknąć sytuacji.
Tym właśnie – zjawiskiem stresu i jego różnorakimi przyczynami – zajmiemy się podczas webinarium. Chciałbym podzielić się wiedzą, ale przede wszystkim doświadczeniem w pracy z psami i kotami, które cierpiały z powodu długotrwałego stresu.
Webinarium adresowane jest do opiekunów zwierząt, szkoleniowców, lekarzy i techników weterynarii, osób prowadzących domy tymczasowe, hotele dla zwierząt, petsitterów, pracowników i wolontariuszy schronisk i do wszystkich, ktorzy w życiu codziennym lub pracy mają do czynienia ze zwierzętami towarzyszącymi.

Porozmawiamy o tym:
- Czym jest stres ? Związek stresu z emocjami
- Fizjologia stresu – fazy reakcji stresowej
- Stres a kontrola otoczenia
- Stres a przewidywalność
- Stres przewlekły – przejawy i konsekwencje
- Przyczyny i przejawy przewlekłego stresu u psów i kotów
- Omówienie przypadków – postępowanie ze zwierzętami cierpiącymi z powodu szkodliwego stresu.

Prowadzący webinarium: Andrzej Kłosiński

Koszt uczestnictwa: 54 zł
Po uiszczeniu opłaty otrzymacie Państwo mailem zaproszenie do zarejestrowania się na platformie webinarium, a w dniu webinarium link z dostępem do webinarroomu.
ZGŁOSZENIA: link

RELACJA:

Wczorajszy wieczór upłynął na powtarzaniu wiadomości o stresie u zwierząt towarzyszących – Andrzej Kłosiński z COAPE Polska
Pan Andrzej opowiadał o fizjologii stresu, emocjach i zachowaniu zwierząt oraz rozpoznawaniu przewlekłego stresu i jego terapii. A kot Przytul – jak zwykle – dzielnie towarzyszył i pilnował uważnego słuchania.

————————————————————————————————————

Kursy online Akademii Dermatologii Weterynaryjnej KURS: Dermatofitozy skóry u psów i kotów
Wydarzenie Akademia Dermatologii Wet.
16/01.2021 o 17:00 – 20:00

Jak często diagnozujecie grzybice ? Czy sprawia Wam to trudność ? Czy chcecie usystematyzować swoją wiedzę ?
Odczarujemy grzybice – to wcale nie jest takie trudne. Kurs online już za tydzień !!!

‼️ Wykładowca: dr n. wet. Dorota Pomorska – Handwerker ‼️

Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie. Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty.

Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie. W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu.

Członkini Zarządu PSLWMZ. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach. Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- jako przewodnicząca, Sekcji. Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego Laboklin. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

✅Co w ramach ceny ?
3 h kursu online – prelekcji na żywo naszego eksperta, z możliwością przesłania Państwa pytań na czacie,
sesję odpowiedzi na pytania przesłane w trakcie webinarium
Prezentację pdf wykorzytaną w trakcie kursu, przesłaną do Państwa mailem po zakończeniu kursu,
Certyfikat.

Rejestracja i regulamin – link

KURS: Dermatofitozy skóry u psów i kotów
“ŁATWE Z POZORU- TRUDNE W PRAKTYCE”

Blok 1. Klinika dermatofitoz- objawy kliniczne u psów i kotów (0,5 h)
Blok 2. Badania dodatkowe:lampa Wooda, trichogramy, cytologia, posiewy mikologiczne, PCR, dermatoskopia, badanie histopatologiczne- jak wybrać (1H)
Blok.3. Leczenie: Najnowsze metody, zalecane standardy, kontrowersje. (45 min)
Blok 4. Przypadki kliniczne z codziennej praktyki ” Wielcy naśladowcy” (45 min)
3 h

RELACJA:

————————–

Grzybica u kota – przyczyny, objawy, leczenie

Dermatofitoza, czyli powierzchowne zakażenie grzybicze włosów, pazurów i skóry to wysoce zaraźliwa choroba. Rzadko doprowadza do śmierci mruczka czy poważnych powikłań, ale niemniej nie wolno jej lekceważyć. Może pojawić się u kotów w każdym wieku, choć najczęściej dotyczy kociąt lub bardzo starych kotów, które mają osłabioną odporność. Zmiany mogą przypominać wiele innych chorób skóry. Jeśli zauważysz u swojego pupila pierścieniowate wyłysienia, krostki, grudki czy zwiększoną ilość łoju na sierści należy niezwłocznie udać się z nim do lekarza weterynarii na wizytę – to może być grzybica.

Grzybica u kota – przyczyny
Grzybica u kota jest wywoływana najczęściej przez grzyby z rodzaju Microsporum lub Trichophyton. Do zarażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z chorym kotem lub nosicielem. Istnieje też możliwość przeniesienia chorobotwórczych zarodników ze środowiska, np. przez kontakt z legowiskiem, na którym wcześniej spał chory mruczek. Na szczęście sam kontakt z czynnikami chorobotwórczymi to za mało. Zakaźne zarodniki muszą jeszcze pokonać mechanizmy obronne mruczka, czyli:
- komórki wrodzonej odporności, które chronią organizm kota przed rozwinięciem się infekcji – rozpoznają drobnoustroje i kierują przeciwko nim odpowiedź immunologiczną;
- fizjologiczną mikroflorę skóry, czyli wszystkie drobnoustroje, które żerują na jej powierzchni, ale nie wywołują żadnych chorób i nie stanowią dla organizmu zagrożenia, ale dla zarodników stanowią konkurencję;
- warstwę łoju, która izoluje powierzchniową warstwę skóry od środowiska, chroniąc ją przed czynnikami zewnętrznymi.
Dodatkowo, koty podczas wylizywania sierści usuwają zanieczyszczenia nagromadzone na jej powierzchni, w tym także zakaźne zarodniki i inne chorobotwórcze drobnoustroje.

Grzybica kota – które mruczki chorują najczęściej ?

Koty perskie to jedna z ras szczególnie narażonych na grzybicę

Na grzybicze zakażenie skóry bardziej narażone są koty, które żyją w dużej populacji lub mają częsty kontakt z obcymi mruczkami. Są to przeważnie zwierzęta w schroniskach dla bezdomnych zwierząt czy hotelach lub koty, które biorą udział w wystawach. Częściej chorują starsze koty, których osłabiona odporność wynika z naturalnych procesów starzenia się organizmu lub kocięta, które jeszcze tej odporności do końca nie wykształciły. Na zakażenie narażone są także mruczki, które cierpią na choroby upośledzające ich układ immunologiczny (np. białaczkę kotów) lub przyjmują leki, które osłabiają ich odporność (np. glikokortykosterydy). Wśród ras kotów, które są predysponowane do zachorowania należy wyróżnić wszystkie koty ras długowłosych, a szczególnie koty himalajskie i persy. Zakażeniu sprzyja stres związany np. z remontem mieszkania lub przeprowadzką, inwazja ektopasożytów, które żerują na skórze lub w jej powierzchniowych warstwach oraz uraz, w wyniku którego doszło do przerwania ciągłości skóry.

Grzybica u kota – objawy
Grzybicze zakażenie skóry u kota obejmuje zrogowaciałe części włosów, pazury i rzadko powierzchowną warstwę skóry. Objawy nie zawsze są charakterystyczne. Klasyczna zmiana ma postać pierścieniowatego wyłysienia z łuszczeniem, które powoli się poszerza. Może temu towarzyszyć także łojotok, ale nie musi. Zmiany mogą być odgraniczone z obszarami odbarwienia lub przebarwienia, na skórze może pojawić się rumień czy zaskórniki z miejscowym łuszczeniem. Zmiany najczęściej lokalizują się w okolicy głowy (grzybica uszu u kota), na kończynach, na brzuchu, na bokach ciała, ogonie i grzbiecie. Choroba postępuje, dlatego obszar, na którym obserwuje się objawy może się stale powiększać. Grzybicze zakażenie skóry nie powoduje świądu, dlatego koty nie powinny się drapać. Musisz jednak wiedzieć, że choroba często przebiega równolegle np. z infekcją bakteryjną lub inwazją pasożytniczą, które mogą dawać inne objawy, w tym mogą powodować świąd. Kot wówczas intensywniej się drapie, wylizuje lub gryzie swędzące miejsce. Warto także zaznaczyć, że u niektórych kotów objawy nigdy nie wystąpią. Mówi się wówczas o tzw. bezobjawowych nosicielach.

Grzybica u kota – leczenie
Leczenie grzybicy u kota należy rozpocząć od ostrzyżenia kota na krótko. Pomoże to w ograniczeniu rozprzestrzeniania się grzybów do środowiska i zwiększy skuteczność preparatów stosowanych miejscowo. Lekarz weterynarii zaproponuje najlepsze leczenie, biorąc pod uwagę wszystkie wyniki badań, jak i ogólny stan mruczka. Mogą to być płukanki z rozcieńczonej cieczy kalifornijskiej, mikonazolu z chlorheksydyną lub enilkonazolu. Zaleca się je stosować zazwyczaj raz lub dwa razy w tygodniu, chyba że lekarz weterynarii zalecił inaczej. Alternatywą są szampony zawierające ketokonazol lub klimbazol w odpowiednim stężeniu. Leczenie miejscowe grzybicy u kota może być wspomagane lekami, które należy podawać kotu wraz karmą. Dobre wyniki otrzymuje się np. po stosowaniu itrakonazolu. Musisz wiedzieć, że leczenie grzybicy u kota trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Wpływa na nie tylko rodzaj grzybów, ale też odporność mruczka. Gdy jego układ immunologiczny jest osłabiony i nie pracuje wydajnie, tym trudniej będzie mu pokonać chorobę. Dlatego objawy mogą się utrzymywać przez wiele tygodni mimo leczenia. Grzybica najczęściej ma przewlekły charakter u kotów, które mają długą sierść lub żyją w dużej populacji, w której kontrola zdrowia czworonogów jest utrudniona.

Grzybica u kota – rokowanie
Rokowanie na ogół jest dobre, choć opiekun musi być świadomy, że leczenie wymaga kompleksowego działania. Ważne jest, by pozbyć się zarodników raz na dobre, ale o dziwo nie to jest najważniejsze. Należy wykonać dodatkowe badania, by dowiedzieć się, dlaczego kot zachorował – być może jego odporność jest osłabiona i należy ją wspomóc. Sprawny układ immunologiczny o wiele szybciej sobie poradzi z dermatofitami, dlatego jest to bardzo istotne. Obserwuje się większą zachorowalność na dermatofitozę u osobników, którzy są zakażeni wirusem FIV lub FeLV, dlatego trzeba to czym prędzej wykluczyć. Jeśli masz w domu więcej zwierząt, warto omówić z lekarzem weterynarii kwestię profilaktyki zdrowotnej, która w tym przypadku polega na zastosowaniu leków (zazwyczaj w mniejszych dawkach) u pupili, które mieszkają razem z chorym kotem, ale jeszcze nie wystąpiły u nich objawy grzybicy. Bardzo ważnym elementem zapobiegającym remisji i zakażeniu innych zwierząt jest dekontaminacja środowiska, w którym żyje chory kot. Należy dokładnie odkurzyć wszystkie zakamarki, wyprać pościel, legowisko, dywany i tapicerkę mebli. Takie zabiegi mają na celu ograniczenie ilości zarodników w otoczeniu. U niektórych kotów może dojść do spontanicznej remisji choroby w ciągu 3 miesięcy.

Grzybica od kota u ludzi – czy człowiek może się zarazić ?
Grzybica skóry u kota to bardziej złożony problem, który może stanowić zagrożenie dla wszystkich domowników – nie tylko tych, którzy chodzą na czterech łapach. Dermatofitoza to zoonoza, czyli choroba, która może się przenosić z kota na człowieka i inne zwierzęta lub odwrotnie – człowiek też może zarażać zwierzęta, w tym koty. Więcej o chorobach przenoszonych przez koty przeczytasz tutaj. Ryzyko zarażenia się człowieka od kota jest niewielkie. Dermatofity musiałyby pokonać barierę ochronną skóry, którą stanowią drobnoustroje, które fizjologicznie bytują na jej powierzchni i wrodzoną odporność, a to wbrew pozorom nie jest takie łatwe u zdrowej osoby. Na zachorowanie bardziej narażone są dzieci, które nie mają jeszcze do końca wykształconej odporności i osoby starsze. W trosce o zdrowie swoje i najbliższych, warto się skonsultować w tej sprawie z lekarzem rodzinnym, jeśli u twojego pupila stwierdzono powierzchniową grzybicę

——————————————————————————————————

DARMOWY webinar. Najczęstsze choroby oczu u psów i kotów.
16.01.2021 o 21:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny webinar !
Najczęstsze choroby oczu u psów i kotów.
Dla właścicieli, opiekunów, hodowców psów i kotów. A także dla właścicieli hoteli, groomerów i każdego pracującego z psami lub kotami.
Naszym i Waszym gościem będzie lek. wet. Agata Grudzień – Stasiak – zwierzęca okulistka

Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych, aby nie przegapić wydarzenia!
Centrum Szkoleń Animalia
link
Klikajcie ‘wezmę udział’ oraz lajkujcie fanpage Centrum Szkoleń Animalia tylko wtedy będziecie na bieżąco z informacjami/zmianami jakie zamieszczamy!
Udostępniajcie, niech się niesie

Pamiętajcie, że nie musicie się rejestrować, wypełniać formularza zgłoszeniowego, dodawać kart ani płacić!!!
Spotkanie jest całkowicie darmowe i dostępne 16.01 na fanpage
Uwaga, uwaga webinar nie będzie nagrywany, nie będzie możliwości obejrzenia go w innym terminie.

Webinar poprowadzi Agata Grudzień – Stasiak

LEKARZ WETERYNARII
Pani doktor o sobie – “Nazywam się Agata Grudzień – Stasiak.
Jestem lekarzem weterynarii specjalizującym się w okulistyce zwierząt towarzyszących. Po wielu stażach w Turcji, Anglii i Stanach Zjednoczonych utwierdziłam się w przekonaniu, że okulistyka jest moim numerem jeden. Postawiłam wszystko na jedna kartę, poświęcając się okulistyce i dziś wiem, że był to wybór najlepszy z możliwych. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu internistycznemu, lecząc pacjenta okulistycznego, jestem w stanie spojrzeć na niego holistycznie i to daje mi pełen obraz choroby. Moim marzeniem i celem zarazem, jest maksymalna edukacja opiekunów zwierząt, która nie tylko skróciłaby proces leczenia i rekonwalescencji, ale przede wszystkim zaoszczędziłaby zwierzętom cierpienia i fatalnych skutków późno leczonych chorób.”
Panią Doktor znajdziecie również na profilu VetOptic – Okulistyka

RELACJA:

——————————–

Najczęstsze choroby oczu u kotów to zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, czasem zez, choć niektóre rasy są narażone na choroby bardziej niż inne.

Zapalenie spojówek u kota – przyczyny, objawy
Głównym winowajcą odpowiadającym u kotów za zapalenie spojówek jest herpesvirus, ale także inne patogeny. Najciekawsze jest to, że większość kotów jest nosicielami tego wirusa, a przy spadku odporności dochodzi do jego replikacji, wysiewu i zaostrzenia objawów chorobowych.

Chlamydioza

Choroby powiek
Dość powszechnymi chorobami oczu u kotów są choroby powiek. Najczęściej spotykam się z zawinięciem powieki w stronę oka, czyli tzw. entropium. Występuje to nierzadko u kotów rasy Maine Coon. Niestety trzeba to operować.

Choroby rogówki
Kolejnymi chorobami, tym razem rogówki jest występująca najczęściej u kotów perskich tzw. sekwestracja rogówki. Jest to martwica włókien rogówki. Pojawia się wtedy na oku, na rogówce czarna plamka. Jest to ważny sygnał dla właściciela kota, że coś jest nie tak. Właściciel nie wie, co się dzieje, więc zgłasza się do lekarza z takim problemem i trzeba szybko interweniować. Można to leczyć farmakologicznie albo chirurgicznie, przy czym najczęściej sprawa kończy się leczeniem chirurgicznym.

Martwiak Rogówki

Zapalenie błony naczyniowej oka
Bardzo częstym schorzeniem narządu wzroku u kotów jest zapalenie błony naczyniowej oka. Przy takim schorzeniu należy wykluczyć cztery choroby ogólne: białaczka, FIV czyli zespół niedoboru odporności, FIP czyli zakaźne zapalenie otrzewnej, a także toksoplazmę. Te cztery jednostki chorobowe należy wykluczyć, jeśli mamy do czynienia z zapaleniem błony naczyniowej oka.

Zez u kotów syjamskich
Jakie są najczęściej spotykane genetyczne choroby oczu u kotów syjamskich? Nie spotykam się z jakimiś skomplikowanymi problemami u tych kotów, ale rzeczywiście dosyć często zdarza się zez u kotów syjamskich. Teoretycznie można bawić się w korektę chirurgiczną zeza, natomiast generalnie jest to tylko i wyłącznie wada urody i nikt tego raczej nie rusza, bo to kotu w życiu nie przeszkadza.

Stres rujnuje zdrowie kota
Koty to organizmy na które bardzo silnie wpływa stres, dlatego należy go ograniczać, wówczas odporność zwierzęcia utrzymuje się na odpowiednim poziomie. Skuteczność leków przeciwwirusowych jest kwestionowana – ich szkodliwość chociażby dla komórek wątroby bywa czasami wysoka. Najważniejsze to dbać o komfort życia kota, dbać o to, żeby się jak najmniej stresował, ewentualnie można aplikować mu preparaty podnoszące odporność: betaglukan, czy lizynę.

Jak dbać o oczy kota
Kotom można przemywać oczy, jest wiele preparatów, którymi można to robić. Odpowiednia jest chociażby zwyczajna woda przegotowana, czy esencja z herbaty. Okuliści mają swoje specjalne preparaty, czasami również na bazie jodu, które dobrze odkażają okolice oczu.

Do zobaczenia !

——————————————————————————————————-

Podstawy dermatologii dla groomerów.
17.01.2021 o 10:00 – 14:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, Dermatologia Weterynaryjna – Julia Kolasa

Webinar przeznaczony dla groomerów, przyszłych groomerów, właścicieli salonów groomerskich. A także dla opiekunów, hodowców, techników wet. dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie szeroko pojętej weterynarii przy usługach specjalistycznych – grooming.
Program:
- BUDOWA I FUNKCJE SKÓRY
- NAJCZĘSTSZE PROBLEMY DERMATOLOGICZNE
- ALERGIE
- DIAGNOSTYKA CHORÓB SKÓRY
- INFEKCJE USZU
- ZACIEKI POD OCZAMI
- CHOROBY ZAKAŹNE
- PROFILAKTYKA
- ODPOWIEDNIA DIETA I SUPLEMENTY
- PIERWSZA POMOC PRZY SKALECZENIACH
- KIEDY ODSTĄPIĆ OD WYKONANIA USŁUGI
- OMÓWIENIE KONKRETNYCH PRZYPADKÓW
Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Julia Kolasa dermatolog, stale się rozwija, kształci.

✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie online, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp do nagranego webinaru przez 7 dni.

ZAPISY PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
link

Opłaty:
Cena – 159 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

RELACJA:

——————————————————————————————————

II Konferencja Vet Arena Online – Wszystko, co powinieneś wiedzieć o kotach !
20.01.2021 o 17:00

Vet Arena to spotkania w charakterze konferencji dla wszystkich miłośników zwierząt. Podczas każdego z zaplanowanych spotkań omawiane będą różne aspekty poszczególnych zwierzą takie jak: odżywiane, choroby, pielęgnacja, zachowanie itp.
Adresatem drugiej konferencji Vet Arena Online są wszyscy właściciele i miłośnicy kotów. Zaproszeni prelegenci – eksperci z wieloletnim doświadczeniem opowiedzą o tym, jak dbać o kota, by cieszył się zdrowiem oraz jak należy interpretować zachowanie kota. Zapraszamy !

PRELEGENCI:

♀️ Agnieszka Wędrychowicz – fundator Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii
Certyfikowany Instruktor Szkolenia Psów metodą klikerową oraz Instruktor Dogoterapii (Kynoterapii), Behawiorysta zwierząt towarzyszących, opracowała autorską metodę pracy z psami i kotami problemowymi UFC: Założycielka Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii. Jest współtwórcą pierwszych w Polsce wytycznych dotyczących prowadzenia zajęć z udziałem zwierząt, które mają na celu stworzenie im odpowiednich warunków pracy. Od 10 lat szkoli psy z użyciem klikera. Oprócz tego od 8 lat konsultuje psy i koty lękliwe, agresywne, nadpobudliwe oraz inne stwarzające problemy swoim właścicielom. Od 2014r. jest wykładowcą w Instytucji Szkoleniowej „Green Way” dla której stworzyła autorskie programy kursów zawodowych: Instruktora Szkolenia Psów, Dogoterapii, Felinoterapii, Zoopsychologa oraz seminaria z zakresu pracy z psem agresywnym, lękliwym, nadpobudliwym, sprawiającym problemy. Prowadzi kursy zawodowe, seminaria i warsztaty w całej Polsce. Uczestniczka m.in. seminariów: „Terapia reaktywności psów metoda BAT” z światowej sławy trenerką Grisha Stewart, Praca z psem agresywnym: warsztaty praktyczno – teoretyczne z Piotrem Wojtków i Zosią Zaniewską, Pierwsza pomoc przed weterynaryjna, Terapia zaburzeń zachowania u psów, Komunikacja psów i zaburzenia zachowania u kotów, Praca z psem w schronisku i po adopcji prowadzone przez lek. wet. i zoopsychologa Jolantę Łapińską.

♂️ Łukasz Łebek – weterynarz
W 2013 ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie.
➡ Na co dzień pracuje w jednej z Tarnogórskich przychodni weterynaryjnych.
➡ Prowadzi bloga weterynaryjnego pt. “Nie zadzieraj z Weterynarzem”.

ZAGADNIENIA:
▶ Jak można nauczyć kota nowych zachowań ?
▶ Czy warto uczyć kota sztuczek ?
▶ Jak interpretować zachowania problemowe kotów ?
▶ Jakie zachowania kotów rzeczywiście są problemowe ?
▶ Wpływu prawidłowego żywienia na zachowanie zwierząt
▶ Problemy wynikające z niewłaściwej komunikacji człowieka z kotem
▶ Profilaktyka – czy warto badać kota gdy jest zdrowy ?
▶ Jak przygotować kota do wizyty u weterynarza ?
▶ Jakie szczepienia należy wykonać u kota ?
▶ Sterylizacja kotów
▶ Czy mogę zarazić się czymś od swojego zwierzęcia ?

————————————

Oto niektóre zagadnienia jakie będą poruszane na konferencji:

Szczepienie kota. Kiedy szczepić kota i na co ?
Czy szczepienie kota dotyczy tylko młodych zwierząt ? Czy kota, który nie wychodzi z domu, też trzeba szczepić? Wyjaśniamy wątpliwości.

Niektórzy wciąż są przekonani o tym, że szczepienie kota to tylko niepotrzebny wymysł i zbędny wydatek. Tymczasem szczepienia chronią kota przed chorobami, które w większości są trudne lub niemożliwe do wyleczenia.
Na szczęście coraz więcej jest świadomych właścicieli, którzy szczepią swoich pupili regularnie. Bardzo dobrze, bo szczepienia chronią prawie w 100% przed bardzo groźnymi chorobami – nawet jeśli zdarzy się, że zwierzę pomimo szczepienia zachoruje – przejdzie chorobę o wiele łagodniej i przeżyje. Ważnym aspektem jest także ten ekonomiczny – profilaktyka kosztuje z pewnością o wiele mniej niż ewentualne leczenie chorób zakaźnych, które wiąże się z codziennym podawaniem leków i wizytami u weterynarza.
Szczepienie kota – także dla niewychodzących
Warto kota zaszczepić – choćby dlatego, że może się niepostrzeżenie wymknąć na zewnątrz. Mając zaszczepionego kota, będziemy też spokojniejsi, jeśli odwiedzi nas właściciel chorego zwierzaka. Może się również zdarzyć, że będziemy chcieli wziąć bezdomnego kota – choćby tymczasowo – pod swój dach. Nasz zaszczepiony zwierzak będzie w takiej sytuacji znacznie bezpieczniejszy. Wreszcie szczepienie się przyda, gdy zechcemy wyjechać z kotem na urlop.

Szczepienie kota – na co szczepić ?
Kota wychodzącego warto zaszczepić przeciwko herpeswirozie, kaliciwirozie, panleukopenii, białaczce i wściekliźnie. Kota niewychodzącego: przeciwko herpeswirozie, kaliciwirozie i panleukopenii. Dostępne obecnie preparaty stawiają natomiast pod znakiem zapytania celowość szczepienia przeciwko zakaźnemu zapaleniu otrzewnej.
Zanim zaszczepimy kota przeciw kociej białaczce wirusowej (FeLV), należy wykonać test FeLV/FIV, by sprawdzić, czy kot nie jest nosicielem wirusa FeLV. Nosicieli nie szczepimy, gdyż może to zaindukować rozwój choroby.

Panleukopenia (FPV)
Niezwykle zaraźliwa i śmiertelna choroba, zwana również jako kocia nosówka – atakuje błony śluzowe przewodu pokarmowego powodując obfite i krwawe biegunki, ciężkie odwodnienie, niedożywienie, niedokrwistość – a co za tym idzie upośledzenie odporności przez zmniejszenie się liczby białych krwinek. Śmierć w wyniku panleukopenii jest bardzo bolesna a większość kociąt, które zachorują na panleukopenię umiera pomimo intensywnego leczenia. Wirus ten utrzymuje się w środowisku przez około pół roku – wciąż zatem może być niebezpieczny dla nieszczepionych kociąt

Calicivirus (FCV) oraz herpeswirus (FHV) – czyli koci katar
Około 90% zakaźnych infekcji górnych dróg oddechowych jest spowodowanych przez herpeswirusa i kalciwirusa. Objawami kalicwirusa są m.in. wydzielina z oczu, nosa i pyszczka, utrudnione oddychanie, owrzodzenie jamy gębowej, senność, brak apetytu oraz gorączka. Herpeswirus atakuje głównie jamę nosową, powoduje obrzęki śluzówki, napady kichania, wyciek z oczu i nosa, zapalenie spojówek, owrzodzenie oczu, depresję i brak apetytu. Oba wirusy bardzo łatwo rozprzestrzeniają się w dużych skupiskach kotów – w schroniskach, azylach czy w stadach kotów wolno bytujących – matki przekazują je kociętom, które w wyniku choroby najczęściej tracą oczy i umierają. Łatwo przenieść obydwa wirusy na przedmiotach – butach, kuwetach, itd.

Wirus białaczki kotów (FeLV)
Koci wirus białaczki upośledza układ immunologiczny i sprawia, że poddany jest zakażeniom bakteryjnym, wirusowym i grzybicznym. U co trzeciego kota wirus rozwinie się w pełnoobjawową chorobę, która spowoduje śmierć. Choroba jest zaraźliwa i rozprzestrzenia się przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem – używanie tych samych misek, walki kotów czy poprzez współżycie. Warto szczepić koty wychodzące i mające kontakt z obcymi osobnikami – koty przebywające na stałe w domu i nie mające kontaktu z innymi nie potrzebują tego szczepienia. Bardzo ważnym jest, by przed jego wykonaniem upewnić się czy nasz kot nie jest nosicielem wirusa FeLV – sprawdzi to szybki test paskowy.

Wścieklizna
Jeśli Twój kot jest kotem wychodzącym – nawet jeśli wychodzi tylko do przydomowego ogródka – koniecznością jest zaszczepienie go przeciwko wściekliźnie. W Polsce wciąż nie ma obowiązku szczepienia kotw przeciwko tej groźnej chorobie – tymczasem wścieklizna jest choroba bardzo groźna i nieuleczalną, która wpływa na mózg i układ nerwowy powodując objawy takie jak: drgawki, paraliż, agresję i dezorientację. Wirus rozprzestrzenia się z miejsca ugryzienia do nerwów i mózgu a następnie do gruczołów ślinowych – ugryzienia są głównym źródłem transmisji wirusa. Wścieklizna jest zawsze śmiertelna, a zarażone zwierzęta przeżywają od 7 do 10 dni od momentu zarażenia i umierają w agonii.
Dlatego też w wypadku wystąpienia u kota objawów neurologicznych, przy jednoczesnym braku udokumentowanego szczepienia przeciwko wściekliźnie, jest on zazwyczaj kierowany na obserwację.

Szczepienie kota – kalendarz
Planując kalendarz szczepień dla młodych kotów należy pamiętać o przeciwciałach siarowych przekazanych przez matkę, które mogą neutralizować szczepionki. Z tego względu najbezpieczniej jest zacząć immunizację kociąt w wieku 7 – 9 tygodni.

Szczepionki, które powinny być podane kotu to:
szczepionka przeciwko herpeswirozie
szczepionka przeciwko kaliciwirozie
szczepionka przeciwko panleukopenii
szczepionka przeciwko białaczce (tylko koty wychodzące i przebywające w dużych skupiskach, np. hodowlach, schroniskach dla zwierząt)
szczepionka przeciwko chlamydiozie
szczepionka przeciwko wściekliźnie (tylko koty wychodzące i przebywające w dużych skupiskach, np. hodowlach, schroniskach dla zwierząt)

Najczęściej spotykane symbole na naklejkach szczepionek dla kotów oznaczają:
Symbol litery P. oznacza szczepienie przeciwko panleukopenii
Symbol litery H oznacza szczepienie przeciwko herpeswirozie
Symbol liter FeLV oznacza szczepienie przeciwko białaczce
Symbol C oznacza szczepienie przeciwko kaliciwirozie
Symbol R oznacza szczepienie przeciwko wściekliźnie.

Proponowany program szczepień kotów
wiek pierwszego szczepienia
kolejne szczepienia w wieku

10 – 11 tyg. 13 – 14 tyg. 15 – 16 tyg.
7 – 9 tyg. P, H, C lub P, H, C, FeLV+Chlamyd. P, H, C, FeLV+Chlamyd. P, H, C, FeLV+Chlamyd R
10 – 12 tyg. P, H, C, FeLV+Chlamyd. P, H, C, FeLV+Chlamyd. R
13 – 15 tyg. P, H, C, FeLV+Chlamyd. P, H, C, FeLV+Chlamyd.+R
kolejne szczepienia Coroczne szczepienia przypominające
P, H, C, FeLV+Chlamyd.+R
Dla R (wścieklizny) obowiązują specjalne przepisy. Datę kolejnego szczepienia wyznacza lekarz wykonujący bieżące szczepienie, uwzględniając sytuację epizootyczną i zalecania Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Pamiętajmy, że zawsze lepiej jest zapobiegać, niż leczyć. Dzięki temu zaoszczędzimy zwierzęciu cierpienia i sami unikniemy niepotrzebnych nerwów oraz wydatków.

———————————-

Jak przygotować kota na wizytę u weterynarza ?
Kot przed wizytą u weterynarza bywa spięty, zdenerwowany, a nawet przerażony. Ale niestety czasem musi pojawić się w gabinecie… W tych 10 przypadkach nawet koniecznie – sprawdź! Wtedy już nasza – opiekunów – w tym głowa, żeby uczynić takie niekoniecznie pożądane wyjście mniej stresującym. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić dla swojego kota, by wizyta u weterynarza przebiegła bez nerwowej atmosfery. Kot przed wizytą u weterynarza powinien być dobrze przygotowany. No dobrze, ale jak go przygotować? Przecież nie będziemy mu tłumaczyć, gdzie jedziemy! Cóż, szkoły są różne. Spokojne mówienie do kota – na przykład wyjaśnianie mu, gdzie zaraz pojedziecie – może bardzo korzystnie wpłynąć na jego komfort. Ale to nie wszystko, co możesz zrobić.

Oswajaj kota z transporterem
Pierwszą i podstawową rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego kota, jest oswojenie go z transporterem. Jak to zrobić? Nic prostszego! Staraj się, żeby czasami wasz transporter stał w zasięgu mruczka. Wtedy będzie mógł do woli do niego wchodzić i z niego wychodzić, nie kojarząc tej czynności z żadną stresową sytuacją. Możesz próbować wrzucać do środka zabawki podczas wspólnej zabawy lub spryskać wnętrze feromonami, które sprawią, że kot będzie się czuł w transporterze bezpiecznie. To rozwiązanie możesz także zastosować tuż przed wizytą u weterynarza.

Upewnij się, czy nie ma szczególnych zaleceń przed wizytą
Zanim zapakujesz siebie i mruczka do samochodu, upewnij się (najlepiej co najmniej dzień wcześniej), czy kot przed wizytą u weterynarza nie powinien spełniać żadnych dodatkowych wymagań, np. być na czczo. Gabinet weterynaryjny to mieszanina emocji i zapachów – wizyty w nim nie są dla zwierzęcia najprzyjemniejsze, dlatego nie mnóż ich ponad potrzebę. Szkoda byłoby ciągnąć malucha na marne tylko po to, by dowiedzieć się, że musicie przyjechać kiedy indziej…

Zabierz kota zmęczonego lub zrelaksowanego
Jeśli zabierzesz kota na wizytę niespodziewanie lub jeśli poprzedzisz ją nerwowymi przygotowaniami, na pewno nie wyjdzie mu to na dobre. Postaraj się wszystkie potrzebne rzeczy – transporter, smycz, książeczkę zdrowia, wyniki badań – przygotować odpowiednio wcześniej, żebyś przed samym wyjściem mógł zająć się mruczkiem. Dobrym pomysłem jest pójście na spacer lub wspólna zabawa. Kot przed wizytą u weterynarza powinien być przede wszystkim zrelaksowany i pozytywnie zmęczony, aby lepiej przyjmować ewentualne stresujące bodźce. Jeśli to możliwe, unikaj sytuacji, gdy wybudzasz mruczka i zaskoczonego wpakowujesz do auta. Może być zdezorientowany, a przez to bardziej nerwowy. Lepiej poświęcić 10-15 minut przed wyjściem na aktywności, które pobudzą w pupilu pozytywną energię.

Nie stresuj się – kot to czuje !
Bardzo istotne jest twoje zachowanie. Inteligencja emocjonalna zwierząt jest daleko bardziej rozwinięta niż ludzka. Kot doskonale wyczuje twoje zdenerwowanie i niestety bardzo możliwe, że przyjmie od ciebie emocje – również te negatywne. Dlatego pamiętaj, że kot przed wizytą u weterynarza i podczas niej musi czuć twoje opanowanie. Możesz do niego mówić, okazywać mu czułość i bliskość, ale nie dawać do zrozumienia, że czujesz się w danej sytuacji niekomfortowo.

Lista czynów zakazanych
Uspokajanie zwierzęcia na siłę (kiedy jest bardziej zrelaksowane niż ty).
Panikowanie, gdy do poczekalni wejdzie inne zwierzę, np. duży pies.
Stresowanie się podczas wizyty – bądź dla weterynarza wsparciem, a nie przeszkodą. Spokojnie wykonuj jego prośby bez zbędnego „pieszczenia się” z mruczkiem.
Nie wydawaj niepokojących dźwięków i nie wykonuj dziwnych ruchów – choćby podczas pobierania krwi. O co chodzi? Opiekunom zdarza się syknąć czy jęknąć, widząc wbijaną igłę. Nigdy tego nie rób! Możesz przestraszyć kota, a on w najgorszym wypadku się wyrwie lub złamie igłę.

Wybieraj tę samą lecznicę
Nieraz pisaliśmy, jak ważne jest przestrzeganie kocich przyzwyczajeń i rytuałów. Jeśli więc jesteś zadowolony ze swojej lecznicy, nie zmieniaj jej, nie korzystaj za każdym razem z innej placówki. Kot z pewnością będzie czuł się pewniej w miejscu, które już zna, przy osobie, która nie jest mu obca. Wizyty w przypadkowych gabinetach przyniosą tylko dodatkową dawkę stresu. Jeśli jednak widzisz, że weterynarz nie znajduje wspólnego języka z twoim kotem, nie bój się go zmienić. Jeżeli mruczek nie czuje się komfortowo w towarzystwie swojego medyka – niektórzy zwyczajnie nie mają do kotów ręki – po prostu poszukaj kogoś innego, kto dobrze zajmie się twoim podopiecznym.

Wizyta u weterynarza nie musi być taka straszna, jak mogłoby się wydawać. Najważniejsze jest odpowiednie przygotowanie kota oraz zaufanie do weterynarza, pod opiekę którego oddajesz mruczka. A skoro mowa o przygotowaniach, zobacz, jak dobrze przygotować się do wyjazdu wakacyjnego z kotem.

————————————-

Profilaktyka zdrowia zwierząt

Każdy właściciel czworonoga, czy to psa, czy kota, powinien zadbać o jego prawidłowe zdrowie. Zwierzęta podobnie, jak ludzie posiadają układ immunologiczny, który nie zawsze jest się w stanie obronić przez wirusami, czy różnymi bakteriami. Istotna jest również świadomość, co do tego, że nasi milusińscy, również zapadają na choroby przewlekłe, które mogą wymagać nawet operacji, czy szeregu badań diagnostycznych.

Harmonogram odwiedzin weterynarza
Każdy właściciel psa, czy kota, a także mniejszych zwierząt domowych, powinien wiedzieć, o tym, kiedy należy wybierać się z naszym pupilem do weterynarza. To w specjalistycznym ośrodku uzyskamy bardzo precyzyjny harmonogram, który szczególnie ważny jest w przypadku szczeniąt i kociąt. W określonych odstępach czasu zwierzęta są szczepione na różnego typu choroby: pieski między innymi przeciwko nosówce, parwowirozie, leptospirozie, kaszlowi kenelowemu, czy wirusowemu zaplenieniu wątroby; małe koty zaś muszą uzyskać szczepionki np. chroniące przed zapaleniem otrzewnej (FIP), wścieklizną, białaczką (FeLV), czy przed kocim katarem.

Warto jednak wiedzieć o tym, że profilaktyka zdrowotna zwierząt to nie tylko szczepienia ich najmłodszych osobników. Jeśli chodzi o dorosłe psy i koty, ważne jest regularne sprawdzanie ich stanu zdrowie, poprzez badania ogólne, a także specjalistyczne. Obecnie rekomenduje się przyprowadzanie do weterynarza swoich czworonogów przynajmniej dwa razy w roku. W przypadku występowania jakichś schorzeń, wizyty muszą odbywać się według zaleceń weterynaryjnych.

Badania ogólne i specjalistyczne
Obecnie za profilaktykę zdrowotną czworonogów, czy mniejszych zwierząt domowych, uznaje się przeprowadzanie ogólnych badań określających prawidłowość słuchu, wzroku, czy układu ruchowego, a także oddychania zwierzęcia. Ważne jest również sprawdzanie stanu ich uzębienia, oraz wdrożenie odpowiedniej diety! Jeśli chodzi zaś o rozszerzoną diagnostykę, jest ona kierowana dzisiaj nie tylko dla psów i kotów z podejrzeniem jakiegoś schorzenia. Dobre ośrodki często specjalistyczne analizy przeprowadzają w celach uzyskania pełnego oglądu stanu zdrowia. Psy i koty profilaktyczne powinny przechodzą badania cytologiczne, badania kału, pełną morfologię krwi, czy też badania z wykorzystaniem nowoczesnej aparatury ultrasonograficznej z kolorowym Dopplerem! Tylko najlepsze ośrodki posiadają tak innowacyjny oraz drogi sprzęt. Badajcie raz w roku profilaktycznie swoich milusiskich !! :)

RELACJA:

———————————————————————————————————

DARMOWY WEBINAR Odpowiedzialność prawna za szkody wyrządzone przez zwierzę 21.01.2021 o 20:30
Organizator: Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i Zdrowy Cavalier

Odpowiedzialność prawna za szkody wyrządzone przez zwierzę !
Dla właścicieli, opiekunów, hodowców zwierząt! A także dla właścicieli hoteli, groomerów i każdego pracującego ze zwierzakami !
Nie wiesz co Ci grozi gdy Twój pies skoczy na przechodnia i zniszczy mu ubranie ?
Zastanawiasz się jakie konsekwencje może mieć gdy Twój kot podrapie obcego ?
A może boisz się odpowiedzialności za zachowanie swojego konia/ ptaka ?
Każdy zwierzak czasami robi coś nieprzewidywalnego, ale najważniejsze abyś miał/a świadomość jaka jest Twoja odpowiedzialność !
Naszym i Waszym gościem będzie Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska, która specjalizuje się w zwierzęcych sprawach

Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych, aby nie przegapić wydarzenia !
Centrum Szkoleń Animalia
link

—————————

Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzę
Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzę ponosi osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, przy czym nie musi to być wcale właściciel tego zwierzęcia. Taka osoba będzie zmuszona do naprawienia wyrządzonej przez zwierzę szkody. Kwestie związane z odpowiedzialnością za szkody wyrządzone przez zwierzęta reguluje art. 431 Kodeksu cywilnego. Jak stanowi § 1 tego przepisu kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.

Za jakie zwierzęta ponosi się odpowiedzialność ?
Odpowiedzialność z art. 431 kc dotyczy tylko sytuacji gdy zwierze z własnego popędu wyrządza szkodę – szkoda wynika z instynktownego zachowania zwierzęcia. Nie dotyczy natomiast sytuacji gdy zwierze wykonuje polecenia człowieka i tego skutkiem jest szkoda – w takim wypadku podmiot ponosi odpowiedzialność na zasadach ogólnych (art. 415 kc).

Ponadto odpowiedzialność cywilnoprawna z omawianego przepisu dotyczy tylko szkód wyrządzonych przez zwierzęta hodowane (chowane) – nie znajduje natomiast zastosowania, jeżeli szkodę spowodowało zwierzę żyjące w stanie wolnym.
Mówiąc o zwierzętach chowanych powinniśmy mieć na myśli nie tylko wszelkiego rodzaju zwierzęta domowe, gospodarskie itd. ale także i zwierzęta dzikie, które przebywają pod opieką ludzką tj. zwierzęta w cyrkach, ogrodach zoologicznych, oceanariach, zwierzęta w schroniskach, hotelach dla psów itd. Oznacza to, że zwierzęciem hodowlanym może być zarówno pies, kot jak i krokodyl, wąż – warunkiem jest tu jednak konieczność pozostawania pod ludzką pieczą.

Kto ponosi odpowiedzialność za szkody ?
Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzę ponosi osoba, która:
- zwierzę chowa lub się nim posługuje oraz
- ponosi winę w nadzorze (nie dopilnowała zwierzęcia).
Z powyższego wynika, że osobą na której spoczywa odpowiedzialność za szkodę nie jest wyłącznie właściciel zwierzęcia. Przez chowanie zwierzęcia należy rozumieć długotrwałe, stałe zajmowanie się zwierzęciem, sprawowanie nad nim opieki (karmienie go, dawanie mu schronienia) itd. O chowaniu zwierzęcia nie możemy mówić natomiast w przypadku gdy sprawowanie opieki nad zwierzęciem ma charakter przejściowy czy też grzecznościowy.

RELACJA:

Dziękujemy, że byliście z nami :)

—————————————————————————————————–

Webinar: Podstawy Zoofarmakognozji Stosowanej
Wydarzenie Animal Herbal Therapy
22.01.2021 o 19:00 – 21:45
Publiczne · Każdy na Facebooku lub poza nim

Podstawy Zoofarmakognozji Stosowanej – dawka wiedzy, która pozwoli Ci zrozumieć czym jest zoofarmakognozja (i oparta na niej metoda terapii Zoofarmakognozja Stosowana) i jak się ją wykorzystuje w do przeprowadzenia terapii zwierząt … oraz jakie różnice są pomiędzy Zoofarmakognozją Stosowaną a innymi metodami leczenia, w których wykorzystuje się zioła i roślinne ekstrakty (takie jak oleje tłoczone, olejki eteryczne itp.).

Skupimy się głównie na: podstawach teoretycznych, mechanizmie działania zoofarmakognozji w najprostszym ujęciu, pracy z psami. Zależy mi na przedstawieniu czym jest Zoofarmakognozja Stosowana i jak wypada w porównaniu do innych metod komplementarnych oraz jak można zastosować jej podstawowe założenia do życia codziennego nas samych i naszych zwierząt towarzyszących.

Zakładam, że spotkanie potrwa około dwóch i pół godziny, doliczając czas na pytania i odpowiedzi.
Cena za bilet wstępu na ten webinar: 120 PLN/26.50 EUR
Cena za Zimowy Pakiet Webinarów: 300 PLN/66 EUR

Zapisy (do 21.01.2021) przez formularz: link

Prelegentka: Barbara Oczujda

01/01/2021 - Informacje o najbliższych zagranicznych wystawach kotów w styczniu.

WYSTAWY FIFe:
09-10/01/2021 – Netherlands (NL) / Boxmeer – Two 1 day, 2 cert. – Felikat
23-24/01/2021 – Italy (IT) / Lucca – Two 1 day, 2 cert. – ANFI

WYSTAWY WCF:
http://wcf-online.de/WCF-EN

WYSTAWY TICA:
https://tica.org/events/show-calendar

30/12/2020 - Życzenia Noworoczne

Drodzy Miłośnicy Kotów Brytyjskich, Hodowcy, Wystawcy – życzymy Wam
Szczęśliwego Nowego Roku :)
Mamy nadzieję, że nadchodzący rok 2021 będzie dla nas wszystkich lepszym rokiem niż mijajacy. Życzymy wszystkim sukcesów zarówno hodowlanych jak i wystawowych.

Zarząd Bri Cat Club

Pamiętajmy………

22/12/2020 - Życzenia Świąteczne

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzymy Wam wszystkim moi mili nadziei, własnego skrawka nieba, zadumy nad płomieniem świecy, pękna poezji, muzyki, pogodnych świąt i zimowych, odpoczynku, zwolnienia oddechu, nabrania dystansu do tego, co wokół nas się dzieje, chwil roziskrzonych kolędą, śmiechem i wspomnieniami.

Drodzy Miłośnicy Kotów Brytyjskich, Hodowcy, Wystawcy – życzymy
Radosnych i Rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia :)

Zarząd Bri Cat Club

WAŻNE informacje:

13/12/2020 - Nadeszła zima dużymi krokami…….

Zima ❄️ – pora w której robi się szybko ciemno, zimno, śnieżnie, a kiedy spadnie śnieg, to dzieje się magia, płatek śniegu – ulotny a jakże piękny.
Zima – pora roku przez wielu nie lubiana ze względu na mrozy i śnieżyce, utrudniające poruszanie się po drogach i zniechęcające do wychodzenia z domu.
Zima rządzi się swoimi prawami, śnieg, mgły to wszystko tworzy bajkę. I nawet gdy boisz się zimna, uwierz, że nie zmarzniesz.
Zima – pora roku, w której musimy zatroszczyć się o nasze zdrowie, jak i komfort psychiczny. Nie ma nic lepszego niż wieczorny relaks z książką w dłoni, pięknym zapachem w powietrzu i gorącą herbatą ☕
Trzymajcie się cieplutko wszyscy i aby do wiosny :)

13/12/2020 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w grudniu 2020 cz. 2

Sylwester z kotem – live !
14.12.2020 o 20:00
Organizator: Kocie Porady

Zbliża się koniec roku, a więc i sylwester – pozmawiamy o sylwestrze w kontekście dobrostanu kotów.

Jak twój kot reagował w sytuacjach, gdy na dworze trwało apogeum fajerwerków i wybuchów ?
Chętnie posłuchamy waszych historii i odniesiemy się do nich w rozmowie.

———————————————————————————————–

Webinarium – Zaburzenia separacyjne kotów
17.12.2020 O 20:00
Organizator: COAPE Polska
ZGŁOSZENIA: LINK

Zapraszamy na webinarium – ZABURZENIA SEPARACYJNE KOTÓW-
PROBLEMY BEHAWIORALNE – DIAGNOZA I TERAPIA. ANALIZA PRZYPADKÓW.

Webinarium poprowadzą Beata i Piotr Leszczyńscy.

Podczas gdy zaburzenia separacyjne są dość dobrze rozpoznawane u psów i ich opiekunowie zazwyczaj nie mają problemów ze zdiagnozowaniem co dzieje się z ich psem, opiekunowie kotów nierzadko z ogromnym zdumieniem i niedowierzaniem przyjmują informację że ich kot cierpi z powodu zaburzeń separacyjnych.
Czym więc jest tzw. “lęk separacyjny”, lub mówiąc bardziej precyzyjnie zespół zaburzeń separacyjnych ? Czy faktycznie koty, które uważane są za zwierzęta niespołeczne, mówiąc potocznie chadzające własnymi ścieżkami i w opinii wielu niezdolne do głębszej relacji z człowiekiem, faktycznie prezentują zachowania u których podłoża leży tęsknota za człowiekiem ? Zaburzenia separacyjne to zjawisko dość dobrze znane i szczegółowo opisane w odniesieniu do psów. Niszczenie przedmiotów, mebli, ubrań, wycie, szczekanie oraz defekacja i oddawanie moczu podczas nieobecności opiekuna to najczęściej zgłaszane zachowania niepożądane będące manifestacją emocji przeżywanych przez psa. Nie zawsze są one spowodowane przez strach czy panikę, bywa że u ich podstawy leży niepokój, frustracja, niezadowolenie, nuda. A jak to jest u kotów ? Czy manifestacja problemu przebiega podobnie ? Czy różnice gatunkowe mają tutaj wpływ na zachowanie problematycznego zwierzęcia ?
Zespół zaburzeń separacyjnych (ang. Separation Anxiety Syndrome SAS), to oprócz agresji, najczęstsza przyczyna problemów pojawiających się w domach, w których żyją zwierzęta. W przypadku psów, zjawisko jest dość dobrze opisane, a badania, które trwają od wielu lat zdołały dostarczyć wielu odpowiedzi dotyczących genezy problemu i sposobów radzenia sobie z nim. Badań nad problemami separacyjnymi kotów jest niewiele a i objawy są trudniejsze do zdiagnozowania ze względu na ich charakter mogą być mylone z innymi przyczynami. Różnice gatunkowe powodują, że zarówno powody powstawania zaburzeń separacyjnych jak i ich przebieg różnią się od tych prezentowanych przez psy, niemniej są one równie uciążliwe dla opiekunów.
Z naszego webinarium dowiesz się:
- czy koty przywiązują się do opiekunów i czy w związku z tym cierpią, kiedy zostają same domu
- jakie jest biologiczne podłoże zachowań separacyjnych
- jakie są typowe przyczyny i objawy zaburzeń separacyjnych u kotów
- jak postępować z kotem, który cierpi z powodu rozłąki z opiekunem
- kiedy należy udać się do behawiorysty
- czy dokocenie jest dobrym rozwiązaniem problemów separacyjnych

————————————————————————————————-

Aktualny stan przyczynowego leczenia FIP, Jakimi chorobami można się zarazić od kota? Dermatofitozy – webinar prof. dr hab. Tadeuszem Frymusem
19.12.2020 O 18:00 – 21:00
Organizator: Educatsja
Koszt udziału: 99 zł.
spotkanie online
Zapraszamy na: LINK

Educatsja zaprasza na webinar
z prof. dr hab. Tadeuszem Frymusem
Aktualny stan przyczynowego leczenia FIP.
Jakimi chorobami może człowieka zarazić kot ?
Czy można się pozbyć dermatofitozy z kociarni ?

Podczas webinaru zostaną omówione m.in. zagadnienia zawarte w książce autorstwa prof. dr hab. Tadeusza Frymusa oraz tematy zaproponowane przez uczestników.

Prof. dr hab. Tadeusz Frymus jest kierownikiem Zakładu Chorób Zakaźnych i Epidemiologii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW.
Kieruje także specjalizacyjnym studium podyplomowym “Choroby kotów i psów” oraz wykłada w wielu ośrodkach akademickich.
Ponadto wraz z żoną prowadzi własną lecznicę dla małych zwierząt.
Prof. dr hab. Tadeusz Frymus jest niekwestionowanym autorytetem szczególnie w zakresie chorób zakaźnych psów i kotów, wg studentów, lekarzy, miłośników psów i kotów oraz hodowców uznawany za jednego z najlepszych wykładowców.

———————————————

FIP nie jest chorobą zaraźliwą – czytaj: nie można się nim zarazić! !! Owszem, to choroba wirusowa, ale nie zaraźliwa. W jednym stadzie, gromadzie, rodzinie jeden kot może mieć FIP, co nie znaczy, że inne koty też na FIP zachorują !!!

To, że FIP się pojawia, jest przypadkiem losowym związanym z dwoma czynnikami: przypadkową mutacją koronawirusa + immunostresorem.

Koronawirus najczęściej występujący – jelitowy – jest obecny u prawie wszystkich żyjących kotów (90% żyjących w skupiskach i 50% żyjących pojedynczo).

Koronawirusy (jelitowy i fipogenny) są nie do rozróżnienia (stąd badania na obecność przeciwciał i testy mogą wykazać obecność przeciwciał, ale nie wiadomo przeciw jakim koronawirusom (statystycznie rzecz biorąc, znikoma jest szansa, żeby to były przeciwciała na koronawirus fipogenny) – nie ma sensu robić testów i pomiaru przeciwciał – szczególnie w przypadku kotów zdrowych.

Koronawirusy (jelitowy i fipogenny) stale się zmieniają (mutują), czyli jelitowy może stać się fipogennym, a fipogenny jelitowym. To, że jest koronawirus fipogenny w organizmie kota, wcale nie mówi o tym, że kot będzie na FIP chorował. Musi jeszcze być odpowiednio słaby organizm, najczęściej osłabiony układ odpornościowy w wyniku jakiegoś stresu zewnętrznego.

Aby zacząć diagnozować kota z podejrzeniami FIP (patrz algorytm poniżej), muszą wystąpić określone objawy u zwierzęcia, takie jak: gorączka, brak apetytu, spadek masy ciała, apatia, pogorszenie dbałości o okrywę włosową
- choroba wywołuje dużo emocji zarówno u hodowców, jak i lekarzy
- u hodowców choroba ma opinię choroby nieprzewidywalnej, uderzającej niespodziewanie, przed którą nie ma ochrony
- dla lekarzy to frustrujący problem. Obraz postaci bezwysiękowej jest bardzo różnorodny przy wielu objawach. Niespotykane problemy diagnostyczne, często nie można postawić rozpoznania przyżyciowo
- FIP jest pod wieloma względami nietypowym zakażeniem. Problemy z patogenezą i diagnozą, choroba nieuleczalna, bez możliwości szczepień
- pierwszy chory kot na FIP – Neapol 1942 rok, w 1966 nazwa – zakaźne zapalenie otrzewnej, w Polsce od 1992 roku.

Czynnikiem etiologicznym jest koronawirus.
Dwa biotypy: jelitowy i wywołujący FIP (biotyp zmutowanego koronawirusa) są nie do odróżnienia metodami serologicznymi lub innymi, włącznie z technikami genetycznymi i biologii molekularnej. Nie można określić w żaden sposób, czy koronawirus stwierdzony u kota jest chorobotwórczy, czy nie. W trakcie badań biotyp może się bowiem zmieniać.
- Biotyp jelitowy koronawirusa występuje u do 50% populacji kotów żyjących pojedynczo i do 90% żyjących w skupiskach. Wydalanie głównie przez kał, nie można wykluczyć śliny, wydzieliny z nosa, z worka spojówkowego i w moczu. Ten biotyp koronawirusa wywołuje najczęściej lekkie biegunki.
- Drugi biotyp (fipogenny) wywołuje FIP w postaci wysiękowej lub bezwysiękowej. Zdarza się on dość sporadycznie na całym świecie u kotów domowych.

FIP WYSTĘPUJE CZĘŚCIEJ W SKUPISKACH KOTÓW, ALE CHORUJĄ Z REGUŁY TYLKO POJEDYNCZE ZWIERZĘTA.
- W USA w latach 1986-1995 na 200 pacjentów-kotów jeden miał rozpoznanie FIP. Ocenia się, że wśród dorosłych kotów domowych żyjących pojedynczo – 1 FIP na 5000 zwierząt, wśród kotów żyjących w skupiskach – zachorowalność do 5%.
- FIP to choroba głównie kotów młodych – 6 miesięcy do 1,5 roku.

- Ruletka genetyczna koronawirusa – w populacji kotów zakażonych koronawirusem bytuje „chmura wariantów”, których chorobotwórczość podlega powszechnej w biologii zasadzie częstości występowania zjawiska zgodnego ze statystyczną regułą rozkładu normalnego (krzywa Gaussa). Ta chmura wariantów jest efektem nieustannej mutacji koronawirusów (ciągła replikacja RNA, wielość mutacji, czasami może więc trafić się wariant zabójczy, najczęściej jednak mutacje są chorobotwórczo nieistotne).

- Na FIP mogą zachorować koty zarówno żyjące w gromadzie, gdzie był (jest) stwierdzony FIP, jak również koty żyjące w całkowitej izolacji ( to efekt nieustannej mutacji koronawirusów, również możliwości mutacji niegroźnego biotypu jelitowego na biotyp FIP ).

- Fipogenność jest cechą przejściową, biotyp FIP-owy może bowiem znowu zmienić się w wyniku mutacji koronawirusa na biotyp jelitowy. To tłumaczy zjawisko niezapadania na FIP osobników żyjących w skupiskach, gdzie FIP stwierdzono.

- FIP wynika z mutacji biotypu jelitowego wirusa – jest to indywidualne zdarzenie u nosiciela. Ponieważ jest to zdarzenie losowe, to prawdopodobieństwo jego wystąpienia jest tym większe, im więcej wirusów namnaża się w organizmie kota. Najwięcej wirusów namnaża się podczas immunosupresji (hamowanie procesu wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych przez różne czynniki zwane immunosupresorami). Czyli obok losowej mutacji koronawirusa na zarażenie się FIP-em ma wpływ stan układu odpornościowego kota.

- W warunkach naturalnych (nie laboratoryjnych) ryzyko przeniesienia się FIP z kota chorego na zdrowe zwierzęta jest niewielkie, bo: głównym miejscem namnażania się biotypu fipogennego są mikrofagi, które w normalnych warunkach nie są wydalane z organizmu, naturalną drogą wydalania koronawirusów jest kał, w nim biotypu fipogennego prawdopodobnie nie ma, biotyp fipogenny w wyniku mutacji może łatwo zatracić swoją fipogenność. PRZENIESIENIE SIĘ FIP Z CHOREGO KOTA NA ZDROWEGO JEST WIĘC RACZEJ WYJĄTKIEM NIŻ REGUŁĄ. DLATEGO W PRAKTYCE SPOTYKAMY SIĘ ZWYKLE Z POJEDYNCZYMI ZACHOROWANIAMI.

- Podział FIP: postać wysiękowa (z wodobrzuszem), gdy ziarniniakom towarzyszy gromadzenie się płynu w jamach ciała, postać bezwysiękowa – występują tylko ziarniniaki. Ziarniniaki ropne tworzą się w różnych narządach i tkankach. Są efektem zapalenia drobnych naczyń żylnych i ich okolic spowodowanych zakażeniem monocytów wędrujących we krwi (tzw. konie trojańskie – zmienione, zmutowane, zarażone zmutowanym fipogennym koronawirusem, zawierające również przeciwciała, które nie są w stanie zneutralizować zarazków).

- Przy postaci bezwysiękowej ziarniniaki powstają najczęściej w śledzionie, wątrobie, nerkach, gałkach ocznych, otrzewnej. Zmiany te są w badaniu klinicznym z reguły nie do wykrycia. Jedynie nierówna powierzchnia nerek bądź powiększenie węzłów chłonnych krezkowych mogą nasuwać podejrzenie.

- Najczęstsze objawy towarzyszące zachorowaniu na FIP: gorszy apetyt, zmniejszenie masy ciała, apatia, pogorszenie dbałości o okrywę włosową, czasem lekka biegunka, zaparcie, wymioty, rzadziej kichanie.

- W przebiegu FIP może dojść do uszkodzenia wszystkich struktur gałki ocznej (zapalenie błony naczyniowej, wypadnięcie trzeciej powieki, ogniska zapalne w rogówce, odkształcenie źrenicy, zmiana zabarwienia tęczówki, złogi w przedniej komorze oka, wylewy i ogniska martwicze na siatkówce – jakbym widział naszą Nalię…

- Rozpoznawanie formy wysiękowej: podostre zachorowanie z nawrotami gorączki, duszności (obecność płynu w jamie opłucnej), wodobrzusze. Płyn: przejrzysty lub lekko opalizujący, kolor jasnożółty lub złoty, lepki (nitki się ciągną), dużo białka (piana po wstrząśnięciu), może krzepnąć.

- Badanie biochemiczne surowicy w FIP wysiękowym: podwyższony poziom bilirubiny, obniżony stosunek albumin do globulin, podwyższenie poziomu globulin i zwiększenie aktywności ASPAT. Badanie hematologiczne: limfopenia, neutrofilia, przesunięcie obrazu białokrwinkowego w lewo, niedokrwistość.

- Diagnostyka serologiczna: ograniczony stopień zastosowania. PRZECIWCIAŁA SKIEROWANE PRZECIW BIOTYPOWI FIPOGENNEMU SĄ NIE DO ODRÓŻNIENIA OD PRZECIWCIAŁ INDUKOWANYCH PRZEZ POWSZECHNIE WYSTĘPUJĄCY BIOTYP JELITOWY. Stąd test ELISA i oznaczanie miana przeciwciał mija się z celem!

- Obecnie nie ma możliwości definitywnego rozpoznania serologicznego FIP. Mimo że stwierdza się, że koty chore na FIP mają często wysoki poziom przeciwciał przeciw koronawirusowi, ale nie jest to regułą. Z kolei niski poziom tych przeciwciał spotykany jest nierzadko u zwierząt na pewno chorych na FIP.

- Wynik badania serologicznego KOTA CHOREGO ma bardzo ograniczoną wartość diagnostyczną i nigdy nie może być podstawą decyzji o eutanazji. ŻADNEJ wartości prognostycznej nie ma natomiast wynik badania serologicznego kota ZDROWEGO. Stwierdzenie u takiego kota przeciwciał ani nie oznacza, że jest on odporny na FIP, ani nie zapowiada rozwoju tej choroby w przyszłości, ani też nie upoważnia do wniosku, że osobnik ten jest nosicielem zarazka groźnego dla innych kotów.

- W niektórych krajach ta niewiedza przyczyniła się w większym stopniu do śmierci kotów (eutanazje) niż sama choroba do padnięć.

- FIP, szczególnie w postaci bezwysiękowej, może być jednoznacznie stwierdzony dopiero pośmiertnie (histopatologia ziarniniaków).

- Leczenie jest jedynie formą poprawiania stanu organizmu chorego kota. Frymus podaje leki, jakich można używać i dawki dobowe na podstawie stwierdzonych przypadków cofania się choroby (ale nie wyleczenia). Dla chętnych mogę to podać, ale nikomu tego nie życzę.

- Szczepienia – donosowe – są nieszkodliwe, jednak skuteczność jest bardzo kwestionowana, niepolecane.

ZAPOBIEGANIE:
Zwierząt wychodzących i stykających się z innymi kotami (wystawy, hodowle, krycie) nie można na dłuższą metę uchronić przed zakażeniem tym zarazkiem. Ryzyko zachorowania maleje wraz z wiekiem kotów.

1. Sytuacja – gdy matka jest nosicielką zarazka. Jeśli kocięta są odsadzane najpóźniej w wieku 5-6 tygodni, to kotka-nosicielka koronawirusa ich nie zakazi, gdyż do tego czasu chroni je odporność bierna.

2. Zakażeniu od innych kotów można zapobiec przez absolutną izolację matki z jej miotem w okresie odsadzenia ( a potem kociąt, aż do chwili sprzedaży, także i od matki !!! ).

3. Gdy odsadzanie odbywa się w wieku do 5-6 tygodni, ale bez izolacji od innych kotów, stwierdzono 50% zakażenia koronawirusem u potomstwa.

4. Jeśli właściciele izolowali matkę z miotem, ale odsadzali kocięta później niż w 5-6 tygodniu, to 30% sprzedawanych kociąt było zakażonych.

5. Jeśli hodowca był w stanie zapewnić i wczesne odsadzanie, i absolutną izolację od innych kotów w czasie 5-6 tygodni od porodu (a potem aż do sprzedaży także od matki), to żadne z kociąt nie zostało zakażone koronawirusem.
(Badanie 600 kociąt w różnych brytyjskich hodowlach w latach 1998-1996).

Izolacja matki z kociętami musi być bardzo rygorystyczna i uniemożliwiać nie tylko bezpośrednie stykanie się z innymi kotami, ale też wykluczać pośrednie przeniesienie zarazka (na rękach, ubraniu, obuwiu, sprzętach) – to jest wręcz niemożliwe. Z drugiej strony izolacja kociąt od matki utrudnia proces ich socjalizacji.

Koronawirusy (zarówno te fipogenne, jak i jelitowe) są niszczone za pomocą powszechnie stosowanych środków dezynfekcyjnych, detergentów, inaktywuje je temperatura 56 stopni. W temperaturze pokojowej tracą zakaźność po 24-48 godzinach. W temperaturach poniżej zera mogą przetrwać znacznie dłużej.

——————————-

Dermatofitoza kotów
Dermatofitozy to infekcje skóry i jej wytworów wywołane przez pewne gatunki grzybów określane jako dermatofity. Grzyby te mają cechę wspólną, a mianowicie wykazują powinowactwo do tkanek zawierających keratynę. Takimi tkankami jest naskórek oraz jego wytwory takie jak pazury i włosy. Grzyby te wytwarzają enzym (keratynazę) który trawi to białko. Jeśli chodzi o przynależność taksonomiczna to infekcje te wywoływane są przez trzy rodzaje grzybów: Microsporum, Trichophyton i Epidrmophyton. Choroby te nie należą one do najbardziej powszechnie występujących problemów dermatologicznych. W swojej praktyce zaobserwowałem, że informacje na temat występowania dermatofitów są doskonale znane właścicielom i zwykle pierwszym pytaniem jaki pada z ich strony jest to czy zauważone zmiany nie są przypadkiem grzybicą. W zdecydowanej większości przypadków jednak tak nie jest. Dermatofitozy stanowią nie więcej niż 2% wszystkich przypadków dermatologicznych. O wiele częściej spotykane są
niedoceniane przez właścicieli kotów choroby jak na przykład atopowe zapalenie skóry czy alergiczne pchle zapalenie skóry. Dermatofity mogą być podzielone ze względu na ich głównego miejsce występowania na zoofilie, powodujące grzybice zarówno u ludzi jak i zwierząt ( np. M. canis, T. verrucosum), antropofilne ( T. rubrum, E. floccosum) dla których głównym gospodarzem jest człowiek, ale mogą atakować również zwierzęta oraz geofilne (M. gypseum) bytujące w glebie i okazjonalnie powodujące zakażenia u ludzi i zwierząt. W przypadku kotów za
zdecydowana większość infekcji dermatofitami odpowiedzialne są grzyby z rodzaju
Microsporum a szczególnie M. canis. Innymi stosunkowo często spotykanymi dermatofitami są: M. gypseum T. mentagrophyets. Poza wymienionymi dermatofitami ponadto u kotów izolowane są: Epidermophyton fluccosum, M audouinii, M. cookei, M. nanum, M. persicolor., T. rubrum., T. schoenleinii oraz wiele innych gatunków. Interesujący jest fakt, że dermatofity z rodzaju Microsporum mogą być również izolowane od kotów i których nie stwierdza się żadnych widocznych objawów. Istnieją również informacje, że podobne zjawisko może
występować również w przypadku T. mentagrophytes. W takiej sytuacji o tym, że kot jest zakażony dowiadujemy się zwykle dopiero wówczas gdy objawy kliniczne wystąpią u właścicieli zwierzęcia lub też u innych zwierząt z którymi kot miał kontakt (może to być inny mniej odporny kot lub pies). Zakażenie dermatofitami następuje za pośrednictwem artospor znajdujących się na włosach zwierząt. Artrospory są zdolne do zakażanie przez bardzo długi, wynoszący nawet do 1,5 roku, czas. Z tego powodu miejsce gdzie przebywał chory kot może być źródłem zakażenia długo po tym jak został on wyleczony. Zakażenie niektórymi
dermatofitami następuje od typowych gospodarzy. Przykładowo do zakażenia T.
mentagrophytes dochodzi głównie po kontakcie z zakażonymi gryzoniami. W przypadku dermatofitom w rozwoju choroby znaczenia mają czynniki predysponujące. Do tego typu czynników należą wszelkie uszkodzenia naskórka, niedobobory witamin lub mikroelementów odpowiedzialnych za prawidłowy stan naskórka i skóry (cynk, witamina A). Na zakażenia bardziej podatne są również osobniki stare i młode ( w wieku do 1 roku) oraz z zaburzeniami odporności (takimi jak występujące u kotów infekcje wirusowe FIV, FeLV, panleukopenia, nowotwory, leczone lekami immunosupresyjnymi). Również ciąża i laktacji są czynnikami
zwiększającymi podatność na chorobę. Również same dermatofity mogą produkować substancje które są w stanie obniżyć odporność chorującego zwierzęcia i tym samym utrudniać wyleczenie prowadząc, do przewlekłego przebiegu choroby. Stwierdzono ponadto, że są pewne rasy u których choroba stwierdzana jest powszechniej. Do ras tych należą koty perskie i himalajskie. W przypadku kotów perskich spotykane są trudne do leczenia postacie przewlekłe choroby. W przypadku dermatofitoz należy mieć na uwadze, że są one zoonozami i istnieje niebezpieczeństwo zakażenia się właścicieli. W jednym z badań stwierdzono, że od
50% kotów pochodzących od właścicieli z objawami grzybicy wyizolowano dermatofity M.canis. Znaczna część z tych kotów (blisko 15%) nie wykazywała przy tym jakichkolwiek objawów chorobowych. Koty są więc jednym z głównych źródeł zakażenia dla człowieka. Dermtofitoza może przebiegać w różnych postaciach klinicznych. Najbardziej typowymi objawami jest pojawienie się u kota okrągłych wyłysień lub przeżedzeń włosa. W miejscach występowania zmian mogą występować również rumień oraz łuski i strupy. Włosy w miejscach występowania zmian zwykle są połamane. Z powodu nadmiernego rogowacenia naskórka w mieszkach włosowych dochodzi do ich zaczopowania co prowadzi do powstania zaskórników. Dermatofitozy mogą być również przyczyną typowego dla kotów syndromu jakim jest prosówkowe zapalenie skóry. Poza tymi powszechniej występującymi objawami możliwe jest również wystąpieniu u kotów postaci
guzowatej choroby- kerion. Może wyjątkowo występować również zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego. Najczęściej zmiany dotyczą głowy zwierzęcia, jego małżowin usznych i kończyn, mogą występować postacie uogólnione.
Rozpoznanie dermatofitozy nie może zostać postawione wyłącznie na podstawie wyników badania klinicznego. Wiele innych chorób może wywoływać zbliżone objawy kliniczne, dermatofitozy mogą również przebiegać w sposób nietypowy. Podobne objawy kliniczne mogą być obserwowane w przypadku nużycy i zapalenia mieszków włosowych (chociaż w przypadku kotów, w odróżnieniu od psów, te choroby są rzadkie) Generalnie dermatofitozy z powodu zróżnicowanego przebiegu powinny być brane pod uwagę w każdym przypadku choroby skóry u kota. Postawienie rozpoznanie wymaga wykonania badań dodatkowych takich jak: badanie w świetle lampy Wooda. Badanie to umożliwia stwierdzenia zainfekowania włosów, które świetle ultrafioletowym wykazują charakterystyczną zieloną
fluorescencje. Badanie to nie jest w 100% czułe. Fluorescencje wykazują jedynie dermatofity z rodzaju Microsporum (i to tylko 50% szczepów). Brak jest tego typu fluorescencji w przypadku gdy infekcja wywołana jest przez dermatofity z innych rodzajów. Badanie to może więc nam potwierdzić występowanie dermatofitozy ale nie jest w stanie jej wykluczyć. Kolejnym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce jest badanie włosa lub zeskrobiny. Badanie to umożliwia znalezienie artrospor dermatofitów . Niektórzy autorzy sugerują, że by ułatwić rozpoznanie elementów dermatofitów zeskrobina była barwiona np. metodą WrightGiemsa, autor nie preferuje takiego sposobu barwienia. Postawienie rozpoznania
etiologicznego jest możliwe po wykonaniu badani hodowlanego, które umożliwia nam rozpoznanie dermatofita odpowiedzialnego za zakażenie. Badanie to można przeprowadzić na podłożu Sabourauda. Istnieją również podłoża (jak DTM) które zmieniają barwę w przypadku wzrostu na nich dermatofitów. Niektóre dermatofity lepiej rosną w temperaturze pokojowej, podczas gdy inne w temperaturze 37 ºC. Dlatego najlepiej jest przeprowadzić badanie w obydwu warunkach. Jeśli metody te nie umożliwią postawienia rozpoznania wykonuje się badanie histopatologiczne, w którym stosuje się specjalne barwienie. Tego typu badanie jest wskazane w przypadku gdy dermatofitoza przyjmuje postać guzowatą. W leczeniu dermatofitoz można zastosować leki miejscowe i ogólnoustrojowe. Zaleca się w przypadku grzybic by skrócić włos co ułatwia penetracje leków. W leczeniu miejscowym
zalecane jest stosowanie takich leków jak chlorcheksydyna, clotrimazol, mikonazol,
tiabendazol, enilkonazol. W przypadku kotów zwykle nie udaje się wyleczyć zwierzęcia bez leczenia ogólnoustrojowego. Do tego typu terapii stosuje się flukonazol itrakonazol, ketokonazol, terbinafine W leczeniu dermatofitoz stosowana była również gryzeofulwina obecnie jednak nie ma w Polsce preparatów ją zawierających. W przypadku kotów poza przypadkami bardzo ograniczonych miejscowych zmian zasadne wydaje się jednoczesne stosowanie leczenia miejscowego i ogólnoustrojowego. Obecnie na rynku dostępne są również szczepionki przecigrzybicze do stosowania u kotów, które można zastosować
zarówno do zabezpieczania zwierząt przed zrażeniem, jak i do leczenia w postaci szczepień matafilaktycznych wykonywanych już w przypadku występowania objawów klinicznych. W takim przypadku należy pamiętać, że po szczepieniu może przejściowo dojść do nasilenia się objawów. W związku ze zróżnicowaniem przebiegiem dermatofitoz przestrzegam wszystkich właścicieli i hodowców kotów przed leczeniem swoich pupili na „własna rękę” przed postawieniem przez lekarza weterynarii pewnego rozpoznania.

—————————

Czym można zarazić się od kota? Jakie choroby przenoszą koty ?

Czym można zarazić się od kota ? Powszechnie znanymi chorobami, takimi jak: grzybica czy świerzb, groźną dla kobiet w ciąży toksoplazmozą, a także bardzo trudną w leczeniu toksokarozą czy chlamydiozą, która u człowieka daje objawy rzeżączki. Są to antropozoonozy (inaczej zoonozy), czyli choroby odzwierzęce. Należą do nich zarówno zakaźne, jak i pasożytnicze choroby zwierząt, którymi może zarazić się także człowiek. Sprawdź, jakie jeszcze choroby przenoszą koty i jak uniknąć zakażenia. Czy wiesz, że od kota można zarazić się chorobą kociego pazura, toksokarozą, świerzbem, a nawet grzybicą. Są to tzw. choroby odzwierzęce (inaczej zoonozy) – zakaźne lub pasożytnicze choroby zwierząt (bądź przez zwierzęta tylko roznoszone). U człowieka do zakażenia dochodzi zazwyczaj poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub jego odchodami. Większość z nich określa się mianem “choroby brudnych rąk”, co oznacza, że aby uniknąć zakażenia, wystarczy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Sprawdź, jakie choroby przenoszą koty i jak postępować, by zapobiec zakażeniu, zarówno u człowieka, jak i u kota.

Toksokaroza (toxocarosis) to choroba pasożytnicza, która u kotów jest wywoływana przez toksokary – larwy glist kociej (Toxocara leonina). Koty są nosicielami glist, które w ich jelitach wytwarzają jaja z larwami. Kot wydala je z organizmu wraz z kałem. Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez kontakt z zakażoną ziemią, piaskiem, pokarmem, zwierzętami i ich odchodami. Larwy są małe i lepkie, dlatego łatwo przyczepiają się do futra kota i jego łap. Następnie kot zostawia je na podłodze, stole, a także na rękach człowieka. Po połknięciu larwy dojrzewają w organizmie człowieka, a następnie umiejscawiają się w różnych narządach wewnętrznych – płucach, wątrobie, mózgu, a nawet oku – gdzie mogą żyć nawet kilka lat. U ludzi zespół larwy wędrującej trzewnej charakteryzuje się zmianami w zachowaniu, bólami głowy, drgawkami, bólami brzucha, wysypką, gorączką, powiększeniem śledziony i powiększeniem wątroby, czasami upośledzeniem widzenia lub padaczką. Leczenie jest trudne i długotrwałe (trwa kilka miesięcy). Jak zapobiec zakażeniu ? Istotne jest regularne odrobaczania kotów, częste mycie rąk przede wszystkim przed jedzeniem, po kontakcie ze zwierzętami czy po zabawie, szczególnie po wizycie w piaskownicy czy na placach zabaw.

Bąblowica
Bąblowica to choroba pasożytnicza, wywoływana przez tasiemca bąblowcowego. Do zakażenia dochodzi poprzez połknięcie jaj bąblowca. Źródłem tego zarażenia są odchody kota. Jaja, po dostaniu się do organizmu człowieka, przekształcają się w larwy, które potrafią rosnąć w nim przez wiele lat i osiągnąć wielkość główki kapusty. Dojrzałe larwy (bąble) bytują w wielu narządach, m.in. w wątrobie, otaczając się grubą osłonką w której znajduje się płyn. Stwarzają one poważne ryzyko pęknięcia i krwotoku wewnętrznego. Leczenie obejmuje operację, zazwyczaj usunięcie zajętego przez pasożyta narządu (np. resekcję wątroby) i terapię lekami przeciwpasożytniczymi. Aby uniknąć zakażenia, należy odrobaczać koty i często myć ręce. Jaja mogą znajdować się także na owocach leśnych lub na grzybach, ponieważ żywicielem pośrednim pasożyta są także lisy. Dlatego po powrocie z grzybobrania lub leśnej wędrówki należy dokładnie umyć grzyby i zebrane w lesie owoce. Jednak mimo sporej liczby zarażonych kotów, w ich kale rzadko stwierdza się oocysty – obserwuje się to jedynie u 0,8-1% populacji. Należy pamiętać, że oocysta jest nieinwazyjna w momencie wydalania z kałem, staje się niebezpieczna dla człowieka dopiero po pewnym czasie (1-5 dni). Oznacza to, że świeży kał chorego kota nie jest groźny. Wystarczy codzienna zmiana żwirku i dezynfekcja kuwety, by uniknąć zarażenia toksoplazmozą. Co więcej, koty sieją oocysty tylko przy pierwszym zarażeniu toksoplazmozą – a więc kot seropozytywny (taki, który miał wcześniej kontakt z pierwotniakiem i wytworzył przeciwciała) jest właściwie bezpiecznym towarzyszem ciężarnej kobiety. Jeżeli kot jest seronegatywny (testy laboratoryjne wskazują, że nie był zarażony), jest jedynym kotem w domu, nie wychodzi na dwór i nie ma możliwości polowania na chore ptaki czy gryzonie, a ty nie karmisz go surowym mięsem – nie ma możliwości, że zarazisz się od niego toksoplazmozą. U zdrowego człowieka (także u dzieci) toksoplazmoza przebiega bezobjawowo. Czasami pojawiają się objawy grypopodobne lub powiększenie węzłów chłonnych. U osób z osłabioną odpornością (np. u chorych na AIDS) choroba może mieć przebieg bardzo ostrej infekcji. Kobieta w ciąży lub planująca dziecko powinna unikać kontaktu z kotami. U ciężarnej kobiety, która wcześniej nie chorowała, i w związku z tym nie wytworzyła przeciwciał, po zakażeniu może dojść do ciężkich uszkodzeń płodu i powstania wad wrodzonych (np.: głuchota, upośledzenie umysłowe, ślepota), a nawet poronienia. Kobiety planujące dziecko, nie tylko te posiadające koty, powinny zbadać się w kierunku obecności przeciwciał na toksoplazmozę. Brak przeciwciał oznacza, że ciężarna powinna być pod szczególną kontrolą lekarską.

Świerzb
Świerzb wywoływany jest przez świerzbowca drążącego, pasożyta należącego do rodziny roztoczy. Świerzbowiec pasożytuje w skórze człowieka i zwierząt. Żywi się komórkami skóry i rozmnaża się na jej powierzchni, dlatego zarażony kot zaczyna łysieć, a odkryta skóra jest sucha. Świerzbowce kocie mogą potencjalnie zarazić człowieka, ale ryzyko jest niewielkie, co oczywiście nie zwalnia właścicieli od zachowania środków ostrożności i leczenia kotów domowych. Świerzbowiec może się przenieść z kota na ludzi. Jednak dochodzi do tego w rzadkich sytuacjach, np. przy obniżonej odporności (dzieci lub osoby w podeszłym wieku albo ludzie chorzy np. na białaczkę, AIDS, albo po przeszczepach narządów). Wtedy może dojść do wniknięcia świerzbowca usznego do naskórka ludzkiego, nie wywołuje to jednak żadnych groźnych skutków – lekkie zaczerwienienie i swędzenie ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Aby uniknąć zakażenia, należy obserwować furto kota (czy nie ma pierwszych objawów łysienia), a także często myć ręce i prać w wysokiej temperaturze ubrania/bieliznę/pościel.

Grzybica strzygąca

Grzybica strzygąca ma dwie postacie:

powierzchowną – charakteryzuje się występowaniem odgraniczonych, owalnych zmian na skórze głowy owłosionej, zarówno kota, jak i człowieka. Typowe są włosy odłamane i zniszczone;
głęboką – występują guzy zapalne z wypływającą ropną treścią. Włosy zwykle samorzutnie wypadają. Mogą pojawiać się też objawy ogólne – gorączka czy limfocytoza. Leczenie jest długotrwałe (leki doustne, szczepionka, antyseptyczne kąpiele). Aby nie dopuścić do zakażenia, należy często sprzątać mieszkanie, prac pościel i kocie legowiska, koce w wysokiej temperaturze, a przede wszystkim często myć ręce (zawsze po zabawie z kotem).

Choroba kociego pazura
Choroba kociego pazura jest spowodowana przez bakterie Rochalimaea henseale, które są przenoszone przez pchły. Do zakażenia dochodzi przez ugryzienie albo zadrapanie przez kota. Często na chorobę kociego pazura chorują dzieci. Zwierzęta nie mają żadnych objawów zarażenia tą bakterią. U człowieka początkowo choroba przebiega bezobjawowo lub tylko z objawami w miejscu zranienia (miejscowe zaczerwienienie, grudka zapalna). U nielicznych pacjentów, po kilku tygodniach, może pojawić się gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, które mogą przebiciu (wtedy dochodzi do wylania treści ropnej). Inne objawy chorobowe to: bóle głowy, pleców, podbrzusza, zmęczenie. Aby uniknąć zakażenia należy zapobiegać zapchleniu kota i unikaj sytuacji, w których kot może gryźć lub podrapać. Jeśli już dojdzie do zadrapania, jak najszybciej oczyść uszkodzoną powierzchnię skóry wodą utlenioną.

Chlamydioza
Chlamydioza, a konkretnie Chlamydophila psittaci typ koci, to choroba bakteryjna, która u kotów objawia się tzw. kocim katarem: zwierzę często kicha, a z jego oczu wypływa śluzowata wydzielina. choroba najczęściej atakuje młode koty, poniżej pierwszego roku życia, ze względu na niedojrzały układ odpornościowy.
Podstawową drogą zakażenia jest kontakt z wydzieliną z worka spojówkowego chorego kota. U człowieka zazwyczaj objawy choroby nie pojawiają się. Bardzo rzadko występują objawy podobne do objawów rzeżączki. U mężczyzn można zauważyć nieprawidłową wydzielinę z cewki moczowej. Aby zapobiec chorobie, stosuje się u kotów coroczne szczepienia ochronne.

Wścieklizna
Wścieklizna ta śmiertelna choroba, która jest wywołana przez wirusa Rabies virus (RABV). Człowiek może zarazić się nią w wyniku pogryzienia przez chore zwierzę. Okres inkubacji trwa 2 miesiące, podczas których możliwe jest uodpornienie na działanie wirusa za pomocą podania antytoksyny i serii szczepionek.

RELACJA:

Webinary z profesorem Frymusem to siła doświadczenia, wiedza i klasa. Wspaniały prezent pod choinkę.
Temat bardzo trudny a jednocześnie interesujący dla wszystkich kociarzy, dlatego nie mogłam go pominąć. FIP u kota – czy leczenie przynosi spodziewane efekty ?

—————————————————————————————————

Webinar Nie taki Sylwester straszny dla kota
28.12.2020 o 19:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia i Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów

Dla właścicieli, opiekunów, miłośników kotów. A także dla hodowców, pasjonatów, właścicieli PetBiznesu oraz dla wszystkich, którzy chcą zdobyć wiedzę w zakresie postępowania z kotem w trudnym sylwestrowym czasie.
Naszym i Waszym gościem będzie behawiorystka, założycielka marki Catosfera Szczecin Blanka Majewska.

Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych, aby nie przegapić wydarzenia! Centrum Szkoleń Animalia

https://www.facebook.com/AnimaliaSzkolenia/

Klikajcie ‘wezmę udział’ oraz lajkujcie fanpage Centrum Szkoleń Animalia tylko wtedy będziecie na bieżąco z informacjami/zmianami jakie zamieszczamy.

Specjalnie dla Was bezpłatny webinar !
Nie taki Sylwester straszny dla kota !
Dla właścicieli, opiekunów, miłośników kotów. A także dla hodowców, pasjonatów, właścicieli PetBiznesu oraz dla wszystkich, którzy chcą zdobyć wiedzę w zakresie postępowania z kotem w trudnym sylwestrowym czasie.
Naszym i Waszym gościem będzie behawiorystka, założycielka marki Catosfera Szczecin Blanka Majewska.
Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych, aby nie przegapić wydarzenia! Centrum Szkoleń Animalia

https://www.facebook.com/AnimaliaSzkolenia/

Klikajcie ‘wezmę udział’ oraz lajkujcie fanpage Centrum Szkoleń Animalia tylko wtedy będziecie na bieżąco z informacjami/zmianami jakie zamieszczamy!

12/12/2020 - Nasze kondolencje – pani Gina Grob :(

Dotarła do nas kolejna bardzo smutna wiadomość, że Międzynarodowa Sędzia Wszystkich Ras, pani Gina Grob (LI) zmarła we wtorek 1 grudnia 2020 r. w wieku 70 lat. Pani Gina Brob od wielu lat dzielnie walczyła z rakiem, ale ostatecznie przegrała tę niesprawiedliwą bitwę.
Od 1989 roku Pani Gina była prezydentem Aristocat, członka FIFe Liechtensteinu i hodowała persy, egzotyki, a później Devon Rex pod przydomkiem Of Basted*LI.
Pani Gina Grob zdała egzamin sędziowski w kategorii I w 2000 roku, w kategorii II w 2001, w kategorii III w 2004 i IV w 2005. Od tego czasu sędziowała na całym świecie jako Sędzia Międzynarodowego Wszystkich Ras. Gina była popularną i kolorową sędzią, zawsze nienagannie i elegancko ubraną, która witała cię z szerokim uśmiechem.
Wszyscy będziemy tęsknić za Panią Giną Grob i na zawsze zostanie w naszej pamięci :(

30/11/2020 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w grudniu 2020 cz. 1

Bezpłatny webinar- Zima zła, czyli co straszy koty o tej porze roku ?
01.12.2020 o 19:00
Organizatorzy: Aptus Polska i Jagna Kudła

Zapraszamy na kolejny, bezpłatny webinar, dla opiekunów kotów – “Zima zła, czyli co straszy koty o tej porze roku ?”
ZGŁOSZENIA:
LINK

Podczas webinaru porozmawiamy o:
- Szczypie w nosy, szczypie w uszy – w jaki sposób zima wpływa na dobrostan kota.
- SAD nie znaczy tylko “smutny” – czy koty chorują na chorobę afektywną sezonową ?
- Święta, święta – czyli kiedy dom staje na głowie, a kot razem z nim.
- Fajerwerki – koty cierpią po cichu…

Webinar poprowadzi dr n. wet. Jagna Kudła.
Dr. Jagna o sobie – Jestem doktorem nauk weterynaryjnych, specjalizuję się w terapii zaburzeń zachowania psów i kotów. Tytuł doktora został mi przyznany w marcu 2013 r., przez Radę Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Moją pracę doktorską poświęciłam przyczynom występowania zachowań agresywnych u starych psów. Dyplom lekarza weterynarii, wydany przez SGGW oraz Prawo Wykonywania Zawodu lekarza weterynarii otrzymałam w 2004 r. W 2005 r. Ukończyłam kurs specjalizacyjny z Medycyny Behawioralnej w European School for Advanced Veterinary Studies w Mediolanie. Współpracuję z Przychodnią Weterynaryjną “Bokserska” w Warszawie przy ul. Obrzeżnej 1a (róg Bokserskiej).
Od 2006 r. współpracuję z “Magazynem Weterynaryjnym”, „Akademią po Dyplomie”, a także publikuję artykuły publicystyczne poświęcone zachowaniom psów i kotów.
Od kilku lat regularnie prowadzę wykłady na temat zachowania psów i kotów, ich zaburzeń oraz terapii. Jestem wykładowcą studiów podyplomowych: „Choroby psów i kotów” na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, “Pies w społeczeństwie – hodowla i zachowanie” na Wydziale Nauk o Zwierzętach. Prowadziłam wykłady „Psychologia zwierząt” w Collegium Humanitatis. Zapraszam na Facebook, gdzie informuję o najbliższych wykładach, które będę prowadzić.
Jestem członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt, a także członkiem założycielem Stowarzyszenia Weterynaryjnej Medycyny Behawioralnej. Współpracuję z organizacjami pozarządowymi zajmującymi się dobrostanem zwierząt. Chciałabym, aby jak najwięcej właścicieli zwierząt miało świadomość, że większość zaburzeń zachowania można leczyć.

RELACJA:

———————————————————————————————————-

Webinar: Farmakoterapia Zaburzeń Zachowania u Psów i Kotów.
04.12.2020 O 17:00 – 06.12.2020 O 18:00
Organizatorzy: Psia Edukacja – Szkoła Komunikacji Ludzi i Psów i Joanna Hajdyła-Jarosz

Zapraszamy na III edycję wydarzenia, tym razem w wyczekiwanej formie webinarium: Farmakoterapia Zaburzeń Zachowania u Psów i Kotów. Współpraca Lekarza Weterynarii z Behawiorystą.

Prowadząca:
Jolanta Łapińska lekarz weterynarii, zoopsycholog (www.zoopsychologia.com.pl)

Pani Jolanta o sobie. Obcowanie ze zwierzętami obudziło we mnie fascynację ich psychiką i zachowaniem. Dlatego po ukończeniu studiów na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie w 1992 roku zaczęłam poszukiwać i zgłębiać dostępną wiedzę z zakresu etologii i zoopsychologii.
Konsekwencją tych działań stało się uzyskanie prawa wykonywania zawodów zoopsycholog i trener psów.
Nieustannie pogłębiam i aktualizuję swoją wiedzę uczestnicząc w wielu seminariach i kursach behawiorystycznych w kraju i za granicą. Od szeregu lat zdobywam także własne doświadczenia w czasie konsultacji behawioralnych oraz w pracy ze zwierzętami schroniskowymi.
Stworzeniami szczególnie mi bliskimi są koty, psy i konie – na co dzień obecne w moim życiu.
Moim celem jest pomaganie zwierzętom, których zachowanie nie zawsze jest właściwie rozumiane przez ich opiekunów oraz ludziom w poprawie relacji z ich podopiecznymi.
W swojej praktyce stosuję wyłącznie pozytywne metody wychowania psów. Uczestniczę w programie „Szkoła bez kolców”, którego celem jest propagowanie pozytywnych metod szkolenia psów.

Terminy:
04.12.2020 godz. 17:00 – 20:00 Cześć I
05.12.2020 godz. 15:00 – 18:00 Część II
06.12.2020 godz. 15:00 – 18:00 Część III

Program:
Część 1
1. Niezbędne informacje o roli neurotransmiterów w organizmie
2. Klasyfikacja zaburzeń zachowania
3. Informacje ogólne o lekach psychotropowych i zasadach ich stosowania
4. Omówienie leków psychotropowych stosowanych u zwierząt towarzyszących
Część 2
Farmakoterapia zaburzeń zachowania psów – omówienie przypadków
1. Zaburzenia lękowe
2. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
3. Fobie
4. Agresja
Część 3
Farmakoterapia zaburzeń zachowania kotów- omówienie przypadków
1. Zaburzenia lękowe
2. Znakowanie moczem
3. Załatwianie się poza kuwetą
4. Zaburzenia się obsesyjno-kompulsywne
5. Agresja

Cena udziału w pojedynczym wykładzie:
Część I: 119 zł
Część II: 119 zł
Część III: 119 zł
Cena całego pakietu:
300 zł

Forma:
Wydarzenie online na platformie ClickMeeting. Prosimy Was o zapoznanie się z wytycznymi, koniecznymi do sprawnego udziału w webinarze:
LINK

Zapisy:
poprzez maila: kontakt@psiaedukacja.pl
w treści: Imię i Nazwisko Uczestnika, tel. i e-mail
oraz informacja o udziale (które części).
Osoby, które chcą otrzymać fakturę, proszone są o wpisanie danych firmy z NIPem.

Dane do przelewu:
Psia Edukacja
IdeaBank: 80 1950 0001 2006 0795 9073 0002

——————————————————————————————————–

Webinar: Rozwój i socjalizacja kociąt, II edycja.
Koszt 95 zł.
04.12.2020 o 19:00 – 21:00
Organizator: Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia

Wychowanie kociego dziecka nie jest łatwe, bo koty to zwierzęta niezwykle samodzielne, od dzieciństwa pragnące mieć pierwszeństwo w podejmowaniu decyzji na swój temat. Jeśli jednak będziemy to robić zgodnie z ich potrzebami rozwojowymi, będziemy mieć kota być może bardzo energicznego, ale znającego i szanującego granice jakie należy zachować w kontakcie z człowiekiem. Żeby to się udało, należy dobrze poznać wzorzec rozwojowy kota jako gatunku, wzorca wspólnego naszym kocim przyjaciołom niezależnie od miejsca, w którym się urodziły. Zapraszam na webinar, na którym uporządkujemy sobie wiedzę na temat wszystkich etapów rozwojowych kota, na tego rozwoju okresy krytyczne, i jak najlepiej wykorzystać krótki, jak by nie było czas, jakim jest kocie dzieciństwo.

Co decyduje o gotowości kocięcia do opuszczenia matki ?
Wiek odbioru kociąt zalecany przez organizacje felinologiczne, schroniska i fundacje to 12 tygodni. Jak to się ma do rozwoju fizycznego i emocjonalnego kociąt? Czy nie należałoby przesunąć tej granicy? Jeśli tak, to dlaczego? Jaki wiek wydaje się byś tym idealnym z punktu widzenia rozwoju emocjonalnego kociąt i ich gotowości do podejmowania nowych wyzwań już bez matczynego wsparcia ?

Okres wczesnej socjalizacji to nie tylko zapoznawanie się z nowymi bodźcami, to również czas nauki czystości. Już 4 tygodniowe kocięta zaczynają rozumieć, że z wypróżnianiem jest związanego coś więcej niż tylko matka ???? Jak pomóc maluszkom nauczyć się prawidłowo korzystać z kuwety? To również czas nauki jedzenia, poznawania nowych pokarmów, nie tylko matczynego mleka. Nasze odpowiednie prowadzenie w tym czasie pomoże nam uniknąć kłopotów i nieprawidłowych nawyków żywieniowych w przyszłości.

Czy można nauczyć kota noszenia na rękach ? Dlaczego tak źle reagują na taką “operację” ? Pytanie powinno brzmieć raczej, czy koniecznie musimy nosić koty na rękach ☺️ Jeśli już jednak nie potrafimy oprzeć się takiej pokusie, jak się za to zabrać, żeby nie zrazić do siebie kota ?

Prowadząca:

Dorota Szadurska, behawiorystka COAPE i Studium Kot Absolwentka Psychologii Zwierząt Polskiej Akademii Nauk

Zapisy:
LINK

RELACJA:

Dziękuję bardzo wszystkim za udział w webinarze, było mi ogromnie miło Was gościć :)

Świetne szkolenie – polecam
Prowadząca Dorota Szadurska
w fantastyczny sposób przekazuje swoją wiedzę, czekam na następne szkolenia :)

Myślałam, że wiem jak powinna wyglądać prawidłowa socjalizacja kociąt a wciąż nowe mnie zaskakuje.
Dziękuję Dorota Szadurska
za kolejną porcję tak cennej wiedzy. ❤

————————————————————————————————————

Mikołajkowe PSOTY w Internecie || targi dla psów i kotów ON-LINE
05.12.2020 O 0:01 – 06.12.2020 O 23:59
Organizator: PSOTY

PSOTY w Internecie vol. 2!
Targi z samym dobrem dla psów, kotów oraz ich opiekunów w Internecie

Ani Grinch, ani Covid nie stanie nam na drodze, nic nie zepsuje świąt, Mikołajek i naszych 3 urodzin !
Skoro nie możemy się spotkać stacjonarnie, umożliwimy Wam prezentowe szaleństwo pod szyldem PSOT w Internecie.
Kraków, Wrocław, Warszawa, Poznań, Wronki, Siedlce, Chełm, Jasło czy Łeba – nie ważne – psocimy w jednym czasie w całej Polsce
Wszyscy razem, choć osobno – ze swoimi psotami na kolanach, z herbatką w kubku, na spokojnie, bez pośpiechu.
#psocęWdomu
I nie ważne czy śnieżna zawierucha za oknem, czy słońce akurat leniwie wyjrzy zza chmurki – nie musicie nigdzie iść.
Świąteczne prezenty sprawicie sobie i Waszym najbliższym przez internet, a do drzwi dostarczy je kurier
Paczki z dobrem dotrą do Was w sam raz pod świeżo ubraną choinkę!
Kto psoci w internecie ?
Burek ShowYourPup ModaDoga Premium4animals PetArty Psia Pańcia Pan Mi Kupi Chipsy Zdolne Bestie Psiastki Bel Cane Podszerstek Szarpaki wzmacniane Hug Dog Psietwory Bubi Dobra Karma – akcesoria dla psów Willow Dog Meow, kocie ! Dogvibe Petstars Troy Pets Titu Original Vogdog Psoty Koty Dognity Pet Me Home Pani Łapa Black Dog Handmade Wystrój Zwierza
________________________________________
Jak to działa ?
✔ tradycyjnie przedstawimy Wam firmy, które ochoczo przystąpiły do akcji
✔ w grupie “PSOTY w Internecie!” poznacie ich bliżej – także dzięki live’om i konsultacjom na żywo
✔ 5 i 6 grudnia dokonacie zakupów w sklepach naszych wirtualnych Wystawców
✔ ZA WYSYŁKĘ ZAPŁACICIE TYLKO RAZ na stronie www.psoty.targi.pl – dzięki temu możecie zaoszczędzić całkiem sporo czasu i pieniędzy (robiąc zakupy np. u 10 firm, zapłacicie za przesyłkę zbiorczą tylko 1 raz )
✔ wszystkie Wasze zakupy trafią do nas, my je skrzętnie zapakujemy w jedną paczkę i nadamy prosto do Was, dzięki czemu zamiast 15 powiadomień od kuriera, wypraw na pocztę czy paczkomatu otrzymacie JEDNĄ, ZBIORCZĄ PAKĘ wypełnioną po brzegi prezentami, o których Wasze Psoty śniły dniami i nocami
✔ Proste ? Proste !

Chcesz zostać Wystawcą na naszych targach online ?
Pisz: serwus@psoty.targi.pl

———————

————————————————————————————————————

FOR YOUR EYES ONLY – webinarium cost: 30 euro
05.12.2020 O 11:00 – 14:00

Registration form:
LINK
Organizator: Anna Wilczek

About the seminar …
To let some optimism and colours into our lives, I offer you very colourful and artistic lecture on-line, which will take us all to the magical world of cat’s eyes. We will talk about colours in general and in detail. We will learn how the colour of cat’s eyes is formed, what determines its intensity or lack of it. I will tell you how and when the colour of the eye is important to the judge when judging at the show. But first of all we will have a look at nature and there we will find a great inspiration in understanding colours, their tones and shades, differences between them and contrasts. It will be accessible, interesting and very colourful. I invite you with all my heart !

About the lecturer…
Professionally an architect, urban planner, interior designer, Feng Shui advisor, artist, painter.
But also … FIFe All Breeed Judge.
The author of a book “Cornish Rex” published by Egros in 2006 and the author of many articles about cats to felinological magazines, incl. in Poland, Norway, Sweden, Denmark, Finland, the Netherlands and Australia. Editor of the magazine KOT – Galaktyka in Łódź (2005 – 2010).
Member of Felis Belgica / FIFe. Member, later Secretary of the FIFe Cornish Rex Breed Council (2004 – present).
A great promoter of broadly understood education among breeders. Organizer, initiator and lecturer of many seminars, author of valuable lectures and drawings presented during seminars and breed workshops for breeders, judges and student judges under the auspices of FIFe in many countries. Some of these:
LaPerm, FIFe Breed Workshop – Duffel, Belgium 2020
Cornish Rex & Devon Rex, FPL/CCA Seminar for breeders – Sopot, Poland 2019
For Your Eyes Only, SVERAK/KLISSA Seminar at Arboga, Sweden2018
Curls & Waves & For Your Eyes Only, ACF Judges Seminar – Adelaide, Australia 2018
For Your Eyes Only, FIFe Judges Seminar – Monte Gordo, Portugal 2018
Comparision SPH-DSP-PEB, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgium 2018
Cornish Rex & Devon Rex, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgium 2018
Peterbald & Thai, FIFe Breed Workshop – Herselt, Belgium 2016
Cornish Rex, FIFe Breed Workshop – Hyvinkää, Finland 2016
Curls & Waves, FIFe Judges Seminar – Lisbon, Portugal 2016
Korat, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgium 2015
Devon Rex, FIFe Breed Workshop – Schiedam, Netherlands 2014
British Shorthair, FPL/CCL Seminar for breeders – Łódź, Poland 2013
Handling Cats, FIFe Compulsory Seminar – Warsaw, Poland 2011
Secretary of the FIFe Show Commission (2010-2013).
Vice President of Felis Polonia (2008-2013). Initiator and organizer of many seminars dedicated to breeders in Poland (2008-2013). Originator and co-creator of workshops for stewards in Poland and the Top Steward ranking (2008 – 2013).
The host and main organizer of the FIFe World Winner Show 2011 in Poznań/Poland.
Activist and organizer of many international cat shows in the Cat Club Łódź in Łódź (2002-2013).
A breeder and lover of Cornish Rex cats under the cattery name “Cattus de Lux”.
Lecture in English.

————————————————————————————————————

Kocia agresja dla “zaawansowanych” – case study cz.II – webinar
05.12.2020 O 17:00 – 21:00
Organizatorzy: Kocia Edukacja, Ja pacze sercem i Monika Januszewska
koszt: 75 zł.

Zapraszam do zapisów:
LINK

Zapraszam na kolejne spotkanie z cyklu “case study”. Tym razem chciałabym się z Wami podzielić moimi doświadczeniami związanymi z kocią agresją. Mam nadzieję, że tak, jak poprzednio, podeślecie mi swoje “przypadki” (chociaż oczywiście życzę Wam, aby było ich jak najmniej ) – nie zastąpi to pełnej konsultacji, ale być może będę w stanie coś podpowiedzieć.
W spotkaniu bierze udział nie więcej, niż 25 osób – dzięki temu będziemy mogli naprawdę rozmawiać.
Po webinarze uczestnicy otrzymują certyfikat i bezterminowy dostęp do nagrania.

Webinarium poprowadzi: Monika Januszewska

RELACJA:

Bardzo dziękuję za dzisiejsze spotkanie ❤. Przed chwilą wysłałam dostęp do nagrania dla wszystkich osób, które były dziś obecne. Proszę tylko o “przeklikanie” pierwszych 15 minut :)

——————————————————————————————————

Online – Pierwsza pomoc przedweterynaryjna dla psów i kotów
05.12.2020 O 18:00 – 20:00
Organizator: Akademia Dogoland

Online Pierwsza pomoc przed weterynaryjna
Zajęcia teoretyczne są połączone z filmikami praktycznymi: bandażowanie oraz ćwiczenia resuscytacji na profesjonalnym psim fantomie, który pozwala na wykonanie sztucznego oddychania, masażu serca, a także sprawdzenie tętna zwierzęcia.

Wszyscy uczestnicy otrzymują materiały szkoleniowe oraz zaświadczenie uczestnictwa w pdf na mejla.

Program praktyczno realizowany w trakcie zajęć online:
1. Kompletowanie apteczki pierwszej pomocy dla zwierząt
2.Prawidłowe podawanie leków
3. Prawidłowe parametry życiowe, ich kontrola, badania wstępne
4. Niepokojące objawy
5. Unieruchamianie zwierzęcia i bezpieczeństwo własne
6.Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach, takich jak:
• zatrzymanie oddechu i akcji serca
• krwotoki/zranienia /pogryzienie
• złamania /zwichnięcia/skręcenia
• wypadki komunikacyjne/upadki
• zadławienia
• zatrucia /biegunki/wymioty
• udar cieplny /oparzenia/
• ukąszenia
• drgawki
7.Bandażowanie, prawidłowe nakładanie materiałów opatrunkowych, unieruchamianie zwierzęcia

PROWADZĄCY :
Technik weterynarii, groomer, instruktor szkolenia psów Marita Płoszaj Pietrzak

więcej info:
LINK

Koszt: 70 zł / uczestnik
ZGŁOSZENIA: info@akademiadogoland.pl
Pytania: mejlowo lub tel. 690 323 719
ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA DO 10 osób !

——————————————————————————————————-

Live – zapalenie błony naczyniowej
09.12.2020 O 09:00
Organizatorzy: Agata Grudzień-Stasiak i VetOptic – Pytania i Odpowiedzi

Klasyfikacja, objawy, przyczyny, leczenie.

Agata Grudzień-Stasiak, absolwentka wydziału lubelskiego, stażystka okulistyki brytyjskiego Cambridge University, laureatka okulistycznego stypendium Acrivet realizowanego na Uniwersytecie Stanu Iowa. Obecnie – konsultantka pacjentów okulistycznych w całym kraju. Wykonuje kompleksowe badanie okulistyczne, zajmuje się leczniem profilaktycznym, interwencyjnym oraz mikrochirurgicznym.

RELACJA:

Super Live! Dzięki za dzielenie się wiedzą z nami :)

KOTKA JUŻ PO LECZENIU – ZAPALENIE BŁONY NACZYNIOWEJ OCZU

———————————-

Zapalenie błony naczyniowej oka u kota
Ta choroba z dziedziny okulistyki spotykana często u kotów jest zwykle związana z infekcjami wirusowymi i z reguły jest niestety śmiertelna. Może ona powodować problemy z oczami, takie jak powstawanie zaćmy, jaskry, oderwanie się siatkówki i całkowitą ślepotę.

Czym tak naprawdę jest i na czym polega zapalenie błony naczyniowej oka u kota
Zapalenie błony naczyniowej u kota jest ogólnie rzecz biorąc chorobą narządu wzroku u tych zwierząt. Może być ona wywołana przez wirusy i inne groźne dla Twojego pupila choroby, takie jak na przykład białaczka. W tym samym czasie ta choroba może być również związana z odniesionymi przez zwierzę urazami, ranami lub siniakami.
Dlatego też zwierzę, które na przykład wpadło pod samochód wskutek wypadku lub zraniło się w walce, może zapaść na zapalenie błony naczyniowej u kota bez żadnej widocznej z pozoru przyczyny.

Przyczyny wywołujące zapalenie błony naczyniowej oka u kota
Błona naczyniowa (określana dawniej, jako jagodówka) jest środkową warstwą ściany gałki ocznej znajdującą się między błoną włóknistą oraz siatkówką. Pełni rolę swego rodzaju membrany, czyli bariery immunologicznej chroniącej płyn w wewnętrznej części gałki ocznej.
Jeśli chodzi o samą błonę naczyniową, to w wielu wypadkach specyficzne infekcje wirusowe i innego rodzaju choroby mogą powodować istotne zmiany w tych tkankach. Zmiany te mogą doprowadzić do wzmożonego wydzielania przez oko łez lub zapalenia przyległych tkanek oka.

Objawy i metody diagnozowania zapalenia błony naczyniowej oka u kotów
Właściciel kota może z łatwością zauważyć pewne charakterystyczne objawy tej choroby jeśli tylko zacznie zwracać uwagę na jego zachowanie. Jeśli wykryjesz jedno lub kilka opisanych przez nas poniżej zachowań swojego zwierzęcia, natychmiast wybierz się ze swym kotem do najbliższego weterynarza.
Taka wizyta pozwoli Ci uniknąć potencjalnych dalszych zagrożeń dla zdrowia Twojego ukochanego pupila.
- Twój kot wykazuje wyraźną nadwrażliwość na światło, sztuczne lub słoneczne.
- Nadmierne łzawienie z oka lub zachowanie wskazujące na bolesność tego organu
- Pogarszający się wzrok
- Plamki lub ślady w płynie wypełniającym gałkę oczną
- Intensywnie wydzielająca się ropa w kanałach łzowych lub we wnętrzu powiek
- Nagła zmiana koloru oczu
To właśnie profesjonalista z dziedziny weterynarii powinien zawsze być tą osobą, która określi, czy Twój pupil ma cierpi na zapalenie błony naczyniowej oka u kota, czy też na jakiekolwiek inne schorzenie oczu, takie jak na przykład zapalenie spojówek.

Metody leczenia choroby takiej jak zapalenie błony naczyniowej oka u kota
Gdy specjalista zdiagnozuje już chorobę u Twojego kota, przepisze mu następnie odpowiednio dobrane leczenie. Prawdopodobnie będzie ono złożone z dwóch etapów. Najpierw będziesz musiał przeprowadzić leczenie ukierunkowane, a następnie paliatywne. Ogólnie rzecz biorąc oznacza to, że jeden lek (zwykle kortykosteroid) będzie podawany tak, by zaatakował główne źródło problemu. Następnie weterynarz zaordynuje Twojemu pupilowi inne lekarstwa (zazwyczaj o działaniu przeciwzapalnym). Stosuje się je w celu zmniejszenia wtórnych skutków choroby, takich jak ból lub obrzęk. Warto wspomnieć, że te zabiegi mają fundamentalne znaczenie dla uniknięcia dalszych komplikacji wywołanych przez zapalenie błony naczyniowej oka u kota. Obejmuje to między innymi problemy z gałką oczną, takie jak zaćma, jaskra, rozwarstwienie siatkówki i całkowita ślepota. Jednocześnie musimy w tym miejscu także podkreślić to, że skuteczność tych leków zależy w dużej mierze od odmiany zapalenia błony naczyniowej oka. A dokładniej konkretnej przyczyny choroby oraz i szybkości jej wyleczenia.

I na koniec należy pamiętać także o tym, że zapalenie błony naczyniowej oka u kota może być także związane z urazem fizycznym. Oznacza to, że warto na takie przypadku również zwracać baczną uwagę. Twojego pupila łatwiej będzie po prostu wyleczyć, gdy choroba taka jak zapalenie błony naczyniowej oka u kota będzie jeszcze we wczesnym stadium. Dlatego też tak ważne jest to, aby być świadomym zachowania swojego kota. Nie tylko upewnij się, że jest on szczęśliwy i zdrowy, ale także zwracaj uwagę na wszelkie odchylenia od normy.

———————————————————————————————————

Bezpłatny webinar dla WŁAŚCICIELI ZWIERZĄT „Wystrzałowo ?”
09.12.2020 O 19:00
Organizator: Livisto Polska

Lęk zwierząt, który powodują odgłosy wystrzałów, stanowi trudny problem do rozwiązania dla wielu opiekunów. Szukają oni pomocy zarówno u lekarzy weterynarii, jak i w dostępnej literaturze, prasie oraz Internecie. Serdecznie zapraszamy wszystkich właścicieli zwierząt na bezpłatny webinar dotyczący tego zagadnienia, który w praktyczny sposób pozwoli przygotować naszego pupila na ten trudny okres. Webinar odbędzie się 09.12.2020 (środa) o godzinie 19:00, a poprowadzi go dr n. wet. Jagna Kudła – ekspert zajmujący się behawioryzmem zwierząt.

Zarejestruj się już teraz, kliknij link, by mieć możliwość uczestnictwa w webinarze:
LINK

Webinar poprowadzi dr n. wet. Jagna Kudła – ekspert zajmujący się behawioryzmem zwierząt.

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Stres u kotów: przyczyny, skutki, zachowania niepożądane a stres
11.12.2020 O 19:00 – 21:00
Organizator: Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia

Czym tak naprawdę jest stres, jaka jest jego fizjologia ? Potoczne rozumienie słowa stres” zupełnie nie odzwierciedla jego prawdziwej natury. Jakie są konsekwencje stresu dla naszych kotów? Czy zawsze są one do wyrównania? O tym wszystkim powiemy sobie na webinarze poświęconym zagadnieniom stresu w odniesieniu do naszych mruczących przyjaciół.

Webinar poprowadzi:

Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia

——————————————————————————————————

Drodzy hodowcy, Dorota Szadurska wraz z klubem CC Sopot zapraszają klubowiczów na seminarium poświęcone GENETYCE KOTÓW.

Seminarium odbędzie się w formie webinaru, planujemy nie tylko wykład z genetyki, ale także zadania i krzyżówki genetyczne do rozwiązywania, więc zapraszamy osoby które naprawdę chcą się uczyć i nauczyć, osoby które chcą wykorzystać zdobytą wiedzę w pracy hodowlanej.
Webinar jest BEZPŁATNY, dla 30 osob i skierowany dla klubowiczów CCSopot ( chyba że nie uzbieramy tyle zgłoszeń, wtedy zapraszamy chętnych z innych klubów)
odbędzie się on 12-12-2020 o godzinie 10.
Na zgłoszenia czekamy pod adresem: ccsopot.seminarium@interia.pl
Ps.
Jeśli pierwsza grupa pokaże ze warto organizować takie spotkania, ze chcemy się uczyć, brać czynny udział, to obiecujemy ze zorganizujemy ich więcej i to nie tylko dla klubowiczów

RELACJA:

———————————————————————————————————

Dog Day & Cat Day – świątecznie
12/13.12.2020 od 09:00 do 17:00
Organizator: DOG & CAT DAY
PARTNERZY: Magazyn Trzy Koty i Dog & Sport

DWA DNI ZAKUPÓW! CHARYTATYWNE MALOWANIE BOMBEK! MOC PREZENTÓW! WSTĘP WOLNY! – dla zwiedzających i kupujących tych na dwóch i czterech łapach
Spotkajmy się w ciepłej, grudniowej atmosferze choinkowych lampek i zapachu pierniczków!
Reszta zależy od Was – zróbmy razem Święta pełne miłości do zwierząt! ♥
Nieistotne czy masz szczeniaczka, kociaka, seniora, sportowca, kanapowca, pasibrzucha, alergika, rasowego czy kundelka, dachowca! To wydarzenie dla każdego!
Możemy obiecać, że i tym razem dołożymy wszelkich starań by mogli się Państwo zapoznać z atrakcyjnymi produktami, akcesoriami, karmami, zabawkami, nowościami na rynku zoologicznym, małymi, rodzinnymi jak i dużymi firmami.
Wszystkie informacje organizacyjne jak i listę wystawców będziemy podawać na bieżąco. Więc bądźcie z nami – lajkujcie, udostępniajcie i szykujcie ciepłe czapki

W tym trudnym czasie ważne by mieć miejsce w którym nie tylko możemy zrobić zakupy ale i porozmawiać z żywym człowiekiem.
Święta to moment, w którym szczególnie potrzebujemy bliskości i uwagi. Potrzebujemy miejsca, w którym będziemy mogli wybrać prezent dla ukochanego pupila, dotknąć go, zobaczyć i zainspirować się.
Wspierajmy się w tych wyjątkowych tegorocznych świętach. Spotkajmy się 12-13 grudnia na Hala Gwardii

RELACJA:

—————————————————————————————————-

Czy „Piątka dla zwierząt” pomoże zwierzętom ?
13.12.2020 o 17:00
Organizatorzy: Fundacja Olgi Tokarczuk i Nowy Teatr

Rozmawiają:

Katarzyna Topczewska, adwokatka specjalizująca się w spawach dotyczących praw zwierząt,

Cezary Wyszyński, prezes Fundacji Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt Viva!;

dyskusję poprowadzi Ludwika Włodek

Czy projekt nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt, nazwany „Piątką dla zwierząt”, wpłynął na perspektywę poprawy losu zwierząt w Polsce? Jedni nazywali go historyczną szansą, wskazywali, że zawarte w nim rozwiązania już dawno powinny być przyjęte. Inni twierdzili, że jest propozycją pochopną i nieprzemyślaną, a przez to zwierzęta stają się zakładnikami napiętej sytuacji politycznej.
„Piątka dla zwierząt” wywołała mnóstwo kontrowersji: protesty wielu rolników i producentów futer z jednej, entuzjazm, ale i krytykę organizacji pro zwierzęcych ze strony drugiej. Częściowo zmienione przez parlamentarzystów prawo utknęło między sejmem a senatem. PiS zapowiedział nowy projekt, który ma lada dzień trafić do sejmu.
Od czego zacząć reformę prawa, tak żeby najbardziej skorzystały na niej cierpiące zwierzęta? Jakie kroki powinny zostać podjęte najpilniej ? W jaki sposób należy mówić o tych regulacjach prawnych, ale i o zwierzętach, by dokonała się realna zmiana świadomości zarówno w społeczeństwie, jaki i wśród polityków ?

RELACJA:

Wczorajsza debata w Nowym Teatrze organizowana przez Fundacja Olgi Tokarczuk z Cezarym Wyszyńskim z Fundacja Międzynarodowy Ruch Na Rzecz Zwierząt Viva i Katarzyną Topczewską adwokatką !
Zaproszeni goście rozmawiali o losach Piątki dla zwierząt.

Dziękuję za Wasz aktywny udział, pytania, komentarze i przemiłe wiadomości ❤

30/11/2020 - Informacje o najbliższych zagranicznych wystawach kotów w grudniu.

WYSTAWY FIFe:
12-13/12/2020 – Brazil (BR) / Salvador – Two 1 day, 2 cert. – GatoGrupo/FFB
12-13/12/2020 – Netherlands (NL) / Uitgeest – Two 1 day, 2 cert. – Saturday: cat. 1, 3 & HC / Sunday: cat. 2, 4 – Mundikat
12-13/12/2020 – Russia (RU) / St. Peterburg – Two 1 day, 2 cert. – CAT-CLUB/Felis Russica
19-20/12/2020 – Finland (FI) / Karkkila – Two 1 day, 2 cert. – RUROK/Suomen Kissaliitto

WYSTAWY WCF:
http://wcf-online.de/WCF-EN

WYSTAWY TICA:
https://tica.org/events/show-calendar

29/11/2020 - R.I.P. :(

Z wielkim smutkiem informujemy, że 28 listopada 2020 zmarł sędzia kategorii międzynarodowej 1, 2, 3 i BG C, pan Boris Lupan (RU). Boris miał zaledwie 53 lata i ostatnie 6 miesięcy spędził w szpitalu z chorobą zagrażającą życiu i bez nadziei na wyzdrowienie. Boris swoja przygodę z kotami zaczał w Rosji w 1998 roku i hodował Persy i Exotyki pod przydomkiem Triumf Benedikta*RU. W 2006 roku Boris został mianowany międzynarodowym sędzią FIFe w kategorii I, następnie w 2010 w kategorią II, a w 2015 w kategorii III. Od 2009 roku dołączył do klubu CFCA na Łotwie jako członek.
Boris był niezwykle aktywny i opracował program pokazowy i rodowodowy FIFe, z którego korzystało wielu Członków FIFe, którym pomagał przy organizacji ich wystaw. Poza tym Boris był popularnym sędzią, oceniającym na całym świecie. Wszyscy będziemy pamiętać jego szeroki uśmiech oraz życzliwe i przyjazne zachowanie, a koledzy i wystawcy z całego świata będą za nim bardzo tęsknić.
W kocim świecie będzie nam bardzo brakować Twojego uśmiechu, przyjaźni, pasji do kotów !
Spoczywaj w spokoju, drogi Borysie……..

23/11/2020 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w listopadzie 2020 cz. 3

Webinar. Rzęsistkowica kotów
Sobota, 28 listopada 2020 o 18:00 – 22:00
Organizator: Educatsja

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami zapraszamy na webinarium: “Rzęsistkowica kotów” z dr Andrzejem Połozowskim -

parazytologiem, starszym wykładowcą w Zakładzie Parazytologii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Zainteresowania zawodowe: diagnostyka, leczenie i profilaktyka pasożytniczych inwazji (chorób) u zwierząt towarzyszących oraz użytkowych, pasożytnicze zoonozy.
Jest też administratorem wydziałowej strony internetowej oraz platformy edukacyjnej EDUWET.
Jest także trenerem szachowym II klasy. W wolnym czasie trenuje i gra zawodniczo (w Internecie) w szachy oraz uprawia botaniczne gatunki orchidei.

ZAPISY: https://forms.gle/dfMxh7XK4YkQ3VrX7
koszt udziału: 110 zł

———————————————-

Rzęsistkowica kotów jest pasożytniczą chorobą spowodowaną zarażeniem pierwotniakami z rodziny Trichomonadidae. U kotów rzęsistki powodują inwazję jelit krętego i ślepego oraz okrężnicy, prowadząc do rozwoju miejscowego zapalenia klinicznie objawiającego się biegunką. U kotów rzęsistkowica powodowana jest przez rzęsistka bydlęcego Tritrichomonas foetus, natomiast wykrywany w kale kotów rzęsistek Pentatrichomonas hominis najprawdopodobniej nie jest pierwotniakiem chorobotwórczym dla kotów. Warto również wspomnieć, iż opisywany u świń gatunek rzęsistków T. suis uznawany jest obecnie za gatunek T. foetus. Pasożyt występuje jedynie w stadium trofozoita. Pierwotniak ten ma kształt gruszkowaty, rozmiary 10–25 μm × 3–15 μm. Trofozoit ma jedno jądro i zaopatrzony jest w cztery wici, z których trzy są wolne, natomiast czwarta tworzy błonę falującą, a jej wolny koniec umieszczony jest na przeciwległym, węższym biegunie trofozoita. Pomimo że rzęsistek bydlęcy jest odpowiedzialny za choroby narządów rozrodczych i poronienia u bydła, nie wykazano występowania rzęsistków T. foetus w narządach rozrodczych u kotów. Pasożyta stwierdzano u kotów między
innymi w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwajcarii, Norwegii, we Włoszech, w Australii, Japonii i Korei Południowej. W Szwajcarii odsetek zarażonych kotów spośród kotów cierpiących z powodu biegunki wynosił 24%. W Niemczech natomiast inwazję wykryto u 9,6 do 15,7% zwierząt. Wysoki odsetek zarażeń stwierdzano również w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, gdzie ekstensywność inwazji wynosiła od 10 do 31% kotów. Z kolei badania w Australii wykazały, iż ekstensywność inwazji T. foetus jest tam bardzo niska. Warto wspomnieć, iż w Norwegii stwierdzono wyższą ekstensywność inwazji u kotów rodowodowych. Tłumaczy się to poprzez sugestię, iż trzymane w hodowlach koty tworzą większe skupiska zwierząt oraz często mają kontakt bezpośredni z kotami innych hodowli, co sprzyja rozprzestrzenianiu i utrzymaniu inwazji w hodowlach kotów rasowych. Ponadto w badaniach tych autorzy opisali przypadki kotów klinicznie zdrowych, w których kale obecne było DNA T. foetus. Wynik ten wskazywać może, że zdrowe koty mogą stanowić źródło zarażenia innych zwierząt. Gookin i wsp. wykazali, że głównym czynnikiem ryzyka występowania rzęsistkowicy w hodowlach kotów jest znaczne zagęszczenie ich w hodowli. Natomiast kontakt kotów z innymi gatunkami zwierząt, udział w wystawach kotów rasowych, stosowanie różnych źródeł wody pitnej, czy też wychodzenie kotów na dwór nie były związane z częstszym występowaniem inwazji w badanej przez tych autorów populacji zwierząt. Natomiast Kuehner i wsp. stwierdzili w Niemczech częstsze występowanie inwazji u kotów rasy norweski leśny.
Cykl rozwojowy rzęsistków u kotów jest prosty. Zarażenie zwierząt następuje drogą fekalno-oralną. Warto jednak zaznaczyć, iż rzęsistki są wrażliwe na warunki środowiska zewnętrznego, co sprawia, że pasożyt nie przeżywa długo w warunkach środowiska zewnętrznego. Związane to jest z faktem, iż wydalane z kałem rzęsistki nie mają form przetrwalnikowych, tworzonych w procesie incystacji trofozoitów. Wydalone zatem z kałem trofozoity przeżywają do 3 dni w wilgotnym kale. Przypuszcza się, iż do zarażenia dochodzi w skupiskach kotów w wyniku wspólnego korzystania z kuwet ze żwirkiem higienicznym, na skutek czego pasożyt może zostać przeniesiony z zanieczyszczonego żwirku na opuszki kończyn, a następnie połknięty podczas codziennych czynności higienicznych kotów. Połknięte przez koty trofozoity T. foetus dostają się do jelit, zasiedlając błonę śluzową jelit krętego, ślepego i okrężnicy. Pasożyty rozmnażają się przez podział podłużny, a w ich cyklu rozwojowym nie występuje faza rozmnażania płciowego. W związku z tym jedynym stadium rozwojowym, a zarazem formą inwazyjną są trofozoity. Część powstających w jelicie drogą podziału podłużnego trofozoitów wydalanych jest wraz z kałem żywiciela do środowiska zewnętrznego, stanowiąc stadium inwazyjne dla kolejnych kotów. Trofozoity T. foetus wykrywano w kale kotów po 15–32 dniach od ich eksperymentalnego zarażenia sondą dożołądkową. Zarażenie rzęsistkami prowadzi do rozwoju choroby nazywanej rzęsistkowicą. Choroba ta występuje głównie u młodych kotów (średnio u 9-miesięcznych), a dominującym objawem jest przewlekła biegunka z jelita grubego. Biegunka może z przerwami utrzymywać się od kilku tygodni do około 2, a czasem nawet 3 lat (mediana trwania biegunki wynosiła 2,5 miesiąca). Towarzyszyć jej może niekontrolowana defekacja lub bolesne parcie na stolec (21, 22, 23). Biegunkę u kotów z rozpoznaną inwazją rzęsistków T. foetus stwierdzono w Niemczech u 61% zwierząt. W przebiegu choroby kał może być częściowo uformowany lub mieć płynną konsystencję, czasem z dodatkiem śluzu i krwi (22). W opisanym przypadku niekastrowanej 14-miesięcznej kotki abisyńskiej liczne epizody biegunki utrzymywały się przez 2–3 tygodnie, po czym samoistnie ustępowały. W badaniu klinicznym tej kotki stwierdzono zaczerwienienie i bolesność okolicy odbytu. Warto również dodać, iż w Norwegii opisano przypadek inwazji T. foetus w macicy u 1,5-rocznej kotki egzotycznej w hodowli kotów perskich i gzotycznych, w której wykryto inwazję jelitową T. foetus u innych kotów. Rogi macicy tej kotki były pogrubiałe i wypełnione brązowo-czerwoną treścią, w której wykryto rzęsistki T. foetus oraz wyizolowano paciorkowce Streptococcus canis (24). Co ciekawe, nie wykryto rzęsistków w kale kotki z inwazją rzęsistków w macicy.

W badaniach histopatologicznych okrężnicy kotów zarażonych T. foetus stwierdzano obecność rzęsistków na powierzchni błony śluzowej, w świetle gruczołów oraz rzadziej zasiedlanie przez pasożyty głębszych warstw błony śluzowej okrężnicy. Najczęstszymi zmianami stwierdzanymi w badaniu histopatologicznym były: zapalenie okrężnicy z naciekami limfocytów i neutrofilów w błonie śluzowej, przerost i rozrost komórek nabłonkowych krypt jelitowych oraz obecność mikroropni w kryptach jelitowych. W rozpoznawaniu inwazji należy uwzględnić przewlekły, nawracający charakter biegunki, zagęszczenie kotów w domu lub ich pochodzenie ze skupisk kotów oraz wiek kotów, w którym pojawiły się pierwsze epizody biegunki. W wywiadzie warto również zwrócić uwagę na fakt, że u kotów cierpiących z powodu rzęsistkowicy w leczeniu biegunki stosowano wcześniej bez powodzenia lub z krótkotrwałą przejściową poprawą leki przeciwrobacze, antybiotyki lub sulfonamidy, probiotyki oraz karmy lecznicze lub diety wspomagające leczenie biegunek. Najprostszym i równocześnie najtańszym testem stosowanym w diagnostyce rzęsistkowicy u kotów jest mikroskopowe badanie rozmazu kału. Próbka kału powinna być wilgotna i zbadana w krótkim czasie od momentu jej pobrania, gdyż, jak już wcześniej wspomniano, trofozoity rzęsistków przeżywają w wilgotnym kale do 3 dni. Pozytywne wyniki badania mikroskopowego w kierunku rzęsistkowicy uzyskiwano, gdy badanie wykonywano w tym samym dniu, w którym pobrano próbkę do badania (w dniu defekacji). Umieszczenie natomiast próbki kału w roztworze fizjologicznym (2 g kału w 3 ml 0,9% NaCl) umożliwia wykrycie rzęsistków w uzyskanej zawiesinie w ciągu 2 dni od defekacji. Należy przy tym zaznaczyć, iż próbka kału nie powinna być w tym przypadku przechowywana w lodówce, a idealna temperatura do przechowywania próbek kału przeznaczonych do badania w kierunku inwazji rzęsistków T. foetus u kotów wynosi 25°C. Ponadto, pobierając z kuwety próbkę kału do badania należy unikać zanieczyszczenia jej żwirkiem higienicznym, który przyspiesza wysychanie materiału uniemożliwiając w ten sposób wykrycie rzęsistków. Warto również wspomnieć, iż według Tolberta i Gookina stosowana w okresie pobierania do badania próbki kału antybiotykoterapia może wpływać na wynik badania, obniżając jego czułość, w związku z czym zalecane jest badanie kału po upływie kilku dni od zakończenia ewentualnie prowadzonej antybiotykoterapii. W mikroskopowym badaniu kału można zaobserwować poruszające się rzęsistki, które odróżnić można od trofozoitów pierwotniaków Giardia intestinalis na podstawie charakteru ruchu. Ruch trofozoitów G. intestinalis przypomina ruch opadającego liścia. Z kolei rzęsistki poruszają się skokowo, obracają wokół własnej osi, a ponadto widoczny jest charakterystyczny ruch błony falującej. Autor tego artykułu stwierdzał obecność rzęsistków w mikroskopowym badaniu kału kotów w kierunku inwazji G. intestinalis, co potwierdzano mikroskopowym badaniem bezpośredniego rozmazu kału. Na podstawie badania mikroskopowego niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe jest odróżnienie patogennych dla kotów rzęsistków T. foetus od uznawanych za niepatogenne dla tego gatunku zwierząt rzęsistków P. hominis. Warto jednak wspomnieć, iż Gookin i wsp. wykrywali w kale kotów rzęsistka P. hominis znacznie rzadziej niż T. foetus, a ponadto we wszystkich przypadkach kotów, u których stwierdzono inwazję P. hominis współistniała równocześnie inwazja T. foetus. Zatem można z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, iż stwierdzone w mikroskopowym badaniu kału kotów rzęsistki należeć będą do gatunku T. foetus. Spośród dostępnych badań w kierunku inwazji T. foetus u kotów badanie mikroskopowe należy do badań o najniższej czułości. W związku z tym należy podkreślić, iż w oparciu o negatywny wynik tego badania nie można wykluczyć rzęsistkowicy u kota (1). Zwiększenie czułości badania mikroskopowego można uzyskać poprzez pobieranie popłuczyn z końcowego odcinka okrężnicy, uzyskanych przez wprowadzenie za pomocą cewnika, a następnie zaaspirowanie około 10 ml roztworu fizjologicznego. Uzyskany w ten sposób materiał badany jest pod mikroskopem. Ponadto dalsze zwiększanie czułości badania mikroskopowego można uzyskać przez założenie hodowli tych pierwotniaków, a wyizolowane rzęsistki obserwować pod mikroskopem, jak i wyizolować z nich DNA, które posłużyć może jako matryca w badaniu metodą PCR. W USA dostępne są komercyjne zestawy do hodowli rzęsistków. Warto jednak zaznaczyć, iż nieumiejętne obchodzenie się z komercyjnymi zestawami do hodowli rzęsistków (przetrzymywanie w zbyt niskiej lub zbyt wysokiej temperaturze bądź też umieszczenie w medium zbyt dużej porcji kału) skutkować może również wynikami fałszywie ujemnymi, wynikającymi między innymi z przerostu flory bakteryjnej lub drożdżaków w prowadzonej hodowli. W przypadku badania hodowli rzęsistków pasożyty te wykrywano w próbkach uzyskanych z kału umieszczonego w medium w ciągu 24 godzin od defekacji. Jednak, umieszczenie próbki kału w roztworze soli fizjologicznej (2 g kału w 3 ml 0,9% NaCl) umożliwiało wykrycie rzęsistków za pomocą hodowli, nawet gdy hodowlę zakładano do 4 dni od pobrania próbki i przechowywania jej w temperaturze 25°C.

Najczulszą i najbardziej swoistą metodą badania kału w kierunku rzęsistkowicy kotów jest badanie techniką PCR, która pozwala na wykrycie DNA rzęsistków (także martwych). Metoda ta pozwala również na potwierdzenie podejrzenia inwazji w przypadku stwierdzenia rzęsistków w badaniu mikroskopowym. Warto jednak wspomnieć, iż w przypadku badania kału metodą PCR na jej czułość wpływać może zastosowany komercyjny zestaw do izolacji DNA. Zwalczanie inwazji u kotów jest niezwykle trudne i często kończy się niepowodzeniem. Na rzęsistki działają niektóre nitroimidazole (ronidazol, tinidazol, ipranidazol i metronidazol) i nitrofurany
(furazolidon). Jednakże wykazano oporność in vitro szczepów izolowanych od kotów między innymi na tinidazol, metronidazol czy furazolidon (33). Ponadto stosowanie u kotów zarażonych rzęsistkami leków, takich jak metronidazol, furazolidon, sulfonamidy, benzimidazole czy niektóre antybiotyki, było nieskuteczne lub
skuteczność leczenia była niewielka. Lekiem skutecznym w leczeniu przyczynowym inwazji T. foetus u kotów jest ronidazol, którego dawka wynosi 30–50 mg/ kg m.c., p.o., 2 razy dziennie przez 14 dni. Ronidazol wykazuje również w badaniach in vitro wyższą skuteczność od tinidazolu. Zalecana dawka ronidazolu wynosi jednak 30 mg/kg m.c., p.o., raz dziennie przez 14 dni, ze względu na występujące po zastosowaniu tego leku działania niepożądane. Zastosowanie ronidazolu w dolnej dawce (30 mg/kg m.c.) i tylko raz dziennie pozwala na ograniczenie występowania działań niepożądanych, co wynika ze stosunkowo długiego okresu półtrwania leku u kotów, wynoszącego 10,5 godziny, a sam lek wykrywany był w surowicy po 48 godzinach od doustnego zastosowania u tych zwierząt. W związku z tym nie jest obecnie zalecane stosowanie ronidazolu 2 razy dziennie, co sugerowane było przez autora jeszcze w 2009 r. Po zastosowaniu u kotów ronidazolu mogą wystąpić działania niepożądane związane z neurotoksycznym działaniem tego leku, takie jak nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, apatia, niezborność ruchów i drgawki oraz brak apetytu. W takiej sytuacji zalecane jest przerwanie leczenia, gdyż kontynuacja terapii w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może zagrażać
życiu zwierzęcia. Działania niepożądane ustąpić mogą jednak dopiero w ciągu kilku dni od przerwania leczenia, co związane jest z długim okresem półtrwania ronidazolu w organizmie kotów. W związku z tym podczas terapii ronidazolem zalecana jest obserwacja kota. Tolbert i Gookin sugerują, by obserwować zachowanie kotów leczonych ronidazolem podczas zabaw z laserowym wskaźnikiem, którego śledzenie wymaga od kotów koordynacji ruchowej oraz refleksu. Ponowne leczenie ronidazolem u kotów z objawami działań niepożądanych nie jest wskazane. Według Plumba, w przypadku wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego należy rozważyć zastosowanie inhibitorów GABA, takich jak diazepam, których celem jest zablokowanie receptorów GABA w ośrodkowym układzie nerwowym. Należy również podkreślić, że ronidazol nie jest lekiem zarejestrowanym do stosowania u kotów. Ponadto ekspozycja ludzi na lek potencjalnie dla nich rakotwórczy powinna być ograniczona. W związku z tym według Tolberta i Gookina lek powinien być stosowany wyłącznie w przypadkach potwierdzonego rozpoznania inwazji, natomiast właściciel kota powinien podawać lek lub dzielić tabletki wyłącznie w rękawiczkach ochronnych. Należy również wspomnieć, iż ronidazol nie może być stosowany w czasie ciąży u kotów. Nie wykazano wprawdzie działania teratogennego u zwierząt laboratoryjnych, jednak powodował u nich istotne obniżenie masy urodzeniowej zwierząt. Tinidazol z kolei jest lekiem o niższej skuteczności od ronidazolu. Lek ten stosowany jest u ludzi w opornych na metronidazol inwazjach pierwotniaczych, takich jak T. vaginalis, Giardia spp. czy Entamoeba histolytica. Można jednak rozważyć jego zastosowanie w przypadku braku dostępności ronidazolu, gdyż u części kotów eksperymentalnie zarażonych T. foetus wykazał skuteczność w dawce 30 mg/kg m.c., p.o., raz dziennie przez 14 dni. Należy jednak pamiętać, iż tinidazol, należąc do tej samej grupy leków co ronidazol (nitroimidazole), również może powodować wystąpienie działań niepożądanych podobnych do tych obserwowanych po zastosowaniu ronidazolu. Jednakże objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego u ludzi po zastosowaniu tinidazolu były odnotowywane rzadko, w związku z czym najbardziej prawdopodobnymi objawami obserwowanymi po zastosowaniu tinidazolu u kotów mogą być objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak brak apetytu, wymioty i biegunka. Tinidazol, podobnie jak ronidazol, powinien być stosowany wyłącznie w przypadkach potwierdzonego rozpoznania inwazji T. foetus, ze względu na potencjalne działania toksyczne, a ponadto ze względu na potencjalne działania rakotwórcze (obserwowane w przypadku innych nitroimidazoli) lek powinien być według autora tego artykułu podawany i dzielony wyłącznie w rękawiczkach. Jak już wyżej wspomniano, leczenie rzęsistkowicy jest niezwykle trudne i nie zawsze skuteczne. W szczególności dotyczyć to może dużej grupy kotów (np. hodowli). Jak podaje Pham (14), eutanazja zarażonych zwierząt jest częsta, co ma na celu ograniczenie rozprzestrzeniania inwazji. Według autora tej pracy nie można jednak uznać eutanazji za uzasadnioną, gdyż rzęsistkowica kotów nie jest uznawana za zoonozę, natomiast u zarażonych kotów biegunka ustępuje samoistnie, choć po długim okresie, trwającym, jak poprzednio wspomniano, nawet do 2 lat. Zatem, w przypadku rozpoznania rzęsistkowicy i niepowodzenia w jej zwalczaniu, według autora zarażone koty powinny zostać wyłączone z hodowli.

Rzęsistkowica jamy ustnej psów i kotów – mało znana inwazja zwierząt towarzyszących
Choroby przyzębia (zapalenie dziąseł i przyzębia) to jedne z najczęściej występujących problemów klinicznych u dorosłych psów i kotów. Zasiedlające jamę ustną rzęsistki, podobnie do niektórych bakterii, mogą odgrywać rolę w chorobach przyzębia. Występowanie rzęsistkowicy jamy ustnej u dorosłych psów i kotów jest powszechne. Prewalencja oceniana jest w przybliżeniu na 10-25%, chociaż występują różnice zależne głównie od wieku i stanu higieny jamy ustnej. Dlatego w diagnostyce chorób przyzębia powinno być wykonane badanie parazytologiczne w celu umożliwienia wprowadzenia właściwego leczenia.
Jama ustna psów i kotów jest naturalnym miejscem bytowania rzęsistka, pierwotniaka z rodzaju Trichomonas. Występuje on na powierzchni zębów i dziąseł – szczególnie w tzw. kieszonkach dziąsłowych. Dopóki jest zachowana równowaga mikroflory pomiędzy drobnoustrojami a organizmem, obecność rzęsistków nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt. Sytuacja zmienia się wraz z wiekiem naszego pupila oraz przy pogarszającym się stanie jego jamy ustnej. W pyskach zwierząt zaczyna dominować flora beztlenowa, która sprzyja rozwojowi rzęsistków. Narastają stany zapalne i procesy niszczące tkanki przyzębia i błonę śluzową jamy ustnej. Psy i koty zarażone rzęsistkowicą cierpią z powodu kamienia nazębnego, zapalenia dziąseł i przyzębia. Na występowanie rzęsistkowicy nie ma wpływu rasa, płeć ani dieta. Obecność rzęsistków w jamie ustnej psów i kotów stwierdzić można po wykonaniu badania mikroskopowego. Do wykonania go potrzebny jest wymaz z błon śluzowych, najlepszym materiałem jest wymaz z kieszonek dziąsłowych lub tkanek przyzębia. Badanie musi być wykonane bezpośrednio po pobraniu próbki. Rzęsistki bowiem wyróżniają się charakterystycznym ruchem, a wraz z obniżeniem temperatury otoczenia ich żywotność szybko się obniża.
W leczeniu rzęsistkowicy ważne jest, aby poza zwalczeniem pasożyta ograniczyć możliwość ponownego zarażenia. Stosowane są preparaty przeciwpierwotniacze i antybakteryjne w postaci doustnej oraz drogą iniekcji. Dobre efekty przynosi również płukanie jamy ustnej środkami dezynfekcyjnymi o działaniu rzęsistkobójczym. Aby zapobiegać rozwoju rzęsistkowicy u naszych zwierząt musimy dbać o higienę ich jamy ustnej. Duże znaczenie ma mycie zębów, stosowanie gryzaków, oraz systematyczne usuwanie kamienia nazębnego.

RELACJA:

——————————————————————————————————-

Forum Hodowców Kotów. Rozród – cienie i blaski – webinar
Sobota, 28 listopada 2020 o 09:00 – 17:00
Organizator: Chello Event

Forum hodowców kotów – seminarium ROZRÓD – cienie i blaski
Z wielką przyjemnością ogłaszamy, że już w maju odbędzie się kolejne wydarzenie CHELLO EVENT. Razem z FORUM HODOWCÓW KOTÓW wychodzimy naprzeciw wszystkim początkującym ale i doświadczonym hodowcom.
ROZRÓD – cienie i blaski to seminarium wyjątkowe, tak samo jak powitanie kociaków na świecie. Jest to czas niezwykłych emocji – tych radosnych ale i tych budzących wiele obaw.
Głównym celem naszego seminarium będzie przygotowanie początkujących hodowców na powitanie maluchów a tym, którzy już nie jeden miot mają za sobą będzie szansą na podniesienie swoich kwalifikacji jako hodowca. Nasi doświadczeni prelegenci podzielą się z Wami wiedzą i doświadczeniem.
Forma seminarium,, gdzie uczestnicy mogą kreować szczegółową tematykę poruszanych zagadnień, poprzez zadawanie pytań w formularzu zgłoszeniowym, pozwoli „uszyć na miarę” to spotkanie.

PRELEGENCI:

- Krzysztof Wycichowski – Międzynarodowy Sędzia Felinologiczny – wszystkich ras, Wieloletni Hodowca (ponad 20 lat) , Biegły Sądowy z dziedziny Felinologii, Wieloletni Prezes d/s hodowlanych Stowarzyszenia Hodowców Kotów (SHK), Oficjalny Supervisor WCF

- Dorota Pietrzak – Międzynarodowy Sędzia Felinologiczny jat II, wieloletni hodowca, Szefowa komisji hodowlanej SHK

Już wkrótce więcej szczegółów.
Żeby być na bieżąco koniecznie polub naszą stronę na facebooku i dołącz do wydarzenia.
Gdzie: spotkanie będzie mieć formę webinaru
Przed spotkaniem każdy z uczestników otrzyma swój unikatowy token (jeden uczestnik= jeden token). Spotkanie odbędzie się za pośrednictwem platformy online.
Kiedy: 28.11 .2020
Cena: 260 zł

Tematy przewodnie seminarium:
- OD POCZĘCIA DO PORODU – badania i zdrowie, monitorowanie ciąży, przygotowanie się do porodu, ustalenie koloru, niezbędne akcesoria
- ODCHOWANIE KOCIĄT: postępowanie w sytuacjach awaryjnych, sztuczne karmienie,
- WYDANIE KOCIĄT: szkolenie odbiorowe – czyli dawka wiedzy dla nowych opiekunów
- PIERWSZA POMOC: wyposażenie domowej apteczki, leczenie konwencjonalne i poniżej granicy naszych uprawnień, jak walczyć z wirusami i chorobami
- FORMALNE ASPEKTY HODOWLI – od momentu zapisania się do “kociego Stowarzyszenia” do urodzenia kociąt – niezbędne dokumenty i formalności, wydawanie rodowodów, znaczenie wystaw dla hodowli
ZAPISY:
https://akademia.chello-event.pl/seminarium-rozrod-cienie-i-blaski-webinar/checkout?fbclid=IwAR2g-Mzu2c09_Rwopx1MNnLVu5ft25uBTrvrh0G-gLvIMxblIyijiG2XGF8
REGULAMIN:
https://www.facebook.com/notes/chello-event/regulamin-udziału-w-wydarzeniu/132107404984108/

————————————————————————————————–

Rozród kotów i opieka nad noworodkiem.
Sobota, 28/29 listopada 2020 o 10:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia i SOS Handling Warszawa

UWAGA 2 dniowy ! webinar dla hodowców, przyszłych hodowców kotów. A także dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie rozrodu i opieki nad kocim noworodkiem.

Webinar poprowadzi:

lek. wet. Karolina Kijek
LEKARZ WETERYNARII, INŻYNIER ZOOTECHNIKI, HODOWCA
Koci Weterynarz i wieloletni hodowca kotów tajskich.
Absolwentka Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego z 2013 roku, na kierunkach medycyna weterynaryjna i zootechnika. W 2019 roku uzyskała tytuł specjalisty chorób psów i kotów. Głównie zajmuje się medycyną kotów – stanowią 90% przyjmowanych pacjentów. Nieustannie poszerza swoją wiedzę na międzynarodowych szkoleniach, warsztatach i konferencjach (m.in. w Tajlandii) – w 2018 roku uzyskała dyplom Dobrowolnego Ustawicznego Kształcenia Lekarzy Weterynarii.
Od 2010 roku prowadzi hodowlę kotów tajskich Viosna*PL.
W wolnych chwilach podróżuje (główne kierunku Azja, Afryka) i prowadzi stronę KociWeterynarz.pl

Program:
WPROWADZENIE DO ROZRODU
a. Podstawy anatomii
b. Cykl płciowy kotki
c. Regulacja rui
d. Krycie
CIĄŻA
a. Diagnostyka ciąży
b. Fizjologia ciąży i kontrola
c. Niepokojące objawy wymagające konsultacji lekarskiej
d. Zarys problemu niepłodności i utrzymania ciąży
PORÓD
a. Wyznaczanie terminu porodu
b. Objawy zwiastunowe
c. Poród fizjologiczny
POMOC PORODOWA
a. Przygotowanie do porodu
b. Kiedy udzielić pomocy ?
c. Opieka nad noworodkiem zaraz po porodzie
d. Opieka nad kotką w trakcie i po porodzie
e. Kontrola noworodka po porodzie
OPIEKA NAD NOWORODKIEM
a. Rozwój kocięcia i nadzór hodowcy nad prawidłowym przebiegiem
b. Niepokojące objawy
c. Wskazania do sztucznego odkarmiania kociąt i metody
d. Kalendarz zabiegów profilaktycznych

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć.
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie.
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Karolina Kijek.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
https://animaliaszkolenia.pl/produkt/rozrod-kotow/
Opłaty:
Cena – 250 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

———————————-

Dziś opowiemy Wam jak powinna wyglądać opieka i pielęgnacja nad kocim noworodkiem.

Kocie noworodki są całkowicie zależne od swojej matki lub człowieka, który się nim opiekuje, ponieważ tuż po urodzeniu są ślepe i głuche. Ich jedną aktywnością jest : ssanie mleka od matki oraz sen. Osesek, czyli młode zwierzę w pierwszym okresie życia (pierwsze 2 tygodnie życia) nie jest w stanie samodzielnie oddawać kału i moczu. A więc rola matki sprowadza się nie tylko do karmienia, ogrzewania, pielęgnacji, ale także do stymulacji procesu defekacji.

Czy wiesz , że…

temperatura ciała kociego noworodka w pierwszym tygodniu życia wynosi 35,5C i stopniowo wzrasta. Koci noworodek wykonuje od 15 do 35 oddechów na minutę. Praca serca noworodka to 200 uderzeń na minutę. Średnia masa ciała kociego noworodka wynosi 100 g. Zdaniem ekspertów małe kociaki powinny być ważone po urodzeniu oraz codziennie w pierwszym tygodniu ich życia, potem co 2-3 dni. Hodowcy i miłośnicy kotów prowadzą codzienny rejestr mas ciała kociaka, dzięki któremu łatwo i szybko można dostrzec nieprawidłowości. Dlaczego jest to tak ważne? Słaby przyrost u kocich noworodków jest objawem choroby. Jaka waga będzie optymalna dla oseska? Pamiętajmy, że w pierwszym tygodniu życia kotek powinien podwoić swoją masę ciała, w drugim: potroić. Kolejne przyrosty masy powinny utrzymywać się w granicy 10-13 g/dzień. Prawidłowo jest, gdy taki stan utrzyma się do około 6 miesiąca życia. Kolejnym ważnym elementem w życiu małego oseska jest temperatura. Czy wiedzieliście, że małe kocięta w pierwszych tygodniach życia prawie nie posiadają tkanki tłuszczowej? Wiążę się to z ich niemożnością utrzymania optymalnej temperatury ciała. Jeśli noworodkowi towarzyszy matka i rodzeństwo problem znika, ponieważ to oni są źródłem ciepła. W przypadku osamotnionych kocich noworodków stosuje się koce, termofory, a nawet inkubatory. Zwróćmy uwagę na to, aby termofor czy ciepła butelka z wodą nie dotykały bezpośrednio ciałka kotka, ponieważ grozi to poparzeniem. Co należy zrobić? Butelki lub termofory owińmy bawełnianą szmatką lub kocykiem. Aby zapobiec urazom mechanicznym jakim jest wypadnięcie noworodka ze swojego legowiska lub kojca, umieść go w odpowiednio wysokim kartonie. Nie zapominaj, że komfort zwierzęcia jest najważniejszy, dlatego też legowisko musi mieć odpowiednio dużą powierzchnię i temperaturę (tutaj sprawdzi się termometr). Niekiedy w rogu kojca umieszcza się wysoką miseczkę z wodą, aby zapewnić odpowiednią wilgotność. Pierwszą wydzieliną produkowaną przez kotkę w okresie laktacji jest siara, która dostarcza noworodkowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze oraz przeciwciała. Podczas pierwszych trzech dni laktacji siara przekształca się w mleko. Warto podkreślić, że mleko jest kompletnym pokarmem dla kociego noworodka przez jego pierwsze 2 tygodnie życia. Kociego malucha matka karmi co 2-4 godziny w pierwszych dniach życia (w dzień i w nocy). Jak rozpoznać, że kotek zjadł wystarczającą ilość pokarmu? Najlepszym wyznacznikiem będzie przyrost masy ciała, dlatego tak ważne jest jego codzienne ważenie.
W przypadku osieroconego oseska opiekunowi przypadka rola matki. Musi więc karmić kotka odpowiednim pokarmem, często w małych ilościach oraz wymasować brzuszek po jedzeniu oraz przemyć wilgotną gazą okolice narządów płciowych, aby wymusić defekację i mikcję. W przypadku kocich sierot najwygodniejszym sposobem karmienia jest podawanie produktu mlekozastępczego za pomocą butelki ze smoczkiem.

Kocięta zaraz po urodzeniu

Ciąża u kotki domowej trwa średnio 63 dni. Poród jest dość długi – trwa 10-12 godzin. Narodziny kociąt odbywają się w bezpiecznym, zacisznym miejscu wybranym przez kotkę jeszcze przed porodem. W miocie przychodzi na świat od 1 do 8 kociąt, najczęściej od 2 do 5. Kotka przegryza pępowinę każdego noworodka, oswabadza kocięta z błony owodniowej i intensywnie wylizuje, co pobudza oddychanie. Małe kotki po urodzeniu powinny ważyć średnio 100-110 g (nie mniej niż 70 g). Koty należą do zwierząt zwanych gniazdownikami – oznacza to, że nowo narodzone kocięta w pierwszym okresie rozwoju nie opuszczają swego gniazda i są całkowicie zależne od matki. Kocięta po urodzeniu są ślepe, głuche, niezdolne do sprawnego poruszania się, termoregulacji oraz samodzielnego wypróżniania się. Ich futerko jest bardzo cienkie i nie chroni przed zimnem. Mały kotek nie potrafi również chować pazurków. Kocia mama nie tylko karmi kocięta, ale również ogrzewa je oraz wylizuje. Nie tylko czyści wówczas sierść młodych, ale umożliwia im wypróżnienie się po posiłku, wylizując brzuszek i okolice odbytu każdego kociaka.
Małe kotki po urodzeniu mają wykształcony już zmysł dotyku oraz do pewnego stopnia zmysł węchu. Młode reagują na ciepło i dotyk, potrafią czołgać się w kierunku matki oraz rozpoznać zapachy kotki oraz swojego rodzeństwa. Koci noworodek instynktownie wie, że powinien podczołgać się w kierunku sutków matki i ssać. Zwykle każdy kociak z miotu ma „swój” sutek, który rozpoznaje właśnie po zapachu. Najsilniejsze kocię wybiera najbardziej mleczny sutek. Pierwsze mleko kotki – siara – jest bogate w białka i przeciwciała, konieczne do ukształtowania prawidłowo działającego systemu immunologicznego młodych. Zapewnia ono kociętom odporność na maksymalnie 12 tygodni.

Jak wygląda rozwój małego kotka ?

Pierwszy tydzień
W czasie pierwszego tygodnia życia rozwój kociąt następuje bardzo szybko. Potrafią w tym czasie podwoić swoją wagę urodzeniową. Bardzo szybko zaczynają mruczeć w trakcie ssania. Po kilku dniach od narodzin zaczyna rozwijać się zmysł słuchu. W tym okresie nie należy niepokoić kotki i jej młodych – zbyt częste zaglądanie do gniazda może doprowadzić do sytuacji, w której matka zdecyduje się przenieść potomstwo w inne miejsce.

Drugi tydzień
Kocię zaczyna poznawać powoli świat poprzez słyszane dźwięki od ok. 10. dnia życia. W drugim tygodniu potrafi już odpowiadać na dźwięki wydawane przez matkę oraz przekazuje dźwiękowo swoje emocje. Mały kotek w tym czasie coraz sprawniej porusza się już po gnieździe i podejmuje pierwsze próby wylizywania siebie oraz swojego rodzeństwa, dzięki czemu kocięta zacieśniają łączące je więzi emocjonalne. Jako ostatni ze wszystkich zmysłów uaktywnia się wzrok. Kotek może zacząć otwierać oczy między 2. a 16. dniem życia, jednak najczęściej następuje to między 7. a 10. dniem. Oczy nie otwierają się równocześnie. Rozwój małego kota, zwłaszcza mentalny, przyspiesza, gdy tylko zwierzątko zaczyna widzieć na oba oczy.

Trzeci, czwarty i piąty tydzień
Między 15. a 25. dniem życia rozwija się u maluchów orientacja wzrokowa. Trzytygodniowe kocię umie podążać za matką, opierając się na informacjach wzrokowych. Uwarunkowane wzrokowo stawianie kroków czy omijanie przeszkód rozwijają się do 25-35. dnia życia.
W trzecim tygodniu kociak jest już znacznie silniejszy i zaczyna badać nie tylko gniazdo, ale także przestrzeń wokół niego. Wyrzynają się zęby mleczne i jest to początek powolnego odstawiania kociąt od piersi przez kotkę. Podstawą diety młodych wciąż jest mleko matki, lecz kotka przynosi im coraz częściej pokarm stały. Analogicznie, opiekun kociej rodziny może zacząć podawać kociętom pierwsze posiłki stałe. W tym okresie młode przebywające w domu zaczynają także naukę korzystania z kuwety. Miesięczne kocięta coraz lepiej koordynują już swoje ruchy i chętnie bawią się ze sobą. Wtedy też polująca kotka pierwszy raz przynosi do gniazda żywą zdobycz, rozpoczynając naukę sztuki łowieckiej.
Pięciotygodniowe kocięta zaczynają już biegać. Zabawy maluchów są coraz bardziej złożone. Kocięta w tym okresie bardzo intensywnie eksplorują otoczenie, chłoną liczne wrażenia zmysłowe. Bawią się z rodzeństwem, umacniając więzi, pojawiają się też zabawy łowieckie.
Od dziewiątego do dwunastego miesiąca życia więzi między kociętami ulegają dalszemu zacieśnianiu. Jest to okres zabaw aktywnych oraz pilnej nauki poprzez naśladowanie czynności wykonywanych przez matkę. To bardzo ważny okres, przygotowujący kocięta do samodzielnego życia. Zabranie kociąt od matki przed upływem 12. tygodnia życia sprawia, że ów proces pozostaje niedokończony. To z kolei skutkować może problemami behawioralnymi w przyszłości, takimi jak nadaktywność, agresja, choroba sieroca czy nadmierne przywiązanie do opiekuna i lęk separacyjny.

Socjalizacja pierwotna – kluczowy okres rozwoju kociaka. Jak wówczas zadbać o kocięta ?

Socjalizacja pierwotna jest niezwykle ważnym okresem w rozwoju kota. Jest on dość krótki – trwa od drugiego do siódmego-ósmego tygodnia życia (u niektórych kotów, np. ras orientalnych, ten okres trwać może nawet do dziewiątego czy dziesiątego tygodnia). W tym czasie najważniejszy wpływ na kocię mają matka i rodzeństwo, ale jednocześnie wówczas zwierzę powinno poznać człowieka. Wszystkie bodźce, wydarzenia, emocje, których doświadczył mały kotek w okresie socjalizacji pierwotnej, pozostają w pamięci zwierzęcia i mają ogromny wpływ na jego zachowanie w przyszłości.
Bardzo ważne jest poczucie bezpieczeństwa w rodzinnym gnieździe, dzięki któremu kocię nabiera odwagi do poznawania otaczającego je świata. W tym krótkim okresie kilku tygodni kształtuje się przyszły charakter młodego kota. Zwierzę uczy się samokontroli, komunikacji oraz właściwych relacji z innymi kotami oraz przedstawicielami innych gatunków, w tym z człowiekiem. Jeśli kocię ma być zwierzęciem domowym, które będzie nastawione przyjacielsko do człowieka, właśnie wtedy powinno być zaznajamiane z ludźmi (nie tylko z opiekunem i jego rodziną, ale także odwiedzającymi dom gośćmi).
Powinno być brane na ręce, podnoszone w okolice twarzy człowieka, głaskane, przytulane. Jednocześnie jednak nie wolno w tym okresie zabierać kociaka od matki. Jak piszą autorzy „Medycyny behawioralnej psów i kotów”, koty, które izolowano we wrażliwym okresie socjalizacji, są częściej nadmiernie aktywne i antyspołeczne. Reagują lękiem na ludzi i inne koty. […] Istnieją dowody, choć niepoparte badaniami, na to, że osierocone przez matkę kocięta mają w dorosłym życiu problem z kontrolą siły gryzienia i chowaniem pazurów w zabawie […]. We wrażliwym okresie socjalizacji kocięta powinny być często dotykane, trzymane i wystawiane na wiele nowych bodźców, ale należy to robić w łagodny dla nich sposób Koty, które w pierwszych siedmiu tygodniach życia miały częsty i pozytywny kontakt z człowiekiem, który nie zakłócał jednocześnie naturalnego rozwoju zwierzęcia i kontaktu z matką, mają zwykle większy mózg, łatwiej się uczą, są bardziej ciekawe świata i chętne do zabawy. Kocięta powinny być noszone na rękach i trzymane na kolanach przez 15–40 minut dziennie.
Prawidłowa socjalizacja jest koniecznym warunkiem, aby kot miał w przyszłości przyjacielski i otwarty charakter, jednak i tak 15% kociąt nawet w najlepszych warunkach może nie wykazywać chęci pełnego uspołecznienia się (pewną rolę odgrywają tu czynniki genetyczne). W przypadku hodowli można częściowo temu zaradzić, podchodząc do każdego kociaka w miocie indywidualnie. Kocięta nieśmiałe czy mniej atrakcyjnie ubarwione, czyli przyciągające mniej uwagi, powinny być otoczone szczególną opieką ze strony człowieka.

———————————————————————————————————

PORADY:

Zespół suchego oka

O zespole suchego oka mówimy, gdy oko produkuje niedostateczną ilość łez. Sytuacja może dotyczyć zarówno jednego jak i obu oczu. Choć pewne rasy są bardziej predysponowane niż inne, jest to choroba mogąca pojawić się u każdego psa lub kota. Wiąże się z dużym dyskomfortem dla zwierzęcia i może się zakończyć utratą u niego wzroku.

Łzy wytwarzane są przez gruczoły znajdujące się w spojówce. Podczas mrugania powiek film łzowy składający się z trzech warstw rozprowadzany jest po rogówce. W ten sposób nawilża ją, oczyszcza i odżywia. Łzy zawierają również składniki pełniące funkcje ochronne przed szkodliwymi czynnikami środowiska, w tym zakaźnymi. W przypadku zaburzeń ich produkcji dochodzi do zmian zapalnych na terenie oka.

Jako przyczyny wymienia się choroby autoimmunologiczne, wrodzony niedorozwój gruczołów w spojówkach, a także urazy prowadzące do uszkodzenia tych struktur. Możliwe są też zaburzenia tła neurogennego gdy uszkodzeniu ulegną nerwy znajdujące się w części twarzowej. Ryzyko wystąpienia zespołu suchego oka wzrasta wraz z wiekiem. W większości przypadków nie jesteśmy jednak w stanie określić przyczyny zaistniałej choroby.

Do charakterystycznych objawów należą zaczerwienienie i obrzęk spojówek, wypadanie trzeciej powieki, uporczywe mruganie powiekami, lepki, trudny do usunięcia ropny wypływ zbierający się w kąciku oka i przysychający do rogówki, zmętnienie a nawet ubytki powierzchni rogówki. Zwierzę drapie się po okolicy oczu. W nieleczonych przypadkach rogówka bliznowacieje, staje się nieprzezierna i dochodzi do utraty zdolności widzenia.

Leczenie jest niezbędne dla uratowania oczu, lecz bardzo kłopotliwe ze względu na konieczność częstego aplikowania preparatów. Stosuje się miejscowo (do oka) tzw. sztuczne łzy w formie kropli lub żeli. Można je dostać u lekarza weterynarii lub korzystać z tych przeznaczonych dla ludzi. Dostępne są w aptece bez recepty. Pomocna bywa też cyklosporyna A, która zmniejsza stan zapalny. Należy pamiętać o regularnym czyszczeniu okolic oczu z gromadzącego się wysięku. Można to robić wacikiem nasączonym zwykłą przegotowaną wodą lub naparem z rumianku. W trudnych do leczenia przypadkach możliwe jest postępowanie chirurgiczne polegające na przemieszczeniu przewodu ślinianki – wtedy ślina zastępuje łzy.

Do zobaczenia❗

——————————————————————————————————–

PORADY DLA HODOWCÓW I MIŁOŚNIKÓW KOTÓW:

Rośliny

Ranking karm

Różne

23/11/2020 - Trzymajmy się cieplutko :)

Drodzy klubowicze i wszyscy miłosnicy kotów brytyjskich,
zdaje się, że czarne przewidywania specjalistów powoli stają się naszą polską rzeczywistością. Każdego dnia czytamy gorsze statystyki, każdego dnia dochodzą do nas wiadomości, że ktoś powaznie zachorował. A jeśli jeszcze jest to ktoś, kogo znamy osobiście, to powaga sytuacji staje się jeszcze bardziej przytłaczająca.
Trzymajcie się zdrowo, dbajcie o higienę, unikajcie niepotrzebnych kontaktów międzyludzkich. Starajcie się unikać stresu.
W tym ostatnim pomogą wam na pewno mruczący przyjaciele :)
Chyba nikt tak jak kot nie odwróci naszej uwagi od strachu i stresu.
Musimy to przetrwać w spokoju i w zdrowiu.
Po to, żebyśmy za kilka miesięcy mogli się cieszyć normalnością, która do nas wróci. Trzymajcie się !

15/11/2020 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w listopadzie 2020 cz. 2

Syndorm Pandory u kotów – webinar z dr Renatą Nieradką – IVSA Olsztyn
Czwartek, 19 listopada 2020 o 19:00
Organizator: IVSA Olsztyn

Tym razem mamy dla was coś naprawdę wyjątkowego !
Naszą prelegentką będzie pani dr Renata Nieradka, która opowie nam o diagnostycznej nowince – Syndromie Pandory u kotów.
To jeden z pierwszych webinarów opowiadających o tym schorzeniu – nie możecie go przegapić !

Zapraszamy was już w najbliższy czwartek (19.11) o godzinie 19:00 ! ⌚
UWAGA ‼ Liczba miejsc na webinarze jest ograniczona – obowiązują zapisy pod linkiem ➡
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSco0dMb85FMasYRdDdtB0OIr_WkxhivbsEmRerhixFm-No_uQ/viewform
Formularz będzie aktywny do 23:59 we WTOREK (17.11) – po tym czasie nie będzie już możliwe dopisanie się do listy uczestników !

Postanowiliśmy przybliżyć Wam sylwetkę prelegentki
Olsztyńskim studentom Pani Doktor Renata Nieradka jest zapewne znana jako prowadząca zajęć z Diagnostyki Klinicznej i lekarka przyjmująca w uczelnianej Poliklinice. Prywatnie jest właścicielką dwóch kotów – królowej Majki i wariatki Lilki, a także jamnika szorstkowłosego Fufa 3. Wielkim marzeniem Pani Doktor jest dopełnienie tego królestwa kocurem rasy sfinks.
Gdyby Pani Doktor miała być zwierzęciem byłaby swoim własnym kotem lub psem. Wiadomo dlaczego
Wolny czas spędza aktywnie – pokonując długie dystanse na trasach nordic walking lub podczas spacerów z ukochanym czworonogiem. Przy mniej sprzyjającej pogodzie chętnie decyduje się na rozrywki umysłowe – rozwiązuje krzyżówki i zagłębia się w świecie książkowym.

RELACJA:

Przez ponad dwie godziny mogliśmy zapoznać się nie tylko z informacjami na temat Syndromu Pandory, ale także z potężną dawką wiedzy z zakresu kociego behawioru, która z pewnością przyda się nam w przyszłej pracy z pacjentami.
Nisko kłaniamy się naszej prelegentce dr Renacie Nieradce i ogromnie dziękujemy za fantastyczny wykład !
Dziękujemy również wam za aktywność i liczne pytania – bardzo cieszymy się, że temat was zainteresował. ❤
Do zobaczenia na kolejnych wydarzeniach – śledźcie naszą stronę by żadnego nie przegapić !

———————————–

Termin „zespół Pandory” stworzono w oparciu o czterdzieści lat pracy naukowej oraz klinicznej1-4 z kotami cierpiącymi na przewlekłe dolegliwości ze strony dolnych dróg moczowych (ang. lower urinary tract, LUT), takie jak krwiomocz (hematuria), częstomocz (poliakiuria), oddawanie moczu w niewłaściwych miejscach (periuria) czy bolesność związana z tą czynnością (stranguria). W roku 1983, kiedy autor niniejszego artykułu rozpoczynał badania nad zaburzeniami mikcji u tego gatunku, nieprawidłowości te zaliczano do zbiorczej jednostki.

Koci układ moczowy jest niezwykle wrażliwy. Koty niestety często chorują na przypadłości z nim związane. Do opisania zespołu objawów klinicznych związanych z dolnymi drogami moczowymi i ogólnie z dolegliwościami związanymi z wydalaniem moczu używa się terminu SUK (syndrom urologiczny kotów ang. FLUTD). Jego przyczyn może być wiele, lecz ostatnio najczęściej spotykanym problemem jest idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota, inaczej – stresowe zapalenie pęcherza lub śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota (FIC lub iFLUTD)
Jest to najczęstsza przyczyna FLUTD i stanowi przeważający odsetek jego przypadków. Termin „idiopatyczny” oznacza, że przyczyna zapalenia pęcherza moczowego nie jest tak naprawdę znana. Diagnozę tę stawia się po wykluczeniu reszty możliwych przyczyn. Aż u 2/3 kotów trudno ustalić jednoznaczne rozpoznanie, dlatego diagnozą jest idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego.

Kocia choroba cywilizacyjna
W związku z tym, że idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota przydarza się najczęściej osobnikom młodym i zadbanym, karmionym w komercyjny sposób, niewychodzącym na zewnątrz – nazywa się je cywilizacyjną chorobą tych zwierząt.

FIC nie może być traktowane jako choroba jednego organu, ale jako szeroki problem wewnątrzustrojowy, wybiegający daleko poza pęcherz i inne elementy układu moczowego. Koty cierpiące na niego odczuwają dolegliwości ze strony różnych organów oraz układów w ciele. To specyficzne dla kotów przeczulenie i rozregulowanie w zakresie fizjologicznej reakcji organizmu na stres zewnętrzny. Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota weterynarze określają syndromem Pandory.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota – rodzaje
FIC może występować w formie:
- obstrukcyjnej – objawy ustępują samoistnie po ok. 5-10 dniach nawet bez wdrożenia leczenia;
- nieobstrukcyjnej – to znaczy, że objawy mogą przybierać formę przewlekłą, nawrotową i powtarzać się co jakiś czas.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota – przyczyny
Przyczyny FIC nie są niestety dokładnie znane i to mimo 30-letnich badań. Istnieją hipotezy, że idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota ma związek z układem hormonalnym, ale także nerwowym, dlatego czasami używa się nazwy „stresowe zapalenie pęcherza moczowego”. Uważa się, że stres odgrywa bardzo ważną rolę w wywoływaniu lub pogarszaniu objawów FIC. Najgorszy jest ten przewlekły. Ma zły wpływ na cały organizm kota. Stres mogą powodować takie czynniki jak: konflikty z innymi zwierzętami, zbyt mała ilość kuwet lub ich zmiana, przeprowadzka, przewlekły ból, nuda, brak miejsc do odpoczynku lub schowania się, tęsknota.

Innymi czynnikami, które niekorzystnie wpływają na koci układ moczowy są: nadwaga, niewystarczająca ilość pitej wody, niskiej jakości pożywienie, brak aktywności. Do tej pory nie wykazano, aby infekcje bakteryjne, grzybicze lub wirusowe miały wpływ na rozwój FIC. Zdecydowanie bardziej natomiast narażone są na nie zwierzęta wysterylizowane i wykastrowane oraz te żyjące w domach wielokocich. Problem w porównywalnym stopniu dotyczy kotek i kocurów, z lekkim wskazaniem na osobników płci męskiej. Najczęściej przytrafia się mruczkom w wieku 2-6 lat.

Zapętlone koło objawów
Koty z tym schorzeniem jeszcze gorzej reagują na czynniki stresowe oraz mają obniżony mechanizm tłumienia bólu, przez co każdy fizyczny dyskomfort jest przez nie odczuwany jeszcze silniej. To swego rodzaju błędne koło, gdyż zarówno stres, jak i ból mogą być przyczynami oraz skutkami schorzenia.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota – objawy
Objawy będą podobne jak w przypadku każdego innego problemu związanego z drogami moczowymi. Mogą występować zespołowo bądź w pojedynkę. Z pewnością naszą uwagę powinny zwrócić: częste oddawanie niewielkich ilości moczu, wizyty w kuwecie niezakończone załatwieniem się, przyjmowanie charakterystycznej spiętej postawy w kuwecie świadczącej o bólu, załatwianie się w nietypowych miejscach, miauczenie podczas załatwiania się, natrętne wylizywanie okolic cewki moczowej i dolnej części brzucha, krew w moczu.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kota – leczenie
Jeśli przyczyną schorzenia okazuje się stres, jedynym rozwiązaniem jest oczywiście jego eliminacja. Zmniejszenie stresu zmniejsza częstotliwość i natężenie epizodów FIC. Badania wykazały, że wprowadzenie do kociego życia rutyny zwiększa komfort i obniża prawdopodobieństwo wystąpienia FIC. Nie należy mylić rutyny z nudą. Jednak choroby układu moczowego mogą być nieuleczalne i przewlekłe. Nawet przy zastosowaniu najlepszej terapii, objawy mogą nawracać.

W przypadku jakichkolwiek problemów kota z oddawaniem moczu skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem weterynarii. Taki stan wymaga pilnej interwencji, a nieleczony może mieć nawet śmiertelne skutki. Nie zawsze spotkamy się z pełnym obrazem objawów klinicznych. Czasem objawy będą bardzo trudno do zauważenia i zdiagnozowania przez opiekuna. Dlatego należy bacznie obserwować wszelkie kocie zachowania związane z korzystaniem z kuwety.

——————————————————————————————————-

Online – Pierwsza pomoc przedweterynaryjna dla psów i kotów
sobota 21.11.2020 o 18:30 – 21:30
Organizator: Akademia Dogoland

Zajęcia teoretyczne są połączone z filmikami praktycznymi: bandażowanie oraz ćwiczenia resuscytacji na profesjonalnym psim fantomie, który pozwala na wykonanie sztucznego oddychania, masażu serca, a także sprawdzenie tętna zwierzęcia.

Wszyscy uczestnicy otrzymują materiały szkoleniowe oraz zaświadczenie uczestnictwa w pdfie na mejla.
Program praktyczno realizowany w trakcie zajęć online:
1. Kompletowanie apteczki pierwszej pomocy dla zwierząt
2.Prawidłowe podawanie leków
3. Prawidłowe parametry życiowe, ich kontrola, badania wstępne
4. Niepokojące objawy
5. Unieruchamianie zwierzęcia i bezpieczeństwo własne
6.Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach, takich jak:
• zatrzymanie oddechu i akcji serca
• krwotoki/zranienia /pogryzienie
• złamania /zwichnięcia/skręcenia
• wypadki komunikacyjne/upadki
• zadławienia
• zatrucia /biegunki/wymioty
• udar cieplny /oparzenia/
• ukąszenia
• drgawki
7.Bandażowanie, prawidłowe nakładanie materiałów opatrunkowych, unieruchamianie zwierzęcia

PROWADZĄCY :

Technik weterynarii, groomer, instruktor szkolenia psów Marita Płoszaj Pietrzak
więcej info:
http://akademiadogoland.pl/o-nas/

Koszt: 70 zł / uczestnik
ZGŁOSZENIA: info@akademiadogoland.pl
Pytania: mejlowo lub tel. 690 323 719
ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA DO 10 osób !

RELACJA:

—————————————————————————————————

VIII Ogólnopolska Konferencja Behawioryzmu Zwierząt
Sobota, 21 listopada 2020 o 10:00 – 16:00
Organizatorzy: Behawioryzm Zwierząt i Animal Expert
Wydarzenie online

Zapraszamy na VIII Ogólnopolską Konferencję Behawioryzmu Zwierząt ⭐⭐⭐⭐⭐ NAJCZĘSTSZE PROBLEMY BEHAWIORALNE KOTÓW ADOPTOWANYCH I PRZYGARNIĘTYCH
21 listopada | online
Program, prelegenci, zapisy -bit.ly/VIII-Konferencja-Behawioryzmu
Podczas tegorocznej Konferencji Behawioryzmu Zwierząt jako pierwsi skupimy się na najczęstszych problemach dotyczących kotów adoptowanych i przygarniętych.
✔ Jak opiekować się miotem osieroconych kociąt ?.

Magdalena Nykiel – zoopsycholog, behawiorysta kotów
Pani Magdalena o sobie – jestem magistrem filozofii, behawiorystą (COAPE, 2009), zoopsychologiem (PAN, 2012). Posiadam certyfikat RSPCA (2003) w zakresie zarządzania schroniskami dla zwierząt. Specjalizuję się w terapii zachowania kotów. Od 10 lat nieprzerwanie prowadzę praktykę behawiorysty. Moja super siła: Lubię opiekunów kotów nie mniej niż koty.

✔ Zmiana diety kota (nie tylko) adoptowanego,

tech. wet.Agnieszka Cholewiak-Góralczyk – konsultant dietetyczny w lecznicy weterynaryjnej
Specjalizuje się w dietetyce psów i kotów oraz zajmuje się układaniem planów żywieniowych dla zwierząt — zarówno chorych — jak i zdrowych (m.in. dieta BARF). Jest autorką książki „Nie dla psa (i kota) kiełbasa czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka”. Publikuje także artykuły w magazynach branżowych oraz dla opiekunów zwierząt, a także prowadzi Fundację Surowe Kotki i Psy, popularyzującą zdrowe żywienie psów i kotów.
Poza dietetyką interesuje się behawiorem – ukończyła kurs COAPE nadający kwalifikacje behawiorysty.

✔ Nieudane adopcje na przykładzie przypadków z praktyki kociego behawiorysty, Nieudane adopcje na przykładzie przypadków z praktyki kociego behawiorysty
✔ Problemy behawioralne kotów starszych i wyzwania związane z adopcją kotów-seniorów,

lek. wet. Martyna Woszczyło – lekarz weterynarii i behawiorysta kotów
Lekarz weterynarii, behawiorysta COAPE, specjalizuje się w prowadzeniu terapii zachowań psów i kotów. Posiada doświadczenie w zakresie praktyki klinicznej oraz medycyny behawioralnej. Praktykuje na terenie Wrocławia i okolic. Obecnie również słuchaczka studiów doktoranckich, w trakcie których zajmuje się komunikacją semichemiczną oraz stresem u psów, współpracując z wiodącymi ośrodkami naukowymi.

Warsztaty:
Dostosowanie przestrzeni w domu do potrzeb kota. Jak modyfikacje i wzbogacenia środowiskowe mogą pomóc w pracy nad zaburzeniami zachowania kota (nie tylko) adoptowanego ? -

Katarzyna Ganszczyk-Rawska – biolog, behawiorysta kotów
Biolog, koci behawiorysta. Absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Wrocławskiego (specjalizacja zoologia), psychologii zwierząt w SWPS oraz studiów podyplomowych „Kot: zachowania prawidłowe i zaburzenia behawioralne”. Praktykujący od 10 lat behawiorysta i zoopsycholog specjalizujący się w pracy z kotami przejawiającymi zaburzenia zachowania różnego typu

Składy i dawki pokarmowe w kociej diecie -

tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk – behawiorysta kotów
Technik weterynarii, behawiorysta zwierząt specjalizująca się w terapii kotów, zoodietetyk psów i kotów. Od wielu lat prowadzi konsultacje z opiekunami w zakresie kocich zachowań. Autorka poradnika Co jest, kocie? Wszystko, co musisz wiedzieć, aby zrozumieć swojego kota oraz artykułów specjalistycznych publikowanych na łamach czasopism branżowych. Właścicielka marki kocibehawioryzm.pl.

Serdecznie zapraszamy ! – https://www.kongresbehawiorystyczny.pl/strefa-kotow?fbclid=IwAR0LhWW8825yx0a0IXj8d_Mp8JKGUtYUHqRp6ILo48qLj5lqEK_ThnOI0zo#?a=109925/1&f=fb&c=organic&chc=wyd&utm_medium=fb

Konferencji przewodniczy wyselekcjonowane grono prelegentów, za którymi stoją konkretne sukcesy terapeutyczne? To właśnie oni co roku dzielą się swoim doświadczeniem i wskazują rozwiązania, które stosują w codziennej pracy !

RELACJA:

——————————————————————————————————-

Barfne Korepetycje – Kot webinar
Sobota, 21 listopada 2020 o 09:00 – 16:00
Organizatorzy: Chello Event i Barfne Korepetycje

Serdecznie zapraszamy na webinar z kociego BARFa. Szkolenie będzie trwać 7 godzin – prowadzone przez Ewę Salwerowicz-Skoczylas. Dedykowane dla osób początkujących oraz średniozaawansowanych, którzy chcą poszerzyć wiedzę.

Szkolenie poprowadzi:
Eva Salwerowicz-Skoczylas

ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA!
Cena: 230 zł
REJESTRACJA:
https://akademia.chello-event.pl/barfne-korepetycje-kot-webinar/checkout?fbclid=IwAR1jqk-46nzFjzJ3C0Qh2Tz4tYdqWpokHn19K1hFZRLVEYl0gMVbT5BbMkA
Każdy uczestnik otrzyma certyfikat potwierdzający uczestnictwo w szkoleniu
BILETY – zakup biletów na szkolenie poprzez formularz zgłoszeniowy:
https://akademia.chello-event.pl/barfne-korepetycje-kot-webinar/checkout?fbclid=IwAR3lk8QU4sfaP10WQgQeiQIyw31cKGRfzSF9fM3WCZWRKX9cAax-d7_3VUk

PROGRAM SZKOLENIA:

1. Co to jest barf:
2. Składniki barf:
3. Składniki odżywcze:
4. Bilansowanie – naturalne suplementy
5. Kalkulator barfny – nie taki straszny?
6. Czy barf dla kotów chorych i o specjalnych wymaganiach?
7. Czy barf może zaszkodzić?
8. BARF od kuchni – niezbędnik BARFera
9. Zaczynamy BARFować – czyli jak przestawić naszego kota na
10. Barfne mity
11. WHOLE PREY, FRANKEN PREY

Zaraz starujemy z BARFNYMI KOREPETYCJAMI

RELACJA:

BARFNE KOREPETYCJE – KOT
Dziękujemy za wspólnie spędzoną sobotę
Informujemy, że wszystkie materiały dodatkowe, instrukcje i certyfikaty zostały wysłane (niewykluczone, że dwukrotnie ).
Dostęp do nagrań również, został przyznany. Możecie oglądać nagrania z webinaru przez najbliższe 7 dni

———————————————

Dieta BARF dla kota – wszystko, co musisz o niej wiedzieć

Filozofia zdobywającej coraz większą popularność diety BARF jest prosta – kot, jako mięsożerca, będzie cieszył się najlepszym zdrowiem, jeśli będziemy podawali mu pokarm jak najbardziej zbliżony do naturalnego – czyli tego, do którego przystosowany jest koci układ pokarmowy. Jak wygląda koci BARF (dosłownie) od kuchni? Czy warto zmienić dietę naszego mruczka na BARF i czy jest to trudne ?

Czym jest dieta BARF ?

Skrót BARF oznacza w języku angielskim Biologically Appropriate Raw Food – „biologicznie odpowiedni surowy pokarm”. Obecnie BARF należy do wiodących trendów dietetycznych w żywieniu psów i kotów. Twórcą BARF-u jest australijski lekarz weterynarii, Ian Billinghurst, który po wielu latach leczenia zwierząt cierpiących na rozmaite schorzenia, w tym alergie pokarmowe, przewlekłe biegunki i inne, zaczął zastanawiać się nad tym, jak właściwie powinna wyglądać prawidłowa dieta psów i kotów. Przecież są to zwierzęta drapieżne! Ich układ pokarmowy jest znacznie krótszy od ludzkiego i niedostatecznie przystosowany do trawienia węglowodanów. I dlatego za najzdrowszą dietę dla psów i kotów uznał taką, która jest oparta na produktach surowych: mięsie, podrobach, kościach, niewielkiej ilości warzyw i owoców oraz na odpowiednio dobranych suplementach. Po pewnym czasie stosowania tej diety u swoich psów Billinghurst faktycznie zauważył poprawę stanu ich zdrowia.

Dieta BARF dla kota – wprowadzenie

W przeciwieństwie do psów, koty nie są względnymi, lecz ścisłymi mięsożercami. Kot nie jest w stanie żyć na diecie roślinnej, a jego układ pokarmowy nie jest przystosowany do trawienia węglowodanów złożonych. Niskiej jakości karmy gotowe składają się niestety głównie z węglowodanów pochodzących ze zbóż. Podawanie ich kotu może więc prędzej czy później przełożyć się na problemy zdrowotne. Można powiedzieć, że tylko jadłospis oparty na wysokomięsnych karmach lub na mieszankach BARF jest odpowiednią dietą dla tego drapieżnika. Nie oznacza to jednak, że każdy kot z łatwością da się przestawić na BARF. Kot zbyt szybko przestawiony na nową dietę może cierpieć na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Niejeden opiekun mruczka-indywidualisty zna ponadto kocie możliwości jeśli chodzi o „wybrzydzanie”. Przestawienie na BARF może więc wymagać całych pokładów cierpliwości. Często bowiem koty przyzwyczajone do smaku karm gotowych nie chcą jeść surowego mięsa. Dlatego zacznij od przestawienia kota najpierw na karmę wysokomięsną, bezzbożową.

Krok 1 – wprowadzenie nowej karmy

Wprowadzenie nowej karmy polega na mieszaniu jej ze starą, do której kot jest przyzwyczajony, i stopniowym zwiększaniu udziału nowej karmy kosztem wcześniejszej. Jednocześnie zadbaj, aby kot więcej pił – poustawiaj w domu kilka misek z wodą, żeby miał zawsze do którejś swobodny dostęp. Dobrym rozwiązaniem są też fontanny (niektóre koty preferują pić wodę bieżącą).

Krok 2 – naucz kota jedzenia o stałych porach

W międzyczasie skończ ze stałym dostępem do suchej karmy i wprowadź 2–3 posiłki dziennie. Jeśli kot nauczy się jedzenia o określonej porze, o tych godzinach, a nie innych, będzie oczekiwał pokarmu. O wiele łatwiej będzie też przestawić na nową dietę głodnego, czekającego na posiłek kota niż najedzonego mruczka hrupiącego od czasu do czasu „suche”.

Krok 3 – wprowadź do diety mięso

Przy 2 lub 3 posiłkach złożonych z mokrej karmy możesz zacząć wprowadzać do diety mięso – najpierw gotowane, najlepiej drobiowe. Przemycaj kawałki w mokrej karmie, w trakcie jednego z posiłków, stopniowo zwiększając ilość mięsa. Kiedy dojdziesz do momentu, gdy cały posiłek jest mięsny, gotuj mięso coraz krócej, aż do momentu, gdy będzie tylko sparzone.

Krok 4 – wprowadź surowe mięso

Następnym krokiem jest wprowadzenie surowego mięsa – najpierw również po trochu, ukrytego w mokrej karmie. Niektóre koty będą preferowały kawałki mięsa, inne mięso zmielone. Spróbuj podać jeden posiłek złożony tylko z niewielkiej ilości surowego mięsa – powinien to być główny posiłek, na który kot zjawia się najbardziej głodny. Jeśli kot grymasi, możesz obsypać mięso pyłem z suchej karmy, którą kot lubił. Z czasem modyfikuj główny, mięsny posiłek, wprowadzając (jak zwykle po trochu, mieszając ze znanym pokarmem) nowe rodzaje mięs i podrobów. Podawaj jednak wciąż dwa posiłki złożone z mokrej karmy do momentu, gdy nabierzesz pewności, że kot lubi mięso.

Krok 5 – wprowadź mieszankę BARF

Z czasem komponuj mięsny posiłek tak, aby coraz bardziej przypominał mieszankę BARF. Podawaj zmielone mięso, wymieszane z podrobami i suplementami – możesz zacząć od tauryny i wapnia. Możesz też dodawać niewielkie kawałki surowej ryby (np. łososia). Gdy jeden posiłek będzie już 100-procentowym BARF-em, zastąp mięsem kolejny posiłek złożony z mokrej karmy, a niedługo potem – trzeci, ostatni. Mięso na BARF dla kota można częściowo zmielić (takie najłatwiej łączy się z suplementami), można także pokroić lub przepuścić przez szarpak. Mięso mielone może stanowić ok. 1/3 porcji. Nie jest to jednak niezbędne – wiele zależy od naszych możliwości oraz od upodobań kota. Niektóre zwierzęta nie chcą jeść mielonego mięsa i akceptują wyłącznie odpowiedniej wielkości kawałki.

Jadłospisy BARF dla kota – właściwa kompozycja

W porównaniu do psa kot ma wyższe zapotrzebowanie na białko, taurynę, witaminę A i kwas arachidonowy. Jego system trawienny nie jest przystosowany do trawienia węglowodanów. Koty nie odczuwają smaku słodkiego. Mają za to szczególne wymagania co do smaku i właściwej tekstury pokarmu. Innymi słowy, bywają wybredne. Stąd przestawianie kota na BARF może trwać dłużej niż „przekonanie” do tej diety psa. Generalnie założenia diety BARF dla kota są podobne jak w przypadku psa, choć u kota podajemy procentowo więcej mięsa. Kot jest karmiony surowym mięsem wraz z kośćmi, podrobami, suplementami oraz niewielką ilością warzyw i owoców. Mięso i podroby powinny stanowić zdecydowaną większość w mieszance: 90–95%, w tym 70–75% mięsa i do 20% podrobów. 10% mieszanki stanowią dodatki, czyli warzywa, owoce, algi, jaja, olej rybny (z tego warzywa i owoce łącznie nie powinny stanowić więcej niż 5% całości). Dobowa porcja mieszanki BARF dla kota powinna stanowić od 3 do 5% jego masy ciała. Podobnie jak u psów, dokładna ilość zależy od wieku, trybu życia i masy ciała zwierzęcia. Tutaj również pomocne są kalkulatory barfowe. Kot o masie ciała 5 kg powinien otrzymywać od 150 do 250 g mieszanki BARF dziennie. Obserwując zwierzę, szybko zorientujesz się, jaka ilość jest optymalna. Warto, aby w kocim jadłospisie znalazło się zarówno mięso zmielone, jak i pokrojone na kawałki (żując mięsne kawałki, kot czyści zęby, co zapobiega tworzeniu się kamienia nazębnego). Powinno to być mięso pochodzące od różnych zwierząt – przynajmniej 4 gatunków. Surowe lub ugotowane warzywa i owoce należy zblendować. Do mieszanki dodać można ponadto nieco wody oraz żółtko jaja kurzego, a także suplementy: taurynę, mączkę ze skorupek jaj (suplement wapnia, ew. można zastąpić je węglanem wapnia lub cytrynianem wapnia), drożdże browarnicze (suplement witamin z grupy B), suszoną hemoglobinę (suplement żelaza), algi morskie (mączka z alg to suplement jodu), olej rybny (kotu nie podajemy olejów roślinnych – obciążają trzustkę), suplement witaminy E. Składniki mieszanki połącz dokładnie z mięsem, aby wszystko stanowiło jedną masę, podziel na równe porcje i włóż je do zamrażarki. Kolejne porcje najlepiej rozmrażać w lodówce.

Jakich produktów nie wolno podawać kotu ?

Nie wolno podawać kotom wieprzowiny oraz dziczyzny z niepewnych źródeł, m.in. ze względu na możliwość wystąpienia choroby Aujeszkyego. Z diety należy absolutnie wykluczyć także niektóre produkty roślinne, w tym winogrona i rodzynki (uszkadzają nerki i mogą przyczynić się do śmierci zwierzęcia), awokado, rabarbar, fasolę, czosnek, cebulę i inne warzywa cebulowe, brzoskwinie, morele. Jabłka można podawać tylko bez pestek. Jeśli kot nie chce jeść kości, należy zastąpić je suplementem wapnia lub sproszkowanymi skorupkami jaj (w ilości 2 łyżeczek na kilogram mięsa). Absolutnie niezbędnym suplementem jest natomiast tauryna, której niedobór prowadzi do chorób serca, zaburzeń widzenia, a u młodych zwierząt do niedostatecznego rozwoju mózgu i układu nerwowego. Podobnie jak u psów, tak u kotów należy ściśle kontrolować ilość zjadanej wątroby, która zawiera dużo witaminy A, a jej nadmiar jest bardzo szkodliwy. Wątroba nie może stanowić więcej niż 5% dziennej porcji.

Potencjalne problemy wiążące się z dietą BARF

Przestawienie kota na BARF może okazać się bardzo korzystnym krokiem – zmiana diety na mięsną pomogła już niejednemu zwierzęciu pozbyć się problemów trawiennych, alergii pokarmowych, kamienia nazębnego, nadwagi, problemów skórnych. Sierść kotów karmionych mieszankami BARF jest błyszcząca i mocna. Dieta mięsna pozytywnie wpływa też na stawy, a więc i ogólną kondycję fizyczną kota.

Istnieje jednak kilka kwestii, które musisz wziąć pod uwagę:

przygotowywanie mieszanek jest czasochłonne – zwłaszcza na początku, kiedy musisz opanować podstawy przyrządzania mieszanek. Z czasem nabierzesz wprawy ! szczególną ostrożność zaleca się w przypadku zwierząt starszych czy mających problemy z nerkami lub wątrobą – źle reagują one na wysoką zawartość białka w pokarmie, BARF-u nie zaleca się wprowadzać u zwierząt mających częste biegunki wynikające z przewlekłych chorób przewodu pokarmowego; w przypadku innych schorzeń przewlekłych należy zmodyfikować elementy diety pod kątem potrzeb chorego zwierzęcia; częstym problemem jest odpowiednie dobranie dawek wapnia i fosforu, a także jodu, cynku, miedzi, konieczność kontrolowania podaży witaminy A – możliwość wystąpienia hiperwitaminozy przy zbyt dużej ilości wątroby w posiłkach, konieczność suplementowania witamin D i E oraz – koniecznie! – niezbędnej kotom tauryny (gotowe karmy dla kotów zawsze są wzbogacane tauryną), żywienie mięsem zawierającym tkankę tarczycy, czyli z okolic głowy i szyi, może prowadzić do nadczynności tarczycy, niebezpieczeństwo obecności bakterii E.Coli, Salmonella, Campylobacter, niebezpieczeństwo zarażenia się pasożytami – z tego powodu należy kupować mięso tylko z pewnych źródeł (w wyniku obróbki termicznej pasożyty giną, natomiast surowe mięso z przypadkowego targu może być potencjalnie niebezpieczne), a także minimum co 3 miesiące, a najlepiej co miesiąc, zanosić próbki kału do badania i w razie potrzeby odrobaczyć kota, podczas przygotowywania posiłków BARF niezbędne jest restrykcyjne przestrzeganie zasad higieny. Dieta BARF z założenia ma być dietą zdrową – pamiętaj więc, aby starannie dobierać mięso i podroby, których używasz to komponowania mieszanek. Powinno to być mięso przebadane weterynaryjnie, pochodzące od zdrowych, młodych zwierząt. Musi to być mięso świeże, dopuszczone do spożycia przez ludzi, a najlepiej pochodzące z gospodarstw ekologicznych.

———————————————————————————————

Webinar na żywo. Okulistyka u psów i kotów.
Niedziela, 22 listopada 2020 o 17:00 – 20:00
Organizator: Centrum Szkoleń Animalia

Program:
PODSTAWOWA ANATOMIA GAŁKI OCZNEJ
BADANIE OKULISTYCZNE
Testy diagnostyczne
Testy widzenia
Badanie lampą szczelinową
Badanie dna oka
Tonometria
RODZAJE LEKÓW
Antybiotyki
Niesterydowe leki przeciwzapalne
Sterydowe leki przeciwzapalne
Sztuczne łzy
Leki rozszerzające źrenicę
Leki modulujące odpowiedź immunologiczną
Formy leków: maści , krople
NAJCZĘSTSZE SCHORZENIA OKULISTYCZNE
Entropium
Zespół plam łzowych
Cherry eye
Grudkowe zapalenie trzeciej powieki
Plamy barwnikowe na tęczówce
Owrzodzenia rogówki
Martwak rogówki
Zaćma jaskra
NAGŁE PRZYPADKI OKULISTYCZNE
Wypadnięcie gałki ocznej
Uraz penetrujący
Ciało obce w rogówce
Atak jaskry
Zwichnięcie soczewki
Odwarstwienie siatkówki
Zapalenie nerwu wzrokowego
USUNIĘCIE GAŁKI OCZNEJ – PUNKT WIDZENIA LEKARZA

Prowadząca: lek. wet. Agata Grudzień-Stasiak VetOptic – Okulistyka Zwierząt

Pani Agata ukończyła studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie. Specjalizuje się w okulistyce i należy do czołówki specjalistów w swojej dziedzinie.
Tak mówi o sobie – Studia ukończyłam na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie. Jeszcze przed ich zakończeniem spędziłam pół roku w Turcji, gdzie praktyki odbywałam zarówno na uniwersytecie jak i w prywatnych klinikach Ankary. Część praktyk poświęciłam także w klinice okulistycznej w Stambule. Po zakończeniu studiów wyjechałam na do Anglii by pod opieką dr Davida Williamsa doskonalić wiedzę okulistyczną w Queen’s Veterinary School Hospital na Uniwersytecie Cambridge. Po powrocie z Anglii, dzięki zdobytemu stypendium naukowym, wyjechałam na projekt badawczy prowadzony pod okiem dr Gila Ben-Shlomo z Uniwersytetu Iowa, USA. Po tych miesiącach intensywnych, rozwijących szkoleń wróciłam do Polski, by pracę i dalszą edukację odbywać już w rodzinnych stronach. Po stażu w lecznicy „AS” rozpoczęłam pracę w Przychodni Weterynaryjnej „Na Złotnie”.
Mam nadzieję, że wiedzę zdobytą na zagranicznych praktykach uda mi się przenieść na rodzimy grunt i pomagać zwierzętom na najwyższym, światowym poziomie.

ZAPISY POD ADRESEM E-MAIL: KONTAKT@ANIMALIASZKOLENIA.PL
LUB PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
https://animaliaszkolenia.pl/…/okulistyka-u-psow-i-kotow/
Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 99 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

—————————————————-

Nasze psy i koty coraz częściej cierpią na dolegliwości okulistyczne. Chore oczy są powodem nie tylko złego samopoczucia zwierzęcia, w wielu przypadkach są również objawem choroby ogólnoustrojowej. W Klinikach weterynaryjnych kładzie się duży nacisk na dotarcie do źródła problemu chorego oka oraz na wprowadzenie adekwatnego leczenia. Żeby tak się stało, wykorzystuje się wiele metod diagnostycznych:

• bada się stopień produkcji łez, drożność kanalików nosowo-łzowych,
• przy pomocy specjalistycznych narzędzi ocenia się powieki, spojówki, powierzchnię gałki ocznej, jak również dno oka,
• mierzy się ciśnienie wewnątrz gałkowe, które pozwala zdiagnozować dwa groźne schorzenia gałki ocznej – zapalenie błony naczyniowej i jaskrę.
Pierwsze objawy choroby i bólu oka to najczęściej łzawienie, mrużenie powiek i ocieranie pyskiem o przedmioty. Często właściciel nie zauważa tych symptomów, skutkiem czego w krótkim czasie może dojść do nasilenia objawów, albo pojawienia się nowych, a należy pamiętać, że czasem zwykłe zapalenie spojówek może przerodzić się w kłopotliwą do wyleczenia chorobę. Zachęcamy zatem naszych Klientów do uważnej obserwacji swoich zwierząt pod kątem dolegliwości okulistycznych i, w razie jakichkolwiek wątpliwości, niezwłoczne pojawienie się w naszej klinice. Dzięki takiej reakcji możemy szybko wychwycić, między innymi:

• uciążliwe w leczeniu grzybicze zapalenie spojówek czy mechaniczne uszkodzenie rogówki, które w szybkim czasie potrafi przerodzić się w trudno gojący się wrzód rogówki,
• ciężkie schorzenia oka jak jaskra lub tzw. zespół suchego oka, które są częstą przyczyną obserwowanych objawów; choroby te w większości jesteśmy w stanie z dużym powodzeniem wyleczyć farmakologicznie, poprzez systematyczne podawanie kropli okulistycznych lub, jeśli zajdzie potrzeba, stosowanie leków ogólnoustrojowych,
• niektóre schorzenia oka, a w szczególności powiek, wymagające interwencji chirurgicznej; takie wady powiek występują najczęściej u psów ras olbrzymich lub krótko czaszkowych w okresie wzrostu i jesteśmy je w stanie dość łatwo wyłapać i skorygować, zanim doprowadzą do powikłań w postaci np. owrzodzeń rogówki.

Nawet w okulistyce zdarzają się nagłe przypadki. Należą do nich rany penetrujące rogówkę (zadrapanie przez kota, nadzianie na patyk…), ostra jaskra czy wypadnięcie gałki ocznej u ras krótko czaszkowych. Są to sytuacje, w których, aby uratować gałkę oczną, konieczna jest natychmiastowa interwencja weterynarza okulisty. Najważniejsze, żeby w takiej sytuacji nie ulegać panice. Jeżeli oko wypadło lub lekko wystaje poza oczodół, należy zwilżyć je letnią wodą i jak najszybciej pojawić się u naszego specjalisty. W tego typu sytuacjach mamy najwyżej 8 godzin na uratowanie oka.

Kto z nas nie zastanawiał się choć raz, czy mój ukochany zwierzak widzi? Kto z nas nie zastanawiał się nad tym czy pupil widzi dobrze, czy z jego oczami wszystko dobrze. Tu z pomocą przychodzi nam Pani doktor Agata Grudzień – Stasiak.

——————————–

Wycieki z oczu mogą się przytrafiać z naprawdę różnych powodów, a pomoc którą otrzymujecie w komentarzach w postaci gotowych preparatów typu kropelki takie i takie lub sól fizjologiczna może się miec totalnie nijak do źródła problemu. Dlatego rada dla Was – badajcie swoje koty, nie posiłkujcie się rozwiązaniami innych osób, bo te mogą nie mieć NIC wspólnego z powodem wycieków u Waszego kota. Co gorsza – możecie mu jeszcze czymś zaszkodzić.

Poniżej zamieszczam przyczyny – pewnie nie wszystkie, ale zdecydowana większość – “kociego płaczu”:
- choroby wirusowe
- choroby bakteryjne
- chore zęby
- kanaliki nosowo-łzowe (wadliwe, niedrożne)
- stres
- koci katar – jako zakażenie mieszane, tj bakteryjno-wirusowe
- zapalenie górnych dróg oddechowych
- choroby okulistyczne, tj wrzody rogówki, urazy
- wady wrodzone, m.in rzęsy ektopowe, małoocze, etc
- ciała obce w spojówce
- zespół suchego oka
- nowotwory
- jaskra
- ból przewlekły n.p kości, stawów (zapalenie)

———————————————————————————————————–

Tym razem mamy przyjemność zaprosić Was na seminarium online.
,,Nowe spojrzenie na robaki jelitowe i dlaczego regularne odrobaczanie ma znaczenie.”

Sesja na żywo z prof. dr Christiną Strube i dr. Ianem Writghtem przewiduje 45-minutowy wykład oraz 15 minut na pytania i odpowiedzi uczestników.

Termin: 23 listopada 2020
⏰ Godzina: 20:30
Webinar w języku angielskim
Udział bezpłatny

Nasi wykładowcy:

Niemcy są wiodącym ekspertem w dziedzinie toksokarozy, dlatego obecność prof. dr Strube z Hannover Vet. School nie jest przypadkowa – jej badania pozwoliły odkryć nowe spojrzenie na neurologiczne aspekty infekcji Toxocara. Opierając się na swoich najnowszych odkryciach, podzieli się z uczestnikami swoimi poglądami na temat wpływu Toxocara na nasze zdrowie.

Dr Wright stoi na czele komitetu ds. Wytycznych ESCCAP Europe. Wytyczne ESCCAP zalecają regularne odrobaczanie – jest to oparte na badaniach nad rozpowszechnieniem robaków GI przeprowadzonych w całej Europie. Praca w ESCCAP i jego codzienne doświadczenie w klinice weterynaryjnej pozwala mu krytycznie spojrzeć na naszą rolę jako weterynarzy i na to jaki wpływ mają zalecenia dotyczące odrobaczania na zdrowie publiczne.

Dołącz do nas na kompleksowy webinar i zdobądź najnowszą wiedzę, którą będziesz mógł dzielić się ze swoimi współpracownikami oraz właścicielami zwierząt
– Ty wiesz jak ważne są porady dla właścicieli zwierząt na temat odrobaczania, które ma wpływ na zdrowie publiczne !
❗️Udział w wydarzeniu wymaga wcześniejszej rejestracji:
https://app.livestorm.co/vetoquinol/new-insights-into-intestinal-worms-and-why-regular-deworming-matters?fbclid=IwAR33D7W8tk6sLvKtvf0z7zMld1I6Qv7qmoCZSVwuxtp7Zg6BrsS0Wm7An2M

Dwa słowa uzupelnienia nt. zbliżającego się webinaru z udziałem ekspertów ESCCAP pt.:
“„Nowe spojrzenie na robaki jelitowe i dlaczego regularne odrobaczanie ma znaczenie”
Poniedziałek, 23-11-2020, godzina 20:30
Sesja na żywo z prof. Dr Christiną Strube i dr. Ianem Wrightem
(45 minut wykładu, a następnie 15 minut na pytania i odpowiedzi)

Robaki żołądkowo-jelitowe, zwłaszcza glisty Toxocara, tęgoryjce Ancylostoma oraz Echinococcus multilocularis i E. granulosus stanowią duże zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza dzieci. Dlatego te pasożyty przewodu pokarmowego u ludzi są uważane za odzwierzęce, a zatem są jednym z najważniejszych problemów związanych ze zdrowiem człowieka.

Wykładowcy:
Prof. Strube z Hannover Vet. School, Niemcy jest wiodącym ekspertem w dziedzinie toksokarozy. Jej badania pozwoliły odkryć nowe spojrzenie na neurologiczne aspekty infekcji Toxocara. Opierając się na swoich najnowszych odkryciach, podzieli się swoimi poglądami na temat wpływu Toxocara na Nasze Zdrowie.
Dr Wright stoi na czele komitetu ds. Wytycznych ESCCAP Europe. Wytyczne ESCCAP zalecają regularne odrobaczanie. Jest to oparte na badaniach nad rozpowszechnieniem robaków GI przeprowadzonych w całej Europie. Praca ESCCAP i jego codzienne doświadczenie w klinice weterynaryjnej pozwala mu krytycznie spojrzeć na naszą rolę jako weterynarzy i jaki wpływ lub zalecenia dotyczące odrobaczania mają na zdrowie publiczne.

RELACJA:
Info z dzisiejszego webinarium.
Czy wiesz, że z badań rynku przeprowadzonych w krajach UE wynika, że:
93% psów i 54% kotów pozostaje pod bardzo dużym ryzykiem związanym z zarobaczeniem?
Z drugiej zaś strony badania wskazują, że średnia europejska w częstości odrobaczania naszych milusińskich nie przekracza 2,5 raza w roku.
ESCCAP zaleca co najmniej 4 razy w roku. Powody zostały przedstawione w dzisiejszym webinarze. Można do niego zawsze wrócić. Jest dostępny pod adresem z poprzedniego postu.

———————————————————————————————————

Kot w salonie groomerskim
Poniedziałek, 23 listopada 2020 o 16:00
Organizator: Groom Ekspert NowYork – Kursy i szkolenia

Uwaga !!!!
Pierwsze szkolenie On-line z pielęgnacji kota.
Podczas szkolenia zobaczysz pełną pielęgnacje kota w salonie
Uzyskasz informacje :
Jak poradzić sobie z kotem
Jakich kosmetyków użyć do pielęgnacji
Jakich narzędzi używać do czesania
Czy koty wymagają kąpieli
Czy kąpiel na mokro czy na sucho

Szkolenie poprowadzi wieloletni groomer, tech.wet. mistrz Iwona Anna Cholewa.
Miłośniczka kotów. Każdy z jej kotów, a ma ich 3 wymagają innego podejścia i innej pielęgnacji o której Wam opowie.

W salonie przyjmuję koty na pielęgnacje z zadowalającym efektem.
Modelką podczas szkolenia będzie wspaniała Lusia ❤

Pokochaj koty, a one pokochają Ciebie
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Chcesz wziąć udział w tym super wydarzeniu napisz na priv
Iwona Anna Cholewa NowYork
zadzwoń ☎ 502732532
Linki do rejestracji i nr konta na priv
Cena : 199 zł

Uwaga !!!!
Pierwsze szkolenie On-line z pielęgnacji kota.
Podczas szkolenia zobaczysz pełną pielęgnacje kota w salonie

Uzyskasz informacje :
Jak poradzić sobie z kotem
Jakich kosmetyków użyć do pielęgnacji
Jakich narzędzi używać do czesania
Czy koty wymagają kąpieli
Czy kąpiel na mokro czy na sucho

Szkolenie poprowadzi wieloletni groomer, tech.wet. mistrz Iwona Anna Cholewa.
Miłośniczka kotów. Każdy z jej kotów, a ma ich 3 wymagają innego podejścia i innej pielęgnacji o której Wam opowie.
W salonie przyjmuję koty na pielęgnacje z zadowalającym efektem.

Modelką podczas szkolenia będzie wspaniała Lusia ❤
Pokochaj koty, a one pokochają Ciebie

RELACJA:

——————————————————————————————————

Bezpłatny webinar dla właścicieli zwierząt “Mokra niespodzianka – co chce powiedzieć Twój kot ?
Wtorek, 24 listopada 2020 o 19:00
Organizator: Livisto Polska

Załatwianie się kotów poza kuwetą stanowi trudny problem do rozwiązania dla wielu opiekunów tych zwierząt. Szukają oni pomocy zarówno u lekarzy weterynarii, jak i w dostępnej literaturze, prasie oraz Internecie. Zapraszamy wszystkich właścicieli zwierząt na bezpłatny webinar dotyczący tego zagadnienia, który w praktyczny sposób pozwoli zrozumieć jego przyczyny. Webinar odbędzie się 24.11.2020 (wtorek) o godzinie 19:00, a poprowadzi go dr n. wet. Jagna Kudła – ekspert zajmujący się behawioryzmem zwierząt.
Zarejestruj się już teraz, kliknij link, by mieć możliwość uczestnictwa w webinarze
https://register.gotowebinar.com/register/3947384593305631504?source=facebook&fbclid=IwAR2l48kp6D75-LCFYcKtYQ1aXwtOamtSGCblknSDsoPPC7UrqqX4tE4G0lQ

Firma LIVISTO serdecznie zaprasza do udziału w bezpłatnych webinarach opiekunów/właścicieli oraz wszystkich zainteresowanych problemami behawioralnymi zwierząt. Spotkania online poprowadzi:

dr n. wet. Jagna Kudła – uznany ekspert w tej dziedzinie. Wykłady będą dotyczyły problemu załatwiania się kotów poza kuwetą oraz przygotowania zwierząt do stresu związanego z fajerwerkami w okresie świąteczno-noworocznym. Zachęcamy do śledzenia wydarzeń na profilu #borazemzyjesielepiej, poprzez które będzie możliwość zapisania się na webinary oraz do wcześniejszej rejestracji i sprawdzenia możliwości technicznych Państwa sprzętu.
Liczba miejsc ograniczona !

—————————————————————————————————–

Bezpłatny webinar Hodowcy kotów na start! Jak zacząć przygodę z hodowlą ? Aspekty prawne
Wtorek, 24 listopada 2020 o 19:00 – 20:00
Organizator: Centrum Szkoleń Animalia

Specjalnie dla Was bezpłatny webinar !
Hodowcy kotów na start! Jak zacząć przygodę z hodowlą? Aspekty prawne
Dla kogo ?
Dla wszystkich, hodują lub mają w planach hodowlę kotów !

Naszym i Waszym gościem będzie Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska !
Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych, aby nie przegapić wydarzenia! Centrum Szkoleń Animalia
https://www.facebook.com/AnimaliaSzkolenia/
Klikajcie ‘wezmę udział’ oraz lajkujcie fanpage Centrum Szkoleń Animalia tylko wtedy będziecie na bieżąco z informacjami/zmianami jakie zamieszczamy !
Program webinaru
FORMY PROWADZENIA HODOWLI W POLSCE.
REJESTRACJA HODOWLI.
CO NALEŻY WIEDZIEĆ PRZED PIERWSZYM MIOTEM, CZYLI KILKA SŁÓW O WŁASNOŚCI KOTÓW.
PO CO MI ZNAJOMOŚĆ PRAWA? CZYLI AKTY PRAWNE, KTÓRE MUSI ZNAĆ KAŻDY HODOWCA.

———————————————————————————————————

Sercowe sprawy kotów
Zapraszamy na bezpłatny webinar !
Wraz z Praktycznie o Weterynarii, zapraszamy na spotkanie online poświęcone chorobom serca u kotów w świetle najnowszych wytycznych ACVIM.
Termin: 25 listopada 2020
⏰ Godzina: 19:30
❗️ Udział bezpłatny
Podczas spotkania „Kardiologia kotów – od objawu do rozpoznania” dowiesz się:
✔ co to jest kardiomiopatia,
✔ jakie są objawy „kociej” niewydolności serca,
✔ jak rozpoznać kardiomiopatię i inne choroby serca u kotów,
✔ co można wyczytać w najnowszych zaleceniach ACVIM,
✔ czy zaproponowane zalecenia ACVIM zawsze przynoszą pozytywną odpowiedź kliniczną.
A także:
Przeanalizujesz wspólnie z prelegentką przypadki kliniczne.
Rozwiejesz swoje wątpliwości, dzięki możliwości zadawania pytań ekspertowi.
Wyróżnisz się na tle konkurencji, zdobywając fachową wiedzę!
Prelegentką webinaru będzie prof. dr hab. Agnieszka Noszczyk-Nowak.
Więcej informacji oraz zapisy dostępne są na stronie:
https://elamed-news.pl/landing/webinar-kardiologiczny?fbclid=IwAR2TqHasMFGDjA4mgh1SJLuGhvE38TkFQP44XkWnlMaDQIoTUljxYkvH0gA

Webinar poprowadzi
prof. dr hab. Agnieszka Noszczyk-Nowak

Pani Agnieszka posiada tytuł doktora nauk weterynaryjnych uzyskała we Wrocławiu w 2003 roku. Całą późniejszą karierę naukową kontynuowała na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Od 2006 do 2008 pracowała jako asystent w Katedrze Chorób Wewnętrznych i Pasożytniczych, gdzie uzyskała tytuł specjalisty chorób psów i kotów. W 2013 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego i objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego. W dniu 2 kwietnia 2019 r. odebrała w Pałacu Prezydenckim w Warszawie nominację profesorką. Była na stażach m.in. w Berlinie, Hanowerze, Brnie, Instytucie Kardiologii w Warszawie oraz Stanford University USA w ramach programu Ministerstwa Nauki I Szkolnictwa Wyższego Top 500 Innovators. Kierowała kilkoma grantami. Jest autorską ponad 90 prac naukowych, w tym autorką lub współautorką 3 książek. Współpracuje z Kliniką Kardiologii 4 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu, Kliniką Kardiologii UM we Wrocławiu, Centralnym Szpitalem Klinicznym MSWiA w Warszawie oraz Instytutem Kardiologii w Warszawie.

Jej zainteresowania naukowe obejmują:

- mechanizmy elektrofizjologiczne arytmii;
- modele zwierzęce w kardiologii doświadczalnej;
- zaburzenia rytmu u psów brachycefalicznych;
- nieinwazyjną i inwazyjną diagnostykę arytmii;
- rolę markerów z badania EKG do przewidywania nagłej śmierci sercowej;
- leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne zaburzeń rytmu serca u psów;
- dziedziczne choroby serca przebiegające
z zaburzeniami rytmu.

—————————————————————————————————–

FLUTD – holistyczne podejście do problemu
25.11.2020 O 19:00 – 20.15
Organizator: Magazyn Weterynaryjny

Wykładowca: Dr n. wet. Sylwia Lew-Kojrys

Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie. Pracowała w Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką tej uczelni. W 2008 roku uzyskała tytuł doktora nauk weterynaryjnych. Z wydziałem była związana do 2019 roku. Obecnie pracuje w Weterynaryjnym Centrum Zdrowia „Lew” w Olsztynie. Jej zawodową pasją jest urologia i nefrologia weterynaryjna. Od lat pogłębia swoją wiedzę w tej dziedzinie oraz prowadzi warsztaty i szkolenia dla lekarzy weterynarii dotyczące tego tematu. Publikuje artykuły poświęcone urologii w pismach weterynaryjnych, w tym zagranicznych. Aktywnie uczestniczy w wydarzeniach edukacyjnych w kraju i za granicą. Należy do polskiego Towarzystwa Urologicznego oraz do European Society of Veterinary Nephrology and Urology (ESVNU). W przychodni zajmuje się również chirurgią miękką oraz badaniami ultrasonograficznymi. Posiada tytuł specjalisty chorób psów i kotów oraz specjalisty radiologii zwierząt.

Serdecznie zapraszam na webinar poświęcony chorobom dolnych dróg moczowych u kotów. Na wykładzie zaprezentuję, jak umiejętnie poprowadzić diagnostykę, by ustalić rozpoznanie i skutecznie leczyć. Wyjaśnię, na co trzeba zwrócić szczególną uwagę w badaniu moczu oraz opowiem o właściwej profilaktyce.

Plan spotkania:
• Jakie jednostki chorobowe trzeba wziąć pod uwagę w przypadku kota z problemami urologicznymi?
• Jak poprowadzić wywiad, by szybciej ustalić rozpoznanie ?
• Jaką metodę obrazowania wybrać ?
• Analiza moczu – podstawowe badanie u pacjentów urologicznych.
• Kamica – jak często stanowi problem u kota z FLUTD ?
• FIC – kiedy możemy ustalić rozpoznanie?
• Jak sobie radzić z niedrożnością cewki ?
• Leczenie poszczególnych jednostek chorobowych.
• Czy leczenie dietetyczne może być skuteczne?
• Jak modyfikacja środowiska wpływa na efekty leczenia FIC ?

Zapisz się na wydarzenie:
https://magwet.pl/webinars/16?utm_source=fb&utm_medium=wydarzenie&utm_campaign=webinar&utm_term=webinar&utm_content=25112020

———————————–

LECZENIE CHOROBY DOLNYCH DRÓG MOCZOWYCH KOTÓW (FLUTD)
Choroba dolnych dróg moczowych kotów (FLUTD) to ogólne określenie stosowane w stanach obejmujących pęcherz moczowy, cewkę moczową i inne części układu moczowego kota. Typowe objawy FLUTD, znane wcześniej jako zespół Urologiczny u kotów, obejmują częste oddawanie moczu, ból i dyskomfort podczas oddawania moczu, nadmierne czyszczenie obszaru narządów płciowych i krwi w moczu.
Leczenie FLUTD zależy od źródła choroby. Kamienie moczowe (kamica moczowa), kat. UTI (infekcje dróg moczowych), utrudnienia cewki moczowej i zaburzenie Ciążowe idiopatyczne zapalenie pęcherza uważane są za najczęstsze przyczyny FLUTD. Oto niektóre z najczęstszych leków, procedur, diety i terapii środowiskowych stosowanych w leczeniu objawów tego powszechnego problemu układu moczowego kotów.

Leki i metody oparte na procedurach
Leki na receptę są często stosowane w leczeniu FLUTD powiązanego z idiopatycznym zapaleniem pęcherza u kota, co powoduje uszkodzenie śluzowatej wyściółki pęcherza moczowego. Markowe leki Elmiron i Adequan są przepisywane, aby pomóc w regeneracji błony śluzowej pęcherza i złagodzić ból spowodowany tym zaburzeniem. Antybiotyki i środki przeciwbólowe lub przeciwbólowe są często stosowane w połączeniu do leczenia FLUTD z powodu zarodka kotów. Ten stan często występuje u starszych kotów jako wtórne infekcje. Blokady cewki moczowej spowodowane kamieniami moczowymi lub świecami struwitu są sytuacjami zagrażającymi życiu, które często wpływają na męskie koty, ze względu na ich stosunkowo wąskie i długie cewki moczowe.

Leczenie ratunkowe zazwyczaj polega na przepłukiwaniu przeszkody specjalnymi płynami. Odbywa się to poprzez cewnik wprowadzony do cewki moczowej kota. W ciężkich przypadkach może być konieczna operacja usunięcia kamieni i przywrócenia prawidłowej funkcji cewki moczowej i pęcherza moczowego. Zabieg, urektrostacja krocza, wymaga usunięcia części prącia, co tworzy większy otwór dla przejścia kamieni. Ta operacja może być również zalecana dla kotów zagrożonych ponownym zablokowaniem. Cystotomia jest kolejnym zabiegiem chirurgicznym stosowanym do FLUTD związanych z blokadą. W tej procedurze kamienie są usuwane przez nacięcie w pęcherzu.

Zabiegi żywieniowe i środowiskowe
Wiele terapeutycznych terapii FLUTD związanych z dietą i środowiskiem dla kotów jest zalecane zarówno przez tradycyjne, jak i holistyczne ekspertów w zakresie opieki nad zwierzętami. Te sugestie mogą również pomóc w zapobieganiu objawom FLUTD poprzez ogólny stan zdrowia układu moczowego. Feliny z FLUTD powinny być karmione niewielkimi ilościami często przez cały dzień, zamiast jednego lub dwóch dużych posiłków. Twój lekarz weterynarii może przepisać specjalnie przygotowany pokarm lub zaproponować produkt komercyjny o niskiej zawartości magnezu i fosforu. Uważa się, że diety zawierające duże ilości tych minerałów przyczyniają się do tworzenia struwitowych kamieni pęcherza moczowego.

Koty FLUTD powinny zawsze mieć dostęp do czystej świeżej wody i sanitarnej kuwety. Każdy kot powinien mieć swoją własną czystą kuwetę plus jeden dodatkowy. Oprócz diety i higieny stres może również odgrywać rolę w rozwoju FLUTD. Ostatnie badania zasugerowały możliwą zależność między stresem a pojawieniem się idiopatycznego Cystitis Feline. Przeprowadzka i wprowadzenie lub nieobecność członków gospodarstwa domowego, w tym zwierząt domowych i ludzi, są dwoma dużymi czynnikami stresowymi dla wielu kotów. Pomóż zmniejszyć lęk, ustanawiając spójną rutynę dla swojego zwierzaka. Zwiększenie zabawy i interakcji z kotem może również pomóc zmniejszyć lęk spowodowany nudą i izolacją.

Choroba dolnego odcinka dróg moczowych kotów może być źródłem bólu, dyskomfortu i sytuacji zagrażających życiu dla Twojego kota. Chociaż objawy mogą wydawać się kłopotliwe, istnieje wiele metod leczenia FLUTD. Lekarze weterynarii, którzy napotykają na ten wspólny problem z kotami, mogą zapewnić leczenie za pomocą leków na receptę i, jeśli to konieczne, wykonać zdrowe procedury medyczne. Właściciele kotów z objawami FLUTD i bez nich mogą również wprowadzać zmiany dietetyczne i środowiskowe, które pomagają promować zdrowie układu moczowego ich zwierzęcia.

——————————————————————————————————

GRONKOWCE KOAGULAZOUJEMNE W WETERYNARII
Czwartek, 26 listopada 2020 o 10:00 – 13:00
Organizator: Argenta

CZAS TRWANIA: 3 godzin
PROGRAM SZKOLENIA:
Ogólna charakterystyka i kwalifikacja
Budowa
Chorobotwórczość
Diagnostyka laboratoryjna – badanie makroskopowe, hodowla, identyfikacja
Wybrane gronkowce w praktyce weterynaryjnej (m.in. S. epidermidis, S. haemolyticusczy, S. chromogenes, S. xylosus, S. cohnii, S. simulans, , S. devriesei, S. rostri)
Leczenie
PROWADZĄCY:

lek. wet. Ludwika Piwowarczyk – diagnosta laboratoryjny, Kierownik Naukowy Działu Diagnostyki Weterynaryjnej, ARGENTA

mgr. inż. Dorota Merlak – specjalista mikrobiologii, ARGENTA

ZASADY ORGANIZACJI SZKOLENIA ON-LINE: Przed szkoleniem każdy uczestnik otrzyma drogą mailową zaproszenie do wirtualnej sali szkoleniowej oraz instrukcję wyjaśniającą sposób połączenia i korzystania z webinaru. Szkolenie prowadzone jest przez trenera oraz asystenta. Szkolenie prowadzone jest na żywo, uczestnicy mogą zadawać pytania na bieżąco, komentować, prosić o wskazówki za pomocą czatu. Uczestnikom nie jest udostępniana lista uczestników. Po szkoleniu Uczestnicy otrzymują świadectwo/certyfikat uczestnictwa w wersji elektronicznej następnego dnia po szkoleniu.
ZGŁOSZENIA:
Aby uczestniczyć w szkoleniu należy wypełnić formularz rejestracyjny który znajduje się poniżej oraz uiścić opłatę rejestracyjną do dnia 24.11.2020.
Kontakt:
Kinga Kaczmarek T: +48 797 124 541, E-mail: szkolenia@argenta.com.pl
CENA SZKOLENIA ON-LINE:
400zł netto + VAT 23 %
KONTO WARSZTATÓW:
78 1750 1019 0000 0000 0243 8186 Bank Raiffeisen Bank Polska S.A. W tytule wpłaty należy wpisać „Webinaria 2020”, oraz nazwisko uczestnika.
Cena zawiera: uczestnictwo w szkoleniu on-line, imienne zaświadczenie potwierdzające uczestnictwo w szkoleniu on-line, materiały szkoleniowe w wersji elektronicznej. Ilość miejsc na szkolenie on-line jest ograniczona. Decyduje kolejność zgłoszeń. Faktura VAT za szkolenie przesyłana jest w wersji elektronicznej po szkoleniu

———————————-

Gronkowce koagulazo-ujemne systematyka i występowanie:
Do rodzaju Staphylococcus zaliczane są kuliste, nieruchliwe bakterie, widoczne w preparatach mikroskopowych barwionych metodą Grama w postaci gron. Zgodnie z aktualną wiedzą rodzaj Staphylococcus obejmuje 48 gatunków (http://www.bacterio.net/s/staphylococcus.html), które ze względu na zdolność do wytwarzania koagulazy zostały podzielone na gronkowce koagulazo-dodatnie (coagulase-positive staphylococci – CPS) i koagulazo-ujemne (coagulase-negative staphylococci – CNS). Mikroorganizmy te często występują na skórze oraz błonach śluzowych ludzi i zwierząt oraz w środowisku ich bytowania. W przypadku ludzi kolonizacja dotyczy głównie dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego i z reguły jest bezobjawowa. Spośród siedmiu gatunków gronkowców koagulazo-dodatnich najlepiej poznanym i scharakteryzowanym gatunkiem jest gronkowiec złocisty – Staphylococcus aureus (Rosenbach 1884). Gatunek ten uznawany jest za jeden z najważniejszych czynników etiologicznych zakażeń szpitalnych. Może on wywoływać zarówno zakażenia miejscowe, ograniczone do miejsca wniknięcia patogenu, jak też rozprzestrzeniać się w organizmie, wywołując procesy patologiczne, dotyczące wielu tkanek i narządów, np. zapalenie płuc (pneumonia), wsierdzia (endocarditis) lub szpiku kostnego (osteomyelitis; 2, 6). Wytwarzane przez S. aureus enterotoksyny stanowią jedną z najczęstszych przyczyn bakteryjnych zatruć pokarmowych, mających nierzadko masowy charakter. W przeciwieństwie do gronkowca złocistego, gronkowce koagulazo-ujemne przez dziesięciolecia uważane były za drobnoustroje umiarkowanie bądź zupełnie niepatogenne. Jeszcze w latach 80. XX wieku gronkowce koagulazo-ujemne izolowane z materiału klinicznego traktowano przeważnie jako zanieczyszczenie pobieranych od chorych wymazów i popłuczyn. Klasyfikowano je jako mikroflorę saprofityczną, niezdolną do wywołania zachorowań. Nawet etymologia nazw gatunkowych, takich jak np. Staphylococcus epidermidis (epiderma – zewnętrzna powłoka, skóra) czy Staphylococcus saprophyticus (sapros – gnijący; pyton – roślina; saprophyticus wzrastający na martwych tkankach), sugeruje ich niepatogenny charakter. Obecnie fakt, że gronkowce koagulazo-ujemne mogą powodować poważne zachorowania ludzi i zwierząt nie budzi już wątpliwości.

Udział gronkowców koagulazo-ujemnych w zachorowaniach ludzi i zwierząt:
Coraz więcej wiadomo jest o udziale takich gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych, jak: S. epidermidis, S. haemolyticus czy S. saprophyticus, w zakażeniach szpitalnych, a według niektórych badaczy potencjał chorobotwórczy wymienionych gatunków zdaje się zbliżony do S. aureus. Szereg czynników wirulencji, pierwotnie scharakteryzowanych w szczepach gronkowca złocistego, takich jak: hemolizyny α, β, δ i γ, leukocydyny, toksyny złuszczające A i B oraz geny determinujące antybiotykooporność, wykryto także
w genomach koagulazo-ujemnych szczepów Staphylococcus spp. Według aktualnych danych bakterie zaliczane do rodzaju Staphylococcus należą do kluczowych czynników etiologicznych zakażeń szpitalnych. Już kilka dekad wcześniej udowodniono ich znaczący udział w rozwoju zespołu wstrząsu toksycznego, zapaleniu wsierdzia oraz powikłaniach ran pooperacyjnych. Od kilkunastu lat obserwowany jest systematyczny wzrost liczby poważnych zakażeń wywoływanych przez tę grupę drobnoustrojów, zwłaszcza wśród osób i zwierząt o obniżonej odporności. Do gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych o szczególnym znaczeniu w medycynie człowieka zalicza się: S. epidermidis, S. lugdunensis, S. saprophyticus i S. maemolyticus. Dane zebrane na przestrzeni ostatniej dekady XX wieku w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w ramach National Nosocomial Infections Surveillance System (NNIS) wskazują, że aż 38% patogenów izolowanych z krwi chorych na oddziałach intensywnej terapii stanowiły gronkowce inne niż S. aureus (NNIS 1999, ttp://www.cdc.gov/nhsn). Zakażenia gronkowcowe u zwierząt, ze względu na możliwość transmisji czynnika horobotwórczego na człowieka, stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego. Zagrożenie to związane jest głównie ze zwierzętami wykorzystywanymi do produkcji żywności, ale ryzyko transmisji stwarza także kolonizacja zwierząt towarzyszących. Zakażenia gronkowcowe zwierząt przyczyniają się do poważnych strat ekonomicznych, zwłaszcza w przemyśle mleczarskim. Staphylococcus aureus spotykany jest w mleku krów i innych gatunków przeżuwaczy, stanowiąc najważniejszą przyczynę zapaleń wymienia. Zakażenia wymienia wywoływane przez gronkowce koagulazo-ujemne mają przeważnie charakter subkliniczny, jednak wzrost liczby komórek somatycznych w mleku podczas zakażenia jest porównywalny ze wzrostem w zakażeniach wywołanych przez gronkowca złocistego. Do koagulazo-ujemnych gronkowców najczęściej izolowanych z przypadków mastitis należą takie gatunki, jak: S. chromogenes, S. xylosus, S. cohnii oraz S. simulans). Zapalenia wymienia, w których czynnikiem etiologicznym są gronkowce koagulazo-ujemne, cechuje przewlekłość przebiegu. Niepowodzenia w leczeniu wynikają m.in. z wielolekooporności często obserwowanej wśród izolatów Staphylococcus spp. oraz zdolności do adherencji do komórek gruczołu mlekowego.

Staphylococcus epidermidis – występowanie i czynniki wirulencji:
Staphylococcus epidermidis to najczęściej izolowany gatunek bakterii z powierzchni ciała człowieka. Kolonizuje zwykle skórę w okolicy pach, skórę głowy oraz przedsionek nosa. Staphylococcus epidermidis określany bywa drobnoustrojem „na granicy patogenności i komensalizmu”. Ujawnienie się jego chorobotwórczego charakteru może być jednak przyczyną zakażeń zagrażających życiu ludzi. Uważa się, iż obserwowany w ostatnich kilkunastu latach wzrost częstości zakażeń z udziałem S. epidermidis może wynikać z coraz powszechniejszego stosowania w lecznictwie takiego sprzętu medycznego, jak: porty naczyniowe, cewniki, implanty czy protezy stawów, które mogą stanowić wektor przenoszenia się tej bakterii. Istotną przyczyną problemów związanych z przebiegiem zakażeń z udziałem S. epidermidis może być także narastanie zjawiska antybiotykooporności wśród klinicznych izolatów tego gatunku. W przeciwieństwie do S. aureus, którego chorobotwórczość w znacznej mierze opiera się na wytwarzaniu toksyn i egzoenzymów, wirulencja S. epidermidis związana jest głównie z wytwarzaniem czynników warunkujących adhezję do powierzchni nieożywionych oraz tkanek, a także z czynnikami warunkującymi ochronę przed systemem odpornościowym gospodarza. Zakażenia S. epidermidis dotykają głównie osób i zwierząt o obniżonej odporności, np. chorych poddawanych chemioterapii, pacjentów po transplantacji, przewlekle chorych i osób w podeszłym wieku. Patogen ten odpowiada za blisko 70% zakażeń powiązanych ze stosowaniem cewników urologicznych i naczyniowych. Wysoki odsetek zakażeń wynika z powszechnego występowania tego mikroorganizmu na skórze ludzi oraz zdolności do wytwarzania przezeń wielowarstwowych aglomeracji zespolonych zewnątrzkomórkowymi polimerami, tj. biofilmu.

Antybiotykooporność gronkowców koagulazo-ujemnych:
Antybiotykooporność stanowi aktualnie jedno z najistotniejszych zagrożeń dla zdrowia publicznego. Obniża skuteczność leczenia, zwiększa jego koszty, a także stwarza ryzyko niepowodzenia w przypadku procedur, takich jak: transplantacje, zabiegi chirurgiczne czy chemioterapia nowotworów. Gronkowce koagulazo-ujemne znane są ze zdolności do nabywania oporności na różnorodne chemioterapeutyki. Narastające zjawisko antybiotykooporności wśród gronkowców koagulazo-ujemnych związane jest z powszechnym, często nadmiernym stosowaniem chemioterapeutyków przeciwbakteryjnych w medycynie, weterynarii oraz rolnictwie. Istotnym problemem jest warunkowana obecnością genu mecA oporność koagulazo-ujemnych gronkowców na metycylinę i inne penicyliny przeciw gronkowcowe i cefalosporyny. Przypuszcza się, iż pojawienie się pierwszych szczepów gronkowców opornych na metycylinę (MRSA) w 1961 r., a więc zaledwie kilka lat po wprowadzeniu do lecznictwa metycyliny, zapoczątkowane było przeniesieniem genu mecA z genomu koagulazo-ujemnego S. sciuri. Oporne na metycylinę gronkowce koagulazo-ujemne (methicillin-resistant coagulase-negative staphylococci – MRCNS) są izolowane z żywności częściej niż metycylinooporny gronkowiec złocisty, a wśród klinicznych izolatów S. epidermidis odsetek szczepów metycylinoopornych sięga nawet 90%. Również geny warunkujące oporność na leki zaliczane do grupy makrolidów, tetracyklin oraz aminoglikozydów są stwierdzane z wysoką częstością w genomach gronkowców koagulazo-ujemnych izolowanych z wielu środowisk. Od połowy lat osiemdziesiątych obserwowane jest pojawianie się szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych o obniżonej wrażliwości na leki zarezerwowane wyłącznie do użycia w lecznictwie szpitalnym. Coraz częściej wyosabniane są szczepy o obniżonej wrażliwości na wankomycynę oraz oporne na teikoplaninę. Ze względu na lokalizację większości determinantów lekooporności na mobilnych elementach genetycznych są one łatwo i często przekazywane na drodze horyzontalnego transferu pomiędzy bakteriami kolonizującymi określone środowiska. Znaczenie antybiotykoopornych gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych wybiega poza ich uczestnictwo w wywoływaniu zakażeń, gdyż mogą one być dawcami genów oporności dla znacznie bardziej patogennych przedstawicieli Staphylococcus spp., jak S. aureus czy S. epidermidis. Rola środowiskowego rezerwuaru genów przypisywana jest S. xylosus, S. sciuri oraz S. caprae.

Enterotoksyczność gronkowców koagulazo-ujemnych:
Gronkowcowe zatrucia pokarmowe są chorobami związanymi ze spożyciem żywności zawierającej enterotoksyny. Od wielu lat zatrucia te należą do grupy najczęstszych chorób powiązanych z żywnością, których czynnikiem etiologicznym są bakterie. Wedle aktualnych statystyk, każdego roku w samych Stanach Zjednoczonych gronkowiec złocisty odpowiada za ponad 240 tys. przypadków zatruć pokarmowych, jakkolwiek ze względu na krótki czas trwania choroby prawdopodobnie dane te są znacząco zaniżone (94). Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom USA (Centers for Disease Control and Prevention – CDC) w 2011 r. zaliczyło S. aureus do grupy 5 najważniejszych, spośród 31 znanych patogenów wywołujących zatrucia pokarmowe. Żywnością najczęściej powiązaną z gronkowcowymi zatruciami pokarmowymi jest mięso i jego przetwory.
Gronkowcowe zatrucia pokarmowe cechują: krótka inkubacja (od 30 min do 8 godz.) oraz gwałtowny przebieg. Główne objawy to: nasilone wymioty, bolesne skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego, czasem biegunka, osłabienie i zawroty głowy. Spontaniczna remisja następuje zwykle w ciągu 24–36 godz. Przez dziesięciolecia koagulazo-dodatni S. aureus uważany był za jedyny gatunek zdolny do wytwarzania enterotoksyn gronkowcowych. W szczepach S. aureus zidentyfikowano 23 czynniki zaliczone do rodziny enterotoksyn. Enterotoksyny gronkowcowe mają ujednoliconą nomenklaturę, ich nazwy tworzone są poprzez dodanie do skrótu SE (staphylococcal enterotoxin)i kolejnych liter alfabetu (SEA-SEE, SEG-SElU, SElV2, SElX). Enterotoksyny gronkowcowe są białkami o wysoce stabilnej strukturze, opornymi na działanie niskiego pH oraz większości enzymów proteolitycznych, w tym trypsyny i pepsyny, co zapewnia utrzymywanie ich aktywności w przewodzie pokarmowym. Ich znaczna termooporność sprawia, że nie ulegają inaktywacji podczas obróbki termicznej żywności. Wszystkie znane enterotoksyny zaliczane są do superantygenów. W odróżnieniu od antygenów konwencjonalnych nie muszą być one przetwarzane przez komórki prezentujące antygen, zdolne są więc do niskospecyficznej stymulacji limfocytów T. Szacuje się, iż enterotoksyny gronkowcowe w stężeniach rzędu kilku pg/ml mogą aktywować nawet 50% wszystkich limfocytów T w organizmie. Wysokie stężenia prozapalnych cytokin, takich jak: interleukina-2 (IL-2), interferon-γ (IFN-γ) i czynnik martwicy nowotworu (TNF-α), wydzielanych przez pobudzone limfocyty T, mogą prowadzić do rozwoju objawów, takich jak: niewydolność wielonarządowa, wysoka gorączka, spadek ciśnienia krwi i większa przepuszczalności naczyń krwionośnych, określanych mianem zespołu wstrząsu toksycznego. Pierwsze prace informujące, że także koagulazo-ujemne gatunki gronkowców mogą produkować enterotoksyny wraz z opisem związanych z nimi przypadków zatruć pokarmowych pojawiły się w latach 50. i 70. dwudziestego wieku, jednak ze względu na brak dokładnych danych do doniesień tych podchodzono sceptycznie. Znaczenie gronkowców koagulazo-ujemnych w patogenezie zostało najwcześniej rozpoznane w medycynie ludzi, stąd też większość studiów nad enterotoksycznością tych mikroorganizmów dotyczy szczepów powiązanych z zachorowaniami człowieka. Udział tej grupy gronkowców w zatruciach pokarmowych oraz zachorowaniach zwierząt został dostrzeżony dopiero później. Pierwszego opisu udziału gronkowców koagulazo-ujemnych w rozwoju

zespołu wstrząsu toksycznego dokonano w latach 80. XX wieku. Wyizolowane koagulazo-ujemne gronkowce były zdolne do wytworzenia toksyny zespołu wstrząsu toksycznego – potwierdzają badania prowadzone przez da Cunha i wsp., w których analizowano szczepy koagulazo-ujemnych gronkowców pochodzących od hospitalizowanych noworodków i osób dorosłych. Analiza danych doświadczalnych wykazała, że pirogenne i toksyczne oddziaływanie enterotoksyn koagulazo -ujemnych gronkowców może wywierać większy wpływ na przebieg zakażeń z udziałem wspomnianych patogenów, niż ich wielolekooporność. Zdolne do produkcji enterotoksyn zdają się być koagulazo-ujemne gronkowce powiązane ze zwierzętami, jak psy i przeżuwacze. Valle i wsp. używając testów serologicznych potwierdził wytwarzanie SEC oraz innych enterotoksyn przez 22% szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych pochodzących od zdrowych kóz. Analiza 263 izolatów gronkowców koagulazo-ujemnych powiązanych z zakażeniami wymienia u krów przeprowadzona przez Park i wsp. wykazała, iż 31% z nich, w tym aż połowa izolatów S. xylosus (11/24) oraz wszystkie wyizolowane S. hyicus, posiadało przynajmniej jeden gen homologiczny do genów enterotoksyn S. aureus. Według niektórych autorów ryzyko wystąpienia zatruć powiązanych z obecnością gronkowców koagulazo-ujemnych w mleku i produktach mlecznych jest niskie, gdyż jak dotąd nie istnieją wiarygodnie udokumentowane opisy takich przypadków. Jednak powszechne występowanie tych mikroorganizmów w środowisku związanym z pozyskiwaniem i przetwarzaniem mleka, a także na powierzchni ciała przeżuwaczy oraz fakt, że gronkowce koagulazo-ujemne są drobnoustrojami najczęściej izolowanymi z przypadków mastitis u tych zwierząt, skłania wielu badaczy do podejmowania badań nad ich enterotoksycznością. W ostatnim czasie Oliveira i wsp. w surowym mleku krów stwierdzili obecność koagulazo-ujemnych gronkowców produkujących enterotoksyny, występujących w próbkach mleka obok enterotoksycznego gronkowca złocistego. Koagulazo-ujemne gronkowce należące do gatunków S. epidermidis, S. cohnii, S. haemolyticus oraz S. xylosus pozyskane z mleka kóz były analizowane przez Bautista i wsp. Testy ELISA wykazały, że szczepy te produkują enterotoksyny. Mleko kozie i owcze w procesie produkcji wielu rodzajów serów nie jest poddawane obróbce termicznej. Contreras i wsp. podkreślają potrzebę oceny zagrożenia, jakie stwarza obecność enterotoksycznych gronkowców koagulazo-ujemnych w mleku przeżuwaczy, zwłaszcza owiec i kóz.

Enterotoksyczny potencjał oceniany był również w szczepach gronkowców koagulazo-ujemnych izolowanych z dojrzewających hiszpańskich szynek. Staphylocooccus piscifermentans, S. equorum, czy też S. succinus subsp. casei wchodzą w skład kultur starterowych, dodawanych często w wysokich stężeniach do surowców mięsnych podczas produkcji kiełbas dojrzewających. Zdolność wytwarzania enterotoksyn SEC i SED potwierdzono w przypadku szczepów S. epidermidis i S. xylosus wyosobnionych z wędlin dojrzewających. Badania Zell i wsp., pokazują możliwość wytworzenia enterotoksyn, najczęściej SEH, przez 6 gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych, spotykanych w składzie kultur starterowych. Przytoczone dane obrazują konieczność podjęcia oceny bezpieczeństwa stosowanych w przemyśle spożywczym kultur starterowych zawierających szczepy koagulazo-ujemnych gronkowców. Informacje na temat przypadków zatruć pokarmowych wywołanych przez gronkowce koagulazo-ujemne są skąpe i niejednoznaczne. Rozpatrując jednak dotychczasowe dane na temat gronkowcowych zatruć pokarmowych, nie sposób wykluczyć możliwości udziału gronkowców koagulazo-ujemnych. W wielu przypadkach tych zatruć wyosobnienie gronkowców z próbek żywności przetworzonej termicznie jest niemożliwe ze względu na ich niską termooporność. Analiza takich przypadków musi opierać się na detekcji termostabilnych enterotoksyn w próbkach. Zatem ustalenie, czy wykryte w próbce enterotoksyny zostały wytworzone przez gronkowce koagulazo-ujemne, czy przez S. aureus nie jest w zasadzie możliwe. W badaniach Udo i wsp. udział enterotoksycznych gronkowców koagulazo-ujemnych wśród bakterii wyosobnionych z powierzchni skóry dłoni pracowników przemysłu spożywczego przewyższał udział S. aureus. Pozwala to przypuszczać, że w warunkach niespełniających wymogów higienicznych ryzyko transmisji enterotoksycznych gronkowców koagulazo -ujemnych od ludzi do żywności jest realne. Detekcja enterotoksyn w szczepach gronkowców koagulazo-ujemnych prowadzona była dotychczas zarówno na poziomie kwasów nukleinowych, jak i białek. W detekcji homologicznych do enterotoksyn sekwencji DNA stosowano metody biologii molekularnej, jak PCR oraz hybrydyzacja kwasów nukleinowych. Obecność białek enterotoksyn badana była takimi technikami, jak ELISA, immunoblotting, immunodyfuzja oraz RPLA. W przypadku większości badań prowadzonych na poziomie kwasów nukleinowych wyników nie potwierdzano poprzez sekwencjonowanie otrzymanych w PCR amplikonów Rezultaty badań DNA nie były potwierdzane technikami identyfikacji białek, zaś wyniki testu ELISA lub Western blottingu nie były weryfikowane na poziomie DNA i RNA. Ujemne wyniki detekcji enterotoksyn gronkowców koagulazo-ujemnych uzyskane przez wielu badaczy, mogą być związane z różnicami w sekwencji nukleotydowej genów oraz aminokwasowej białek, jakie mogą istnieć pomiędzy S. aureus a gronkowcami koagulazo-ujemnymi. Pomimo upływu kilkudziesięciu lat od pierwszych doniesień, dane dotyczące znaczenia enterotoksycznych gronkowców koagulazo-ujemnych w patogenezie zatruć pokarmowych są nadal skąpe. Dlatego też kwestia ta wymagać będzie dalszych badań.

Patogenność innych gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych:
Lista gatunków gronkowców koagulazo-ujemnych, których patogenność została udokumentowana stale się powiększa. Przyczyniają się do tego coraz lepsze techniki identyfikacji mikroorganizmów, a zwłaszcza połączenie metod bazujących na analizie fenotypu i genotypu. Jeszcze istotniejszymi przyczynami zdają się: coraz powszechniejsze stosowanie chemioterapeutyków o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego oraz procedur i zabiegów medycznych związanych z rozwojem chirurgii transplantacyjnej i implantancyjnej. Pozwala to na ujawnienie się chorobotwórczego potencjału mikroorganizmów uważanych dotąd za niezdolne do wywołania zakażeń. Trudności w identyfikacji dotyczą m.in. Staphylococcus lugdunensis, zaliczanego do tzw. nowych patogenów. Zakażenia S. lugdunensis mają często gwałtowny przebieg i w swym charakterze przypominają bardziej zakażenia wywołane przez gronkowca złocistego, niż przez inne gatunki gronkowców koagulazo-ujemnych. Staphylocooccus lugdunensis bywa izolowany z przypadków zapalenia opon mózgowych, zapalenia wsierdzia, bakteriemii oraz z ropni. Staphylocoocus saprophyticus jest drugim, obok Escherichia coli, najczęstszym czynnikiem etiologicznym zakażeń układu moczowego u kobiet w wieku rozrodczym (69). Istotnym czynnikiem zjadliwości S. saprophyticus jest zdolność do wytwarzania znacznych ilości ureazy, co wspomaga rozprzestrzenianie się patogenu i kolonizację układu moczowego. Staphylocooccus haemolyticus jest drugim po S. epidermidis najczęściej izolowanym gatunkiem gronkowców koagulazo-ujemnych w posiewach z krwi u chorych z bakteriemią. W obrębie tego gatunku stwierdzono szczepy o obniżonej wrażliwości na wankomycynę, antybiotyk stosowany w lecznictwie zamkniętym, zarezerwowany do leczenia najcięższych zakażeń. Znane są także szczepy S. haemolyticus wykazujące oporność na linezolid. Linezolid, podobnie jak wankomycyna, zaliczany jest do grupy „leków ostatniej szansy” i stosowany do klinicznego zwalczania zakażeń wielolekoopornymi gronkowcami.

——————————————————————————————————-

Inbred w hodowli psów i kotów.
Czwartek, 26 listopada 2020 o 18:00 – 21:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i Zdrowy Cavalier

Webinar dla hodowców, przyszłych hodowców psów i kotów. A także dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie inbredu u psów i kotów.

Webinar poprowadzi:

dr inż. Katarzyna Fiszdon
Dla Katarzyny hodowla zwierząt była celem od wczesnego dzieciństwa dlatego studiowała hodowlę zwierząt i genetykę oraz podjęła pracę naukową w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w Instytucie Nauk o Zwierzętach, gdzie uzyskała tytuł doktora. Obecnie jest wykładowcą z dziedziny genetyki i hodowli zwierząt. Jest członkiem Związku Kynologicznego w Polsce od 1976 roku i od tego czasu zajmuje się hodowlą psów. Zafascynowana dużą różnorodnością typów i osobowości psów Katarzyna hodowała różne rasy, głównie pasterskie, jak Briard, Bouvier des Flandres, Biały Owczarek Szwajcarski, ale także Dog Niemiecki, Chow Chow, Buldog Angielski, Buldog Francuski i Whippet. Pod koniec lat 80-ych hodowała przez krótki czas również koty perskie, a od tego czasu w jej domu mieszkało wiele kotów, głównie przygarniętych „dachowców”. Katarzyna jest aktywnym członkiem różnych organów Związku Kynologicznego w Polsce, jest także sędzią międzynarodowym FCI Grupy 1, 5 oraz grupy 2. Jest autorką i współautorką licznych artykułów i kilku książek, głównie na temat genetyki i zachowania psów.

Program:
WPROWADZENIE: CECHY JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE
ODZIEDZICZALNOŚĆ
ZNACZENIE RODOWODU
POKREWIEŃSTWO I INBRED
METODY KOJARZENIA
JAK OBLICZYĆ INBRED ?

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć.
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie.
✔️Najlepszego wykładowcę, dr inż. Katarzyna Fiszdon.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
https://animaliaszkolenia.pl/produkt/inbred-w-hodowli/
Opłaty: Cena – 139 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

Boisz się inbredu, nie wiesz jak go liczyć i jak wygląda dziedziczenie w inbredzie❓
Nie taki diabeł straszny
Na webinarze Inbred w hodowli psów i kotów.
zdobędziesz solidne podstawy i wiedzę, do prawidłowego stosowania inbredu.
W programie między innymi :
Liczenie inbredu.
Znaczenie rodowodu.
Metody kojarzenia.
Pokrewieństwo a inbred

RELACJA:

————————————–

Co to jest inbred, czyli kojarzenie zwierząt ?
Inbred, czyli chód wsobny, kojarzenie krewniacze, to temat, który wzbudza bardzo dużo kontrowersji. Mówiąc inaczej, jest to dobieranie w pary do rozrodu spokrewnionych ze sobą zwierząt. Celem takiej praktyki jest doprowadzenie do homozygotyczności wybranego genu i tym samym utrwalenie danej, korzystnej cechy u potomstwa.

Na czym polega inbred ?
Każdy gen cechy osobnika, zarówno zwierzęcia jak i rośliny, ma parę alleli, która ją warunkuje. Jeden allel pochodzi od matki, drugi od ojca. Allele to różne wersje jednego genu, które determinują daną cechę. Dzielą się na allele dominujące (A) i recesywne (a), łączą się w pary tworząc genotyp danego osobnika, czyli zespół genów. Zapisuje się je symbolicznie AA, Aa, lub aa, w zależności od kombinacji, w jaką dane allele się dobiorą. W inbredzie głównym celem do osiągnięcia są komórki homozygotyczne, czyli AA lub aa, ponieważ pozwalają one z dużą dozą prawdopodobieństwa sprawić, aby określona cecha została odziedziczona.
Osobniki o cechach homozygotycznych są głównym celem inbredu. Osiąga się je poprzez kojarzenie bliżej lub dalej spokrewnionych ze sobą osobników. Skuteczne kojarzenie zwierząt, opierające się na manipulacji ich genami, wymaga bardzo dużej wiedzy i doświadczenia z zakresu genetyki. Przed kojarzeniem zwierząt spokrewnionych ze sobą należy przebadać je na obecność genów, które mogą przekazywać dalej choroby. Niestety często podejmują się tego ludzie nieposiadający owej wiedzy albo właściciele tak zwanych pseudohodowli, którzy liczą na czysty i szybki zysk, nie myśląc o konsekwencjach dla psów i kotów. Wówczas to nie inbred, a zupełnie przypadkowe kojarzenie ze sobą spokrewnionych psów i kotów, które na ogół, fortunnie lub nie, skutkuje określonymi cechami u potomstwa.

Kojarzenie krewniacze w hodowli
Inbred u psów i kotów doprowadził do wykształcenia się ras. Ludzie, obserwując psy i koty, dobierali do rozrodu osobniki cechujące się odpowiednim wyglądem, predyspozycjami lub cechami charakteru, i tym samym doprowadzili do wyodrębnienia się poszczególnych ras. Na początku, gdy powstaje nowa rasa, niemal niemożliwym jest osiągnięcie czystej linii genów bez krzyżowania ze sobą osobników spokrewnionych ze sobą. Linia czysta danej rasy to inaczej taka, w której wszyscy osobnicy są homozygotyczni względem danej cechy lub grupy cech, czyli, de facto, spokrewnieni ze sobą.

Czy inbredowanie jest uzasadnione ?
Podstawową cechą motywującą praktykowanie chowu wsobnego jest wzmacnianie pożądanych cech u zwierzęcia i dążenie do ustanowienia, bądź utrzymania, wzorca rasy. Daje to ponadto możliwość wykluczenia z puli genów niektórych chorób genetycznych – jednostki, które są ich nosicielami, są wykluczane z rozrodu.
Niestety kojarzenie krewniacze zwierząt może prowadzić do ujawnienia się niekorzystnych cech recesywnych i ukrytych genów letalnych, czyli takich, które powodują śmierć organizmu. Inbred ogranicza także różnorodność genetyczną populacji, która wpływa na lepszą adaptację do środowiska. Im większa różnorodność genetyczna danego gatunku, tym jest on silniejszy i ma większe szanse na przetrwanie.
Kojarzenie krewniacze zwierząt poprzez dobór bliskich sobie genetycznie osobników odbija się też na zdrowiu samego zwierzęcia:
• zwiększa jego wrażliwość na niekorzystne warunki środowiskowe,
• negatywnie wpływa na płodność i witalność,
• osłabia odporność psychiczną, powodując depresję, a także zwiększoną lękliwość i
nadpobudliwość, czyli cechy, które u wielu sztucznie wyhodowanych ras są użytkowo niepożądane
Organizmy osobników mocno „zinbredowanych” są znacznie delikatniejsze i słabsze. Kojarzenie krewniacze ma też negatywny wpływ na liczebność i przeżywalność miotów.
Chów wsobny to ogromna ingerencja w naturę, motywowana wyłącznie chęcią zysku. Nieumiejętnie przeprowadzona, niesie za sobą tragiczne skutki, ponadto z założenia traktuje zwierzęta jako istoty, które podlegają ludziom i są stworzone po to, aby zaspokajać ludzkie potrzeby. Dodatkowo to, czy pożądana cecha jest tą idealną lub optymalną dla danego psa i kota, jest determinowane subiektywnie przez hodowcę.
Jedynym przypadkiem, kiedy inbred zdaje się być uzasadniony jest ten występujący w naturze, kiedy brakuje do rozmnażania osobników, które nie mają wspólnych przodków (mówiąc innymi słowy – nie ma innych osobników, niż osobniki spokrewnione).

Podsumowanie

Inbred to metoda, która polega na kojarzeniu ze sobą osobników spokrewnionych. Powala na utrwalenie wzorca rasy i utrzymanie pożądanych cech szczególnie w przypadku, gdy chcemy stworzyć lub udoskonalić rasę użytkową. Inbred wzbudza bardzo wiele kontrowersji w środowisku hodowców. Pozwala szybko ustalić pożądaną pulę genową oraz z dużą dozą prawdopodobieństwa daje możliwość przewidzenia charakterystyki miotu. Niesie jednak za sobą cały szereg konsekwencji, takich jak spadek odporności fizycznej i psychicznej, depresja czy ujawnienie recesywnych genów odpowiedzialnych za choroby genetyczne. W rękach osoby, która nie posiada wiedzy z zakresu genetyki, może poważnie zaszkodzić.

RELACJA:

Fantastyczny webinar , ogromna wiedza Pani Fiszdon podana w przystępny sposób . Zdecydowałam się wziąć udział właśnie ze względu na osobę prowadząca i nie zawiodłam się.

Mam nadzieje, ze będzie kolejny webinar z Panią doktor, bardzo dużo wiedzy i świetnie wszystko tłumaczone sama przyjemność

Było super, pomocna wiedza

Tez chciałabym wziąć udział w kolejnym webinarze z Panią doktor, naprawdę potrafi przekazać cenną i trudną wiedzę. Dziękuję bardzo

Świetny webinar, mega wiedza.

Kochani uczestnicy! Jeszcze raz dziękujemy Wam, że byliście z nami. Dziękujemy za każde miłe słowo
Nagranie webinaru oraz materiały od dr Katarzyny Fiszdon macie już na mailu
Sprawdźcie foldery SPAM/oferty/reklamy itp.

—————————————————————————————————-

Agresja, załatwianie poza kuwetą, znaczenie – najczęstsze problemy behawioralne kotów niewychodzących i sposób na ich rozwiązanie.
Seminarium przeznaczone jest dla opiekunów kotów, behawiorystów, petsitterów, pracowników i wolontariuszy schronisk dla zwierząt, osób prowadzących hotele i szkoły dla zwierząt oraz wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na temat zachowania kotów.

Seminarium poprowadzi Jolanta Łapińska,

która jest lekarzem weterynarii, zoopsychologiem, behawiorystą. Ukończyła studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie w 1992 roku. Od tamtej pory nieustannie zgłębia wiedzę, uczestnicząc w seminariach i wykładach najlepszych specjalistów na świecie (m. in. Joel Dehasse, Michele Minunno, Alexa Capra, Karen Overall i inni). Autorka wielu publikacji, oraz uczestniczka programów telewizyjnych gdzie wypowiada się najczęściej na temat zachowania zwierząt. Na co dzień prowadzi terapie behawioralne psów i kotów oraz pracuje jako behawiorysta w Schronisku „Na Paluchu”. Jest także biegłym sądowym w dziedzinie zachowań zwierząt. Współpracuje z Akademie für Tiernaturheilkunde oraz jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt.

Cena: 200 zł
Termin 27.11.2020

PROGRAM
1. Nieprawidłowe załatwianie potrzeb fizjologicznych przez koty
+ analiza przypadków
2. Znakowanie
+ analiza przypadków
3. Załatwianie potrzeb fizjologicznych w niewłaściwych miejscach
+ analiza przypadków
4. Agresja u kotów w stosunku do ludzi
+ analiza przypadków
5. Agresja u kotów w stosunku do innych kotów
+ analiza przypadków

Informacje dodatkowe:
Istnieje możliwość rozłożenia płatności na raty. Płatność ratalna jest bez odsetek, w dowolnych ratach. Całkowitej spłaty należy dokonać do 2 mies. od ukończenia kursu. Warunkiem uzyskania takiej formy płatności jest wpłata co najmniej połowy należności najpóźniej w dniu rozpoczęcia kursu.
Wszyscy uczestnicy PO ZAKOŃCZENIU SEMINARIUM otrzymają:
Materiały szkoleniowe.
Certyfikat udziału w seminarium.

Warunki uczestnictwa:
Ukończone 18 lat
Nadesłanie formularza zgłoszeniowego oraz zaliczkę gwarancyjną wliczaną w opłatę (200 zł)
Opłacenie należności za koszty przebiegu i organizacji kursu w określonym terminie (możliwość wpłaty w ratach). Płatność ratalna jest bez odsetek, w dowolnych ratach. Całkowitej spłaty należy dokonać do 2 mies. od ukończenia kursu. Warunkiem uzyskania takiej formy płatności jest wpłata co najmniej połowy należności najpóźniej w dniu rozpoczęcia kursu.

Więcej na:
https://pazia.pl/kursy-i-seminaria/seminaria-i-warsztaty/agresja-zalatwianie-poza-kuweta-znaczenie/?fbclid=IwAR0oX3Jh0w4JC5LbieH5OxRxK32sZ4kxvjbOlohVYFeHy0sPmCA-TAbr8_8

———————————————————————————————————

Komunikacja, czyli co kot ma na myśli – webinarium
Piątek, 27 listopada 2020 o 18:00 – 22:00
Organizatorzy: Kocia Edukacja i Monika Januszewska

Zapraszam do zapisów:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdyD1Z33accRJ365QVwg8ixeFd1hrqp2t2ZEvccvIpYK4aFTA/viewform

Z kocią komunikacją niestety nie jest prosto.
O co mu chodzi, kiedy miauczy ?
Kiedy mogę go pogłaskać, a kiedy nie ?
Czy jest zły, czy zadowolony? A może źle się czuje ?
Dlaczego nagle mnie gryzie, przecież przed chwilą się przymilał !
Czy mam się go bać, gdy syczy ?
Dlaczego podstawia mi pod nos swój zadek ?
O czym “gada” z kotem sąsiadów ?
Czy mój pies i kot są w stanie wzajemnie się zrozumieć ?

Koszt udziału: 75 zł.

Wspieramy Fundację Ja pacze sercem
- 40% każdej wpłaty zostanie przekazane na jej konto.
Każdy uczestnik otrzyma certyfikat oraz bezterminowy dostęp do nagrania webinaru.
Do usłyszenia ❤
Webinarium poprowadzi Monika Januszewska

RELACJA:
Wielkie dzięki za to, że wytrzymaliście dziś ze mną tak długo ❤ ❤ ❤. Było trochę nieprzewidzianych wypadków, za które ogromnie przepraszam i trochę wzruszeń, których się nie spodziewałam.

01/11/2020 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w listopadzie 2020 cz. 1

Powiązanie kociej SOMY i PSYCHE. Aspekty kliniczne
04.11.2020 środa o 19:00 – 20:15
Organizator: Magazyn Weterynaryjny

Weź udział w bezpłatnym webinarium: “Powiązanie kociej SOMY i PSYCHE. Aspekty kliniczne”.

Wykładowca: lek. wet. Joanna Iracka
Pani Joanna o sobie. Od dziewiętnastu lat konsultuję najróżniejsze przypadki kłopotliwych zachowań domowych czworonogów. Moje zainteresowanie zachowaniem zwierząt zaczęło się jeszcze w dzieciństwie i było główną przyczyną wyboru zawodu lekarza weterynarii. Ta profesja gwarantowała mi codzienny, bezpośredni kontakt ze zwierzętami. Zaraz po skończeniu studiów zaczęłam kształcić się w zakresie medycyny behawioralnej. Dzięki własnemu uporowi i pasji, a także życzliwości kolegów z Zachodniej strony Europy ukończyłam specjalistyczne kursy, a następnie zdobyłam dyplom lekarza weterynarii–behawiorysty we Francji. W ten sposób w 2000 r zostałam pierwszym lekarzem weterynarii z formalnym wykształceniem praktykującym medycynę behawioralną w Polsce.

Zapraszamy Państwa na webinar poświęcony związkom między stresem i zaburzeniami zdrowia u kotów. U tego gatunku sfera somy i psyche są ze sobą bardzo blisko związane, co powoduje występowanie objawów klinicznych, dla których nie udaje się znaleźć medycznego uzasadnienia. Jednocześnie koty szczególnie często skazane są na życie w warunkach uniemożliwiających im zaspokojenie podstawowych potrzeb, co jest zasadniczą przyczyną przewlekłego stresu. Wynikające stąd trudności diagnostyczne i terapeutyczne są chlebem powszednim w praktyce lekarzy weterynarii.

Agenda:
• Najczęstszy kłopot sprawiany właścicielom przez koty – mocz poza kuwetą
• Zespół Pandory – co się chowa w tej puszce ?
• Wpływ bólu na obraz kliniczny
• Środowisko, które leczy

Zapisz się na wydarzenie:
➤ http://magwet.pl/s/webinarium0411w

Wiecej informacji o zagadnieniu:
https://wsava.org/wp-content/uploads/2020/01/Pain-Guidelines-Polish.pdf

——————————————————————————————————–

Najczęstsze z najrzadszych. Co powinniśmy wiedzieć o chorobach autoimmunologicznych – niezwykłe przypadki kliniczne.” – Bezpłatny webinar!
Środa, 4 listopada 2020 o 20:00 – 22:00
Organizator: MEDiVET

Rejestracja trwa do 04.11.2020 do godz. 09:00 lub do wyczerpania się miejsc.
Rejestracja wyłącznie pod adresem: www.edukacja.medivet.pl

Prowadzący: dr n. wet. Dorota Pomorska-Handwerker specjalista chorób psów i kotów.

Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie.
Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty.
Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia.
Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie.
W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach.
Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- wcześniej jako wieloletnia przewodnicząca, teraz jako członkini Sekcji.
Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego LABOKLIN. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

———————————————————————————————————

Jak przejść z suchej karmy dla kota na mokrą ? | Live
Piątek 06.11.2020 o 18:00
Organizator: Paulina Andrzejewska

Nie wiesz jak przestawić swojego kota z suchej karmy na mokrą ?
Próbowałaś już wszystkich sposobów, ale Twój kot nie chce jeść mokrej karmy ?
Koniecznie dołącz do naszego live !
Spotykamy się 06.11 (PIĄTEK) na instagramie oraz Facebooku.
Live poprowadzi:

Paulina Andrzejewska – koci behawiorysta, a jej gościem będzie

dr. Karolina Hołda, czyli nasz spec od żywienia psów i kotów.
Dr Karolina odpowie na wszystkie nurtujące nas pytania i poruszy takie tematy jak:
- co powinno się znaleźć w kociej diecie, a czego unikać?
- wybierać mokre karmy dla kotów?
- krok po kroku przestawić kota na mokrą karmę ?

—————————————————————————————————-

Kocia agresja dla “zaawansowanych” – case study – webinarium
Piątek, 6 listopada 2020 o 18:00 – 22:00
Organizatorzy: Kocia Edukacja, Fundacja Animalia i Monika Januszewska

Prowadzący Monika Januszewska
Kilka słów od samej prowadzącej. Koty są moją pasją od kilkunastu lat.
To przede wszystkim dla nich trafiłam w 2004 roku do poznańskiego schroniska dla zwierząt, a rok później założyłam Fundację Canis et Felis. Moją idee fixe stała się poprawa dobrostanu fizycznego i psychicznego kotów przebywających w schronisku. Do lutego 2018 roku związana byłam zawodowo ze schroniskiem, a o mojej pracy (i kotach) możecie poczytać tutaj: http://poznanskiekoty.blogspot.com/. Zajmowałam się też prowadzeniem procesu adopcyjnego i działaniami edukacyjnymi. Każdego dnia miałam do czynienia z zestresowanymi, odrzuconymi, skrzywdzonymi, często problemowymi kotami. Wiem, jak długo i skutecznie potrafią kamuflować swoje dolegliwości – zarówno te dotyczące ciała, jak i duszy. Tym większa jest więc radość, gdy takiemu skreślonemu przez świat i ludzi kotu uda się pomóc, a jeszcze większa, gdy opuszcza schronisko rozpoczynając nowe życie. Czasem zdarzało mi się “zabierać pracę do domu” – pod tymczasową opieką miałam dotychczas kilkadziesiąt kociąt, które wymagały większej troski, niż ta, którą mogły otrzymać w schronisku. Sama mam siedem kotów, z których tylko jeden w “poprzednim życiu” nie zaznał bezdomności. Moją największą pasją są zagadnienia dotyczące dobrostanu fizycznego i psychicznego oraz behawioru kotów – nie tylko bezdomnych, ale także tych mających troskliwych opiekunów, ponieważ w naszym zurbanizowanym świecie zaburzenia zachowania zdarzają się kotom częściej, niż podejrzewamy. Doświadczenie praktyczne stale uzupełniam wiedzą teoretyczną i korzystam z doświadczeń uznanych autorytetów. Jestem absolwentką Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczestniczę (biernie i czynnie) w szkoleniach, seminariach i konferencjach dotyczących profilaktyki i terapii zaburzeń behawioralnych kotów, a także opieki nad nimi i postępowania w nagłych wypadkach. Kształciłam też przyszłych techników weterynarii oraz prowadziłam autorskie zajęcia z zakresu zoopsychologii. A przede wszystkim szanuję koty – ich niezależność i odrębność. Każdego dnia uczę się o nich i od nich czegoś nowego. Chciałabym dzielić się tą wiedzą z Wami.

koszt: 75 zł.
Zapisy: https://forms.gle/yxxk13rh9RJNRSzj9″>https://forms.gle/yxxk13rh9RJNRSzj9″>https://forms.gle/yxxk13rh9RJNRSzj9

Biorąc udział w webinarze wspieracie Fundacja Animalia
- 40% każdej wpłaty zostanie przekazane na jej konto

——————————–

Macie do czynienia z kotami, które zachowują się agresywnie? Chcecie o nich porozmawiać na naszym spotkaniu? Dajcie mi znać (kocie.szkolenia@gmail.com) – opiszcie dokładnie sytuację (pewnie dopytam Was jeszcze o szczegóły), a spróbuję się do niej odnieść podczas webinaru. Sama również opowiem o “przypadkach”, którymi się zajmowałam. Czy było łatwo i czy zawsze się udawało? Niestety to nie takie proste…
Na tym spotkaniu liczba miejsc jest ograniczona, aby w rozmowie mogli brać udział wszyscy uczestnicy. Jeszcze 15 osób może się zapisać, a więc…zapraszam! https://forms.gle/R8EwR2jshrpdvuEU9

——————————————————————————————————-

Webinar na żywo. Podatki – petbiznes i hodowla.
Sobota, 7 listopada 2020 o 10:00 – 14:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i Zdrowy Cavalier

Webinar Podatki – petbiznes i hodowla, skierowany jest do wszystkich osób prowadzących działalność w zakresie usług dla zwierzą i/lub ich właścicieli, a także wszystkich hodowców – zarówno tych, którzy prowadzą działalność gospodarczą jak i tych, którzy jej nie mają
Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Nagranie webinaru dostępne aż przez 7 dni.
✔️Dyplom ukończenia szkolenia przekazywany w formie on-line.

PROGRAM:
RODZAJE MOŻLIWYCH DZIAŁALNOŚCI I ICH CHARAKTERYSTYKA
Możliwe formy prawne petbiznesu, omówienie różnic, zalet i wad.
SZCZEGÓŁOWE ASPEKTY FORMALNO PRAWNE I KSIĘGOWE PETBIZNESU
Limity księgowe i podatkowe, warunki działalności, rozliczenia.
HODOWLA JAKO DZIAŁ SPECJALNY PRODUKCJI ROLNEJ
Zasady, warunki, możliwości.
WSZYSTKO O PIT-6
OPODATKOWANIE
Opodatkowanie na zasadach ogólnych, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według norm szacunkowych.
DZIAŁALNOŚĆ REJESTROWANA I NIEREJESTROWANA
Zasady rozliczenia, różnice.
JAK ZAŁOŻYĆ I PROWADZIĆ DZIAŁALNOŚĆ – PROCEDURY
Prosty przewodnik krok po kroku.
ULGI NA START
Możliwości, ulgi.
DOKUMENTOWANIE SPRZEDAŻY
Paragony, faktury, dokumentacja na rzecz osób prywatnych i/lub rolników, dokumentacja dla przedsiębiorców, kasa fiskalna.
OMÓWIENIE PRZYPADKÓW/PROBLEMÓW UCZESTNIKÓW

Zapraszamy serdecznie:
odowców, Groomerów, Handlerów, Właścicieli hoteli dla Zwierząt, Petsitterów, Dogwalkerów, Właścicieli/Menadżerów sklepów zoologicznych, Trenerów, Behawiorystów, Właścicieli sal treningowych,
Każdego kto chciałby zacząć przygodę z Petbiznesem !

ZAPISY PRZEZ FORMULARZ KONTAKTOWY DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
https://animaliaszkolenia.pl/produkt/podatki/

Opłaty: Cena – 160 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802
W tytule wpłaty – imię i nazwisko uczestnika + dopisek „podatki”.

Webinar poprowadzi:

Agnieszka Królak
BIEGŁY REWIDENT, KYNOLOG, HODOWCA
Zawodowo: Biegły rewident, magister ekonomii, absolwentka studiów doktoranckich na UW. Ekspert z ponad dwudziestopięcioletnim doświadczeniem zawodowym w obszarze księgowości i podatków, w tym na stanowiskach głównego księgowego. Doświadczenie w prowadzeniu zarówno globalnych spółek jak i małych rodzinnych firm. Czynnie wykonuje zawód biegłego rewidenta oraz wykładowcy dla biznesu. Prowadzi własną firmę księgową „AKEA wsparcie biznesu”.
Pani Agnieszka jako biegły rewident posiada uprawnienia zawodowe w zakresie wykonywania czynności rewizji finansowej nadane w trybie Ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym, w tym uprawnienia do badania sprawozdań finansowych oraz prowadzi księgowość i zajmuje się doradztwem podatkowym.
Kynologicznie: hodowca berneńskich psów pasterskich, ukończyła roczny kurs dietetyki psów oraz kynologiczne studia podyplomowe SGGW (praca na temat analizy wartości odżywczej i zbilansowania diet typu BARF). Jest autorką publikacji w prasie kynologicznej oraz pozycji książkowej pt. „Zdrowo, smacznie, naturalnie – prawidłowe żywienie psa”. Pasjonatka wodnych aktywności z psami. Strona na FB: https://www.facebook.com/bernevirtus

——————————————————————————————————–

Prawa zwierząt – aktywizm, walka i przyszłość. Urbaniak, Gzyra i Hańderek na Kulturze Wykluczenia
sobota 7 listopada 2020 o 18:00
Organizator: Kultura Wykluczenia ?

Zapraszamy na debatę kończącą drugi dzień obrad w ramach konferencji “Kultura Wykluczenia? VIII odsłona: ofiary – milczenie”.
Na temat “Prawa zwierząt – aktywizm, walka i przyszłość” rozmawiać będą
Dariusz Gzyra i Marcin Urbaniak, a dyskusję poprowadzi Joanna Hańderek.

Dariusz Gzyra – Członek Polskiego Towarzystwa Etycznego, działacz społeczny, publicysta, doktorant w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, wykładowca na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku antropozoologia. Zajmuje się kwestiami etycznymi związanymi z relacjami człowieka z resztą zwierząt oraz estetyką. W 2018 roku ukazała się jego książka „Dziękuję za świńskie oczy. Jak krzywdzimy zwierzęta” (Wydawnictwo Krytyka Polityczna), dzięki której w tym samym roku został zgłoszony do nagrody Paszporty POLITYKI. Jest także autorem licznych artykułów w recenzowanych monografiach oraz czasopismach naukowych, regularnie uczestniczy w konferencjach krajowych i międzynarodowych.

Joanna Hańderek – filozofka kultury i współczesności, aktywistka i polityczka, dr habilitowana, prof. UJ. Pracuje i działa w Krakowie. Swoją działalność określa jako “pracę na rzecz równości i poszanowania różnorodności, akceptacji niezależnie od tego kim jest i jaki jest”.

Marcin Urbaniak – dr hab filozofii, ekoetyk, kognitywista i popularyzator nauki. Autor prac nie przejmujących się sztywnymi podziałami na “dziedziny”, pełnych szalenie inspirujących myśli, wykorzystujących w refleksji nad naszym miejscem w świecie metodę filozoficzną, neuronauki, nauki o kulturach i językach.

RELACJA:

Wczoraj podczas dyskusji Prawa zwierząt – aktywizm, walka i przyszłość. Urbaniak, Gzyra i Hańderek na Kulturze Wykluczenia organizatorka Joanna Hańderek zapowiedziała już przyszłoroczny temat konferencji Kultura Wykluczenia, którym będzie wykluczenie Gai, Matki Ziemi oraz konsekwencje tego wykluczenia, składające się na katastrofę klimatyczno-środowiskową. Jeżeli konferencja odbędzie się w planowanym terminie, powinna pokryć się czasowo z 26 Szczytem Klimatycznym w Glasgow.
Dodatkowo, przegrana Trumpa – upadek głównego wroga klimatu i bioróżnorodności – budzi nową nadzieję co do działań Bidena w kwestii dekarbonizacji (nie gazem i nie drzewem) oraz energetyki atomowej… Za rok będzie idealna okazja do publicznego komentarza. Tymczasem wrzucam kilka rzeczy, które poruszyłem na bieżącej konferencji podczas prelekcji Milczenie wobec zbrodni przeciwko naturze. Marcin Urbaniak na Kulturze Wykluczenia

—————————————————————————————————-

TYLKO DLA TWOICH OCZU webinarium
Sobota, 7 listopada 2020 o 11:00 – 14:00

Organizator: Anna Wilczek

Zawodowo architekt, urbanista, projektant wnętrz, doradca Feng Shui, artystka, malarka.
Ale również… Międzynarodowy Sędzia Felinologiczny Wszystkich Ras FIFe.
Autorka książki o rasie Cornish Rex wydanej w 2006 oraz autorka wielu artykułów o kotach do magazynów felinologicznych m.in. w Polsce, Norwegii, Szwecji, Danii, Finlandii, Holandii i Australii. Redaktorka magazynu KOT (2006-2010).
Członek, później Sekretarz FIFe Cornish Rex Breed Council (2004 – chwila obecna). Członek Felis Belgica/FIFe.
Gospodarz i współorganizatorka Światowej Wystawy Kotów Rasowych FIFe’2011 w Poznaniu.
Vice prezes Felis Polonia (2008-2013), Sekretarz Komisji Wystawowej FIFe (2010-2013).
Organizatorka i inicjatorka wielu seminariów, wykładów dla hodowców, sędziów i uczniów sędziowskich pod auspicjami FIFe. Wielki propagator szeroko pojętej edukacji wśród hodowców.
Hodowczyni i miłośnik kotów Cornish Rex z przydomkiem „Cattus de Lux”.

O seminarium…
Proponuję Państwu interesujący i mega artystyczny wykład on-line, który przeniesie nas wszystkich do magicznego świata, jakim są kocie oczy. Porozmawiamy o kolorach w ogóle i w szczególe. Dowiemy się jak powstaje kolor kocich oczu, od czego zależy jego intensywność lub jej brak. Opowiem Państwu, jak ważny i czy ważny dla sędziego jest kolor oka podczas oceny na wystawie. Przede wszystkim jednak przyjrzymy się naturze i tam znajdziemy inspiracje w rozumieniu barw, różnic między nimi i kontrastów. Będzie przystępnie, ciekawie i bardzo kolorowo. Zapraszam serdecznie !
Koszt: 100 zł

Zapisy: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSd_N8XieojaB6hJID_m5jjGVbPg3hgKaFJdMyE21iFciKIaXA/viewform?fbclid=IwAR2WIiX3LtQEZ-feGC9fe4lc2OgAVpqBmFH1Y87SFfTc5VmfbSK4F8PzIXc

Konto do wpłaty:
Bank Santander
98 1090 2705 0000 0001 2356 4253
Tytuł wpłaty: “webinarium 7.11.2020 + imię i nazwisko uczestnika”.
Proszę o przesłanie mailem potwierdzenia przelewu.
Kontakt: cattusdelux@gmail.com ; (+48) 691 54 23 64
Plan spotkania:
11:00 – 12:30 wykład
12:30 – 13:30 odpowiedzi na pytania, dyskusja

———————————————————————————————————

Webinar. Kocie oczy – od objawów do leczenia. Czyli jak rozpoznać i pomóc w domowych warunkach.
Sobota, 14 listopada 2020 o 18:00 – 22:00
Organizator: Educatsja

Zapraszamy na webinarium
Kocie oczy – od objawów do leczenia. Czyli jak rozpoznać i pomóc w domowych warunkach.
Spotkanie z lek.wet Anną Kaca

Pani Anna o sobie – Jestem absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UP we Wrocławiu. Fascynuje mnie okulistyka psów i kotów. Ukończyłam prestiżowy kurs okulistyczny organizowany przez ACVO (American College of Veterinary Opthalmologists). Odbyłam staż na oddziale okulistycznym referencyjnej kliniki Animal Health Trust w Newmarket oraz w Okulistycznej Przychodni Weterynaryjnej lek. wet. Jacka Garncarza (ESE ECVO). Jestem członkiem ESVO oraz EESVO.
W celu dalszego poszerzania wiedzy biorę udział w licznych warsztatach, szkoleniach oraz konferencjach w kraju i za granicą. Prywatnie jestem wielką miłośniczką podróżowania, gór, koni oraz posiadaczką szalonej suczki wyżła weimarskiego o imieniu Livia.

lek. wet. Anna Kaca zapozna uczestników m.in. z takimi zagadnieniami:
1. Podstawy anatomii
2. Predyspozycje genetyczne do chorób oczu – rozpoznanie i leczenie
- atrezja punktów łzowych
- entropium
- martwak rogówki
- PPM
3. Choroby nabyte- rozpoznanie, pierwsza pomoc
- herpeswirusowe zapalenie spojówek i rogówki
- wrzody rogówki
- retinopatia nadciśnieniowa
- zapalenie błony naczyniowej

Koszt udziału: 120 zł
Zapisy:
https://forms.gle/KHcbVqS3EjGcYCm98

—————————————————

Oczy są jednym z najważniejszych organów. Kiedy oko choruje, kot ma nie tylko ograniczoną zdolność widzenia, lecz także upośledzoną zdolność komunikowania się z otoczeniem. Każda zmiana w oczach, ich nieprawidłowy wygląd powinny być bezwzględnym wskazaniem do skontaktowania się z lekarzem weterynarii. Jakie choroby najczęściej dotykają kocie oczy ?

Problemy z oczami są dość powszechne – mogą przybierać formę od łagodnego zapalenia do cięższych stanów, jak np. jaskra. Zdrowe oczy są wilgotne i czyste. Jeśli występują zaczerwienienie lub obrzęk, niepokojący wyciek, łzawienie, zmętnienie, pocieranie oka przez zwierzę, przymykanie oka/oczu czy inne symptomy odbiegające od normy, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Niektóre zmiany w wyglądzie oka (np. zmętnienie) związane są z wiekiem kota, ale to lekarz weterynarz stwierdza ostatecznie, czy zmiana jest typowa dla wieku (np. stwardnienie jądrowe), czy powinna niepokoić właściciela (zaćma)

Pielęgnacja oczu

Niektóre choroby oczu mogą być spowodowane niewłaściwą pielęgnacją. Aby prawidłowo dbać o oczy, należy pamiętać o przycinaniu włosów w okolicach oczu, co jest bardzo istotne u pekińczyków, lhasa apso i maltańczyków. Zaniedbania mogą być przyczyną podrażnień czy zarysowań rogówki. Włosy należy usuwać za pomocą specjalistycznych nożyczek, przeznaczonych do przycinania włosów z okolic oczu (zaokrąglone końce, uniemożliwiające zranienie ).

Do przemywania oczu należy użyć łagodnych, sterylnych chusteczek o obojętnym pH lub płatków kosmetycznych z dodatkiem specjalnego preparatu do czyszczenia oczu lub sól fizjologiczną. Nie powinno się używać waty (jej włókna mogą dostać się do oka, powodując podrażnienie). Pielęgnację należy przeprowadzić na zamkniętym oku kota. Należy zachować ostrożność i delikatność przy pielęgnacji kotów o wypukłych oczach, żeby nie podrażnić gałki ocznej.

Na rynku dostępnych jest wiele specyfików przeznaczonych do pielęgnacji oczu lub ich okolic. Należy je stosować w zależności od problemu. Dostępne są m.in. antybakteryjne krople ze srebrem koloidalnym, kwasem hialuronowym i świetlikiem lekarskim. Według producenta koją podrażnione i suche oczy. Inne specyfiki to np. preparaty oczyszczające oczy z kurzu, brudu i ciał obcych czy też umożliwiające usuwanie zacieków pod oczami. Przed aplikacją kropli lub maści do oczu należy przemyć oczy płatkiem kosmetycznym z dodatkiem ciepłej wody lub soli fizjologicznej. Podczas zakraplania czy aplikowania maści nie należy dotykać powierzchni oka. Oczy należy przemywać w miarę potrzeb. Jeśli są zdrowe, bez zanieczyszczeń, nie trzeba ich przemywać codziennie. Zanieczyszczenia, takie jak paprochy, można próbować usunąć w warunkach domowych za pomocą dozownika czy strzykawki z przegotowaną, letnią wodą lub solą fizjologiczną. Dozowanie powinno być wykonane z wyczuciem, powoli. Jeśli ciało obce ma większe rozmiary lub dostrzegamy wyraźne uszkodzenie oka, należy niezwłocznie udać się po pomoc do lekarza weterynarii, który dobierze odpowiednie leczenie.

Schorzenia oczu

Aby zwierzę mogło cieszyć się zdrowymi oczami, dużo zależy od jego właściciela. Należy obserwować pupila, regularnie sprawdzać jego oczy, a przynajmniej raz w roku poddawać kota badaniom okulistycznym, minimalizować ryzyko urazu oczu poprzez monitorowanie kota podczas zabaw. Należy ograniczyć do minimum czynniki zewnętrze, podrażniające oczy i mogące przyczynić się do infekcji, takie jak dym papierosowy, klimatyzacja, przeciąg. Na wady wrodzone czy choroby dziedziczne oczu nie mamy wpływu, ale przeprowadzenie badań okulistycznych i/lub genetycznych we wczesnym wieku u ras predysponowanych do schorzeń pozwoli określić, czy kot jest obciążony chorobą. Pozostaje mieć nadzieję, że hodowcy będą unikać reprodukcji kotów dotkniętych chorobami.

Poniżej omawiamy najczęściej występujące schorzenia oczu wraz z objawami, które powinny
skłonić do natychmiastowej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Łzawienie

U kotów o jasnym umaszczeniu, na skórze i sierści w okolicach oczu można zaobserwować brązowe plamy. Jest to powszechny problem kosmetyczny, związany z wyciekiem łez. Powodem może być niedrożność kanalików łzowych. Łzy są wytwarzane i odprowadzane przez małe kanaliki w powiekach. U zwierząt z zablokowanymi kanalikami łzy przepełniają powieki i wypływają na zewnątrz. Istnieje kilka przyczyn nadprodukcji łez. Niekiedy powodem jest entropium, wywinięcie brzegu powieki do wewnątrz, co nie tylko blokuje drenaż, lecz także prowadzi do stanów zapalnych spojówki, rogówki. Schorzenie jest korygowane chirurgicznie. Również włosy wchodzące do oczu mogą powodować łzawienie. Należy je wówczas bezwzględnie usunąć. Inne przyczyny nadmiernego łzawienia to stan zapalny, podrażnienie oka ciałem obcym, alergia, nietypowa powieka lub rzęsa, która zwraca się do środka i drażni powierzchnię oka. Ponieważ gromadzenie się łez na sierści może prowadzić do jej filcowania, osłabienia, podrażnienia skóry i możliwego zakażenia, należy utrzymywać ten obszar w czystości. Jeśli skóra kota jest uszkodzona czy owrzodzona, można zastosować maść antybiotykową. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Cięższe przypadki mogą wymagać podawania doustnych antybiotyków lub zastosowania innych środków leczenia. Na rynku dostępne są produkty pomocne w usuwaniu brązowej plamki z włosów. Jednak mogą być one drażniące dla oczu. Nie należy ich używać bezpośrednio do oczu. Przed ich zastosowaniem warto ochronić oczy specjalną maścią okulistyczną.

Strabismus

To termin używany do opisania nieprawidłowego położenia lub kierunku gałki ocznej (zez). Zwykle obie gałki poruszają się zgodnie w różnych kierunkach dzięki działaniu mięśni zewnętrznych oka poruszających każde oko. Czasami jeden mięsień może być dłuższy lub silniejszy niż mięsień znajdujący się po przeciwnej stronie. Powoduje to przesunięcie gałki ocznej w kierunku nieprawidłowym. Może to dotyczyć jednego lub obojga oczu.
Zez zbieżny (oko odchylone w kierunku nosa) jest powszechny, np. u albinotycznych kotów syjamskich; zez rozbieżny (oko odchylone w kierunku skroni).
Zez może wystąpić w wyniku choroby układu przedsionkowego. Układ przedsionkowy znajduje się w uchu wewnętrznym, pomaga zachować równowagę i prawidłową postawę ciała. Jeśli nie funkcjonuje prawidłowo, powoduje zaburzenia ruchu oraz nieprawidłowe ustawienie głowy, oczu i/lub całego ciała.
W przypadku zwierząt, u których stwierdzono uraz lub uszkodzenie nerwów czy układu przedsionkowego, konieczne jest znalezienie i leczenie przyczyny. Czasami pomocne są leki przeciwzapalne. Jeśli zez jest dziedziczny, nie zaleca się leczenia, ponieważ zaburzenia są na ogół problemem kosmetycznym, który nie wpływa na jakość życia. Oczywiście nie jest zalecana hodowla/rozród osobników dotkniętych chorobą.

Dysplazja siatkówki

Odnosi się do zaburzenia, w którym komórki i warstwa tkanki siatkówki nie rozwinęły się prawidłowo. Zwykle zauważalna jest u kociąt około szóstego tygodnia życia. Dysplazję siatkówki uważa się za cechę dziedziczną i zazwyczaj prowadzi do niedostatecznego widzenia oraz ślepoty. Nie istnieje skuteczne leczenie dysplazji siatkówki.

Przetrwała błona źrenicza (PPM)

Jest wynikiem nieprawidłowości związanych z rozwojem płodu. To wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źreniczej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym. Prawidłowa błona źrenicza zanika w późniejszym okresie płodowym i w pierwszych tygodniach życia. W tym schorzeniu można zauważyć zmętnienie rogówki. Nie ma leczenia.

Mikroftalmia (małoocze)

To jedno- lub obustronny niedorozwój gałek ocznych. Gałka oczna jest mniejsza od gałki typowej dla rasy. Zauważalne są oznaki upośledzenia wzroku. Wiele kotów staje się niedowidzących lub całkowicie ślepych. Nie istnieje leczenie, a osobniki nie powinny być hodowane. Małoocze może wystąpić u kociąt których matki otrzymywały pewne leki podczas ciąży. Mikroftalmia jest dziedziczna.

Heterochromia (różnobarwność tęczówek)

To termin używany do opisywania zmian w kolorze tęczówki. Zmiany dotyczą tego samego oka lub obojga oczu. Różno-barwność tęczówek może wystąpić u psów i kotów. Heterochromia nie jest uważana za problem medyczny, ale raczej normalną zmianę w kolorze oczu.

Zapalenie wątroby (choroba „niebieskiego oka”)

„Niebieskie oko” to termin używany do opisywania zmętniałej rogówki w wyniku infekcji adenowirusa typu 1. Adenowirus typu 1 jest ciężką chorobą wirusową, dotykającą koty w każdym wieku. Zwykle zaatakowana jest wątroba, stąd nazwa zapalenie wątroby, ale czasami dotyczy oka, stąd „zapalenie wątroby typu niebieskie oko”. Po ok. 10 dniach od ekspozycji na wirusy rogówka staje się niebieska, zamglona. Większość kotów mruży oczy, oko może nadmiernie łzawić. Problem częściej dotyczy kociąt niż dorosłych osobników. Jeśli wątroba jest dotknięta infekcją adenowirusa, można zaobserwować takie objawy, jak ospałość/apatia, słaby apetyt, nudności, żółtaczka (żółknięcie skóry, oczu i błon), wzdęcia. W poważnych przypadkach może dojść do śmierci. „Niebieskie oko” może być niekiedy spowodowane szczepieniem przeciw żółtaczce, stąd popularna nazwa „reakcja niebieskiego oka”. Ta reakcja rzadko pojawia się w przypadku nowoczesnych szczepionek.

Zaćma

Jest jedną z najczęstszych chorób oczu kota. Polega na całkowitym lub częściowym zmętnieniu soczewki. Zmętniała soczewka utrudnia przedostatnie się światła do siatkówki, co powoduje pogorszenie ostrości widzenia, a nawet ślepotę. Zaćma może dotyczyć wszystkich ras, niezależnie od wieku, ale u niektórych występuje częściej. Mimo faktu, że zaćma u kotów jest powszechna, wciąż niewiele o niej wiadomo. Jedyną metodą leczenia jest operacja. Wiek, w którym u kota rozwija się zaćma, jest bardzo ważny w klasyfikacji typu zaćmy oraz do określenia, czy zaćma jest wynikiem dziedzicznej cechy u niektórych ras kotów.
Stwardnienie jądra soczewki (zaćma jądrowa) jest typową zmianą, która występuje w soczewce starszych kotów. Zwykle dotyczy obojga oczu w tym samym czasie, dotyka większości kotów w wieku powyżej sześciu lat. Nie wpływa znacząco na widzenie kota i nie zaleca się leczenia.
Zaćma wrodzona to zaćma obecna w życiu płodowym. Występuje zwykle w obojgu oczach. Nie musi być uwarunkowana genetycznie. Jej powstaniu mogą sprzyjać toksyny, zakażenia.
Zaćma rozwojowa (wczesna) to zaćma rozwijająca się na wczesnym etapie życia. Podobnie jak w przypadku zaćmy wrodzonej, może być dziedziczna lub powodowana przez zewnętrzne źródła, jak uraz, cukrzyca, zakażenie lub toksyny. Powszechność dziedziczenia dotyczy takich ras, jak chart afgański i pudel standardowy.
Zaćma starcza (dojrzała) to zaćma, która występuje u kotów w wieku powyżej sześciu lat. Zaćma jądrowa, która nie jest uważana za problem medyczny, jest często mylona z zaćmą starczą.
Zaćma dziedziczna może występować niezależnie lub w połączeniu z innymi chorobami oczu. Koty zdiagnozowane z powodu zaćmy dziedzicznej nie powinny być wykorzystywane do rozrodu ze względu na prawdopodobieństwo utrwalenia choroby u potomstwa.
Zaćma cukrzycowa to najczęstszy skutek zaburzenia metabolicznego, jakim jest cukrzyca. U kotów z cukrzycą wzrasta stężenie glukozy, co jest przyczyną zmian w soczewce oka. Dodatkowa glukoza jest przekształcana w nierozpuszczalny w wodzie sorbitol, co z kolei jest przyczyną zwiększenia napływu wody do soczewki. Wzrost poziomu wody powoduje rozkład włókien soczewki i skutkuje zaćmą. Zaćma u kotów z cukrzycą może rozwijać się bardzo szybko, jeśli kot nie jest kontrolowany. Dotyka obojga oczu.
Zaćma pourazowa może być skutkiem uszkadzającego soczewkę urazu z powodu wypadku samochodowego, obecności ciała obcego, skaleczenia. Ten rodzaj zaćmy występuje zwykle tylko w jednym oku i może być skutecznie leczony chirurgicznie.
Leczenie zaćmy polega na chirurgicznym usunięciu soczewki. Obecnie nie ma dobrego leczenia niechirurgicznego. Aby leczenie było skuteczne, zwierzę musi przejść gruntowne badania w celu ustalenia, czy kwalifikuje się do operacji. Zwierzęta z niekontrolowaną cukrzycą, agresywne czy słabego zdrowia nie są dobrymi kandydatami do zabiegu. W przypadku podejrzenia zaćmy u kota należy skonsultować się z okulistą weterynaryjnym, który podejmie skuteczne leczenie.

Dystrofia rogówki

Jest chorobą dziedziczną, powodującą zmętnienie rogówki w obojgu oczach. Obszary nieprzezroczyste zawierają zazwyczaj złogi tłuszczowe. Większość kotów z dystrofią rogówki ma sześć miesięcy i więcej. Objawy to nieprzezroczyste (białawe) obszary znajdujące się w normalnie przejrzystej rogówce. W cięższych przypadkach cała rogówka może być zamglona lub niebieskawa. Wiele zmian ma charakter progresywny – ostatecznie zajmują większość powierzchni rogówki. Obecnie nie ma skutecznego leczenia tech schorzenia.

Skórzak rogówki (dermoid)

To torbiel umiejscowiona najczęściej w zewnętrznym kącie powieki oraz zewnętrznych kwadrantach rogówki. W zależności od położenia, może być źródłem dyskomfortu i bólu oczu. Zbudowana z tkanki włóknisto-tłuszczowej może być wypełniona gruczołami łojowymi, mieszkami włosowymi, włosami. Skórzaki są zmianami wrodzonymi, ale nie dziedzicznymi. Nie są progresywne.
Leczenie jest ograniczone do zabiegów, które są zazwyczaj nieinwazyjne i dobrze prognozują. Zabieg chirurgiczny polega na usunięciu wszelkich zrostów, włosów, które podrażniają oczy kota.

Zespół suchego oka

To schorzenie polegające na niewystarczającej produkcji łez. Przyczyną może być uszkodzenie gruczołów łzowych, urazy, zakażenia. Nerwy tych gruczołów również mogą ulec uszkodzeniu. Infekcje oczu i reakcje na niektóre leki (np. sulfonamidy) mogą osłabiać nerwy i/lub gruczoły. Wiele przypadków nie ma znanej przyczyny; gruczoły po prostu przestają funkcjonować na normalnym poziomie. W schorzeniu można zaobserwować gęstą, żółtawą wydzielinę. Zakażenia są powszechne, gdyż brak bakteriobójczych łez pozwala bakteriom na przepełnienie oka. Dodatkowo nieodpowiednie nawilżanie umożliwia gromadzenie się kurzu, pyłków itp. W rezultacie oczy tracą zdolność do wypłukiwania obcych cząstek i ochrony przed bakteriami. Nieleczone zwierzę cierpi na bolesne i przewlekłe infekcje oczu. Powtarzające się podrażnienie rogówki powoduje poważne bliznowacenie. Powstawanie owrzodzenia rogówki może prowadzić do ślepoty.

RELACJA:

——————————————————————————————————

Targi dla zwierzaków !
Niedziela, 15 listopada 2020 o 11:00 – 17:00
Organizatorzy: Targi dla Zwierzaków i Alicja Jurkowska

Zapraszamy na kolejną, jesienną edycję Targów dla Zwierzaków, ponownie do klubokawiarni Znajomi Znajomych, Wilcza 58a! Tak, można przychodzić ze zwierzakami !
Jest to wydarzenie skierowane do wszystkich miłośników zwierzaków, ale skupiamy się na asortymencie dla psów i kotów
Na targach znajdziecie niszowe marki, polskie produkty i zagraniczne perełki. Na co dzień nie dostępne w dużych sklepach, jedyne w swoim rodzaju.
Nie zabraknie:
- najlepszej karmy i smakołyków
- zabawek
- szelek, smyczy
- ubranek
- legowisk
- akcesoriów
-suplementów
-porad
- i innych niespodzianek !
Więcej informacji wkrótce !
Wstęp dla gości bezpłatny !
Zapraszamy ze swoimi pupilami.
Zgłoszenia dla wystawców:
targidlazwierzakow@gmail.com

————————————————————————————————–

Webinar na żywo. Alergie u psów i kotów.
Niedziela, 15 listopada 2020 o 10:00 – 14:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, Dermatologia Weterynaryjna – Julia Kolasa

Webinar przeznaczony dla wszystkich właścicieli, miłośników psów i kotów. A także dla techników weterynarii, opiekunów, behawiorystów, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie alergii u psów i kotów.
Program:
BUDOWA I FUNKCJE SKÓRY
SKĄD SIĘ BIORĄ ALERGIE ?
RODZAJE ALERGII
OBJAWY ALERGII U PSÓW
OBJAWY ALERGII U KOTÓW
NAWRACAJĄCE PROBLEMY Z USZAMI
ZACIEKI POD OCZAMI
DIAGNOSTYKA, DIETA ELIMINACYJNA
LECZENIE
PROFILAKTYKA
ODPOWIEDNIA PIELĘGNACJA SKÓRY
DIETA ALERGIKÓW
DOMOWA APTECZKA
ALERGIA A WIZYTA U GROOMERA
WYBRANE PRZYPADKI

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Julia Kolasa dermatolog, stale się rozwija, kształci.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POD ADRESEM E-MAIL: KONTAKT@ANIMALIASZKOLENIA.PL
LUB PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
https://animaliaszkolenia.pl/produkt/alergie-u-psow-i-kotow/
Opłaty:
Cena – 139 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

Webinar poprowadzi:

Julia Kolasa
LEKARZ WETERYNARII
Pochodząca ze Śląska absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu. Jej pasją jest dermatologia i wszystko, co z nią związane. Jest członkiem ESVD (European Society of Veterinary Dermatology – Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologii Weterynaryjnej). Na co dzień zajmuje się dermatologią weterynaryjną w Przychodni Weterynaryjnej „Aport” we Wrocławiu.
Autorka strony internetowej, która zrzesza właścicieli zwierząt z problemami skórnymi:
facebook.com/dermatolog.wroclaw

————————————-

Czym właściwie jest alergia ?

Jest to nadmierna i nieprawidłowa odpowiedź układu immunologicznego na cząsteczki środowiskowe lub te zawarte w jedzeniu, które u większości zwierząt nie wywołują objawów chorobowych. Ostre reakcje alergiczne mogą zostać spowodowane użądleniami owadów lub lekami.
Z kolei przewlekłe reakcje alergiczne powodują długotrwałe lub nawracające objawy, które są uciążliwe dla zwierzęcia jak i dla jego opiekuna. Może to znacząco obniżyć jakość życia psa lub kota. Najczęstsze rodzaje utrzymujących się przewlekle reakcji alergicznych u psów i kotów to alergie pokarmowe, alergie skórne i alergie oddechowe.
Wśród alergii skórnych należy wymienić atopowe zapalenie skóry. Dolegliwość ta pojawia się sezonowo lub trwa cały rok. Może być wywoływana przez pyłki, pleśń, łupież, kurz, ugryzienia pcheł i innych owadów oraz pozostałe bodźce środowiskowe.
Alergie oddechowe dotyczą głównie kotów i w tym przypadku mówimy o astmie kotów. Są one szczególnie wrażliwe na alergeny zawarte w powietrzu.
Alergie pokarmowe są przede wszystkim powodowane… przez białka mięsa. Następnie nabiał, jajka i pozostałe pokarmy. Co ciekawe, alergia na zboża jest bardzo rzadka.

Objawy alergii:

Wysypka.
Najczęściej pojawia się w okolicach twarzy, na uszach, pomiędzy palcami, na podstawie ogona oraz na brzuchu.

Astma.
Koty reagują kaszlem i kichaniem na alergeny, które mogą dostać się wraz z powietrzem do dróg oddechowych.

Łzawienie z oczu i kichanie.
Pojawia się zarówno u psów jak i u kotów.

Objawy z przewodu pokarmowego.
Mogą to być wymioty, biegunki oraz problemy z gruczołami okołoodbytowymi.

Świąd.
Zarówno u psów jak i u kotów mogą powodować drapanie, ocieranie się, uporczywe lizanie, które prowadzi do kolejnych podrażnień i nasilenia objawów, ran na skórze i wtórnych infekcji.

Diagnostyka:

Przede wszystkim wizyta u lekarza. Lekarz przeanalizuje historię oraz objawy, jakie zauważył opiekun. Zbada skórę i wykluczy inne przyczyny takiego stanu. Lekarz może zalecić również testy dodatkowe, jak badanie krwi lub badanie skóry, które pozwoli lepiej zdiagnozować przyczynę. Może zalecić również testy alergiczne, ale należy pamiętać, że nie są one w 100% dokładne.

Zmiana diety.
Jeśli Twój lekarz podejrzewa alergię pokarmową, może zalecić specjalną dietę, która pozwoli zminimalizować problem. Czasami dieta eliminacyjna trwa długo, a pierwsze efekty pojawiają się dopiero po 3 tygodniach. Trzeba uzbroić się w cierpliwość! I co najważniejsze, ściśle stosować się do zaleceń lekarza i nie wprowadzać samodzielnie dodatkowych rzeczy do diety.
Po konsultacji z lekarzem weterynarii i przeprowadzonych badaniach, weterynarz może zasugerować przejście na żywienie karmą specjalistyczną dla psów alergików. Taka decyzja powinna być zawsze poprzedzona dokładnymi badaniami.

Leczenie.
Jest kilka możliwości terapii. Zawsze o terapii decyduje lekarz weterynarii po przeprowadzeniu badań. Istotne przy wyborze leków jest nie tylko leczenie samej alergii ale ogólny stan zwierzęcia.

Możliwe terapie to:
- unikanie alergenów. Jeśli tylko jest to możliwe należy usunąć alergen ze środowiska lub diety zwierzęcia.
- leki starej generacji, które są dobre w stanach nagłych, ale przy długotrwałym stosowaniu mają szereg działań niepożądanych.
- nowa generacja leków, która daje dobry efekt, ale ma mniej efektów ubocznych. Niestety, ta terapia nie nadaje się dla wszystkich pacjentów.
- najnowsze terapie. Polegają na blokowaniu cząsteczek w organizmie, które są odpowiedzialne za wywoływanie świądu.

DYPLOM NASZEGO KLUBOWICZA ZE SZKOLENIA:

———————————————————————————————————

RTG klatki piersiowej – odczyny płucne, diagnostyka różnicowa
Niedziela, 15 listopada 2020 o 12:00 – 13:30
Organizator: Ultra-VET

Zapisy oraz płatności za spotkanie możliwe są jedynie poprzez kontakt z Lubuską Izbą Lekarsko-Weterynaryjną, która jest organizacją non-profit, wspierającą prace i działania lekarzy weterynarii, dlatego cena za spotkanie pokrywa jedynie koszty organizacji spotkania. W przypadku chęci otrzymania nagrania ze spotkania technicznego, należy wysłać do izby lub do firmy ultra-vet zapytania z podaniem adresu e-mail oraz potwierdzeniem tożsamości bycia lekarzem weterynarii. Studentów prosimy o kontakt z izbą lub poprzez wiadomość indywidualną.

Prelegent lek.wet. Katarzyna Szczepańska

Pani Kasia o sobie tak mówi. Właściwie, to jestem jedynie pośrednikiem, pomiędzy aktualnym stanem klinicznym, często emocjonalnym zwierząt, a ich opiekunem. Zgodnie z praktyką i doświadczeniem, wizytacją wielu światowych ośrodków naukowych, konferencji EAVDI, wspieram diagnostykę obrazową zwierząt, gdzie od 2006 r. analizuję przypadki ciekawe, dzieląc się doświadczeniem podczas szkoleń i konsultacji z lekarzami, technikami weterynarii, a także studentami medycyny weterynaryjnej. Moja firma organizuje konferencje, szkolenia i spotkania naukowe. Fascynuje mnie anatomia/fizjologia, neurologia oraz endokrynologia zwierząt, w odniesieniu do całości funkcjonowania organizmu wraz z jego emocjami oraz potrzebami. W swojej działalności odnajduję również przestrzeń na badanie relacji, pomiędzy człowiekiem i zwierzęciem, ich konsekwencjami oraz wpływem na dobrostan.

Tematy poruszane podczas Webinaru to głównie:
“Odczyny płucne oraz ich diagnostyka różnicowa z materiałami konferencyjnymi”. + elementy kolejnych spotkań.
Całościowo w spotkaniach kolejnych będą uzupełniane o dopełnienie w zakresie:
Anatomii prawidłowej struktur klatki piersiowej (płuca, serce, naczynia krwionośne, tchawica, śródpiersie, ściana klatki piersiowej, opłucna, jama opłucnej przepona, kręgosłup, narządy przedbrzusza);
• odczynów płucnych wraz z diagnostyką różnicową; (wiedza uzupełniająca bez powtarzania poprzednich spotkań)
• zmian aktywnych;
• zmian uorganizowanych;
• anomalii rozwojowych;
• dynamiki zmian;
• przypadków ciekawych;
• ćwiczeń praktycznych/protokołów badania;
• dyskusji;
• pytań;
• konsultacji;

Prosimy o kontakt:
http://www.lilwet.pl/
organizatorem spotkania, a w przypadkach wątpliwych także z firmą ultra-vet.pl

RELACJA:
Dziękuję wszystkim za spotkanie, w tym wstępnym, technicznym webinarze, już wiemy, że w tym pełnometrażowym postaramy się o mikrofon
Dzieciom komentującym wykład następnym razem niestety skutecznie wyłączymy mikrofon ( choć było to miłe urozmaicenie ), a ćwiczenia interaktywne zostaną wydłużone, aby można było komentować zdjęcia rentgenowskie na bieżąco ❓⁉️☢️.
To było krótkie ale pouczające wydarzenie, które możecie Państwo odsłuchać w wersji nagranej, niestety w znacznie obniżonej jakości, podając swój e-mail oraz potwierdzenie bycia lekarzem weterynarii.
Miejmy nadzieję, że w kolejnym spotkaniu będzie się działo jeszcze więcej, dlatego wspólnie z Lubuską Izbą Lekarsko-Weterynaryjną zachęcamy do uczestnictwa na żywo już 15 listopada o tej samej południowej porze.

30/10/2020 - Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

Wszystkich Świętych i Dziś Zaduszny – to dni pamięci o zmarłych bliskich, również tych, którzy odeszli na czterech łapkach…

25/10/2020 - Pokazy, webinary, szkolenia i seminaria w pażdzierniku 2020 cz. 4

Żywienie w chorobach nerek psów i kotów
Sobota, 31 października 2020 o 10:00 UTC+01 – 18:00 UTC+01
Organizator: Surowe Kotki i Psy

Zapraszamy na drugie szkolenie w ramach cyklu #żywieniemaznaczenie organizowane przez Fundację Surowe Kotki i Psy !
Szkolenie dedykowane jest opiekunom zwierząt nerkowych (psów i kotów) oraz osobom chcącym pogłębiać swoją wiedzę w zakresie żywienia zwierząt. Największy nacisk będzie położony na żywienie zwierząt z przewlekłą chorobą nerek. Szkolenie będzie skupione na praktycznych rozwiązaniach, a teoria będzie ograniczona do niezbędnego minimum potrzebnego do praktycznego zastosowania przedstawianych rozwiązań.
Każdy uczestnik otrzyma certyfikat uczestnictwa oraz materiały ze szkolenia.
Szkolenie skierowane jest wyłącznie do osób, które ukończyły 18. rok życia.
Temat: Żywienie w chorobach nerek u psów i kotów

Prowadzący:

tech. wet. Agnieszka Chlolewiak-Góralczyk – dietetyk w Specjalistycznej Przychodni Weterynaryjnej Specvet

lek. wet. Aleksandra Szuba – Przychodnia św. Franciszka

Rejestracja odbywa się wyłącznie poprzez niniejszy Formularz Rejestracji:

https://forms.gle/D2oVKskKuJA3a32g8

Zakończenie rejestracji: 16.10.2020 r.
Potwierdzenie rezerwacji miejsca na szkoleniu zostanie przekazane mailowo wraz z danymi niezbędnymi dla dokonania przelewu.
Data Szkolenia: 31.10.2020 r.
Forma szkolenia: Online
Gdzie: Platforma Webex – link do szkolenia zostanie udostępniony uczestnikom przed szkoleniem
Godziny: 10-18 – w tym godzinna przerwa na lunch
Organizator Szkolenia: Fundacja Surowe Kotki i Psy z siedzibą w Markach
Szkolenie odpłatne: 350 zł, przelew
UWAGA REGULAMIN UCZESTNICTWA ZNAJDUJE SIĘ W FORMULARZU REJESTRACJI, PAMIĘTAJCIE ABY SIĘ Z NIM DOKŁADNIE ZAPOZNAĆ !!!
Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do zmiany godzin i zakresu Szkolenia oraz do rezygnacji z organizacji Szkolenia z przyczyn uniemożliwiających jego przeprowadzenie lub jeżeli liczba uczestników będzie zbyt niska.

Ramowy program:
Część I
1. Nerki – czym są i jaka jest ich funkcja
2. Choroby nerek – przyczyny i objawy :
- ostre uszkodzenie nerek
- przewlekła choroba nerek – stadia choroby
- wady wrodzone
3. Badania profilaktyczne – co i kiedy można badać, a może nas niepokoić
4. Możliwości / opcje leczenia w chorobach nerek
Część II
1. Żywienie ma znaczenie – profilaktyka
2. Co z tym białkiem?
3. Fosfor a przewlekła niewydolność nerek
4. Sód i potas
5. Sucha karma a choroby nerek
6. Mokre karmy – jak dobrać karmę dla chorującego zwierzęcia
7. Karmy weterynaryjne
8. Czy dieta BARF może być rozwiązaniem?
9. Suplementacja
10. Płynoterapia
11. Od kiedy wprowadzać żywienie specjalistyczne?
12. Kryzysy nerkowe – jak pomóc przetrwać kryzys
13. Choroby dodatkowe – jak żywić zwierzę z chorobą nerek oraz wątroby i/lub trzustki bądź jelit
14. Miejsce na Wasze pytania

——————————————–

Dieta w schorzeniach nerek u kotów

Koty nerkowe stanowią sporą grupę wśród moich pacjentów. Przewlekła niewydolność nerek staje się prawdziwą plagą. Dieta jest nieodłącznym elementem terapii w schorzeniach nerek, dlatego tak ważna jest współpraca pomiędzy nefrologiem a dietetykiem w zakresie wsparcia kota z przewlekłą niewydolnością nerek (PNN).

Dobrze dobrany schemat żywienia znacząco wpływa na kondycję i komfort życia kota. Ponadto niezwykle ważne jest wprowadzenie jak najszybciej odpowiedniej diety, która stanowi fundament leczenia oraz pozwala na spowolnienie pogarszania się stanu klinicznego pacjenta. Nie wolno zapominać o roli opiekuna, który powinien ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących żywienia swojego zwierzęcia. Musi mieć świadomość, że brak dyscypliny w realizowaniu zaleceń może skutkować pogorszeniem stanu zdrowia jego pupila. Dieta kota nerkowego musi być dokładnie zbilansowana pod kątem stosunku wapnia do fosforu, zawartości białka, sodu i potasu oraz kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3. Należy też pamiętać o prawidłowym nawodnieniu zwierzęcia i bilansie energetycznym.

Przewlekła niewydolność nerek

Przewlekła niewydolność nerek jest to postępujące i nieodwracalne zaburzenie funkcjonowania nerek, które w konsekwencji prowadzi do śmierci zwierzęcia. W poniższym artykule postaram się przedstawić podstawowe zasady żywienia kotów z PNN, ponieważ wczesna diagnoza oraz podjęte leczenie z zachowaniem odpowiedniego żywienia mogą istotnie przedłużyć życie zwierzęcia, a także podnieść jego komfort.

Przyczyny

Bardzo często podczas konsultacji dietetycznej w gabinecie słyszę pytanie: Dlaczego? Dlaczego mój kot zachorował? Czy to dlatego, że całe życie jadł suche karmy? Czy to dlatego, że często chorował na pęcherz ? Nie ma łatwej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ przyczyn przewlekłej niewydolności nerek jest wiele: nieleczone infekcje dróg moczowych, kamice i zakażenia. Również stres ma znaczenie, ponieważ u kotów może powodować idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego. Niestety, również niewłaściwe żywienie jest jedną z przyczyn coraz częstszej zapadalności na PNN i z tą świadomością opiekunom zwierząt najtrudniej się pogodzić.

Objawy

Choroba nerek długo może się nie ujawniać. W początkowych dwóch stadiach choroby objawy kliniczne są znikome lub wcale nie występują, dlatego bardzo ważne są profilaktyczne badania krwi i moczu. Warto uświadamiać opiekuna kota, że minimum raz w roku należy wykonywać podstawowe badania laboratoryjne, ponieważ dopiero w kolejnych fazach PNN stwierdza się brak apetytu, utratę masy ciała, senność, wymioty, poliurię (zwiększenie ilości wydalanego moczu ponad ilość uznawaną za normę) i polidypsję (patologicznie wzmożone pragnienie). Mocz przestaje być prawidłowo zagęszczany, co prowadzi do wzmożonej utraty wody i odwodnienia. Wielomocz i nasilone pragnienie mogą być pierwszym objawem choroby, który, jak się szacuje, występuje u 40% zdiagnozowanych kotów.

Białko

Dobra dieta nerkowa to ta o obniżonej zawartości fosforu, z kontrolowanym poziomem białka i bogata w kwasy omega-3. Organizm musi być odpowiednio odżywiony, mieć budulec, dlatego trzeba pamiętać, że drastyczne obniżenie białka w diecie będzie prowadzić do rozkładu białek pochodzenia mięśniowego w organizmie. Doprowadzi to w konsekwencji do kwasicy, zaników mięśniowych i kacheksji, a tym samym przyspieszy śmierć zwierzęcia. Spożycie białka nie jest toksyczne dla nerek. Kreatynina i mocznik, generowane poprzez rozkład białek egzogennych lub endogennych, stanowią jedynie początek długiej listy możliwych toksyn mocznicowych. Badania dotyczące ich działania na organy ludzi z ostrą niewydolnością nerek oraz cierpiących na przewlekłe choroby nerek dowodzą, że poziom kreatyniny i mocznika nie odzwierciedla współczynnika przesączania kłębuszkowego (GFR) lub toksyczności zależnej od samej obecności i interakcji wielu innych endogennych metabolitów. Produkty katabolizmu białek są wydalane głównie na drodze filtracji kłębuszkowej, tym samym dieta niskobiałkowa nie zmniejsza obciążenia metabolicznego nerek, a większość wydatków energii metabolicznej w nerkach ma związek z procesem zwrotnego wchłaniania sodu. Odpowiedni poziom białka pozwala na złagodzenie objawów mocznicy i z tego względu musi być ściśle kontrolowany, ale nie należy drastycznie go obniżać, ponieważ objawy hiperfiltracji nie ustąpią po takim ograniczeniu. Kot jest zwierzęciem mięsożernym i nawet chory potrzebuje w diecie białka pochodzenia zwierzęcego, aby zmniejszyć utratę własnych białek organizmu, a także by wesprzeć odpowiedź organizmu na sytuacje stresowe. Produkty pochodzenia zwierzęcego muszą być wysokiej jakości, nie mogą być to odpady mięsne ani same podroby. Białko roślinne jest dla kotów niepełnowartościowe i nie może stanowić podstawy ich żywienia. Należy mieć na uwadze, że obniżenie ilości białka może mieć pozytywny wpływ na wyniki badań (nie jest to równoznaczne z lepszym samopoczuciem zwierzęcia) powyżej pewnego poziomu zaawansowania choroby, ale nie ma żadnych dowodów na to, że takie ograniczenie w diecie zdrowych zwierząt zapobiega ewentualnym chorobom nerek. Z tego powodu nie należy ograniczać podaży białka w diecie kota tylko ze względu na przekroczenie pewnego wieku. Białko wysokiej jakości jest potrzebne na każdym etapie życia zwierzęcia, aby wspierać funkcjonowanie organizmu.

Fosfor

Nerki pełnią zasadniczą funkcję w zachowaniu równowagi wapniowo-fosforowej w organizmie. Potrzeba restrykcyjnego obniżania spożycia fosforu przez wszystkie zdiagnozowane zwierzęta stanowi podstawę terapii. Jest to absolutnie kluczowa sprawa. Nie chodzi o ograniczanie białka. Należy pamiętać, że dieta kota z przewlekłą niewydolnością nerek powinna zawierać stężenie fosforu i wapnia w osoczu krwi w przedziale norm fizjologicznych, co pomaga zapobiegać wtórnej nadczynności przytarczyc oraz zmniejsza ryzyko pojawienia się osteodystrofii nerkowej. U zdrowych kotów wystarczy zadbać o odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w diecie przy prawidłowej podaży witaminy D3, która właśnie w nerkach zostaje aktywowana do postaci użytecznej dla organizmu. Fosfor zawarty w pożywieniu jest wchłaniany z jelit do krwiobiegu, a następnie filtrowany w nerkach. Nerki usuwają nadmiar fosforu z moczem, do krwi wraca jedynie ilość odpowiadająca aktualnym potrzebom organizmu. Tak dzieje się w przypadku zdrowego kota, lecz u zwierzęcia z PNN nerki produkują coraz mniej tzw. aktywnej witaminy D (kalcytriolu), która umożliwia wchłanianie wapnia z jelit. Z tego powodu powstaje ciągle narastająca nierównowaga wapnia i fosforu w płynach ustrojowych – ilość fosforu ciągle rośnie. Mechanizmy kompensacyjne, którymi sterują przytarczyce, zaczynają wydzielać zwiększone ilości parathormonu (PTH) pobudzającego syntezę kalcytriolu w nerkach, przez co aktywują uwalnianie dodatkowego wapnia z kości oraz zwiększają wydalanie fosforu z moczem. To błędne koło, ponieważ niewydolne nerki nie są w stanie sprostać tym wymaganiom. Wciąż czynne nefrony mogą pracować ze zwielokrotnioną wydajnością i radzić sobie w pewnym stopniu z usuwaniem części fosforu oraz produkcją kalcytriolu – ale jedynie do pewnego momentu. Niestety, zbytnie obciążenie powoduje, że nefrony zaczynają obumierać, a stopień niewydolności nerek i zaawansowanie choroby pogłębiają się. Co gorsza, podniesiony poziom fosforu we krwi pobudza przytarczyce do wydzielania coraz większej ilości parathormonu, co skutkuje uwalnianiem wapnia z kości. Jedynie odpowiednio wysoka produkcja kalcytriolu byłaby w stanie przerwać proces wydzielania parathormonu przez przytarczyce, ale nie jest to już możliwe, gdyż nerki nie pracują prawidłowo. Dodatkowo, nadmiernie wysoki poziom wapnia we krwi wpływa na hamowanie zagęszczania moczu w nerkach (aby wydalić nadmiar wapnia), czego skutkiem jest pogłębiające się odwodnienie organizmu. Dlatego tak ważne jest obniżanie w diecie kota nerkowego poziomu fosforu – wpływa to na czas przeżycia. Poziomu fosforu w surowicy nie powinien przekraczać 5 mg/dl.

Sód i potas

Należy na bieżąco monitorować poziom sodu i potasu we krwi, ale pamiętając, że ograniczenie podaży sodu ma jedynie niewielki wpływ na ciśnienie tętnicze krwi. Prowadzi natomiast do aktywacji układu renina-angiotensyna (RAS), czego skutkiem jest nasilenie frakcjonowanego wydalania potasu (czasem hipokalemia – zbyt niskie stężenie potasu w surowicy krwi).

Omega-3

Wielonasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zawarte np. w olejach rybnych wysokiej jakości) są ogromnym wsparciem przy PNN dzięki ograniczaniu nasilenia stanu zapalnego kłębuszków nerkowych oraz krzepliwości krwi poprzez zakłócanie procesu wytwarzania prostanoidów prozapalnych. Kwasy omega-3 zmniejszają nasilenie białkomoczu, zachowanie GFR i zmniejszenie nasilenia zmian morfologicznych w nerkach. W diecie zwierząt nerkowych warto osiągnąć stosunek kwasów omega-6 do omega-3 wynoszący 2:1. Kwasy tłuszczowe omega-3 pochodzące z roślin, np. z oleju lnianego bądź rzepakowego, są bogate w kwas alfa-linolenowy (ALA), ale u ssaków ALA nie jest efektywnie przekształcany do kwasów EPA i DHA (szczegółowo omawiam te kwestie w artykule Oleje w diecie kota – tak czy nie?, „Animal Expert” 7/2018), a proces ten zachodzi jedynie w nie więcej niż 10% przypadków. Z tego też powodu oleje roślinne nie powinny być stosowane w diecie kota.

Postępowanie dietetyczne

Zawsze będzie ono ustalane indywidualnie dla każdego kota – zależnie od zaawansowania choroby, stanu zwierzęcia i jego upodobań żywieniowych. Równie ważne są możliwości opiekuna. Nie istnieją założenia i zalecenia, które można stosować u każdego kociego pacjenta. Często zdarza się, że wyniki badań nie współgrają ze stanem pacjenta. Prowadzę wiele kotów już w III i IV stadium PNN, które mimo złych wyników prezentują prawidłową masę ciała, aktywność i apetyt. Mają lśniącą i zdrowo wyglądającą sierść.
Zapotrzebowanie energetyczne psów i kotów z PNN jest identyczne jak u zdrowych zwierząt, lecz w miarę narastania objawów chorobowych następuje spadek apetytu pacjenta, co sprawia, że niedożywienie staje się kolejną komplikacją w przewlekłej niewydolności nerek. Bardzo poważną i często zabójczą. Dlatego tak ważne jest, aby odpowiednie żywienie wprowadzić od razu po zdiagnozowaniu problemu. Już takie objawy jak niski ciężar właściwy moczu czy proteinuria (obecność białka…

————————————

Choroby nerek u kota – przyczyny, objawy, leczenie

Choroby nerek są stosunkowo często wykrywane u naszych kotów. Warto dowiedzieć się o tych dolegliwościach czegoś więcej, aby umieć w porę je wykryć i — w miarę możliwości — zapobiegać ich wystąpieniu.

Nerki kota – jaką pełnią rolą ?

Opiekunowie zwierząt, którzy poszerzają wiedzę na temat gatunku swojego pupila, mają większe szanse na zauważenie niepokojących objawów i szybką reakcję. Potrafią także zapewnić zwierzęciu należytą opiekę, która pozwala uniknąć wielu poważnych chorób. Dziś skupimy się na nerkach. To parzysty narząd (każdy kot ma dwie nerki), należący do układu moczowego. Ich zadaniem jest utrzymywanie na właściwym poziomie gospodarki wodnej i elektrolitowej organizmu. Ponadto nerki odpowiadają za utrzymanie właściwego pH organizmu, regulują ciśnienie krwi i wytwarzają niektóre hormony (reninę, erytropoetynę, prostaglandyny). Pełnią także funkcję metaboliczną, regulując powstawanie aktywnej formy witaminy D. Kiedy nerki tracą swoje zdolności lub ich działanie jest zaburzone, pojawiają się objawy, które powinny zaalarmować opiekuna.

Objawy chorych nerek u kota

Choć u kotów mogą pojawić się różne choroby nerek, objawy za każdym razem są podobne. Powinny skłonić właściciela do wizyty u weterynarza, który wykona dokładną diagnostykę. Jakie zachowania należy uznać za alarmujące ?

wyraźne osłabienie, apatia, nietypowe zachowanie (np. unikanie kontaktu z opiekunem przez kota, który zazwyczaj szukał towarzystwa)
mniejszy apetyt, częste podchodzenie do miski i rezygnowanie z posilenia się
matowa, wypadająca sierść (u czarnych kotów może rudzieć)
utrata masy ciała
nieprzyjemny zapach z pyska
owrzodzenia lub ranki na pyszczku, bolesność w okolicach jamy ustnej
większe pragnienie — kot często pije, przesiaduje w pobliżu miseczki z wodą
wymioty
zmiana zwyczajów „kuwetowych” u kota — rzadsze lub częstsze oddawanie moczu, trudności z oddawaniem moczu, załatwianie się poza kuwetą
mętny mocz lub obecność krwi w moczu, zmieniony zapach
intensywne wylizywanie cewki moczowej
biegunka lub zatwardzenie
ból przy dotyku w okolicy nerek

Jakie choroby nerek mogą wystąpić u kota? Jakie badania należy wykonać ?
W przypadku schorzeń nerek bardzo ważne jest postawienie trafnej diagnozy. Upewnijmy się, że weterynarz wykonał wszystkie niezbędne badania i wie, którą z chorób należy leczyć. Od tego zależy skuteczność wprowadzonej kuracji. Badania, które może zlecić weterynarz, to przede wszystkim badanie moczu (analiza ogólna, badanie moczu na posiew i sprawdzanie osadu pod mikroskopem) oraz badanie krwi (morfologia, biochemia, jonogram), USG nerek i zmierzenie ciśnienia krwi. Choroby nerek, które mogą wystąpić u kota, to:

Mocznica

Wymaga szybkiego działania, bo nieleczona może doprowadzić do śmierci kota. Objawia się charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachem z pyska, za który odpowiada podwyższony poziom mocznika we krwi. To toksyczny produkt przemiany materii, który każdego dnia jest usuwany z krwi dzięki nerkom. Wystąpienie mocznicy wiąże się z pnn — przewlekłą niewydolnością nerek u kota.

Ostra i przewlekła niewydolność nerek (onn i pnn) u kota

To trwałe i postępujące uszkodzenie nerek, które najczęściej przytrafia się kotom w średnim lub starszym wieku. Więcej na temat przewlekłej i ostrej niewydolności nerek napisaliśmy w tym artykule. O niewydolności mówimy, gdy nerki przestają prawidłowo funkcjonować i nie są w stanie w pełni skutecznie filtrować krwi i usuwać toksyn z organizmu, w wyniku czego jest on „podtruwany” szkodliwymi produktami przemiany materii. Choć jest to choroba nieuleczalna, można spowolnić jej przebieg i odciążać pracujące nefrony.

Zapalenie nerek u kota

Może przybierać różne formy — m.in. kłębuszkowe, śródmiąższowe lub odmiedniczkowe zapalenie nerek. Te odmiany różnią się miejscem wystąpienia stanu zapalnego. Zapalenie charakteryzuje się pojawieniem się gorączki i bolesności w okolicach nerek. Może być spowodowane przez leki, bakterie i wirusy, narażenie zwierzęcia na kontakt z toksycznymi substancjami (ołów, kadm), może także pojawić się w rezultacie wystąpienia innych chorób.

Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek (PKD)

Genetyczna choroba, która charakteryzuje się występowaniem licznych torbieli w nerkach — korze i rdzeniu. Predysponowane do niej są koty perskie, himalajskie, egzotyczne i ich mieszańce. U chorego kota już w życiu płodowym pojawiają się małe, niezliczone torbiele, które w trakcie życia i rozwoju przybierają większe rozmiary, powodując powiększanie się nerek. Czasem torbiele atakują także inne narządy (trzustkę, wątrobę). Choroba przez długi czas nie daje objawów i zdarza się, że zostaje przypadkowo wykryta podczas innych badań. Z czasem może przejść w pnn, czyli przewlekłą niewydolność nerek.

Jak zapobiegać pnn u kota i innym dolegliwościom nerek ?

Choroby nerek może powodować wiele czynników. Niestety, dolegliwości związane z nerkami są trudne w leczeniu lub nieuleczalne, a sam proces kuracji bywa stresujący dla kota (i kosztowny dla właściciela). Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia chorób nerek u kota, warto:
dbać o odpowiednie nawodnienie kota — w tym celu możemy rozstawić w domu kilka miseczek ze świeżą wodą lub kupić fontannę. W sprzedaży są dostępne także specjalne fontanny z wodą dla kota. Jeśli mimo wszystko nasz mruczek niechętnie pije, warto podawać mu mokrą karmę i zrezygnować z suchego pokarmu.
zapewnić kotu dietę z wyższej półki — jeśli wybieramy gotową karmę, niech ma jak najlepszy skład, a karmiąc kota surowym mięsem, zadbajmy o różnorodność i dostarczenie wszystkich ważnych składników (m.in. tauryny, dostępnej w formie suplementów i past). W przypadku zdiagnozowanej choroby odpowiednia dieta jest kluczowym elementem leczenia !
zabierać kota na regularne badania — dzięki temu mamy szansę na szybkie wykrycie ewentualnych nieprawidłowości. Szczególnie zwierzęta powyżej 7. roku życia powinny przechodzić regularną kontrolę (badanie krwi, USG), a niepokojące zmiany należy konsultować z lekarzem weterynarii.
jeśli kupujemy kota — lepiej wybrać zwierzę z profesjonalnej hodowli, w której koty przeznaczone do rozrodu są badane, a maluchy mają odpowiednie warunki do rozwoju. Dzięki temu ograniczamy ryzyko wystąpienia groźnych chorób genetycznych (jak wielotorbielowate zwyrodnienie nerek) i nie wspieramy pseudohodowli, nastawionych wyłącznie na zysk.

Na szczęście choroby nerek nie muszą być wyrokiem dla kota. Pod okiem troskliwego opiekuna i doświadczonego lekarza weterynarii, zwierzak może komfortowo przeżyć jeszcze wiele lat. Bardzo dużo zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby oraz od tego, czy właściciel zastosuje się do zaleceń związanych z dietą, podawaniem leków i regularnym kontrolowaniem zdrowia swojego pupila. Pamiętajmy jednak, że na niektóre sytuacje nie mamy wpływu, mimo najlepszych intencji. Życzymy Waszym ulubieńcom wiele zdrowia !

——————————————————————————————————

Uratuj z nami życie
Sobota, 31 października 2020 o 08:00 – 14:00
Organizator: Cztery Łapy Przychodnia Weterynaryjna

Bohater to ktoś, kto bezinteresownie pomaga.
Dlatego każdy, kto weźmie udział w naszym wydarzeniu, staje się Bohaterem.
Akcja jest prosta – nasi pupile oddają honorowo krew do Banku Krwi, by móc ratować inne czworonogi w potrzebie.
Serdecznie zapraszamy właścicieli ze swoimi czworonożnymi przyjaciółmi na kolejną odsłonę akcji “Uratuj z nami życie”.
O tym, że krew jest potrzebna, wie każdy.
Tego życiodajnego płynu nie można wyprodukować w żadnej fabryce, chyba że jest nią żywy organizm.
Jedynie on potrafi wyprodukować ten czerwony życiodajny płyn, dlatego właśnie zapraszamy do udziału w naszej akcji ….
Przyjść do nas może każdy, kto spełnia warunki :

http://krewdlapsa.pl/art/dawcy.pdf

Wystarczy zadzwonić do lecznicy i umówić się na dogodną godzinkę
042 649-41-50
Z wizyty u nas wypływają też pewne korzyści ;

http://krewdlapsa.pl/art/przywileje.pdf

Zapraszamy serdecznie do nas…

Sobotnia akcja dzięki Wam był niesamowita. Dziękujemy :)
❤️Oto kilku naszych bohaterów.

25/10/2020 - Informacje o najbliższych zagranicznych wystawach kotów w listopadzie.

WYSTAWY FIFe:
14/11/2020 – Estonia (EE)/TALLINN – One 1 day, 2 cert. Show – Felix
14-15/11/2020 – Russia (RU)/Pushkin – Two 1 day, 2 cert. show (category shows) – 14.11-1and 2 category, 15.11-3 and 4 category, – Felis Russica
21-22/11/2020 – Denmark (DK)/Århus – Two 1 day, 2 cert. / 21.11 Breed BIS EUR – JYRAK/FD
21-22/11/2020 – Finland (FI)/Turku – Two 1 day, 2 cert. show (category shows) – TUROK/Suomen Kissaliitto
28-29/11/2020 – Italy (IT)/BOLOGNA – Two 1 day, 2 cert. – ANFI

WYSTAWY WCF:
http://wcf-online.de/WCF-EN

WYSTAWY TICA:
https://tica.org/events/show-calendar

18/10/2020 - Pokazy, webinary, szkolenia i seminaria w pażdzierniku 2020 cz. 3

Bezpłatny Webinar “Prowadzenie ciąży u małych zwierząt”

22.10.2020 jutro o 19:00 – 21:00
Organizator: MEDiVET
Wydarzenie online
Prowadzący: Prof. dr hab. Wojciech Niżański
Webinar bezpłatny.
Rejestracja trwa do 22.10.2020 do godz. 09:00
Rejestracja na: www.edukacja.medivet.pl

Wojciech Niżański ukończył studia w 1992 r. na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej UP we Wrocławiu. W roku 1999 obronił doktorat a w 2009 habilitację z zakresu rozrodu małych zwierząt. Od roku 2011 jest zatrudniony na stanowisku profesora UP. Od 2009 r. pełni funkcję Kierownika Katedry Rozrodu wrocławskiego wydziału. W latach 2007-2013 zasiadał w Zarządzie European Veterinary Society for Small Animal Reproduction EVSSAR, a w latach 2011-2013 pełnił funkcję Prezesa EVSSAR. Członek Zarządu Głównego i Wiceprzewodniczący wrocławskiego oddziału Towarzystwa Biologii Rozrodu, członek zarządu i Prezes Elekt PSLWMZ, laureat Złotego Chirona. Przewodniczący Komitetu Nauk Weterynaryjnych i Biologii Rozrodu PAN, Lider Wiodącego Zespołu Badawczego InnoWet UPWr oraz Przewodniczący Rady Dyscypliny Weterynaria Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Opublikował dotychczas ponad 300 opracowań oryginalnych, przeglądowych i książkowych dedykowanych praktykom i pracownikom nauki. Wykładowca wielu Kongresów krajowych i międzynarodowych (m.in. Kongresy ESDAR, ISCFR, EVSSAR, AI Vets Oslo, Tuluza, Whistler, Budapeszt, Mediolan, Hanower, Wenecja, Cordoba, Berlin i inne). W roku 2014 otrzymał tytuł profesora nauk weterynaryjnych. Łączy aktywność naukową z codzienną pracą kliniczną dotyczącą rozrodu zwierząt. Zakres jego zainteresowań naukowych to zastosowanie technik wspomaganego rozrodu celem podnoszenia potencjału reprodukcyjnego u zwierząt towarzyszących i gospodarskich. Prowadzi ponadto badania nad możliwościami zastosowania biotechnik rozrodu w ratowaniu populacji ginących gatunków zwierząt. W pracy klinicznej zajmuje się diagnostyką i leczeniem zaburzeń płodności u samców i samic, położnictwem, neonatologią, sztuczną inseminacją oraz technikami wspomaganego rozrodu. Jest organizatorem wielu międzynarodowych warsztatów i konferencji z zakresu rozrodu małych zwierząt.

———————————————————————————————-

Weterynaryjne porady z Agnieszką Cholewiak-Góralczyk
22.10.2020 czwartek o 18:00
Organizatorzy: Wydawnictwo Otwarte i Surowe Kotki i Psy

W ramach Wirtualnych Targów Wydawnictwa Otwartego zapraszamy na spotkanie live z tech. wet. oraz autorką książki “Nie dla psa (i kota) kiełbasa” Agnieszką Cholewiak-Góralczyk.

RELACJA:

——————————————–

Polecamy też wspaniałą książkę KOCIE MOJO to obowiązkowa lektura dla wszystkich wszystkich kocich opiekunów, tych wieloletnich i tych świeżo upieczonych. Czy koty naprawdę chodzą swoimi ścieżkami ? Jakie są ich pierwotne instynkty i jak je zrozumieć ? Czy każdy może stać się kocim behawiorystą ?

Gdy przeczytałeś już większość poradników i wydaje Ci się, że Twój kot nie powinien mieć przed Tobą tajemnic, a mimo to nie potraficie znaleźć wspólnego języka, to właśnie książka Kocie Mojo, wydawnictwa SQN, jest dla Ciebie doskonałym rozwiązaniem. Jej autorem jest Jackson Galaxy – koci behawiorysta, dawny rockman, miłośnik i pasjonat zwierząt, a w szczególności kotowatych, przez wiele lat pomagający w schroniskach, autor bestsellerowych książek i poradników na temat kotów, znany z programu telewizyjnego Kot z piekła rodem emitowanego przez telewizję Animal Planet .

Czym więc jest tytułowe kocie mojo? W przełożeniu na język polski oznacza to mniej więcej odpowiedź na pytanie: jak zrozumieć Twojego kota i zapewnić mu szczęście, nie ograniczając jego pierwotnych instynktów w domowych realiach. Mojo jest więc odzwierciedleniem pewności siebie, która odpowiednio pielęgnowana, prowadzi do wspaniałej korelacji w życiu kota z człowiekiem. Jackson Galaxy oddaje w nasze ręce podręcznik, który czyta się niczym dobrą lekturę. Podręcznik – bowiem jego formuła prowadzi do odpowiedzi na pytanie: „jak żyć z kotem i go zrozumieć?” Książka okraszona jest ilustrowanymi ciekawostkami z kociego świata, najważniejsze porady są wypunktowane, a przez to łatwo przyswajalne; istotne zdania i pojęcia są wytłuszczone, przez co bardziej zapadają w pamieć, a sama treść napisana jest prostym językiem z wieloma humorystycznymi anegdotami.

Poradnik składa się z czterech części. W dwóch pierwszych autor skupia się na przedstawieniu czytelnikowi krótkiej historii kotów od momentu ich życia na wolności (kot pierwotny), aż do czasów ich udomowienia i powstania pierwszej kuwety. Wyjaśniona zostaje nam kocia mowa ciała, która ma na celu ułatwienie komunikacji z naszym pupilem, a także zasady kotyfikacji polegającej na tworzeniu komfortowych i przyjaznych przestrzeni domowych, aby nasze czworonogi swobodnie mogły z nich korzystać . Następnie książka zamienia się w przewodnik po kocim świecie, który pozwala nam zrozumieć zasady kociego postępowania. Jackson Galaxy próbuje uświadomić czytelnikom, jak wiele zachowań naszych pupili, które często odbieramy jako cechy charakteru, stereotypowo myśląc w stylu: „koty chodzą własnymi ścieżkami, nie da się ich wytresować”, jest źródłem problemów wynikających z niewłaściwego wychowania czy złego przygotowania mieszkania na nowego domownika. W czwartej części Jackson Galaxy udziela odpowiedzi na najbardziej powszechne problemy kocich właścicieli, między innymi: jak poradzić sobie, gdy kot drapie meble, jest strachliwy czy agresywny.

Mocną stroną Kociego Mojo jest mnogość rad oraz sugestii. Autor w wielu przypadkach przyrównuje kocich towarzyszy do osób, które pełnią w życiu konkretne role – przyjaciel, dziecko, sąsiad. Zestawia kocie problemy z towarzyszącymi nam na co dzień dylematami i życiowymi decyzjami. Wspaniałe jest to, że czytając Kocie Mojo, odnosi się wrażenie, że napisała je właściwa osoba będąca we właściwym miejscu. Autor nie wartościuje, nie sprowadza kota do roli zwierzaka domowego, stawia go na równi z innymi członkami rodziny, o których na co dzień dbamy, troszczymy się i chcemy stworzyć im jak najlepsze warunki życia. Takie podejście pozwala czytelnikowi wniknąć w kocią psychikę i spojrzeć na zachowanie naszych pupili w sposób inny niż dotychczas.

Można powiedzieć, że lektura Kociego Mojo otwiera oczy i uczy empatii wobec naszych kocich przyjaciół. Jackson Galaxy poprzez konstrukcję książki i rady, których udziela, stara się nauczyć nas przede wszystkim odpowiedzialności. Kocie Mojo to poradnik, który bez wątpienia można polecić właścicielom kotów, jak również tym, którzy dopiero co decydują się na takiego pupila. To książka, która przybliża nas do tego, by choć w małym stopniu poczuć się jak koci behawiorysta :).

————————————————————————————————-

Webinar: Rozwój i socjalizacja kociąt. Koszt: 95 zł.
Piątek, 23 października 2020 o 19:00 – 21:00
Organizator: Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia

Każdy gatunek ma w swoim wzorcu rozwojowym okresy, które określamy jako krytyczne. Są to „okna czasowe”, w których dany gatunek najszybciej i najłatwiej nabiera nowych umiejętności. Nasz kot nie jest w tej kwestii żadnym wyjątkiem. Socjalizacja, zarówno wczesna jak i późna, to niezwykle ważne okresy nie tylko poznawania świata i reguł nim rządzących, ale również podstawowych kompetencji społecznych. Choć w tym przypadku znacznie ważniejszy wydaje się okres późnej socjalizacji, podwaliny dla niego buduje okres wczesnej socjalizacji, często niedocenianej i przeoczanej, bo przypada na okres, kiedy najważniejsze wydaje nam się chronienie kociąt przed światem zewnętrznym. Nieprawidłowa socjalizacja skutkuje lękiem przed innymi kotami, nieumiejętnością rozpoznawania wysyłanych przez nie sygnałów komunikacyjnych, deficytami w zachowaniach związanych z zabawą oraz nieumiejętnością radzenia sobie z negatywnymi emocjami. O tym, jak prawidłowo socjalizować kocięta i jak radzić sobie w przypadkach, gdy kociej mamy zabraknie, porozmawiamy na naszym październikowym webinarze. Zapraszam!
Zapisy: https://docs.google.com/…/1zsyL0MjewXmtYT_P7STr49…/

Co decyduje o gotowości kocięcia do opuszczenia matki ?
- samodzielne pobieranie pokarmu ?
- korzystanie z kuwety ?
- odstawienie przez matkę od sutka ?
- umiejętność radzenia sobie z separacją od matki ?
- umiejętność radzenia sobie z separacją od rodzeństwa ?
- jakieś inne czynniki ?

Socjalizacja wczesna, nazywana też socjalizacją pierwotną to czas, w którym kocię chłonie nowe bodźce. Jest na nie otwarte, nie wykazuje lęku przy nowych obiektach, jest wszystkiego ciekawe, tak naprawdę ciekawość jest najsilniejszym popędem w tym okresie. Z punktu widzenia kształtowania się kociej osobowości, jest to niejako trening reagowania na nowe rzeczy. U kociąt jest to bardzo krótkie “okno”, bo zamyka się w 7. tygodniu życia. Potem świat nie wydaje się już tak bezproblemowy i przyjazny. Na webinarze powiemy sobie nie tylko o tym, jak najlepiej wykorzystać ten czas, ale również o tym, jak spróbować nadrobić straty, gdy z różnych powodów okres wczesnej socjalizacji nie przebiegł tak, jak powinien.

Mówiąc o rozwoju kocięcia, o jego socjalizacji, najczęściej mamy na myśli socjalizację wczesną. Jej brak bądź nieprawidłowy przebieg czynimy odpowiedzialnym za wszystkie późniejsze niepowodzenia wychowawcze. Czy rzeczywiście tak jest? A co z socjalizacją późną, która jest procesem trwającym całe życie, czy nie da się w tym okresie naprawić niedostatków wczesnego dzieciństwa? Ja się za to zabrać? Czy kota w ogóle da się wychować? Co właściwie rozumiemy pod tym pojęciem? Zapraszam na webinar, i oczywiście zwyczajowo już na dyskusję po nim !

W większości przypadków jakiekolwiek interakcje pomiędzy kotami, w których nie leje się krew, uważane są przez opiekunów za zabawę, w rzeczywistości są natomiast, jeśli dochodzi do kontaktu fizycznego, agresją, niejednokrotnie wynikającą z chęci zabawy, ale nie zmienia to ich charakteru, SĄ to zachowania agresywne. Niestety, bardzo wiele kotów żyje w napięciu, a niekiedy wręcz w chronicznym stresie, bo ciągle pokutują mity o dominacji i “ustawianiu się” kotów. Nic z tego nie jest prawdą, a zachowania, których w porę nie wygasimy, przechodzą w nawyk, po jakimś czasie mamy kota z tajemniczą alergią, albo innymi chorobami z atrybutem “idiopatyczny”, albo brudzenie poza kuwetą, i nikt nie wiąże tych spraw z życiem w ciągłym strachu i niepewności. Czy mogę sobie odpocząć? Czy on zaraz znów mnie zaczepi? Czy mogę podejść do kuwety? A już traktowanie otwartych walk (to nie jest do Autorki posta, tylko do niektórych wypowiedzi w temacie) jako czegoś, co po prostu się zdarza, napawa mnie zwyczajnie fizycznym bólem. Nie rozumiem, jak można nie mieć elementarnej empatii, żeby nie widzieć nieszczęścia gnębionego kota. Czyli drugi dzień patelnią po głowie w rodzinnym układzie nie jest w sumie niczym złym, poza tym to taka super para, kochają się na pewno, nomen omen, “na zabój”.
Bawienie się z kotami, gdy już mamy konflikt, nie jest dobre – uczy koty, że żeby skupić na sobie uwagę opiekuna, trzeba pogonić tego drugiego… Trzeba zawsze być krok przed kotami, a przede wszystkim odpowiedzieć sobie na pytanie, DLACZEGO robią daną rzecz. Bez znalezienia przyczyny danego zachowania nie mamy szansy na jego modyfikację.

Te i jeszcze więcej pytań zadają sobie nieustająco zajmujący się odchowem kociąt opiekunowie, zarówno tych urodzonych w hodowlach, jak i tych znalezionych czy odratowanych w różnych, niekiedy bardzo trudnych okolicznościach. Jak pomóc kociętom przejść prawidłowo okres socjalizacji niezależnie od warunków, w jakich przyszły na świat? Czy jest to w ogóle możliwe? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań poszukamy na naszym październikowym webinarze.

Webiner poprowadzi: Dorota Szadurska

Jest ona praktykującą behawiorystką specjalizującą się w problematyce kociej. Poznawanie kociego języka jest procesem długim i na pewno nigdy się nie kończy, więc choć przez moje ręce przewinęły się już setki kotów, nadal pojawia się jakiś nowy, jakiś udowadniający mi, że jeszcze ciągle nie jestem “Kobietą-Kotem” :) Jest certyfikowaną behawiorystką COAPE, kursu “Studium Kot”, a obecnie słuchaczką Advanced Diploma Applied Animal Behaviour (Feline) Level 5 i członkiem International Society of Animal Professionals. Od 12 już lat uczy opiekunów rozumienia skrytego kociego świata, pomagam im w poprawianiu relacji z ich podopiecznymi i w rozwiązywaniu problemów, które pojawić się mogą w najlepszym nawet kocio ludzkim układzie. Zaprasza do poczytania poradnika znajdującego się na tej stronie, a w razie problemów do kontaktu.

PIĘKNE CERTYFIKATY JAKIE OTRZYMALI NASI KLUBOWICZE:

——————————————————————————————————

Forum Hodowców Kotów – seminarium genetyczne – webinar
Sobota, 24 października 2020 o 10:00 – 17:00
Organizator: Chello Event

Ruszyły zapisy na długo oczekiwane seminarium poświęcone w głównej mierze zagadnieniom z obszaru genetyki.
Cieszymy się ogromnie z potwierdzenia swojego udziału a tym samym deklaracją podzielenia się swoją wiedzą przez:
Panią prof. dr hab. Elżbietę Wirth-Dzięciołowską, cenionego naukowca, genetyka z warszawskiej SGGW i Centrum Onkologii oraz autorkę bestselerowego PORADNIKA HODOWCY KOTÓW

oraz
Pana Alberta Wojciecha Kurkowskiego – drugiego wiceprezydenta największej na świecie federacji felinologicznej – WCF (World Cat Federation). Międzynarodowy sędzia felinologiczny wszystkich ras: licencja w WCF, gościnnie w: CFA, ICU, TICA, ASC … i innych, w FIFe 1993-2013. Prezydent FPL „Felis Polonia” (2005–2013), przewodniczący Komisji Wystawowej FIFe (2001–2010), od 2014 r. Honorowy prezes FPL „Felis Polonia”. Oficjalny wykładowca seminariów felinologicznych WCF.

W czasie trwania forum omówimy zagadnienia z podstaw genetyki, m.in.: podstawy dziedziczenia, współdziałanie międzygenowe, opracowanie planu hodowlanego (analiza rodowodu, wady uwarunkowane genetycznie) oraz wiele innych ciekawych tematów.

Spotkanie będzie mieć formę webinaru
Przed spotkaniem każdy z uczestników otrzyma swój unikatowy token (jeden uczestnik= jeden token). Spotkanie odbędzie się za pośrednictwem platformy online.
Cena 270 zł brutto
Link do rejestracji udziału:

https://docs.google.com/…/1FAIpQLScj1P9felGnzK…/viewform

Link do regulaminu:

https://www.facebook.com/notes/chello-event/regulamin-udziału-w-wydarzeniu/132107404984108/

To będzie unikalne spotkanie bo w ten sposób uczestnicy stają się w dużym stopniu twórcami programu. W czasie trwania forum omówimy zagadnienia z podstaw genetyki, m.in.: podstawy dziedziczenia, współdziałanie międzygenowe, opracowanie planu hodowlanego (analiza rodowodu, wady uwarunkowane genetycznie) ale oprócz tego, wykładowcy odniosą się do wybranych zagadnień zgłoszonych przez uczestników (tematy NIE zostały przeredagowane):
1. Kiedy występuje polidaktylia u kotów?
2. Dziedziczenie koloru iliowego i innych rozjaśnionych.
3. inbred czy i kiedy warto go zrobić?
4. Inhibitor koloru brązowe u bengali – genetyka koloru srebrnego
5. przekazywanie bieli u shadedów,jak rozpoznać u kociąt czy jest z bielą
6. Jak charakter matki i ojca wpływa na potomstwo? Jaki wpływ na kocięta ma wychowanie przez opiekuna w porównaniu do dziedziczenia przez nie niepożądanych cech?
7. Dlaczego biały kot często jest głuchy?
8. Załomek -temat często pomijany i przemilczany przez hodowców. Czy koty z załomkiem faktycznie niosą inne wady ? czy rodzeństwo też powinno być wycofane z hodowli ?
9. genetyka koloru oka
10. “Genetyka złotego koloru.
11. Genetyka cieniowania 11 i 12 oraz ekspresja 12 np na złotym kocie brytyjskim. Czy ny12 z “”białym”” futrem na palcach to jest już inny kolor? wnętrostwo, czy wnetr może być użyty w hodowli? Czy powinien zostać wycofany z planu hodowlanego kot z wnętrostwem jednostronnym lub obustronnym ?”
12. Pytanie o nadrzędność genów – o ile takie jest w obrębie genów M3 i M4.
13. Jak to jest z kotami z bielą 02 i 01. Czytamy, ze te koty dają zawsze maluchy z bielą a widziałam nie raz jak kot 02 dal solida
14. dziedziczenie różnych oczu ( heterochromia) u kotów innych niż białe
15. jak kluby i sędziowie podchodzą do tego, że rasy ewoluują? Często standard rasy rozbiega się ze standardem kotów hodowlanych.
16. Fenotyp MCO w kontekście „starego i nowego typu”. Na jakich cechach zewnętrznych powinien aktualnie skoncentrować się hodowca dążący do posiadania „ideału”? Jak ewolucja kufy i ucha wpływa na ocenę kota ustandaryzowanego wg tzw „starego typu”. Czy „stary typ” poprawiamy uchem „nowego” czy krzyżujemy stare ze starymi a nowe z nowymi?
17. jak to jest: mamy standardy rasy, każdy sędzia ocenia kota w/g punktacji a 1 dnia wygrywa kot a z kotem b i c a 2 dnia wygrywa kot c. Co może na to wpłynąć? To samo w BISach: często kot, który dzień wcześniej dostaje BOBa ( nieważne którego ) w BISie nie dostaje nawet 1 głosu w porównaniu z kotami, z którymi dzień wcześniej wygrał.
18. Jak to jest, że na 1 wystawie kolor określony jest przez 2 sędziów na innej powoduje eliminacje kota z oceny. To wieczna zagadka wielu hodowców.
19. Jakie błędy popełniają hodowcy podczas prezentacji kota, który mógłby wygrać najwyższą ocenę a jednak przegrywają nawet z kotem „gorszym”. Co może na to wpłynąć ? Mam na myśli takie błędy jak np. niewidoczny numerek, ale co jeszcze.
20. Jak sędzia ocenia kota, który w czasie prezentacji zacznie się wiercić lub wyrywać bo np. coś go zaswędziało, jest mu niewygodnie ? Jak taki incydent może wpłynąć na ocenę, co w tej sytuacji powinien zrobić hodowca ? Np. postawić kota na podłodze, poprawić go, pogłaskać itp. ? Czy czekać ?

Uczestnicy seminarium genetycznego FORUM HODOWCÓW KOTÓW, które odbędzie się już w najbliższą sobotę w formie webinaru zadali wiele ciekawych pytań do naszych prelegentów: prof. Elżbiety Wirth-Dzięciołowskiej oraz Alberta Wojciecha Kurkowskiego. Spotkanie potrwa 8 godzin (9.00-17.00) a dla tych z Państwa, którzy maja inne plany na sobotę mamy dobrą wiadomość: nagranie będzie dla Was dostępne przez 7 dni.

Co jeszcze chcielibyście wiedzieć ? Bądźcie z nami i zadajcie kolejne pytania na czacie.

———————————–

Kiedy decydujemy się na kota rasowego, spodziewamy się konkretnych, przewidywalnych jego cech. Nie tylko wyglądu, ale również charakteru i predyspozycji psychicznych. No, i oczywiście chcemy mieć zdrowe zwierzę. Tymczasem kocia arystokracja z rodowodem, z hodowli, wcale nie musi być wolna od wad genetycznych.

Najważniejsza jest pewność, że w przypadku obu kotów, które kojarzymy, nie występowały wady genetyczne. Najlepiej byłoby umieszczać w rodowodzie zwierzęcia, obok danych dotyczących pochodzenia i umaszczenia, również informację o pojawiających się wadach genetycznych. Niestety, nie ma takiego wymogu i nie leży on w interesie hodowców, gdyż automatycznie deklasowałby jego hodowlę. Ale bez takiej wiadomości nie ma możliwości wyeliminowania pewnych wad.

Jakie błędy genetyczne mogą wystąpić w przypadku nieprawidłowego kojarzenia kotów ?
Są różne. Zupełne niegroźne dla zwierzęcia, jak np. załamek ogona, który jedynie może wyglądać niezbyt ładnie przy wąskim ogonie, bo już przy puszystym jest niewidoczny, ale kotu w niczym nie przeszkadza. Nie znamy wszystkich przyczyn tego stanu rzeczy; może to być czynnik genetyczny i kotek urodzi się z załamkiem ogona, ale też może być środowiskowy – koniuszek ogonka małego kotka może zostać przygnieciony i pozostanie odkształcony. Skutek będzie ten sam. Jeśli jednak w tej samej rodzinie rodzą się kocięta z załamkiem ogona, to możemy podejrzewać, że cecha ta uwarunkowana jest genetycznie. Ale są też i poważne, nieuleczalne schorzenia.

Od czego zależy, czy wada będzie dla zwierzęcia niebezpieczna ?
Przede wszystkim od zasięgu zmian, jakie powoduje w organizmie, od tego czy dotyczy ważnego dla życia zwierzęcia narządu czy procesu fizjologicznego, a także od uwarunkowania genetycznego. Mendel, kiedy formułował swoje teorie, opierał się na cechach uwarunkowanych jednym genem i prostym założeniem dominacji lub współdominacji alleli (allel – jedna z wersji genu). Dziś wiadomo, że cech jednogenowych jest niewiele; większość wad warunkuje kilka genów, których współdziałanie może dawać różne nasilenie cechy, przede wszystkim u zwierząt różnych ras. Są jednak cechy uwarunkowane pojedynczym genem o charakterze dominującym. Wystarczy wtedy obecność jednego allelu powodującego wadę, aby była ona widoczna fenotypowo. Niektóre z nich zostały zakwalifikowane jako cechy rasowe, np. brak ogona u kotów Manx. Zwierzęta bez ogona są heterozygotami, czyli każdy osobnik posiada dwa allele w obrębie tego genu; jeden warunkujący brak ogona i drugi warunkujący posiadanie ogona. Jeśli skojarzymy ze sobą dwa osobniki bez ogona, to wśród ich potomstwa będą kocięta z ogonkami i bez ogonów, ale część tego potomstwa nie będzie zdolna do życia. Dlatego zasadą jest unikanie takiego kojarzenia. Zalecane jest natomiast kojarzenie Manxa bez ogona z kotem o normalnym ogonie. Wówczas rodzą się kocięta z ogonem oraz bez ogona, ale wśród nich nie ma śmiertelności. Nieco inaczej wygląda sprawa, gdy wada uwarunkowana jest genem recesywnym. W takiej sytuacji mutacja, nawet szkodliwa, może nie ujawniać się przez wiele pokoleń, aż do momentu, gdy wystąpi w pojedynczej dawce u obojga rodziców. Osobniki rodzicielskie są zdrowe, ale ich potomstwo może przejawić nową wadę. Przykładem może tu być bezwłosość, wodogłowie czy torbielowatość nerek szczególnie często występująca u persów.

Czy są badania, dzięki którym można wykryć przynajmniej niektóre wady genetyczne ?
Jak wcześniej wspomniałam, wady o charakterze dominującym uwidaczniają się już przy obecności jednego allelu. Testowania nosicielstwa wad w zasadzie wymagają cechy uwarunkowane genami recesywnymi. Jest kilka podstawowych testów kojarzeniowych, zalecanych od wielu lat. Np. kojarzenie z kotem, o którym wiadomo, że ma konkretną wadę. Jeśli w miocie połowa potomstwa będzie miała tę wadę, to wiadomo, że kot jest jej nosicielem. Jest metoda kojarzenia takiego kota ze zdrową kotką, a potem z własnym potomstwem – oczywiście jedynie do testowania, nie do hodowli – i obserwowania, czy wada pojawi się w kolejnym pokoleniu. Ta metoda wymaga jednak czasu. W testowaniu ważniejszy jest samiec, gdyż w czasie, kiedy kotka wyda na świat jeden miot, on może pokryć wiele kotek. Toteż ważniejsze jest, żeby samiec nie był obciążony wadami genetycznymi. Pod koniec lat 90. rozwinęły się techniki molekularne, bardzo pomocne w diagnozowaniu uwarunkowania różnych cech. Do tej pory znano ok. 80 wad występujących u kotów, dziś wiemy o blisko stu pięćdziesięciu. Okazało się, że u różnych gatunków mogą występować te same wady, powodowane takimi samymi mutacjami. Wiemy, jaki gen je powoduje i technikami molekularnymi możemy poszukać ich u innego gatunku. Tak więc wada występująca np. u kota, może być modelem wady występującej u ludzi. Przykład: u kotów abisyńskich zdarza się utrata wzroku na skutek zaniku siatkówki. Podobna wada, o podobnym przebiegu i konsekwencjach, występuje u ludzi. Daje to możliwość poszukiwania właściwej terapii przez prowadzenie badania na kocim oku i zastosowania jej u ludzi.

Czy hodowca powinien wykonywać testy mogące wykryć bądź wykluczyć pewne wady genetyczne ?
Testy genetyczne są drogie i właściciel musiałby pokryć ich koszt. Myślę, że rzadko który się na to decyduje. Niestety, wymogu takiego nie ma, chociaż wprowadzenie takich testów, szczególnie dla cech uciążliwych dla zwierzęcia, byłoby wskazane. Jednak jak dotąd nie opracowano metod wykrywania wszystkich wad pojawiających się u kotów, można próbować ustalać te najczęściej występujące w obrębie rasy.

Jaka rasa jest szczególnie obciążona wadami ?
Najbardziej obciążone są stare rasy, które są w dużym stopniu uwsobnione, czyli hodowane w bliskim
pokrewieństwie, takie jak: Syjamy, Persy, koty orientalne. Zmiany uzyskane w procesie hodowlanym, np. smukła budowa ciała u kotów syjamskich, zwinięte ucho u kotów zwisłouchych, czy płaski pyszczek u persów, mogą być ze szkodą dla zwierzęcia. To, że klasyczny kot syjamski powinien mieć ciemniejsze zaznaczenia na dystalnych partiach swojego ciała (końcówki uszu, ogona, pyszczek), związane jest z tym, że umaszczenie reaguje na temperaturę. Im niższa temperatura, tym ciemniejsza barwa. Wydaje mi się, że już samo wyhodowanie kotów ze zgniecioną twarzoczaszką, praktycznie brakiem kanału nosowego (persy), powinno być traktowane jak wada, a nie jak cecha rasy. Takie koty mają kłopoty z oddychaniem, trudności z jedzeniem, stały wyciek z oczu, chrapią podczas snu, krótko mówiąc – męczą się. Jest to skutek pracy hodowlanej prowadzonej w kierunku utrwalenia wady, która wystąpiła u zwierzęcia. Podobnie jest ze zwiotczeniem mięśni u Ragdolli – też pierwotnie była to wada genetyczna. Koty zwisłouche – to po prostu zaburzenie rozwoju chrząstki ucha, ale też i chrząstki stawowej. W konsekwencji taki kot będzie miał, w miarę starzenia się, problemy z poruszaniem się. Tu, w celu uzyskania zdrowego potomstwa, również stosuje się metodę kojarzenia kota zwisłouchego z kotem o normalnych uszach. Genetycznie problemy ze słuchem mają koty o białym umaszczeniu, z niebieskimi oczyma. Koty o jednym oku niebieskim, a drugim pomarańczowym będą miały niedosłuch po stronie oka niebieskiego. Ta sama wada występuje u człowieka; manifestuje się pojawieniem się białego loka na głowie, jednej białej brwi bądź zmiany w tęczówce oka. Ci ludzie nie są niedosłyszący od urodzenia, ale z wiekiem głuchną, właśnie na ucho od strony tego loka, czy oka ze zmianą w tęczówce. Polega to na tym, że mutacja pojawia się we wczesnym rozwoju noworodkowym, dotyczy układu nerwowego (z tego samego pnia wyrastają komórki nerwowe i komórki barwnikowe). Stąd powiązanie głuchoty z barwą. Nie dotyczy to kotów, gdzie niebieska barwa tęczówki związana jest z rasą (Syjamy, Ragdolle – umaszczenie himalajskie); tu w grę wchodzi inny gen. Są i inne wady, jak kardiomiopatia przerostowa, która dotyczy głównie Maine coonów, czy występująca u persów torbielowatość nerek. Tych wad nie da się wyleczyć, można jedynie łagodzić ich skutki i spowalniać chorobę. Te schorzenia kotów, podobnie jak wspomniany zanik siatkówki u Abisyńczyków, stanowią model analogicznych chorób u ludzi, chorób o podłożu genetycznym.

Co to znaczy „wada recesywna” ?
Jest to trudna do wykrycia wada, której zupełnie może nie być widać u nosiciela, ale jest przez niego
przekazywana na potomstwo. Taką wadą może być wnętrostwo. Przyczyn tej nieprawidłowości może być wiele, nie tylko genetycznych, zawsze jednakże pozostanie jąder w jamie brzusznej, ze względu na zbyt wysoką dla plemników temperaturę, powoduje bezpłodność. Jeśli jednakże tylko jedno jądro pozostało w jamie brzusznej, a drugie opuściło się prawidłowo, kot zdolny jest do rozrodu i przekaże tę wadę potomstwu. Jądra z reguły usuwa się chirurgicznie z jamy brzusznej, gdyż są one podatne na choroby nowotworowe. A co ciekawe, nosicielami genów wnętrostwa może być zarówno kocur, jak kotka! Zatem wszystkie zwierzęta z miotu, w którym pojawił się wnęter, nie powinny być dopuszczane do rozrodu.

Czy koty mogą być rozmnażane w bliskim pokrewieństwie ?
Czasem są, w celu utrwalenia cech rasy, ale tylko w uzasadnionych wypadkach i obrębie jednego pokolenia (rodzeństwo lub rodzice – dzieci). Nagromadzenie tych samych genów prowadzi do ujawnienia się wad recesywnych. Decyzję o takim bliskim kojarzeniu powinien podjąć specjalista mający pojęcie o genetyce. Proszę zwrócić uwagę, że najwięcej wad występuje u zwierząt rasowych. U kotów nierasowych, w związku z dużą zmiennością genów, zdarza się to o wiele, wiele rzadziej.

Na co trzeba zwrócić uwagę, kupując kota z hodowli ?
Mieć dobry wywiad dotyczący hodowli, a zwłaszcza uczciwości jej właściciela. Warto zasięgnąć informacji od osób, które już korzystały z danej hodowli. Ktoś, kto się reklamuje, że sprzedaje mnóstwo kotów, budzi moją nieufność, bo to znaczy, że hodowla nastawiona jest na ilość, a nie na jakość. W hodowli przeważnie jest kilka kotów i nie mamy możliwości sprawdzenia, czy nie doszło do chowu wsobnego. Czasem umaszczenie zwierzęcia może być wskazówką, ale do tego trzeba znać fenotyp ojca i fenotyp matki (przy różnym umaszczeniu). Są takie krzyżówki, że konkretny rodzaj umaszczenia nie jest możliwy ze wskazywanych rodziców. Tu pomocny jest rodowód, gdzie podane jest umaszczenie kilku pokoleń wstecz. Znając zasady dziedziczenia, można przewidzieć, jakie geny kryją się pod tym umaszczeniem.

Czy prawdą jest, że rude koty mają szczególne geny ?
Gen rudości jest dominujący nad genami warunkującymi inne umaszczenia. Jeśli oboje rodzice nie mieli rudego ubarwienia, niemożliwe jest, by kocięta były rude. Nieprawdą jest, co się często słyszy, że rude są tylko samce. Owszem, szylkrety, tri- i dwukolory (czarny z rudym), są tylko kotki. Bardzo rzadko zdarzają się takie kocury i są one z reguły bezpłodne. A jeszcze rzadziej odnotowywano płodne kocury o lekkich cechach szylkretowych (tu uszkodzeniu uległ chromosom, który jest nosicielem genu rudości).

Czy zdarzają się koty-albinosy ?
Nie. Bywają całkowicie białe, ale nie z czerwonymi oczyma, co jest cechą albinizmu.

A koty bezwłose, Sfinksy ?
Pierwsze Sfinksy pojawiły się już u Azteków. W latach 60. wykorzystano pojawiającą się mutację
i wyprowadzono stąd rasę. To, co jest nowe czy nietuzinkowe, staje się pożądane i drogie. Tak jest też
z modą na kocie rasy. Myślę, że dobrze by było, gdyby hodowcy mieli jeszcze na uwadze samopoczucie i zdrowie owego modnego kota.

RELACJA:

————————————————————————————————-

Webinar na żywo. Choroby zakaźne u kotów.
Sobota, 24 października 2020 o 13:00 – 17:00
Organizatorzy: Centrum Szkoleń Animalia, Matkaweterynarka i SOS Handling Warszawa

Webinar przeznaczony dla wszystkich właścicieli i miłośników kotów. A także dla techników weterynarii, opiekunów, behawiorystów, hodowców kotów, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie chorób zakaźnych oraz szczepień kotów.
Program:
CHOROBY ZAKAŹNE KOTÓW
Panleukopenia, koci katar, wścieklizna, białaczka kotów, wirusowy niedobór immunologiczny kotów, zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP).
PROGRAM SZCZEPIEŃ KOTÓW
KOT WYCHODZĄCY I NIEBEZPIECZEŃSTWA, JAKIE NA NIEGO CZYHAJĄ Z PUNKTU WIDZENIA ZAKAŹNIKA

https://animaliaszkolenia.pl/produkt/choroby-zakazne-kot/

Opłaty:
Cena – 99 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 62 1140 2004 0000 3002 7861 3802 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

Paulina Przeździecka

Jest lekarką weterynarii. W 2017 roku ukończyła studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Warszawskiego SGGW. W swojej praktyce zajmuje się głównie profilaktyką i leczeniem zwierząt towarzyszących i gołębi. Od niedawna pracuje również jako nauczyciel w technikum weterynaryjnym. Prywatnie jest mamą półtorarocznej córeczki. W wolnym czasie czyta, robi na drutach, piszę artykuły o tematyce weterynaryjnej i prowadzi na instagramie profil @matkaweterynarka. W najbliższym czasie planuje specjalizację z chirurgii weterynaryjnej.

Koty są mistrzami w ukrywaniu chorób. W naturze to od kondycji fizycznej zależy przetrwanie kota, osobniki słabsze tracą dostęp do pożywienia, terytorium i same stają się ofiarami drapieżników.
Kot jest gatunkiem, który musimy bardzo uważnie obserwować, aby zauważyć pierwsze objawy choroby (wszyscy wiemy, że im wcześniejsza diagnoza tym potencjalnie lepsze rokowania).
➡️➡️➡️Objawy chorób/bólu:
Zmiany w zwyczajach żywieniowych,
Zaburzenia pragnienia,
Zmiany w zachowaniu (np. brak chęci do zabawy, ruchu, rzadsza pielęgnacja futra, dłuższy lub krótszy sen),
Nieświeży oddech,
Wysięk z nosa, oczu, uszu,
Zajmowanie mniejszego terytorium niż zazwyczaj (ograniczenie np. do jednego pomieszczenia),
Pogorszenie stanu sierści,
Niechęć do skakania i zajmowania wyższych partii domu np. półek,
Spadek masy ciała,
Drapanie się ze zwiększoną częstotliwością,
Objawy ze strony układu pokarmowego (wymioty, biegunka),
Problemy kuwetowe (oddawanie kału i/lub moczu poza kuwetą).
➡️➡️➡️ Należy bezwzględnie pamiętać, że najważniejsza jest profilaktyka zdrowotna naszego Pupila. Badania okresowe są bardzo ważne❕ ⬅️⬅️⬅️
Zapraszamy Was serdecznie na nasz Webinar na żywo. Choroby zakaźne u kotów.
Dowiedzcie się wszystkiego o profilaktyce i chorobach zakaźnych.
Zapisy: https://animaliaszkolenia.pl/produkt/choroby-zakazne-kot/

———————————————————————————————————

Bezpłatny webinar! “Standardy stomatologii małych zwierząt”

27.10.2020 wtorek o 19:00 – 21:00
Organizator: MEDiVET
Prowadzący: JP Gawor DVM PhD, DAVDC, DEVDC, FAVD
Webinar bezpłany !
Rejestracja trwa do 27.10.2020 do godziny 9:00
Rejestracja wyłącznie na www.edukacja.medivet.pl

Dr Jerzy Paweł Gawor (1966) ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej AR we Wrocławiu w 1992 roku.Obronił pracę doktorską w 1995 roku i otrzymał tytuł specjalisty chirurga weterynaryjnego w 1997. Od 2009 roku Fellow Academy of Veterinary Dentistry, od 2015 członek American Veterinary Dental College i European Veterinary Dental College. Obecnie jest członkiem zarządu, byłym prezydentem European Veterinary Dental College. Autor ponad 120 publikacji i prezentacji z zakresu chirurgii szczękowej i stomatologii małych zwierząt. Co roku wykonuje kilkaset procedur operacyjnych z zakresu stomatologii i chirurgii szczękowej małych zwierząt.

————————————-

Z jakimi problemami najczęściej zgłaszają się właściciele zwierząt ?

Najczęściej zgłaszanym przez opiekunów problemem jest przykry zapach z pyszczka, obfity kamień nazębny, ślinienie się, zaczerwienienie dziąseł, brak apetytu, opuchlizna tkanek miękkich pyska, ale także złamanie zęba, urazy struktur kostnych doznanych w wypadkach komunikacyjnych bądź wynikających z pogryzienia. Często są to również pacjenci z niedorozwojem twardych tkanek zębów, bądź wadami zgryzu będącymi przyczyną tak zwanego zgryzu urazowego.

Czy coś należałoby zrobić w zakresie uświadamiania właścicieli czworonogów ?

Każdy lekarz weterynarii powinien mieć choć podstawową wiedzę z zakresu stomatologii i umieć określić stan jamy ustnej pacjenta. Na tej podstawie lekarz powinien zaproponować właścicielowi program opieki stomatologicznej dopasowany do potrzeb jego pupila. Badanie jamy ustnej jest nieodłącznym elementem badania klinicznego, które powinniśmy wykonać podczas każdej rutynowej wizyty, na przykład przy okazji szczepień profilaktycznych. To my, lekarze weterynarii, powinniśmy edukować opiekunów i informować ich o tym jakie są możliwości leczenia, ponieważ na stomatologię nie składa się tylko i wyłącznie usuwanie zębów bądź kamienia. Powinniśmy umieć zaprezentować techniki mycia zębów, dobrać odpowiednie produkty do higieny jamy ustnej i przede wszystkim kompetentnie wytłumaczyć dlaczego lepiej zapobiegać niż leczyć.

RELACJA:

Wczorajszy wieczór upłynął na kolejnym szkoleniu “Standardy w stomatologii małych zwierząt” ☺️
Pacjenci stomatologiczni to faktycznie spora część psów i kotów trafiających obecnie do gabinetów weterynaryjnych. Często niestety w bardzo zaawansowanych stadiach choroby zębów i przyzębia.
Tym samym przypominam – dbajmy o stan jamy ustnej naszych pupili☺️????‍⚕️

18/10/2020 - Wieści z wystawy w Pruszkowie (WCF) 17/18.10.2020 / WORLD SHOW

W ten weekend odbyła się wystawa w Pruszkowie k. Warszawy (PL) która była zorganizowana przez Polski Związek Felinologiczny pod patronatem WCF i miała status Wystawy Światowej. Na wystawę wybrali się nasi klubowicze wraz ze swoimi kotami.

ZAPROSZENI SĘDZIOWIE:

Albert Kurkowski, Polska

Magdalena Światowiak, Polska

Kamil Kolczyński, Polska

Kaai du Plessis, Niderlandy

Miroslaw Jarmuszewski, Belgia

WCF RING Kitten, Neuter, Adult – sobota
Master Ring, Double Master Ring, Triple Master Ring – niedziela

W sobotę odbyła się bardzo miła uroczystość. Polski Związek Felinologiczny ( PZF ) świętował swoje 25-lecie – życzymy wszystkiego najlepszego dla organizacji, całego Zarządu i wszystkich hodowców oraz dalszych wielu lat owocnej pracy.

Tytuły Master i Duble Master na tej wystawie skończył kot: CH Uzma Cinkers*PL BRI a – koteczka pani Beaty Nawalany

Tytuł Junior Champion na tej wystawie skończył koty: Dorian von Walder*DE BRI a – kocurek pani Beaty Nawalany

Tytuł Inter Champion na tej wystawie skończyły koty: CH Narnia Lichi Bast*LV BRI a – kocurek pani Krystyny Szczęśniewicz i CH Nefryt Lovely Fairy*PL BRI c – kocurek pani Joanny Mrozowskiej; CH Ismena Bueno*PL BLH ns 12 – koteczka pani Aleksandry Sobkowiak

BIV-a na tej wystawie otrzymały koty: IC Narnia Lichi Bast*LV BRI a – kocurek pani Krystyny Szczęśniewicz i IC Nefryt Lovely Fairy*PL BRI c i Ducati Kitty Garden*PL BRI a 03 – obydwa kocurki pani Joanny Mrozowskiej; CH Uzma Cinkers*PL, Master i Duble Master BRI a – koteczka pani Beaty Nawalany

Koty naszych klubowiczów otrzymały NOM BIS, są to: IC Narnia Lichi Bast*LV BRI a i Felissa BriKocik*PL BRI a – obydwa koty pani Krystyny Szczęśniewicz; CH PL*Muezzi Leyla Blue BRI a – koteczka pani Bogusławy Czarneckiej; IC Nefryt Lovely Fairy*PL BRI c i Ducati Kitty Garden*PL BRI a 03 – obydwa kocurki pani Joanny Mrozowskiej; JCH Iwa Milusińscy*PL BRI g 22 – koteczka pani Beaty Gawlińskiej; JCH Dorian von Walder*DE BRI a i CH Uzma Cinkers*PL, Master & Duble Master BRI a – wszystkie koty pani Beaty Nawalany

CH PL*Muezzi Leyla Blue BRI a – BOS female cat III ( niedziela ) – wł. Bogusława Czarnecka

Felissa BriKocik*PL BRI a - BIS kitten cat III ( niedziela ) – wł. Krystyna Szczęśniewicz

CH Uzma Cinkers*PL, Master & Duble Master BRI a – BIS female cat III + BOB 2 ( sobota ) – wł. Beata Nawalany

JCH Dorian von Walder*DE BRI a – BOS young cat III ( sobota ) – wł. Beata Nawalany

KITTEN RING ( sobota )

13. LUNA INCREDIBILE*LT, BLH j 03 – 4 miejsce – wł. Shana Wittevrouw

154. CHLOE Z FIGOWEGO RAJU*PL, BRI a 03 – 5 miejsce – wł. Małgorzata Pniewska i Wiktoria Hołubek

171. MILEDI KUPIDO*LT, BRI o – 9 miejsce – wł. Inga Umbrasiene

ADULT RING ( sobota )

168. GIC CHING-GIS KHAN KUPIDO*LT, BRI n - 1 miejsce – wł. Inga Umbrasiene

3. GIC BONA WILEJKA*PL, BLH a – 3 miejsce – wł. Łukasz Wrzesień

MASTER RING ( niedziela )

139. CH UZMA CINKERS*PL, BRI a – 1 miejsce – wł. Beata Nawalany

DUBLE MASTER RING ( niedziela )

139. CH UZMA CINKERS*PL, BRI a – 1 miejsce – wł. Beata Nawalany

Ogromnie gratulujemy wszystkim klubowiczom uczestniczącym w wystawie :)

Na koniec wszyscy zwycięzcy wraz z sędziami

18/10/2020 - UWAGA !!

Wreszcie nastał długo wyczekany moment !
Koniec z pseudohodowlami sprzedającymi koty poniżej 12 tygodni życia. Koniec rozmnażania na potęgę ! Koniec sprzedawania chorych zwierząt bez konsekwencji ! Koniec mydlenia ludziom oczu na czym cierpią niewinne zwierzaczki !
Senat wreszcie przyjął poprawkę do ustawy dotyczącą określenia “kot rasowy” i “pies rasowy” jako zwierzęcia z rodowodem uznanym tylko przez ZKwP i Unię Felinologii Polskiej
Żegnajcie pseudo stowarzyszenia Burka i Kocurka….

Tylko z tych klubów kocich kupujcie Państwo koty – to są kluby w Polsce zrzeszone w WCC :)

18/10/2020 - Już jesień ………

Już jesień…chłodne noce i poranki – trzymajcie się cieplutko i nie dajcie się wirusom :)

11/10/2020 - Wieści z wystawy w Dopiewie (FIFe) 10/11.10.2020

W ten weekend odbyła się wystawa w Dopiewie (PL) która była zorganizowana przez Felis Posnania pod patronatem FIFe. Na wystawę wybrali się nasi klubowicze wraz ze swoimi kotami.

ZAPROSZENI SĘDZIOWIE:
Mrs. Britta Busse (DE) All Breed
Mrs Anna Wilczek (PL) All Breed
Mrs. Magdalena Kudra cat, 1,2,3,4C
Mr. Mirosław Skotarczyk (PL), cat 1,2
Mr.Robert Nowak (PL) cat 3,4,

Szef stewardów: Marzena Włodarska

Tytuł Premiora & Distinguished Show Merit na tej wystawie skończyła kotka: SC & DVM Pacifica Sideris*PL BSH a – koteczka pani Małgorzaty Wójcik

Tytuł Grand Inter Champion na tej wystawie skończył kocurek: IC JellyBean Cherry Land*PL BSH a – kocurek pani Katarzyny Pejas

BIV-a na tej wystawie otrzymały koty: SC & DVM James Cat’s Avenue*PL BSH a – kocurek pani Beaty Michalak; Tokio von Walder*DE BSH c – koteczka pani Małgorzaty Wójcik; IC Fanta Liliowy Zakątek*PL BSH e – koteczka pani Agnieszki Krzyżosiak

Koty naszych klubowiczów otrzymały NOM BIS, są to: SC & DVM James Cat’s Avenue*PL BSH a – kocurek pani Beaty Michalak; Tokio von Walder*DE BSH c, Harper Koci Całus*PL BSH c i PR & SC & DVM & DSM Pacifica Sideris*PL BSH a – wszystkie koteczki pani Małgorzaty Wójcik; IC Fanta Liliowy Zakątek*PL BSH e – koteczka pani Agnieszki Krzyżosiak

Tokio von Walder*DE BSH c - BIS kitten cat III ( sobota ) + BOB Young 1 ( sobota ) – wł. Małgorzata Wójcik

PR & SC & DVM & DSM Pacifica Sideris*PL BSH a – BOS neuter female cat III ( sobota ) + BIS neuter female cat III ( niedziela ) – wł. Małgorzata Wójcik

Ogromnie gratulujemy :)

Następna strona »

Nowości

Archiwum

Kontakt

Wydarzenia

Sponsorzy