Nowości

Aktualności klubowe 08/06/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w czerwcu 2021 – cz.2

Rozmowa z behawiorystką Agnieszką Marks
Wydarzenie Mieszko Eichelberger
LINK
11.06.2021 O 20:00

Pogadamy z Agnieszką na temat kotów i tego jak możemy spędzać wakacje mając kota/ty pod opieką.

Prelegenci:

Agnieszką Marks – psycholog, kocia behawiorystka; od 2007 roku prowadzi Pruszkowski Dom Tymczasowy.
Autorka warsztatów dotyczących budowania pozytywnych relacji z kotem. Absolwentka Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS oraz Studium Kot.

Mieszko Eichelberger – Zoopsycholog, opiekun zwierząt, edukator – specjalizujący się w problemach neurologicznych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych oraz w kociej agresji, szczególnie socjalnej.

———————————————————————————————————–

Opieka nad kocim noworodkiem – Neonatologia kocia – Szkolenie Online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO – LINK
Online: eduzoo.pl – LINK
12.06.2021 o 10:00 – 13:00
‼ Koszt szkolenia: 139 zł ‼

Zapisy: LINK

O szkoleniu:
Opieka nad kocim noworodkiem
• Poród domowy vs poród w lecznicy weterynaryjnej vs cesarskie cięcie – podsumowanie
• Postępowanie z kocim noworodkiem bezpośrednio po narodzinach
• Ocena po porodowa i rozwoju kociąt w kolejnych dniach/tygodniach
• Zagrożenia pierwszych tygodni życia kocięcia – przyczyny strat kociąt w miocie
• Zasady dokarmiania i wspomagania słabszych kociąt

Wykładowca:

Lekarz weterynarii Dariusz Jagódka
Jestem absolwentem Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od początku swojej pracy związany jestem z podbydgoską Przychodnią Weterynaryjną AURA z Łochowa. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (PSLWMZ) sekcji rozrodu i chirurgii. W swojej codziennej prace w sposób szczególny zajmuję się rozrodem psów i kotów, dużo uwagi poświęcając fetometrii płodowej w czasie wykonywania ciążowych badań ultrasonograficznych. Poza tym moją drugą pasją weterynaryjną jest chirurgia tkanek miękkich, w tym pełen zakres zabiegów związanych z układem rozrodczym. W ramach poszerzania swojej wiedzy uczestniczę w licznych konferencjach poświęconych rozrodowi zwierząt towarzyszących, a od kilku lat współorganizuję spotkania szkoleniowe dla hodowców. Mają one na celu pokazanie Państwu wiedzy przydatnej w planowaniu i prowadzeniu swoich hodowli. Ale przede wszystkim staram się tłumaczyć sens wykonywania różnych badań związanych z rozmnażaniem psów i kotów.

RELACJA:

Kolejna bardzo cenna wiedza zdobyta
Akademia Edu ZOO, dziękujemy :)

———————————————————————————————————–

“W GŁOWIE SĘDZIEGO”… , czyli zasady sędziowania kotów na wystawach FIFe – webinar
Wydarzenie Anny Wilczek – LINK
12.06.2021 o 11:00 – 14:00
Platforma: Zoom
Formularz rejestracyjny: LINK
Koszt: 100 zł

Plan spotkania:
11:00 – 13:00 wykład
13:00 – 14:00 odpowiedzi na pytania, dyskusja

O seminarium…
Proponuję Państwu ciekawy, pełen niezbędnych informacji, bardzo przydatny wykład on-line. Choć mówiąc szczerze nazwałabym go panelem dyskusyjnym i wzajemną wymianą myśli.
Będzie o regulaminach FIFe oraz zasadach podczas wystaw w ogóle i w dużym szczególe. Wykład dedykuję zarówno początkującym wystawcom, choć wiem, że doświadczeni też skorzystają.
Jednym słowem zapraszam wszystkich chcących posłuchać i porozmawiać o zasadach, jakimi kieruje się sędzia podczas oceny kota, wszystkich, których nurtują pytania. Porozmawiam z Państwem o tym czy i jak ważny jest standard rasy, o jego interpretacji, o wadach dyskwalifikujących, i nie tylko.
Będzie o rasach i kolorach wciąż nieuznanych oraz o tym, o czym sędzia Wam powie i nie powie podczas oceny. Dlaczego jednego dnia kot otrzymuje nominację, a na drugi dzień nie.
Będzie przystępnie, ciekawie i bardzo obrazowo. Zapraszam serdecznie !

Wystawa kotów rasowych to pokaz piękności. Subiektywnej ocenie podlega piękno. Zatem ocenianie kotów stało się dla mnie szczególnie interesującym polem do badania skutków subiektywności w ludzkich osądach, gdzie hodowcy, sędziowie i widzowie mogą wykazywać różnice zdań co do tego, który kot zasługuje na tytuł.
Często podczas ocen czy też po skończonej wystawie debatujemy na temat tego, dlaczego niektóre certyfikaty czy tytuły zostały przyznane bądź też nie. Poddajemy oceny sędziów własnej równie subiektywnej ocenie.
Czy jednak decyzje sędziów, które prowadzą do dezaprobaty ze strony właścicieli kotów / wystawców są podejmowane celowo?
I czy dezaprobata ze strony właścicieli kotów / wystawców jest zawsze uzasadniona?
O tym również porozmawiamy…

O wykładowczyni:

Annie Wilczek
Zawodowo architektka, urbanistka, projektantka wnętrz, doradczyni Feng Shui, artystka, malarka.
Ale również… Międzynarodowy Sędzia Felinologiczny Wszystkich Ras FIFe.
Autorka książki „Cornish rex” wydanej nakładem wydawnictwa Egros w 2006 oraz autorka wielu artykułów o kotach do magazynów felinologicznych m.in. w Polsce, Norwegii, Szwecji, Danii, Finlandii, Holandii i Australii. Redaktorka miesięcznika felinologicznego KOT – wydawnictwo Galaktyka w Łodzi (2005 – 2010).
Członkini Felis Belgica/FIFe. Członkini, później Sekretarz FIFe Cornish Rex Breed Council (2004 – chwila obecna). Wielka propagatorka szeroko pojętej edukacji wśród hodowców. Organizatorka, inicjatorka i wykładowczyni wielu seminariów, wykładów i warsztatów dla hodowców, sędziów i uczniów sędziowskich pod auspicjami FIFe w wielu krajach. Niektóre z nich:
LaPerm, FIFe Breed Workshop – Duffel, Belgia 2020
Cornish Rex & Devon Rex, FPL/CCA Seminarium dla hodowców – Sopot, Polska 2019
For Your Eyes Only, SVERAK Seminar w Arboga, Sweden 2018
Curls & Waves & For Your Eyes Only, ACF Judges Seminar – Adelaide, Australia 2018
For Your Eyes Only, FIFe Judges Seminar – Monte Gordo, Portugalia 2018
Comparision SPH-DSP-PEB, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgia 2018
Cornish Rex & Devon Rex, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgia 2018
Peterbald & Thai, FIFe Breed Workshop – Herselt, Belgia 2016
Cornish Rex, FIFe Breed Workshop – Hyvinkää, Finlandia 2016
Curls & Waves, FIFe Judges Seminar – Lizbona, Portugalia 2016
Korat, FIFe Breed Workshop – Tienen, Belgia 2015
Devon Rex, FIFe Breed Workshop – Schiedam, Holandia 2014
British Shorthair, FPL/CCL Seminarium dla hodowców – Łódź, Polska 2013
Handling Cats, FIFe Compulsory Seminar – Warszawa, Polska 2011
Sekretarz Komisji Wystawowej FIFe (2010-2013).
Vice prezes Felis Polonia (2008-2013).
Inicjatorka wielu seminariów felinologiczno-edukacyjnych dla hodowców w Polsce (2008-2013).
Pomysłodawczyni i współtwórca warsztatów dla stewardów w Polsce oraz rankingu Top Steward (2008 – 2013).
Gospodarz i główna organizatorka Światowej Wystawy Kotów Rasowych FIFe’2011 w Poznaniu.
Działaczka i organizatorka wielu międzynarodowych wystaw kotów w Stowarzyszeniu Miłośników Kotów Cat Club Łódź w Łodzi (2002-2013).
Hodowczyni kotów rasy Cornish Rex z przydomkiem „Cattus de Lux”.

————————————————————————————————————

PupiLove Targi we Wrocławiu
Wydarzenie PupiLove Targi i Pasaż Grunwaldzki
LINK
LINK
13.06.2021 O 11:00 – 17:00

Zapraszamy na kolejną edycję imprezy PupiLove Targi, która odbędzie się w niedzielę 13 czerwca 2021 r. we Wrocławiu.
PupiLove Targi to lokalne wydarzenie skierowane do wszystkich właścicieli oraz miłośników psów i kotów. Podczas PupiLovych Targów macie możliwość spotkać się bezpośrednio z wieloma małymi producentami niezwykłych akcesoriów i produktów dla czworonogów, którzy przyjadą z różnych stron Polski. Są to wyroby niszowe, często ręcznie wytwarzane, najwyższej jakości, których nie znajdziecie w zwykłych sklepach. Dodatkowym atutem jest to, że każdą rzecz możecie obejrzeć, dotknąć, przymierzyć i kupić, a nasi wystawcy chętnie służą Wam radą i pomocą w doborze produktów najodpowiedniejszych dla Waszego Pupila.
Znajdziecie tu m.in. przepiękne smycze, szelki i obroże, maty samochodowe, posłania, ubranka i kocyki, bandanki i zabawki, smakołyki, kosmetyki oraz inne akcesoria dla psów, kotów i ich właścicieli.

Wydarzenie odbędzie się na terenie Pasażu Grunwaldzkiego we Wrocławiu (plac Grunwaldzki 22).
Targi potrwają od 11:00 do 17:00.
Wstęp dla zwiedzających jest bezpłatny, a przyprowadzone przez właścicieli czworonogi będą mile widziane.
Zainteresowanych wystawców zachęcamy do zapoznania się ze szczegółami zawartymi w formularzu zgłoszeniowym: LINK
W przypadku dodatkowych pytań zapraszamy do kontaktu pod adresem mailowym arek@artprojectline.pl lub numerem telefonu 504 859 859.

RELACJA:

Dziękujemy za miło spędzony czas i bardzo fajnie zorganizowane wydarzenie dla naszych czworonogów ❤
Pozdrawiamy wszystkie cudowne osoby od których mieliśmy okazję coś kupić i zamienić kilka słów

———————————————————————————————————

BEZPŁATNY LIVE. Błąd weterynaryjny i prawa pacjenta – omówienie na przykładach
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i Psiparagraf.pl
LINK
LINK
LINK
14.06.2021 O 20:00 – 22:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny live z ekspertem Agnieszką Łyp-Chmielewską !!

LIVE poprowadzi:

Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska
HODOWCA, ZAWODNIK AGILITY, MIŁOŚNIK RASY CORGI
Pani Agnieszka o sobie – Jestem adwokatem wpisanym na listę Izby Adwokackiej w Katowicach. Studia prawnicze skończyłam na Uniwersytecie Śląskim, w Katowicach również odbywałam aplikację adwokacką. Już jako aplikant współpracowałam z radcą prawnym Błażejem Sarzalskim, specjalizującym się w prawie gospodarczym oraz prawie spółek handlowych. Ta współpraca ukształtowała również mnie jako adwokata posiadającego wiedzę z zakresu prawa gospodarczego, jakże ważnego dla każdego przedsiębiorcy. Pomimo tego chciałam również mieć swój własny autorski projekt. I tak już od czasu aplikacji adwokackiej rozpoczęłam udzielanie pomocy prawnej hodowcom psów rasowych, ponieważ sama jestem hodowcą jak i czynnym zawodnikiem agility. Od kilku lat prowadzę szkolenia prawne dla hodowców psów rasowych (w szczególności w Oddziałach ZKWP) pt. Czy pies jest jak lodówka. Obecnie rozpoczęłam również współpracę Centrum Szkoleń Animalia, dla którego przeprowadzam szkolenia prawne dla hodowców psów jak i kotów. Od dwóch lat prowadzę również bloga prawnego skierowanego wyłącznie do hodowców psów rasowych pt. psiparagraf.pl. W maju tego roku powstał kolejny mój autorski projekt – blog prawny dla hodowców kotów rasowych pt. kociparagraf.pl. Współpracuje z czasopismem kynologicznym Pies Rasowy na łamach którego publikowane są moje artykuły.

Błąd weterynaryjny i prawa pacjenta – omówienie na przykładach
Zapraszamy opiekunów wszystkich Zwierzaków małych i dużych
O czym będziemy rozmawiać ?
- błąd weterynaryjny – definicja, rodzaje,
- zgoda właściciela pacjenta na wykonanie zabiegu/badania,
- kiedy możemy mówić o błędzie medycznym?
- poinformowanie lekarza weterynarii o podejrzeniu błędu,
- roszczenia w stosunku do lekarza weterynarii, czyli postępowanie przedsądowe,
- porozumienie się z lekarzem weterynarii, czyli kilka słów o OC,
- pozew sądowy.
Podczas LIVE pojawią się Goście specjalni, którzy opowiedzą o swoich doświadczeniach w zakresie błędu w sztuce.

14.06‼️ godz. 20.00
BEZPŁATNIE
Transmisja na żywo odbędzie się na naszym fanpage Centrum Szkoleń Animalia na Facebooku
Z Animalią uczysz się od prawdziwych ekspertów !
Nie możesz przegapić takiej okazji ‼️
Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych nasz profil, aby nie przegapić wydarzenia!
Centrum Szkoleń Animalia
LINK
Klikajcie ‘wezmę udział’ oraz lajkujcie fanpage Centrum Szkoleń Animalia tylko wtedy będziecie na bieżąco z informacjami/zmianami jakie zamieszczamy !

———————————————————————————————————–

Kot i rośliny w jednym domu. Jakich roślin unikać i na co uważać ?
Wydarzenie Profesjonalna opieka nad Twoim kotem – Do góry kotami
LINK
15.06.2021 o 20:00

Rozmowa na Planta Verde – LINK

Rozmowa z architektą krajobrazu i roślinomaniaczką Kamillą Rachwał

Pani Kamilla o sobie. Jestem architektem krajobrazu. Pewnego razu coraz bardziej zaczęłam interesować się biologią, odkrywając że botanika jest jej dziedziną która coraz bardziej mnie fascynuje. Kochając również kreatywność i podróże, zdecydowałam się połączyć to wszystko, wybierając się na studia Architektura Krajobrazu w Krakowie. Od tej pory nieustannie pogłębiam swoją wiedzę, cały czas można mnie spotkać z nosem w botanicznych, dendrologicznych i zielarskich książkach lub pomiędzy żywymi roślinami. Spędziłam prawie łącznie pół roku na praktykach w Hiszpanii w biurze projektowym oraz szkółce roślin. Długi czas pracowałam w biurze architektonicznym w ramach praktyk, następnie dwa lata przepracowałam w biurze planistycznym, stąd również mam szeroki pogląd na sprawy w kwestii krajobrazu jako ogółu, spojrzenia na nasze miasta, wsie czy gminy i chętnie podejmuję współpracę z instytucjami w tej kwestii. Projektowałam w gminach trasy konne, szlaki rowerowe i turystyczne. Dzięki temu również nie straszne mi są programy CADowskie oraz graficzne. Przeprowadziłam dziesiątki warsztatów i zajęć o kreatywnej lub roślinnej tematyce. Obecnie współpracuję z firmami, instytucjami oraz osobami prywatnymi w dziedzinie planistyki, botaniki oraz architektury krajobrazu. Od kilku lat prowadzę profil na FB – Planta Verde, a od lipca 2018 – konto na Instagramie @planta.verde, z cudownie zaangażowaną społecznością. Dzięki moim projektom niejedna osoba może już się pochwalić pięknym ogrodem czy zielonym wnętrzem, coraz częściej odbieram wiadomości od osób, które dzięki moim wpisom zaczęły wnętrzem, coraz częściej odbieram wiadomości od osób, które dzięki moim wpisom zaczęły przygodę z roślinami i wpadły w tą pasję jak śliwka w kompot. Nie boję się testować różnych rzeczy i umiejętności. Prywatnie jestem harcerką, szczęśliwą narzeczoną, osobą kochającą góry, jogę, język hiszpański, rękodzieło, dobre książki i jeszcze lepszą kawę.

08/06/2021 - Na wesoło………

02/06/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w czerwcu 2021 – cz.1

Trening medyczny – koty.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów
LINK
LINK
05.06.2021 o 10:00 – 14:00

Kolejny wyjątkowy webinar w Centrum Szkoleń Animalia
Trening medyczny to niezwykle ważny aspekt kociego komfortowego życia.
Zabiegi higieniczne i weterynaryjne są traumą dla wielu kotów i właścicieli, naucz się jak pracować z kotem, aby zmniejszyć jego dyskomfort w gabinecie weterynaryjnym czy podczas zwykłego, domowego obcinania pazurów.
Webinar przeznaczony dla właścicieli, opiekunów w fundacjach i domach tymczasowych, hodowców. A także dla lekarzy weterynarii, techników weterynarii oraz studentów abyście Państwo mogli podpowiedzieć Opiekunom, jak mają pracować z kotem aby kolejne wizyty przebiegały komfortowo i bez stresu dla pacjenta.
Program:
- STRES W ŻYCIU KOTA
- REDUKCJA STRESU W PODRÓŻY I W GABINECIE WETERYNARYJNYM
- NAUKA W ŻYCIU KOTA
- OBCINANIE PAZURÓW
- MYCIE ZĘBÓW
- ZAZNAJOMIENIE Z TRANSPORTEREM
- PODAWANIE LEKARSTW
- PODSUMOWANIE: 10 ZASAD TRENINGU MEDYCZNO-PIELĘGNACYJNEGO KOTA

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, dyplomowany koci behawiorysta Blanka Majewska, stale się rozwija i kształci.
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie online, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
LINK
Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 79 zł.
Cena REGULARNA 139 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika
Wystawiamy faktury VAT.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru na żywo – online. Każdy z uczestników przed rozpoczęciem transmisji otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu.

Webinar poprowadzi:

Blanka Majewska
Dyplomowany koci behawiorysta, założycielka marki Catosfera Szczecin. W codziennej pracy wraz ze swoim zespołem świadczy usługę catsittingu – dochodzącej opieki nad kotem na czas wyjazdu klientów. Oprócz konsultacji behawioralnych zajmuje się edukacją opiekunów. W myśl przystającej do kociej natury maksymy „lepiej zapobiegać niż leczyć” prowadzi konsultacje aklimatyzacyjne, podczas których wspiera opiekunów w prawidłowym wprowadzeniu kota do nowego środowiska i przygotowania go na zmiany (np. pojawienie się drugiego kota, przeprowadzka, powiększenie rodziny). Prywatnie opiekunka dwóch adoptowanych kotek: Krówki i Burki.

RELACJA:

No i już po szkoleniu Trening medyczny – koty. Dziękujemy Centrum Szkoleń Animalia oraz Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów. Dużo cennych rad na temat oswajania kotów z transporterem, strzykawką, podawaniem tabletki, wyprawą do weterynarza. Polecamy śledzenie kolejnych webinarów !

————————————————————————————————————-

Jak rozmawiać z kotem ? Kocia komunikacja
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, Kocibehawioryzm.pl i SOS Handling Warszawa
LINK
LINK
LINK
06.06.2021 o 13:00 – 17:00

Webinar przeznaczony dla hodowców, opiekunów, a także dla każdego kto planuje dzielić życie z kotem ! Zapraszamy również lekarzy, techników oraz pracowników placówek weterynaryjnych. Często mówimy „szkoda, że mój Kitku nie umie mówić”. W wigilię czekamy na północ, bo podobno właśnie wtedy zwierzęta mają mówić ludzkim głosem. A tak naprawdę zwierzaki mówią do nas cały czas i u nas możesz poznać sekretną mowę kotów ‼️ Naucz się rozumieć mowę Twojego kota! Zostań tłumaczem języka kociego. Dzięki temu lepiej zrozumiesz swojego przyjaciela i stworzysz mu jeszcze lepszy dom. Wszystkiego o sposobach porozumiewania się z kotem nauczysz się właśnie tutaj. Każdy kto ma kontakt z kotami powinien z nami być.

Program:
- RODZAJE KOCICH SYGNAŁÓW
KOMUNIKACYJNYCH.
- JAK CZYTAĆ KOCIĄ MOWĘ – PORADNIK
KROK PO KROKU.
- WOKALIZACJA – JEJ RODZAJE I
ZNACZENIE.
- PROBLEM KOMUNIKACJI
FEROMONOWEJ.
- CZYM SĄ SYGNAŁY USPOKAJAJĄCE I
JAK Z NICH KORZYSTAĆ?
- KOMUNIKACJA W KOCIEJ GRUPIE.
- KOMUNIKACJA KOTA Z CZŁOWIEKIEM.
- KOMUNIKACJA NA LINII KOT-PIES I
INNE ZWIERZĘTA.
- KOMUNIKACJA U ZWIERZĄT
NIEPEŁNOSPRAWNYCH.
Co oferujemy ?
✔️ Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️ Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️ Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on-line. Na życzenie również w języku angielskim – bezpłatnie.
✔️ Nagranie webinaru dostępne aż przez 7 dni!
Liczba miejsc ograniczona !!!

ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
LINK
Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 119 zł.
Cena REGULARNA – 149 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować poprzez PayU lub przelew bankowy.
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko prowadzącego.
Wystawiamy faktury VAT.
Seminarium odbędzie się w formie webinaru na żywo online. Każdy z uczestników przed rozpoczęciem transmisji otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu

Webinar poprowadzi:

Małgorzata Biegańska-Hendryk – technik weterynarii, zoodietetyczka kotów i dyplomowana behawiorystka zwierząt towarzyszących. Autorka książek i artykułów, założycielka autorskiego kierunku studiów o kocim behawiorze na WSE w Krakowie. Od 2012 roku tworzy markę kocibehawioryzm.pl pomagając kotom i ich opiekunom we wspólnym budowaniu szczęśliwego świata. Prowadzi też tematycznego bloga o kocich problemach. Prywatnie opiekunka 4 wspaniałych kotów z problemami: Stefana, Buni, Kiwi i Opka.

RELACJA:

Komunikacja to nie tylko dźwięki – to także mowa ciała. Rozmowa z kotem wzmacnia więzi i pomaga nam lepiej się rozumieć. Jak rozmawiać z kotem? Jak słuchać ? Jak odczytywać jego emocje ?
Koci język jest skomplikowanym połączeniem wyrazu pyska, pozycji ogona, położenia uszu i innych pozycji ciała, dźwięków a nawet zapachów. Koty uczą się komunikacji z ludźmi bacznie obserwując, które z wydawanych przez nie dźwięków, przyjmowanych pozycji ciała czy zachowań wzbudza w nas reakcję i potem odtwarzają dokładnie te zachowania by uzyskać określony efekt. Warto byśmy i my potrafili odczytywać to, co chcą nam powiedzieć nasze koty.

Zrozumieć kota
Niektóre koty są bardziej gadatliwe, niektóre praktycznie nie wydobywają z siebie dźwięków. Bez względu na to czy twój kot jest bardziej „akustyczny” czy też mniej – obserwując jego mowę ciała możesz nauczyć się rozróżniać to, co chce Ci przekazać. Ton wydawanych dźwięków w połączeniu z mową ciała będzie się różnił gdy kot będzie chciał ci powiedzieć: „jestem głodny” czy „nudzę się, pobaw się ze mną!”

Dźwięki:
Mruczenie – do dziś dnia naukowcy nie są pewni tego, w jaki sposób koty mruczą. Większość twierdzi, że za mruczenie odpowiedzialne są drgające struny głosowe. Uważa się, że kot mruczy wtedy, kiedy jest zadowolony. Okazuje się jednak, że nie tylko – mruczą kocie matki by uspokoić swoje kocięta, mruczą też chore koty by się uspokoić, mruczą również dorosłe koty zbliżając się do osobnika, który dominuje – także w celu uspokojenia go. Możemy zatem śmiało stwierdzić, że koty mruczą by koić – samych siebie i resztę otoczenia.
- Krótkie mrauknięcia, miauknięcia i inne dźwięki gawędziarskie – najprościej je określić jako czułe pomruki, delikatne mrauknięcia, na pewno odróżnimy je od innych bo są niezwykle subtelne i pełne uczucia
- Nawoływania – czyli dźwięki wzywające – mogą to być niezbyt głośne, za to przeciągające i powtarzające się miauki. Mogą to być także przenikliwe wojenne wrzaski – efekt jaki mają wywołać to zwrócić na siebie uwagę i zwabić do siebie innego osobnika (na przykład nas, bo kot się śmiertelnie nudzi).
- Parskanie, prychanie, syczenie, gardłowe „wycie”
– czyli odgłosy zagrożenia, złości i strachu. Są to dźwięki bardzo łatwo rozpoznawalne, świadczące o podnieceniu kota, ostrzegają o możliwości ataku.
- Gardłowe warczenie – charakterystyczny dźwięk wydawany podczas jedzenia, kiedy do jedzącego kota zbliża się inny kot lub człowiek – dźwięk ma na celu informować, że zdobycz, którą właśnie konsumuje należy tylko i wyłącznie do niego.
· Miauczenie – koty miauczą w bardzo różny sposób, na pewno wielu z Was różnicuje miauknięcia i potrafi je odczytywać, oto kilka przykładów:
- Krótkie miauknięcie: „cześć, co słychać?”
- Wiele krótkich miauknięć: „dobrze, ze jesteś, gdzie byłeś, tęskniłem!”
- Ponaglające przedłużone miauknięcia: „no dawaj wreszcie ten obiad, co się tak guzdrzesz?”
- Wyciągnięte mraaauuu z oddali: „nudzę się strasznie, choć, wymyśl coś i się mną zajmij”
- Wrzaskliwe i nagłe miau!!!!: „nadepnąłeś mnie na ogon ty kretynie!”
- Zduszone, gardłowe miauknięcia, czasem brzmiące dosyć przeraźliwie mogą także być zapowiedzią tego, ze kot będzie wymiotował – cześć kotów wydaje te dźwięki, część nie, jednak zazwyczaj kiedy słyszymy je po raz pierwszy – wpadamy w panikę – zupełnie niepotrzebnie, bo kot w ten sposób pomaga sobie w wymiotowaniu ????
·
Szczeknięcia: ekscytacja – koty które obserwują
zdobycz (ptaka za oknem, muchę na szybie) poruszają szczękami wydając charakterystyczny dźwięk.

Mowa ciała – Ogon
- podniesiony do góry, czasem z lekkim haczykiem na końcu– zdradza zadowolenie, dobry humor i pewność siebie;
- gładki i luźno opadający – to oznaka normalności;
- najeżony i postawiony do góry – jest oznaką strachu;
- najeżony i wygięty w pałąk – jest oznaką złości i bojowego nastawienia;
- poziomo ustawiony z lekko drgającą końcówką – oznacza napięcie i skupienie;
- wolno poruszający się – oznacza rozdrażnienie i irytację;
- wyprężony i z szybko poruszającą się końcówką – radość i powitanie długo wyczekiwanego człowieka:)
- szybko i rytmicznie uderzający w boki – zapowiada jakąś gwałtowną reakcję ze strony kota – najczęściej atak

Mimika kociej twarzy
- uszy podniesione do góry, oczy otwarte, pyszczek bez zmarszczek – kot jest pokojowy nastawiony i po prostu obserwuje otoczenie;
- uszy skierowane do przodu, oczy szeroko otwarte, wąsy wyprostowane – kot jest czymś zainteresowany, coś nagle zwróciło jego uwagę;
-głowa kota się kiwa i opadają mu powieki – kot jest senny i idzie spać ????
- uszy położone na boki lub do tyłu, płasko przylegające do głowy, na pyszczku pojawiają się zmarszczki – kot jest wystraszony lub rozzłoszczony, jeśli dodatkowo rozszerzają mu się źrenice – jest gotowy do ataku

Postawa ciała
- Zadowolony i spokojny kot przechadza się powoli, bez pośpiechu, siada złączając równo przednie łapki i owijając je ogonem, śpi swobodnie układając ciało w rożnych pozycjach, nie wykazuje aktywności ogona, uszy ma postawione, oczy przymyka bądź spokojnie obserwuje otoczenie
- Niepokój kota można odczytać w rozglądaniu się na boki, bacznej i nerwowej obserwacji otoczenia, kładzeniu po sobie uszu. Kot zaniepokojony ma spięte mięśnie, jest gotowy do ucieczki, lub jeśli mu się ja uniemożliwi – do ataku
- Kot obawiający się ataku wygina w łuk swój grzbiet, stroszy sierść na grzbiecie i ogonie, pokazuje zęby a całe ciało odwraca bokiem do przeciwnika
- Napięte ciało, przysiadanie na tylnych lapach, uszy położone gładko po sobie, nastroszone wąsy, machający na boki ogon i głuche warczenie to sygnał do ataku
- Ocieranie się o nogi, pokazywanie brzucha, leżenie na boku to oznaki zaufania
- Kładzenie się na grzbiecie i wyginanie się jest także zachętą do wspólnej zabawy

Zapach
Kolejny sposób komunikacji pozawerbalnej – każdy z kotów pozostawia w swoim otoczeniu zapach. Koty pozostawiają swój zapach i tym samym informują, ze ten teren należy do nich, są to swojego rodzaju wizytówki. Ocierają się policzkami o meble, nasze nogi i inne domowe przedmioty pozostawiając w ten sposób ślady zapachowe pochodzące z gruczołów znajdujących się w kocich policzkach, czole czy brodzie. Także drapanie ma na celu pozostawienie tych widzialnych ale i niewidzialnych – bo zapachowych śladów świadczących o bytności kota (w poduszeczkach łap także znajdują się gruczoły). Najbardziej jednak znajomą formą znakowania terenu swoim zapachem jest obsikiwanie – mocz dorosłego kocura ma tak uciążliwy zapach, że większość osób kastruje samce.

————————————————————————————————————

Podstawy genetyki koloru kotów – Seminarium Online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO
LINK
Online: eduzoo.pl – LINK
06.06.2021 o 18:00 – 20:00
Koszt: 139zł

Zapraszam na SEMINARIUM online – Podstawy genetyki koloru kotów z podziałem na grupy odmian barwnych i wyjaśnieniem kodów EMS.

➡ Nagranie seminarium dostępne dla uczestników przez 7 dni
➡ Materiały o Wykładowcy
➡ Dyplom uczestnictwa
➡ Bezcenna wiedza

Zapisy:
LINK
Podczas seminarium omówimy:
Podstawy genetyki koloru kotów z podziałem na grupy odmian barwnych i wyjaśnieniem kodów EMS

Wykładowca: Albert – Wojciech Kurkowski

Aktor, dziennikarz, autor, konsultant i tłumacz książek i artykułów o kotach i psach.
Pełnomocnik Ministra Rolnictwa ds. Ochrony Zwierząt. Drugi wiceprezydent największej na świecie federacji felinologicznej – WCF (World Cat Federation). Międzynarodowy Sędzia Felinologiczny wszystkich ras: licencja WCF, sędzia gościnny w: CFA, ICU, TICA, ASC … i innych, w FIFe 1993-2013, oceniał koty w większości krajów świata, w których organizowane są wystawy. Prezes FPL “Felis Polonia” (2005-2013), przewodniczący Komisji Wystawowej FIFe (2001-2010), Kandydat na Prezydenta FIFe na WZA 2010, od 2014 Honorowy Prezes FPL “Felis Polonia”. Redaktor naczelny i twórca magazynu KOT („Kot”) (2005-2010). Dyrektor Światowej Wystawy Kotów Rasowych ’2011 w Poznaniu – PL (największa monofederacyjna wystawa kotów – ponad 1500 kotów!). Twórca i organizator Światowego Dnia Kota w Polsce (17 lutego) z przyznawanym tytułem “Kociarz Roku”. Hodowca chartów angielskich – whippetów pod przydomkiem DEW, oraz kotów abisyńskich, wcześniej persów i syjamów, pod przydomkiem Adalbertus. Kierownik sekcji chartów (grupy X FCI) i członek zarządu ZKwP w Łodzi.
Biegły sądowy w dziedzinie felinologii. Wykładowca na seminariach felinologicznych w wielu krajach, oraz on-line.

RELACJA:

Kolejny ogrom wiedzy przyswojony :)
Nauka w takim gronie to sama przyjemność. Ogrom wiedzy od profesjonalistów.

————————————————————————————————————–

BEZPŁATNY LIVE. Kradzież zdjęć w sieci a ochrona praw autorskich dla hodowców psów i kotów
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i jeszcze 3 użytkowników
LINK
LINK
08.06.2021 o 20:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny live z ekspertami !!
Kradzież zdjęć w sieci a ochrona praw autorskich dla hodowców psów i kotów
O czym będziemy rozmawiać ?
1. czy pies/kot ma wizerunek i czy możemy go chronić,
2. w jaki sposób możemy chronić się przed wykorzystywaniem oraz publikacją zdjęć naszych psów/kotów,
3. co zrobić gdy padniemy ofiarą kradzieży zdjęć,
4. rozpowszechnianie i wykorzystywanie naszego wizerunku jako uczestników wystaw, imprez kynologicznych/felinologicznych,
5. wykorzystywanie zdjęć naszych zwierząt przez inne hodowle.

Nasi Goście !

Adwokat Karolina Sawicka – Pani Karolina o sobie. Specjalizuję się w sprawach z zakresu prawa autorskiego https://www.prawyprofil.pl/. Jestem adwokatem w pięknym mieście – Olsztyn. Interesuje mnie prawo autorskie. Ukończyłam studia prawnicze na Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim, a następnie odbyłam aplikację adwokacką w Słupsku oraz Wrocławiu. W trakcie prowadzenia działalności ukierunkowałam się na specjalizację w zakresie prawa własności intelektualnej. Od kilku lat pomagam klientom w rozwiązywaniu zagadnień związanych z prawem autorskim, nieuczciwą konkurencją, a także tych związanych ze znakami towarowymi oraz patentami. Reprezentuję klientów przed sądami oraz Urzędem Patentowym. Dla ugruntowania wiedzy praktycznej ukończyłam studia podyplomowe „Prawo Własności Intelektualnej” na Uniwersytecie Jagiellońskim z wynikiem bardzo dobrym. Obecnie, wychodząc naprzeciw potrzebom klientów oraz własnej potrzebie kształcenia, odbywam studia podyplomowe „Prawo Nowych Technologii” na Polskiej Akademii Nauk. Prowadzę szkolenia z prawa własności intelektualnej dla przedsiębiorców oraz z prawa autorskiego dla fotografów. Występuję na zaproszenie stowarzyszeń fotograficznych, parków naukowo – technologicznych, a także chętnie dzielę się wiedzą podczas wydarzeń charytatywnych. Charakteryzują mnie głównie dwie cechy: ambicja i konsekwencja. Mam nadzieję, że jest to informacja, która bez wahania może zostać potwierdzona przez moich klientów oraz osoby bliskie. Ponadto jestem otwarta, pozytywnie nastawiona do życia i po prostu życzliwa. Cechy niby oczywiste, ale zawsze pożądane. Szczególnie u prawników, którym powierza się ważne i często wrażliwe sprawy. Od 3 lat prowadzę bloga o prawie w fotografii: Prawy Profil. Sporządzam umowy o sesje zdjęciowe, regulaminy sklepów oraz polityki prywatności, a także doradzam w takich kwestiach jak ochrona wizerunku. Zapewniam stałą obsługę prawną firm. Warunki obsługi dostosowuję pod potrzeby klienta – w zależności od wymaganego zaangażowania i ilości pracy. Posiadam również uprawnienia mediatora. Dużą część sporów zakończyłam zawarciem ugody jako pełnomocnik, a od niedawna pomagam w osiągnięciu polubownego rozwiązania jako bezstronny mediator.

BEZPŁATNIE
Transmisja na żywo odbędzie się na naszym fanpage Centrum Szkoleń Animalia na Facebooku
Z Animalią uczysz się od prawdziwych ekspertów !
Nie możesz przegapić takiej okazji ‼️
Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych nasz profil, aby nie przegapić wydarzenia !

————————————————————————————————————

Praktyczne aspekty żywienia psów i kotów z nadwagą
Wydarzenie My Lovely Dog PL – LINK
Online: go.mywebinar.com – LINK
08.06.2021 o 20:00

Ponad połowa psów i kotów w Polsce boryka się z problemem nadwagi lub otyłości. Dla psów czy kotów ważących do 10 kg oznacza to np. konieczność schudnięcia do 1 kg, dla psów dużych ras często jest to już minimum 5-10 kg. Wszystkich zainteresowanych zapraszam na bezpłatny webinar Dieta dla psów i kotów z nadwagą. Praktyczne porady dla każdego:
– Jak ocenić nadwagę u psa i kota ?
– Jak zaplanować proces odchudzania/ powrotu do prawidłowej wagi ?
– Nawyki niezbędne do osiągnięcia sukcesu
– Posiłki podstawowe i przekąski
– Zmiana zachowania
– Życie po – czy psy i koty mają efekt jo-jo ?

Nie umiesz ocenić, czy pies lub kot ma nadwagę ? ⚡⚡⚡ Ma nadwagę i nic nie udaje Ci się zrobić ? Czego nie robisz, a co zrobić inaczej ?
Zapraszam na webinar i praktyczne porady dotyczące żywienia psów i kotów z nadwagą i otyłością. Więcej informacji na blogu na naszej stronie www i tam zapis.
ps. problem dotyczy ponad 50% psów i kotów w Polsce. A więc statystycznie co drugi pies lub kot boryka się z tym.

PRELEGENT:

———————————————————————————————————-

Co zrobić z kotem podczas wyjazdu ?
08.06.2021 o 20.00
Bezpłatny lajw

Wydarzenie Profesjonalna opieka nad Twoim kotem – Do góry kotami – LINK
Online w Facebook Live

LIVE poprowadzi tech. wet. Joanna Szopińska – profesjonalna opiekunka kotów i założycielka firmy catsittingowej “Do góry kotami”.

Wspólna podróż, koci hotel, a może kot sam w domu ?

Wiem, że większość z Was już zna odpowiedź na to pytanie Jednak są tu też osoby niezdecydowane, a dodatkowo nie każda sytuacja jest czarno-biała.
Opiekunowie kotów często pytają mnie, co będzie najlepsze dla ich kota. Moim zdaniem nie ma jednej, uniwersalnej odpowiedzi. Poopowiadam o wadach i zaletach różnych rozwiązań. Odpowiem też na Wasze pytania dotyczące tej tematyki, które możecie zadawać pod tym postem oraz mailowo hello@dogorykotami.pl

29/05/2021 - Na wesoło………

26/05/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w maju 2021 – cz.4

Najczęstsze choroby neurologiczne u psów i kotów.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i SOS Handling Warszawa
LINK
LINK
29.05.2021 o 10:00 – 14:00

Webinar przeznaczony dla właścicieli, opiekunów, miłośników psów i kotów. A także dla techników weterynarii, behawiorystów, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie neurologii i chorób neurologicznych u psów i kotów.
Program:
PODSTAWY NEUROANATOMII I KLINICZNEGO BADANIA NEUROLOGICZNEGO:
- ośrodkowy układ nerwowy: mózg i rdzeń kręgowy
- nerwy czaszkowe i rdzeniowe
- typowe objawy neurologiczne
- przebieg typowego neurologicznego badania klinicznego i lokalizacja zmian
- badania dodatkowe: krew, płyn mózgowo-rdzeniowy, diagnostyka obrazowa
PATOFIZJOLOGIA, DIAGNOSTYKA I TERAPIA NAJCZĘSTSZYCH ZESPOŁÓW CHOROBOWYCH U PSÓW I KOTÓW:
-Padaczka
-Urazy czaszki i kręgosłupa
-Encefalopatie
-Zespół przedsionkowy
-Choroby móżdżku
-Choroby rdzenia kręgowego i ogona końskiego
-Neuropatie
-Zatrucia
OPIEKA NAD ZWIERZĘCIEM Z CHOROBĄ NEUROLOGICZNĄ:
-postępowanie na co dzień z uwzględnieniem specyfiki danej choroby (np. prowadzenie dzienniczka napadów padaczkowych)
-postępowanie przy nagłych przypadkach
-żywienie i suplementacja
-współpraca z lekarzem weterynarii i fizjoterapeutą
-poprawa jakości życia pacjenta
PYTANIA I ODPOWIEDZI

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, dr. med. vet. Marta Nowakowska – aktywnie łączy pracę kliniczną z pasją naukową, nieustannie prowadzi badania, aby zwierzakom żyło się lepiej.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY POD ADRESEM E-MAIL: KONTAKT@ANIMALIASZKOLENIA.PL
LUB PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK

Opłaty:
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować poprzez PayU lub przelew bankowy.
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika.
CENA REGULARNA 149 zł.

Webinar poprowadzi:

Dr. med. vet. Marta Nowakowska
Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, tytuł doktora otrzymała na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Głównym jej zainteresowaniem jest neurologia: tematem jej pracy doktorskiej był wpływ procesu epileptogenezy na ekspresję białek szoku cieplnego, obecnie zajmuje się badaniem fotoaktywnych urządzeń w neurostymulacji. Łączy pasję do pracy naukowej z praktyką kliniczną.

RELACJA:

Kolejne jakże ważne w ostatnim czasie szkolenie za nami…
Mieliśmy okazje wziąć udział w świetnym szkoleniu o tematyce „Najczęstsze choroby neurologiczne u psów i kotów”
Zagłębiliśmy wiedzę z podstaw neuroanatomii-min. Ośrodkowy układ nerwowy,rdzeń kręgowy,nerwy czaszkowe i rdzeniowe,typowe objawy neurologiczne,badania kliniczne i diagnostyka obrazowa.
Bardzo ważnym a wręcz najważniejszym punktem szkolenia była patofizjologa,diagnostyka i terapia najczęstszych zespołów chorobowych u psów i kotów: padaczka,urazy czaszki i kręgosłupa,choroby móżdżku,choroby rdzenia kręgowego,neuropatie,zatrucia.
Dowiedzieliśmy się również bardzo istotnych informacji na temat opieki nad zwierzęciem z chorobą neurologiczną,jakie stosować suplementy,jaką fizjoterapię zastosować,co robić w nagłych przypadkach a przede wszystkich jak poprawić jakość życia chorego zwierzęcia.
Bardzo dziękujemy Centrum Szkoleń Animalia za możliwość udziału w tym szkoleniu.
Wiedzy nigdy dość…..

————————————————————————————————————-

Prawidłowe żywienie kotów – Warsztaty online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Kotuszkowo
LINK
LINK
Online: eduzoo.pl – LINK
29.05.2021 o 10:00 – 12:00

Zapraszam na Warsztaty online: Prawidłowe żywienie kotów
ZAPISY: LINK
Koszt: 59 zł

Wykładowca: Konsultant żywienia kotów i psów

Berenika Niesłuchowska z bloga @Kotuszkowo
Miłośniczka zwierząt, a w szczególności kotów związana od lat z rynkiem zoologicznym. Właścicielka sklepu zoologicznego, autorka bloga Kotuszkowo. Konsultant dietetyczny psów i kotów, entuzjastka żywienia, zgodnego z potrzebami gatunkowymi. Obecnie studentka kociej behawiorystyki na studiach podyplomowych WSE w Krakowie. Współpracuje z lekarzami weterynarii, na bieżąco aktualizuje swoją wiedzę i podnosi kwalifikacje. Prywatnie opiekunka trzech kocic, prowadzi dom tymczasowy we współpracy z TOZem.

Podczas warsztatów:
- zapoznasz się z karmami bytowymi, uzupełniającymi oraz weterynaryjnymi
- zrozumiesz, co oznaczają poszczególne kategorie składników w karmach
- poznasz sztuczki stosowne przez producentów
- nauczysz się wyliczać poszczególne składniki odżywcze i zapotrzebowanie swojego kota
- dowiesz się, na co zwracać uwagę w karmach, przy najczęstszych jednostkach chorobowych
Komu może się przydać to szkolenie ?
➡ właścicielom kotów, którzy chcą poszerzyć swoją wiedze o diecie kotów
➡ hodowcom kotów – by już od małego odpowiednio karmili swoje kociaki
Po szkoleniu otrzymasz:
☑ Nagranie dostępne przez 7 dni
☑ Dyplom uczestnictwa
☑ Materiały szkoleniowe
☑ Bezcenna wiedzę

RELACJA:

Jesteśmy bardzo zadowoleni, bo wiedzy nigdy za dużo :)

————————————————————————————————————

Webinar: Farmakoterapia Zaburzeń Zachowania u Psów i Kotów.
Wydarzenie Psia Edukacja – Szkoła Komunikacji Ludzi i Psów
LINK
Online: LINK
29.05.2021 o 17:00 – 30.05.2021 o 20:00
Terminy:
29.05.2021 17,00-20,00
30.05.2021 17,00-20,00

Zapraszamy na IV edycję wydarzenia, tym razem w wyczekiwanej formie webinarium: Farmakoterapia Zaburzeń Zachowania u Psów i Kotów. Współpraca Lekarza Weterynarii z Behawiorystą.

Prowadząca:

Jolanta Łapińska lekarz weterynarii, zoopsycholog
Pani Jolanta o sobie – Obcowanie ze zwierzętami obudziło we mnie fascynację ich psychiką i zachowaniem. Dlatego po ukończeniu studiów na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie w 1992 roku zaczęłam poszukiwać i zgłębiać dostępną wiedzę z zakresu etologii i zoopsychologii. Konsekwencją tych działań stało się uzyskanie prawa wykonywania zawodów zoopsycholog i trener psów. Nieustannie pogłębiam i aktualizuję swoją wiedzę uczestnicząc w wielu seminariach i kursach behawiorystycznych w kraju i za granicą. Od szeregu lat zdobywam także własne doświadczenia w czasie konsultacji behawioralnych oraz w pracy ze zwierzętami schroniskowymi. Stworzeniami szczególnie mi bliskimi są koty, psy i konie – na co dzień obecne w moim życiu. Moim celem jest pomaganie zwierzętom, których zachowanie nie zawsze jest właściwie rozumiane przez ich opiekunów oraz ludziom w poprawie relacji z ich podopiecznymi. W swojej praktyce stosuję wyłącznie pozytywne metody wychowania psów. Uczestniczę w programie „Szkoła bez kolców”, którego celem jest propagowanie pozytywnych metod szkolenia psów.

Program:
1. Niezbędne informacje o roli neurotransmiterów w organizmie
2. Klasyfikacja zaburzeń zachowania
3. Informacje ogólne o lekach psychotropowych i zasadach ich stosowania
4. Omówienie leków psychotropowych stosowanych u zwierząt towarzyszących
Farmakoterapia zaburzeń zachowania psów – omówienie przypadków
1. Zaburzenia lękowe
2. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
3. Fobie
4. Agresja
Farmakoterapia zaburzeń zachowania kotów- omówienie przypadków
1. Zaburzenia lękowe
2. Znakowanie moczem
3. Załatwianie się poza kuwetą
4. Zaburzenia się obsesyjno-kompulsywne
5. Agresja

Cena całego pakietu:
220 zł
Forma:
Wydarzenie online na platformie ClickMeeting. Prosimy Was o zapoznanie się z wytycznymi, koniecznymi do sprawnego udziału w webinarze - LINK
Zapisy:
poprzez maila: kontakt@psiaedukacja.pl
w treści: Imię i Nazwisko Uczestnika, tel. i e-mail
Osoby, które chcą otrzymać fakturę, proszone są o wpisanie danych firmy z NIPem.
Dane do przelewu:
Psia Edukacja
IdeaBank: 80 1950 0001 2006 0795 9073 0002

RELACJA:

Dzisiaj i jutro na tapecie Farmakoterapia zaburzeń zachowania u psów i kotów z Psia Edukacja – Szkoła Komunikacji Ludzi i Psów.

W tej stosunkowo młodej ścieżce w terapii zaburzeń behawioralnych cały czas są nowe badania i wprowadza się nowe leki, dlatego warto być na bieżąco.
Stosunkowo często sięgam po leki w trudnych przypadkach, kiedy sama praca z psem i kotem w danym momencie jest niemożliwa np. ze względu na bardzo silny lęk (z psem i kotem nie ma kontaktu lub jest utrudniony), zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, przy agresji. Uważam, że farmakologiczne wspomaganie przy pracy z psem lub kotem znacznie przyspiesza efekty i poprawia komfort zwierzaka.

———————————————————————————————————

[BEZPŁATNY WARSZTAT LIVE] “WAKACJE Z KOTEM”
01.06.2021 o 19:30
Wydarzenie Chcę Zostać – LINK

Zapisz się na bezpłatny warsztat LIVE w pełni poświęcony… wakacjom z kotem! Dowiesz się nie tylko jak je przetrwać, ale także jak sprawić by dla wszystkich były udane !
Warsztat poprowadzi Małgorzata Biegańska – Hendryk, zoodietetyczka i kocia behawiorystka, która pomogła już tysiącom kocich właścicieli.
Podczas warsztatu dowiesz się:
Czy podróże są dla każdego ?
Jak przyzwyczaić kota do wyjazdów ?
Poznasz niezbędnik wyjazdowy
Zrozumiesz wszystkie wyjazdowe zagrożenia
Na czym polega opieka kotów niewyjeżdżających

Przypominamy, że w ostatnich dniach do sprzedaży trafił kurs online stworzony przez Małgorzatę. Szkolenie “Zrozumienie kota” to w sumie 61 lekcji.
Sprawdź szczegóły na – LINK

Prelegentka:

Małgorzata Biegańska-Hendryk – technik weterynarii, behawiorystka zwierząt towarzyszących i zoodietetyczka kotów. Z kotami związana od 20 lat, wieloletnia wolontariuszka kociej fundacji, autorka książek, artykułów branżowych i szkoleń dla kocich opiekunów. Od 2019 roku opiekunka merytoryczna autorskiego kierunku studiów podyplomowych o kocim behawioryzmie. Pracuje pod marką kocibehawioryzm.pl, dzieląc się kocimi ciekawostkami na swoim blogu i w mediach społecznościowych. Prywatnie opiekunka 4 kocich futer: neurotycznego Stefana, uroczej Buni, niesłyszącej Kiwi i lękliwego Opka.

RELACJA:

———————————————————————————————————-

Webinarium- Zabawa zwierząt
Wydarzenie COAPE Polska – LINK
01.06.2021 o 20:00
KOSZT: 43 zł.

ZABAWA ZWIERZĄT – WEBINARIUM
EWOLUCYJNE KORZENIE ZABAWY I CO Z TEGO WYNIKA DLA EMOCJI, DOBROSTANU I RADZENIA SOBIE Z WYZWANIAMI ŻYCIA U BOKU CZŁOWIEKA NASZYCH PSÓW I KOTÓW

poprowadzi ANDRZEJ KINTEH-KŁOSIŃSKI.
Od 1999 roku jestem behawiorystą zwierząt, a w 2005 roku ukończyłem na Wyspach Brytyjskich Kurs Dyplomowy COAPE. Podczas mojej pracy polegającej na pomocy zwierzętom i ich opiekunom, zdałem sobie sprawę, że część problemów behawioralnych ma swoje źródlo w niedostatku zajęć, aktywności i opieki ze strony właścicieli zwierząt. Jednocześnie wiedziałem, że w krajach Europy Zachodniej, w USA i Kanadzie petsitterzy – zawodowi opiekunowie zwierząt – są cenionymi i dobrze opłacanymi fachowcami. Dlatego w 2004 roku stworzyłem wraz z moimi współpracownikami, kurs PETSITTER, który kilka lat temu wzbogaciliśmy w tematykę prowadzenia hotelu dla zwierząt. Kurs PETSITTER – HOTEL DLA ZWIERZĄT był pierwszym tego typu kursem w Polsce, a lata kształcenia polskich petsitterów i możliwość korzystania z ich doświadczeń, pozwoliły na udoskonalenie go i jak najlepsze przystosowanie do polskich realiów.
- poznasz możliwości wsparcia przez COAPE petsitterów i prowadzących hotele dla zwierząt

Wiemy, że nasze psy i koty chętnie oddają się zabawom, a także zdajemy sobie sprawę, że ten rodzaj aktywności jest im potrzebny do utrzymania dobrego samopoczucia. Także my, ludzie chętnie bawimy się ze zwierzętami, bo także dla nas zabawa jest przyjemna, a dzięki niej mamy lepszy kontakt i więź z naszymi domowymi pupilami. Jednak zabawa jako odrębne zachowanie pojawiła się w toku ewolucji przede wszystkim u ssaków i ptaków pełniąc ważne funkcje przystosowawcze. Nie wszystkie gatunki, z ważnych przyczyn, podejmują zabawę w wieku dorosłym. Dlaczego tak się dzieje i jakie znaczenie ma wiedza o ewolucyjnych korzeniach zabawy dla rozumienia zachowania i potrzeb naszych psów i kotów opowiem podczas tego webinarium.

Wspólnie zastanowimy się nad tym:
- Czym jest zabawa i jak odróżnić ją od innych zachowań psów i kotów ?
- Czy szczury potrafią się śmiać?
J- akie 5 warunków muszą być spełnione, aby jakieś zachowanie uznać za zabawę ?
- Dlaczego mylimy zabawę z innymi zachowaniami i co z tego wynika ?
- Jakie znaczenie ma zabawa dla dobrostanu i równowagi emocjonalnej zwierząt? Jakie korzyści odnosi zwierzę z zabawy ?
- Dlaczego jedne gatunki ssaków i ptaków angażują się z zabawę częściej niż inne i co to ma wspólnego z wodą ?
- Dlaczego niektóre zwierzęta przestają się bawić kiedy osiągną dorosłość, inne zaś angażują się w nią całe życie ?
- Dlaczego zabawa naszych psów i kotów przeradza się niekiedy w konflikt ?
- Jakie formy zabawy prezentują zwierzęta, a w szczególności nasze psy i koty ?
- Jak bawić się by zabawa służyła zaspokojeniu potrzeb emocjonalnych psów i kotów ?
- Co może oznaczać brak chęci angażowania się w zabawę psów i kotów ?
- Jak możemy wykorzystać zabawę we wzmacnianiu więzi, szkoleniu i terapii zachowania zwierząt ?

ZGŁOSZENIA: LINK

———————————————————————————————————–

Pierwsza pomoc – Resuscytacja krążeniowo-oddechowa KOT
- Zespół czynności stosowanych u poszkodowanego zwierzęcia, u którego wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia, czyli ustanie czynności serca z utratą świadomości i bezdechem.
- Celem resuscytacji jest utrzymanie przepływu krwi przez mózg i mięsień sercowy oraz przywrócenie czynności własnej układu krążenia.
Każdy z nas, będąc świadkiem wypadku jest zobowiązany do udzielenia pierwszej pomocy.

———————————————————————————————————-

CZASOPISMO ANIMAL EXPERT – maj / czerwiec

Zawartość – propozycje

Opieka i pielęgnacja
Kiedy obowiązkowe czipowanie psów i kotów ? – Marzena Zbierska

Terapia behawioralna
Zaburzenia snu u psów i kotów / CZĘŚĆ 2 – Magdalena Malec
Dziecko i kot pod jednym dachem – Katarzyna Gruszczyk

Profilaktyka zdrowotna i diagnostyka
Pasożyty jelitowe psa – objawy, rodzaje, rozpoznanie, leczenie i zapobieganie – Agnieszka Widera-Jakubiak

WPŁYW PROBLEMÓW STOMATOLOGICZNYCH NA KOMFORT ŻYCIA KOTA – Małgorzata Biegańska-Hendryk

Mykotoksyny w karmach – czy mamy czego się bać ? – Katarzyna Kazimierska

Miejsce kota w ludzkim świecie – Małgorzata Biegańska-Hendryk

Problemy z tarczycą u zwierząt okiem dietetyka i behawiorysty – Agnieszka Cholewiak-Góralczyk

———————————————————————————————————-

Panleukopenia kotów

ETIOLOGIA I WŁAŚCIWOŚCI WIRUSA PANLEUKOPENII

Panleukopenię wywołuje parwowirus kotów (FPV). Jest on serologicznie jednorodny, wykazuje bliskie pokrewieństwo pod względem antygenowym i genetycznym z innymi wirusami, jak parwowirus psów (CPV), norek, jenotów i lisów niebieskich. Wirus panleukopenii, oprócz dużej zaraźliwości, cechuje się bardzo dużą wytrzymałością w środowisku zewnętrznym (wirus ubikwitarny). Poza organizmem może przetrwać nawet rok. Większość powszechnie stosowanych środków dezynfekcyjnych nie jest w stanie go zniszczyć. Wykazuje oporność między innymi wobec wysokich temperatur, zamrożenia i wysuszenia.

Wirusa inaktywują:
• 6-proc. podchloryn sodu,
• 4-proc. formaldehyd,
• 1-proc. aldehyd glutarowy.

Minimalny czas działania: 10 min, temperatura pokojowa.

Występowanie, ewolucja parwowirusów psów i kotów

Panleukopenia przez długi czas była najczęstszą chorobą zakaźną kotów. Z biegiem lat, oprócz parwowirusa kociego – jedynego parwowirusa mogącego wywołać chorobę u kotów – pojawiły się nowe warianty parwowirusa psiego CPV (canine parvovirus), który jest chorobotwórczy tylko dla psów. Jego kolejne odmiany – CPV-2a, CPV-2b, CPV-2c – są chorobotwórcze zarówno dla psów, jak i kotów. Obecnie wiadomo, iż panleukopenię kotów i parwowirozę psów wywołuje ten sam parwowirus. Zakażone psy częściej rozprzestrzeniają wirus w środowisku i są rezerwuarem wirusa zakażającego koty. Objawy kliniczne występujące u kotów zakażonych szczepami CPV-2a i 2b są zwykle niewidoczne lub łagodne, stąd odmiany te są najprawdopodobniej mniej zjadliwe niż FPV. Mogły one w jakimś stopniu uodpornić koty. Szczep CPV-2c jest bardziej patogenny i może powodować u zakażonych kotów silniej wyrażone objawy z leukopenią i biegunką. Bardzo możliwe, iż w przyszłości szczepy CPV-2a i 2b wyprą FPV i staną się dominującymi parwowirusami mięsożernych na całym świecie.

EPIDEMIOLOGIA

Chorować mogą wszystkie zwierzęta z rodziny felidae. Niektóre szopowate, łasicowate (np. norki) również są wrażliwe. Zachorowania innych gatunków nie mają wpływu na rozprzestrzenianie się panleukopenii wśród kotów domowych. Najbardziej wrażliwe są kocięta w wieku od 6 tygodni do 4 miesięcy w związku z zanikaniem odporności biernej. Zachorowalność u takich kociąt jest bardzo wysoka, sięga nawet 100%. Nie oznacza to, że wszystkie zakażone wirusem kocięta będą chorować ciężko. Podsumowując, na panleukopenię mogą zachorować koty w każdym wieku, a objawy są zależne od ogólnej kondycji zwierząt w momencie ekspozycji. Panleukopenia była również obserwowana w hodowlach zarodowych u kociąt, których matki były szczepione. Źródło zakażenia stanowią głównie chore koty. W obu przypadkach (koty chore, nosiciele bezobjawowi) najwięcej wirusa jest wydalane z kałem. Jego obecność można stwierdzić także w ślinie, moczu, wymiocinach i krwi. Możliwe drogi zarażenia to przede wszystkim pokarmowa, ale także donosowa. Źródło stanowi wirus obecny w środowisku. Do zarażenia dochodzi w wyniku kontaktu bezpośredniego z chorym zwierzęciem lub przez kontakt pośredni – kontakt z osobą mającą styczność z chorym kotem (przeniesienie wirusa na rękach czy butach). Istotne źródło to skupiska kotów, jak schroniska czy wystawy. Ze względu na fakt, iż wirus może przetrwać w środowisku nawet rok, zakażenie w wyniku kontaktu pośredniego ma tutaj główne znaczenie – siewstwo zwykle 1-2 dni, możliwość wydalania wirusa w moczu i kale trwa maksymalnie do 6 tygodni po wyzdrowieniu. Możliwa jest także śródmaciczna transmisja wirusa. Przenoszenie patogenu może odbywać się również za pośrednictwem pcheł i innych insektów, głównie wiosną i latem.

PATOGENEZA

Wirus panleukopenii, jak każdy z parwowirusów, wykazuje powinowactwo do szybko dzielących się komórek. Mimo iż rozprzestrzenia się do wszystkich tkanek organizmu, jego namnażanie ma miejsce w tkankach o najwyższym współczynniku podziałów mitotycznych, jak: tkanka limfatyczna, szpik kostny, nabłonek krypt jelitowych, tkanka nerwowa. Okres inkubacji wynosi kilka dni – 2-10 (najczęściej 3-5 dni). Patogen wnika do organizmu drogą doustną lub donosową, replikacja ma miejsce w tkance limfoidalnej jamy ustnej i gardła (18-24 h od dostania się do organizmu kota). Wiremia ma miejsce między 2-7 dniem, wówczas następuje rozprzestrzenienie się wirusa do wszystkich tkanek organizmu. Uszkodzenia dotyczą komórek intensywnie dzielących się. Dochodzi do spadku odporności (leukopenii), co sprzyja wtórnym infekcjom, endotoksemii i DIC – zespołowi wewnątrznaczyniowego wykrzepiania (występuje często przy endotoksemii, nawet 75% padłych zwierząt miało objawy DIC). Następuje zniszczenia komórek krypt jelitowych w wyniku wybiórczego działania wirusa panleukopenii, jak i do zaburzonej wymiany komórek jelitowych (absorpcyjnych na komórki nabłonka krypt jelitowych). Kosmki jelitowe zostają zniszczone, a w wyniku zaburzenia wchłaniania i wzrostu przepuszczalności ściany jelit dochodzi do biegunki. Bardzo duży wpływ na przebieg choroby ma równoczesne występowanie innych zakażeń na terenie jelit, które mogą mieć często przebieg subkliniczny (zakażenie bakteryjne, inwazje pasożytnicze). W związku z tymi infekcjami dochodzi do częstszych podziałów enterocytów, a to sprzyja zwiększeniu zjadliwości wirusa w związku z jego powinowactwem do komórek intensywnie dzielących się. Podobna sytuacja ma miejsce podczas nagłej zmiany diety. Od stopnia odtwarzania błony śluzowej nabłonka jelit zależy, w jakim stopniu choroba będzie przebiegać u kota.

ZAKAŻENIA ŚRÓD MACICZNE

W przypadku zakażeń śródmacicznych w zależności od tego, na którym etapie występują, mamy do czynienia z:
• wczesną zamieralnością płodu i resorpcją, niepłodnością;
• ronieniem;
• rodzeniem zmumifikowanych płodów;
• rodzeniem żywych kociąt w końcowym okresie ciąży z występującymi uszkodzeniami dotyczącymi tkanki nerwowej, zauważalnymi w późniejszym czasie.

W przypadku zakażeń na późnym etapie ciąży kocięta rodzą się żywe, ale z uszkodzeniami tkanki nerwowej, pojawiającymi się w późniejszym okresie. Jednocześnie w tym samym miocie u kociąt objawy mogą być różne. U niektórych zwierząt choroba może mieć przebieg subkliniczny. Tkanka nerwowa jest wrażliwa na zakażenie wirusem panleukopenii zarówno przy zakażeniu prenatalnym, jak i wczesnym neonatalnym. Najczęściej mamy do czynienia z uszkodzeniami móżdżku. Uszkodzenie tego narządu może mieć miejsce nawet w 9 dniu życia kociąt. Zmiany mogą dotyczyć też rdzenia kręgowego i mózgu (np. wodogłowie, zwyrodnienie torbielowate mózgu i uszkodzenie nerwu wzrokowego, siatkówki). Wczesne zakażenia prenatalne mogą dotyczyć zmian w rdzeniu kręgowym mózgu (wodogłowie, zwyrodnienie torbielowate mózgu, zaburzenia w obrębie nerwu wzrokowego siatkówki), uszkodzenia tkanek i innych narządów.

ZAPALENIE MIĘŚNIA SERCOWEGO I KARDIOMITOPATIA

Od dawna wiadomo, iż u ludzi jednym z czynników mogących powodować zapalenie mięśnia sercowego są wirusy. U zwierząt infekcje wirusowe również mogą się przyczynić do uszkodzeń mięśnia sercowego. Potwierdzono obecność wirusa FPV u znacznej liczby kociąt, u których sekcyjnie wykazano zmiany w mięśniu sercowym, takie jak: przerostowe, ograniczone lub rozległe postacie kardiomiopatii.

Zakażenie kotów dorosłych

W przypadku kotów dorosłych możemy mieć do czynienia z postacią łagodną (najczęściej), subkliniczną lub z ciężkim zakażeniem, jeśli zwierzę choruje na schorzenia silnie zaburzające funkcjonowanie układu immunologicznego, jak FELV i FIV. Jednak przyczyną ciężkiego zakażenia może być sam silny, przedłużający się stres, bez współwystępujących ciężkich chorób.

OBJAWY KLINICZNE WIRUSA PANLEUKOPENII

Nie u wszystkich kotów zakażonych FPV występują objawy kliniczne. Najcięższe symptomy choroby występują u młodych, nieszczepionych kociąt. Najczęściej zwierzęta te mają ok. 3-5 miesięcy i w tej grupie wiekowej występuje najwyższa śmiertelność, sięgająca nawet ok. 75% chorych kociąt. Koty dorosłe, nawet nieszczepione, chorują zwykle łagodnie lub subklinicznie i choroba w ogóle nie jest rozpoznawana. Wyróżniamy dwie postaci choroby: nadostrą i ostrą. Postać nadostra przebiega bardzo szybko i zwykle kocię umiera nagle, bez objawów w ciągu 12 h. W postaci ostrej, oprócz objawów mało specyficznych, jak apatia, brak apetytu, brak pragnienia itd., pojawiają się wodniste lub pieniste wymioty, najczęściej o żółtym zabarwieniu. Pojawia się także biegunka (rzadziej, zwykle w późniejszym okresie choroby) o charakterystycznym zapachu – silnie cuchnąca, żółta, z dodatkiem krwi. Charakterystyczna dla tej postaci jest, zwykle występująca, znacznie podwyższona temperatura ciała – 40-41°C. W sytuacji gdy organizm przestaje się bronić (wtórne zakażenia bakteryjne, DIC), dochodzi do gwałtownego spadku temperatury i zwykle w bardzo krótkim czasie osłabione oraz krańcowo odwodnione zwierzę umiera. Możemy zaobserwować typowy obraz kota „wiszącego” nad miską wody i niemającego siły się napić. Badanie kliniczne chorych kotów może być problematyczne ze względu na fakt zazwyczaj występującej silnej bolesności brzucha (zgrubiałe pętle jelit). Węzły chłonne krezkowe są powiększone, w przeciwieństwie do węzłów chłonnych obwodowych, które najczęściej nie wykazują zmian. W przypadku wtórnych powikłań obserwujemy owrzodzenie jamy ustnej, krwawą biegunkę, żółtaczkę (rzadko). Mogą występować krwawe, punkcikowate wybroczyny (rzadko u kotów). Silniejsze kocięta o wyższym mianie przeciwciał przeżywają zakażenie i najczęściej zdrowieją. Proces zdrowienia, ze względu na towarzyszącą panleukopenii przewlekłą leukopenię, trwa kilka tygodni. Dopóki ma ona miejsce, zwierzęta podatne są na wszelakie infekcje. W przypadku kotek zakażonych w czasie ciąży dochodzi do niepłodności lub noszenia martwych płodów. Objawy kliniczne manifestowane są u kociąt tych matek, jeśli zakażenie ma miejsce w II trymestrze okresu okołoporodowego. Występują symptomy typowe dla uszkodzenia/hipoplazji móżdżku, jak: ataksja, brak koordynacji, drżenia mięśniowe, jednak bez zmiany świadomości. Może dochodzić do uszkodzenia przodomózgowia i występowania: zmian behawioralnych, napadów drgawek, chodu szerokiego, asekuracyjnego, utraty równowagi, drżenia głowy. W okresie spoczynku zmiany te nie manifestują się. Jeśli występują zaburzenia neurologiczne, mogą mieć one różny stopień nasilenia u poszczególnych zwierząt w miocie. U niektórych kociąt obserwujemy zmiany w siatkówce (obszary zwyrodnienia siatkówki w postaci szarych ognisk z ciemną obwódką, pofałdowań, prążków). Występują one u kociąt z objawami neurologicznymi i u klinicznie zdrowych kotów.

Do czynników mogących w znaczny sposób determinować przebieg choroby należą między innymi:
• subkliniczne inwazje bakteryjne na terenie jelit,
• subkliniczne inwazje pasożytnicze na terenie jelit,
• nagła zmiana diety.

Związane jest to z faktem, iż nasilają one podziały mitotyczne komórek nabłonka jelitowego, a co za tym idzie, zwiększają namnażanie wirusa. Przyczynia się to do zaostrzenia objawów klinicznych, gdyż im intensywniejsze podziały komórek, tym cięższy przebieg kliniczny.

DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA

W diagnostyce różnicowej musimy wziąć pod uwagę:
• ciało obce w przewodzie pokarmowym – należy przeprowadzić dokładne badanie kliniczne, wywiad, wykonać RTG. Brak leukopenii;
• zapalenie jelit na tle bakteryjnym – wtedy rzadko mamy do czynienia z leukopenią;
• toksoplazmozę – często zmiany dotyczą innych narządów, np. zapalenie płuc (przy FPV również może występować, ale jedynie przy równoczesnym zakażeniu FHV-1). Możliwe występowanie leukopenii we wczesnej fazie, ale dodatkowo występuje limfopenia. Objawy ze strony przewodu pokarmowego, jak wymioty, biegunka, występują rzadko;
• zatrucie, np. roślinami trującymi;
• chłoniakomięsak zlokalizowany w obszarze jelit u kota z białaczką – objawy nie występują tak nagle i najczęściej już od jakiegoś czasu kot jest apatyczny. Kiedy guz powiększy się i spowoduje niedrożność, pojawiają się biegunka i wymioty.

ROZPOZNANIE WIRUSA PANLEUKOPENII

Stawiając diagnozę, bierzemy pod uwagę:
• wywiad – bardzo szczegółowy, przeprowadzony z właścicielem. Pytamy między innymi o pochodzenie kota oraz o to, czy pozostałe kociaki z miotu chorują;
• wiek kota;
• objawy kliniczne.

Na tej podstawie zwykle można postawić podejrzenie panleukopenii. Jednakże ostatecznym potwierdzeniem jest obecność bardzo silnej leukopenii w badaniu morfologicznym oraz test na obecność wirusa w kale. Bardzo silna leukopenia występuje zawsze (informacja podawana przez większość źródeł), ale w pierwszych 2 dniach leukocyty najczęściej są w normie lub występuje ich znaczny wzrost. W 4-6 dniu zakażenia wirusem, tzn. w okresie szczytowym choroby, liczba leukocytów wynosi 50-3000 komórek/µl, a w łagodniejszym przebiegu – 3000-7000 komórek/µl. Niektóre źródła podają, iż nie we wszystkich zakażeniach tym wirusem mamy do czynienia z leukopenią. Wykrycie wirusa w kale szybkimi testami jest metodą prostą, bardzo praktyczną i czułą. Można użyć zarówno testów do wykrywania antygenu wirusa panleukopenii FPV, np. Vetexspert Rapid FPV Ag, jak i testu do wykrywania antygenu parwowirusa CPV w kale psów ze względu na fakt, iż jest to ten sam wirus antygenowy. Należy pamiętać, iż FPV jest wykrywalny w kale jedynie 24-48 h po zakażeniu. Kiedy objawy kliniczne są obecne, nie wykryjemy już wirusa w kale. W związku z powyższym, wynik ujemny nie pozwala wykluczyć panleukopenii. U kotów dorosłych, jeśli nie występuje biegunka, najlepiej wykonywać badania PCR, gdyż w jelicie wirus jest raczej nieobecny. Jeśli oprócz leukopenii występuje nieregeneratywna anemia, należy podejrzewać zakażenie wirusem FELV, w wyniku którego do silnego spadku odporności dołącza panleukopenia. Pośmiertnie można stwierdzić obecność ciałek wtrętowych w miejscach intensywnego namnażania patogenu. W obrazie sekcyjnym najczęściej mamy do czynienia ze zmianami:

• w jelitach (jelita czcze i biodrowe – bardziej zaawansowane zmiany);
• w pętlach jelitowych – rozszerzone, przekrwione z punkcikowatymi wybroczynami pod błonami surowiczymi;
• wokół jelit;
• w naczynkach limfatycznych (wysięki i krwawe nacieki).

Należy bezwzględnie podkreślić, iż ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby. Im wcześniej rozpoczniemy leczenie, tym większa szansa na wyzdrowienie zwierzęcia.

LECZENIE PANLEUKOPENII

Postępowanie terapeutyczne uzależnione jest od ciężkości przebiegu choroby, stanu ogólnego zwierzęcia i zwykle wieku (dorosłe koty – najczęściej łagodny przebieg). Podstawą jest nawodnienie zwierzęcia i wyrównanie utraty elektrolitów (potas). Podaż rodzaju elektrolitów zależy od tego, czy zwierzę ma przede wszystkim biegunkę, czy wymioty, dlatego warto zbadać poziom elektrolitów, aby je zbilansować. Najogólniej przyjmuje się zasadę, że jeżeli wymiotuje, traci chlorki, jeżeli dominuje biegunka, traci dwuwęglany i potas. Płyny podajemy podskórnie lub dożylnie w zależności od stanu ogólnego (PWE, Sol. Ringeri Lactate). W przypadku wymiotów początkowo – przez ok. 1-2 doby (maksymalnie od 3-5 dnia dokarmianie) – nie podajemy pokarmu doustnie. W ten sposób zmniejszamy intensywność replikacji wirusa. Niezbędne jest również podanie antybiotyków o szerokim spektrum działania w celu zwalczania wtórnych infekcji w jelitach, np. ampicyliny, cefalosporyn, a u zwierząt z posocznicą – np. penicylin cefalosporyn z aminoglikozydami. Dodatkowo antybiotyki zmniejszają florę jelitową, przez co redukują ich aktywność mitotyczną. W przypadku przedłużających się, intensywnych wymiotów podajemy leki przeciwwymiotne, np. cerenię 1 mg/kg s.c., metoklopramid 0,2-0,4 mg/kg p.o. s.c. Z metoklopramidem należy uważać, ze względu na ryzyko wystąpienia wgłobienia jelit. Jeśli wystąpiła ich częściowa atonia, bezpieczniej podać jest torecan czy wlaśnie cerenię. U zwierząt niewymiotujących podajemy również preparaty osłaniające śluzówkę jelit, np. kaolin, pektynę, związki bizmutu. Osocze, pełną krew podajemy w przypadku silnej hipoproteinemii, ciężkiej anemii. We wczesnym obrazie infekcji surowica kocia lub psia (np. Serocat, Feliserin, Caniserin, Stagloban) lub interferon virbagen znacznie poprawiają stan zwierzęcia. Preparaty te pomagają jedynie we wcześnie rozpoznanym zakażeniu. Zdrowym kotom profilaktycznie również można podawać surowicę lub virbagen. Zapobiegać chorobie można jedynie przez regularne szczepienia kociąt. Szczepienie powinien otrzymać każdy kot, nawet ten, który nigdy nie będzie wychodził, gdyż patogen łatwo można przenieść na rękach, butach itd.

ODPORNOŚĆ PO ZAKAŻENIU I SZCZEPIENIA

Odporność w przypadku zakażenia zależy od miana przeciwciał w surowicy (ochrona przed wiremią). W przypadku kotów naturalnie zakażonych zjadliwym wirusem, a następnie ich wyzdrowienia (wysoki poziom przeciwciał), najprawdopodobniej będzie występować długotrwała, a nawet dożywotnia odporność. Odporność bierna u kociąt występuje do około 8-12 tygodnia życia. Szczepienie przeciwko panleukopenii należy do szczepień zasadniczych i jest najważniejszym czynnikiem redukującym występowanie choroby. Należy szczepić wszystkie koty, nawet te, które nigdy nie będą wychodziły na zewnątrz. Skuteczne są szczepionki z inaktywowanym lub żywym, osłabionym wirusem panleukopenii (szczepionki skojarzone: FPV, wirusy atakujące drogi oddechowe kotów, wirus wścieklizny). Pierwsze szczepienie kociąt rozpoczynamy w 8-9 tygodniu życia, następne szczepienie przeprowadzamy 2-4 tygodnie później, kolejne należy podać rok po poprzednim. W większości przypadków wystarczy doszczepianie co 2-3 lata, niekoniecznie każdego roku (odpowiednią profilaktykę wdrażamy w zależności od trybu życia pacjenta). Dożywotnia odporność nie tylko na FPV, ale też na CPV-2a, CPV-2b, CPV-2c występuje u należycie zaszczepionego kota.

WPROWADZANIE NOWYCH KOTÓW DO ŚRODOWISKA, W KTÓRYM WYSTĘPOWAŁY ZAKAŻENIA WIRUSEM PANLEUKOPENII

W związku z faktem, iż wirus FPV jest wirusem ubikwitarnym (zaraźliwość, zdolność do przeżywania w środowisku nawet rok), zanim wprowadzimy nowe koty lub psy, muszą być spełnione następujące warunki:
• Bardzo dokładna dezynfekcja pomieszczeń, gdzie przebywały chore koty, co jest niezbędne dla zapobiegania ponownemu pojawieniu się choroby. Wirus FPV jest oporny na większość środków dezynfekcyjnych, skuteczne są: 6-proc. podchloryn sodu, 4-proc. formaldehyd, 1-proc. aldehyd glutarowy. Odkażanie można sprawdzić promieniami lampy UV.
• Utylizacja lub spalenie „osobistych” rzeczy kota, jak: posłanie, miski, kuwety itd., by za ich pośrednictwem nie spowodować zakażenia innych kotów.
• Musi minąć minimum 6 miesięcy od zakażenia wirusem, a najlepiej rok, zanim wprowadzimy nowe zwierzęta, dotyczy to zarówno kotów, jak i psów.
• Nowe zwierzę musi być zaszczepione 2-krotnie i dopiero 2 tygodnie po drugim szczepieniu może zostać wprowadzone do mieszkania, gdzie koty chorowały na panleukopenię.
• Właściciel chorego zwierzęcia nie powinien kontaktować się z innymi nieszczepionymi kotami przez 6-12 miesięcy.

PODSUMOWANIE

W związku z faktem powszechnych w XXI w. szczepień profilaktycznych ta wysoce zaraźliwa wirusowa choroba głównie młodych kociąt, jaką jest panleukopenia, obserwowana/rozpoznawana jest znacznie rzadziej niż w przeszłości. Przyczyniać się do tego może również występowanie odporności krzyżowej z nowo powstającymi szczepami CPV-2 zakażającymi koty. Choroba ciągle jednak odgrywa istotną rolę w zachorowaniu i śmiertelności kotów, przyczyniając się do ograniczenia liczebności miotów (wtórne posocznice kociąt), zwłaszcza kotów dziko żyjących.

17/05/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w maju 2021 – cz.3

DARMOWY LIVE – ABC właściciela zwierzaka – Jak przygotować kota oraz psa do zabiegu/operacji
Wydarzenie Akademia Edu ZOO – LINK
Online w Facebook Live
21.05.2021 o 20:00

Nie musicie się rejestrować ani zapisywać na naszej stronie. Wystarczy, że o godzinie 20:00 w piątek włączycie Facebooka – LIVE pojawi się jako nowy post na profilu Akademii.
Podczas Live porozmawiamy między innymi o:
- badania kontrolne (profilaktyczne) zwierząt
- przygotowanie do pobrania krwi
- przygotowanie do badania USG
- przygotowanie pacjenta do zabiegu ze znieczuleniem ogólnym
- wybudzenie ze znieczulenia ogólnego
- opieka pooperacyjna nad zwierzęciem

O wykładowcy:

Lekarz Weterynarii Mariusz Węgrzyn
Ukończyłem studia z medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. We wrocławskich klinikach weterynaryjnych zdobywałem początkowe doświadczenia zawodowe. Od ponad 10 lat jestem współwłaścicielem i kierownikiem lecznicy weterynaryjnej, jednej z największych w rejonie. Na co dzień zawodowo zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób wewnętrznych, chirurgią i ortopedią. Moje szczególne zainteresowania to rozpoznawanie i leczenie chorób rozwojowych układu kostnego (m.in.dysplazji biodrowej, dysplazji łokciowej, osteochondrozy stawów – OCD, Choroby Legg Perthesa) oraz nabytych urazów i zwyrodnień układu ruchu z wykorzystaniem metod chirurgicznych i medycyny regeneracyjnej np. autologicznej kondycjonowanej surowicy – ASC, osocza bogatopłytkowego – PRP, płynnych polimerów z jonami srebra, kwasu hialuronowego, znacznie poprawiających efekty leczenia u zwierząt młodych a często będących jedynym rozwiązaniem u pacjentów geriatrycznych. Od kilku lat prowadzę również wykłady i szkolenia z zakresu wiedzy weterynaryjnej.

RELACJA:

————————————————————————————————————-

Kurs Felinoterapia
Wydarzenie Wiktoria Karpowicz – psycholog, behawiorysta, Katarzyny Gajewskiej i Katarzyny Słupskiej
LINK
LINK
LINK
22.05.2021 O 08:15 – 23.05.2021 O 17:00

AKADEMIA ANIMALOTERAPII zaprasza na kolejną edycję kursu FELINOTERAPII.
Nasz program kursu opracowany został przy współpracy ze specjalistkami tej dyscypliny animaloterapii, które osobiście wprowadzą Was w fascynujący świat terapii z udziałem kota. Nasze szkolenie wyróżnia się obecnością kocich terapeutów i zajęć praktycznych.
W cel
Kurs składa się z trzech modułów realizowanych w terminach:
Moduł I Świadomy Opiekun Kota 8-9.05.21
Moduł II Felinoterapia 22-23.05.21
Moduł III Zajęcia praktyczne 12-13.06.21
W trakcie kursu uczestnicy zdobędą umiejętności i wiedzę z zakresu:
-behawioru i emocjonalności kota, komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
-dobrostanu i kocich potrzeb w odniesieniu do kota pracującego,
-kwadratu wzmocnień, procesów uczenia się i szkolenia kotów,
-biologii kota – jego zmysłów, diety, prawidłowej opieki weterynaryjnej, stresu, wczesnej stymulacji neurologicznej,
-wybór kota do felinoterapii, jego przygotowanie do pracy w kontekście etapów rozwoju,
-teamu terapeutycznego, budowania bezpiecznej i opartej na zaufaniu relacji kot-człowiek
-rodzaju zajęć z udziałem kota: AAA, AAT, AAE,
-zajęcia z kotem w praktyce,
-felinoterapia jako terapia wspomagająca – w jakich zaburzeniach; wskazania i przeciwwskazania,
-aspekty prawne i etyczne w pracy felinoterapeuty

Prowadzące kurs o sobie:

Wiktoria Karpowicz
Jestem psychologiem, psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, felinoterapeutą, onoterapeutką i behawiorystką COAPE. Dyplom magistra psychologii uzyskałam na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracuję w roli felinoterapeuty w gabinecie prywatnym – w ramach tej praktyki projektuję i prowadzę zajęcia terapeutyczne z udziałem kota dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Należę do Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej, Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE (w roli członkini Zarządu), Polskiego Stoważyszenia Hodowców Osłów.

Katarzyna Gajewska
Jestem technikiem weterynarii i zoopsychologiem – specjalistą w terapii zaburzeń zachowania kotów, zoofizjoterapeutą, felinoterapeutą, dietetykiem psów i kotów. Autorką i współautorką kursów dla właścicieli i opiekunów zwierząt towarzyszących. Członkiem Polskiej Federacji Felinologicznej FPL. Hodowcą Kotów Rasowych specjalizującą się w hodowli kotów terapeutycznych

Cena kursu:
Moduł I – early bird (do 21.04.2021) 750zł, cena regularna 900zł
Moduł II i III- early bird 950zł, cena regularna 1100zł
Cały kurs -1600zł
Część dochodu z kursu zostanie przekazana na cele charytatywne.
Koszt kursu obejmuje: wykłady, zajęcia praktyczne, materiały szkoleniowe w wersji papierowej.
Warunki uczestnictwa:
-ukończone 18 lat
-minimum wykształcenie średnie
-zgłoszenie uczestnictwa – LINK
-wpłata zadatku gwarancyjnego w wysokości 500 zł do 30.04.21
-opłacenie pozostałej należności za kurs najpóźniej w dniu rozpoczęcia kursu.

Zgłoszenia i rezerwacja kursu:
Katarzyna Słupska, tel. 506 599 306
e-mail: animaloterapia.lubachow@gmail.com
Informacje merytoryczne na temat kursu:
Wiktoria Karpowicz, tel. 666 088 303

Po zaliczeniu egzaminu końcowego kursantom wystawiane są Certyfikaty i Zaświadczenia o ukończeniu kursu na drukach MEN. Placówka wpisana jest do ewidencji szkół i placówek niepublicznych Starostwa Powiatowego w Świdnicy pod nr 124. Nasza działalność szkoleniowa objęta jest systemem oświaty. Program kursu jest autorską pracą zbiorową, stanowiącą własność intelektualną AKADEMII ANIMALOTERAPII i jest objęty ochroną prawną.

————————————————————————————————————–

Pierwsza pomoc dla kotów – szkolenie online
Wydarzenie Mieszko Eichelberger - LINK
22.05.2021 o 12:00

Zapisujesz się na szkolenie z pierwszej pomocy dla kotów ? Właśnie wprowadzamy aktualizację o najnowsze standardy.
O czym między innymi dowiesz się po szkoleniu ?
Jak zabezpieczyć zwierzę które uległo wypadkowi ?
Jak postępować w przypadku krwotoku? Jak postępować z ranami ?
Jak je zabezpieczać ?
Omówimy oparzenia i skaleczenia, Poparzenia elektryczne, chemiczne i cieplne, Otrucia oraz pokąszenia przez owady, Wstrząs i metody radzenia sobie z nim, Omdlenia, Epilepsja, Resuscytacja, Stłuczenia, i złamania,
Uszkodzenia narządów funkcjonalnych (wzrok, słuch, nos, pyszczek),
Uszkodzenia organów wewnętrznych (wątroba, pęcherz, układ trawienny),
Link do zapisu: LINK
możesz zapisać się na wykład online z zadawaniem pytań, lub po prostu pobrać samo nagranie taniej.

Prelegent:

———————————————————————————————————–

Problemy dermatologiczne kotów.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i Dermatologia Weterynaryjna – Julia Kolasa
LINK
LINK
23.05.2021 o 10:00 – 13:00

Webinar przeznaczony dla wszystkich właścicieli, opiekunów, miłośników kotów. A także dla techników weterynarii, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie problemów dermatologicznych kotów.

PROGRAM:
- BUDOWA I FUNKCJE SKÓRY
- SKÓRA KOTÓW VS SKÓRA PSÓW
- NAJCZĘSTSZE OBJAWY
- ŚWIĄD
- PREDYSPOZYCJE RASOWE
- DIAGNOSTYKA
- CHOROBY SKÓRY
- ALERGIE
- TESTY ALERGICZNE I ODCZULANIE
- PROFILAKTYKA I PIELĘGNACJA

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Julia Kolasa, zwierzęcy dermatolog, nieustannie się doszkala, posiada ogromną wiedzę oraz doświadczenie,
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie online, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK
Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 139 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta:
26 1750 0012 0000 0000 3588 4688
lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – Imię i nazwisko uczestnika lub numer zamówienia.
Wystawiamy faktury VAT.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru – online. Każdy z uczestników przed webinarem otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu

Webinar poprowadzi:

Julia Kolasa
LEKARZ WETERYNARII
Pochodząca ze Śląska absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu. Jej pasją jest dermatologia i wszystko, co z nią związane. Jest członkiem ESVD (European Society of Veterinary Dermatology – Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologii Weterynaryjnej). Na co dzień zajmuje się dermatologią weterynaryjną w Przychodni Weterynaryjnej „Aport” we Wrocławiu.

———————————————————————————————————-

Darmowe czipowanie kotów na Pradze Południe
Event by Schronisko Na Paluchu, Fundacja Przyjaciele Palucha and 2 others
LINK
LINK
ulica Grochowska 262, 04-398 Warszawa, Polska
23.05.2021 od 12.00 do 16.00

Kochani, 23 maja w godzinach 12 – 16 zapraszamy Was na akcję darmowego czipowania kotów, która odbędzie się przy ul. Grochowskiej 262 (Dzielnicowe Biuro Finansowania Oświaty) .
Kochasz swojego kota ? Podaruj mu wyjątkowy prezent – tożsamość.
Prosimy zabrać ze sobą dowód osobisty i książeczkę zdrowia kota.
Czipowanie to jedno małe ukłucie, a zabezpieczenie na całe kocie życie.
Czipy zostaną przez nas zarejestrowane z bazie Safe-Animal w ciągu maksymalnie 7 dni od wydarzenia, o czym zostaną Państwo poinformowani smsem.

Z powodu zagrożenia związanego z Covid-19 w czasie akcji darmowego czipowania będą obowiązywały zasady reżimu sanitarnego:
- opiekunowie z kotami będą wpuszczani pojedynczo
- prosimy o zasłanianie ust i nosa (założenie maseczki)
- na miejscu będzie dostępny płyn do dezynfekcji rąk
- personel schroniska będzie pracował w maseczkach i rękawiczkach jednorazowych
- zachęcamy do wydrukowania i uzupełnienia w domu karty z danymi osobowymi, aby skrócić czas przebywania w budynku (druki będą dostępne także na miejscu) -> LINK
- akcja potrwa aż 4 godziny; nie musisz przychodzić o 12, wówczas spodziewamy się największego ruchu – prosimy o zachowanie dystansu społecznego, także podczas oczekiwania w kolejce.

UWAGA !!
Bardzo prosimy, żebyście przychodzili na czipowanie (a także do lekarzy weterynarii i wszystkich miejsc, do których musicie udać się z kotem) ze zwierzakami zapakowanymi w bezpiecznych transporterach.
❌ Nie w kartonowych pudełkach, ❌nie w kocykach, ❌ nie w gołych rękach. Taka “wycieczka” może skończyć się tragicznie, wystraszony kot może Was dotkliwie podrapać i uciec.

RELACJA:

Już jesteśmy i czipujemy pierwsze kotki :)

Mia.
Kotek nr 100 zaczipowany :)
Dziękujemy, że jesteście z nami.jestesny tu dla Was !!

———————————————————————————————————-

Behawioryzm koci – Problemy kuwetowe. Szkolenie online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Kot Warszawski
LINK
LINK
Online: eduzoo.pl – LINK
23.05.2021 o 18:00 – 20:00
Koszt: 79zł

Wykładowca: Behawiorystka Spec. Koty

Agata Bladowska
Absolwentka Uniwersytetu SWPS po Filologii Angielskiej, która przekonała się, że jej właściwą ścieżką jest nauka o zachowaniu zwierząt. Prędko nadrobiła zaległości, uczęszczając na wiele kursów, szkoleń i konferencji, by zostać Behawiorystką specjalizującą się w kotach. Uczyła się m.in. w Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii w Krakowie. Dziś konsultuje kocich pacjentów zarówno indywidualnych, jak i tych z hodowli. Jest autorką artykułów branżowych, a także bloga www.kotwarszawski.pl, na którym dzieli się swoją wiedzą.
Prywatnie opiekunka kotki rasy Ragdoll, Fryzi, która wiernie towarzyszy jej w podróżach po całej Polsce.

➡Szkolenie kierowane jest zarówno do hodowców kotów, jak i kocich opiekunów, a także wszystkich osób zainteresowanych kocim behawiorem.⬅
Zapisy – LINK

Podczas webinaru dowiecie się między innymi:
- Wybór kuwety odpowiedniej dla kota
- Problemy behawioralne a problemy zdrowotne
- Znaczenie moczem a załatwianie potrzeb poza kuwetą
- Przyczyny zostawiania moczu poza kuwetą
- Najczęstsze błędy popełniane przez opiekunów kotów
- Co robić, gdy pojawi się problem kuwetowy
- Jak zapobiegać problemom kuwetowym

RELACJA:

Za nami kolejne bardzo ciekawe szkolenie w Edu Zoo :)

———————————————————————————————————

❗Zapisz się na bezpłatne SZKOLENIE LIVE “Jak poprawić Twoją relację z kotem ?”.
Poprowadzi je Małgorzata Biegańska – Hendryk, behawiorystka i zoodietetyczka kotów. Autorka wielu książek i publikacji.
Start 25.05.2021 punktualnie o godz. 20.00

Czego dowiesz się podczas szkolenia live ?
- Jak zrozumieć swojego kota ?
- W jaki sposób koty budują relację.
- Czym jest trening z kotem ?
- Jak mówić, żeby kot Cię zrozumiał.
Poznasz najczęściej popełniane błędy przez właścicieli kotów.

Małgorzata Biegańska – Hendryk pomogła już tysiącom właścicieli kotów w Polsce. Dlatego jeśli chcesz zbudować szczerą relację ze swoim pupilem, a przede wszystkim zrozumieć dlaczego Twój kot podąża swoimi ścieżkami, koniecznie zapisz się na SZKOLENIE LIVE, które odmienieni Wasze życie

❗️UWAGA❗️
Tylko dla uczestników szkolenia mamy wyjątkowy BONUS:
PDF „”Ćwiczenie na start” – zrób pierwszy krok w wychowaniu swojego kota !”
Zarezerwuj sobie 90 minut i wkrocz na wyższy poziom relacji ze swoim kotem!
To z kim się widzimy ?
LINK DO ZAPISÓW: LINK

Szkolenie poprowadzi tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk – technik weterynarii, behawiorysta zwierząt specjalizująca się w terapii kotów, zoodietetyk psów i kotów. Technik weterynarii, behawiorysta zwierząt specjalizująca się w terapii kotów, zoodietetyk psów i kotów. Od wielu lat prowadzi konsultacje z opiekunami w zakresie kocich zachowań. Autorka poradnika „Co jest, kocie ? Wszystko, co musisz wiedzieć, aby zrozumieć swojego kota” oraz artykułów specjalistycznych publikowanych na łamach czasopism branżowych. Właścicielka marki kocibehawioryzm.pl.

RELACJA:

Już po : “Jak poprawić Twoją relację z kotem ? LIVE z Małgorzatą Biegańską – Hendryk.
Trening z kotem. Ot cały klasyczny behawioryzm. Gołębie dały radę to i koty, aż tak nie psocą. :)

———————————————————————————————————-

Koci pacjent bez stresu- Behawtorek
Wydarzenie IVSA Warsaw – LINK
Online: forms.gle – LINK
25.05.2021 o 20:30

Zapraszamy na webinar z dietetykiem i behawiorystą kotów i psów- tech. wet. Agnieszką Cholewiak-Góralczyk.
Pani Agnieszka jest również właścicielką, cieszącego się popularnością instagrama:
surowe_kotki. Na spotkaniu poruszymy aspekty behawioralne kociej wizyty w lecznicy, a także jak podejść do kociego pacjenta w sposób minimalizujący stres w jej trakcie. Dowiemy się jak przygotować lecznicę przyjazną kotom, jakie porady możemy dać właścicielom niesfornych kociaków, a także wiele wiele innych.
Link do zapisów: LINK

Prowadzące szkolenie:

tech. wet. Agnieszka Cholewiak-Góralczyk, która pracuje jako dietetyk w Specjalistycznej Przychodni Weterynaryjnej Specvet. Specjalizuje się w dietetyce psów i kotów oraz zajmuje się układaniem planów żywieniowych dla zwierząt — zarówno chorych — jak i zdrowych (m.in. dieta BARF). Jest autorką książki „Nie dla psa (i kota) kiełbasa czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka”. Publikuje także artykuły w magazynach branżowych oraz dla opiekunów zwierząt, a także prowadzi Fundację Surowe Kotki i Psy, popularyzującą zdrowe żywienie psów i kotów. Poza dietetyką interesuje się behawiorem – ukończyła kurs COAPE nadający kwalifikacje behawiorysty.

————————————————————————————————————

Darmowy webinar- Fobia burzowa u psów i kotów – temat wietrznie aktualny…..
Wydarzenie Aptus Polska – LINK
25.05.2021 o 20:00

Zapraszamy na bezpłatny webinar – Fobia burzowa u psów i kotów – temat wietrznie aktualny…
ZGŁOSZENIA: LINK

Webinar poprowadzi:

Prelegentka: dr n. wet. Jagna Kudła
Jestem doktorem nauk weterynaryjnych, specjalizuję się w terapii zaburzeń zachowania psów i kotów. Tytuł doktora został mi przyznany w marcu 2013 r., przez Radę Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Moją pracę doktorską poświęciłam przyczynom występowania zachowań agresywnych u starych psów. Dyplom lekarza weterynarii, wydany przez SGGW oraz Prawo Wykonywania Zawodu lekarza weterynarii otrzymałam w 2004 r. W 2005 r. Ukończyłam kurs specjalizacyjny z Medycyny Behawioralnej w European School for Advanced Veterinary Studies w Mediolanie. Współpracuję z Przychodnią Weterynaryjną “Bokserska” w Warszawie przy ul. Obrzeżnej 1a (róg Bokserskiej). Od 2006 r. współpracuję z “Magazynem Weterynaryjnym”, „Akademią po Dyplomie”, a także publikuję artykuły publicystyczne poświęcone zachowaniom psów i kotów (zobacz listę publikacji). Od kilku lat regularnie prowadzę wykłady na temat zachowania psów i kotów, ich zaburzeń oraz terapii. Jestem wykładowcą studiów podyplomowych: „Choroby psów i kotów” na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, “Pies w społeczeństwie – hodowla i zachowanie” na Wydziale Nauk o Zwierzętach. Prowadziłam wykłady „Psychologia zwierząt” w Collegium Humanitatis. Zapraszam na Facebook, gdzie informuję o najbliższych wykładach, które będę prowadzić. Jestem członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt, a także członkiem założycielem Stowarzyszenia Weterynaryjnej Medycyny Behawioralnej. Współpracuję z organizacjami pozarządowymi zajmującymi się dobrostanem zwierząt. Chciałabym, aby jak najwięcej właścicieli zwierząt miało świadomość, że większość zaburzeń zachowania można leczyć.

Podczas webinaru porozmawiamy o tym:
- Co nowego, czyli aktualne wyniki badań dotyczące fobii dźwiękowej u psów i kotów
- Samo nie minie, czyli dlaczego trzeba działać (i to szybko)
- Doraźna oraz długoterminowa terapia fobii burzowej u psów i kotów

———————————————————————————————————-

Jak postępować z kotem z niedrożnością cewki moczowej ?
Wydarzenie MEDiVET – LINK
Online: nadaje.com – LINK
27.05.2021 o 19:00 – 21:00
Rejestracja trwa do 27.05.2021 do godziny 09:00 lub do wyczerpania się miejsc

MEDiVET S.A. oraz KRUUSE pragną zaprosić na bezpłatny webinar
“Jak postępować z kotem z niedrożnością cewki moczowej?”
Wykładowca: dr n. wet. Sylwia Lew-Kojrys
Ilość miejsc ograniczona, do wyczerpania miejsc

Wykładowca:

dr n. wet. Sylwia Lew-Kojrys
Jest Absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UWM w Olsztynie. Pracowała z Kliniką tej uczelni w Katedrze Chorób Wewnętrznych. Z wydziałem była związana do 2019 roku. W 2008 roku uzyskała tytuł doktora nauk weterynaryjnych. Obecnie pracuje w Weterynaryjnym Centrum Zdrowia „Lew” w Olsztynie. Jej zawodową pasją są urologia i nefrologia weterynaryjna. Od lat pogłębia swoją wiedzę w tej dziedzinie oraz prowadzi warsztaty i szkolenia dla lekarzy weterynarii dotyczące tego tematu. Zajmuje się również publikowaniem wiedzy weterynaryjnej z dziedziny urologii do pism weterynaryjnych, w tym zagranicznych. Aktywnie uczestniczy w wydarzeniach edukacyjnych krajowych i zagranicznych. Należy do polskiego Towarzystwa Urologicznego oraz do European Society of Veterinary Nephrology and Urology (ESVNU). W przychodni zajmuję się również chirurgią miękką oraz badaniem ultrasonograficznym. Posiada tytuł Specjalisty chorób psów i kotów oraz specjalisty radiologii zwierząt.

———————————–

Niedrożność cewki moczowej u kotów
Niedrożność cewki moczowej jest zwykle spowodowana, gdy materiał wychodzący z pęcherza nie pasuje do cewki moczowej (wąska rurka prowadząca z pęcherza na zewnątrz ciała). Materiał blokuje przejście i mocz się wycofuje. Kamienie pęcherza moczowego, osad lub inne materiały mogą powodować niedrożność, a koty płci męskiej są zazwyczaj dotknięte z powodu dłuższych, węższych cewek moczowych. Niedrożność dróg moczowych jest nie tylko bardzo bolesna, ale nieleczona może szybko stać się śmiertelna – do dwóch lub mniej dni. Leczenie awaryjne polega na łagodzeniu niedrożności i korygowaniu problemów metabolicznych związanych ze stanem. Lekarz weterynarii może następnie leczyć schorzenie podstawowe, takie jak nagromadzenie kryształów moczu, lub zalecić operację w celu rozwiązania problemu przez długi czas.

Koty, które cierpią na niedrożność cewki moczowej, są powszechnie określane jako „zablokowane”. Ta złowieszcza nomenklatura wydaje się być całkowicie zbyt trafna. Te koty w ogóle nie mogą oddawać moczu. Mocz wypływa z nerek w dół moczowodów i do pęcherza, gdzie jest przechowywany, aż zostanie uwolniony przez cewkę moczową. Niedrożność cewki moczowej występuje, gdy cewka moczowa zostaje zablokowana, co zapobiega oddawaniu moczu. Istnieje wiele możliwych przyczyn niedrożności, w tym kamienie moczowe, zatyczki śluzu lub osadu, skrzepy krwi, guzy, zapalenie cewki moczowej i bliznowacenie. Chociaż każde zwierzę jest podatne na niedrożność cewki moczowej, koty płci męskiej są znacznie bardziej narażone na blokadę cewki moczowej niż koty żeńskie, ponieważ ich cewki moczowe są wąskie i długie, co ułatwia ich zatkanie. Niedrożność cewki moczowej jest zwykle spowodowana gromadzeniem się stałego materiału w pęcherzu, który nie może zmieścić się w otworze moczowym. Osad moczu (kryształy), śluz i komórki zapalne mogą gromadzić się w moczu i tworzyć zatyczkę cewki moczowej. Ponadto kamienie pęcherza moczowego (samodzielnie lub w połączeniu z innymi materiałami) mogą zostać wciągnięte do cewki moczowej w drodze z ciała. Niedrożność cewki moczowej może powodować zagrażające życiu powikłania. Jeśli mocz nie może wydostać się z pęcherza moczowego, ciśnienie w drogach moczowych może uszkodzić nerki. Mocz zawiera produkty przemiany materii, których organizm potrzebuje do wyeliminowania; niedrożność cewki moczowej powoduje gromadzenie się tych toksyn. Innym możliwym powikłaniem niedrożności dróg moczowych jest bliznowacenie cewki moczowej, co czyni ją jeszcze węższą i podatną na przyszłe blokady. Ponadto ściana pęcherza moczowego może być rozciągnięta do punktu, w którym następuje utrata funkcji mięśni; w najgorszych przypadkach pęka (co może być śmiertelne). Większość kotów, które umierają, ulega jednak śmiertelnym zaburzeniom rytmu serca (które występują w wyniku zaburzeń równowagi elektrolitowej) lub problemom metabolicznym związanym z gromadzeniem się toksyn we krwi. Niedrożność cewki moczowej jest sytuacją awaryjną i należy natychmiast udać się do lekarza weterynarii, jeśli podejrzewasz, że twoje zwierzę jest zablokowane. Jeśli nie zostaną szybko leczone, zwierzęta z niedrożnością układu moczowego mogą umrzeć w ciągu 24 do 48 godzin lub nawet mniej.

Objawy i identyfikacja
Jeśli mężczyzna kot próbuje wiele razy oddawać mocz i produkuje tylko kilka kropli moczu lub wcale, to jest możliwe, że jest całkowicie lub częściowo zablokowany. W miarę postępu choroby koty mogą wykazywać oznaki bólu brzucha i krzyku podczas dotykania lub podczas oddawania moczu. W ciągu 24 godzin kot w tym stanie stanie się ospały, ukryje się w nietypowych miejscach i może niechętnie wstać, przenieść się lub zjeść. Nieleczona niedrożność moczu będzie śmiertelna. Badanie fizykalne ujawni obecność dużego, mocnego pęcherza w brzuchu kota. Po potwierdzeniu niedrożności zalecana będzie hospitalizacja w celu leczenia nagłego i stabilizacji. Testy diagnostyczne, procedury i zabiegi będą miały na celu identyfikację przyczyn choroby i radzenie sobie z powikłaniami związanymi z niedrożnością.

Czyniąc to, weterynarze mogą zalecić dowolne lub wszystkie z następujących czynności:

Bloodwork do oceny poziomu toksyn i stanu nawodnienia
Analiza moczu w poszukiwaniu infekcji i / lub kryształów
Kultura moczu w celu określenia, czy istnieje infekcja, a jeśli tak, jakie bakterie mogą być odpowiedzialne Radiogramy (promienie rentgenowskie) do poszukiwania kamieni pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Dotknięte rasy Niestety, wszystkie rasy kotów wydają się równie podatne.

Leczenie
Leczenie niedrożności cewki moczowej u kotów polega – na samym początku – na przywróceniu przepływu lub moczu przez cewkę moczową, pomagając jednocześnie organizmowi w eliminowaniu toksyn i przywracaniu normalnego poziomu elektrolitów. Mając to na uwadze, procedury obejmują (wszystkie lub wszystkie z nich mogą być wymagane): Umieszczenie cewnika dożylnego, co pozwala na podawanie płynów i leków. Usuwanie moczu bezpośrednio z pęcherza moczowego, co pozwala na łatwiejsze wprowadzenie cewnika moczowego. Umieszczenie cewnika w moczu (przy silnej sedacji lub ogólnie znieczulenie), które zapewnia sposób na spłukanie pęcherza moczowego i utrzymywanie go w stanie pustym przez jeden do trzech dni (lub więcej), podczas gdy stan zapalny ustępuje. Dożylne płyny, które pomagają utrzymać ciśnienie krwi, poprawiają odwodnienie i pomagają organizmowi pozbyć się toksyn. Antybiotyki, które leczą infekcje bakteryjne
Środki przeciwskurczowe, które rozluźniają cewkę moczową w celu umożliwienia przejścia przez nią materiału. Cystotomia (operacja usunięcia kamieni z pęcherza moczowego). Urethrostomy krocza, czyli zabieg chirurgiczny mający na celu zwiększenie otworu cewki moczowej, a tym samym zmniejszenie ryzyka przyszłych przeszkód. Długotrwałe zmiany w diecie i monitorowanie moczu

Zapobieganie
Jest to odwieczny temat ożywionej debaty w kręgach weterynaryjnych. Niestety, bardzo trudno jest zapobiec kocie cewki moczowe, ponieważ nie zawsze wiadomo, co je powoduje. Infekcje pęcherza moczowego mogą odgrywać rolę w powstawaniu osadów moczowych i kamieni, dlatego infekcje należy leczyć natychmiast. Korzystne może być również zwiększenie poboru wody. Kilka diet może pomóc zmniejszyć ryzyko niedrożności cewki moczowej u kotów podatnych na ten problem. Zapytaj swojego weterynarza, czy twój kot powinien stosować specjalną dietę, aby zmniejszyć ryzyko niedrożności cewki moczowej.

——————————-

Niedrożność cewki moczowej (UO) to zagrażająca życiu blokada dolnych odcinków dróg moczowych. Uniemożliwia zwierzęciu oddawanie moczu i niestety występuje stosunkowo często u kotów. Chociaż UO może wystąpić u każdego kota, częściej występuje u samców w młodym i średnim wieku. Samce kotów są po części bardziej podatne na UO, ponieważ ich cewka moczowa (część dróg moczowych łącząca pęcherz ze światem zewnętrznym) jest dłuższa i węższa niż u samic. Koty z nadwagą i koty, które jedzą tylko suchą karmę, również mogą być nieco bardziej zagrożone.

Niedrożność cewki moczowej może mieć wiele różnych przyczyn. Należą do nich fizyczne przeszkody, takie jak zatyczki cewki moczowej, kamienie moczowe, zwężenia lub guzy. Zablokowanie mechaniczne może również wystąpić wtórnie do skurczu cewki moczowej lub obrzęku wtórnego do zapalenia dolnych dróg moczowych. Jednym z częstych schorzeń kotów, które mogą prowadzić do zapalenia pęcherza moczowego i wtórnej niedrożności, jest idiopatyczna choroba dolnych dróg moczowych kotów lub idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego kotów.

Całkowita niedrożność cewki moczowej powoduje „rezerwę” moczu, co może uszkodzić dolne drogi moczowe i spowodować niewydolność nerek. Prowadzi to do gromadzenia się toksyn we krwi i zaburzeń równowagi elektrolitowej, które mogą zagrażać życiu. Bez pomocy UO może doprowadzić kota do poważnej choroby w krótkim czasie, dlatego ważne jest, aby właściciele rozpoznali tę chorobę wcześnie.

Niestety, wielu właścicieli zwierząt domowych może nie rozpoznać objawów niedrożności cewki moczowej. stan jest dość zaawansowany, a kot jest dość ewidentnie chory. Wczesne oznaki rozwijającego się UO obejmują zwiększoną wokalizację i częste wizyty w kuwecie. Właściciele mogą również zauważyć, że koty liżą bardziej tylne końce lub bezproduktywnie napinają się w kuwecie. Te objawy nie są specyficzne dla UO i mogą być błędnie interpretowane przez właścicieli, którzy sądzą, że ich kot może mieć mniej pojawiające się schorzenia, takie jak infekcja dróg moczowych, zapalenie pęcherza, a nawet zaparcia, które mogą wyglądać podobnie. Ta błędna interpretacja może spowodować, że właściciele pomyślą, że sytuacja jest mniej krytyczna niż jest, i może prowadzić do zwlekania z zwróceniem się o pomoc weterynaryjną. Jeśli nie jest leczony przez 24 godziny lub dłużej, stan kota może szybko ulec pogorszeniu i zacznie wykazywać inne objawy choroby ogólnoustrojowej. W takich przypadkach koty mogą wykazywać wymioty, letarg, otępienie lub niezdolność do wstawania. Koty te muszą być pilnie leczone i istnieje ryzyko śmierci. Ze względu na powagę UO i jej szybki postęp, każdy kot, który jest nadwyrężony w kuwecie, powinien zostać zabrany do weterynarza w celu oceny.

Weterynarz zbada kota i wyczuje dużą twardość, czasami bolesną pęcherza, którego nie można wyrazić. Niektóre koty mogą nadal mieć mały pęcherz moczowy, jeśli występuje tylko częściowa niedrożność lub jeśli jest ona dopiero we wczesnych stadiach rozwoju UO. U tych kotów można podjąć próby leczenia, aby zapobiec progresji do pełnej blokady. Takie postępowanie obejmuje podawanie płynów pod skórę w celu nawilżenia i utrzymania przepływu moczu, leków przeciwbólowych i leków zapobiegających skurczom cewki moczowej. Leki te pomogą kotu zachować komfort i mogą rozluźnić cewkę moczową, umożliwiając łatwiejszy przepływ moczu. U kotów traktowanych w ten sposób może nastąpić poprawa, ale nadal występuje u nich wysokie ryzyko wystąpienia pełnego UO i należy je uważnie monitorować. Jeśli okaże się, że kot ma pełną UO, będzie musiał zostać przyjęty do szpitala w celu ustabilizowania i fizycznego usunięcia przeszkody. Twój weterynarz będzie również chciał przedłożyć dodatkowe testy diagnostyczne, aby ocenić, jak ciężki jest to wpływ na kota, a także w celu ustalenia przyczyny. Diagnostyka ta obejmuje badanie krwi i moczu, a także obrazowanie dróg moczowych za pomocą promieni rentgenowskich lub USG.

Po przyjęciu kota do szpitala należy go ustabilizować za pomocą płynów dożylnych oraz w niektórych przypadkach mogą również wymagać dodatkowych leków, aby pomóc skorygować zagrażające życiu zaburzenia elektrolitowe. Jednak najważniejszym sposobem leczenia jest złagodzenie blokady moczu. Najczęściej dokonuje się tego poprzez umieszczenie cewnika moczowego w sedacji lub znieczuleniu. Czasami, jeśli przeszkoda nie może zostać usunięta w ten sposób, może być potrzebny zabieg chirurgiczny zwany uretrostomią krocza (PU) w celu bardziej trwałego poszerzenia drogi odpływu kota.

Po wprowadzeniu cewnika moczowego do pęcherza, pęcherz jest opróżniany i przepłukiwany w celu usunięcia wszelkich materiałów zapalnych lub krystalicznych. Umieszczony na stałe cewnik moczowy będzie zazwyczaj przechowywany na miejscu przez 24-72 godziny, gdy kot przebywa w szpitalu.W tym czasie produkcja moczu jest ściśle monitorowana, a płyny dożylne są stosowane, aby wspierać kota i poprawić parametry nerek. Ponownie stosuje się leki przeciwbólowe i leki rozluźniające cewkę moczową. Jeśli zostanie zidentyfikowana podstawowa przyczyna, taka jak infekcja lub kamienie moczowe, należy ją również leczyć. Po poprawie stanu klinicznego kota (tj. Normalizacji elektrolitów, wartości nerek i produkcji moczu) cewnik moczowy jest usuwany i kot będzie musiał być uważnie monitorowany, aby upewnić się, że może teraz samodzielnie oddawać mocz. Jeśli dojdzie do ponownej niedrożności, cewnik moczowy będzie wymagał wymiany. Jeśli kot zacznie oddawać mocz, będzie mógł wrócić do domu, aby kontynuować powrót do zdrowia. Kot może nadal wysilać się, aby trochę oddać mocz przez kilka dni po hospitalizacji, ponieważ stan zapalny nadal ustępuje, ale właściciele powinni upewnić się, że kot nadal oddaje mocz, nawet w niewielkich ilościach.

Niestety koty, które miały jedną niedrożność cewki moczowej, są zagrożone nawrotem, dlatego w domu potrzebne są środki zapobiegawcze. Często zaleca się dietę moczową na receptę, aby zapobiec tworzeniu się kryształków lub kamieni w moczu i zachęcić do spożycia wody. Utrzymanie dobrego nawodnienia kota jest niezbędne, dlatego zaleca się również karmienie go karmą w puszkach, codzienne dostarczanie świeżej wody i zachęcanie do spożycia wody przez dodanie dodatkowej wody do karmy lub zapewnienie miski z obiegiem wody. Konieczne będzie również zastosowanie dodatkowego leczenia idiopatycznej choroby dolnych dróg moczowych kotów, skupiającego się na zmniejszeniu czynników stresowych u kota.

Koty, u których dochodzi do powtarzających się niedrożności cewki moczowej pomimo odpowiednich zmian w postępowaniu, mogą odnieść korzyści z uretrostomii krocza (PU) operacja jako trwalsze rozwiązanie. Ta procedura polega na chirurgicznym usunięciu wąskiego końca cewki moczowej i może zmniejszyć prawdopodobieństwo niedrożności.

Niedrożność dróg moczowych jest niestety stosunkowo częsta i występuje u 28-58% wszystkich kotów z dolnymi drogami moczowymi choroba. Ważne jest, aby rozpoznać wczesne objawy, ponieważ opóźnienie leczenia może okazać się śmiertelne. Poniższe środki zapobiegawcze mogą znacznie zmniejszyć ryzyko nawrotu, ale należy pamiętać, że kot z wcześniejszą blokadą będzie bardziej skłonny do ponownego zablokowania się i będzie musiał być monitorowany przez całe życie.

———————————————————————————————————-

Otwarte spotkanie- Zostań Petsitterem Coape
Wydarzenie COAPE Polska – LINK
27.05.2021 o 20:00

Zapraszamy na otwarte spotkanie online, podczas którego:
- dowiesz się jak w COAPE zdobyć kwalifikacje i umiejętności potrzebne do zajęcia się zawodowo opieką nad zwierzętami towarzyszącymi
- poznasz program kursu PETSITTER – HOTEL DLA ZWIERZĄT pozwalającego zdobyć atrakcyjny i dobrze płatny zawód
- poznasz blaski i cienie pracy w charakterze zawodowego opiekuna zwierząt oraz prowadzenia hotelu dla zwierząt
- dowiesz się jak pracują wykształceni przez COAPE petsitterzy

ZGŁOSZENIA: LINK

Prelegent:

Andrzej Kinteh-Kłosiński
Od 1999 roku jestem behawiorystą zwierząt, a w 2005 roku ukończyłem na Wyspach Brytyjskich Kurs Dyplomowy COAPE. Podczas mojej pracy polegającej na pomocy zwierzętom i ich opiekunom, zdałem sobie sprawę, że część problemów behawioralnych ma swoje źródlo w niedostatku zajęć, aktywności i opieki ze strony właścicieli zwierząt. Jednocześnie wiedziałem, że w krajach Europy Zachodniej, w USA i Kanadzie petsitterzy – zawodowi opiekunowie zwierząt – są cenionymi i dobrze opłacanymi fachowcami. Dlatego w 2004 roku stworzyłem wraz z moimi współpracownikami, kurs PETSITTER, który kilka lat temu wzbogaciliśmy w tematykę prowadzenia hotelu dla zwierząt. Kurs PETSITTER – HOTEL DLA ZWIERZĄT był pierwszym tego typu kursem w Polsce, a lata kształcenia polskich petsitterów i możliwość korzystania z ich doświadczeń, pozwoliły na udoskonalenie go i jak najlepsze przystosowanie do polskich realiów.
- poznasz możliwości wsparcia przez COAPE petsitterów i prowadzących hotele dla zwierząt

RELACJA:

Opiekun zwierząt to jeden z takich zawodów, który w Polsce nie jest w żaden sposób regulowany prawem. Nie trzeba kończyć studiów czy kursów, nigdzie nie wymaga się, aby petsitter “wylegitymował się” potencjalnemu klientowi jakimś dyplomem albo certyfikatem. Kojarzycie takie ogłoszenia na przystankach albo witrynach sklepowych, na których dzieciaki proponują, że wyprowadzą Waszego psa ? W “świecie dorosłych” niewiele się to różni – możecie napisać w swoich mediach społecznościowych lub na popularnym serwisie z ogłoszeniami, że zaopiekujecie się czyimś zwierzakiem i jest duża szansa, że ktoś skorzysta z Waszej propozycji. Niekoniecznie zweryfikuje Waszą wiedzę i umiejętności. Kim jest osoba idealna do tego, aby zaopiekować się Waszym pupilem? Jakiej wiedzy oczekiwalibyście od potencjalnego opiekuna dla czworonożnego pupila? Jakie umiejętności powinien Wam zaprezentować dobry petsitter ?

Zadałam sobie te same pytania w marcu 2020, kiedy na początku pandemii koronawirusa uznałam, że teraz mam trochę więcej czasu na realizowanie swoich pasji, a więc ogłoszę w sieci, że chętnie podejmę się opieki nad zwierzętami. Doszłam do wniosku, że sama nigdy nie zdecydowałabym się zostawić swoich dzieciaków w futerkach osobie, która nie wykazałaby się wystarczającymi kompetencjami w zakresie opieki nad małymi zwierzętami “egzotycznymi”. Musi mieć dużą wiedzę, koniecznie odpowiednie umiejętności, a jeżeli ma “papier” potwierdzający kwalifikacje…
Zdecydowałam się więc wziąć udział w kursie petsitter u @coape_polska i przekonać się, czy rzeczywiście nadaję się na zawodowego opiekuna zwierząt. W czerwcu 2020 otrzymałam zaliczenie wszystkich napisanych prac i tym samym uzyskałam certyfikat ukończenia kursu.
❓Wiedzieliście o tym, że można zdobyć wykształcenie w zawodzie petsittera ? Chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej na temat mojej drogi od luźnego pomysłu do regularnie realizowanych opiek ? Dawajcie znać w komentarzach, co sądzicie !

———————————————————————————————————–

Jeśli myślisz, że kot kiedykolwiek dał się udomowić, to się mylisz !

Ikona popkultury, najpopularniejszy bohater internetu, obiekt zbiorowej histerii – KOT. Teraz możesz poznać jego historię: od czasów boskiego kultu w starożytnym Egipcie, przez stosy średniowiecza i nowożytności, aż po powrót w chwale na współczesne salony.
Koty były zwiastunami nieszczęścia i pupilami czarownic. Zbawcami rolników i gospodarstw domowych. Z czarnych wyrabiano „lek” na ślepotę. Jeden został nawet oficjalnym kandydatem na prezydenta Stanów Zjednoczonych.
Jedni je kochają, inni ich nienawidzą. Koty mają to gdzieś.
„Historia kotów” to dzieje ich trudnego związku z ludźmi, książka pełna ciekawostek i zaskakujących epizodów.

16/05/2021 - Dodano aktualne mioty :)

Aktualizacja miotów członków klubu BRI CC.
Zapraszamy do podstrony KOCIĘTA – LINK

13/05/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w maju 2021 – cz.2

BEZPŁATNY WEBINAR CHARYTATYWNY Wakacje w kocim domu
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów
LINK
LINK
15.05.2021 o 20:00 – 22:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny webinar tym razem ze zbiórką charytatywną !
Wakacje w kocim domu
O czym będziemy rozmawiać ?
- Co to znaczy że kot jest terytorialny ?
- Zalety i wady wspólnych wakacji z kotem
- Zalety i wady spędzenia wakacji bez kota
- Jak zadbać o kwestie bezpieczeństwa ?
- Jak pomóc przetrwać kotu rozłąkę ?
- Jak pomóc kotu przetrwać podróż ?

Webinar poprowadzi:

Blanka Majewska – konsultant dietetyczny kotów, koci behawiorysta i profesjonalny opiekun, współtwórczyni konta edukacyjnego na Instagramie “Karma wraca podwójnie”. Dyplomowany koci behawiorysta, założycielka marki Catosfera Szczecin. W codziennej pracy wraz ze swoim zespołem świadczy usługę catsittingu – dochodzącej opieki nad kotem na czas wyjazdu klientów. Oprócz konsultacji behawioralnych zajmuje się edukacją opiekunów. W myśl przystającej do kociej natury maksymy „lepiej zapobiegać niż leczyć” prowadzi konsultacje aklimatyzacyjne, podczas których wspiera opiekunów w prawidłowym wprowadzeniu kota do nowego środowiska i przygotowania go na zmiany (np. pojawienie się drugiego kota, przeprowadzka, powiększenie rodziny). Prywatnie opiekunka dwóch adoptowanych kotek: Krówki i Burki.

UWAGA!!! PODCZAS LIVE BĘDZIEMY PROWADZIĆ ZBIÓRKĘ CHARYTATYWNĄ NA RZECZ WIKTORA !
Szczegóły:
Historia Wiktora: – LINK

Transmisja na żywo odbędzie się na naszym fanpage Centrum Szkoleń Animalia na Facebooku
Z Animalią uczysz się od prawdziwych ekspertów !
Nie możesz przegapić takiej okazji ‼️
Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych nasz profil, aby nie przegapić wydarzenia !

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Umowa sprzedaży, wszystko co musisz wiedzieć – Koty.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i Psiparagraf.pl
LINK
LINK
15.05.2021 o 10:00 – 16:00
Cena promocyjna webinaru – 169 zł.

Webinar na żywo, kierowany jest przede wszystkim do hodowców, przyszłych hodowców oraz właścicieli reproduktorów – a więc wszystkich, którzy zajmują się lub mają w planach zajmowanie się hodowlą kotów.
Jednak jeżeli jesteś, po prostu, pasjonatem felinologii i chcesz poszerzyć swoją wiedzę o ten, niezwykle ważny, aspekt to również świetnie się u nas odnajdziesz

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Materiały szkoleniowe wysłane na @, abyście zawsze mogli odświeżyć sobie informacje,
✔️Najlepszego wykładowcę Agnieszka Łyp-Chmielewska nie tylko aktywnie pracuje jako adwokat, działa również w wielu obszarach kynologii. Więcej o Agnieszce na jej blogu http://psiparagraf.pl/
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line.

Program webinaru
- CZYM JEST UMOWA SPRZEDAŻY, CZYLI KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA W ŚWIETLE PRZEPISÓW PRAWA.
- MUST HAVE CZYLI KONIECZNE ELEMENTY UMOWY SPRZEDAŻY KOTA.
- NIE KAŻDY KOT JEST GWIAZDĄ CZYLI CEL UMOWY SPRZEDAŻY.
- MOJA HODOWLA MÓJ INTERES, CZYLI JAK ZABEZPIECZYĆ HODOWCĘ W UMOWIE SPRZEDAŻY.
- CZY ZAWSZE MUSI BYĆ UMOWA SPRZEDAŻY? CZYLI KILKA SŁÓW O UMOWIE WSPÓŁWŁASNOŚCI, WARUNKU HODOWLANYM CZY UMOWIE KRYCIA.
- DYSKUSJA ORAZ ĆWICZENIA PRAKTYCZNE

ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE ANIMALIASZKOLENIA.PL
LINK

Webinar poprowadzi:

Wpłaty za webinar prosimy kierować na numer konta:
26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – imię i nazwisko uczestnika lub numer zgłoszenia.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru – online. Każdy z uczestników dzień przed webinarem otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu.

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Socjalizacja z izolacją – kot z dzieckiem
Wydarzenie Mieszko Eichelberger – LINK
15.05.2021 o 12:00 – 17:00
Koszt szkolenia 250 złotych.

Szkolenie podpowiadające jak przygotować dom z kotem na dziecko, jak przygotować dziecko na przybycie kota.

Pytania i miejsce: kontakt@kocie-porady.pl

Prelegent:

————————————-

Proces socjalizacji z izolacją – Kot i dziecko

Sprawą, która nurtuje wielu kocich opiekunów, jest to, w jaki sposób przyjąć do swojego domu kolejnego kota, psa czy też jak zapoznać ukochanego rezydenta z nowo narodzonym dzieckiem. Wątpliwości te mają głębokie uzasadnienie, ponieważ pojawienie się „obcego” jest wysoko stresogennym bodźcem zarówno dla stałego bywalca danego terytorium, jak i nowego osobnika. Wydarzenie takie wywołuje lęk przed utratą zasobów oraz uwagi opiekuna. Akceptacja zmiany i pojawiającej się nowości leży w dużej mierze w rękach inicjującego ją człowieka, zaś metodą, która daje ogromną szansę na sukces, jest socjalizacja z izolacją.

Jak Twój kot zareaguje na nowego członka rodziny i jak upewnić się, że kot i dziecko będą żyły w zgodzie ?
Dla wielu osób kot jest członkiem rodziny, posiadającym równe prawa w dostępie do wszystkiego, co ona oferuje. Z punktu widzenia kota oznacza to uwagę ze strony ludzi, której domaga się, gdy ktoś jest w domu. Zatem czy kot i dziecko mogą żyć zgodnie ?

W centrum uwagi
Zwierzę pełniące funkcję “dziecka” w rodzinie bywa rozpieszczone, a nawet zepsute i nie ma w tym nic dziwnego. Wszystko jest w porządku, jeżeli pasuje to do temperamentu kota, a sytuacja odpowiada wszystkim zainteresowanym. Jednak gdy w domu pojawi się prawdziwe dziecko, mogą zacząć się kłopoty.
Problem bywa poważny, jeżeli kot jest dorosły i miał niewielkie (lub tylko negatywne) doświadczenia związane z niemowlętami i dziećmi, zwłaszcza w okresie socjalizacji, który u kota trwa od drugiego do siódmego tygodnia życia. Wiele kotów trafia do swoich przyszłych właścicieli długo po tym okresie, albo nie nadarza się okazja do zapoznania kociaka z małymi dziećmi. Chociaż nadrobienie tych zaległości jest możliwe w starszym wieku, najlepiej przed narodzinami dziecka wszystko dokładnie zaplanować i przygotować.

Różne koty, różne reakcje
Reakcja poszczególnych kotów na pojawienie się nowej osoby zależy od cech genetycznych (rasa, pochodzenie, odmiana?), osobowości i wcześniejszych doświadczeń. Czasem należy otwarcie przyznać, że powyższe uwarunkowania nie predysponują kota do zgodnego i bezpiecznego współżycia z niemowlętami i małymi dziećmi. Niektórzy właściciele, po dokładnym przemyśleniu sprawy, dochodzą do wniosku, że nie mogą ponosić odpowiedzialności za konkretne zwierzę, jeżeli jednocześnie mają dzieci, więc znajdują kotu dobry dom, który jest lepiej dopasowany do jego potrzeb. Niestety, decyzja o oddaniu zwierzęcia nie zawsze jest dobrze przemyślana, a częstymi powodami pozbywania się kota są agresja wobec dziecka oraz znakowanie moczem, dla którego bodźcem wyzwalającym może być pojawienie się noworodka, jeśli kot nie był na to przygotowany. Nie zawsze można zapobiec takiej przykrej sytuacji poprzez działania prewencyjne, jednak często da się jej uniknąć dzięki starannym przemyśleniom i wcześniejszemu planowaniu.

Żyć w harmonii
Aby Twoja powiększona rodzina miała szansę na wspólne szczęśliwe życie, musisz rozważyć dwa aspekty: otoczenie i zwierzę. Kot potrzebuje własnego posłania, misek na wodę i jedzenie, zabawek, kuwety itp. Wszystkie te rzeczy powinny być tak rozmieszczone w domu, by było to wygodne dla ludzi, ale muszą się też znajdować w miejscach odpowiadających kotu – kuweta powinna stać w ustronnym miejscu, z dala od miski z pokarmem i miejsc o dużym natężeniu ruchu, jak kuchnia czy przedpokój. Drapak należy ustawić niedaleko drzwi wejściowych lub blisko miejsca, które kot wybrał do znakowania terytorium pazurami. Jeśli to możliwe, wydziel kotu miejsce do jedzenia i odpoczynku znajdujące się wyżej lub odgraniczone bramką dla dzieci. Pozwoli mu to uciec przed natarciem brzdąca. Jeżeli przewidujesz, że lokalizacja posłania, kuwety i innych sprzętów należących do kota okaże się niepraktyczna lub niewygodna po pojawieniu się dziecka, musisz dokonać zmian już teraz. Ważne, zwłaszcza w przypadku starszych kotów, aby takich zmian dokonywać stopniowo.

Kryjówka
Pamiętaj, że dla kota ulubioną metodą radzenia sobie z czymś, co go niepokoi, stanowiącym potencjalne zagrożenie, jest ukrycie się, najlepiej w położonym wysoko, ciemnym, ustronnym miejscu, z którego ma dobry widok i może z bezpiecznej pozycji ocenić sytuację. Łatwo zapewnić kotu takie kryjówki, umieszczając kartonowe pudła postawione na boku lub legowiska typu igloo na meblach albo wytrzymałych półkach. Umieść kilka takich schronów w różnych miejscach w domu, a zwłaszcza tam, gdzie spędzasz czas z dzieckiem i zachęć kota do korzystania z nich, umieszczając tam jego ulubione kocyki i smakołyki.

Wstęp wzbroniony
Często pokój dziecka jest pomieszczeniem, do którego kot miał dotychczas wolny dostęp. Zaleca się, aby ograniczyć go na długo przed pojawieniem się dziecka. Aby zapobiec niekorzystnej reakcji i powstaniu “frustracji spowodowanej barierą”, spryskaj zamknięte drzwi i ich futrynę Feliwayem lub rozetrzyj preparat przy pomocy wacików. Pamiętaj, że koty przebywające wyłącznie w domu są bardziej wrażliwe nawet na niewielkie zmiany w ich środowisku, terytorium i trybie życia niż koty wychodzące na zewnątrz.

Zmiany w otoczeniu
Zmysł węchu jest u kota bardzo rozwinięty, a zapachy stanowią ważne narzędzie komunikacji pomiędzy tymi zwierzętami. Dlatego każda zmiana profilu zapachowego kociego terytorium może mieć na zwierzaka duży wpływ i spowodować u niego poważne cierpienie. Często pozostaje to niezauważalne, ale jest to wyjaśnienie, dlaczego przedmioty dla dziecka, kupione przed jego pojawieniem się, stają się często obiektem znakowania moczem przez kota, który próbuje zapewnić sobie bezpieczeństwo poprzez zostawienie na nich swojego zapachu. Dlatego też można z powodzeniem rozpylać roztwory feromonów na przedmioty, takie jak wózek, łóżeczko, czy krzesełko dla dziecka. Warto zatem nabywać od rodziny i znajomych jak najwięcej przedmiotów codziennego użytku dla dzieci, gdyż dzięki temu kot będzie mógł z wyprzedzeniem zapoznać się z szeroką gamą gryzących zapachów, na które będzie później narażony. Dla nas nie ma to większego znaczenia, ponieważ jako ludzie posiadamy słaby węch, ale dla kota zapachy te mogą być poważnym, stresującym bodźcem. Stopniowe i kontrolowane przynoszenie rzeczy do domu powinno nie tylko ograniczyć ich odstraszające działanie (dzięki pozwoleniu kotu na przyzwyczajenie się do ich obecności), ale również pomoże Tobie, dzięki stwarzaniu okazji do wykształcenia u kota pozytywnych skojarzeń, na przykład poprzez dawanie smakołyków lub bawienie się w ulubioną grę, gdy nowy przedmiot trafia do domu.

Chwalenie, zabawa, jedzenie
Warto pamiętać, że nigdy nie należy pocieszać zwierzęcia gdy się boi lub przestraszy, ponieważ dzięki temu lęk może się tylko nasilić. Możesz natomiast stymulować odprężenie u swojego kota w momencie działania stresującego bodźca, chwaląc go, pieszcząc, bawiąc się z nim lub karmiąc go. Zmysł słuchu u kota, podobnie jak jego węch, jest dużo lepiej rozwinięty od naszego, dlatego warto puszczać mu, na początku bardzo cicho, nagrania odgłosów wydawanych przez dziecko – płaczu, gaworzenia, pisków itp. W tym wypadku również nagradzaj pożądane reakcje kota i zwiększaj głośność tylko wtedy, gdy wiesz, że to wytrzyma.

Pierwsze spotkania
Oczywiście bardzo pomocne będą wizyty niemowląt i dzieci w Twoim domu, jednak te drugie dobieraj ostrożnie. Konfrontacja z nieustannie ganiającym go dzieciakiem może okazać się dla kota przytłaczającym doświadczeniem. Zawsze sprawuj nadzór nad tymi spotkaniami i upewniaj się, że branie na ręce odbywa się w odpowiedni i delikatny sposób. Dzieciom nie należy pozwalać na podnoszenie kota, którego nie są w stanie trzymać w wygodny sposób. Powinno się im pokazać, jak utrzymać cały ciężar ciała kota przytrzymując go jedną ręką pod brzuchem, tak żeby nie zwisał trzymany tylko za przednie łapy. Pamiętaj również, że niektóre skrupulatne dzieci, gdy powie im się że kotek nie może upaść, nieumyślnie ściskają go zbyt mocno, przez co ich dobre intencje obracają się przeciwko zwierzęciu, powodując krzywdę podobną, jaką mogą wyrządzić dzieci niegrzeczne czy nieuważne. Najlepiej, gdy interakcja dziecka z kotem przebiega bezdotykowo, na przykład poprzez ciągnięcie zabawek na sznurku, rzucanie piłek lub świecenie latarką po ścianie, ciche siedzenie w pobliżu kota, ewentualnie delikatne głaskanie lub czesanie, jeśli kot nie ma nic przeciwko. Również w tym wypadku, uczynienie tego doświadczenia przyjemnym poprzez pozytywne wzmocnienie pochwałami lub smakołykami, pomoże wytworzyć u kota dobre skojarzenia z obecnością małych istot ludzkich. Nigdy nie pozwalaj nikomu, w tym dzieciom, na zachęcanie kota do zabawy palcami czy innymi częściami ludzkiego ciała. Niechcący można w ten sposób doprowadzić do powstania obrażeń, a czasem do problemów z agresją.

Stopniowe zmiany
Jeżeli Twój związek z kotem był do tej pory bardzo silny, może być trudno utrzymać taką samą relację gdy pojawi się dziecko. Dlatego kotu będzie lepiej i przyjemniej, jeśli dużo wcześniej rozluźnicie swoją wzajemną więź. Ustal z wyprzedzeniem nowy rozkład zajęć i uwzględnij w nim odrębny czas dla kota, wyznaczony w taki sposób, że na pewno będziesz w stanie mu go poświęcić w przyszłości. Wprowadzaj zmiany stopniowo, aby zmniejszyć ich negatywny wpływ. Jeżeli Twój kot jest przyzwyczajony, że poświęca się mu wyłączną uwagę przez dłuższy czas, wycofuj się z tego, początkowo na krótkie okresy czasu, tak wcześnie przed pojawieniem się dziecka jak to możliwe. Stopniowo wydłużaj okresy rozłąki, w taki sposób, aby kot był w stanie to znieść. Dopasuj czynności takie jak zabawa i czesanie do swojego nowego grafika i potrzeb kota, ale gdy zwierzak sprawia wrażenie pobudzonego lub zestresowanego, nie narzucaj mu się, ponieważ stanie się wówczas bardziej zdenerwowany i może nawet Cię zaatakować.

Problemy behawioralne
Jeżeli Twój kot ma problemy behawioralne, z którymi do tej pory jakoś funkcjonowaliście, teraz czas je rozwiązać, ponieważ mogą się jedynie nasilić w obliczu wstrząsu i zamętu spowodowanych przez małe dziecko. Gdy maluch się pojawi, spróbuj wyznaczyć czas dla kota i trzymać się związanych z nim rutynowych czynności. Przewidywalność jest bardzo ważna dla kotów. Jeżeli masz zbyt dużo zajęć, by sprostać oczekiwaniom zarówno dziecka, jak i kota, pomyśl o zaproszeniu przyjaciół lub członków rodziny, których kot zna, aby zapewnili mu prywatne sesje zabawy czy czesania. Jeżeli kot próbuje uciekać przed dzieckiem, nigdy mu w tym nie przeszkadzaj. Ucieczka to naturalna reakcja kotów na wszystko co jest dla nich obce. Kiedy próbujesz go powstrzymywać, powodujesz stres, a lęk może się przerodzić w agresję, gdy uzna że jest w pułapce i stracił kontrolę nad sytuacją.

Przyniesienie dziecka do domu
Moment przyniesienia dziecka po raz pierwszy do domu jest szczególnie ważny. Jeśli poczynisz przygotowania opisane powyżej, możesz mieć nadzieję, że kot nie będzie bardzo niechętny wobec nowego domownika. Jednak zainstalowanie dyfuzorów Feliway do kontaktów w różnych miejscach w domu, zwłaszcza tych związanych z dzieckiem, powinno dodać mu otuchy. Możesz go także przekupić oferując ulubione jedzenie, którego nie dostaje na co dzień. Niektóre koty zaczynają bardziej interesować się dziećmi, które się już poruszają, niż noworodkami. Pełzające czy raczkujące dziecko potrafi zaskoczyć kota, a jego piski i wrzaski mogą przerazić zwierzaka. Zapewnienie kotu ustronnych miejsc jest na tym etapie szczególnie ważne. Wreszcie, nigdy, nawet gdy jest to niezamierzone, nie powinno się wychowywać dzieci w przekonaniu, że zwierzęta służą do zabawy. Od początku należy uczyć je szacunku do kota, odpowiedniego podejścia i prawidłowego trzymania zwierzaka, ponieważ z dorastania w rodzinie z towarzyszącym zwierzęciem w ostatecznym rozrachunku wynika bardzo dużo przyjemności i korzyści.

———————————————————————————————————-

Kot dla (prawie) całkiem “zielonych”
15.05.2021 o 17:00 – 21:00
Wydarzenie Kocia Edukacja i Ja pacze sercem
LINK
LINK
Koszt: 100 zł – 40% każdej wpłaty zostanie przekazane na potrzeby kotów z Fundacji Ja pacze sercem ❤.

W Waszym domu właśnie pojawił się kot ?
Dopiero planujecie adopcję lub kupno ?
Chcecie usystematyzować wiedzę ?
A może przeglądacie przeróżne kocie grupy i czujecie, jak rośnie w Was panika, bo wychodzi na to, że albo będziecie chodzącym ideałem, albo się “nie nadajecie” ?
Zapraszam na webinar, podczas którego podejdziemy do tematu ze zdrowym rozsądkiem, ale jednocześnie z poszanowaniem kocich potrzeb.
Będzie między innymi o tym….
- skąd wziąć kota i co brać pod uwagę ?
- czego spodziewamy się po swoim kocie, a czego on spodziewa się po nas ?
- jak przygotować dom, aby kot był zadowolony i bezpieczny, ale abyśmy czuli, że wciąż mieszkamy u siebie ?
- czy jest jakieś kocie “mimimum konieczne” ?
- jak postępować, aby uniknąć problemów “wychowawczych” ?
- …i o wielu innych sprawach.
Będę też czekać Wasze propozycje, o czym jeszcze chcielibyście porozmawiać – w formularzu rejestracyjnym jest na to specjalne miejsce !

Zapisy: LINK

Prelegentka:

Monika Januszewska
Pani Monika o sobie – Koty są moją pasją od kilkunastu lat. To przede wszystkim dla nich trafiłam w 2004 roku do poznańskiego schroniska dla zwierząt, a rok później założyłam Fundację Canis et Felis. Moją idee fixe stała się poprawa dobrostanu fizycznego i psychicznego kotów przebywających w schronisku. Do lutego 2018 roku związana byłam zawodowo ze schroniskiem. Zajmowałam się też prowadzeniem procesu adopcyjnego i działaniami edukacyjnymi. Każdego dnia miałam do czynienia z zestresowanymi, odrzuconymi, skrzywdzonymi, często problemowymi kotami. Wiem, jak długo i skutecznie potrafią kamuflować swoje dolegliwości – zarówno te dotyczące ciała, jak i duszy. Tym większa jest więc radość, gdy takiemu skreślonemu przez świat i ludzi kotu uda się pomóc, a jeszcze większa, gdy opuszcza schronisko rozpoczynając nowe życie. Czasem zdarzało mi się “zabierać pracę do domu” – pod tymczasową opieką miałam dotychczas kilkadziesiąt kociąt, które wymagały większej troski, niż ta, którą mogły otrzymać w schronisku. Sama mam siedem kotów, z których tylko jeden w “poprzednim życiu” nie zaznał bezdomności. Moją największą pasją są zagadnienia dotyczące dobrostanu fizycznego i psychicznego oraz behawioru kotów – nie tylko bezdomnych, ale także tych mających troskliwych opiekunów, ponieważ w naszym zurbanizowanym świecie zaburzenia zachowania zdarzają się kotom częściej, niż podejrzewamy. Doświadczenie praktyczne stale uzupełniam wiedzą teoretyczną i korzystam z doświadczeń uznanych autorytetów. Jestem absolwentką Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczestniczę (biernie i czynnie) w szkoleniach, seminariach i konferencjach dotyczących profilaktyki i terapii zaburzeń behawioralnych kotów, a także opieki nad nimi i postępowania w nagłych wypadkach. Kształciłam też przyszłych techników weterynarii oraz prowadziłam autorskie zajęcia z zakresu zoopsychologii. A przede wszystkim szanuję koty – ich niezależność i odrębność. Każdego dnia uczę się o nich i od nich czegoś nowego. Chciałabym dzielić się tą wiedzą z Wami.

Przez 4 godziny będziemy mówić o tym, co każdy “świeży” opiekun powinien wiedzieć, a może ci nieco bardziej doświadczeni również znajdą coś dla siebie. Pod koniec naszego spotkania zawsze jest miejsce na pytania, wyjaśnianie wątpliwości i dzielenie się swoimi problemami i spostrzeżeniami. Każdy uczestnik otrzymuje też dostęp do nagrania webinaru oraz certyfikat udziału

————————————————————————————————————

Wizyta u Lekarza Weterynarii z omówieniem podstawowych problemów zdrowotnych
Wydarzenie Akademia Edu ZOO – LINK
Online: eduzoo.pl – LINK
16.05.2021 o 17:00 – 20:30

Wykładowca:

Lekarz weterynarii Mariusz Węgrzyn
Pan Mariusz o sobie – Ukończyłem studia z medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. We wrocławskich klinikach weterynaryjnych zdobywałem początkowe doświadczenia zawodowe. Od ponad 10 lat jestem współwłaścicielem i kierownikiem lecznicy weterynaryjnej, jednej z największych w rejonie. Na co dzień zawodowo zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób wewnętrznych, chirurgią i ortopedią. Moje szczególne zainteresowania to rozpoznawanie i leczenie chorób rozwojowych układu kostnego (m.in.
dysplazji biodrowej, dysplazji łokciowej, osteochondrozy stawów – OCD, Choroby Legg Perthesa) oraz nabytych urazów i zwyrodnień układu ruchu z wykorzystaniem metod chirurgicznych i medycyny regeneracyjnej np. autologicznej kondycjonowanej surowicy – ASC, osocza bogatopłytkowego – PRP, płynnych polimerów z jonami srebra, kwasu hialuronowego, znacznie poprawiających efekty leczenia u zwierząt młodych a często będących jedynym rozwiązaniem u pacjentów geriatrycznych.
Od kilku lat prowadzę również wykłady i szkolenia z zakresu wiedzy weterynaryjnej.

Zapisy: LINK

O szkoleniu:
Wizyta u lekarza weterynarii z omówieniem podstawowych problemów zdrowotnych.
➡ Pierwsza wizyta – kiedy?
➡ Przegląd wybranych chorób:
☑ zapalenie zewnętrznych przewodów słuchowych (przyczyny, leczenie, powikłania)
☑ wymioty (przyczyny, leczenie, powikłania)
☑ biegunka (przyczyny, leczenie, powikłania)
☑ zapalenie skóry (przyczyny, leczenie, powikłania)
➡ Problemy stomatologiczne
☑ statystyki pod lupą
☑ wzory zębowe i nieprawidłowy zgryz
☑ ząbkowanie i powikłania (przetrwałe zęby mleczne)
☑ kamień nazębny i zapalenie przyzębia

———————————————————————————————————-

Kochasz swoje zwierzaki ? Zadbaj o ich zdrowie i odwdzięcz im się za nieustanne towarzystwo i wierne serce! Wybierz pakiet Mam zwierzaka ! W tym pakiecie znajdziesz dwa poradniki:
✅ lek. wet. Magdy Firlej-Oliwy pt. “Jak mądrze zadbać o swojego psa i kota?”;
✅”Nie dla psa (i kota) kiełbasa, czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka” tech. wet. Agnieszki Cholewiak-Góralczyk.

Tak jak my kochasz koty ? Sprawdź książkę “Lew w salonie” ➡️ LINK i dowiedz się, kto kogo oswoił i jak to się stało, że koty podbiły nasze serca i domy !
Dom należy do kota, my tylko spłacamy kredyt. Znacie to z własnego doświadczenia ?

Koty rządzą w ciemnych zaułkach, na bezludnych antarktycznych wyspach i w naszych sypialniach. Nie mamy z nich żadnego praktycznego pożytku – nie ratują tonących, nie prowadzą niewidomych, jako łowcy gryzoni wypadają marnie i w dodatku stanowią zagrożenie dla wielu ekosystemów. Ale i tak je kochamy.
Skąd bierze się to nasze niedorzeczne uwielbienie dla kotów? Jak udało się tym małym, niewinnie wyglądającym stworzeniom zdobyć władzę nad światem ?
Aby lepiej zrozumieć koci fenomen, Abigail Tucker wyrusza na spotkanie z naukowcami, hodowcami i aktywistami, którzy poświęcili im swoje życie. Odwiedza laboratoria, w których bada się kocie kości wydobyte z pierwszych ludzkich osad i przemierza odludne zakątki w poszukiwaniu kotów dziko żyjących.
Lew w salonie to niezwykła podróż przez historię, nauki przyrodnicze i popkulturę w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jak to się stało, że koty domowe podbiły świat, internet i nasze serca. Książka Lew w salonie została przetłumaczona na 13 języków. Zdobyła tytuł najlepszej książki naukowej, przyznawany przez „Library Journal” i „Forbesa”.

———————————————————————————————————–

Koty to czyściochy, które wypracowały własny system dbania o higienę. Potrafią całe godziny spędzać na dokładnym wylizywaniu i pielęgnacji sierści. Ich język jest doskonale do tej funkcji przystosowany. Jest szorstki, a mikro brodawki działają jak haczyki, które rozczesują sierść i rozprowadzają ślinę. W taki sposób koty są w stanie umyć większą część ciała. Do mycia trudno dostępnych miejsc, takich jak pyszczek czy głowa, służą zwilżone śliną łapki.
Czasami jednak zdarzają się sytuacje, że pupil może potrzebować naszej pomocy.
- Jak kąpać kota ?
- Jak często to robić ?
☝️ O czym pamiętać podczas kąpieli ?

Kąpiel kota w pigułce
Koty to czyściochy, które wypracowały własny system dbania o higienę. Potrafią całe godziny spędzać na dokładnym wylizywaniu i pielęgnacji sierści. Ich język jest doskonale do tej funkcji przystosowany. Jest szorstki, a mikro brodawki działają jak haczyki, które rozczesują sierść i rozprowadzają ślinę. W taki sposób koty są w stanie umyć większą część ciała. Do mycia trudno dostępnych miejsc, takich jak pyszczek czy głowa, służą zwilżone śliną łapki. Czasami jednak zdarzają się sytuacje, że pupil może potrzebować naszej pomocy. Jak kąpać kota? Jak często to robić i o czym pamiętać podczas kąpieli, dowiesz się z naszego artykułu. W przeciwieństwie do psów, koty doskonale same dbają o swoją higienę. Już dwutygodniowe maluchy zaczynają instynktownie dbać o czystość. Nie oznacza to wcale, że kotów nie trzeba lub nie można kąpać. I chociaż pupil podczas codziennej pielęgnacji pozbywa się ewentualnych pasożytów, zapachów czy usuwa martwe włosy są sytuacje, które wymagają naszej interwencji.

Kąpiel kota. Kiedy należy to robić ?
Jak wspomnieliśmy zdrowe mruczki świetnie sobie radzą z codzienną toaletą. Warto ich w tym wspomagać regularnym szczotkowaniem. Zapobiegnie to powstawaniu kołtunów i ułatwimy usuwanie nadmiaru sierści, która w przeciwnym razie mogłabym zalegać w kocim żołądku tworząc bezoary. Jeśli chodzi o drobne zabrudzenia – kot jest w stanie samodzielnie je usunąć.

Są jednak określone sytuacje, kiedy kota trzeba wykąpać:
Inwazja pasożytów – jeśli naszego pupila zaatakują pasożyty zewnętrzne takie jak pchły czy wszoły, niezbędna może okazać się kąpiel przy użyciu szamponu owadobójczego. Po wybiciu ich przy pomocy innych środków, warto wyczesać najpierw sierść grzebieniem, a następnie wykąpać kota, aby pozbyć się martwych pcheł.
Choroby skóry – kąpieli mogą wymagać koty cierpiące na niektóre schorzenia dermatologiczne, np. grzybice. Odpowiednią metodę leczenia zaleci lekarz weterynarii. Skołtuniona sierść – kąpiel w odpowiednim preparacie może pomóc. Woda usunie martwe włosy i nadmiar łoju, a także pozwoli na łatwiejsze rozczesanie. Silne zabrudzenie– szczególnie substancjami, które mogą być dla kota toksyczne – żywica, smar, farba. Zlizanie takich substancji mogłoby poważnie odbić się na jego zdrowiu. Przygotowanie kota do wystawy – dotyczy zwłaszcza kotów długowłosych i półdługowłosych. Kąpiel oczyści ich sierść i skórę, nada puszystości i połysku czy odświeży kolor okrywy włosowej (zwłaszcza kotów o białym umaszczeniu). Koty starsze i schorowane – jeśli kot nie jest w stanie sam zadbać o swoją higienę z powodu wieku, otyłości czy stanu zdrowia, może być konieczna nasza pomoc.
Alergia domownika – Jeśli któryś z domowników jest uczulony na sierść zwierzęcia, kąpiel kota raz na jakiś czas powinna pomóc zmniejszyć objawy.

Jak często kąpać kąta ?
Wszystko zależy od tego, z jakiego powodu chcesz wykąpać swojego pupila:
kąp kota wtedy, gdy zajdzie taka wyraźna potrzeba (np. gdy mocno się czymś zabrudzi), kąpiele częstsze nić co 4-6 tygodni mogą wysuszać naskórek zwierzęcia; wyjątkiem są rasy bezwłose, które powinny być kąpane raz na tydzień ze względu na łój, który wygląda nieestetycznie i przyciąga bakterie powodujące choroby skóry;
koty wystawowe kąpie się zwykle około 7 dni przed wydarzeniem; jeśli Twój kot cierpi z powodu jakiejś choroby dermatologicznej, o częstotliwości szamponoterapii powinien zadecydować lekarz weterynarii;
Przeciwwskazaniem do mycia mruczka jest ciąża i bardzo młody wiek;

Czym umyć kota ?
Właściciele mruczków muszą pamiętać, aby myć pupila tylko przy użyciu specjalnych preparatów. Ph skóry zwierząt różni się od ph skóry ludzi, dlatego nie możemy do kąpieli kota użyć szamponu przeznaczonego dla nas! Nawet te produkty, które są przeznaczone dla dzieci mogą podrażnić skórę naszego mruczka. Dlatego zawsze używaj kosmetyków dedykowanych kotom. Możesz je nabyć w sklepie zoologicznym lub u lekarza weterynarii. Wybierając produkt najlepiej postawić na kosmetyki o naturalnym składzie, hipoalergiczne, bez sztucznych aromatów czy parabenów. Dostępne są również produkty 2w1 (szampon wraz z odżywką) lub produkty o specjalnych właściwościach: ułatwiające rozczesywanie, wzmacniające włosy czy przeznaczone dla białych ras.

Jak wykąpać kota pierwszy raz ?
Kąpanie kota to nie lada wyzwanie. Dobrze więc przed przystąpieniem do samej procedury naszykować sobie zawczasu wszystkie niezbędne rzeczy: szampon dla kota, suche ręczniki, miękką gąbkę, szczotkę do czesania, waciki. Przydatna może się również mata antypoślizgowa, jeśli planujemy kota myć w wannie lub duża miska. Jeśli to nasz pierwszy raz, poprośmy również kogoś o pomoc, kto pomoże nam przytrzymać mruczka lub odwróci jego uwagę. Proponujemy nie myć kota pod bieżącą wodą – niektóre mruczki boją się prysznica. Dlatego przygotuj np. dzbanek z wodą do spłukania futerka. Woda powinna mieć około 38 stopni, czyli zbliżoną do temperatury kociego ciała. Podczas kąpieli uważajmy, aby nie zalać mruczkowi uszu – w tym celu możesz delikatnie włożyć do małżowin tampony z waty. Po zabiegu zawijamy pupila w ręcznik, delikatnie osuszamy i rozczesujemy sierść. Niewskazane jest używanie suszarki. Zbyt ciepłe powietrze może bowiem przesuszyć i podrażnić skórę. Po kąpieli kot powinien przebywać w ciepłym pomieszczeniu, unikać przeciągów oraz powstrzymać się od wyjścia na dwór, żeby się nie przeziębić. By uniknąć niepotrzebnego stresu w przyszłości, dobrze przyzwyczajać kota do zabiegu kąpieli już od małego. Koty rasowe potrzebujące od czasu do czasu kąpieli pierwszy kontakt z wodą i szamponem mają często już u swego hodowcy. Najważniejsza jest systematyczność, spokój i zdecydowanie opiekuna, ale również sprawność przeprowadzenia zabiegu. Jeśli chcesz oswoić swojego kota z kąpielą pozwól kotu zapoznać się z łazienką, od czasu do czasu możesz włożyć kota do suchej umywalki czy miski kąpielowej. Niech kot oswoi się z łazienką czy przyrządami do kąpieli i nie kojarzy ich ze stresem. Możesz również nagradzać swojego mruczka smakołykami po każdej „sesji w łazience”.

Jak kąpać kota ? Przydatne wskazówki
Dzień przed myciem skróć kotu pazurki na wypadek, gdyby chciał się ratować, a pierwszą linią obrony są w końcu uzbrojone łapy. Bezpośrednio przed kąpielą dokładnie wyszczotkuj futerko kota. Przygotuj wszystkie niezbędne akcesoria i kosmetyki. Najlepiej do zabiegu przystąpić pod wieczór albo po zabawie, kiedy kot jest zmęczony. Na wszelki wypadek zamknij drzwi do łazienki, aby Twój ulubieniec w ostatniej chwili nie uciekł !
Usuń z okolicy kąpieli wszelkie zbędne przedmioty, które spanikowany kot mógłby zrzucić na ziemię. Skorzystaj z feromonów czy innych preparatów o działaniu uspokajającym, które możesz podłączyć do kontaktu w dniu kąpieli. Uważaj, by woda nie dostała się do oczu i uszu kota. Ważne jest, aby resztki specyfiku nie pozostały na sierści, bo kot je zliże, a to może mu zaszkodzić.

Jak wykąpać kota – podsumowanie
Koty to czyściochy, które wypracowały własny system utrzymywania sierści w czystości. Nie oznacza to, że kotów nie można kąpać. Zdarzają się sytuacje (i rasy), które wymagają od opiekuna zafundowania mruczkowi kąpieli. Należy pamiętać by do kąpieli się dobrze przygotować, zwłaszcza zaopatrzyć się w specjalny szampon do kociej sierści. Nie należy też bez wyraźnej przyczyny kąpać kota częściej niż co 4-6 tygodni.

03/05/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w maju 2021 – cz.1

Rozmowa o “Rozmowie z kotem” – premiera książki
Wydarzenie Kocibehawioryzm.pl – LINK
05.O5.2021 o 19:00 – 20:00

Tak, 5 maja to ten dzień ! Dzień premiery moje trzeciej książki, zatytułowanej “Rozmowa z kotem” ! Z tej okazji zapraszam Was na spotkanie on-line. Opowiem co będziecie mogli znaleźć w książce, przybliżę poruszane tam zagadnienia, odkryję trochę kulisów pisania tej pozycji oraz odpowiem na wszystkie Wasze pytania.
Także rezerwujcie czas i do zobaczenia w środę wieczorem

OPIS:

Kompleksowy poradnik, który zabiera czytelnika w podróż po kocim świecie. W dziesięciu rozdziałach autorka prowadzi czytelnika przez rozmaite zagadnienia: od organizacji kociej przestrzeni, przez komunikację, żywienie aż po kwestie zdrowotne i opiekę nad kotem starszym. Wszystko to poparte solidną dawką naukowych badań oraz doświadczeniem zawodowym kociej behawiorystki. Ta książka to kompendium praktycznej wiedzy o tym, jak właściwie dbać o kota, spełniając jego gatunkowe potrzeby.
Małgorzata Biegańska-Hendryk – technik weterynarii, zoodietetyk kotów, dyplomowana behawiorystka zwierząt towarzyszących. Od 2012 r. buduje markę Kocibehawioryzm.pl, pomagając opiekunom w lepszym zrozumieniu swoich kocich towarzyszy. Prowadzi konsultacje, szkolenia i webinary, publikuje artykuły w prasie specjalistycznej, jest też autorką edukacyjnego bloga dla miłośników kotów, a także dwóch książek i gry edukacyjnej dla dzieci. Od października 2019 r. wykłada w Wyższej Szkole Europejskiej w Krakowie w ramach autorskiego kierunku: behawiorystyka zwierząt towarzyszących – koty. Jest opiekunką czterech kocich indywiduów: Stefana, Buni, Kiwi i Opka.

RELACJA:

Życie z małym drapieżnikiem pod jednym dachem to sztuka oparta na zrozumieniu, kompromisie i umiejętności negocjacji. Aby lepiej poznać kocie reakcje i zachowania, warto nauczyć się je właściwie interpretować.

Premiera książki “Rozmowa z kotem”
Dziś premiera mojej najnowszej książki, zatytułowanej “Rozmowa z kotem”. Zapraszam Was serdecznie na to wydarzenie w ramach spotkania on-line

Połączenie wiedzy Małgorzata Biegańska-Hendryk i zdjęć Monika Knapik – to musi być bestseller

Pani Małgosiu :). Jestem przekonana że książka jest równie dobra jak Pani webinary
To będzie jedna z tych książek która leży wiecznie na stole dla każdego do poczytania i poogladania – gratulacje i dla Pani, i dla Moniki oczywiście

Gratuluję :) czekam na możliwość przeczytania książki i zobaczenia cudownych zdjęć Monika Knapik

Współpraca z wydawnictwem z mojej strony była bardzo przyjemna – pozostawili mi dużo przestrzeni i dali mi dużą swobodę jeżeli chodzi o realizację zdjęć. To była serio cudowna przygoda. Bardzo dobra oprawa graficzna – to połowa sukcesu w takim projekcie

Jak zwykle to lektura OBOWIĄZKOWA kociarza
Serdecznie gratuluje kolejnej książki, lecę kupować !
Serdecznie gratuluję, nie mogę się już doczekać lektury

——————————————————————————————————————-

Jak się bronić przed naruszeniem dobrego imienia hodowli kotów rasowych.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia – LINK
05.O5.2021 o 20:00

W czasach Internetu hejt i pomówienia Hodowców, oraz kradzież Waszych zdjęć są codziennością.
Dowiedz się zupełnie bezpłatnie jak możesz walczyć z tym procederem i jakie konsekwencje może ponieść osoba oczerniająca Hodowcę i Hodowlę w Internecie.
Już 05.05 opowie Wam o tym nasz ekspert – Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska, prowadząca pierwszy i jedyny blog o problemach prawnych Hodowców kotów – kociparagraf.pl – codziennie pomagająca i reprezentująca Hodowców kotów na rozprawach sądowych.

W programie:
- czym jest zjawisko hejtu,
- hejt w mediach społecznościowych,
- jak się bronić, czyli obrona dobrego imienia Hodowcy,
- zastrzeżenie przydomka hodowlanego,
- kradzież zdjęć.

PRELEGENT:

Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska
Pani Agnieszka o sobie – Jestem adwokatem wpisanym na listę Izby Adwokackiej w Katowicach. Studia prawnicze skończyłam na Uniwersytecie Śląskim, w Katowicach również odbywałam aplikację adwokacką. Już jako aplikant współpracowałam z radcą prawnym Błażejem Sarzalskim, specjalizującym się w prawie gospodarczym oraz prawie spółek handlowych. Ta współpraca ukształtowała również mnie jako adwokata posiadającego wiedzę z zakresu prawa gospodarczego, jakże ważnego dla każdego przedsiębiorcy. Pomimo tego chciałam również mieć swój własny autorski projekt. I tak już od czasu aplikacji adwokackiej rozpoczęłam udzielanie pomocy prawnej hodowcom psów rasowych, ponieważ sama jestem hodowcą jak i czynnym zawodnikiem agility. Przez kilka lat prowadziłam szkolenia prawne dla hodowców psów, równocześnie zauważając deficyt wiedzy prawnej wśród hodowców kotów.
Kilka lat temu zaczęłam zgłębiać tematykę kocich hodowli, ich specyfiki oraz potrzeb hodowców kotów, które są jakże odmienne niż w przypadku hodowli innych gatunków. Tym samym rozpoczęłam kolejny autorski projekt KociParagraf, który skupiał się na blogu www.kociparagraf.pl oraz, we współpracy z Centrum Szkoleń Animalia, przeprowadzeniu szeregu płatnych oraz bezpłatnych szkoleń dla hodowców kotów.

RELACJA:

—————————————————————————————————————–

Zdrowie i pielęgnacja – czyli jak dbać o psiego i kociego seniora ? Live Q & A
Wydarzenie Przychodnia Weterynaryjna VIVA – LINK
05.O5.2021 o 20:30

Live poprowadzą nasi niezastąpieni lekarze, a tematem przewodnim będą tym razem … Wasze pytania!
Zachęcamy Was serdecznie do zadawania pytań dotyczących psich i kocich seniorów w dyskusji pod wydarzeniem oraz w trakcie live’a w komentarzach.
Postaramy się wybrać te najciekawsze i wyczerpująco na nie odpowiedzieć.

Live już w środę, więc czekamy na Wasze pytania odnośnie zdrowia i opieki nad naszymi seniorami!
✅ Oczywiście wszystkie nurtujące Was zagadnienia możecie wstawiać tutaj w dyskusji pod wydarzeniem w formie postów, jak i poruszyć je w trakcie samego live’a w komentarzach

RELACJA:

Dr Karolina i Doktor Ola odpowiadały na Wasze pytania związane z opieką nad psimi i kocimi seniorami.

———————————————————————————————————

Kursy Świadomy Opiekun Kota
Wydarzenie Wiktoria Karpowicz – psycholog, behawiorysta, Katarzyny Gajewskiej i Katarzyny Słupskiej
LINK
LINK
LINK
08.05.2021 o 08:15 – 09.05.2021 o 18:00
Cena kursu: (do 21.04.2020) 750zł, cena regularna 900zł
Link do formularza: LINK

AKADEMIA ANIMALOTERAPII zaprasza na kolejną edycję kursu Świadomego Opiekuna Kota.
Nasz program kursu opracowany został przy współpracy ze specjalistkami tej dyscypliny, które osobiście wprowadzą Was w ten fascynujący świat.
Szkolenie odbywa się za pomocą platformy webex.
W trakcie których uczestnicy zdobędą umiejętności i wiedzę z zakresu:
-behawioru i emocjonalności kota, komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
-dobrostanu i kocich potrzeb,
-kwadratu wzmocnień, procesów uczenia się i szkolenia kotów,
-biologii kota – jego zmysłów, diety, prawidłowej opieki weterynaryjnej, stresu, wczesnej stymulacji neurologicznej,

Prowadzące kurs:

Wiktoria Karpowicz o sobie – Jestem psychologiem, psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, felinoterapeutą, onoterapeutką i behawiorystką COAPE. Dyplom magistra psychologii uzyskałam na Uniwersytecie Wrocławskim.
Pracuję w roli felinoterapeuty w gabinecie prywatnym – w ramach tej praktyki projektuję i prowadzę zajęcia terapeutyczne z udziałem kota dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Należę do Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej, Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE (w roli członkini Zarządu), Polskiego Stoważyszenia Hodowców Osłów.

Katarzyna Gajewska o sobie – Jestem technikiem weterynarii i zoopsychologiem – specjalistą w terapii zaburzeń zachowania kotów, zoofizjoterapeutą, felinoterapeutą, dietetykiem psów i kotów. Autorką i współautorką kursów dla właścicieli i opiekunów zwierząt towarzyszących. Członkiem Polskiej Federacji Felinologicznej FPL. Hodowcą Kotów Rasowych specjalizującą się w hodowli kotów terapeutycznych

Część dochodu z kursu zostanie przekazana na cele charytatywne.
Koszt kursu obejmuje: wykłady, zajęcia praktyczne, materiały szkoleniowe (wysyłane do kursanta_tki w formie papierowej).

Warunki uczestnictwa:
-ukończone 18 lat
-zgłoszenie uczestnictwa drogą elektroniczną: LINK
-wpłata zadatku gwarancyjnego w wysokości 500 zł do 30.04.20
-opłacenie pozostałej należności za kurs najpóźniej w dniu poprzedzającym rozpoczęcie kursu.

Pytania dotyczące zgłoszenia i rezerwacji kursu:
Katarzyna Słupska, tel. 506 599 306
e-mail: animaloterapia.lubachow@gmail.com
Informacje merytoryczne na temat kursu:
Wiktoria Karpowicz, tel. 666 088 303

———————————————————————————————————

Operacja psa i kota – przygotowanie i opieka po zabiegu operacyjnym
Wydarzenie Zdrowy Cavalier, SOS Handling Warszawa i Centrum Szkoleń Animalia
LINK
08.05.2021 o 10:00 – 14:00

Webinar przeznaczony dla właścicieli, opiekunów, miłośników psów i kotów. A także dla studentów i techników weterynarii, behawiorystów, właścicieli hoteli, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie przygotowania i opieki po zabiegu operacyjnym u psów i kotów.

Program:
JAK PRZYGOTOWAĆ PSA/KOTA DO ZABIEGU
DNI PRZED ZABIEGIEM
– badania przed zabiegiem,
– czy trzeba dawać jakieś leki przed zabiegiem i jakie,
W DNIU ZABIEGU
– jak to jest z tą głodówką przed zabiegiem i czemu ona ma służyć,
– czy warto być przy znieczuleniu i zasypianiu pupila – plusy i minusy.
ZABIEG I PRZYGOTOWANIE
ZABIEG Z PERSPEKTYWY LEKARZA WETERYNARII
– przygotowanie anestezjologiczne i chirurgiczne do zabiegu,
– zabieg chirurgiczny od kuchni, przebieg zabiegu,
– kiedy i jakie szwy są stosowane (rodzaje szwów, sposoby szycia ran),
TUŻ PO ZABIEGU – W LECZNICY WETERYNARYJNEJ
– możliwe objawy po zabiegu (np. kaszel),
– ból,
– proces wybudzania po operacji oraz wskazówki w jakim stanie powinno być odebrane zwierzę.
OPIEKA NAD ZWIERZAKIEM OD CZASU ODEBRANIA Z LECZNICY
NIEZBĘDNIK OPIEKUNA
– niezbędnik pooperacyjny – apteczka,
– ubrania pooperacyjne, kołnierze i inne zabezpieczenia.
PIERWSZE CHWILE W DOMU
– podawanie pokarmu i wody po operacji,
– rana pooperacyjna – sposób postępowania, zabezpieczenie,
– zagrożenia, sposoby zapobiegania i redukcji skutków niepożądanych (np. lizanie ran)
NIEPOKOJĄCE CZY NORMALNE OBAJWY PO OPERACJI ?
– objawy bólu i stresu u zwierząt,
– płacz, pisk, wokalizacje u zwierzaka – przyczyny i sposoby pomocy,
– kiedy niezwłocznie należy udać się do lecznicy, a kiedy i jak możemy pomóc w domu.
REKONWALESCENCJA
– chodzenie po schodach po operacji,
– zdjęcie szwów czy szwy rozpuszczalne,
– podawanie leków porady i sposoby.
PYTANIA I ODPOWIEDZI

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek.wet. spec. chirurg Rafał Kraszewski – aktywnie pracuje jako specjalista chirurg oraz sam nieustannie się doszkala i uczy.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POD ADRESEM E-MAIL: KONTAKT@ANIMALIASZKOLENIA.PL
LUB PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
LINK

Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 99 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika.

Webinar poprowadzi:

lek.wet. spec. chirurg Rafał Kraszewski
LEKARZ WETERYNARII, SPECJALISTA CHIRURGII WETERYNARYJNEJ
Ukończyłem studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie w 2009 roku. W 2014 roku uzyskałem tytuł Specjalisty Chirurgii Weterynaryjnej. Od początku studiów interesowałem się chirurgią i od 3 roku studiów pracowałem w Warszawskiej Lecznicy Całodobowej. Od tego czasu wykonałem około 20 000 zabiegów operacyjnych. Swoją wiedzę stałe poszerzam zarówno w Polsce (pracując z prof. Markiem Galantym) jak i zagranicą. W 2017 roku odbyłem 1,5 miesięczny staż na Colorado State University w klinice Veterinary Teaching Hospital. Staż odbyłem u prof. Chrisa Ortona (twórcy całej kardiochirurgii weterynaryjnej) i prof. Erica Monneta (autora najlepszej książki do chirurgii czyli Small Animal Soft Tissue Surgery). W czasie stażu aktywnie asystowałem w wielu nowatorskich zabiegach, w tym w naprawie zastawki u psa na otwartym sercu. Moje zainteresowania chirurgiczne to chirurgia jamy brzusznej i klatki piersiowej. W ostatnim czasie jestem zafascynowany chirurgią mało inwazyjną czyli laparoskopią, która pozwala wykonać wiele zabiegów ,,przez dziurkę od klucza” z minimalnym cięciem i szybkim powrotem do zdrowia. Prywatnie uwielbiam występować w telewizji trenować gimnastykę sportową i wycieczki po górach.

RELACJA:

RZYGOTOWANIE ZWIERZĘCIA DO ZABIEGU OPERACYJNEGO I OPIEKA POOPERACYJNA

Jak przygotować pupila do zabiegu i jak zająć się nim później ? Czego możesz spodziewać się po operacji ?
(Poniższe wskazówki dotyczą w większości zabiegów planowanych.
* Zabiegi operacyjne w stanach nagłych muszą być wykonane niezwłocznie, ich celem jest ratowanie życia.)
Przed zabiegiem zalecane, a często konieczne jest wykonanie badania morfologicznego i biochemicznego krwi. U starszych pacjentów niezbędne jest również badanie ECHO serca oraz RTG klatki piersiowej. O zaleceniach dotyczących konkretnego przypadku jesteście Państwo informowani przez lekarza weterynarii.
Do czynności bezpośrednio przygotowujących do zabiegu należy 12-godzinna głodówka. Jest ona bardzo ważna, ponieważ dzięki temu unikamy komplikacji takich, jak wymioty czy zaleganie mas kałowych w jelitach śród- i pooperacyjnie. Nie zalecany jest też nadmierny wysiłek fizyczny przez operacją tj. długi spacer, bieganie itp.
Po doprowadzeniu do gabinetu weterynaryjnego pacjent nie trafia bezpośrednio na salę operacyjną. Najpierw przygotowywany jest do zabiegu w gabinecie przyjęć, gdzie poddawany jest badaniu klinicznemu i pozostałym czynnościom przygotowawczym. Jest to też czas na wyciszenie pacjenta przed operacją. Należy pamiętać, aby w tym czasie unikać hałasu i stresujących dla pacjenta sytuacji.
Przez kilka/kilkanaście godzin po zabiegu operacyjnym organizm zwierzęcia funkcjonuje inaczej niż normalnie. Ważne jest zapewnienie odpowiedniej temperatury otoczenia, z dala od przeciągów, gdyż pod wpływem narkozy dochodzi do obniżenia ciepłoty ciała. Zwierzę będzie też przewrażliwione na bodźce zewnętrzne tj. hałas i światło. Trzeba zapewnić mu ciszę i spokój. Zwierzę może też wokalizować – nie jest to związane z bólem, lecz są to zachowania występujące pod wpływem leków krążących jeszcze we krwi (każdy pacjent jest zabezpieczony przeciwbólowo!). Nie należy też układać zwierzęcia na fotelach, kanapach itp., aby nie zrobiło sobie krzywdy przy próbie schodzenia – mogą jeszcze pojawiać się problemy z utrzymaniem równowagi.
Jedzenie i picie można podać zwierzęciu dopiero po kilku godzinach – okres ten dostosowywany jest indywidualnie do pacjenta.
O wszelkich zaleceniach dostosowanych do danego pacjenta jesteście Państwo informowani bezpośrednio przez lekarza weterynarii przed- i po zabiegowo.

———————————————————————————————————-

Gdy świat kręci się wokół kuwety
Wydarzenie Kocia Edukacja i Moniki Januszewskiej
LINK
LINK
08.05.2021 O 20:00 – 22:00

Nasze spotkanie nie będzie może tak rozbudowane, jak mój typowy webinar, ale wierzę, że osoby zainteresowane tematem znajdą tu coś ciekawego.
Oczywiście będzie też czas na Wasze pytania dotyczące wszystkiego, co związane z kocią kuwetą.

Kot załatwiający się w niepożądanych miejscach może doprowadzić do rozpaczy niejednego opiekuna.
Gdy poza kuwetą pojawia się to, co powinno trafiać wprost do niej, zaczynamy zadawać sobie pytanie:
DLACZEGO ? Czy nasz kot jest chory? A może zestresowany? Co chce nam w ten sposób przekazać? A może po prostu jest… złośliwy ?
Kot może omijać kuwetę z tak wielu powodów, że można o nich mówić nie dwie, a osiem godzin albo i dłużej. Ja będę jednak litościwa i nie będę Was męczyć aż tak długo
Masz takiego kociego “sikaczu” ? A może, o zgrozo, “kupaczu” ? Chcesz się dowiedzieć, jak temu zapobiec ?
Nie czekaj, aż Twoja “druga połowa” zagrozi Ci rozstaniem, “jeśli ten kot nie przestanie sikać”.
Zapraszam w sobotę, 8.05.21 o godzinie 20:00 na Facebook Live ????.

Prelegent:

RELACJA:

Wczorajszy wieczór upłynął pod znakiem kocich problemów kuwetowych :) Bardzo polecam webinary od Kocia Edukacja, każdy opiekun kota może się z nich naprawdę sporo dowiedzieć

Kuweta. Ot, plastikowy pojemnik, który po prostu musimy gdzieś “wcisnąć”, gdy w domu pojawia się kot. Kupujemy więc niedużą zgrabną kuwetkę, bo przecież kotek też jest malutki, na pewno nie umiałby wejść do wielkiej “dorosłej” kuwety, no i tak miło jest robić zakupy dla “dziecka”.
Kociątko rośnie, a my przyzwyczajamy się do widoku kuwety stojącej w kącie, żeby nie przeszkadzała i nie rzucała się specjalnie w oczy. Nasz dorosły już kot okazuje się być wyjątkowo dobrze wychowany, nie trzeba często po nim sprzątać, bo do kuwety wchodzi może ze dwa razy dziennie. A my jesteśmy zadowoleni, bo kuweta w sam raz mieści się we wnęce pod umywalką i tak naprawę nie wyobrażamy sobie, żeby miała stać w innym miejscu.
I tu Cię zmartwię. Nie ma się z czego cieszyć. Rozmiar ma znacznie, przynajmniej w świecie użytkowników kuwet. Przyjrzyj się dorosłemu kotu, gdy korzysta z kuwety, która została kupiona, gdy był kociakiem. Próbuje się wygiąć, przybiera dziwne pozy, czasem załatwia się niemal na stojąco. Ma problem z zakopaniem odchodów i albo wyskakuje z kuwety nie robiąc tego w ogóle, albo rozsypuje żwirek na wszystkie strony i większość ląduje na podłodze.
Sika raz albo dwa razy dziennie? Może to nie dowód na jego dobre wychowanie (cokolwiek miałoby to w tym wypadku znaczyć), tylko kot jak może stara się opóźnić moment pójścia do kuwety, bo jest to dla niego nieprzyjemne i niewygodne. I trochę…uwłaczające, bo wielki kocur, któremu “każe się” załatwiać do małej, płytkiej kuwetki wygląda na zakłopotanego niezręcznością sytuacji. Chciałby przecież zrobić to najlepiej, jak nakazuje mu instynkt, a nie jest to możliwe z przyczyn zupełnie od niego niezależnych. Jeśli w dodatku droga do kuwety wiedzie przez gładką, śliską podłogę, a kot nie jest już ani najmłodszy, ani specjalnie szczupły, to będzie się tam udawał tak rzadko, jak to tylko możliwe. Całkiem prawdopodobne więc, że dorobi się w ten sposób zapalenia dróg moczowych i/albo znajdzie sobie przyjemniejsze miejsce do “chodzenia na stronę”.
Im kot jest starszy, tym trudniej będzie mu korzystać z takiej “młodzieżowej” kuwety. Sztywniejące, obolałe stawy sprawiają, że kot potrzebuje jeszcze więcej miejsca, żeby się wygiąć, obrócić czy pogrzebać łapką w żwirku. Jeśli przy tym wszystkim opiekun czyści kuwetę raz na parę dni, to kot może być w pełni usprawiedliwiony, załatwiając się gdzie indziej.
Co więc zrobić, jeżeli kot zaczyna unikać kuwety ? Zanim zaczniesz podejrzewać go o chorobę lub problemy natury psychicznej, kup mu większą kuwetę i nie zapominaj, że trzeba ją czyścić.
Proste sposoby są czasem najlepsze i od nich zaczynajmy.

——————————————————————————————————–

RODO w hodowli psów oraz kotów – rozmowa ze specjalistą
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa
LINK
LINK
11.05.2021 o 20:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny live z ekspertami !!
Wszystko o RODO w hodowli psów i kotów.
O czym będziemy rozmawiać ?
1. wymogi RODO dla hodowli psów rasowych oraz kotów rasowych jako działu specjalnego produkcji rolnej,
2. wymogi RODO dla hodowców psów rasowych oraz kotów rasowych prowadzących działalność gospodarczą,
3. polityka prywatności strony internetowej hodowli – co należy wiedzieć,
4. organizacja konkursów w mediach społecznościowych – jak dobrze zorganizować.

Nasi Goście !

Adwokat Agnieszka Łyp-Chmielewska, autorka jedynych blogów o tematyce prawnej dla hodowców psów i kotów.
Pani Agnieszka o sobie – Jestem adwokatem wpisanym na listę Izby Adwokackiej w Katowicach. Studia prawnicze skończyłam na Uniwersytecie Śląskim, w Katowicach również odbywałam aplikację adwokacką. Już jako aplikant współpracowałam z radcą prawnym Błażejem Sarzalskim, specjalizującym się w prawie gospodarczym oraz prawie spółek handlowych. Ta współpraca ukształtowała również mnie jako adwokata posiadającego wiedzę z zakresu prawa gospodarczego, jakże ważnego dla każdego przedsiębiorcy. Pomimo tego chciałam również mieć swój własny autorski projekt. I tak już od czasu aplikacji adwokackiej rozpoczęłam udzielanie pomocy prawnej hodowcom psów rasowych, ponieważ sama jestem hodowcą jak i czynnym zawodnikiem agility. Przez kilka lat prowadziłam szkolenia prawne dla hodowców psów, równocześnie zauważając deficyt wiedzy prawnej wśród hodowców kotów.
Kilka lat temu zaczęłam zgłębiać tematykę kocich hodowli, ich specyfiki oraz potrzeb hodowców kotów, które są jakże odmienne niż w przypadku hodowli innych gatunków. Tym samym rozpoczęłam kolejny autorski projekt KociParagraf, który skupiał się na blogu www.kociparagraf.pl oraz, we współpracy z Centrum Szkoleń Animalia, przeprowadzeniu szeregu płatnych oraz bezpłatnych szkoleń dla hodowców kotów.
LINK
oraz – LINK

oraz

Radca prawny Barbara Sośnicka – specjalistka od RODO
Barbara Sośnicka o sobie – Jestem radcą prawnym wpisanym na listę Okręgowej Izby Radców Prawnych w Opolu, specjalistką z zakresu prawa ochrony danych osobowych oraz praw autorskiego i konsumenckiego, a także inspektorem ochrony danych. Zajmuję się obsługą prawną przedsiębiorstw. Doradzam głównie podmiotom z branż: e-commerce, kreatywnej, HR i finansowej. Wybrałam ten zawód, aby uświadamiać przedsiębiorców zarówno w zakresie ich praw, jak i obowiązków. Moja misja to ułatwianie życia – tłumaczenie zawiłości prawnych i przekładanie ich na prostszy, bardziej zrozumiały język. Moje doświadczenie bazuje na ciągłej edukacji, podnoszeniu jakości świadczonych przeze mnie usług oraz na podejmowaniu zawodowych wyzwań. Jestem absolwentką prawa na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończyłam również studia podyplomowe z zakresu zamówień publicznych na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. Dodatkowo zrobiłam też licencjat z socjologii. Od 8 lat głównie zajmuję się sprawami związanymi z ochroną danych osobowych oraz doradztwem prawnym udzielanym przedsiębiorcom. Moja praca przede wszystkim polega na analizie umów, udzielaniu porad prawnych i przeprowadzaniu szkoleń. Jeżeli pojawiam się na sali sądowej, to w sprawach dotyczących spadków, działów spadku, zniesienia współwłasności, zasiedzenia i innych związanych z nieruchomościami lub postępowaniami przeprowadzanymi przez przedsiębiorców, którym doradzam. Lubię działać, dlatego przez kilka lat byłam członkiem stowarzyszenia Tyskie Szpilki w Biznesie, które wspiera kobiety m.in. w drodze rozwoju zawodowego czy osobistego. Poza tym uczestniczę w mastermindzie oraz projektach, o których chętnie informuję w social mediach. Prywatnie jestem mamą, książko- i filmoholiczką, wielbicielką kawy i minimalizmu.

RELACJA:

———————————————————————————————————

Rozmowa z behawiorystką Agnieszką Marks
11.05.2021 O 20:00
Transmisja wideo na żywo
Wydarzenie Mieszko Eichelberger – LINK
Spotkanie darmowe.

Rozmowa z:

Mieszkiem Eichelbergerem – Zoopsycholog, opiekun zwierząt, edukator – specjalizujący się w problemach neurologicznych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych oraz w kociej agresji, szczególnie socjalnej.

RELACJA:

Dziś porozmawialiśmy sobie o najczęściej popełnianych błędach dotyczących wyprawki dla kota i o tym co może wkurzać koty w związku z tym, jak organizujemy im przestrzeń w naszym wspólnym domu.

——————————————————————————————————-

SPACER Z KOTEM – bezpłatny webinar z kocią behawiorystką, Kasią Ganszczyk-Rawską
Wydarzenie PETSMILE Przyjaciele Twoich Zwierząt
LINK
Online: facebook.com – LINK
12.05.2021 o 20:00

Chciałbyś zabrać swojego kota na spacer, ale nie wiesz, czy to dobry pomysł i jak się do takiego spaceru przygotować ?
Zapraszamy na bezpłatny webinar z kocią behawiorystką – Kasią Ganszczyk-Rawską, na którym poruszymy następujące tematy:
Jak poznać, czy spacery to dobry pomysł na aktywność dla Twojego kota ?
Jakie szelki i smycz wybrać i jak przyzwyczaić do nich kota?
Jak zabezpieczyć kota od strony weterynaryjnej, aby spacer nie był dla niego potencjalnym zagrożeniem ?
Jak zaplanować pierwsze wyjście, by było spokojne i przyjemne a nie stresujące ?
Jak nauczyć kota podążania za nami na smyczy i nie wchodzenia w każdy zakamarek, jaki napotkacie po drodze?
Jak ( i czy da się uniknąć kociego “terroru”, gdy nie masz ochoty spacerować z kotem codziennie ?
Oczywiście w czasie spotkania nie zabraknie także czasu na Wasze pytania i odpowiedzi naszej ekspertki

Aby wciąć udział w webinarze, nie musisz się zapisywać. Wystarczy, że dołączysz do naszej transmisji on-line we wskazanym terminie.
Wydarzenie jest bezpłatne, a ilość miejsc NIEograniczona, dlatego zachęcamy do udostępniania wydarzenia i zapraszania na nie Waszych kocich znajomych ????

Prowadząca:

Kasia Ganszczyk-Rawska
Biolog, koci behawiorysta. Absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Wrocławskiego (specjalizacja zoologia), psychologii zwierząt w SWPS oraz studiów podyplomowych „Kot: zachowania prawidłowe i zaburzenia behawioralne”. Praktykujący od 10 lat behawiorysta i zoopsycholog specjalizujący się w pracy z kotami przejawiającymi zaburzenia zachowania różnego typu.

RELACJA:

PASOŻYTY WEWNĘTRZNE I ZEWNĘTRZNE
Kot wychodzący powinien być zabezpieczony zarówno przed pasożytami zewnętrznymi jak i wewnętrznymi. W celu ochrony przed pchłami i kleszczami stosować można krople aplikowane na skórę lub obrożę – w zależności od preferencji. Ważne jest, by były to preparaty dedykowane konkretnie kotom. Te dla psów w większości są dla kotów silnie toksyczne. Ryzyko zarażenia chorobami odkleszczowymi nie jest co prawda u kotów tak duże jak u psów, jednak należy pamiętać o możliwości przynoszenia kleszczy na sierści i związanym z tym zagrożeniem dla domowników. W związku z tym, poza używaniem preparatów przeciwko kleszczom, zaleca się także aby po każdym spacerze obejrzeć kota dokładnie i/lub przetrzeć jego sierść mokrą szmatką. W walce z pasożytami wewnętrznymi stosujemy regularne odrobaczanie, czy to w formie tabletek, pasty czy kropli spot-on (częstotliwość do ustalenia z lekarzem). W przypadku, gdy z kotem wychodzimy sezonowo (np. tylko latem) warto rozważyć też wykonanie kontrolnego badania kału po zakończeniu okresu spacerów. Ochrona przeciwpasożytnicza jest konieczna niezależnie od tego, czy kot będzie miał na spacerach kontakt z innymi zwierzętami czy nie. Koty zwykle połykają jaja pasożytów myjąc się po spacerze, a tasiemcem zarażają się zjadając zarażoną pchłę w czasie pielęgnacji.
CHOROBY ZAKAŹNE
O ile kot wychodzi wyłącznie na smyczy i nie ma kontaktu z obcymi zwierzętami wystarczającą ochronę stanowić będą szczepienia podstawowe tj. przeciwko paneleukopenii i kociemu katarowi. W przypadku kotów wychodzących bez pełnego nadzoru (np. do woliery) wskazane może być także zaszczepienie przeciwko wściekliźnie i białaczce. Są to jednak kwestie, które najlepiej jest omówić ze swoim lekarzem, zależą one bowiem od indywidualnych uwarunkowań. Należy mieć też na uwadze, że pełną ochronę poszczepienną zwierzę uzyskuje dopiero po 2-3 tygodniach od podaniu szczepionki. Bezpośrednio po szczepieniu kocia odporność jest wyraźnie osłabiona, warto więc w tym okresie zrezygnować ze spacerów.
UKĄSZENIA OWADÓW
Ukąszenia owadów, szczególnie pszczół, os i szerszeni, są dla kotów poważnym zagrożeniem. Zjedzenie owada lub ukąszenie w okolicy pyszczka, może doprowadzić do niedrożności dróg oddechowych, która bezpośrednio zagraża kociemu życiu. Innym niebezpieczeństwem jest możliwość wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, czyli nagłej reakcji alergicznej na jad owada. W razie ukąszenia, zwłaszcza gdy objawy postępują szybko, jedynym wyjściem jest niezwłoczna wizyta w lecznicy i konsultacja z lekarzem.
DRAŻNIĄCE I TOKSYCZNE SUBSTANCJE W OTOCZENIU
Koty wychodzące są narażone na kontakt z różnego rodzaju drażniącymi i toksycznymi substancjami, szczególnie środkami ochrony roślin stosowanymi na polach uprawnych, w sadach czy ogrodach. Wiele z nich jest dla nas zupełnie niewidoczna, z kolei kot ma z nimi bezpośredni kontakt zazwyczaj dopiero, gdy po spacerze myje swoje łapy i futerko, co może utrudnić nam powiązanie objawów z ich przyczyną. Dlatego w przypadku zaobserwowania po spacerze niepokojących objawów zawsze należy zabrać kota do lekarza i wyraźnie zaznaczyć, że kot jest wychodzący. Także gdy widzimy jakiekolwiek zabrudzenia na kociej sierści lub łapach należy zawsze uważnie je zmyć, aby uniknąć zlizania i połknięcia.
Warto też uważnie śledzić informacje o ewentualnych opryskach w naszej okolicy lub planowanych akcjach szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie i unikać takich miejsce jeszcze na długi czas po ich zakończeniu.
POPARZENIA SŁONECZNE
W przypadku kotów o jasnych końcówkach uszu, nosa, okolicy oczu i jasnoróżowej skórze istnieje ryzyko wystąpienia poparzeń słonecznych w wyniku zbyt długiego lub intensywnego narażenia na działanie promieniowania słonecznego. Co ważne, nie jest to zagrożenie tylko doraźne, ale też długoterminowe. W przyszłości takie poparzenia mogą stać się bowiem przyczyną nowotworów skóry (rak płaskonabłonkowy).

—————————

1. Pierwszym krokiem do udanego spaceru jest… zmiana Twojego sposobu myślenia o nim. Większość osób wyobraża sobie spacer z kotem podobnie jak spacer z psem, a to duży błąd.
Na spacerze z kotem (zwłaszcza na początku) to on wybiera gdzie pójdziecie, a Ty asekurujesz smycz, aby nic złego się Wam nie przytrafiło. Celem spaceru z kotem nie jest bowiem ani dojście w jakieś konkretne miejsca, ani załatwienie potrzeb fizjologicznych. Cel spaceru z kotem to eksploracja, czyli poznawanie nowego. Twój kot o tym wie, a Ty ?
2. Na pierwszych spacerach kot chodzi zwykle dość powoli i ostrożnie, oglądając każdą napotkaną rzecz i próbując wcisnąć się w każdy zakamarek. Zazwyczaj reaguje też dość nerwowo na wszystko czego nie zna, szczególnie na samochody i obce psy.
Z tego powodu na pierwsze eskapady najlepiej jest wybierać miejsca bezpieczne, spokojne i mało uczęszczane. Idealnie sprawdzi się ogródek przydomowy lub działkowy lub polana w parku lub lesie.
3. Zanim zabierzesz kota na spacer musisz poświęcić kilka dni, a czasem tygodni, na prawidłowe oswojenie go z szelkami i smyczą (jak to zrobić i jakie akcesoria wybrać, pisałam i opowiadałam już na moim profilu).
Nie wychodź z kotem dopóki nie czuje się on w nich swobodnie i nie spaceruje po domu pewnym, zrelaksowanym krokiem.
4. Na kilka pierwszych spacerów zabierz kota w transporterku, plecaku lub torbie (z którymi wcześniej powinien być oswojony!). Będzie to jego bezpieczna baza wypadowa.
Umieść w środku koci kocyk, którego zapach doda kotu odwagi w nowym miejscu. Otwórz transporterek dopiero, gdy dotrzesz na miejsce spacerku.
5. Nie wyjmuj kota na siłę, tylko pozwól mu wyjść z transporterka wtedy, gdy sam poczuje, że ma na to ochotę. A gdy już to zrobi – nie zamykaj go! Zobaczysz, że gdy kot poczuje się niepewnie lub coś go wystraszy, momentalnie wróci do środka, by za chwilę znów wyjrzeć na zewnątrz.
Pamiętaj, ze pierwszy spacer nie powinien trwać zbyt długo. 15-30 minut to optymalny czas dla większości kotów.
A co jeśli w tym czasie kot, ani myśli wychodzić z transporterka ?
Nic w tym złego – najwyraźniej outdoorowe przygody to po prostu nie jego klimat. Możesz spróbować jeszcze raz za kilka dni, ale miej w głowie furtkę, że być może taka aktywność po prostu nie jest dla Was

———————————————————————————————————–

———————————————————————————————————————

——————————————————————————————————

Dermatozy behawioralne

Dermatozy behawioralne (czyli mające uwarunkowania psychiczne) należą do problemów spotykanych w dermatologii małych zwierząt. Problemy tego typu zdarzają się zarówno u psów jak i kotów, ale to kot jest gatunkiem, u którego różnego typu zaburzenia behawioralne występują częściej. Te z nich, które dają objawy dotyczące skóry, prowadząc do powstania chorób, określane są właśnie jako dermatozy psychogenne. Ilość rozpoznawanych dermatoz psychogennych wydaje się wzrastać, być może jest to następstwem większej popularności kota jako zwierzęcia domowego. Problemy tej grupy są zawsze trudne do rozpoznania i leczenia. Przyczyny rozwoju tego typu nieprawidłowości próbuje się wyjaśnić za pomocą kilku teorii Pierwsza z nich opiera się na założeniu, że u kotów z zaburzeniami psychogennymi występuje wadliwy metabolizm endorfin (są to wytwarzane w mózgu substancje powodujące zmniejszenie odczuwania bólu), związany z nadmierną ilością lub aktywnością endogennych receptorów opioidowych ( to z nimi łączą się endorfiny). Druga z teorii wyjaśnia zachowania stereotypowe zakładając, że powodują one pobudzenie czynności receptorów opioidowych, co następnie prowadzi do pobudzenia ośrodka przyjemności w mózgu. Pobudzanie tego ośrodka skłania zwierzę do kontynuowania tych rytuałów i ich ciągłego powtarzania, co zwierzę odbiera jako odczucie przyjemności jako nagrodę za określone zachowania. Trzecia z teorii zakłada, że endorfiny będąc czynnikiem uśmierzającym ból, uniemożliwiają zwierzęciu samokontrolę nad nasileniem urazów mechanicznych własnego ciała. Przy tych urazach dochodzi do podobnego odczuwania przez zwierzę, jak podczas podawania leków narkotycznych.

Dermatozy psychogenne mogą występować u wszystkich ras kotów, ale uważa się, że częściej występują one u kotów abisyńskich, syjamskich, burmańskich oraz orientalnych, autor obserwował je wielokrotnie u najpowszechniejszej rasy czyli europejskiego krótkowłosego. Można wyróżnić kilka typów zaburzeń behawioralnych: rytuały, aktywności zastępcze i stereotypie.
Rytuał jest to sekwencja zachowań zorganizowanych wokół aktu początkowego. Aktywności zastępcze są to czynności bez kontekstowego powiązania, wykonywane przez zwierzę w sytuacjach konfliktowych. Tego typu czynności przynoszą zwierzęciu ulgę. Stereotypia definiowana jest jako powtarzająca się pojedyncza czynność lub zespół czynności, w której nie można dopatrzyć się celowości zachowań, w związku z zaistniałą aktualnie sytuacją, a czynność ta wydaje się być nadmiernie wyrażona.

Dermatozy behawioralne są zawsze poważnym problemem diagnostycznym, ponieważ upodabniają się one do licznych dermatoz o charakterze zapalno świądowym. Najczęściej na konsultacje trafiają pacjenci z przewlekłymi postaciami choroby. Wprawdzie zachowania te mogą pojawić się wcześniej, ale do czasu aż nie rozwiną się poważne objawy dotyczące skóry, zachowania kota są tolerowane przez właścicieli lub uważane za właściwe dla tego gatunku. Zmiany dotyczące skóry w przebiegu dermatoz behawioralnych powstają na wskutek samouszkodzeń. Sugeruje to występowanie u kota świądu jako przyczyny pierwotnej zmian skórnych. Podczas diagnostyki różnicowej kluczowe jest by rozstrzygnąć czy u zwierzęcia występuje świąd i to on prowadzi do samouszkodzeń czy też problemem jest zaburzenie tła psychicznego. Liczne przypadki psychodermatoz charakteryzują się samouszkodzeniami w okolicy szyi i twarzy co daje objawy kliniczne takie same jak w przypadku typowych chorób skóry jak atopia i alergia pokarmowa. Choroby te wymagają długiego procesu diagnostycznego, a muszą być wykluczone przed rozpoznaniem problemów behawioralnych. Powoduje to, że ustalenie rzeczywistej przyczyny choroby może potrwać nawet kilka miesięcy. W pierwszej kolejności należy wykluczyć inwazję pcheł. Następnie ustala się czy u zwierzęcia występuje utrata włosa związana z uszkodzeniami czy powodowana jest ona np. przez choroby o podłożu hormonalnym lub metabolicznym. Po ustaleniu występowania objawów świądu należy również wykluczyć inne choroby pasożytnicze, bakteryjne czy grzybice. Ustalenie czy samouszkodzenia są powodowane odczuwaniem świądu i mają przyczynę alergiczną jest już znacznie trudniejsze i wymaga wykonania szczegółowych badań (testów śródskórnych, oznaczania swoistych przeciwciał) oraz długotrwałej diety eliminacyjnej (8 do 12 tygodni).

Po wykluczeniu chorób zapalano świądowych przechodzi się do szczegółowej oceny zachowania zwierzęcia. Ważne jest jak najdokładniejsze poznanie warunków życia zwierzęcia, a głównie zmian w miejscu, gdzie przebywa. Trzeba zidentyfikować przyczynę stresu. Należy ustalić czy kot przebywa wraz z innymi zwierzętami, jaka jest ich hierarchia w grupie, a także relacje z domownikami. Szczególnie ważne są zmiany w miejscu przebywania kota przykładowo czy zwierzę zostaje samo w pomieszczeniu zamkniętym, a dotychczas miało możliwość przebywania na większym terenie. Ograniczenie terenu bardzo silnie wpływa na nasilenie emocji u kota i prowadzi do zachowań lękowych. Dane na temat zachowania się zwierzęcia w miejscu przebywania czy w innym zupełnie nowym pomieszczeniu oraz jego zdolności adaptacyjne dają wstępną odpowiedź czy u zwierzęcia możemy mieć do czynienia z lękiem terytorialnym.

W przypadku wystąpienia u kota zaburzeń behawioralnych u zwierzęcia obecne są natrętne, przymusowe czynności, które zwierzę ciągle powtarza. Czynności te mają charakter ciągły lub nawrotowy, stereotypowy, rytualny. Wiele z nich można było zaobserwować u kota już wcześniej, przykładowo kot zwyczajowo „mył się”, wylizując okrywę włosową, to obecnie robi to częściej i zajmuje mu to więcej czasu, a podczas mycia przestaje zwracać uwagę na inne bodźce, które dotychczas przyciągały jego uwagę. Czynności tych nie można przerwać, jeśli próbuje się to zrobić kot chowa się i w ukryciu je kontynuuje. Przyczyną takich zachowań są zwykle przewlekłe stany lękowe, powodowane ciągłym lub narastającym stresem. Pamiętajmy, że także nuda to dla kota sytuacja stresowa. Kiedy nie urozmaicamy środowiska życia kota, nie dostarczamy mu bodźców i możliwości realizacji potrzeb i instynktu, może to skutkować zaburzeniami na tle stresowym. Typową lokalizacją dla tego typu nadmiernych zachowań pielęgnacyjnych jest brzuch, boki ciała i powierzchnia grzbietowa kończyn piersiowych. Następnie wyłysienia powstające na skutek zwiększonego wylizywania się obejmują kończyny miedniczne, zarówno okolice boczne, jak i przyśrodkowe oraz ogon. W bardzo zaawansowanych przypadkach zmiany mogą dotyczyć również grzbietu, okolicy łopatek i klatki piersiowej. Kot w tym etapie choroby może często wymiotować w związku z połykaniem dużej ilości sierści. W zaawansowanych przypadkach, poza wyłysieniem na skórze obecne są inne uszkodzenia pourazowe. Samouszkodzenia dotyczą okolicy małżowin usznych, brody, policzków, szyi lub czoła, w postaci bardzo zaawansowanej dochodzić może do uszkodzeń całej szyi (określne jest to jako „syndrom gilotyny”). Poza objawami związanymi ze skórą, ciągle powtarzające się bodźce lękowe, doprowadzają do innych zaburzeń zachowań: wzrostu agresji, znaczenia moczem niepożądanych miejsc lub przeczulicy skóry grzbietu i okolicy lędźwiowej tzw. „syndromu falującej skóry” (drażnienie tej okolicy prowadzi do „potrząsania” skórą).

Jeżeli w wywiadzie z właścicielem nie udaje się ustalić przyczyny zaburzeń należy udać się do miejsca, w którym zwierzę przebywa i tam ocenić czynniki predysponujące do zaburzeń zachowania lub pozostawić włączoną kamerę, aby nagrać zachowanie kota kiedy zostaje sam w domu.

Leczenie zaburzeń behawioralnym często wymaga stosowania leków psychotropowych, szczególnie w początkowym okresie terapii. Niektórzy starają się zakładać kołnierze ochronne lub bandaże w miejscach o szczególnym narażeniu na urazy mechaniczne w wyniku samookaleczeń. Metoda ta, często przynosi więcej szkody niż pożytku, gdyż nasila lęk lub agresję u zwierzęcia. Dlatego wraz z leczeniem behawioralnym i modyfikacjami środowiskowymi należy zwykle wdrożyć leczenia farmakologiczne. Do niedawna lekami pomocnymi były neuroleptyki (antagoniści dopaminy). Obecnie w terapii zaburzeń behawioralnych stosowane są inne leki, które nie mają tak wielu objawów ubocznych działania. Dostępne jest obecnie również kilka preparatów których działanie opiera się na uwalnianiu kocich feromonów. Z doświadczenia autora wynika, że wiele przypadków w których problem jest lęk i problemy terytorialne, można rozwiązać dzięki zastosowaniu tego typu preparatów, oczywiście zawsze należy dążyć do usunięcia czynnika, który odpowiedzialny jest za wywołanie zaburzeń lękowych u zwierzęcia. Takie postępowanie terapeutyczne należy prowadzić przynajmniej przez dwa miesiące. Warunkiem powodzenia terapii jest stwierdzenie przyczyny nieprawidłowych zachowań u kotów i dobra kompozycja leków i preparatów niefarmakologicznych.

Rozpoznawanie dermatoz o podłożu psychicznym u kotów zwykle stwarza poważne problemy. W diagnostyce różnicowej choroby te brane są pod uwagę w dalszej kolejności, często jako ostatnia możliwa przyczyna po wykluczeniu pozostałych chorób z listy rozpoznań różnicowych. Należy jednak pamiętać, że tego typu problemy w przypadku tego gatunku są stosunkowo powszechne i nie można o nich zapominać przy stawianiu rozpoznania.

———————————————————————————————————-

OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ NEREK

Nerki są wrażliwe na skutki niedokrwienia z powodu budowy anatomicznej i specyficznej fizjologii, duży przepływ krwi powoduje zwiększone narażenie na działanie substancji toksycznych. Warto zauważyć, że objawy pojawiają się dopiero, gdy 75% nefronów obu nerek ulegnie zniszczeniu.
Do ostrej niewydolności nerek (ONN) dochodzi zazwyczaj na skutek zatruć, długotrwałych wymiotów, zmniejszającego się przepływu krwi przez nerki (niedokrwienie).
Rasy predysponowane:
Psy: cocker spaniel, shar pei, lhasa apso, doberman, samojed,
Koty: maine Coon, abisyńskie, syjamskie, persy, rosyjskie błękitne.
1️⃣ Faza wstępna = latentna
Jeśli tu zareagujemy, możemy zapobiec rozwojowi choroby, aczkolwiek zazwyczaj przebiega niewykryta. Obserwuje się minimalne objawy kliniczne lub ich brak.
2️⃣ Faza utrzymywania się zmian = wyrównana
tworzenie uszkodzeń w obrębie kanalika i ustalenie dysfunkcji nefronu,
usunięcie czynnika sprawczego nie powoduje natychmiastowego przywrócenia czynności nerek,
występowanie bezmoczu, skąpomoczu, wielomoczu oraz trwałe zwiększenie kreatyniny w surowicy.
3️⃣ Faza reperacji=rekonwalescencji
naprawa uszkodzeń i poprawa ich czynności (zależy od stopnia uszkodzeń),
mocznik i kreatynina wracają do normy, przywrócenie diurezy.
Do substancji nefrotoksycznych (powodujących uszkodzenie nerek) zaliczamy:
antybiotyki np. aminoglikozydy,
przeciwgrzybiczne np. amfoterycyna B,
przeciwbólowe np. ibuprofen,
dożylne środki cieniujące stosowane w radiografii,
chemioterapeutyki np. cisplatyna.
Objawy ONN:
mało specyficzne – ospałość, przygnębienie, utrata łaknienia,
polidypsja i poliuria,
spadek masy ciała,
nieprzyjemny zapach z jamy ustnej,
wymioty, rzadziej biegunka,
wydłużenie czasu przyjmowania posiłku,
zainteresowanie pokarmem bez jego zjadania.
Diagnostyka:
badanie kliniczne (ocena masy ciała, nawodnienia),
badanie biochemiczne i morfologiczne krwi (mocznik, kreatynina, elektrolity),
ogólne badanie moczu (ciężar właściwy moczu, wałeczki, białko),
badanie radiologiczne (ocena wielkości i kształtu),
badanie ultrasonograficzne (ocena wielkości, kształtu i architektury nerek),
biopsja nerek (ocena zmian, zwłóknienie, stwardnienie oraz zanik).
Warto tutaj zwrócić uwagę na biomarker nerkowy – SDMA. Jest on czulszym testem czynnościowym nerki niż kreatynina, powinien być interpretowany z badaniem moczu i poziomem kreatyniny w surowicy.
Leczenie:
powstrzymanie wymiotów (np. meropitant, dolasetron, omeprazol),
uzupełnianie płynów i elektrolitów,
odpowiednie postępowanie dietetyczne,
środki poprawiające apetyt (np. mirtazapina),
leki na nadciśnienie (np. amlodypina, telmisatran),
stosowanie inhibitorów ACE w przypadkach proteinurii,
w ciężkich przypadkach – dializy, przeszczep nerki.

29/04/2021 - Zbliża się majówka……….

24/04/2021 - Posiedzenie Parlamentarnego Zespołu Przyjaciół Zwierząt – Sejm RP.

W dniu 21.04.2021 w Zespole Przyjaciół Zwierząt mowa była o przeciwdziałaniu bezdomności zwierząt. Już wkrótce ważny zmiany w ustawie o ochronie zwierząt.

Oby wreszcie coś drgnęło. Choć może gdy nie są poruszane kwestie uboju rytualnego, ferm futerkowych i zwierząt cyrkowych to może chociaż dla tych domowych coś się zmieni na lepsze. Ale cieszyć się będziemy wszyscy jak te zmiany wejdą w życie. Na razie w samotności w trudnym terenie kopiemy się z koniem…

19/04/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w kwietniu 2021 – cz.3

Kot – wpływ problemów zdrowotnych na zachowanie
Wydarzenie Animal Expert i Behawioryzm Zwierząt
LINK
LINK
24.04.2021 o 10:00 – 15:30

Zapraszamy na warsztaty online live „Kot – wpływ problemów zdrowotnych na zachowanie”.

Warsztaty poprowadzi tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk – technik weterynarii, behawiorysta zwierząt specjalizująca się w terapii kotów, zoodietetyk psów i kotów. Technik weterynarii, behawiorysta zwierząt specjalizująca się w terapii kotów, zoodietetyk psów i kotów. Od wielu lat prowadzi konsultacje z opiekunami w zakresie kocich zachowań. Autorka poradnika „Co jest, kocie ? Wszystko, co musisz wiedzieć, aby zrozumieć swojego kota” oraz artykułów specjalistycznych publikowanych na łamach czasopism branżowych. Właścicielka marki kocibehawioryzm.pl.

Dzięki warsztatom nauczysz się:
✅dokonywać wstępnej oceny samopoczucia kota,
✅zwracać uwagę na niepokojące symptomy zdrowotne i behawioralne,
✅rozpoznawać zależności między kondycją fizyczną a stanem psychicznym kota,
✅analizować kocie reakcje pod kątem dolegliwości medycznych.
Szkolenie w wersji online odbędzie się 24 kwietnia.
Szczegółowy program i zapisy na stronie: LINK

RELACJA:

————————————————————————————————————–

Rozród kotów i opieka nad noworodkiem.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, SOS Handling Warszawa i Viosna PL Thai Cat
LINK
LINK
LINK
24.04.2021 o 10:00 – 25.04.2021 o 14:00
Cena – 250 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

UWAGA 2 dniowy ! 24 i 25.04 webinar dla hodowców, przyszłych hodowców kotów. A także dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie rozrodu i opieki nad kocim noworodkiem.

Program:
WPROWADZENIE DO ROZRODU
a. Podstawy anatomii
b. Cykl płciowy kotki
c. Regulacja rui
d. Krycie
CIĄŻA
a. Diagnostyka ciąży
b. Fizjologia ciąży i kontrola
c. Niepokojące objawy wymagające konsultacji lekarskiej
d. Zarys problemu niepłodności i utrzymania ciąży
PORÓD
a. Wyznaczanie terminu porodu
b. Objawy zwiastunowe
c. Poród fizjologiczny
POMOC PORODOWA
a. Przygotowanie do porodu
b. Kiedy udzielić pomocy?
c. Opieka nad noworodkiem zaraz po porodzie
d. Opieka nad kotką w trakcie i po porodzie
e. Kontrola noworodka po porodzie
OPIEKA NAD NOWORODKIEM
a. Rozwój kocięcia i nadzór hodowcy nad prawidłowym przebiegiem
b. Niepokojące objawy
c. Wskazania do sztucznego odkarmiania kociąt i metody
d. Kalendarz zabiegów profilaktycznych

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć.
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie.
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Karolina Kijek.
✔️Certyfikat ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK

Webinar poprowadzi:
Lek. wet. Karolina Kijek
LEKARZ WETERYNARII, INŻYNIER ZOOTECHNIKI, HODOWCA

Koci Weterynarz i wieloletni hodowca kotów tajskich.
Absolwentka Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego z 2013 roku, na kierunkach medycyna weterynaryjna i zootechnika. W 2019 roku uzyskała tytuł specjalisty chorób psów i kotów. Głównie zajmuje się medycyną kotów – stanowią 90% przyjmowanych pacjentów. Nieustannie poszerza swoją wiedzę na międzynarodowych szkoleniach, warsztatach i konferencjach (m.in. w Tajlandii) – w 2018 roku uzyskała dyplom Dobrowolnego Ustawicznego Kształcenia Lekarzy Weterynarii.
Od 2010 roku prowadzi hodowlę kotów tajskich Viosna*PL.
W wolnych chwilach podróżuje (główne kierunku Azja, Afryka) i prowadzi stronę KociWeterynarz.pl

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Emocje i komunikacja u kotów – szkolenie
Wydarzenie Mieszko Eichelberger – https://www.facebook.com/mieszkoeichelbergerfp
24.04.2021 o 12:00 – 17:00
Koszt: 250 złotych
Pytania i wejściówki: kontakt@kocie-porady.pl

Formy komunikacji, werbalne i niewerbalne. Oraz emocje jakie występują u kotów – ocena skomplikowania emocji i pomóc w rozróżnienia stanu emocjonalności, formy komunikacji z kotem to cel tego szkolenia.

Autor szkolenia:

————————————————————————————————————–

Diagnostyka laboratoryjna w chorobach psów i kotów.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i SOS Handling Warszawa
LINK
LINK
24.04.2021 o 15:00 – 20:00

Zapraszamy na seminarium niezbędne dla lekarzy, przyszłych lekarzy weterynarii, techników weterynarii oraz Opiekunów psów i kotów zainteresowanych tematem, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie diagnostyki laboratoryjnej.
Program:
- METODY BADAŃ LABORATORYJNYCH W CHOROBACH PSÓW I KOTÓW
- SPOSOBY POBIERANIA, PRZECHOWYWANIA I WYSYŁANIA MATERIAŁU DO BADAŃ
- METODY POBIERANIA ORAZ BADANIA KRWI (MORFOLOGIA, PROFILE BIOCHEMICZNE, ROZMAZ KRWI)
- ANALIZA WYNIKÓW BADAŃ ZGODNIE Z OBOWIĄZUJĄCYMI WARTOŚCIAMI REFERENCYJNYMI
- BADANIE MOCZU (BADANIE ORGANOLEPTYCZNE, BIOCHEMICZNE, OCENA OSADU MOCZU)
- BADANIA PARAZYTOLOGICZNE – OCENA SKUTECZNOŚCI ODROBACZANIA
PRZYGOTOWANIE PRÓBEK DO WYSŁANIA DO LABORATORIUM -
- HISTOPATOLOGICZNEGO
BADANIA MIKROBIOLOGICZNE WYKONYWANE W GABINETACH WETERYNARYJNYCH
- SPOSOBY POBIERANIA ORAZ OCENA PŁYNU MÓZGOWO –RDZENIOWEGO ORAZ MAZI STAWOWEJ
- PRZEDSTAWIENIE PODSTAWOWYCH TECHNIK OBRAZOWYCH STOSOWANYCH W GABINETACH WETERYNARYJNYCH
- BADANIA LABORATORYJNE W DERMATOLOGII
- SZYBKIE TESTY DIAGNOSTYCZNE STOSOWNE W ROZPOZNAWANIU CHORÓB ZAKAŹNYCH PSÓW I KOTÓW

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet Anna Mańko-Domańska SPECJALISTA WETERYNARYJNEJ DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ, stale się rozwija i kształci.
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie online, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.
ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
LINK

Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 250 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru na żywo – online. Każdy z uczestników przed rozpoczęciem transmisji otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu.

Webinar poprowadzi:

Anna Mańko-Domańska
LEKARZ WETERYNARII, SPECJALISTA Weterynaryjnej Diagnostyki Laboratoryjnej
Doświadczenie zawodowe zdobywałam na licznych kursach, szkoleniach oraz zajęciach na studiach specjalizacyjnych. Od 13 lat pracuję w akredytowanym laboratorium weterynaryjnym w dziale mikrobiologii oraz wirusologii. Od 7 lat pracuję w technikum weterynaryjnym, gdzie prowadzę zarówno zajęcia teoretyczne, praktyczne jak i kursy zawodowe. Prowadzę też liczne szkolenia z diagnostyki weterynaryjnej i systemu jakości laboratoriach.

RELACJA:

————————————————————————————————————-

DERMATOLOGICZNE REWOLUCJE: “Nowe leki i standardy terapetyczne ostatniego….
Wydarzenie Akademia Dermatologii Wet. - LINK
24.04.2021 o 17:00 – 20:00

Blok 1. Leczenie atopowego zapalenia skóry: cyklosporyna i inhibitory kalcyneuryny, inhibitory JAK, przeciwciała monoklonalne, diety z nietypowymi źródłami białka (np.owady), hydrolizaty
Blok 2. Leczenie chorób pasożytniczych: zastosowanie izoksazolin, leczenie ropowic wywołanych szczepami wieloopornymi: peptydy przeciwbakteryjne, tyndalizowane pałeczki kwasu mlekowego, leczenie światłem- naświetlanie lampą Phovia. Leczenie otitis externa: Tris- EDTA, acetylocysteina, peptydy przeciwbakteryjne
Blok 3. Leczenie miejscowe chorób skóry: mikroinkapsulacja cząstek, odbudowa filmu skórnego (spot-on).Leczenie wyłysień: mikronakłuwanie (dermaroller), mezoterapia igłowa i mikroigłowa
UWAGA! Kurs jest płatny, obowiązuje rejestracja, link w opisie.

Rejestracja: LINK

Prelegent:

Dr n. wet. Dorota Pomorska -Handwerker
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie. Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty. Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie. W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu. Członkini Zarządu PSLWMZ. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach. Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- jako przewodnicząca, Sekcji. Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego Laboklin. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

———————————————————————————————————-

WEBINAR Rozwiązywanie Problemów Poadopcyjnych u Psów i Kotów
Wydarzenie Psia Edukacja – Szkoła Komunikacji Ludzi i Psów
24.04.2021 o 17:00 – 25.04.2021 o 20:00
CENA: 220zł

Zachęcając do adopcji psów i kotów zwracamy szczególną uwagę na rzetelne przygotowanie nowych opiekunów. Pomimo skrupulatnych wskazówek, mogą pojawić się niepokojące zachowania psów lub kotów.
Na webinarium zostaną przedstawione najczęściej pojawiające się kłopoty behawioralne oraz ich rozwiązywanie.

* PROWADZĄCE:

Jolanta Łapińska o sobie – Obcowanie ze zwierzętami obudziło we mnie fascynację ich psychiką i zachowaniem. Dlatego po ukończeniu studiów na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie w 1992 roku zaczęłam poszukiwać i zgłębiać dostępną wiedzę z zakresu etologii i zoopsychologii. Konsekwencją tych działań stało się uzyskanie prawa wykonywania zawodów zoopsycholog i trener psów. Nieustannie pogłębiam i aktualizuję swoją wiedzę uczestnicząc w wielu seminariach i kursach behawiorystycznych w kraju i za granicą. Od szeregu lat zdobywam także własne doświadczenia w czasie konsultacji behawioralnych oraz w pracy ze zwierzętami schroniskowymi. Stworzeniami szczególnie mi bliskimi są koty, psy i konie – na co dzień obecne w moim życiu.
Moim celem jest pomaganie zwierzętom, których zachowanie nie zawsze jest właściwie rozumiane przez ich opiekunów oraz ludziom w poprawie relacji z ich podopiecznymi. W swojej praktyce stosuję wyłącznie pozytywne metody wychowania psów. Uczestniczę w programie „Szkoła bez kolców”, którego celem jest propagowanie pozytywnych metod szkolenia psów.

Joanna Hajdyła-Jarosz – Dyplomowany Zoopsycholog/Behawiorysta (Nr z rejestru 068/10); Dyplomowany Trener psów (Nr z rejestu 009/08); Sędzia Rally – O (2012-2020r.); Egzaminator psów terapeutycznych; Członek Rady Szkoleniowców Polskiego Towarzystwa Kynoterapeutycznego; Wykładowca w placówkach oświatowych. W latach 2008-2012 Przewodnicząca Polskiego Stowarzyszenia Treserów. Właścicielka psów rasy Welsh Corgi Cardigan. Autorka licznych publikacji prasowych z dziedziny kynologii. Związana z pracą z psami od 1999 roku.

* PROGRAM:
Koty
- sposoby wprowadzania kota do domu z innym kotem
- sposoby wprowadzania kota do domu z psem
- przyczyny i sposoby rozwiązywania problemów behawioralnych u kotów : załatwianie się poza kuwetą, znaczenie terenu, nadmierne wylizywanie się, agresja w stosunku do domowników
Psy
- sposoby wprowadzania psa do domu z innym psem
- sposoby wprowadzania psa do domu z kotem
- rozwiązywanie najczęściej pojawiających się problemów wychowawczych i behawioralnych po adopcji: załatwianie się w domu, ciągnięcie na smyczy, obrona zasobów, nauka przychodzenia na zawołanie, zachowania agresywne w stosunku do psów, zachowania agresywne w stosunku do domowników, zespół lęku separacyjnego

* FORMA:
Wydarzenie online na platformie ClickMeeting.
Prosimy Was o zapoznanie się z wytycznymi, koniecznymi do sprawnego udziału w webinarze: LINK

Zapisy:
poprzez maila: kontakt@psiaedukacja.pl
w treści: Imię i Nazwisko Uczestnika, tel. i e-mail
Osoby, które chcą otrzymać fakturę, proszone są o wpisanie danych firmy z NIPem.
* Dane do przelewu:
Psia Edukacja
IdeaBank: 80 1950 0001 2006 0795 9073 0002
(w treści: Imię i Nazwisko Uczestnika + tytuł wydarzenia)

RELACJA:

Dziś drugi dzień WEBINAR Rozwiązywanie Problemów Poadopcyjnych u Psów i Kotów
Wczoraj o kotach, dziś o psach :)

———————————————————————————————————–

SEMINARIUM online – Choroby zakaźne kotów – przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie i …….
Wydarzenie Akademia Edu ZOO – LINK
25.04.2021 o 17:00 – 20:30
Koszt kursu: 189 zł

Wykładowca:

Lekarz weterynarii Mariusz Węgrzyn -
Ukończyłem studia z medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. We wrocławskich klinikach weterynaryjnych zdobywałem początkowe doświadczenia zawodowe. Od ponad 10 lat jestem współwłaścicielem i kierownikiem lecznicy weterynaryjnej, jednej z największych w rejonie. Na co dzień zawodowo zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób wewnętrznych, chirurgią i ortopedią. Moje szczególne zainteresowania to rozpoznawanie i leczenie chorób rozwojowych układu kostnego (m.in. dysplazji biodrowej, dysplazji łokciowej, osteochondrozy stawów – OCD, Choroby Legg Perthesa) oraz nabytych urazów i zwyrodnień układu ruchu z wykorzystaniem metod chirurgicznych i medycyny regeneracyjnej np. autologicznej kondycjonowanej surowicy – ASC, osocza bogatopłytkowego – PRP, płynnych polimerów z jonami srebra, kwasu hialuronowego, znacznie poprawiających efekty leczenia u zwierząt młodych a często będących jedynym rozwiązaniem u pacjentów geriatrycznych. Od kilku lat prowadzę również wykłady i szkolenia z zakresu wiedzy weterynaryjnej.

Zapisy: LINK

O szkoleniu:
Choroby zakaźne kotów – przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie i zapobieganie a w tym:
- koci katar: kalciwirus, herpeswirus i czynniki bakteryjne
- wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów
- chlamydioza
- panleukopenia (tyfus koci)
- zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP)
- zespół niedoboru immunologicznego kotów (FIV)
- białaczka (zakaźna) kotów (FeLV)
- mykoplazmoza
- toksoplazmoza
- wścieklizna – śmiertelna choroba ssaków

RELACJA:

bardzo ciekawe szkolenie zorganizowane przez Edu Zoo. :)

———————————————————————————————————–

VI Konferencja Vet Arena Online − Felinoterapia i dogoterapia − terapie z udziałem zwierząt !
Wydarzenie G2A Arena, Polska Akademia Zoopsychologii i Animaloterapii i PIES – Pozytywne i Efektywne Szkolenie
LINK
LINK
LINK
28.04.2021 o 17:00

OBEJRZYJ – LINK

Vet Arena to spotkania w charakterze konferencji dla wszystkich miłośników zwierząt. Podczas każdego z zaplanowanych spotkań omawiane będą różne aspekty poszczególnych zwierząt takie, jak: odżywiane, choroby, pielęgnacja, zachowanie itp. Szósta konferencja Vet Arena Online poświęcona jest zwierzętom, które pozytywnie wpływają na zdrowie oraz samopoczucie ludzi. Zaproszeni prelegenci omówią terapie z udziałem zwierzą takie, jak felinoterapia oraz dogoterapia.

ZAGADNIENIA:
- Felinoterapia −czy koty naprawdę leczą ?
- Jakie koty nadają się do felinoterapii ?
- Kto może być odbiorcą zajęć z kotem ?
- Na czym polegają felinoterapia ?
- Jakie są korzyści z zajęć felinoterapii ?
- Jak dbać o dobrostan kota pracującego ?
- Dogoterapia – czy psy leczą ?
- Jaki pies może pomagać terapeucie ?
- Czy dogoterapia przeznaczona jest tylko dla dzieci ?
- Jakie są cele zajęć z psem
- Na czym polega dogoterapia ?
- Jak dbać o dobrostan psa pracującego ?

PRELEGENCI:

♀️ Agnieszka Wędrychowicz – fundator Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii, behawiorysta zwierząt towarzyszących PAZiA (UFT), twórca autorskiej metody pracy z psami i kotami problemowymi. Uczestniczyła we współtworzeniu pierwszych w Polsce wytycznych dotyczących prowadzenia zajęć z udziałem zwierząt.

♀️ Marzena Załęska – psycholog, Certyfikowany Instruktor Szkolenia Psów, Terapeuta Zaburzeń Zachowania Psów, prowadzi Centrum Szkolenia Psów PIES – Pozytywne i Efektywne Szkolenie

PROGRAM KONFERENCJI:
17:00 – Rozpoczęcie Konferencji, przywitanie uczestników
17:05 – Krótka dyskusja z Prelegentami
17:10 – Marzena Załęska − Dogoterapia
17:45 – Agnieszka Wędrychowicz − Felinoterapia
18:20 – Sesja Q&A
18:30 – Zakończenie

RELACJA:

Felinoterapia − czy koty naprawdę leczą? Jakie koty nadają się do felinoterapii

———————————————————————————————————–

Webinar: Emocje zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana
Wydarzenie Animal Herbal Therapy – LINK
28.04.2021 o 19:00 – 22:30

Jak zapewne wiesz, zwierzęta przeżywają różne doświadczenia i mają w związku z tym różne emocje. Niektóre z nich są przyjemne, inne wręcz przeciwnie. Przy tym można mówić o zmianie chemii mózgu ale wciąż o tym wiemy niezmiernie mało i podczas tego spotkania nie będziemy się na tym za bardzo skupiać.
Zapraszam na webinar, gdzie omówię jakie zioła i ekstrakty roślinne (takie jak olejki eteryczne, hydrolaty itd.) powiązane są z różnymi emocjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy będzie oparte o Zoofarmakognozję Stosowaną – metodę terapeutyczną.
Zakładam, że spotkanie potrwa około trzy i pół godziny włączając to czas na pytania i odpowiedzi.
Cena za bilet wstępu na ten webinar: 120 PLN
Cena za pakiet trzech webinarów “Start w Zoofarmakognozję Stosowaną: 299 PLN (60 PLN taniej!)

Zapisz się na pakiet – LINK
Zapisz się na webinar – LINK

Kupując pakiet otrzymujesz dostęp do nagrań webinarów: “Podstawy Zoofarmakognozji Stosowanej” oraz “Ból u zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana” i możliwość uczestnictwa w wykładzie na żywo “Emocje zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana” (28.04.2021 godzina 19:00).

ℹ️ Informacje dodatkowe:
- opcje płatności: preferowane – kartą, Paypal; możliwa opcja przelewu – tylko po uzgodnieniu szczegółów przez Messenger
- spotkanie odbędzie się przez platformę ZOOM
- będzie dostępne nagranie webinaru dla osób, które wykupią bilet do odsłuchania do 15.05.2021
- uczestnicy otrzymają imienny certyfikat uczestnictwa w wydarzeniu
- na żądanie rachunek

Online: LINK
Zapisy: LINK

Prelegentka: Barbara Oczujda

Pani Basia o sobie – Nazywam się Basia Oczujda. Pochodzę z Polski, ale obecnie mieszkam w Niemczech. Jestem opiekunką psa o imieniu Jaśmin, dzięki któremu musiałam wyjść poza ogólnoprzyjęte schematy myślenia o zwierzętach. Pracuję metodą zwaną Zoofarmakognozją Stosowaną, aby leczyć zarówno ciało jak i umysł wszelkiego rodzaju zwierząt, zaczynając od zwierząt domowych, hodowlanych, po uratowane dzikie zwierzęta. Praktykuję od 2015 roku, wykorzystując leki naturalnego pochodzenia (zioła, olejki eteryczne itp.) z różnymi gatunkami zwierząt takich jak psy, koty, konie, gryzonie. Wiedzę o Zoofarmakognozji Stosowanej zdobywałam (i wciąż zdobywam) od samej autorki tej metody terapeutycznej – Caroline Ingraham. Korzystam również z wielu źródeł ucząc się o właściwościach i wykorzystaniu roślin leczniczych i ich ekstraktów. Od 2019 roku uczę się również, aby zostać terapeutą osteopatii zwierząt, aby jeszcze skuteczniej nieść pomoc. Dzięki temu zgłębiam jeszcze dokładniej anatomię i fizjologię zwierząt oraz widzę jak na pozór odległe zagadnienia łączą się, często dając źródło problemów zdrowotnych i behawioralnych.

RELACJA:

Najbardziej ciekawy temat. Emocje zwierząt. Co ciekawe do nie tak dawna wielcy naukowcy twierdzili, że emocje u zwierząt to bzdura. Teraz już również dzięki wielu badaniom wiemy, że zwierzaki jak najbardziej posiadają przeróżne emocje, te pozytywne, i te trudne. Borykają się czasem z nimi, tak ja my. I siebie i zwierzaki możemy wesprzeć olejkowo, ziołowo, wodami kwiatowymi. Dziękuję Animal Herbal Therapy. Mnóstwo wiedzy, wskazówek ja wspierać zwierzaka. Oczywiście zawsze z diagnozą, lekarzem weterynarii, zoopsychologiem. Zoofarmakognozja stosowana nie stawia diagnoz, nie przejmuje leczenia, terapii. Wspiera, pomaga.

———————————————————————————————————-

Koty, jako potomkowie ssaków pustynnych odziedziczyły wysoką zdolność do zagęszczania moczu, co umożliwia im przeżycie, nawet przy minimalnym dostępie do wody. Jednak ta cecha kotowatych jest przyczyną skłonności do występowania kamicy (kamieni moczowych). Więc niezmiernie ważnym jest, aby kot w ciągu dnia wypijał odpowiednią ilość wody.
❗️ Według danych literaturowych w ciągu dnia kot musi wypijać od 20 do 45 ml/kg m.c. Na ilość wypijanej wody może mieć wpływ temperatura otoczenia czy stan fizjologiczny kota (choroba, ciąża, laktacja). Należy też pamiętać, że ssaki pokrywają zapotrzebowanie na wodę nie tylko pobierając wodę pitną, ale również z pokarmu zawierającego wodę, oraz z wody metabolicznej (woda, która powstaje w organizmie w wyniku przemian białek, tłuszczów i węglowodanów).
Jak zrozumieć czy kot wypija wystarczającą ilość wody ?
Stan, przy którym zawartość wody w organizmie jest mniejsza niż ilość niezbędna do jego normalnego funkcjonowania nazywa się odwodnieniem.
❗️ Pierwszymi objawami odwodnienia są
• Utrata elastyczności skóry. Jak to sprawdzić? Należy unieść fałd skóry na karku i obserwować jak szybko skóra wraca do pierwotnego położenia. Jeżeli fałd skóry wyrówna się natychmiast lub w ciągu 1-2 sekund, możemy przyjąć, że zwierze jest odpowiednio nawodnione, ale jeżeli fałd skóry utrzymuje się więcej niż 3 sekundy możemy podejrzewać odwodnienie.
• Blade lub ciemno czerwone, suche i matowe błony śluzowe. Błony śluzowe u zdrowego kota są blado różowe, (jeżeli nie są pigmentowane), błyszczące i wilgotne. Stan błon śluzowych można sprawdzić obserwując dziąsła lub spojówkę oka.
• Wydłużony czas włośniczkowy. Co to jest? Jest to czas, w którym krew ma wypełnić drobne naczynia nazywane naczyniami włośniczkowymi po ich uciśnięciu. Jak sprawdzić czas włośniczkowy? Należy palcem ucisnąć dziąsło kota, miejsce uciśnięcia zrobi się jasne. Następnie odpuścić i zaobserwować, w jakim czasie kolor dziąsła znowu powróci do różowego. U zdrowego kota czas włośniczkowy powinien być mniejszy niż 2 sekundy.
• Młode zwierzęta mogą gwałtownie stracić na masie przy odwodnieniu.
W ciężkich przypadkach odwodnienia może dojść do wystąpienia wymiotów, omdleń, ospałości czy otępienia, zapadnięcia gałek ocznych, przyspieszonego oddechu i zaburzenia rytmu serca.
Zrozumieć czy kot wypija odpowiednią ilość wody można wykonując badanie krwi oraz moczu. Wzrost wartości
• hematokrytu,
• białka całkowitego,
• mocznika
• sodu
we krwi (oprócz innych dolegliwości) może wskazywać na odwodnienie, jak również i obniżony ciężar właściwy moczu. Należy jednak pamiętać, ze w przypadku kociąt podwyższenie poziomu hematokrytu, białka całkowitego i obniżenie ciężaru właściwego moczu nie są wiarygodnymi wskaźnikami diagnostycznymi przy diagnostyce odwodnienia. Ale wzrost mocznika i sodu oraz utrata wagi muszą skierować nas na myśl o odwodnieniu u zwierzęcia.
❗️ Długotrwałe odwodnienie powoduje zagęszczanie moczu, co może przyczynić się do wystąpienia kamicy moczowej i zapalenia pęcherza moczowego.
Objawy, które mogą wskazywać na wystąpienie kamicy moczowej lub zapalenia pęcherza mogą obejmować skąpomocz (zmniejszoną ilość wydalanego moczu w ciągu doby, mniej niż 2 ml/kg/godzinę) lub bezmocz (produkcja moczu mniejsza niż 0, 08 ml/kg/godzinę) lub częstomocz. Przy częstomoczu kot często podejmuje próby oddania moczu, ale jednorazowa ilość moczu jest bardzo mała lub próba oddania moczu jest nie skuteczna. Przy takich próbach kot może wokalizować, ponieważ próba oddania moczu może wiązać się z bólem. Ból przy oddawaniu moczu może też powodować oddawanie moczu poza kuwetą. Kot zaczyna kojarzyć wejście do kuwety z bólem i próbuje uniknąć bólu oddając mocz w innym miejscu. Właściciel również może zauważyć zmianę koloru moczu. Najczęściej mocz może być zabarwiony na czerwono, co wskazuje na obecność krwi w moczu.
Przyczyny odwodnienia.
Oprócz zmniejszonego pobierania wody odwodnienie może być spowodowane również zwiększonym wydalaniem wody. Fizjologicznie organizm traci wodę przez parowanie (przez skórę i drogi oddechowe) oraz z wydalanym moczem i kałem. W stanach patologicznych do odwodnienia może dojść na skutek przegrzania organizmu (udar cieplny, silny stres, gorączka), zwiększonej utraty wody z kałem (biegunka), utraty wody na skutek wymiotów. Powstałe w ten sposób odwodnienie nazywane jest odwodnieniem izotonicznym, czyli odwodnieniem organizmu z zachowaną osmolarnością płynów ustrojowych. Natomiast odwodnienie, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z podwyższoną molalnością płynów ustrojowych nazywa się odwodnieniem hipertonicznym i występuje na skutek zwiększonego wydalania wody z moczem. Stan taki nazywany jest poliurią. Szacuje się, że wydalanie przez kota w ciągu dnia więcej niż 40 ml moczu na kilogram masy ciała może wskazywać na wystąpienie poliurii.
❓Jak zmierzyć ilość wydalanego przez kota moczu w ciągu dnia?
Możemy oszacować ilość wydalanego moczu w następujący sposób. Do kuwety wsypujemy odważoną ilość żwirku. W ciągu najbliższych 24 godzin po każdej wizycie kota do kuwety zbieramy zamoczony żwirek i pakujemy go do plastikowego woreczka, który szczelnie zawiązujemy. Pozwoli to na najmniejsze straty wilgoci w skutek parowania. Żwirku do kuwety nie dosypujemy. Po 24 godzinach ważymy cały żwirek z kuwety (suchy i zamoczony). Różnica w wadze pokaże nam przybliżoną ilość wydalonego moczu. Żeby precyzyjniej wyliczyć objętość wydalonego moczu należy znać jego ciężar właściwy. Pomiar taki można wykonać w gabinecie weterynaryjnym.
❓Na co może wskazywać zwiększona dobowa objętość wydalanego moczu?
Dzienna produkcja moczu przez kota ma nie przewyższać 40 ml/kg. Przy ocenie ilości wyprodukowanego moczu należy również zwrócić uwagę na ciężar właściwy moczu.
Ciężar właściwy moczu – czyli inaczej gęstość względna, to wartość wagi moczu podanej w gramach na jeden mililitr. Jest odzwierciedleniem zawartości substancji osmotycznie czynnych i produktów przemiany materii w moczu.
Jeżeli nerki w czasie wykonywania badania oszczędzają wodę w organizmie widzimy podwyższony ciężar właściwy moczu – bardziej gęsty mocz, wysoka osmolarność moczu. Jeżeli nerki wydalają nadmiar wody to ciężar właściwy moczu będzie zmniejszony i osmolarność również obniżona.
Normalna osmolarność moczu u kota to 3,1 osmol/l a ciężar właściwy powyżej 1,035
Hipostenuria (ciężar właściwy poniżej 1, 008) może występować pod czas terapii infuzyjnej lub być skutkiem moczówki prostej.
Moczówka prosta (diabetes insipidus) może wynikać na skutek niedostatecznego wydzielania hormonu antydiuretycznego, co może być związane z wadami wrodzonymi, urazem lub nowotworem przysadki. Jest to tak zwana moczówka ośrodkowa. W przypadku niewrażliwości nerek na działanie hormonu antydiuretycznego mówimy o moczówce nerkowej. Powstaje ona, jako choroba wtórna na skutek choroby lub zakażenia nerek lub zaburzeń endokrynologicznych i metabolicznych (np. nadczynność kory nadnerczy czy ropomacicze). Niewrażliwości nerek na działanie hormonu antydiuretycznego może również być spowodowana podawaniem niektórych leków lub być wrodzona. Jeżeli obserwujemy u kota objawy odwodnienia omówione wcześniej, a ciężar właściwy moczu mieści się w zakresie 1, 008 do 1, 012 może wskazywać to na zmniejszona zdolność nerek do zagęszczania moczu, a znaczy na zaburzenie ich czynności. W takim przypadku należy również zbadać stosunek białka do kreatyniny w moczu, stosunek albumin do kreatyniny w moczu. Są to potencjalne wskaźniki rozwoju azotem ii u kota, która w konsekwencji może doprowadzić do przewlekłej niewydolności nerek. Obserwowane oznaki odwodnienia wraz z ciężarem właściwym moczu większym niż 1, 035 wskazuje na zachowaną zdolność nerek do zatrzymania wody. Poliuria może również być objawem cukrzycy. W takim przypadku w moczu występuje glukoza i/lub w ciężkich przypadkach ciała ketonowe.

Jak opiekować się kotem by nie dopuścić do rozwoju chorób często występujących u kotowatych ?
❗️ Należy monitorować ilość pobieranej przez kota wody. Dostęp do wody u kota musi być nieograniczony. Koty najchętniej piją świeżą, często wymienianą wodę. Niektórzy przedstawiciele kotowatych uwielbiają pić wodę bieżącą, w tym celu można zakupić specjalną kocią fontannę lub poidełko. Można próbować uzupełniać w wodę mokrą karmę. Lub dopajać kota podając mu wodę do pyska ze strzykawki (bez igły).
❗️ Należy unikać sytuacji stresowych dla kota, ponieważ stres jest częstą przyczyną występowania zapalenia pęcherza moczowego. W przypadku, jeżeli nie uda się uniknąć sytuacji stresowej dla kota, należy zadbać o środki łagodzące stres.
❗️ Okresowe badania krwi i moczu zmniejszają ryzyko przeoczenia rozpoczynającego się odwodnienia, które może być przyczyną schorzeń układu moczowego. Monitorowanie takich wczesnych markerów do szacowania współczynnika filtracji kłębuszkowej jak SDMA pozwala na wczesne wykrycie zaburzenia pracy nerek (już przy 14% uszkodzenia nerek). Należy pamiętać, że objawy kliniczne związane z zaburzeniem pracy nerek większość kotów pokazuje wtedy, kiedy około 75 % nerek uległo uszkodzeniu. Koty od 9 roku życia powinny być badane nie rzadziej niż raz na pół roku.

———————————————————————————————————-

Odpowiednie mieszkanie. Co sprawia, że mieszkanie jest idealnym miejscem dla kota.

Jeśli koty mieszkają głównie w mieszkaniu i nie przebywają zbyt często na świeżym powietrzu, tym ważniejsze jest odpowiednie ustawienie mieszkania. Aby zaspokoić trzy podstawowe potrzeby kotów trzeba pamiętać, że:
Koty mierzą wysoko.

Kot ściągany z drzewa przez straż pożarną to klasyk w książkach dla dzieci. Ale jest w tym też dużo prawdy. Jedno jest pewne: koty lubią wysokości. Powinniśmy wziąć to również pod uwagę, jeśli chodzi o mieszkanie. Im lepiej kot może wykorzystywać wszystkie obszary, tym jest szczęśliwszy i bardziej zrównoważony, dlatego upewnij się, że masz wystarczające możliwości w zagospodarowaniu przestrzeni. Drapaki sięgające do sufitu oferują nie tylko możliwości wspinaczki i ostrzenia pazurów, ale także miejsca odpoczynku na różnych wysokościach. Nawet balkon (dobrze zabezpieczony siatką), który zapewnia kotom domowym odrobinę swobody – powinien mieć różne konstrukcje. Absolutną atrakcją jest „wybieg”, po którym koty domowe mogą spacerować po mieszkaniu na różnych wysokościach.
Koty potrzebują odosobnień.

Równie ważne jak różnorodność są kryjówki i miejsca odpoczynku, do których koty mogą się udać jeśli chcą uciec od zgiełku mieszkania. Duże lofty są super dla ludzi, ale raczej nieodpowiednie dla kotów. Tu nie ma możliwości ucieczki przed ukochaną, właścicielem lub innym domownikiem. Jeśli masz w mieszkaniu kilka kotów, powinieneś zwrócić uwagę na oddzielne miejsca odosobnienia. Niezwykle schludne, minimalistyczne mieszkanie, w którym brakuje mebli, kanap, foteli itp. również nie za bardzo nadaje się dla kotów. Koty uwielbiają spać w szafie lub komodzie. Często śpią na podwyższonych miejscach, aby przez cały czas wszystko było widoczne.
Koty uwielbiają oglądać.

Kto nie lubi siedzieć np. w kawiarni i obserwować co się dzieje dookoła? Kot uwielbia takie „gapienie się”, zwłaszcza w oknie, gdzie może godzinami obserwować akcję na ulicy lub ptaki w ogrodzie. Dlatego najlepiej zarezerwować parapety dla kota i nie wypełniać ich innymi rzeczami. Koc, poduszka – i gotowe, idealne miejsce do oglądania. Dla kota jest jeszcze lepiej, jeśli okno jest wyposażone w siatkę, ponieważ wtedy może bezpiecznie wąchać świeże powietrze i chłonąć ciekawe zapachy z zewnątrz. Bezpieczny balkon dla kota jest oczywiście jeszcze cudowniejszym miejscem.

12/04/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w kwietniu 2021 – cz.2

Webinar: ból u zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana
Wydarzenie Animal Herbal Therapy – LINK
14.04.2021 o 19:00 – 22:00

Dlaczego pies wylizuje sobie nogę do krwi, kot przyciska głowę do sofy, koń trzęsie głową? Co może oznaczać wygięty w łuk grzbiet? Wszystko to mogą być objawy bólowe. Zwierzęta nie są nam w stanie powiedzieć “Hej, czuję dyskomfort/ból. Potrzebuję pomocy!”, a gdy widzimy takie wyraźne oznaki jak kulawizna to zwykle ból jest już bardzo silny i stan zwierzęcia poważny.
Zapraszam na webinar, gdzie postaram się nauczyć Cię jak odczytać oznaki bólu u zwierząt oraz jak można dzięki Zoofarmakognozji Stosowanej uśmierzyć ból, czy wcześniej dostać informację o dyskomforcie zwierzaka. Podczas spotkania omówię jakie remedia przygotowała Natura w różnych przypadkach, między innymi ból stawów, dyskomfort spowodowany infekcją dróg moczowych.
Oczywiście Zoofarmakognozja Stosowana nie staje w opozycji do leczenia weterynaryjnego, ale może je z powodzeniem uzupełniać (nie zastępować!). Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, bo na to zasługują nasi podopieczni.

Zakładam, że spotkanie potrwa trzy godziny, włączając to czas na pytania i odpowiedzi.
Cena za bilet wstępu na ten webinar: 120 PLN
Cena za pakiet trzech webinarów “Start w Zoofarmakognozję Stosowaną: 299 PLN (60 PLN taniej!)
Kupując pakiet otrzymujesz dostęp do nagrania webinaru: “Podstawy Zoofarmakognozji Stosowanej” oraz dwa webinary na żywo: “ból u zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana” (14.04.2021) i “emocje zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana” (28.04.2021).
Zapisz się na pakiet: LINK
Zapisz się na webinar: LINK

Informacje dodatkowe:
- spotkanie odbędzie się przez platformę ZOOM
- będzie dostępne nagranie webinaru dla osób, które wykupią bilet do odsłuchania do 15.05
- uczestnicy otrzymają imienny certyfikat uczestnictwa w wydarzeniu
- na żądanie rachunek

Prelegentka: Barbara Oczujda
Pani Basia o sobie – Nazywam się Basia Oczujda. Pochodzę z Polski, ale obecnie mieszkam w Niemczech. Jestem opiekunką psa o imieniu Jaśmin, dzięki któremu musiałam wyjść poza ogólnoprzyjęte schematy myślenia o zwierzętach. Pracuję metodą zwaną Zoofarmakognozją Stosowaną, aby leczyć zarówno ciało jak i umysł wszelkiego rodzaju zwierząt, zaczynając od zwierząt domowych, hodowlanych, po uratowane dzikie zwierzęta. Praktykuję od 2015 roku, wykorzystując leki naturalnego pochodzenia (zioła, olejki eteryczne itp.) z różnymi gatunkami zwierząt takich jak psy, koty, konie, gryzonie. Wiedzę o Zoofarmakognozji Stosowanej zdobywałam (i wciąż zdobywam) od samej autorki tej metody terapeutycznej – Caroline Ingraham. Korzystam również z wielu źródeł ucząc się o właściwościach i wykorzystaniu roślin leczniczych i ich ekstraktów. Od 2019 roku uczę się również, aby zostać terapeutą osteopatii zwierząt, aby jeszcze skuteczniej nieść pomoc. Dzięki temu zgłębiam jeszcze dokładniej anatomię i fizjologię zwierząt oraz widzę jak na pozór odległe zagadnienia łączą się, często dając źródło problemów zdrowotnych i behawioralnych.

RELACJA:

Ogromnie dziękuję za zainteresowanie i przybycie na ten szczególnie ważny dla mnie webinar “Ból u zwierząt a Zoofarmakognozja Stosowana”
Wasz pozytywny odzew na kolejną (już edycję 6️⃣) edycję tego wykładu dodaje skrzydeł i utwierdza, że opiekunowie chcą poszerzać swoje horyzonty, chcą wykorzystywać zioła i olejki eteryczne, a przede wszystkim chcą to robić zgodnie z potrzebami i zachowaniem komfortu swoich podopiecznych !
Mam nadzieję, że każda minuta z tych 4️⃣ godzin wykładu była dla Was przydatna! Materiały i certyfikaty dostaniecie bezpośrednio na swoje skrzynki najpóźniej dziś wieczorem
Jeśli ktoś z Was przegapił, albo nie zdecydował się na wzięcie udziału – to jest możliwość wykupienia nagrania i oglądania do połowy maja 2021

————————————————————————————————————-
Pogaduchy o Kotach – część 24.
Wydarzenie Zrozumieć Kota – LINK
14.04.2021 o 21:00 – 22:15

Koty i ich zachowanie – oczami behawiorystek.

Prelegentki:

Karolina Telwikas

Majka Habrowska

Ja po prostu nie używam takich słów i koty tam nie wchodzą… albo wchodzą, ale ja nie widzę/nie patrzę/nie chcę widzieć.

———————————————————————————————————-

Kocie dzieciństwo – całkiem na poważnie i trochę na wesoło
Wydarzenie Kocia Edukacja i Fundacja Animalia – LNK i LINK
16.04.2021 o 18:00 – 22:00
Koszt: 100 zł

Kolejny “sezon” zbliża się wielkimi krokami! Warto wiedzieć, jak zająć się kocim dzieciaczkiem ❤.
Warto wiedzieć, czego potrzebują maluchy, aby wyrosnąć na “porządne” koty. Dlatego jeśli prowadzicie dom tymczasowy i chcecie zajmować się w nim kociętami albo macie w planach adopcję czy kupno młodziutkiego kota, ten webinar jest dla Was.
Często słyszymy, że kocię zbyt wcześnie odebrane od matki będzie gryźć, drapać i sprawiać opiekunom mnóstwo innych problemów. Czy to prawda? I tak, i nie. Dlaczego tak, a dlaczego niekoniecznie? Będziemy o tym rozmawiać dokładnie za 3 tygodnie. W formularzu rejestracyjnym jest miejsce na Wasze pytania czy opis problemu, który nie daje Wam spokoju. Zawsze pod koniec naszego spotkania jest czas na dyskusję, więc…zapraszam

Prelegentka: Monika Januszewska

Pani Monika o sobie – Koty są moją pasją od kilkunastu lat. To przede wszystkim dla nich trafiłam w 2004 roku do poznańskiego schroniska dla zwierząt, a rok później założyłam Fundację Canis et Felis. Moją idee fixe stała się poprawa dobrostanu fizycznego i psychicznego kotów przebywających w schronisku. Do lutego 2018 roku związana byłam zawodowo ze schroniskiem. Zajmowałam się też prowadzeniem procesu adopcyjnego i działaniami edukacyjnymi. Każdego dnia miałam do czynienia z zestresowanymi, odrzuconymi, skrzywdzonymi, często problemowymi kotami. Wiem, jak długo i skutecznie potrafią kamuflować swoje dolegliwości – zarówno te dotyczące ciała, jak i duszy. Tym większa jest więc radość, gdy takiemu skreślonemu przez świat i ludzi kotu uda się pomóc, a jeszcze większa, gdy opuszcza schronisko rozpoczynając nowe życie. Czasem zdarzało mi się “zabierać pracę do domu” – pod tymczasową opieką miałam dotychczas kilkadziesiąt kociąt, które wymagały większej troski, niż ta, którą mogły otrzymać w schronisku. Sama mam siedem kotów, z których tylko jeden w “poprzednim życiu” nie zaznał bezdomności. Moją największą pasją są zagadnienia dotyczące dobrostanu fizycznego i psychicznego oraz behawioru kotów – nie tylko bezdomnych, ale także tych mających troskliwych opiekunów, ponieważ w naszym zurbanizowanym świecie zaburzenia zachowania zdarzają się kotom częściej, niż podejrzewamy. Doświadczenie praktyczne stale uzupełniam wiedzą teoretyczną i korzystam z doświadczeń uznanych autorytetów. Jestem absolwentką Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczestniczę (biernie i czynnie) w szkoleniach, seminariach i konferencjach dotyczących profilaktyki i terapii zaburzeń behawioralnych kotów, a także opieki nad nimi i postępowania w nagłych wypadkach. Kształciłam też przyszłych techników weterynarii oraz prowadziłam autorskie zajęcia z zakresu zoopsychologii. A przede wszystkim szanuję koty – ich niezależność i odrębność. Każdego dnia uczę się o nich i od nich czegoś nowego. Chciałabym dzielić się tą wiedzą z Wami.

Rejestracja: LINK

Jak nie wpaść w panikę, jeśli znajdziemy kociego niemowlaczka? Czy odpowiedzieć na apel o dom tymczasowy dla osesków? Jak odchować takie sierotki i dobrze przygotować je do samodzielnego życia ?

———————————————————————————————————–

WEBINAR | KOT LĘKOWY – JAK Z NIM PRACOWAĆ ?
Wydarzenie Paulina Andrzejewska – behawiorysta – LINK
16.04.2021 o 19:00

Twój kot boi się obcych ?
Jest wycofany, stresują go nowe relacje, zmiany, dźwięki?
Dowiedz się czym jest koci lęk i jak pomóc mu radzić sobie ze stresem

Prelegentka: Paulina Andrzejewska

Pani Paulina o sobie – Pomagam opiekunom zwierząt zaplanować wspólne życie ze zwierzętami, dbać o ich pozytywne nawyki i prawidłowy rozwój. Przez ostatnie 2 lata prowadziłam swoją agencję kreatywną, którą zamknęłam na rzecz pasji jaką są zwierzęta. Obecnie moja ekipa liczy: 4 króliki, 2 koty i mopsa Leona (jeszcze gdzieś po drodze miejsce ma mój mąż :D) Szczęśliwie mieszkamy na wsi w domku, do którego przeprowadziliśmy się 2 lata temu. Wszystko zaczęło się od pierwszego królika, którego (o zgrozo!) kupiłam na studiach. Luna od początku skradła moje serce kiedy zobaczyłam ją za sklepową szybą. Mieszkała ze mną przez ostatni rok studiów we Wrocławiu, a potem szczęśliwie przenieśliśmy się z mężem na wieś, gdzie do tej pory mieszkamy. Pamiętam jak przy zakupie królika w głowie miałam to co pamiętałam z dzieciństwa – niewielka klatka, trociny, siano i kolorowa karma. Im człowiek głębiej szuka informacji tym bardziej sobie uświadamia jak się mylił. Jest na Facebooku kilka grup dotyczących opieki nad królikami, do których się zapisałam i tam wyjaśniono mi, że praktycznie każda rzecz jaką wprowadziłam do życia swojego i Luny była błędem. Z biegiem czasu zaczęli do naszego domu napływać kolejni lokatorzy. Następny był mops – Leon i to był dla nas z mężem niezwykły czas. Nie dość, że to pierwszy raz oboje mieliśmy psa to jeszcze bardzo chcieliśmy, aby żył w zgodzie z naszym królikiem. To nam się udało zresztą jak w przypadku każdego naszego zwierzaka.

————————————————————————————————————

Online – Pierwsza pomoc przedweterynaryjna dla psów i kotów
Wydarzenie Akademia Dogoland – LINK
16.04.2021 o 19:00 – 21:30
Koszt: 75 zł / uczestnik

Zajęcia teoretyczne są połączone z filmikami praktycznymi: bandażowanie oraz ćwiczenia resuscytacji na profesjonalnym psim fantomie, który pozwala na wykonanie sztucznego oddychania, masażu serca, a także sprawdzenie tętna zwierzęcia.

Wszyscy uczestnicy otrzymują materiały szkoleniowe oraz zaświadczenie uczestnictwa w pdfie na mejla.
Program praktyczno realizowany w trakcie zajęć online:
1. Kompletowanie apteczki pierwszej pomocy dla zwierząt
2.Prawidłowe podawanie leków
3. Prawidłowe parametry życiowe, ich kontrola, badania wstępne
4. Niepokojące objawy
5. Unieruchamianie zwierzęcia i bezpieczeństwo własne
6.Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach, takich jak:
• zatrzymanie oddechu i akcji serca
• krwotoki/zranienia /pogryzienie
• złamania /zwichnięcia/skręcenia
• wypadki komunikacyjne/upadki
• zadławienia
• zatrucia /biegunki/wymioty
• udar cieplny /oparzenia/
• ukąszenia
• drgawki
7.Bandażowanie, prawidłowe nakładanie materiałów opatrunkowych, unieruchamianie zwierzęcia

PROWADZĄCY :

Technik weterynarii, groomer, instruktor szkolenia psów Marita Płoszaj Pietrzak więcej info: LINK

ZGŁOSZENIA: info@akademiadogoland.pl
Pytania: mejlowo lub tel. 690 323 719
ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA DO 10 osób !

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Żywienie w chorobach nerek – psów i kotów
Wydarzenie Surowe Kotki i Psy – LINK
17.04.2021 o 10:00 – 18:00

Czas na kolejne szkolenie organizowane przez Fundację Surowe Kotki i Psy – szkolenie z cyklu #żywieniemaznaczenie!
Szkolenie dedykowane jest opiekunom zwierząt nerkowych (psów i kotów) oraz osobom chcącym pogłębiać swoją wiedzę w zakresie żywienia zwierząt. W tej edycji największy nacisk będzie położony na żywienie zwierząt z przewlekłą chorobą nerek. Szkolenie będzie skupione na praktycznych rozwiązaniach, a teoria będzie ograniczona do niezbędnego minimum potrzebnego do praktycznego zastosowania przedstawianych rozwiązań. Każdy uczestnik otrzyma certyfikat uczestnictwa oraz materiały ze szkolenia. Szkolenie skierowane jest wyłącznie do osób, które ukończyły 16. rok życia.

Prowadzące szkolenie:

oraz

lek. wet. Aleksandra Szuba, Przychodnia Weterynaryjna św. Franciszka. Ukończyła Wydział Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu w 2011 r. Zainteresowania zawodowe i kierunki dokształcania: dermatologia, endokrynologia, diagnostyka, radiologia, dietetyka psów i kotów. Prywatnie współwłaścicielka ośmiu zaprzęgowych huskich, współpracuje z Fundacją Surowe Kotki i Psy, zajmującą się m.in. edukacją w zakresie prawidłowego żywienia psów i kotów.

Rejestracja odbywa się wyłącznie poprzez niniejszy Formularz Rejestracji: LINK

Zakończenie rejestracji: 02.04.2021 r.
Potwierdzenie rezerwacji miejsca na szkoleniu zostanie przekazane mailowo wraz z danymi niezbędnymi dla dokonania przelewu.
Forma szkolenia: Online
Gdzie: Platforma ClickMeeting – link do szkolenia zostanie udostępniony uczestnikom przed szkoleniem
Godziny: 10-18 – w tym godzinna przerwa na lunch
Organizator Szkolenia: Fundacja Surowe Kotki i Psy z siedzibą w Markach
Szkolenie odpłatne: 350 zł, przelew

Ramowy program szkolenia
Część I
1. Nerki – czym są i jaka jest ich funkcja
2. Choroby nerek – przyczyny i objawy :
- ostre uszkodzenie nerek
- przewlekła choroba nerek – stadia choroby
- wady wrodzone
3. Badania profilaktyczne – co i kiedy można badać, a może nas niepokoić
4. Omówienie najczęstszych chorób nerek i ich konsekwencji
Część II
1. Żywienie ma znaczenie – profilaktyka
2. Co z tym białkiem?
3. Fosfor a przewlekła niewydolność nerek
4. Sód i potas
5. Sucha karma a choroby nerek
6. Mokre karmy – jak dobrać karmę dla chorującego zwierzęcia
7. Karmy weterynaryjne
8. Czy dieta BARF może być rozwiązaniem?
9. Suplementacja
10. Płynoterapia
11. Od kiedy wprowadzać żywienie specjalistyczne?
12. Kryzysy nerkowe – jak pomóc przetrwać kryzys
13. Choroby dodatkowe – jak żywić zwierzę z chorobą nerek oraz wątroby i/lub trzustki bądź jelit
14. Miejsce na Wasze pytania

—————————————-

Dieta w schorzeniach nerek u kotów

Koty nerkowe stanowią sporą grupę wśród moich pacjentów. Przewlekła niewydolność nerek staje się prawdziwą plagą. Dieta jest nieodłącznym elementem terapii w schorzeniach nerek, dlatego tak ważna jest współpraca pomiędzy nefrologiem a dietetykiem w zakresie wsparcia kota z przewlekłą niewydolnością nerek (PNN). Dobrze dobrany schemat żywienia znacząco wpływa na kondycję i komfort życia kota. Ponadto niezwykle ważne jest wprowadzenie jak najszybciej odpowiedniej diety, która stanowi fundament leczenia oraz pozwala na spowolnienie pogarszania się stanu klinicznego pacjenta. Nie wolno zapominać o roli opiekuna, który powinien ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących żywienia swojego zwierzęcia. Musi mieć świadomość, że brak dyscypliny w realizowaniu zaleceń może skutkować pogorszeniem stanu zdrowia jego pupila. Dieta kota nerkowego musi być dokładnie zbilansowana pod kątem stosunku wapnia do fosforu, zawartości białka, sodu i potasu oraz kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3. Należy też pamiętać o prawidłowym nawodnieniu zwierzęcia i bilansie energetycznym.

PRZEWLEKŁA NIEWYDOLNOŚĆ NEREK
Przewlekła niewydolność nerek jest to postępujące i nieodwracalne zaburzenie funkcjonowania nerek, które w konsekwencji prowadzi do śmierci zwierzęcia. W poniższym artykule postaram się przedstawić podstawowe zasady żywienia kotów z PNN, ponieważ wczesna diagnoza oraz podjęte leczenie z zachowaniem odpowiedniego żywienia mogą istotnie przedłużyć życie zwierzęcia, a także podnieść jego komfort.

PRZYCZYNY
Bardzo często podczas konsultacji dietetycznej w gabinecie słyszę pytanie: Dlaczego? Dlaczego mój kot zachorował? Czy to dlatego, że całe życie jadł suche karmy? Czy to dlatego, że często chorował na pęcherz? Nie ma łatwej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ przyczyn przewlekłej niewydolności nerek jest wiele: nieleczone infekcje dróg moczowych, kamice i zakażenia. Również stres ma znaczenie, ponieważ u kotów może powodować idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego. Niestety, również niewłaściwe żywienie jest jedną z przyczyn coraz częstszej zapadalności na PNN i z tą świadomością opiekunom zwierząt najtrudniej się pogodzić.

OBJAWY
Choroba nerek długo może się nie ujawniać. W początkowych dwóch stadiach choroby objawy kliniczne są znikome lub wcale nie występują, dlatego bardzo ważne są profilaktyczne badania krwi i moczu. Warto uświadamiać opiekuna kota, że minimum raz w roku należy wykonywać podstawowe badania laboratoryjne, ponieważ dopiero w kolejnych fazach PNN stwierdza się brak apetytu, utratę masy ciała, senność, wymioty, poliurię (zwiększenie ilości wydalanego moczu ponad ilość uznawaną za normę) i polidypsję (patologicznie wzmożone pragnienie). Mocz przestaje być prawidłowo zagęszczany, co prowadzi do wzmożonej utraty wody i odwodnienia. Wielomocz i nasilone pragnienie mogą być pierwszym objawem choroby, który, jak się szacuje, występuje u 40% zdiagnozowanych kotów.

TYPOWY PACJENT
Wśród moich „dietetycznych” pacjentów jest bardzo wiele kotów nerkowych. Trafiają do mnie zazwyczaj w momencie, w którym choroba jest już w dość zaawansowanym stadium. Są to pacjenci w bardzo różnym wieku, jednak największą statystycznie grupę stanowią koty w wieku powyżej dziewięciu lat. Najczęściej są to zwierzęta, które wcześniej były żywione karmami suchymi, co jest dodatkowym wyzwaniem, ponieważ mamy mało czasu na nauczenie kota przyjmowania innego pokarmu. Karma sucha nie jest bowiem optymalnym rozwiązaniem przy zwierzęciu z chorobą nerek, gdyż nie dostarcza odpowiedniej ilości wody, a kot jest zwierzęciem, które płyny przyjmuje głównie z pokarmem. Pogłębia to problemy nerkowe. Mokra dieta nie jest bezwzględnie wymagana przy kotach, które ze względu na swój stan są już poddawane płynoterapii dożylnie lub podskórnie, a kompletnie odmawiają spożywania mokrych pokarmów.
W wywiadzie często otrzymuję informacje o wcześniej występującym wielomoczu i wzmożonym pragnieniu, o tym, że kot stał się apatyczny i, co dla mnie jako dietetyka jest bardzo istotne, że zazwyczaj przejawia niechęć do jedzenia. Nie jest to nic nietypowego: spadek łaknienia u pacjentów z mocznicą spowodowany jest nagromadzeniem toksycznych produktów przemiany materii, a także wydłużeniem klirensu hormonów, leptyny i greliny, które odpowiadają za regulację przyjmowania pokarmu. Kot często cierpi z powodu niedokrwistości nieregeneratywnej, jest w złej kondycji ogólnej, traci masę ciała, ma brzydką sierść i nieprzyjemny zapach z pyska. Ewentualne nadżerki w jamie ustnej, stany zapalne żołądka i jelit to często występujące problemy „dodatkowe”. Stres wiążący się ze zmianą pożywienia również nie jest korzystny, dlatego należy dokładnie przeanalizować upodobania kota i zaplanować proces zmiany żywienia tak, aby był zarówno bezstresowy dla kota (i opiekuna), jak i na tyle szybki, żeby postępowanie dietetyczne stało się wsparciem leczenia. Na rynku pojawia się coraz więcej karm mokrych, które mają obniżony poziom fosforu (0,14–0,17%) i białka, przy jednoczesnym zachowaniu wysokich wartości odżywczych i bez dodatku węglowodanów. Karmy te charakteryzują się również wysoką smakowitością.

BIAŁKO
Dobra dieta nerkowa to ta o obniżonej zawartości fosforu, z kontrolowanym poziomem białka i bogata w kwasy omega-3. Organizm musi być odpowiednio odżywiony, mieć budulec, dlatego trzeba pamiętać, że drastyczne obniżenie białka w diecie będzie prowadzić do rozkładu białek pochodzenia mięśniowego w organizmie. Doprowadzi to w konsekwencji do kwasicy, zaników mięśniowych i kacheksji, a tym samym przyspieszy śmierć zwierzęcia. Spożycie białka nie jest toksyczne dla nerek. Kreatynina i mocznik, generowane poprzez rozkład białek egzogennych lub endogennych, stanowią jedynie początek długiej listy możliwych toksyn mocznicowych. Badania dotyczące ich działania na organy ludzi z ostrą niewydolnością nerek oraz cierpiących na przewlekłe choroby nerek dowodzą, że poziom kreatyniny i mocznika nie odzwierciedla współczynnika przesączania kłębuszkowego (GFR) lub toksyczności zależnej od samej obecności i interakcji wielu innych endogennych metabolitów. Produkty katabolizmu białek są wydalane głównie na drodze filtracji kłębuszkowej, tym samym dieta niskobiałkowa nie zmniejsza obciążenia metabolicznego nerek, a większość wydatków energii metabolicznej w nerkach ma związek z procesem zwrotnego wchłaniania sodu. Odpowiedni poziom białka pozwala na złagodzenie objawów mocznicy i z tego względu musi być ściśle kontrolowany, ale nie należy drastycznie go obniżać, ponieważ objawy hiperfiltracji nie ustąpią po takim ograniczeniu. Kot jest zwierzęciem mięsożernym i nawet chory potrzebuje w diecie białka pochodzenia zwierzęcego, aby zmniejszyć utratę własnych białek organizmu, a także by wesprzeć odpowiedź organizmu na sytuacje stresowe. Produkty pochodzenia zwierzęcego muszą być wysokiej jakości, nie mogą być to odpady mięsne ani same podroby. Białko roślinne jest dla kotów niepełnowartościowe i nie może stanowić podstawy ich żywienia. Należy mieć na uwadze, że obniżenie ilości białka może mieć pozytywny wpływ na wyniki badań (nie jest to równoznaczne z lepszym samopoczuciem zwierzęcia) powyżej pewnego poziomu zaawansowania choroby, ale nie ma żadnych dowodów na to, że takie ograniczenie w diecie zdrowych zwierząt zapobiega ewentualnym chorobom nerek. Z tego powodu nie należy ograniczać podaży białka w diecie kota tylko ze względu na przekroczenie pewnego wieku. Białko wysokiej jakości jest potrzebne na każdym etapie życia zwierzęcia, aby wspierać funkcjonowanie organizmu.

FOSFOR
Nerki pełnią zasadniczą funkcję w zachowaniu równowagi wapniowo-fosforowej w organizmie. Potrzeba restrykcyjnego obniżania spożycia fosforu przez wszystkie zdiagnozowane zwierzęta stanowi podstawę terapii. Jest to absolutnie kluczowa sprawa. Nie chodzi o ograniczanie białka. Należy pamiętać, że dieta kota z przewlekłą niewydolnością nerek powinna zawierać stężenie fosforu i wapnia w osoczu krwi w przedziale norm fizjologicznych, co pomaga zapobiegać wtórnej nadczynności przytarczyc oraz zmniejsza ryzyko pojawienia się osteodystrofii nerkowej. U zdrowych kotów wystarczy zadbać o odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w diecie przy prawidłowej podaży witaminy D3, która właśnie w nerkach zostaje aktywowana do postaci użytecznej dla organizmu. Fosfor zawarty w pożywieniu jest wchłaniany z jelit do krwiobiegu, a następnie filtrowany w nerkach. Nerki usuwają nadmiar fosforu z moczem, do krwi wraca jedynie ilość odpowiadająca aktualnym potrzebom organizmu. Tak dzieje się w przypadku zdrowego kota, lecz u zwierzęcia z PNN nerki produkują coraz mniej tzw. aktywnej witaminy D (kalcytriolu), która umożliwia wchłanianie wapnia z jelit. Z tego powodu powstaje ciągle narastająca nierównowaga wapnia i fosforu w płynach ustrojowych – ilość fosforu ciągle rośnie. Mechanizmy kompensacyjne, którymi sterują przytarczyce, zaczynają wydzielać zwiększone ilości parathormonu (PTH) pobudzającego syntezę kalcytriolu w nerkach, przez co aktywują uwalnianie dodatkowego wapnia z kości oraz zwiększają wydalanie fosforu z moczem. To błędne koło, ponieważ niewydolne nerki nie są w stanie sprostać tym wymaganiom. Wciąż czynne nefrony mogą pracować ze zwielokrotnioną wydajnością i radzić sobie w pewnym stopniu z usuwaniem części fosforu oraz produkcją kalcytriolu – ale jedynie do pewnego momentu. Niestety, zbytnie obciążenie powoduje, że nefrony zaczynają obumierać, a stopień niewydolności nerek i zaawansowanie choroby pogłębiają się. Co gorsza, podniesiony poziom fosforu we krwi pobudza przytarczyce do wydzielania coraz większej ilości parathormonu, co skutkuje uwalnianiem wapnia z kości. Jedynie odpowiednio wysoka produkcja kalcytriolu byłaby w stanie przerwać proces wydzielania parathormonu przez przytarczyce, ale nie jest to już możliwe, gdyż nerki nie pracują prawidłowo. Dodatkowo, nadmiernie wysoki poziom wapnia we krwi wpływa na hamowanie zagęszczania moczu w nerkach (aby wydalić nadmiar wapnia), czego skutkiem jest pogłębiające się odwodnienie organizmu. Dlatego tak ważne jest obniżanie w diecie kota nerkowego poziomu fosforu – wpływa to na czas przeżycia. Poziomu fosforu w surowicy nie powinien przekraczać 5 mg/dl.

SÓD I POTAS
Należy na bieżąco monitorować poziom sodu i potasu we krwi, ale pamiętając, że ograniczenie podaży sodu ma jedynie niewielki wpływ na ciśnienie tętnicze krwi. Prowadzi natomiast do aktywacji układu renina-angiotensyna (RAS), czego skutkiem jest nasilenie frakcjonowanego wydalania potasu (czasem hipokalemia – zbyt niskie stężenie potasu w surowicy krwi).

OMEGA-3
Wielonasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zawarte np. w olejach rybnych wysokiej jakości) są ogromnym wsparciem przy PNN dzięki ograniczaniu nasilenia stanu zapalnego kłębuszków nerkowych oraz krzepliwości krwi poprzez zakłócanie procesu wytwarzania prostanoidów prozapalnych. Kwasy omega-3 zmniejszają nasilenie białkomoczu, zachowanie GFR i zmniejszenie nasilenia zmian morfologicznych w nerkach. W diecie zwierząt nerkowych warto osiągnąć stosunek kwasów omega-6 do omega-3 wynoszący 2:1. Kwasy tłuszczowe omega-3 pochodzące z roślin, np. z oleju lnianego bądź rzepakowego, są bogate w kwas alfa-linolenowy (ALA), ale u ssaków ALA nie jest efektywnie przekształcany do kwasów EPA i DHA (szczegółowo omawiam te kwestie w artykule Oleje w diecie kota – tak czy nie?, „Animal Expert” 7/2018), a proces ten zachodzi jedynie w nie więcej niż 10% przypadków. Z tego też powodu oleje roślinne nie powinny być stosowane w diecie kota.

POSTĘPOWANIE DIETETYCZNE
Zawsze będzie ono ustalane indywidualnie dla każdego kota – zależnie od zaawansowania choroby, stanu zwierzęcia i jego upodobań żywieniowych. Równie ważne są możliwości opiekuna. Nie istnieją założenia i zalecenia, które można stosować u każdego kociego pacjenta. Często zdarza się, że wyniki badań nie współgrają ze stanem pacjenta. Prowadzę wiele kotów już w III i IV stadium PNN, które mimo złych wyników prezentują prawidłową masę ciała, aktywność i apetyt. Mają lśniącą i zdrowo wyglądającą sierść.
Zapotrzebowanie energetyczne psów i kotów z PNN jest identyczne jak u zdrowych zwierząt, lecz w miarę narastania objawów chorobowych następuje spadek apetytu pacjenta, co sprawia, że niedożywienie staje się kolejną komplikacją w przewlekłej niewydolności nerek. Bardzo poważną i często zabójczą. Dlatego tak ważne jest, aby odpowiednie żywienie wprowadzić od razu po zdiagnozowaniu problemu. Już takie objawy jak niski ciężar właściwy moczu czy proteinuria (obecność białka…

—————————————

Choroba nerek u kota
Choroba nerek u kotów – są poważnym i niestety późno diagnozowanym problem u zwierząt. Pojawiają się znacznie częściej u kotów niż psów, na co wpływ ma wiele czynników. Zaczynając od ich diety, stylu kociego życia czy zapotrzebowań organizmu a na genetyce i wrodzonych tendencjach do infekcji dróg moczowych kończąc. Przyczyn jest naprawdę wiele i niestety objawy też bywają na tyle niejasne, że często myli je się ze zwykłym zatruciem.

Choroba nerek u kota a mocznica
Do wykrycia choroby najczęściej dochodzi w momencie pojawienia się tak zwanej „mocznicy” u kota – czyli kiedy stężenie mocznika w surowicy zaczyna przekraczać normę, zauważalne jest powiększenie nerki u kota a organizm zaczyna gorzej funkcjonować. Także mocznica (zwana fachowo uremią) nie jest ani chorobą, ani objawem – to zespół zmian laboratoryjnych oraz wszelkich zaburzeń wielonarządowych, związanych z postępującą niewydolnością nerek. Do niewydolności nerek może doprowadzić uraz mechaniczny, powikłania po stanie zapalnym czy jako skutek silnego zatrucia toksynami, np: po zjedzeniu trującej rośliny doniczkowej.

Jakie są objawy mocznicy u kota ?
Mocznica jest stanem, w którym substancje toksyczne przestają być na bieżąco usuwane przez nerki. Ich nagromadzenie w krwiobiegu negatywnie oddziałuje na inne narządy. Jest to podobna sytuacja jak przy zatrucia organizmu. Choć w tym wypadku toksyczną substancją jest przede wszystkim mocznik, wytwarzany przez sam organizm. Pierwszym objawem jest powiększenie nerki u kota, jednak bez fachowej wiedzy trudno to zdiagnozować. Do łatwiejszych objawów zalicza się:

- brak apetytu
- polidypsja – zwiększone pragnienie
- poliuria – wzmożone oddawanie moczu
- spadek masy ciała
- ogólne otępienie
- cuchnący „amoniakowy”, czasem rybny oddech
- wymioty po wypiciu wody

Ile żyje kot z chorobą nerek ?
Wiele zależy też od pierwotnego źródła choroby a zatem stopnia i charakteru uszkodzeń nerek. Najlepsze rokowania są dla mocznicy zanerkowej i przednerkowej . W obu przypadkach źródłem choroby są uszkodzenia niezwiązane z samymi nerkami a doprowadzeniem lub odprowadzaniem z niej krwi lub moczu. Rokowanie ulegają pogorszeniu, jeśli mocznica doszło do ostrej niewydolności nerek. Wtedy wszystko zależy od reakcji kota na leczenie – jeśli po zmianie diety i podawaniu płynów stan się poprawia, nerki ulegają regeneracji. Jeśli w ciągu pierwszych paru tygodniu leczenia nie widać pozytywnych zmian, oznacza to trwałe uszkodzenia nerek.

O czym należy pamiętać ?
Niewydolność nerek jest chorobą nieuleczalną, jednak odpowiednia dieta może przedłużyć życie kota o maksymalnie 3 lata.

Ponadto wskazane informację w materiale nie są badaniem lekarskim jeśli podejrzewasz, że Twojemu kotu coś dolega udaj się szybko do lekarza weterynarii, który potwierdzi bądź zmieni Twoją diagnozę. Pamiętaj aby nie stawiać samemu diagnozy zwłaszcza po przeczytaniu wiadomości w książce czy w internecie, szereg zbieżnych objawów może sugerować zupełnie inne choroby.

RELACJA:

Kolejne szkolenie za nami :)
Choroby nerek – problem zdrowotny niestety często spotykany, zwłaszcza u kotów, a temat długi i niełatwy.
Pamiętajcie, że każdy zwierzak jest inny i leczenie oraz dietę zawsze trzeba stosować pod dany konkretny przypadek.
Najważniejsze natomiast przy chorobach nerek jest obniżenie fosforu w diecie! Natomiast nieprawdą jest, że w każdym przypadku trzeba bezwzględnie obniżać białko – białkiem sterujemy głównie przy białkomoczu, który nie zawsze pojawia się przy chorych nerkach. Pamiętajcie także, że i u psów i u kotów niewskazane jest wtedy karmienie karmą suchą (nawet tą z napisem “renal”), ponieważ odwadnia i obciąża już uszkodzone nerki i mija się to z celem. Nie stosujemy także “diety nerkowej” u zwierząt zdrowych.

————————————————————————————————————

KURS: 12 TRUDNYCH PRZYPADKÓW DERMATOLOGICZNYCH – EDYCJA KOTY
Wydarzenie Akademia Dermatologii Wet. – LINK
Online: kursyderma.konfeo.com – LINK
17.04.2021 o 17:00

Praktyczny kurs omawiający przypadki kliniczne z praktyki autorki. Proces diagnostyczny i terapeutyczny będą omawiane krok po kroku z wyjaśnieniem etiopatogenezy chorób, różnych metod diagnostycznych i terapeutycznych.

Blok 1.
4 przypadki kliniczne – choroby występujące często o nietypowym przebiegu (1h)
Blok 2.
4 przypadki kliniczne- choroby nie reagujące na standardowe leczenie (1h)
Blok 3.
4 przypadki kliniczne- choroby rzadkie
(1h)
UWAGA! Kurs jest płatny, obowiązuje rejestracja i zakup biletów. Link w opisie.

Wykładowca:

Dr n. wet. Dorota Pomorska -Handwerker
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie. Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty.
Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie. W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu.
Członkini Zarządu PSLWMZ. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach. Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- jako przewodnicząca, Sekcji. Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego Laboklin. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

——————————————————————————————————–

Socjalizacja z izolacją – kot z psem
Wydarzenie Mieszko Eichelberger – LINK
Wydarzenie online
17.04.2021 o 12:00 – 17:00
Koszt szkolenia: 250 złotych

Socjalizacja z izolacją to proces zapoznawania kotów ze sobą lub innych zwierząt z kotem. Dla wielu ten proces jest niezrozumiały, wielu ma wątpliwości i ma problem z wprowadzeniem go skutecznie.
Dla wszystkich niezdecydowanych polecamy przede wszystkim świetną książkę naszego wydawnictwa gdzie opisany jest proces łączenia kotów z psem:
LINK

Jednak jeśli chcesz żeby praktyk opisał Ci cały proces, odpowiedział na wszystkie pytania oraz wskazał swoje tajemne i sekretne sztuczki bez żadnej ściemy – zapisz się na szkolenie:
Pisząc na – kontakt@kocie-porady.pl

Autor szkolenia:

——————————-

Socjalizacja z izolacją jest niezwykle istotnym procesem, gdy jesteśmy już opiekunami kota i planujemy wprowadzić do domu osobnika innego gatunku. W tym artykule skupimy się na socjalizacji kota z psem. Zanim podejmiemy ostateczną decyzję o sprowadzeniu nowego lokatora, warto zastanowić się, jak taka ogromna zmiana wpłynie na podopiecznego obecnego już w naszym życiu. Należy wziąć pod uwagę doświadczenie naszego kota w relacjach z psami. Jeśli jest ono traumatyczne, to nasz zwierzak już zawsze może żyć w stresie. Nie możemy dopuścić do takiej sytuacji również w przypadku psa, który może doświadczyć agresji ze strony kociego rezydenta zaniepokojonego utratą terytorium na rzecz intruza. Oprócz wymienionych czynników musimy również brać pod uwagę to, że, jeśli pies będzie dużo większy i zdecydowanie głośniejszy od kota, może to przerazić naszego pupila. Cały proces socjalizacji kota z psem będzie łatwiejszy, jeśli zwierzęta będą młode, podobnych rozmiarów lub jeśli w przeszłości miały kontakt z drugim gatunkiem. Jeśli tak nie jest – nic straconego. Może to wymagać więcej pracy, cierpliwości i czasu opiekuna, ale socjalizacja z izolacją daje nam szansę na powodzenie.

Jak przebiega socjalizacja kota z psem ?
Warto zaznaczyć, że jest to bardzo indywidualny proces. W każdym przypadku będzie przebiegał inaczej i będzie różnił się czasem trwania. Każde zwierzę może inaczej zareagować, ponieważ ma swój charakter i bagaż doświadczeń. Ramy czasowe podawane przy kolejnych etapach to czas minimalny. Może się on wydłużyć, ponieważ przejście do następnego kroku socjalizacji powinno nastąpić tylko wtedy, gdy zwierzęta nie reagują negatywnie na podejmowane działania. W przypadku wątpliwości co do sukcesu całego procesu i braku naszego doświadczenia zawsze warto zwrócić się o pomoc do specjalistów, którzy wesprą nas profesjonalną wiedzą i dopasowaną do sytuacji poradą. Psi i koci behawioryści odpowiedzą na nasze pytania i pomogą zaplanować działanie odpowiednie dla przypadku, charakterów oraz doświadczeń socjalizowanych osobników.

Na czym więc polega socjalizacja z izolacją ?
Jest to proces zapoznawania się dwóch zwierząt, który przebiega pod naszą ścisłą kontrolą. Podczas wprowadzenia psa do domu z kotem cały czas musimy dzielić naszą uwagę równo między oba zwierzęta. Nie możemy ignorować żadnego z nich – zarówno kotu, jak i psu musimy dostarczać codziennej dawki zabawy ruchowej i umysłowej, co wpłynie pozytywnie na ich stabilność emocjonalną. Obowiązkowo nasze zwierzęta muszą również przejść kontrolę weterynaryjną. Przed rozpoczęciem socjalizacji z izolacją kot i pies muszą przejść 14-dniową kwarantannę. Lekarz weterynarii określa, jakie badania muszą przejść zwierzęta. Ten czas daje nam też możliwość ich obserwacji pod kątem symptomów chorobowych. Musimy się upewnić, że nie ma przeciwwskazań zdrowotnych, zanim narazimy swoich podopiecznych na zwiększony stres, który może nasilić objawy wyciszonej do tej pory choroby. Jeśli wyniki badań pozwalają, rozpoczynamy proces.

Proces socjalizacji kota z psem – krok po kroku

1 .Zaczynamy od całkowitej izolacji zwierząt. Nowego domownika przynosimy do domu w transporterze, klatce kennelowej lub wprowadzamy na smyczy, mając na uwadze to, że zwierzęta nie mogą się zobaczyć. Pies powinien mieć jedno, specjalnie wyznaczone dla siebie pomieszczenie, w którym będzie przebywał podczas całego procesu. W tym przypadku może być konieczne wcześniejsze przyzwyczajenie psa do klatki kennelowej i wyuczenie podstawowych komend, np. „popatrz”, która ma za zadanie skupić uwagę psa na nas, zamiast na ewentualnych negatywnych emocjach wobec dostrzeżonego rezydenta.

2. Następnym krokiem jest wymiana zapachowa. Polega ona na przenoszeniu woni psa (znajdującej się na przedmiotach z jego pokoju – np. zabawce, kocyku) do reszty mieszkania. W ten sposób koci rezydent może zapoznać się z nowym identyfikatorem zapachowym, przyzwyczaić się do niego i nowa woń zmiesza się z zapachem domu. Stworzy to jeden zapach wspólny dla domowników. Ten etap powinien trwać minimum trzy dni. Chwalmy pozytywne zachowania, takie jak odpoczynek na kocu z nowym zapachem.

3. Jeśli nie występują negatywne reakcje (znaczenie moczem, podenerwowanie podopiecznych), możemy przejść do kolejnego kroku socjalizacji kota z psem i stworzyć kontrolowane spotkanie. Reakcje zwierząt mogą być intensywne, ponieważ kot komunikuje się dużo subtelniej niż pies. Dlatego przed spotkaniem zapewnijmy zwierzętom dużo ruchu i zabawy, by ostudzić emocje. Pierwszy kontakt powinien odbywać się przez uchylone drzwi. Niewielka luka ma za zadanie umożliwić kotu i psu zobaczenie się, ale bez fizycznego kontaktu. Poświęćmy na ten etap co najmniej trzy dni.

4. Interakcja dotykowa to kolejny krok. Możemy zwiększyć szparę między futryną a drzwiami i pozwolić kotu wsunąć przez nie łapkę, ale nie głowę. Etap powinien trwać nie mniej niż trzy dni pod warunkiem, że nie pojawiły się negatywne reakcje zwierząt. Jeśli jednak takie reakcje wystąpiły, należy zawsze wrócić do poprzedniego kroku i go wydłużyć.

5. Jeśli do tej pory wszystko przebiegało pomyślnie, możemy zamienić zwierzętom pomieszczenia, w których się znajdują. W tym celu kota i psa należy umieścić w przykrytych klatkach kennelowych lub transporterach. Zamieniamy pomieszczenia i pozwalamy zwierzętom rozejrzeć się po pokojach, ale nie umożliwiamy im wyjścia. Tutaj również zarezerwujmy minimum trzy dni na powtarzanie czynności.

6. Kolejny etap to wyniesienie przykrytego transportera lub klatki z nowym domownikiem poza miejsce izolacji. Nie dochodzi tutaj do kontaktu wzrokowego, ale kot przyzwyczaja się do obecności psa na swoim terytorium. Po co najmniej dwóch dniach powtarzania czynności przechodzimy dalej.

7. Następny krok jest analogiczny do poprzedniego, jednak tym razem klatka kennelowa z psem pozostaje odkryta. Kot i pies mogą się zobaczyć lub dotknąć na tyle, na ile pozwala na to klatka. Pracujemy na tym etapie kolejne minimum dwa dni.

8. Jeśli podczas obserwacji naszych podopiecznych nie dostrzegamy niepokojących, negatywnych reakcji, możemy rozpocząć kolejny etap. Uchylamy drzwiczki klatki i pozwalamy zwierzętom na większą interakcję: obwąchanie się. Po kilkunastu minutach zanosimy psa ponownie do miejsca izolacji.

9. Kolejnym krokiem jest kontrolowane wyjście psa poza klatkę. Na początku stawiamy zamkniętą klatkę z psem w środku i obserwujemy. Jeśli po paru chwilach nie pojawią się negatywne reakcje, otwieramy drzwiczki. Pierwsze spotkanie może trwać około godzinę. Powtarzajmy te czynności przez minimum pięć dni.

10. Ostatni etap zakłada ogromną swobodę. Pozwalamy psu na samodzielny spacer po mieszkaniu i obserwujemy reakcje zwierząt. Jeśli martwimy się o naszych podopiecznych, możemy kontynuować izolację psa w nocy. Pamiętajmy, by nagradzać pozytywne reakcje zwierząt w stosunku do siebie.
Podsumowanie

Proces socjalizacji z izolacją może wydawać się skomplikowany, dlatego upewnijmy się, że mamy odpowiednią wiedzę do jego przeprowadzenia. Potraktujmy adopcję psa z należytą powagą i skorzystajmy z dostępnych informacji. Cennym źródłem wiedzy jest książka Socjalizacja z izolacją, w której nasz zespół opisał szerzej cały proces. Jeśli nie czujemy się na siłach, by działać samodzielnie, poprośmy o pomoc behawiorystę.

RELACJA:

——————————————————————————————————————

WEBINAR – PODSTAWY PRAWIDŁOWEGO ŻYWIENIA PSÓW I KOTÓW
Wydarzenie PUPIL Foods – LINK
22.04.2021 o 18:00 – 19:30

Warsztaty on-line na temat prawidłowego żywienia psów i kotów.

Poprowadzi dr inż. Olga Lasek.

Specjalista w zagadnieniach dotyczących żywienia psów i kotów, zwierząt egzotycznych, amatorskich, laboratoryjnych, mieszkających w ogrodach zoologicznych.
W badaniach naukowych wykorzystuje techniki in vivo oraz in vitro, jest współautorką liczonych prac oryginalnych, monografii, rozdziału w podręczniku oraz doniesień na konferencję.

Webinar dla właścicieli psów i kotów na temat sposobów żywienia ich pupili, w którym omówione zostaną m.in. zalety i wady różnych sposobów karmienia z uwzględnieniem stanu zdrowia, wieku i aktywności zwierzęcia.

RELACJA:

Podczas zeszłotygodniowych warsztatów online zatytułowanych: PODSTAWY PRAWIDŁOWEGO ZYWIENIA PSÓW I KOTÓW zadaliście wiele interesujących pytań.
Nasz ekspert – Pani dr inż. Olga Lasek odpowiedziała na część z nich. Te, na których omówienie zabrakło czasu, obiecaliśmy zamieścić w dodatkowym materiale, podzielonym na odcinki.

———————————————————————————————————-

BEZPŁATNY LIVE Pandemiczne kocięta
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, Kocibehawioryzm.pl
LINK
LINK
22.04.2021 o 20:00

Specjalnie dla Was kolejny bezpłatny live z ekspertem !!
Pandemia jest ciężkim okresem nie tylko dla nas, ale również dla naszych Pupili. Tym razem skupimy się na KOTACH.
Jak pandemia może odbić się na psychice kota ?
Jak możesz ułatwić kotu ten trudny okres?
A co z kociętami ?
Bagatelizowanie sytuacji może doprowadzić do ogromnych problemów behawioralnych. Pamiętaj! w behawioryźmie również lepiej zapobiegać niż leczyć

Już w najbliższy czwartek opowie Wam nasz ekspert – tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk – zoodietetyczka kotów i dyplomowana behawiorystka zwierząt towarzyszących. Technik weterynarii, zoodietetyczka kotów i dyplomowana behawiorystka zwierząt towarzyszących. Autorka książek i artykułów, założycielka autorskiego kierunku studiów o kocim behawiorze na WSE w Krakowie. Od 2012 roku tworzy markę Kocibehawioryzm.pl
pomagając kotom i ich opiekunom we wspólnym budowaniu szczęśliwego świata. Prowadzi też tematycznego bloga o kocich problemach. Prywatnie opiekunka 4 wspaniałych kotów z problemami: Stefana, Buni, Kiwi i Opka.

Webinar odbędzie się na naszym FP, koniecznie zalakujcie i dodajcie do obserwowanych nasz profil, aby nie przegapić wydarzenia!
Centrum Szkoleń Animalia – LINK

RELACJA:

———————————————————————————————————

Zabawa i inne sposoby na kocią nudę
Wydarzenie Kocia Edukacja i Fundacja Animalia
LINK
LINK
23.04.2021 o 18:00 – 22:00
koszt: 100 zł (40% każdej wpłaty otrzyma Fundacja Animalia)
kocie.szkolenia@gmail.com
Rejestracja: LINK

Wiadomo, że każdy koci opiekun żyje po to, aby dostarczać swojemu podopiecznemu coraz to nowych atrakcji. Jednak czasem opadają nam już ręce, bo pomysły się kończą, a kot ma to wszystko…gdzieś. A przecież my też chcielibyśmy zająć się swoimi sprawami !
Czy on w ogóle nie jest już może za dorosły na zabawę ?
Czy to, co robią moje koty to zabawa, czy wręcz przeciwnie ?
Często słyszymy, że bawimy się z kotami za mało – a czy można bawić się za dużo ?

Prelegent:

Monika Januszewska – Pani Monika o sobie – Koty są moją pasją od kilkunastu lat. To przede wszystkim dla nich trafiłam w 2004 roku do poznańskiego schroniska dla zwierząt, a rok później założyłam Fundację Canis et Felis. Moją idee fixe stała się poprawa dobrostanu fizycznego i psychicznego kotów przebywających w schronisku. Do lutego 2018 roku związana byłam zawodowo ze schroniskiem. Zajmowałam się też prowadzeniem procesu adopcyjnego i działaniami edukacyjnymi. Każdego dnia miałam do czynienia z zestresowanymi, odrzuconymi, skrzywdzonymi, często problemowymi kotami. Wiem, jak długo i skutecznie potrafią kamuflować swoje dolegliwości – zarówno te dotyczące ciała, jak i duszy. Tym większa jest więc radość, gdy takiemu skreślonemu przez świat i ludzi kotu uda się pomóc, a jeszcze większa, gdy opuszcza schronisko rozpoczynając nowe życie. Czasem zdarzało mi się “zabierać pracę do domu” – pod tymczasową opieką miałam dotychczas kilkadziesiąt kociąt, które wymagały większej troski, niż ta, którą mogły otrzymać w schronisku. Sama mam siedem kotów, z których tylko jeden w “poprzednim życiu” nie zaznał bezdomności. Moją największą pasją są zagadnienia dotyczące dobrostanu fizycznego i psychicznego oraz behawioru kotów – nie tylko bezdomnych, ale także tych mających troskliwych opiekunów, ponieważ w naszym zurbanizowanym świecie zaburzenia zachowania zdarzają się kotom częściej, niż podejrzewamy. Doświadczenie praktyczne stale uzupełniam wiedzą teoretyczną i korzystam z doświadczeń uznanych autorytetów. Jestem absolwentką Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczestniczę (biernie i czynnie) w szkoleniach, seminariach i konferencjach dotyczących profilaktyki i terapii zaburzeń behawioralnych kotów, a także opieki nad nimi i postępowania w nagłych wypadkach. Kształciłam też przyszłych techników weterynarii oraz prowadziłam autorskie zajęcia z zakresu zoopsychologii. A przede wszystkim szanuję koty – ich niezależność i odrębność. Każdego dnia uczę się o nich i od nich czegoś nowego. Chciałabym dzielić się tą wiedzą z Wami.

Sporo osób o to pyta, więc spieszę poinformować, że każdy uczestnik spotkania otrzymuje certyfikat oraz dostęp do nagrania. Pod koniec webinaru zawsze jest czas na pytania i rozmowę o Waszych kocich problemach i doświadczeniach

RELACJA:

Serdeczne podziękowania dla wszystkich osób, które wzięły udział w dzisiejszym webinarze ❤.
A poniżej prezent dla kocich podopiecznych Fundacja Animalia

———————————————————————————————————-

Cukrzyca u kota – objawy i leczenie

Cukrzyca to choroba, która dotyka nie tylko ludzi, ale również naszych czworonożnych pupili. Zdiagnozowanie cukrzycy na szczęście nie musi oznaczać wyroku. Chociaż objawy z nią związane są bardzo przykre dla kota, za pomocą odpowiedniego leczenia można je zwalczyć. Cukrzyca u kota – jakie są objawy i jak ją leczyć ?
Podobnie jak u ludzi, cukrzyca u kotów może występować w kilku różnych typach. Najczęściej u kotów występuje cukrzyca typu drugiego (insulinozależna). Odpowiednio wcześnie wykryta jest możliwa do ustabilizowania i zapewnienia komfortu życia. Dlatego bardzo ważne są regularne badania naszych zwierząt! Profilaktyczne badania mogą pomóc zdiagnozować wiele chorób na wczesnym etapie, co znacznie ułatwi leczenie.

Cukrzyca u kota – jak wpływa na organizm ?
Cukrzyca to choroba metaboliczna na którą szacuje się, że cierpi 1 na 200 kotów. W dodatku uważa się, że ilość chorych kotów wzrasta, prawdopodobnie ze względu na zwiększający się odsetek kotów otyłych oraz kotów starszych. Do jej wystąpienia predysponują geny, ale w dużej mierze również styl życia naszego pupila. Najczęściej diagnozowana jest u starszych kotów, częściej kastrowanych kocurów, borykających się z problemem otyłości (otyłość jest czynnikiem, który szczególnie zwiększa ryzyko choroby u kotów). Cukrzyca, czyli stan przewlekłego podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Wywoływana jest przez niedostateczne wydzielanie insuliny przez trzustkę (cukrzyca typu 1 występująca u ludzi) lub przez zmniejszoną wrażliwość tkanek na insulinę (cukrzyca typu 2 spotykana u kotów). Cukrzyca typu drugiego skutkuje tym, że komórki nie mogą przyswajać wystarczającej ilości glukozy, przez co wzrasta stężenie glukozy we krwi. Mówiąc bardziej obrazowo: u zdrowego kota po posiłku glukoza dostaje się z układu pokarmowego do krwioobiegu i jest transportowana po całym ciele. Jest źródłem energii dla wielu narządów. Zanim jednak organizm kota będzie mógł wykorzystać glukozę, będzie potrzebował insuliny – hormonu wytwarzanego przez trzustkę. Jeśli z jakiegoś powodu trzustka kota nie wytwarza dostatecznej ilości insuliny lub organizm kota nie może tej insuliny wykorzystać, glukoza nie dostaje się z krwi do komórek poszczególnych narządów. Następują trudności z wykorzystaniem cukru jako źródła energii, a jej nadmiar pozostaje we krwi. Zamiast tego narządy pobierają energię z tłuszczu i białek. Z tego powodu kot traci na wadze, a co za tym idzie może również wystąpić zanik masy mięśniowej.

Przyczyny
Cukrzyca u kota jest schorzeniem wieloczynnikowym. Do czynników ryzyka należą między innymi:
- predyspozycje genetyczne,
- otyłość,
- brak aktywności fizycznej,
- sterylizacja kota (kastracja),
- płeć męska,
- wysoka dawka stresu.

O ile jeśli chodzi o predyspozycje genetyczne sprawa nie jest do końca jasna, to u kotów otyłych wykazano osłabienie białek transportujących glukozę i gorszy wskaźnik usuwania nadmiary glukozy. Jest to najczęściej związane z nieodpowiednią dietą oraz niewielką dawką aktywności. Brak ruchu oraz karma słabej jakości doprowadzają do zwiększenia masy ciała, a to może przyspieszyć rozwój cukrzycy.
Cukrzyca u kota.

Objawy
Objawy cukrzycy u kota są zauważalne dla właścicieli. Z powodu wielomoczu (tzw. poliurii) zwiększa się częstotliwość oddawania moczu, a więc korzystania z kuwety. Opiekunowie zauważają, że musza częściej dbać o higienę kociej kuwety i wymieniać żwirek. Ponadto wzrasta również kocie pragnienie (tzw. polidypsja). Zwierzę może również wymiotować czy cierpieć na biegunki. Pojawiają się również zaburzenia odżywiania – kot może nie mieć apetytu lub wręcz przeciwnie – mieć zwiększony apetyt (polifagia) przy jednoczesnej utracie masy ciała. Kot chorujący na cukrzycę może być apatyczny i zaniedbywać pielęgnację sierści. Opiekunowie zauważą, że sierść staje się sucha, matowa i może wypadać. Co więcej, chore na cukrzycę czworonogi są powolne i ospałe. Cechuje je brak zainteresowania otoczeniem i niechęć do wspólnych zabaw. Bardzo charakterystycznym objawem jest również chodzenie na całej stopie. Pojawienie się neuropatii cukrzycowej (osłabienie kończyn miednicznych) jest najczęściej spotykanym przewlekłym powikłaniem cukrzycy u kotów. Powyższe objawy skłaniają opiekunów do wizyty w gabinecie lekarskim, gdzie lekarz weterynarii na pewno zleci badanie morfologiczne krwi oraz badanie moczu. Niestety objawy kliniczne cukrzycy u kota występują wtedy jak pojawia się hiperglikemia (przewlekłe podwyższone stężenie glukozy), która doprowadza do cukromoczu. Dlatego lekarz będzie chciał sprawdzić obecność cukru w moczu oraz czy ma miejsce zakażenie układu moczowego (występuje u większości kotów na skutek obecności glukozy w moczu, która jest doskonałą pożywką dla bakterii). U zdrowego kota glukoza w moczu w ogóle nie powinna występować! Ponadto będzie chciał sprawdzić poziom glukozy i fruktozaminy we krwi. Mylący może być fakt, że u kotów stres również powoduje podwyższenie cukru we krwi. Jak dobrze wiemy dla wielu kotów podróż i wizyta w gabinecie wiąże się ze stresem, dlatego wynik może być fałszywy. Dlatego właśnie bada się również stężenie fruktozaminy – parametr ten jest bardziej miarodajny, gdyż nie jest podatny na czynnik stresowy.

Dieta
W przypadku cukrzycy u kotów, podstawą leczenia jest odpowiednia i ścisła dieta. W diecie dla kota z cukrzycą kluczowe jest zredukowanie nadmiaru węglowodanów, dlatego konieczne będzie uważne kontrolowanie tego co je nasz kociak. Najlepiej zupełnie zrezygnować z karm dostępnych w marketach i sięgać po produkty o wysokiej zawartości mięsa i włókna, bez zbóż i z jak najniższą zawartością dodatków węglowodanowych. Opiekunowie mogą również samodzielnie przygotowywać posiłki na bazie surowego mięsa – wymaga to niestety pewnej wprawy w odpowiednim bilansowaniu kocich posiłków. Jednakowej wielości posiłki powinny być podawane o stałych porach, najlepiej kilka w ciągu dnia. Co ważne karma nie powinna być stale dostępna dla kota, co często praktykują koci opiekunowie – utrudnia to znacząco monitorowanie ilości zjadanej przez kota karmy. Koty otrzymujące insulinę jeden raz dziennie otrzymują zwykle posiłek zaraz przed porannym podaniem insuliny, a następnie ponownie wczesnym wieczorem. Koty otrzymujące insulinę dwa razy dziennie zwykle karmi się zaraz przed wykonaniem obydwu iniekcji. Poza odpowiednią dietą trzeba również zadbać o odpowiednią porcję ruchu i zachęcić kota do aktywności fizycznej. Możemy to robić poprzez wspólne zabawy ???? Odpowiednia dawka ruchu oraz zdrowe posiłki powinny pomóc utrzymać prawidłową masę ciała.

Leki
Oprócz utraty nadprogramowych kilogramów niezbędne będzie również regularne badanie krwi i kontrolowanie wyników. Dlatego warto mieć w domu glukometr. Lekarz może również zalecić podawanie insuliny. Niestety koty mają bardzo indywidualną reakcję na preparaty z insuliną i trudno jest dobrać odpowiednią dawkę. Dawka insuliny jest różna dla każdego chorego kota i zależy od wielu czynników, m.in. masy ciała i indywidualnego zapotrzebowania zwierzęcia. Na początku niezbędne będzie kontrola organizmu na działanie podawanej insuliny, trzeba monitorować ilość wypijanej wody oraz oddawanego moczu a także sprawdzać stężenie glukozy we krwi oraz obecność glukozy w moczu. Wszystko po to by ustalić dawkę właściwą dla Twojego kota. W niektórych przypadkach może być konieczna hospitalizacja w celu wykonania krzywej cukrowej.
Niestety większość kotów choruje na cukrzycę do końca życia i wymaga leczenia insuliną. Zdarza się jednak, że u kotów dochodzi do remisji choroby i przy utrzymaniu ścisłego reżimu dietetycznego można u kota (przynajmniej na jakiś czas) odstawić insulinę. Warto tutaj przypomnieć, że insulina jest bardzo delikatną i nietrwała substancją i trzeba się z nią prawidłowo obchodzić. Insulina powinna być stale przechowywana w lodówce i chroniona przed światłem. Nie wolno jej mrozić oraz zaleca się by fiolki z insuliną przechowywać w pozycji pionowej. Można również podawać przeciwcukrzycowe leki doustne. Leki te pobudzają działanie trzustki do wydzielania insuliny, zwiększają wrażliwość tkanek na insulinę lub spowalniają po posiłkowe wchłanianie glukozy z jelit. Niestety ta metoda terapii nie przynosi u kotów zadowalających efektów. Jednakże mimo złożoności choroby i trudności związanych z leczeniem możliwe jest ustabilizowanie sytuacji i zapewnienie kotu komfortu życia.

Podsumowanie
Cukrzyca u kota to choroba metaboliczna która najczęściej dotyka koty otyłe. Mimo trudów leczenie jest możliwa do okiełznania i zapewnienia kotu komfortu życia. Kot z ustabilizowaną cukrzycą może żyć tak samo długo jak inne, zdrowe koty. Opiekun podejmujący się decyzji o leczeniu kota cukrzyka, musi pamiętać o przestrzeganiu ścisłej diety (często w początkowej fazie leczenia związanej z odchudzaniem, a potem z utrzymaniem prawidłowej masy ciała), regularnym podawaniu insuliny (większość kotów jej potrzebuje), urozmaiceniu życia zwierzęcia, aby skłonić go do większej aktywności fizycznej oraz kontrolnych wizytach i badaniach u lekarza weterynarii. W leczeniu cukrzycy niezmiernie ważne jest zrozumienie tej choroby przez opiekuna kota i jego ścisła współpraca z lekarzem weterynarii. Właściciel jest zobligowany do tego by nauczyć się samodzielnie podawać kotu zastrzyki z insuliną. Najlepiej, aby pierwsze próby wykonał w obecności lekarza weterynarii.

——————————————————————————————————————

Sytuacja zwierząt w polskim prawie
Na gruncie polskiego prawa cywilnego sytuację zwierząt normują przede wszystkim przepisy odnoszące się do rzeczy. Wynika to wprost z art. 1 ust. 2 Ustawy o ochronie praw zwierząt. Większość z nas traktuje psy czy koty jak pełnoprawnych domowników, nie zaś w ten sam sposób jak rzeczy nieożywione. Jak zatem w świetle prawa traktowane są zwierzęta podczas rozwodów lub rozstań właścicieli?

Opieka nad zwierzętami a rozwód opiekunów
W kwestii ustalenia prawa własności zwierzęcia, a zatem komu przysługuje opieka nad zwierzętami w przypadku rozwodu, należy zbadać dwie podstawowe kwestie. Przede wszystkim czy zwierzę zostało nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego czy też w jego trakcie. W przypadku, jeżeli zwierzę domowe zostało nabyte jeszcze przed ślubem, wchodzi ono w skład majątku danej osoby, która je zakupiła lub adoptowała. Sprawa komplikuje się, jeżeli pies, kot lub inny pupil został nabyty podczas trwania małżeństwa. W takim przypadku istotnym jest zbadanie czy małżonków łączyła wspólność majątkowa czy też zawarli umowę o rozdzielności majątkowej. Jeżeli bowiem strony łączyła tzw. intercyza – zwierzę jako część majątku będzie traktowane tak, jak ustalono to w zawartej między stronami umowie. Sytuacja jest jednak trudniejsza w przypadku najczęstszego ustroju majątkowego wśród polskich małżeństw – tj. wspólności majątkowej. Mając świadomość, że właścicieli z ich pupilami łączy wyjątkowa więź, w przypadku rozwodu nierzadko dochodzi do sporów na tle tego, do kogo powinna należeć opieka nad zwierzętami po ustaniu małżeństwa. Czasem zdarza się, że o podziale wspólnego majątku, a więc także w przedmiocie opieki nad psem czy kotem, sąd orzeka w wyroku rozwodowym. W takich sytuacjach Sąd wyrokuje przy którym z małżonków pupil zostanie na stałe. Należy jednak mieć na uwadze, iż w sprawach o rozwód sąd orzeka odnośnie podziału majątku, jedynie w przypadkach, kiedy nie przyczyni się do przewlekłości postępowania. Oznacza to tyle, że jeżeli między małżonkami istnieje zaogniony spór odnośnie opieki nad zwierzęciem domowym czy też innymi składnikami majątku wspólnego, koniecznym będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania, tym razem o podział majątku (po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego). Jeżeli jednak istnieją perspektywy na porozumienie się w kwestii opieki nad zwierzęciem, warto pomyśleć o ugodzie pozasądowej. Byli małżonkowie mogą ustalić sposób opieki nad psem czy kotem w szczegółowy, odpowiadający obu stronom, sposób. Tym samym zwierzę nie będzie pozbawione kontaktu z żadnym z opiekunów, a sami zainteresowani będą mogli ustalić konkretny grafik i częstotliwość zabaw z pupilem.

Związki nieformalne a opieka nad zwierzętami
Sprawa jest jeszcze bardziej nieoczywista w sytuacji, gdy zwierzęciem do tej pory opiekowała się para, która formalnie nie zalegalizowała swojego związku. Pamiętać należy w takim przypadku o tym, iż w realiach polskiego prawa, zwierzęta traktowane są podobnie do rzeczy. Zatem prawowity właściciel (partner, który faktycznie zapłacił za psa czy kota i widnieje w książeczce zdrowia jako opiekun), na podstawie art. 222 § 1 k.c. może po prostu żądać od byłego partnera, ażeby ten wydał mu zwierzę. Nie bez znaczenia są jednak najnowsze orzeczenia sądów. Sądy coraz częściej przyznają prymat dobru psa czy kota ponad faktyczne prawo własności. Wspomnieć należy chociażby o szerzej opisywanym w Gazecie Prawnej wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 24 listopada 2020 roku, w sprawie o sygn. I C1855/19, gdzie Sąd przyznał opiekę nad psem partnerowi, który ani nie widniał w książeczce zdrowia psa jako opiekun, ani nie zapłacił za psa ze swojego rachunku, jednakże w ocenie sądu, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, zasadnym było pozostawienie psa przy nie-właścicielu, a jedynie byłym partnerze “prawowitej” właścicielki. W danym wyroku sąd wyraźnie wskazał, że orzekł w ten sposób ze względu na to, że pies jako istota czująca, potrzebuje w życiu pewnej stateczności i zmiana lokum dla pupila wiązałaby się z niepotrzebnym stresem. W ww. przykładzie od momentu rozstania partnerów do zakończenia postepowania pies mieszkał z nie-właścicielem. Oczywiście w przypadku związków nieformalnych, jeżeli partnerzy mają powidoki na obopólną opiekę nad zwierzęciem, również warto zawrzeć ugodę pozasądową. Jest to forma, która gwarantuje zapewnienie kontaktów z pupilem z jednoczesnym, formalnym porozumieniem z byłym partnerem co do dat oraz sposobu wykonywania opieki nad wspólnym psem czy kotem. Nie pozostawia to tym samym pola do niedomówień.

Podsumowanie
Pamiętać należy, iż wprawdzie Ustawa o ochronie praw zwierząt odwołuje się w stosunku do zwierząt do przepisów odnośnie rzeczy, jednakże już z art. 1 ust. 1 danej ustawy wynika wprost, że zwierzę z całą pewnością nie jest rzeczą. Jest istotą żyjącą, zdolną do odczuwania cierpienia, co społeczeństwo oraz sądy zdają się coraz bardziej rozumieć i szanować. Rozpatrując unormowania prawne odnoszące się do sporów w przedmiocie opieki nad pupilami, warto badać je przez pryzmat humanitarnego traktowania zwierząt oraz ich dobrostanu. Także ostatnie orzeczenia sądów wskazują na to, że zwierzęta coraz rzadziej traktowane są w judykaturze jako zwykły składnik majątku, a coraz częściej uwzględnia się dobro zwierzęcia ponad suche prawo własności.

08/04/2021 - Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty ……… ???

Wiosna – cieplejszy wieje wiatr, Wiosna – znów nam ubyło lat, Wiosna, wiosna w koło, rozkwitły bzy.
Czekamy wszyscy na ciepłe, pogodne i lepsze dni……
Zdrówka i lepszych dni dla wszystkich :)

02/04/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w kwietniu 2021 – cz.1

Bezpłatny lajw “Najczęstrze problemy zdrowotne kotów + profilaktyka” organizowany na grupie O kotach – merytorycznie

➡️ 7 kwietnia 2021, 19:00
➡️ prowadząca Natalia Szczepanik – konsultantka behawioralna i dietetyczka
➡️ dostępne dla członków grupy - LINK

———————————————————————————————————-

Żywienie Psów i Kotów – fakty vs mity
Wydarzenie IVSA Lublin
08.04.2021 o 20:00

Serdecznie Zapraszamy na szkolenie dotyczące żywienia zwierząt poprowadzone przez Agnieszkę Cholewiak- Góralczyk !

Zawodowo Pani Agnieszka jest technikiem weterynarii, dietetykiem oraz behawiorystą. Na co dzień zajmuje się dietetyką psów i kotów. Propaguje diety surowe- BARF, WHOLE PREY oraz FRANKEN PREY. Prowadzi Fundację Surowe Kotki i Psy, regularnie publikuje artykuły w prasie branżowej, magazynach dla opiekunów zwierząt oraz mediach społecznościowych. Wydała również książkę ,,Nie dla psa (i kota) kiełbasa, czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka”.

Więcej informacji znajdziecie na stronie surowekotki.pl oraz fanpage’u Fundacji - LINK

RELACJA:

Wasze wczorajsze odpowiedzi na pytanie o dietetycznych mitach mnie przygnębiło. Nie dlatego, że któregoś z nich nie znałam ale z powodu ilości odpowiedzi, które udzieliliście! Co było najczęściej podnoszone:
- zwierzę musi jeść suchą karmę (albo przynajmniej smaczki), bo inaczej będzie miało problemy stomatologiczne. Jak je BARFa to trzeba mieszać go z suchą karmą aby dbać o higienę jamy ustnej
- brak badań aby odkryć przyczynę biegunki trwającej dłuższy czas tylko zalecanie suchej karmy „weterynaryjnej”
- u psów na biegunkę ryż z marchewką i kurczakiem
- kot powinien jeść dwa razy dziennie – jak pies
- BARF zabija, zwierzęta karmione BARFem żyją krócej tak jak koty „wolnożyjące” żyją krócej, bo jedzą za dużo białka
- Białko: za dużo niszczy nerki, za dużo zabija, powoduje choroby serca
- BARFa nie da się zbilansować
- na chorobę nerek zalecanie karmy urinary – czyli na problemy z pęcherzem
Z mitów pod tytułem wstyd i dramat, że ktoś to powiedział, a że lekarz to aż ciężko uwierzyć:
- „owczarek kaukaski nie może posmakować krwi, bo stanie się agresywny”
- „shih tzu to sztuczna rasa dlatego musi jeść sztuczny pokarm”
- „podroby mają za dużo fosforu i uniemożliwiają wchłanianie wpania”
- „miesiąc podawania samych gotowanych serc z kurczaka na zapalenie trzustki u psa”
- „koty które jedzą mięso są agresywne”
- „karma jest lekiem”
- „nieważne co, byle w dobrych ilościach!”
- „jak coś reklamują to musi być dobre”
- „kot musi jeść marchewkę”
- „nie istnieją karmy bez zbóż dla kotów”
- „pies i kot musi jeść kości aby być zdrowy”
- „Barferzy to fanatycy i nie warto z nimi rozmawiać” <hę?>
To wszystko bzdury, które nie powinny być rozpowszechniane, ponieważ są szkodliwe dla zwierząt. Zawsze dokładnie analizujcie co usłyszycie i czy ma to sens. Nieważne, kto to mówi. Jest mnóstwo osób, którym brak wiedzy o żywieniu ale się o nim wypowiadają. Niektóre nawet udają specjalistów w tym zakresie, ale jaki specjalista mówi że suche czyści zęby, a barf zabija bo przecież kot „wolnożyjący” żyje krócej.

———————————

Żywienie kotów – fakty i mity

Żywienie to temat niezwykły. Z początku wydaje się prosty – przecież każdy potrafi nakarmić swojego kota! Jednak gdy przyjrzymy się mu bliżej, zauważymy wiele dziwnych, a czasem szkodliwych mitów – czasem powtarzanych przez nieświadomych opiekunów, czasem wykreowanych przez marketing produktów, których koty wcale nie powinny spożywać – z najbardziej znanymi mitami, dotyczącymi kociego jedzenia, rozprawia się Agnieszka Cholewiak-Góralczyk, zoodietetyczka i autorka książki „Nie dla psa (i kota) kiełbasa, czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka”.

Zacznijmy od stwierdzenia, które często można usłyszeć od znajomych kociarzy: „mój kot jest gruby, bo po prostu lubi jeść”.
Niestety faktem jest, że większość kotów w Polsce ma nadwagę. Powodem takiego stanu rzeczy są najczęściej opiekunowie, którzy przekarmiają swoje zwierzęta. Mało kto liczy zapotrzebowanie energetyczne swoich kotów, które najczęściej są karmione w tzw. „wolnym dostępie do pokarmu”, czyli jedzenie jest dostępne w misce przez cały czas, a gdy się kończy, opiekun nie zastanawia się nad tym, ile kot już dziś zjadł, tylko dosypuje kolejną porcję. Dodatkowo taki system dotyczy zazwyczaj suchej karmy, która jest bardzo skoncentrowanym źródłem energii. Stąd biorą się tak grube koty.

Czyli lepiej byłoby podawać kotu posiłki o stałych porach ?
Tak, trzeba mieć tylko na uwadze, że koty w naturalny sposób jedzą często, ale małymi porcjami. Taki system może wydawać się nieco kłopotliwy dla opiekunów. Moją propozycją jest rozbicie dziennej porcji karmy na cztery posiłki – pierwszy podajemy rano, zaraz po wstaniu z łóżka, drugi przed samym wyjściem do pracy (wtedy kot może sobie dojadać powoli, gdy nie ma nas w domu), kolejny posiłek podajemy zaraz po naszym powrocie, a ostatni już wieczorem, w ramach kolacji. Innym rozwiązaniem są miski z timerem, do których wkładamy pokarm, a one otwierają się automatycznie o konkretnych, zakodowanych przez nas godzinach. Dzielenie się ze zwierzęciem naszym pokarmem nie powinno mieć miejsca. Po pierwsze, może to prowadzić do odrzucania przez kota włąsnego pokarmu. Po drugie, ludzkie jedzenie nie jest przystosowane dla zwierząt.

A przysmaczki z ludzkiego talerza odpadają ?
Dzielenie się ze zwierzęciem naszym pokarmem nie powinno mieć miejsca. Po pierwsze, może to prowadzić do odrzucania przez kota swojego własnego pokarmu. Po drugie, ludzkie jedzenie nie jest przystosowane dla zwierząt – najczęściej zawiera mnóstwo przypraw i konserwantów, których żaden kot nie powinien spożywać. Jeśli przygotowujemy dla siebie posiłek mięsny, to możemy podzielić się z kotem odrobiną surowego mięsa w ramach przysmaku (jeszcze zanim mięso zostanie przyprawione lub poddane jakiejkolwiek obróbce!). Natomiast generalnie ludzkie jedzenie powinno zostać na ludzkim talerzu. Co jeśli kot prosi? Odmawiamy! Rozumiem, że dla niektórych osób może to okazać się bardzo trudne – na takie okoliczności polecam mieć pod ręką kocie przysmaki dobrej jakości. Można zaproponować kotu w zamian taki przysmak i w ten sposób uczyć go, że nasze jedzenie nie jest dla niego. Jest to oczywiście ciężka, żmudna praca, która w dużej mierze zależy od tego, jak mocno kot był przyzwyczajony do tzw. „żebrania” i jak silnie ten problem się rozrósł.

I nigdy nie możemy dać się zwieść kocim prośbom ?
Najlepiej trzymać się zasady odmawiania ludzkiego jedzenia konsekwentnie, od kiedy tylko mruczek z nami zamieszkał – w ten sposób unikamy tego problemu. Jeśli jednak mówimy o kocie, który ma jedzenie w misce, ale odmawia jego spożycia, prosząc o coś innego, musimy spróbować znaleźć przyczynę tego zachowania. To może być kwestia nieodpowiedniego pokarmu, sprawdzenia czy jedzenie na pewno jest świeże, a może zmieniliśmy właśnie smak karmy, a kot po prostu go nie lubi? Warto też zastanowić się, czy na pewno karmimy naszego zwierzaka wystarczająco często – bo domaganie się jedzenia może być oznaką zwyczajnego głodu. Na każdy przypadek trzeba spojrzeć indywidualnie.

Dotykamy tu tematu „wybredności” kota…
Temat rzeka, niezwykle często omawiany w gabinecie. Opiekunowie skarżą się, że ich koty nie chcą jeść lub jedzą tylko karmę, która nie jest dla nich zdrowa. Prawdą jest, że koty charakteryzują się tzw. „neofobią”, czyli niezbyt łatwo przekonują się do nowego pokarmu, a wszelkie zmiany powodują, że przestają one czuć się bezpiecznie. Podczas gdy psy najczęściej reagują na zmiany z ciekawością i większym problemem jest w ich przypadku znudzenie jednym rodzajem karmy podawanym przez dłuższy czas, koty wybierają sobie jakąś karmę, a jej zmiana może okazać się procesem trwającym nawet kilka miesięcy. Jeśli kot nie pozna jakiegoś rodzaju pożywienia jako mały kociak, w dorosłości będzie mu trudno nauczyć się, że jest on bezpieczny i nadaje się do spożycia.

Powszechne jest chyba bagatelizowanie widocznych problemów układu trawiennego. „To normalne, że koty wymiotują, załatwiają się poza kuwetą, itp.”
Istnieje nawet niezbyt eleganckie powiedzenie: „rzygać jak kot”! Nie jest to jednak wcale taka oczywista sprawa. Zdrowe koty odkłaczają się poprzez kał, a wymioty nie powinny zdarzać się częściej niż raz, maksymalnie dwa razy w miesiącu. Jeśli nasz kot wymiotuje częściej, to należy szukać przyczyny – to nie jest normalne! 40% kotów cierpiących na nieswoiste zapalenie jelit właśnie w taki sposób sygnalizuje, że coś jest nie w porządku. A jednak tego typu objawy potrafią być bagatelizowane całymi latami i uzasadniane „kłaczkiem”. Koty są też niestety mistrzami ukrywania objawów chorobowych. Dlatego właśnie tak ważna jest obserwacja – czasem jedna mała zmiana codziennych rytuałów albo utrata apetytu powinny być dla nas sygnałem, że należy poddać kota badaniu. Jeśli kot nie je dłużej niż 24 h, to każdy opiekun powinien zabrać go jak najszybciej do lekarza weterynarii, bo może być to objaw poważnych problemów zdrowotnych.

Czas na mocno zmitologizowany temat węglowodanów w diecie !
Zdrowy kot nie posiada żadnego zapotrzebowania na węglowodany – bardziej szczegółowo na ten temat wypowiadam się w mojej nowej książce „Nie dla psa (i kota) kiełbasa, czyli jak zdrowo karmić swojego zwierzaka”. W przypadku zwierząt chorych, mających problemy z zaparciami, możemy wprowadzić niewielki procent węglowodanów w diecie, które korzystnie wpłyną na pasaż jelitowy. Przy zaawansowanych stadiach problemów nerkowych również korzystamy z węglowodanów (np. dyni, cukinii, marchwi czy pietruszki) jako źródła energii, ponieważ zmuszeni jesteśmy do ograniczenia poziomu białka – jednak u „początkujących nerkowców” tego typu działania nie są potrzebne. Owoców nie podajemy wcale. Węglowodany nie są dla kota źródłem witamin – te czerpie on wyłącznie z mięsa. Wykorzystujemy je w tych szczególnych przypadkach jedynie jako balast, ułatwiający np. wypróżnianie, lub jako źródło energii, gdy nie możemy zwiększyć już udziału tłuszczu w diecie. Warzywa podaje się kotu wyłącznie w formie gotowanej i rozdrobnionej, aby jak najbardziej rozbić włókna, ułatwiając ich przyswajanie.

„Kotek pije mleko” – czy wciąż spotykasz się w gabinecie z opiekunami, którzy podają mleko swoim kotom ?
Na szczęście zdarza się to już coraz rzadziej. Ten mit wziął się chyba przede wszystkim z dziecięcych bajek, z którymi wszyscy dorastaliśmy. „Przyszedł kotek, wypił mleczko…” – to było tak normalne i oczywiste, że nie zastanawialiśmy się nawet nad tym czy to faktycznie odpowiedni dla kota pokarm. Mleko nie jest dla mruczków pełnowartościowym pokarmem, a dodatkowo może wywoływać biegunki. Lepiej zrobić im przyjemność podając kawałek suszonego mięsa – będzie pysznie i zdecydowanie bardziej zdrowo !

Dieta surowa i WHOLE PREY – czy domowy mruczek w ten sposób zmieni się w agresywnego łowcę ?
Zacznijmy od tego, że model żywienia WHOLE PREY zakłada podawanie kotom całych, surowych tuszek – ale są to zawsze zwierzęta martwe, pochodzące ze sprawdzonego, legalnego źródła. Możemy je więc traktować dokładnie tak, jak kurczaka kupionego w całości. Zabawne, że taki kurczak kupowany do rosołu nikogo nie dziwi, a kontrowersje budzi podawanie myszy kotu, który przecież jest drapieżnikiem i słynie z tego, że na takie gryzonie polował. Taki model żywienia jest bardzo naturalny, niezwykle zdrowy i nie sprawia wcale, że nasz domowy zwierzak zamieni się w bestię. Przecież ludzie po zjedzeniu burgera też nie wybiegają nagle polować na krowy! Kot po prostu chce się najeść i najchętniej spożywa to, co jest dla niego biologicznie odpowiednie – nie zastanawia się nad faktem, skąd to pożywienie się wzięło.

Karmy tzw. marketowe – czy na pewno zawsze złe ?
Dzięki rosnącej świadomości opiekunów rynek powoli się zmienia. Ludzie coraz częściej poszukują karm dobrej jakości, czytają etykiety, interesują się składem pokarmu, który podają swoim zwierzętom. Jednocześnie wielu opiekunów chciałoby, aby dobra karma była łatwo dostępna i nie wymagała przeszukiwania internetowych, niszowych sklepów. Bardzo cieszy fakt, że markety zaczynają reagować na te zmiany. Pojawia się coraz więcej karm marketowych o przyzwoitym składzie, które można podawać kotu bez obaw. Wiem, że często pojawiają się głosy mówiące: „mój kot nie chciał jeść drogich karm, smakują mu tylko tanie karmy marketowe”. Warto pamiętać, że karmy słabej jakości często wzbogacone są o cukier czy sztuczne aromaty. Mielonki o naturalnym składzie nie posiadają tego typu dodatków, dlatego mogą z początku mniej smakować przyzwyczajonemu do nich kotu. To trochę tak, jakby zapytać dziecko czy wolałoby zjeść znów fastfood, czy zdrowy obiad u babci – większość wybierze jednak to pierwsze. Przestawiając kota na zdrowsze posiłki musimy go najpierw nauczyć, że te nowe produkty w ogóle są jedzeniem, a później przekonać, że zdrowe produkty są smaczniejsze. To nie jest proste zadanie, ale naprawdę warto tę pracę odrobić – dla zdrowia i długiego życia naszych zwierząt !

———————————————————————————————————–

Dom przyjazny dla kota: czym jest i jak go zorganizować.
Wydarzenie Dorota Szadurska, Behawiorystka kocia
09.04.2021 o 18:00 – 21:00
Cena: 120 zł

Kot ma opinię zwierzęcia zupełnie niewymagającego, w związku z czym coraz częściej wybierany jest przez osoby, które z różnych względów nie mogą pozwolić sobie na psa. Pies, wiadomo – trzeba wyprowadzić, ułożyć, nauczyć czystości, odpowiednio wychować. Kot wydaje się być wolny od takich “przywar”, ot, dużo śpi, nie trzeba z nim wychodzić, według często powtarzanych opinii człowiek potrzebny mu jest tylko do wydawania jedzenia, bo przywiązuje się jedynie do miejsca. Takie podejście sprawia, że kot często wchodzi do domu zupełnie na jego przyjęcie nieprzygotowanego. Otoczenie kota, organizacja przestrzeni w naszych domach ma dla niego kluczowe znaczenie, decyduje o tym, czy będzie czuł się dobrze i pewnie, czy przemykał przy ścianach i chował pod meblami. Dlatego myśląc o adopcji bądź kupnie kota należy się dobrze rozejrzeć po naszym mieszkaniu, spróbować spojrzeć na nie z innej perspektywy, i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy gotowi jesteśmy na ustępstwa, żeby nasz kot czuł się u nas dobrze. Otoczenie kota, organizacja przestrzeni w naszych domach ma dla niego kluczowe znaczenie, decyduje o tym, czy będzie czuł się dobrze i pewnie, czy przemykał przy ścianach i chował pod meblami. Dlatego myśląc o adopcji bądź kupnie kota należy się dobrze rozejrzeć po naszym mieszkaniu, spróbować spojrzeć na nie z innej perspektywy, i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy gotowi jesteśmy na ustępstwa, żeby nasz kot czuł się u nas dobrze. Czym jest “kotyfikacja” ? Na pewno nie polega na dokupieniu drapaka czy powieszeniu dodatkowej (a niekiedy wręcz tej pierwszej) półki. Kotyfikacja to próba odtworzenia w naszym domu wszystkich stref niezbędnych do zbudowania u naszego kota z jednej strony poczucia stabilizacji, a z drugiej możliwości prezentowania charakterystycznych dla gatunku wzorców zachowań. Nie jest to matematyczne dokładanie kolejnych kocich mebli, a spojrzenie na nasz dom w sposób systemowy, w sposób, w jaki patrzy na niego kot, dla którego nasz dom staje się jego terytorium. Nowoczesne domy to najczęściej bardzo eleganckie, przestronne wnętrza. Gładka podłoga (śliskie podłogi sprzyjają problemom w kocich stawach, szczególnie w stawach kolanowych i biodrowych, a to z powodu stale rozjeżdżających się łap), gładkie ściany, w pokoju elegancka ława i wypoczynek, przy nim niekiedy drapak, wszystko estetyczne i naprawdę ładne. Z punktu widzenia kota wnętrza takie są bardzo ubogie i sprawiają, że wiele naszych podopiecznych nie czuje się w nich dobrze, są stale napięte, nie potrafią się zrelaksować. Kot nie wie, że nasz dom to oaza wiecznego spokoju, dla niego to terytorium, na które w każdej chwili może przyjść ktoś obcy i on, nasz kot, musi mieć opracowaną strategię na taki wypadek. Musi mieć opracowaną “mapę drogową” naszych wnętrz, mapę zgodną z kocimi, a nie naszymi ludzkimi potrzebami i wyobrażeniami. Zobaczmy, jakie to wyobrażenia. Ponieważ koty są zwierzętami terytorialnymi, będą, rywalizować o dobro które jest dla nich ważne i atrakcyjne, a którego w ich mniemaniu jest w naszym domu za mało. Inaczej mówiąc, jeśli jakieś legowisko na drapaku uznane zostanie za szczególne, przy jednym kocie nie mamy problemu, przy dwóch może się on już zacząć. Niedobór zasobów nie zawsze objawiać się będzie przepychankami czy wręcz agresją. Często dzieje się tylko tyle, że koty porzucają miejsce którego stale łakną, ale które z powodu ciągłego poczucia zagrożenia ze strony drugiego kota jest źródłem frustracji, wolą więc w ogóle do niego nie podchodzić. Jest to przez opiekunów mylnie interpretowane krótkim “moim kotom to niepotrzebne, one tego nie lubią”. Prawda jest taka że to, czego koty nie lubią, to otwarte konfrontacje, niejednokrotnie więc, nie chcąc narażać się na ewentualne przepychanki, zaczną omijać drapak bądź inne atrakcyjne miejsce. Nie staje się on jednak przez to mniej potrzebny czy pożądany, a skutkiem chronicznie odczuwanej frustracji będą zawsze, prędzej czy później, zachowania agresywne, autoagresja bądź omijanie kuwety.
Prawidłowe rozplanowanie przestrzeni staje się niezwykle ważne w przypadku gdy mamy więcej niż jednego kota bądź planujemy dokocenie. Powodzenie we wprowadzaniu kolejnego kota zależy przede wszystkim właśnie od zbudowania w kotach poczucia bezpieczeństwa co do dostępności zasobów, możliwości zorganizowania sobie własnego mikro-terytorium i wypracowania własnych rytuałów w obecności, a niekiedy niejako pomimo obecności innego kota. Nie ma przed tym ucieczki, braku odpowiednio rozbudowanej przestrzeni nie zastąpią żadne feromony ani cudowne obróżki. Bez zapewnienia poczucia bezpieczeństwa, zaburzonego poważnie pojawieniem się drugiego kota, nie mamy wielkich szans na udane dokocenie, nie pomoże nam zamykanie kotów osobno, izolowanie, zamykanie i otwieranie drzwi czy noszenie w transporterach. Choćby było nie wiem jak długie, koty będą reagować na siebie źle bo stale będą w stresie, że utracą swoje “dobra”. Zaakceptowanie natury kota takiej, jaką jest, jest bardzo ważne dla ich dobrostanu i dobrego samopoczucia. Psa wyprowadzamy, i przy prawidłowo przeprowadzonym i odpowiednio długim spacerze zapewniamy mu odpowiednią ilość bodźców i stymulacji, zaspokajamy jego ciekawość świata i potrzebę zabawy. Kotu musimy je zapewnić w obrębie naszego domu bądź mieszkania. Jak kot ma zaspokoić swoją potrzebę eksploracji i patrolowania na pustej podłodze, przy gołych ścianach, bez ścieżek do obchodów? Czym ma się zająć gdy nas nie ma, gdzie ma “pomyszkować”, gdzie może potrenować swoje umiejętności łowieckie i wspinaczkowe? Pokażę na przykładach, jak poprawa środowiska wpływa nie tylko na poprawę relacji pomiędzy kotami, ale również pomiędzy kotem a jego opiekunem. Jednym z zachowań niepożądanych zupełnie nie kojarzonych przez opiekunów z brakami środowiskowymi jest agresja. Rzucanie się na przechodzącego obok człowieka, nerwowa reakcja na głaskanie często powiązana z gryzieniem, syczenie na gości, wszystko to wydaje się być odległe od tego, jaką przestrzenią dysponuje kot. W rzeczywistości są to elementy ściśle ze sobą powiązane, a zależność pomiędzy nimi jest tak silna, że bez wyjścia naprzeciw kocim potrzebom środowiskowym najbardziej nawet wysublimowana praca nie przyniesie oczekiwanych efektów, a co gorsza, może zadziałać przeciwnie do oczekiwań utrwalając i wzmacniając zachowania określane jako agresywne. Jak wobec tego poradzić sobie z problemem agresji wykorzystując zasoby środowiskowe ?
Objawem, który najtrudniej jest powiązać z brakiem przestrzeni umożliwiającej kotu prezentowanie zachowań charakterystycznych dla gatunku jest… spokój i bezproblemowość. To znaczy problemy się pojawiają, ale zupełnie nie wiąże się ich z frustracją i życiem w ciągłym lęku spowodowanym niemożnością zorganizowania terytorium i wypracowania związanych z nim rytuałów. Wydają się wynikać z “wadliwości”, opiekun stwierdza więc, że kot jest po prostu leniwy, nie ma na nic ochoty a jego jedyną rozrywką jest jedzenie. W rezultacie kot dostaje coraz gorszej jakości pokarm (“bo jest otyły, trzeba mu specjalnej karmy”) a jedzenie jest mu drastycznie wydzielane, co tylko powiększa i tak już solidny stres. Inne koty zabijają nudę i rozładowują frustrację wylizując się do gołej skóry, co z kolei kieruje uwagę w stronę nietolerancji pokarmowych czy alergii. W żadnym z tych przypadków przy standardowym poszukiwaniu choroby opiekun nie odnosi sukcesu ponieważ nie usuwa przyczyny leżącej u podstawy problemu. Porozmawiajmy, jak naprawdę należy pomóc naszym kotom w odnalezieniu sposobu na prawdziwie kocie życie, bo jest ono możliwe również w naszych domach.
Będzie dużo opisów przypadków i przykładów rozwiązań, zapraszam !

Prowadząca: Dorota Szadurska
Pani Dorota o sobie – Jestem praktykującą behawiorystką specjalizującą się w problematyce kociej. Poznawanie kociego języka jest procesem długim i na pewno nigdy się nie kończy, więc choć przez moje ręce przewinęły się już setki kotów, nadal pojawia się jakiś nowy, jakiś udowadniający mi, że jeszcze ciągle nie jestem “Kobietą-Kotem” :) Jestem certyfikowaną behawiorystką COAPE, kursu “Studium Kot”, a obecnie słuchaczką Advanced Diploma Applied Animal Behaviour (Feline) Level 5 i członkiem International Society of Animal Professionals. Od 12 już lat uczę opiekunów rozumienia skrytego kociego świata, pomagam im w poprawianiu relacji z ich podopiecznymi i w rozwiązywaniu problemów, które pojawić się mogą w najlepszym nawet kocio ludzkim układzie. Zapraszam do poczytania poradnika znajdującego się na tej stronie, a w razie problemów do kontaktu.
Dorota Szadurska jest też Behawiorystka Centre of Applied Pet Ethology COAPE i Studium Kot Absolwentka Psychologii Zwierząt Polskiej Akademii Nauk i Członek The International Association of Animal Professionals

Zapisy: LINK

RELACJA:

———————————————————————————————————–

W sobotę 10.04.2021 w godzinach 11-14 odbedą się warsztaty z genetyki prowadzone przez Dorota Szadurska, pod patronatem CC SOPOT.

Będzie to juz druga część poświęcona temu zagadnieniu, omówimy zadania domowe oraz zdobędziemy wiedzę na temat pręgowania, jako ze część uczestników z grupy pierwszej nie odrobiła pracy domowej (brak jej na mailu) albo nie ma czasu, mamy dla Was kilka wolnych miejsc
Zapraszamy chętne osoby do zgłoszenia się na maila: ccsopot.seminarium@interia.pl
Liczy się kolejność zgłoszeń.
Nowi uczestnicy dostaną ww zadania aby się przygotować
Udział w warsztatach jest bezpłatny.

Prowadząca: Dorota Szadurska
Pani Dorota o sobie – Jestem praktykującą behawiorystką specjalizującą się w problematyce kociej. Poznawanie kociego języka jest procesem długim i na pewno nigdy się nie kończy, więc choć przez moje ręce przewinęły się już setki kotów, nadal pojawia się jakiś nowy, jakiś udowadniający mi, że jeszcze ciągle nie jestem “Kobietą-Kotem” :) Jestem certyfikowaną behawiorystką COAPE, kursu “Studium Kot”, a obecnie słuchaczką Advanced Diploma Applied Animal Behaviour (Feline) Level 5 i członkiem International Society of Animal Professionals. Od 12 już lat uczę opiekunów rozumienia skrytego kociego świata, pomagam im w poprawianiu relacji z ich podopiecznymi i w rozwiązywaniu problemów, które pojawić się mogą w najlepszym nawet kocio ludzkim układzie. Zapraszam do poczytania poradnika znajdującego się na tej stronie, a w razie problemów do kontaktu. Dorota Szadurska jest też Behawiorystka Centre of Applied Pet Ethology COAPE i Studium Kot Absolwentka Psychologii Zwierząt Polskiej Akademii Nauk i Członek The International Association of Animal Professionals.

RELACJA:

Szkolenie jak zawsze z Panią Dorota Szadurska bezcenne. Dziękuję :)

———————————————————————————————————-

Rozród Kotów – Część II. Problemy z ciążą
Wydarzenie Akademia Edu ZOO
Online: eduzoo.pl
10.04.2021 o 10:00 – 13:00
Koszt szkolenia: 169 zł

Zapraszamy na szkolenie dla Hodowców kotów rasowych.
Rozród kotów – Część II. Problemy z ciążą

O szkoleniu:
• Brak ciąży vs wczesna jej utrata (resorpcja)
• Czy krycie było skuteczne? Jak to sprawdzić i po co ?
• Zakaźne i niezakaźne przyczyny problemów reprodukcyjnych.
• Komplikacje porodowe. Kiedy i jakie działania podejmować.

O wykładowcy:

Zapisy: LINK

—————————-

RELACJA:

Świetny wykład doktora Dariusza Jagódki,dziękuję za praktyczną wiedzę w hodowli kotów.

———————————————————————————————————-

Opieka behawioralna nad kotem starszym – szkolenie online
Wydarzenie Mieszko Eichelberger i Kocie Porady
10.04.2021 o 12:00 – 15:00
Koszt szkolenia: 250 zł
Pytania: kontakt@kocie-porady.pl

Kot starszy to zwierzę, które potrzebuje większej uwagi, jednak starość zwierzęcia to nie koniec świata. Przy starszym kocie mierzymy się z różnego rodzaju problemami, ale jesteśmy w stanie zapewnić mu odpowiednią opiekę i troskę, dzięki czemu nasz podopieczny, będzie miał zapewniony komfort.
Szkolenie omawia behawioralne aspekty kociej starości i daje praktyczne wskazówki opiekunom, wskazując metody postępowania ze starzejącym się podopiecznym.
Szkolenie odbywa się w pokoju szkoleniowym ZOOM, nie ma potrzeby dodatkowego oprogramowania.
Jeśli masz kota który nie radzi sobie z rzeczywistością lub masz wątpliwości co do tego – chcesz lepiej zrozumieć problem, chcesz omówić swoje wątpliwości lub zadać pytania zapisz się na wydarzenie

Autor szkolenia:

Zapisy: LINK

——————————-

Granica wkraczania w podeszły wiek kotów została określona przez specjalistów na wiek 7 lat. W tym właśnie czasie w jego organizmie zachodzą nieodwracalne zmiany, czasem bardzo mało widoczne dla właściciela. Jednak wiadomo, że jest ona zróżnicowana ze względu na rasę, geny i warunki życia kociaka. Koty zadbane potrafią żyć znacznie dłużej od tych, które cierpią na brak odpowiedniej opieki ze strony swoich właścicieli. Granica wkraczania w podeszły wiek kotów została określona przez specjalistów na wiek 7 lat. W tym właśnie czasie w jego organizmie zachodzą nieodwracalne zmiany, czasem bardzo mało widoczne dla właściciela. Jednak wiadomo, że jest ona zróżnicowana ze względu na rasę, geny i warunki życia kociaka. Koty zadbane potrafią żyć znacznie dłużej od tych, które cierpią na brak odpowiedniej opieki ze strony swoich właścicieli. Kot wchodzący w wiek starczy charakteryzuje się zmniejszoną aktywnością fizyczną, mniejszą chęcią do zabaw. Potrzebuje więcej snu i wypoczynku. Pojawiają się problemy z poruszaniem się i koordynacją ruchową, zmatowiała i siwa sierść, utrata masy ciała, zwiotczenie mięśni, zaburzenia układu pokarmowego i moczowego a także pogarsza się słuch, wzrok oraz węch. Pierwszą rzeczą, o którą musimy zadbać, gdy nasz kot stawać się będzie seniorem, jest odpowiednio dopasowana dieta. Jego narządy wewnętrzne funkcjonują gorzej, więc musimy pamiętać o ograniczeniu ilości białka w karmie. Natomiast zwiększyć należy ilość witaminy E i C, L-Karnityny, selenu, beta-karotenu oraz kwasów tłuszczowych (Omega 3 i Omega 6). Zbyt duża ilość białka powoduje odkładanie się tłuszczu w organizmie naszego tygrysa, co powoduje nadwagę. Jest ona uciążliwa dla kota w podeszłym wieku, gdyż dodatkowo obciąża stawy i mięśnie a także serce i układ oddechowy.

Bardzo istotną rzeczą są badania okresowe. Chodząc regularnie do weterynarza pomożemy wyeliminować ewentualne choroby, na które nasz kot mógłby zapaść w podeszłym wieku. Dodatkowo szczepienia ochronne pomogą wzmocnić jego słaby już organizm i pomóc mu w walce z różnymi infekcjami. Ważną sprawą będzie też zapewnienie kotu cichego i spokojnego miejsca do wypoczynku, gdyż jako senior będzie dużo wypoczywał i spał. Legowisko musi być wygodne, położone w takim miejscu, w którym jest dostęp świeżego powietrza i światła dziennego. Nie może się ono znajdować w miejscu, w którym jest przeciąg, ponieważ spowodować to może przeziębienia i choroby. By zapewnić staremu kotu komfort życia, musimy ograniczyć wszelkie zmiany w umeblowaniu mieszkania do minimum, gdyż z wiekiem traci on wzrok, węch i słuch. Musimy również pamiętać o codziennych zabiegach pielęgnacyjnych. Kot w wieku starczym nie zgubi już wystarczającej ilości sierści podczas zabawy i nie skróci sobie pazurów podczas spaceru (koty wychodzące). Bardzo pomocne okaże się wtedy częste szczotkowanie sierści, które zapewni kotu masaż skóry i drapanie po całym ciele. Jest to zabieg przydatny również dla nas, gdyż pozwoli ocenić stan i zmiany na skórze zwierzęcia, wypatrzyć pasożyty (np. pchły) i inne zmiany skórne. Regularne obcinanie pazurów jest niezbędne, ponieważ pozwoli uniknąć bólu podczas poruszania się, kiedy będą zbyt długie i nie zezwoli na zmniejszenie aktywności ruchowej. Dla zębów naszego pupila pomocne będzie podawanie suchej karmy, co zmniejszy ryzyko chorób przyzębia i osadzanie się kamienia nazębnego. Od czasu do czasu warto zajrzeć do pyszczka w celu sprawdzenia stanu przyzębia, a nawet wyszczotkować jego zęby specjalną szczoteczką z odpowiednim preparatem. Zęby starego kota powinny być czyszczone przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu.

Pomimo zmniejszenia się aktywności fizycznej zwierzęcia, kot nadal potrzebuje umiarkowanego ruchu fizycznego. Jeśli sam nie wykazuje inicjatywy do zabawy czy wyjścia, należy go do tego zachęcić, np. ulubioną zabawką lub smakołykiem lub wypuścić na zewnątrz (w przypadku kotów wychodzących), gdzie otoczenie z pewnością zainspiruje go do ruchu. Z ruchem nie należy jednak przesadzać, gdyż może to spowodować niechęć do ponownego wyjścia czy zabawy. Koty w podeszłym wieku muszą być bardziej chronione przed stresem i chorobami. Wzrok, słuch i węch pogarsza się, tak więc i reakcje naszego pupila na różne bodźce mogą być spowolnione. Nie oznacza to jednak, że ignoruje on nasze zawołania lub nas. Należy się więc uzbroić w odpowiednio dużo cierpliwości i wyrozumiałości dla naszego staruszka i pamiętać o tym, że nie jest już małym i pociesznym kociątkiem.

RELACJA:

Dziękujemy Wam za obecność na wczorajszym szkoleniu. Jeśli interesuje Cię jednak sam temat, to możesz zakupić samo nagranie ze szkolenia.

————————————————————————————————————

Zaburzenia lękowe u kotów – szkolenie
Wydarzenie Mieszko Eichelberger i Kocie Porady
10.04.2021 o 16:00 – 19:00
Koszt szkolenia: 250 zł
Pytania: kontakt@kocie-porady.pl

Szkolenie omawia prostym językiem zaburzenia lękowe kotów. Praktykujący specjalista przedstawi Ci sprawdzone metody, jak poradzić sobie z lękiem u kota.
Dzięki temu będziesz w stanie pomóc swojemu zwierzęciu.
Szkolenie bedzie dotyczyło zaburzeń lękowych występujących u naszych kotów, jeśli masz kota który nie radzi sobie z rzeczywistością lub masz wątpliwości co do tego – chcesz lepiej zrozumieć problem, chcesz omówić swoje wątpliwości lub zadać pytania zapisz się na wydarzenie

Szkolenie odbywa się w pokoju szkoleniowym ZOOM, nie ma potrzeby dodatkowego oprogramowania.

Autor szkolenia:

Zapisy: LINK

———————————————————————————————————–

Opieka behawioralna nad porzuconym kocięciem – szkolenie online
Wydarzenie Mieszko Eichelberger i Kocie Porady
11.04.2021 o 12:00 – 15:00
Koszt szkolenia: 250 zł
Pytania: kontakt@kocie-porady.pl

Czasami trafiamy na kocię odrzucone przez matkę.
Specjalista zoopsycholog opowie Ci, jak się o nie zatroszczyć, by jak najmniej straciło na braku kontaktu z matką i rodzeństwem. Podczas szkolenia dowiesz się, jak zadbać prawidłową socjalizację takiego kocięcia, a także jak zadbać o jego rozwój psychofizyczny.

Szkolenie odbywa się w pokoju szkoleniowym ZOOM, nie ma potrzeby dodatkowego oprogramowania.

Autor szkolenia:

Zapisy: LINK

—————————

Jak dbać o kocie oseski bez matki
Zdarza się, że kocie niemowlę z jakiegoś powodu traci matkę lub też matka porzuca malucha (bo np. nie może poradzić sobie z wykarmieniem wszystkich dzieci). Jeśli zdarzy się, że znajdziemy takie maleństwo, należy bardzo szybko podjąć działania, które umożliwią kociątku przeżycie. Nie każdy jednak wie, jak w takiej sytuacji postępować. W naszym artykule postaramy się przedstawić jak opiekować się kocim oseskiem.

Kociaki bez matki
Zdarza się, że kocie niemowlę z jakiegoś powodu traci matkę lub też matka porzuca malucha (bo np. nie może poradzić sobie z wykarmieniem wszystkich dzieci). Jeśli zdarzy się, że znajdziemy takie maleństwo, należy bardzo szybko podjąć działania, które umożliwią kociątku przeżycie. Nie każdy jednak wie, jak w takiej sytuacji postępować. W naszym artykule postaramy się przedstawić jak opiekować się kocim oseskiem. Przede wszystkim upewnijmy się, że kotek, którego znaleźliśmy na trawniku czy pod krzakiem na pewno został porzucony. Kotki często przenoszą swoje dzieci w inne miejsce, dlatego trzeba sprawdzić, czy nie trafiliśmy właśnie na moment takiego przenoszenia. Skąd będziemy wiedzieć, że matka „przeprowadza” właśnie swoje potomstwo? Odczekajmy do dwóch godzin – jeśli kotka się nie pojawi, mimo rozpaczliwego nawoływania przez kociaka oznacza to, że prawdopodobnie już po niego nie wróci. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy np. pada deszcz lub śnieg, jest zimno i pogoda może doprowadzić do wychłodzenia oseska – jeśli kocia matka nie ma zamiaru porzucania dziecka, nie zignoruje jego płaczu w takim wypadku. Oczywiście czasami zdarza się, że znajdujemy małe kocięta w kartonie lub reklamówce – to może oznaczać, że ktoś celowo je wyrzucił, a wtedy nie zwlekajmy ani chwili z decyzją o pomocy. Do takich maleństw matka na pewno nie przyjdzie. Gdy upewniliśmy się, że kociak nie ma szans na opiekę matki, działajmy szybko. W przypadku kilkudniowego kotka, jego szanse na przeżycie wahają się w granicach 50-75%, dlatego tak ważna jest szybka interwencja. Im szybsza, tym szanse są większe. Najważniejsze w zwiększeniu tych szans są trzy rzeczy: zapewnienie maluchowi ciepła, zapewnienie odpowiedniego pożywienia (i oczywiście właściwy sposób karmienia) oraz pomoc przy wypróżnianiu.

Zapewnij ciepło
Jeśli chodzi o zapewnienie ciepła, jest to bardzo ważny element opieki nad takim niemowlęciem. W gnieździe kocięta są ogrzewane przez matkę oraz rodzeństwo, natomiast organizm porzuconego kociaka zaczyna się niebezpiecznie wychładzać. Jak zatem należy postępować? Znajdźmy odpowiedniej wielkości karton, transporter lub koszyk (generalnie musi to być pojemnik, z którego malec nie wypadnie ani nie wydostanie się niezauważony). Dno takiego pojemnika wyłóżmy kocykiem lub kawałkiem polaru (można dodatkowo umieścić pod spodem podkłady higieniczne, aby zabezpieczyć posłanie przed przypadkowym zamoczeniem). I najważniejsze – umieśćmy w naszym pojemniku termofor, butelkę z ciepłą wodą, poduszkę lub koc elektryczny – coś co zapewni kociakowi odpowiednią temperaturę. Temperatura ta powinna być zbliżona do temperatury ciała kotki, czyli około 30-40 stopni Celsjusza. Oczywiście dostęp ciepła powinien być w miarę stały, a kotek powinien mieć możliwość regulowania sobie temperatury, czyli przysuwania się lub odsuwania się od źródła ciepła. W przeciwnym wypadku, mógłby się przegrzać, a to nie jest dla niego dobre.

Karmienie
Kolejną sprawą jest karmienie. I tutaj należy pamiętać o trzech ważnych rzeczach: rodzaju pożywienia, technice karmienia i częstotliwości podawania pokarmu. Małe kociątko najlepiej karmić specjalnym mlekiem do odkarmiania kociąt (do kupienia w sklepach zoologicznych lub lecznicach weterynaryjnych). Jeśli nie mamy takiego mleka, można zastąpić je mlekiem w proszku dla niemowląt (np. NAN lub innym). Absolutnie nie wolno karmić malucha zwykłym krowim mlekiem! Może to doprowadzić do biegunki (koty źle tolerują laktozę zawartą w krowim mleku) a w efekcie do poważnego odwodnienia, które może skończyć się nawet śmiercią.
Gdy mamy już przygotowane mleko (zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu), należy w odpowiedni sposób je zaaplikować do małego pyszczka. Tutaj najlepiej sprawdzi się specjalnie przeznaczona do karmienia kociąt butelka ze smoczkiem. Butelkę i komplet smoczków można kupić w sklepie zoologicznym lub w lecznicy weterynaryjnej. Smoczków warto mieć więcej, gdyż każdy smoczek musimy samodzielnie nakłuć, a gdy nie mamy wprawy, możemy przesadzić z wielkością dziurki. Dziurka w smoczku powinna być niezbyt duża, mleko musi przez nią powoli spływać. Jeśli nie posiadamy butelki ze smoczkiem, możemy użyć strzykawki lub pipety, jednak w przypadku takiego sprzętu kociak nie ma możliwości samodzielnego regulowania ilości pitego mleka – nie może ssać, a my, gdy zbyt mocno naciśniemy tłok strzykawki, możemy doprowadzić do zachłyśnięcia się malca, które jest bardzo niebezpieczne. Jeśli używamy strzykawki, starajmy się podawać mleko umieszczając koniec strzykawki z boku pyszczka – zmniejszy to ryzyko zalania pyszczka pokarmem. Podawanie kociątku mleka na łyżeczce, spodeczku, czy na palcu nie jest dobrym pomysłem, bowiem odruch lizania pojawia się u kotów dopiero w 4 tygodniu życia, a wcześnie potrafią jedynie ssać. Jeśli chodzi o karmienie, może pojawić się jeszcze jeden problem – mianowicie, trudność w przekonaniu kociaka do jedzenia. Najczęściej maluch protestuje, wypluwa pokarm, nie chce ssać smoczka, nie współpracuje. Jednak musimy być wytrwali i nie wolno nam ustępować. Jeśli nie będzie jadł, jego szanse na przeżycie drastycznie spadną. Dlatego karmić trzeba początkowo na siłę, a po pewnym czasie malec powinien się przyzwyczaić i zacząć współpracować. Ważna jest też pozycja kotka podczas karmienia. I znów – przypomnijmy sobie jak to wygląda w naturalnych warunkach. Kociak powinien spoczywać na brzuszku, jego główka musi być lekko uniesiona a przednie łapki niech opierają się np. o palec naszej ręki. Taka pozycja jest najwygodniejsza i najbezpieczniejsza.

Częstotliwość posiłĸów
Przechodzimy teraz do częstotliwości karmienia. Koci osesek musi jeść co 2-3 godziny. Oznacza to wstawanie w nocy i dopasowanie zajęć w ciągu dnia tak, aby możliwe było nakarmienie głodnego kotka o odpowiedniej godzinie. Po pewnym czasie ten rytm karmienia wyreguluje się, nauczymy się rozpoznawać, kiedy kociak jest głodny (będzie to sygnalizował popiskiwaniem lub miauczeniem). Gdy maluch osiągnie wiek 4 tygodni możemy zacząć przestawiać go na pokarm stały. Wiąże się to z cierpliwym uczeniem malca jak jeść taki pokarm. Zacznijmy od karmy mokrej (saszetek, pasztetów, tacek – oczywiście w wersji dla kociąt), następnie wprowadźmy suchy pokarm dla kocich niemowląt (dobra będzie karma typu baby cat, która zawiera malutkie chrupki), który warto na początek mieszać z karmą mokrą lub namaczać w wodzie. Dopiero, gdy malec opanuje jedzenie takich mieszanek, wprowadzamy suchy pokarm bez żadnych modyfikacji. Oczywiście, stały pokarm powinien być wysokiej jakości, aby zapewnić kociątku wszystkie niezbędne składniki odżywcze oraz nie zaszkodzić wrażliwemu brzuszkowi.

Masaż
Koci osesek nie potrafi jeszcze sam się wypróżniać, dlatego do naszych obowiązków należy także pomoc przy tej czynności. Kotka po każdym karmieniu masuje językiem brzuszek i okolice odbytu malucha, więc teraz my musimy zastąpić taki masaż odpowiednią metodą. Metoda jest stosunkowo prosta – raz na 2-3 godziny, po każdym nakarmieniu brzdąca, masujemy jego brzuszek okrężnymi ruchami przy pomocy wacika zwilżonego ciepłą wodą, a także okolice odbytu, również przy pomocy wacika lub np. patyczka do uszu. Takie działanie pobudzi perystaltykę jelit i ułatwi wypróżnienie, co jest szczególnie ważne w przypadku przestawienia kociaka z mleka matki na mleko w proszku, które może powodować zaparcia. Kociak powinien wypróżniać się 1-3 razy dziennie – jeśli tak się nie dzieje, udajmy się z nim do weterynarza, gdyż brak wypróżniania może mieć niedobre skutki.

Zdrowie
Skoro mowa o weterynarzu – jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości dotyczące opieki nad kociakiem lub cokolwiek nas zaniepokoi, skontaktujmy się z zaufanym lekarzem weterynarii i poprośmy go o poradę. Oczywiście w pierwszym okresie życia kociaka nie powinniśmy zbyt często wynosić go z domu, gdyż środowisko zewnętrzne (a szczególnie gabinet weterynaryjny!) jest siedliskiem wielu zarazków, a nasz maluch może nie mieć wystarczającej odporności, aby z nimi walczyć (odporności nabywa wraz z mlekiem matki, a tego był przecież najprawdopodobniej pozbawiony). Gdy wyjście do lecznicy jest niezbędne, koniecznie podczas transportu zapewnijmy kociakowi ciepło i względną izolację od czynników zewnętrznych. Nie aplikujmy też żadnych leków bez konsultacji z weterynarzem – może się to okazać zabójcze dla naszego podopiecznego !

Jak widać, odchowanie kociego oseska wymaga sporo pracy i wysiłku, nieprzespanych nocy i często lęku o maleńkie życie. Jednak późniejsza radość i satysfakcja z patrzenia na wesołego, zdrowego i szczęśliwego kota jest bezcenna. Dlatego, gdy znajdziemy kociego oseska potrzebującego pomocy, udzielmy mu jej, a uratujemy mu życie.

———————————————————————————————————-

Dieta BARF dla Kota – Kurs online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Kotuszkowo
11.04.2021 o 17:00 – 20:00
Koszt kursu: 119 zł ❤

Podczas kursu dowiesz się o:
- Kocim zapotrzebowaniu na składniki odżywcze
- Wadach i zaletach diety BARF
- Jak przygotować się do kociego BARFa
- Jaki sprzęt jest potrzebny
- Roli suplementów w diecie BARF
- Podstawach BARFnego kalkulatora, pobranie, obsługa
- Zasadach układania przepisów i bilansowanie mieszanek
- Sposobach na przyzwyczajanie kota do nowego pokarmu

Komu może się przydać to szkolenie ?
➡ właścicielom kotów, którzy chcą przejść na żywienie metodą BARF
➡ hodowcom kotów – by już od małego odpowiednio karmili swoje kociaki

Po szkoleniu otrzymasz:
☑ Nagranie dostępne przez 7 dni
☑ Dyplom uczestnictwa wysłany na mail
☑ Materiały szkoleniowe
☑ Bezcenna wiedzę

O wykładowcy:

Berenika Niesłuchowska @Kotuszkowo ❤
Miłośniczka zwierząt, a w szczególności kotów związana od lat z rynkiem zoologicznym. Właścicielka sklepu zoologicznego, autorka bloga Kotuszkowo. Konsultant dietetyczny psów i kotów, entuzjastka żywienia, zgodnego z potrzebami gatunkowymi. Obecnie studentka kociej behawiorystyki na studiach podyplomowych WSE w Krakowie. Współpracuje z lekarzami weterynarii, na bieżąco aktualizuje swoją wiedzę i podnosi kwalifikacje. Prywatnie opiekunka trzech kocic, prowadzi dom tymczasowy we współpracy z TOZem.

Bilety : LINK

————————————–

Dieta BARF (skrót od angielskiej nazwy „Biologically Appropriate Raw Food”, co oznacza „ odpowiednie biologicznie surowe jedzenie”) jest alternatywą dla tradycyjnego sposobu żywienia kotów. Twórcą diety BARF jest dr Ian Billinghurst (lekarz weterynarii australijskiego pochodzenia). Wśród opiekunów kotów jest coraz większa liczba zwolenników tej diety.

Dieta BARF dla kota
Dieta BARF (skrót od angielskiej nazwy „Biologically Appropriate Raw Food”, co oznacza „ odpowiednie biologicznie surowe jedzenie”) jest alternatywą dla tradycyjnego sposobu żywienia kotów. Twórcą diety BARF jest dr Ian Billinghurst (lekarz weterynarii australijskiego pochodzenia). Wśród opiekunów kotów jest coraz większa liczba zwolenników tej diety.

Na czym polega dieta BARF ?
Podstawą diety BARF jest karmienie kota wyłącznie surowym pokarmem. Ma on być jak najbardziej zbliżony do pożywienia, jakie kot spożywałby w warunkach naturalnych. Składniki diety BARF powinny odzwierciedlać rodzaje, zróżnicowanie oraz proporcje takiej właśnie naturalnej diety. Surowe pożywienie zawiera niezbędne dla funkcjonowania organizmu świeże składniki pokarmowe, witaminy, minerały i kwasy tłuszczowe. W diecie tej nie występują sztuczne dodatki, barwniki, konserwanty oraz produkty zbożowe (produkty zbożowe nie są naturalnym pokarmem dla kota, a mogą prowadzić do wielu schorzeń i zaburzeń funkcjonowania różnych układów). Surowe jedzenie zapewnia też odpowiednią ilość enzymów, przeciwutleniaczy i bakterii, które potrzebne są kotu, aby mógł prawidłowo funkcjonować.

Jak stosować dietę BARF ?
Dieta BARF składa się z surowego mięsa, które jest źródłem pełnowartościowego białka wysokiej jakości oraz z surowych warzyw i owoców (są źródłem witamin i minerałów).
Idealne proporcje podawanego pokarmu w przypadku kota są następujące:
- surowe kości i mięso – 70-75%
- podroby (wątroby, nerki, serca, płuca, żołądki) – 20%
- surowe dodatki (jaja, algi, jogurt, olej rybi, twaróg itp.) – 10%
- warzywa i owoce – 0-5%

Warzywa i owoce przed podaniem powinno się zmiksować, gdyż koci układ pokarmowy nie jest przystosowany do trawienia roślin w całości. Kości również należy zmielić przed podaniem, gdyż kot mógłby połamać sobie zęby gryząc całe kości.

Czego unikać w diecie BARF ?
Należy unikać podawania całych kości, a także kości pochodzących ze starych zwierząt. Nie powinniśmy też podawać kotu wszelkich warzyw cebulowych (powoduje anemię). Należy też z umiarem stosować warzywa takie, jak kapusta, brokuły, kalafior, rzodkiew czy chrzan – zbyt duże ich ilości wpływają niekorzystnie na funkcjonowanie tarczycy oraz fasola czy groch – mogą prowadzić do rozstroju żołądka. Uważajmy też na rośliny trujące dla kotów (np. nasiona jabłek, rabarbar, brzoskwinie, morele itp.). Pamiętajmy, aby surowe mięso uprzednio przemrozić w celu pozbycia się wszelkich zarazków. Należy unikać podawania wieprzowiny ze względu na ryzyko zachorowania na chorobę Aujeszkyego.

Czy dieta BARF nadaje się dla każdego kota ?
W większości przypadków nie ma problemów z przestawianiem kotów na dietę BARF. Nie występują przeciwwskazania wiekowe do stosowania tej diety. Czasami zdarza się, że zwierzę karmione zawsze domowym jedzeniem lub suchą karmą źle reaguje na nowy rodzaj pożywienia – należy wtedy poszukać przyczyny takich niewłaściwych reakcji i zmodyfikować odpowiednio dietę BARF. Należy skonsultować z lekarzem weterynarii stosowanie diety BARF w przypadku kotów chorych na choroby przewlekłe. Istotne jest też, aby mięso, które podajemy kotu było świeże, zdrowe i dopuszczone do spożycia. Powinno pochodzić ze zwierząt zdrowych i młodych.

Korzyści zdrowotne
Dieta BARF ma korzystny wpływ na zdrowie i kondycję naszego kota. Po przestawieniu zwierzęcia na ten rodzaj karmienia często obserwuje się ustąpienie wielu dolegliwości zdrowotnych takich, jak problemy skórne, choroby układu kostnego, stany zapalne narządów wewnętrznych, niewydolność tych narządów itp.
Stosowanie diety BARF sprawia, że nasz kot ma więcej energii, radości życia, a jego zdrowie poprawia się. Poprawia się kondycja i zdrowie skóry, futro staje się błyszczące, miękkie, gęste, nabiera ładnej intensywnej barwy, mniej kłopotliwy staje się okres linienia. Zęby kota stają się mocniejsze, oddech nie ma nieprzyjemnego zapachu, a enzymy zawarte w surowym pokarmie pomagają zachować czystość jamy ustnej, dzięki czemu redukcji ulega ilość kamienia nazębnego. Dieta BARF wpływa korzystnie na układ odpornościowy zwierzęcia, dieta pomaga wyeliminować stany zapalne, zmniejsza się ryzyko powstawania wszelkich infekcji, ustępują również dolegliwości alergiczne. Ponadto, tkanka tłuszczowa zostaje zredukowana i zastąpiona masą mięśniową. Odchody zwierzęcia stają się bardziej zwarte, o mniej intensywnej woni. Oprócz tego, wydatki związane ze stosowaniem diety BARF są mniejsze niż w przypadku tradycyjnej diety – tańszy jest sam pokarm, ale także zmniejszają się koszty leczenia weterynaryjnego.

Czym różni się BARF od tradycyjnego żywienia kota ?
Większość karm suchych zawiera sztuczne barwniki, środki wzmacniające smak i zapach, konserwanty oraz składniki o wysokiej zawartości skrobi (w diecie BARF one nie występują). Energia, dostarczana zwierzęciu w suchej karmie często pochodzi głównie z węglowodanów (w diecie BARF energia pochodzi głównie z białek i tłuszczy). Domowe gotowane jedzenie ma tę wadę, że podczas gotowania traci cenne składniki (witaminy, minerały, enzymy, kwasy tłuszczowe), a także zachodzą niekorzystne reakcje pomiędzy składnikami pokarmowymi. W przypadku diety BARF wszystkie składniki odżywcze zostają zachowane w niezmienionej formie. Dieta BARF ma też jednak minusy w porównaniu do np. karmienia suchą karmą. Należą do nich pracochłonność i czasochłonność przygotowywania posiłków dla kota, a także to, że często po zjedzeniu przez kota posiłku trzeba posprzątać okolice miski (surowe jedzenie bardziej brudzi niż sucha karma).

———————————————————————————————————

Ostre sączące zapalenie skóry (tzw. hot spot)

Co to są hot spots ?
Hot spots (nazywane również ostrym sączącym zapaleniem skóry) to częsta choroba skóry spotykana u psów i kotów o długiej sierści albo grubym gęstym podszerstku. Hot spots to sączące, drążące skórę okrągłe zmiany zapalne. Są one bolesne, zazwyczaj umiejscowione na głowie, klatce piersiowej albo w okolicach bioder. Zwierzę będzie gryzło, lizało i drapało zmiany powodując nasilenie zapalenia i podrażnienia skóry. Rasy psów takie jak bernardyny, golden retrievery oraz młode psy są bardziej predysponowane do ostrego sączącego zapalenia skóry.
Najczęstsze objawy to: świąd, drapanie, gryzienie, zaczerwienienie, strupy albo rany, lizanie zaatakowanego miejsca.

Co jest przyczyną powstania hot spots ?
U psów i kotów hot spots najczęściej powodowane są przez alergię, ugryzienia pcheł lub komarów, infekcje ucha, brak pielęgnacji, uraz, zadrapanie lub ranę skóry, a także przez zmiany zwyrodnieniowe stawów oraz choroby gruczołów okołoodbytniczych. Zdarza się również, że nuda, samotność, stres albo niepokój powoduje, że zwierzę się drapie lub gryzie powodując wtórne powstanie hot spots. Pozostawienie ich bez leczenia może spowodować nadkażenie zmiany i jej rozprzestrzenienie na inne rejony skóry.

Rozpoznanie hot spots
Diagnoza stawiana jest na podstawie obecności typowych objawów, wymaga dokładnego zbadania zwierzęcia oraz przejrzenia jego historii medycznej. Badania dodatkowe takie jak obejrzenie zeskrobin skóry pod mikroskopem powinny być wykonane w celu wykluczenia innych schorzeń oraz potwierdzenia wstępnego rozpoznania.

Leczenie hot spots
Postępowanie obejmuje przede wszystkim leczenie podstawowej przyczyny hot spot oraz osuszenie powierzchni zmiany. Weterynarz powinien wygolić sierść na zmianie i w jej okolicach, aby umożliwić swobodny dostęp powietrza, a następnie oczyścić powierzchnię zmiany przy pomocy łagodnego płynu, który nie będzie podrażniał skóry, a następnie zastosować krem lub maść, który będzie wspierał proces leczenia. Przy wysokiej wrażliwości zwierzęcia albo dużym niepokoju procedura ta może wymagać podania środków uspokajających lub krótkiego znieczulenia. Zmiany o dużym nasileniu mogą wymagać zastosowania antybiotyku, leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych. W celu zapobieżenia dalszemu drapaniu zaatakowanych obszarów niezbędne może być założenie kołnierza na szyję lub skarpetek na tylne łapy zwierzęcia.

Zapobieganie epizodom i nawrotom hot spots: karmienie zwierzęcia pokarmem naturalnym, nie zawierającym konserwantów, wypełniaczy lub barwników, właściwa pielęgnacja sierści (ewentualne strzyżenie w lecie), codzienne wyczesywanie sierści, regularna kąpiel z wykorzystaniem szamponów leczniczych, regularne stosowanie środków przeciwpchelnych oraz przeciwkleszczowych, unikanie narażania zwierzęcia na środki drażniące takie jak pyłki, dym, detergenty, nawozy lub pestycydy, dbanie o czystość w domu (odkurzanie dywanów i wykładzin, wycieranie kurzu z mebli), regularne czyszczenie i dezynfekcja posłań, regularne czyszczenie uszu (gdy zwierzę miało w przeszłości hot spots zlokalizowane w ich pobliżu), opróżnianie gruczołów okołoodbytniczych, zapewnienie czystej, świeżej wody do picia oraz higieny własnej zwierzęcia.

01/04/2021 - Życzenia wielkanocne :)

Życzymy zdrowych, spokojnych i pełnych nadziei na lepszą przyszłość Świąt Wielkanocnych wszystkim klubowiczom oraz ciepła przy rodzinnym stole, smacznego jajka, radości w sercu i wszystkiego co najlepsze.

Życzy Zarząd BRI CC

23/03/2021 - NA WESOŁO ………..

22/03/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w marcu 2021 – cz.4

Pogaduchy o Kotach – część 23.
Wydarzenie Karoliny Telwikas i Marii Majkiej Habrowskiej
24.03.2021 o 21:00 – 22:15

Tym razem zapraszamy was w podróż, w 60 min. dookoła kuwety ????

Prelegentki:

Karolina Telwikas

Majka Habrowska

Czyli kot już dotarł do kuwety ……..

——————————————————————————————————————–
Czwartkowa pogawędka z kocim dietetykiem
Wydarzenie Kocie Porady
25.03.2021 o 20:00

W czwartek wieczorem porozmawiamy na temat specyfiki kociej diety i tego, co jest ważne dla naszych podopiecznych.
- Czy kawior i krewetki to odpowiednie menu dla kota ?
- Jak nie doprowadzić do kociej otyłości ?
- Jak odchudzić naszego kota ?

Na takie i inne pytania odpowie:

Marek Busza – współpracujący z projektem dietetyk zwierzęcy. Marek ukończył zootechnikę ze specjalizacją żywienie zwierząt, na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Sam jednak mówi, że wiedzę dotyczącą żywienia zwierząt domowych w zdecydowanej większości wyniósł z samodzielnej nauki (książki, artykuły, doświadczenia itp.). Od ponad 10 lat uczy jak najlepiej karmić koty, ma jednego kota.

———————————–

ILE POWINIEN WAŻYĆ KOT ?
Odpowiedź jest równie złożona, jak odpowiedź na pytanie “Ile powinien ważyć człowiek?” Istnieje olbrzymia rozpiętość w typach budowy ciała kota, tempa metabolizmu, zapotrzebowania energetycznego czy też trybu życia. Jeśli masz wątpliwości co do wagi kota (jej nadmiaru), to najprawdopodobniej powinien jeść mniej (lub jedzenie mniej kaloryczne)
Lepszym wskaźnikiem niż waga jest ogólna ocena kondycji ciała (z angielskiego BCS – body condition score). Informacja taka powinna być zawarta w kociej kartotece u lekarza weterynarii w trakcie wizyt kontrolnych.
Mamy nadzieję, że dzięki powyższym wskazówkom będzie łatwiej zastanowić się, czy żywimy kota poprawanie, czy jest zbyt chudy bądź też przekarmiony, no i wreszcie – czy jest “wybredny” czy też uzależniony od jednego rodzaju pokarmu.
W następnej części artykułu zawrzemy pewne praktyczne porady, jak skusić “wybrednego” kota do nowych pokarmów oraz jak przeprowadzić takiemu zwierzęciu “odwyk” od szkodliwego jedzenia

Otyłość
Otyłość to niestety plaga wśród psów i kotów. To jak wygląda nasz podopieczny zależy tylko i wyłącznie od nas -to my wydzielamy im przecież jedzenie. Pies nie powinien mieć stałego dostępu do jedzenia. Coś co stoi cały czas w misce przestaje być atrakcyjne za to staje się nieświeże.Psa karmimy dwa razy dziennie. Koty mogą mieć stale suchą w misce o ile nie zjedzą wszystkiego na raz. Moje dostają 4x dziennie w małych porcjach bo w naturze małe kotowate polują często na małe zdobycze. Zwierzętom nie dajemy resztek ze stołu. Dużo rzeczy jest dla nich trujących- np. szynka zawiera azotyny i sól, czekolada-trująca. Nie możemy się tłumaczyć , że on tak lubi jeść albo tak na mnie patrzy. Widać tego psa nauczyliśmy. Na rynku jest szeroki wybór karm. Generalnie należy się kierować zasadą,że karma ma zawierać mięso-te kupione w sklepach spożywczych, szeroko reklamowane np Pedigree , Chappi czy Whiskas nie zawierają jej prawie wcale . To karmy bezwartościowe na które tak naprawdę szkoda wydawać pieniędzy. Psy czy koty muszą jej zjeść bardzo dużo gdzie dobrej zjedzą dużo mniej. Tak naprawdę nie oszczędzimy a zwierzęta będą przede wszystkim zdrowsze. Możemy dawać zwierzakom jedzenie w specjalnych kulach. miskach itp aby trochę się natrudziły przy zdobywaniu pokarmu. Można jedną porcję dać psu na spacerze, podczas nauki. Mitem jest że sterylizowane zwierzęta tyją. One jak i ludzi nie tyją z powietrza. Jeśli mają mało ruchu a zbyt dużo jedzenia to przytyją. Zasada jest prosta jak tyje to zmniejszamy dobową rację(dlatego najlepiej jest ważyć karmę-wiemy ile dostaje) a jak chudnie to zwiększamy. Ilość jedzenia dopasowujemy indywidualnie do wieku, aktywności itp. Przysmaki również wchodzą w dobową rację żywnościową. Najlepsze są naturalne typu suszone mięso. Uważajcie na wszelkie dentasticki które mają psom czyścić zęby-zawierają masę tłuszczu i mogą zakleić jelita. Lepiej podać np.prasowaną kość z naturalnej skóry.Pamiętajmy że otyłość to forma znęcania się nad zwierzęciem.

———————————————————————————————————

KURS: Pacjent z atopią ? „Czy na pewno, umiesz go prawidłowo przeprowadzić przez życie ?”
Wydarzenie Akademia Dermatologii Wet.
27.03.2021 o 17:00 – 20:00

Blok 1. Objawy kliniczne atopowego zapalenia skóry- kryteria rozpoznawania. Różnice w objawach atopowego zapalenia skóry u różnych ras. Fazy atopowego zapalenia skóry (marsz atopowy). W której fazie jest mój pacjent? Dobieranie terapii w zależności od fazy atopowego zapalenia skóry. (1 H)
Blok 2. Najczęstsze powikłania atopowego zapalenia skóry- metody rozpoznawania. Nauka pobierania i ocena badania cytologicznego. Identyfikacja powikłań (ropowice i drożdzyca)
Diagnostyka alergologiczna- testy alergiczne- robić czy nie robić? I które?
Alergiczne testy śródskórne- zasady wykonywania (1H)
Blok 3. Leczenie proaktywne atopowego zapalenia skóry- „szyte na miarę”. Długoterminowe prowadzenie pacjenta z AZS. Zasady leczenia proaktywnego. Omówienie poszczególnych metod leczenia: GKS, cyklosporyna, oklacitinib, lokivetmab, immunoterapia swoista.
Zasady leczenia miejscowego- odbudowa filmu skórnego. (1H)

Wykładowca:

dr n.wet. Dorota Pomorska-Handwerker
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie. Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty.
Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie. W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu.
Członkini Zarządu PSLWMZ. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach. Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- jako przewodnicząca, Sekcji. Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego Laboklin. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

Online: LINK

——————————–

Atopia jest schorzeniem wrodzonym, polegającym na dziedzicznym przekazywaniu potomstwu skłonności do chorób tła alergicznego. Jest ona następstwem genetycznej predyspozycji do powstawania przeciwciał immunoglobulin klasy E, które skierowane są przeciwko alergenom (czynnik uczulający) środowiskowym. Najczęściej nimi są pyłki roślin i roztocza kurzu domowego. Aby potwierdzić jej występowanie tzn. reakcji typu nadwrażliwości wczesnej niezbędne jest wykonanie alergicznych testów śródskórnych. To właśnie dzięki mim możliwa jest identyfikacja alergenu. Aby uniknąć fałszywych wyników testów alergicznych zwierzę przed badaniem nie powinno być leczone kortykosterydami przez miesiąc. Z tych samych względów powinno wstrzymać się leczenie hormonami progesteronowymi na co najmniej cztery miesiące przed badaniem. Pamiętać również trzeba, że młody wiek zwierząt poddanych testom alergicznym może być czynnikiem zamazującym wyniki. Z tego też powodu testów nie powinno wykonywać się u psów poniżej 6 miesiąca życia. Podobnie dzieje się w starszym wieku. Dlatego też testów nie powinno robić się u zwierząt, które ukończyły już 8 lat. Wyniki takich testów są po prostu niemiarodajne. Wykonanie testu wymaga wygolenia zwierzęcia na boku klatki piersiowej i śródskórnym podaniu badanych alergenów. Odczyt wyników następuje po 20 minutach w przypadku odczynów wczesnych, zaś w przypadku odczynów późnych po 48 godzinach. Za odczyny dodatnie przyjmuje się reakcje rumieniowe o średnicy większej niż średnia wartość średnicy dwóch kontroli dodatnich lub zgodnie z zaleceniami producenta ocena na + lub +++ zależna od średnicy powstałego bąbla
Za dodatni odczyn późny uznaje się wszystkie zgrubienia, stwardnienia, nacieki w miejscu podania alergenu.

Główne objawy kliniczne atopii u kotów:
- Prosówkowe zapalenie skóry
- Tzw. zespół eozynofilowy ( ziarniniak, tarczka, wrzód)
- Znaczny świąd części twarzowej głowy, okolicy szyi i przedpiersia
- Wzmożony łojotok
- Uogólnione wylizywanie się
- Powiększenie regionalnych węzłów chłonnych
- Sezonowość występowania

Atopie u kotów różnicować trzeba z chorobami tła autoimmunologicznego, świerzbem, wszawicą, cheyletiozą, zakażeniami bakteryjnymi i grzybiczymi skóry, zaburzeniami hormonalnymi, alergią pokarmową i polekową, zaburzeniami hormonalnymi, łysieniem psychogennym, ukłuciami komarów, procesami nowotworowymi. Dążąc do eliminacji możliwych przyczyn zaistniałej sytuacji należy wprowadzić zwierzęciu hypoalergiczną dietę i prowadzić stałą eliminację ektopasożytów skóry. Trzeba mieć na uwadze, że w przypadku kiedy podłożem schorzenia jest alergia pokarmowa na pozytywne efekty trzeba czekać przeciętnie 4 – 8 tygodni od chwili wprowadzenia diety. Jeśli jednak wynik testów alergicznych wskazuje na atopię należy wdrożyć leczenie. Pamiętać jednak trzeba, że może być ono skuteczne jedynie wtedy, kiedy w grę wchodzą najwyżej dwa alergeny. Większa ich ilość nie rokuje dobrze. Należy usunąć i ograniczyć dostęp do potencjalnych alergenów. Należy wprowadzić odczulanie swoiste. Leczenie objawowe polega na początkowym ostrożnym i umiarkowanym podawniu zwierzęciu preparatów glikokortykosteroidowych. Podawać również można octan metyloprednizolonu oraz następnym zastąpieniu ich preparatami niesterydowymi. Warto koniecznie wprowadzić wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6. Trzeba również zadbać o niezbędną suplementację mineralno-witaminową ze szczególnym uwzględnieniem biotyny, cynku, siarki, magnezu.

RELACJA:

————————————————————————————————————-
Jak ograniczyć koci stres przed, w trakcie i po wizycie u weterynarza – bezpłatny LIVE !
Wydarzenie Opowiem Ci o kotach – Kasia Ganszczyk-Rawska
Online: facebook.com

Wizyta u weterynarza to zwykle ogromny stres dla kota. Wkładanie do transporterka, podróż, obce miejsce i wreszcie samo badanie…
Na szczęście istnieją sposoby, by stres ten ograniczyć do minimum. Jeśli chcesz je poznać zapraszam Cię na mój bezpłatny LIVE na facebooku w sobotę 27.03.2021 o godzinie 20:00. Wydarzenie jest bezpłatne. Wystarczy, że wejdziesz do mnie na profil “Opowiem Ci o kotach” i dołączysz do oglądania transmisji.
LIVE potrwa około 1,5 h. Oczywiście zapraszam Cię do zadawania pytań – przed i w trakcie spotkania.

W czasie naszego sobotniego spotkania, o kocie u weterynarza opowiem Wam nie tylko ja, ale też mój znakomity GOŚĆ – kocia behawiorystka i lekarz weterynarii Magdalena Chmielarz, prowadząca na codzień Przychodnia weterynaryjna Z Pazurem w Krakowie – LINK
Magda jest skarbnicą wiedzy o kotach, a przy tym wspaniałą osobą, która posiada dar opowiadania o nich bardzo ciekawie, a jednocześnie przystępnie i prosto
Miałam przyjemność prowadzić z Magdą cykl szkoleń “Kot dla zaawansowanych” i wiem, że jej udział w tym spotkaniu wniesie bardzo wiele ❤ Bądźcie więc z nami koniecznie !
Widzimy się w sobotę o 20:00 – na profilu - LINK

Tematy poruszane jeszcze w spotkaniu:
Jak wybrać odpowiedni transporterek do wizyt w lecznicy weterynaryjnej i jak przekonać kota, żeby chciał tam wejść ?

Kolejnym zagadnieniem, które omówimy na spotkaniu będzie tak zwany TRENING MEDYCZNY, czyli przyzwyczajanie kota to takich działań jak:
- Zaglądanie do uszu
- Obcinanie pazurków
- Oglądanie jamy ustnej
- Dotykanie łapek, brzuszka i innych części ciała
- Przytrzymywanie przez dłuższą chwilę nieruchomo itd.
Kot nauczony za wczasu, że takie manipulacje nie są dla niego zagrażające, a wręcz wiążą się z otrzymaniem nagrody, znacznie lepiej znosi badanie i leczenie weterynaryjne.

PROWADZĄCE:

Magdalena Chmielarz
Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UP w Lublinie, studia ukończyła w 2010 roku.
Po studiach rozpoczęła pracę w specjalistycznej całodobowej klinice weterynaryjnej.
W 2013 roku ukończyła roczne studia podyplomowe „Kot: zachowania prawidłowe i zaburzenia behawioralne”. Jest to jedyny w Polsce specjalistyczny kurs poświęcony psychologii oraz modyfikacji zachowania kotów.
Stale podnosi swoje kwalifikacje zarówno w zakresie medycyny weterynaryjnej jak i problemów dotyczących zachowania i jego zaburzeń głównie u kotów uczestnicząc w seminariach i szkoleniach oraz na bieżąco przeglądając literaturę specjalistyczną. Prywatnie opiekunka Kiry- 12 letniej kotki rasy europejskiej.
W trakcie specjalizacji z chorób wewnętrznych psów i kotów. Założycielka przychodni.

—————————

Koty nie lubią być przytrzymywane, ani tym bardziej nie chcą, by ktoś obcy oglądał im łapki, uszy czy zęby. To między innymi dlatego, nawet zwykła kontrola u weterynarza wiąże się u nich z tak ogromnym stresem (jeśli oczywiście w ogóle pozwolą się dotknąć)…
I szczerze mówiąc – wcale im się nie dziwię…
Wyrwane ze swojego bezpiecznego terytorium, zamknięte w znienawidzonym transporterze, po podróży w nieznane, bez możliwości ucieczki lub obrony… Jestem przekonana, że niejeden kot odbiera taką sytuację jako zagrożenie życia
⚕️ Tymczasem wcale nie musi tak być! Wystarczy, że za wczasu oswoisz kota z ruchami, jakie wykonuje lekarz w czasie badania. Oczywiście najszybciej nową umiejętność opanuje kociak – ze względu na chłonny umysł i mniejszą ilość złych doświadczeń. Nie znaczy to jednak, że i koci senior nie może się tego nauczyć !
O tym jak prowadzić podstawowy TRENING MEDYCZNY KOTA opowiem Ci wraz z moim gościem lek. wet. i kocią behawioryską Magdą Chmielarz z Przychodnia weterynaryjna Z Pazurem

RELACJA:

Było przeciekawie jak zawsze :)
Bardzo dziękuję. Dobra robota !!

Bardzo dziękujemy Wam za świetnie spędzony czas, Wasze zaangażowanie, aktywność i humor :) Dziś już padamy, ale jutro postaramy się odnieść do pytań, na które zabrakło miejsca na LIVIE – o ile tylko będą w zakresie naszych kompetencji. Dobranoc

———————————————————————————————————-

Behawioryzm koci – Komunikacja cz.2 – Szkolenie online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Kot Warszawski
Online: LINK
28.03.2021 o 18:00 – 20:00 ⏰
Koszt: 49zł

Zapraszamy na szkolenie dla miłośników kotów z kociej behawiorystki.
Behawioryzm kotów – Komunikacja cz.2

Wykładowca:

Behawiorystka Spec. Koty Agata Bladowska
Absolwentka Uniwersytetu SWPS po Filologii Angielskiej, która przekonała się, że jej właściwą ścieżką jest nauka o zachowaniu zwierząt. Prędko nadrobiła zaległości, uczęszczając na wiele kursów, szkoleń i konferencji, by zostać Behawiorystką specjalizującą się w kotach. Uczyła się m.in. w Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii w Krakowie. Dziś konsultuje kocich pacjentów zarówno indywidualnych, jak i tych z hodowli. Jest autorką artykułów branżowych, a także bloga www.kotwarszawski.pl, na którym dzieli się swoją wiedzą.
Prywatnie opiekunka kotki rasy Ragdoll, Fryzi, która wiernie towarzyszy jej w podróżach po całej Polsce.

➡Szkolenie kierowane jest zarówno do hodowców kotów, jak i kocich opiekunów, a także wszystkich osób zainteresowanych kocim behawiorem.⬅
Zapisy: LINK

O szkoleniu:
Podczas webinaru dowiecie się między innymi:
- Postępowanie przy kociej agresji
- Zapobieganie kocim konfliktom
- Błędy popełniane przy zapoznawaniu ze sobą kotów.

RELACJA:

————————————————————————————————————

BEZPŁATNE SEMINARIUM – Sucha karma w diecie KOTA.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów i jeszcze 2 użytkowników
29.03.2021 o 20:00 – 21:30

Zapraszamy Was na kolejne bezpłatne spotkanie
Tym razem temat “gorący” czyli Sucha karma w diecie KOTA.

Program:
- krótka historia karm suchych,
- skład wybranych karm suchych,
- marketing i reklama na rynku karm dla zwierząt,
- wpływ karm suchych na zdrowie kota,
- alternatywne modele żywienia.

Zapraszamy wszystkich miłośników kotów, hodowców, opiekunów, behawiorystów.
Dowiecie się o suchych karmach wielu rzeczy, popartych badaniami naukowymi

Seminarium poprowadzi Blanka Majewska – konsultant dietetyczny kotów, koci behawiorysta i profesjonalny opiekun, współtwórczyni konta edukacyjnego na Instagramie “Karma wraca podwójnie”.
Dyplomowany koci behawiorysta, założycielka marki Catosfera Szczecin. W codziennej pracy wraz ze swoim zespołem świadczy usługę catsittingu – dochodzącej opieki nad kotem na czas wyjazdu klientów. Oprócz konsultacji behawioralnych zajmuje się edukacją opiekunów. W myśl przystającej do kociej natury maksymy „lepiej zapobiegać niż leczyć” prowadzi konsultacje aklimatyzacyjne, podczas których wspiera opiekunów w prawidłowym wprowadzeniu kota do nowego środowiska i przygotowania go na zmiany (np. pojawienie się drugiego kota, przeprowadzka, powiększenie rodziny). Prywatnie opiekunka dwóch adoptowanych kotek: Krówki i Burki.

Spotkanie odbędzie się jako LIVE na FB, nie musisz nigdzie się rejestrować, logować ani zapisywać, LIVE pojawi się jako nowy post 29.03 o godzinie 20.00
Obserwuj i polub profil Centrum Szkoleń Animalia – LINK

——————————

Czy kot może jeść tylko suchą karmę ?
Pełnoporcjowa sucha karma stanowi dla kota kompletny i zbilansowany pokarm.
Zatem odpowiedź na pytanie, czy kot może jeść tylko suchą karmę, jest twierdząca. Suchy pokarm może stanowić dla kota jedyne źródło substancji odżywczych pod warunkiem, że zapewnimy zwierzęciu dostęp do świeżej wody i dopilnujemy, żeby pił wystarczające ilości. Z drugiej strony koty lubią posiłki o urozmaiconych smakach i teksturach, dlatego eksperci do spraw żywienia zwierząt rekomendują stosowanie diety mieszanej. Przeczytaj, jakie są korzyści żywienia kota suchą karmą i według modelu mieszanego. Wybierz najlepszy sposób odżywiania dla swojego ulubieńca !

Korzyści z karmienia kota suchą karmą
Pełnoporcjowa sucha karma ma wiele zalet:
- stanowi kompletny i zbilansowany pokarm dla zwierzęcia – dostarcza wszelkich niezbędnych substancji odżywczych, w tym składników mineralnych i witamin dla kota,
- pomaga w utrzymaniu prawidłowej higieny jamy ustnej – rozgryzanie twardych granulek oczyszcza powierzchnię zębów z płytki bakteryjnej i zmniejsza ryzyko powstawania kamienia nazębnego oraz poprawia ukrwienie dziąseł,
- ze względu na konsystencję nie dostarcza tak dużo pożywki dla bakterii w jamie ustnej, jak karma mokra,
- jest wygodnym rozwiązaniem dla opiekuna – jest tańsza niż mokra karma, po otwarciu dłużej zachowuje świeżość, można przechowywać ją poza lodówką, a w kociej miseczce może leżeć przez cały dzień, nie tracąc przy tym swoich walorów smakowych i odżywczych.

Czy kot może jeść tylko suchą karmę ?
Na początku warto zastanowić się, czy mały kot może jeść tylko suchą karmę? Otóż sucha karma pełnoporcjowa może być jedynym źródłem substancji odżywczych dla kota na każdym etapie jego życia – od momentu odsadzenia do późnej starości. Należy jednak pamiętać o tym, żeby wybierać karmę dostosowaną do wieku kota. Kocięta powinny otrzymywać suchą karmę typu junior, która zawiera wszystkie składniki odżywcze potrzebne do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Jeśli bardzo małe kocięta mają problem z pogryzieniem granulek, można namoczyć suchą karmę w wodzie lub preparacie mlekozastępczym. Dorosłe koty – po ukończeniu 1. roku życia – powinny otrzymywać suchą karmę typu adult. Jest ona mniej kaloryczna niż karma dla kociąt, więc jej podawanie pomaga w kontrolowaniu masy ciała. Dorosłe koty są bardziej narażone na występowanie nadwagi i otyłości ze względu na malejącą aktywność fizyczną, a także z powodu zabiegu kastracji czy sterylizacji. Po zabiegu w organizmie kota tworzy się nowa równowaga hormonalna, co przyczynia się m.in. do wzrostu apetytu. Dlatego tak ważne jest zadbanie o odpowiednią dietę. Odpowiedź na pytanie, czy kot może jeść tylko suchą karmę, brzmi – tak, ale pod warunkiem, że dostosujemy ją do aktualnych potrzeb naszego zwierzęcia. Oprócz wyboru produktu przeznaczonego dla konkretnego etapu życia, w jakim znajduje się nasz kot, powinniśmy również zwrócić uwagę na prawidłowe dawkowanie suchej karmy. Zamiast zapewniać kotu stały dostęp do pożywienia, powinniśmy odmierzać taką ilość suchego pokarmu, która odpowiada jego zapotrzebowaniu na kalorie. Ile powinien jeść kot? Wskazówki dotyczące dawkowania karmy znajdziesz na etykiecie produktu. Warto też poradzić się w tej kwestii lekarza weterynarii lub zoodietetyka.

O czym pamiętać, karmiąc kota wyłącznie suchą karmą ?
Sucha karma ma bardzo niską wilgotność (8-10%), więc nie zaspokaja kociego zapotrzebowania na wodę. Kot powinien pić dużo wody, będąc na suchej diecie. Dlatego bardzo ważne jest, aby mruczek spożywający wyłącznie suchą karmę miał stały dostęp do czystej i świeżej wody. Jednocześnie trzeba pilnować, żeby zwierzę rzeczywiście piło, a jeśli tego nie robi lub pije bardzo mało, musimy je do tego zachęcać. Niechęć kotów do picia wody wynika z ich naturalnych predyspozycji. Przodek kota domowego żył na pustyni, gdzie jedynym źródłem wody był dla niego pokarm. Jego ofiary zawierały około 80% wody, co było w stanie pokryć jego dzienne zapotrzebowanie na ten składnik. Przeciętny kot niewychodzący, ważący około 4 kg i karmiony wyłącznie suchą karmą, powinien wypijać około szklankę wody dziennie (200-250 ml). W tę ilość wlicza się także woda zawarta w jedzeniu. W jaki sposób nakłonić kota do picia? Po pierwsze, zadbaj o to, żeby miseczki z wodą znajdowały się z dala od jedzenia i od kuwety. Po drugie, wymieniaj wodę codziennie. Jeśli Twój kot nadal niechętnie pije, zastanów się nad zakupem specjalnej fontanny na wodę – dla wielu kotów to ogromna atrakcja, która dostarcza im zabawy i zachęca do picia większej ilości wody. Mała podaż wody w diecie kota przyczynia się do rozwoju chorób nerek i dróg moczowych. Gdy mruczek wypija za mało płynów w ciągu doby, dochodzi do zagęszczenia moczu, co może być czynnikiem sprzyjającym powstawaniu kamicy moczowej.

Złoty środek, czyli dieta mieszana
Z troski o zdrowie dróg moczowych kota, warto stosować dietę mieszaną, czyli podawanie zarówno suchej, jak i mokrej karmy. Jednocześnie musimy zadbać o to, by zwierzę miało dostęp do świeżej wody, ale nie musi jej już wypijać tyle, ile na suchej diecie. Koty wykazują instynktowną potrzebę zmiany smaku i konsystencji pokarmu, również z tego względu mieszany model żywienia jest dla nich optymalny. Wymienne serwowanie pupilowi posiłków o różnej konsystencji zwalcza monotonię i rutynę w jego jadłospisie. Mokra karma zawiera około 80% wody i prawie 4 razy mniej kalorii w 100 g niż sucha. Dzięki niskiej wartości kalorycznej wilgotny pokarm pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy ciała. Zawartość wody w karmie mokrej dla kota oraz jej konsystencja przypominają to, czym nasz mruczek żywiłby się w warunkach naturalnych. Mokre jedzenie jest dla niego bardzo atrakcyjne – aromatyczne i smakowite. Jak powinna wyglądać prawidłowo skomponowana dieta mieszana? Suchą i mokrą karmę należy podawać w proporcjach 1:9 pod względem masy, z przewagą mokrej karmy. Taka metoda żywienia zapewnia kotu maksymalne wykorzystanie zalet obu rodzajów karm i pozwala utrzymać zwierzę w dobrej formie. W praktyce zalecane kocie menu wygląda następująco: na śniadanie i kolację podaj mruczkowi mokrą karmę, natomiast wychodząc rano do pracy i przed położeniem się spać, nasyp do kociej miseczki odpowiednią porcję suchego jedzenia, tak aby dzienne ilości pokarmu odpowiadały zapotrzebowaniu kalorycznemu Twojego ulubieńca.

——————————–

Dlaczego nie warto karmić kota suchą karmą ?
Historia suchej karmy sięga około roku 1860 i początkowo stanowiła pokarm dla psów. W czasach, gdy suche żywienia stawało się popularne wiedza o dietetyce zwierzęcej była na bardzo małym poziomie. Aktualnie wiemy jak zły wpływ na zdrowie kotów ma żywienie w niezgodzie z ich naturą. Nie da się ukryć, że sucha karma może przysporzyć sporo problemów.

Mięsożerca – zapomniane określenie kota domowego
O kompletnej historii suchej karmy przeczytasz tu: Jak zmieniała sie dieta psów i jak powstała sucha karma?
Na wstępie pragniemy objaśnić osobliwość kociego organizmu. Nam, wszystkożercom trudno jest wyobrazić sobie jedzenie wyłącznie mięsa – dodatkowo jesteśmy przystosowani, aby trawić różnorodny pokarm. Człowiek, żywiący się wyłącznie mięsem szybko odczuje to na swoim zdrowiu. Jednak sytuacja wygląda odwrotnie jeśli chodzi o koty. Cały układ pokarmowy tych zwierząt dostosowany jest do pobierania i trawienia wyłącznie mięsa. Produkty roślinne (które są z pasją dodawane do karm suchych) trawione są w znikomym stopniu – kot karmiony samymi warzywami umrze z niedożywienia. Mięso musi być podstawą diety mięsożernego zwierzęcia. Tymczasem większość suchych karm nie posiada mięsa. Zamiast tego w składach znajdziemy hydrolizowane białka, znikomy procent produktów pochodzenia zwierzęcego i duży procent produktów pochodzenia zwierzęcego (które wcale nie są podrobami, a odpadami z produkcji mięsnej). Bardzo często skład suchej karmy zawiera w sobie sporą ilość białka roślinnego, a w przypadkach niektórych karm nawet lignocelulozę – która jest dla odmiany odpadem z produkcji drewna.

Dlaczego producenci suchych karm produkują paradoks ?
Sucha karma powstała w czasach bardzo niekorzystnych dla dietetyki zwierzęcej. Wtedy wykreowała się również większość marek suchych karm jakie teraz uznawane są za największe. Biznes karmowy, który przynosi korzyści od tak długiego czasu nie mógł zastopować wtedy, gdy weterynarz i hodowca Dr. Ian Billinghurst swoimi badaniami dowiódł, że psy i koty na diecie BARF są zdrowsze i żyją dłużej. Również następne badania i fakty nad kocią dietą nie były w stanie zatrzymać prężnie działających firm. Producenci oferują wygodę w nasypywaniu karmy do miski i przechowywaniu jej. Konsumenci korzystają z dobrej dla nich oferty i wierzą w swój dobry wybór. Jednak w tym wszystkim zdecydowanie zabrakło miejsca na kota, który jako drapieżnik, surojad, mięsożerca traktowany jest suchymi chrupkami.

Powód 1: Niezgodność z naturalnymi potrzebami żywieniowymi kota.

A co z suchymi karmami bezzbożowymi? Przecież zawierają mięso !
Składy suchych karm również ulegają zmianie. Wraz z poszerzoną świadomością konsumenta powstały karmy suche, które nie mają w sobie zbóż, a ich skład stara się odwzorować prawidłową dietę. Czy tym karmom możemy zaufać ? Z pewnością karma sucha z mięsem jest lepsza niż karma zbożowa. Jednak suchy pokarm nadal pozostaje bardzo przetworzony. W tym momencie, karma sucha swoim stopniem przetworzenia może równać się z zupkami chińskimi. Jest tak, ponieważ pokarm ten podczas produkcji podlega wielokrotnemu gotowaniu i pieczeniu, przez co traci większość składników odżywczych. Aby je uzupełnić producent musi zaaplikować je po procesie obróbki termicznej. Na przetworzenie produktu wpływa obróbka cieplna, jej czas czy czas przechowywania. Gotowanie i zawekowanie karmy mokrej jest czymś innym niż wielokrotnie gotowanie i piecznie karmy suchej. Z tego powodu ta druga cechuje się nie tylko wysokim przetworzeniem, ale i zmniejszoną ilością składników odżywczych, jak i mniejszą ich przyswajalnością.
Warto wspomnieć, że kot jest zwierzęciem półpustynnym. Wodę pobiera w dużej części z jedzenia i stanowi to najlepsze źródło nawodnienia. Kocie chrupki zawierają niską wilgotność średnio na poziomie 10 – 11%. Tak niska zawartość wody w karmie mocno obciąża nerki i układ moczowy zwierzęcia. Stąd na starość lub nieco wcześniej problemy z narządami – jednak lekiem według weterynarzy nieobeznanych w dietetyce są kolejne suche chrupki z dodatkiem substancji maskującej objawy dysfunkcji organizmu. Brak odpowiedniego nawodnienia kota wywołuje stres wewnętrzny – wyobraź sobie, że Twój organizm przez lata funkcjonuje bez odpowiedniej zawartości wody w organizmie, która odgrywa kluczową rolę.

Powód 2: Wysokie przetworzenie, mała ilość wody.

Chemia, czyli jak sprawić by mięsożerca zjadł suchy chrupek
Drugą sprawą, dlaczego nie warto podawać suchej karmy są jej dodatki. Koci chrupek musi być pachnący i zachęcający do zjedzenia. Pieczona mąka (skład karmy) nie będzie kusiła do zjedzenia żadnego mięsożercę.
Aby zachęcić kota do przetworzonego produktu (często bez mięsa) konieczne jest użycie podbijaczy zapachu. Dodatkowo, zboża nie posiadają wielu składników odżywczych jakie są konieczne w karmie. Z tego względu szereg nienaturalnych, chemicznych dodatków uzupełnia odżywcze braki karmy. Nasi podopieczni, karmieni granulatem od młodości uzależniają się od cukrów i innych substancji zawartych w karmie. Z tego względu często nie chcą patrzeć na karmę mokrą, a co zwykle i na surowe mięso. To tak, jakby Twoje dziecko odmawiało obiadu, jedząc jedynie smakowe kapsułki z substancjami odżywczymi. Brzmi nienaturalnie ?

Powód 3: Wzmacniacze smaku, sztuczne suplementy.

„Dlaczego mój kot żył na suchej karmie X lat ?”
Koty jako zwierzęta drapieżne starą się ukrywać swój ból, a z czasem uczą się z nim żyć, aż w końcu organizm padnie. To, że kot „jakoś” funkcjonuje nie musi być żadnym wyznacznikiem jego zdrowia. Jeśli badania kontrolne przeprowadzane co pół roku polegały na wizytach u weterynarza i kompletnych badaniach kota, a nie na „naocznej ocenie” wiejskich profesjonalistów od „kociego zdrowia” to możesz nazywać się szczęściarzem.
Tak jak i w przypadku ludzi – istnieją osoby palące papierosy i żywiące się zupkami z proszku. Taki tryb życia nie przeszkadza niektórym z nich w dożyciu osiemdziesięciu lat. Są to zatwardziałe wyjątki, które oczywiście się zdarzają. W przypadku kotów również są tacy twardziele, jednak nie warto sprawdzać, czy nasz kot należy do tej wąskiej grupy. Tym bardziej, że kota można karmić tanio, a dobrze, np. żywiąc go dietą BARF.

Powód 4: To że inny kot żył nie znaczy, że nasz będzie miał się dobrze.

Inne fakty na temat suchej karmy:
Suche karmy są objęte dużym ryzykiem zanieczyszczenia mikotoksynami, pleśniami i innymi grzybami. Są one toksyczne nie tylko dla organizmu kota, który je nieświadomie spożywa, ale także nie są one zdrowe dla nas i naszego otoczenia. W związku z tym, ze suche karmy to najbardziej przetworzony rodzaj karm częściej wywołują alergie, a ich sztuczne składniki odżywcze są najgorzej przyswajalnym źródłem niezbędnych składników odżywczych. Konsekwencją powyższego są duże i śmierdzące odchody wydalane częściej. Generalnie, im lepsza karma tym kot załatwia się rzadziej i wydala mniej nieprzyjemne w zapachu odchody. Większość składników jest trawiona i przyswajana do organizmu, stąd mniej „odpadów”. Według badań koty żywione karmą suchą mają większe tendencje zachorowalności na FIC czyli idiopatyczne zapalenie pęcherza – problem bardzo wymagający i ciężki zarówno dla właściciela jak i kota, który zmaga się nie tylko z bólem, ale także z problemami behawioralnymi. Ostatnim faktem przeciw podawaniu suchej karmy jest to, że z reguły jest dość trwałym produktem, gdyż zawiera w sobie wiele syntetycznych konserwantów, takie jak np. BHA i BHT.

Powód 5: Ryzyko chorób.

RELACJA:

———————————————————————————————————-

Daj kotu wędkę. O zabawie całkiem poważnie.
Wydarzenie Fabryka Mruczenia
01.04.2021 o 20:00 – 21:30
Gdzie: platforma Google Meet
Za ile: 20 zł.

Zapraszamy na charytatywny webinar „Daj kotu wędkę. O zabawie całkiem poważnie”
Spotkanie poprowadzi dla Was profesjonalna catsitterka, Katarzyna Ebbig Omruczane Petsitter.
Program webinaru:
• Rola zabawy w życiu kota
• Czym jest łańcuch łowiecki
• Czym i jak się bawić
• Jak zorganizować zabawę dla więcej, niż jednego kota
• Zabawy węchowe

Jak otrzymać dostęp do webinaru ?
Wpłać 20 zł. na konto:
Fundacja Prawnej Ochrony Zwierząt LEX NOVA,
03 1440 1228 0000 0000 1742 1255
z dopiskiem Fabryka Mruczenia Omruczane
Prześlij potwierdzenie przelewu w wiadomości prywatnej do Fabryki Mruczenia.
Gotowe ! Najpóźniej 7 dni przed webinarem otrzymasz od nas link do spotkania.

Z radością informujemy, że będą ! Otrzymacie je w ciągu 14 dni od daty webinaru tą samą drogą, którą otrzymaliście link do spotkania.

Kilka słów o naszej prowadzącej:

Katarzyna Ebbig
Zawodowo zajmuje się opieką nad kotami i psami podczas nieobecności ich właścicieli. Zabawa jest jednym z najważniejszych punktów każdej jej wizyty. Nie spotkała jeszcze na swojej drodze kota, który stawiłby opór wędce
Prywatnie opiekunka 3 mruczków: wyważonego Grutosława, delikatnej Milvuni i szalonego Szarlejka. Prowadzi także dom tymczasowy. Więcej o jej pracy dowiecie się tutaj: Omruczane Petsitter
A o tym, jak bawić się z kotem – na naszym webinarze. Serdecznie zapraszamy !

—————————–

Jaka jest rola zabawy w życiu kota ? Jak wpływa ona na jego sprawność fizyczną w dorosłym życiu i jak za jej pomocą kształtują się funkcje poznawcze ? Jak prawidłowo bawić się z kotem, żeby zabawa nie przyniosła niepożądanych skutków ?

Niedawno zmarły słynny neurobiolog Jaak Panksepp był jednym z pierwszych naukowców, który zauważył ogromną rolę zabawy w życiu nie tylko ludzi, lecz także zwierząt. W swoim fundamentalnym dziele Affective Neuroscience: The Foundations of Human and Animal Emotions (Oxford University Press, 1998) opisał siedem podstawowych systemów emocjonalnych, charakterystycznych dla ludzi i zwierząt. Są to systemy:
- poszukiwania,
- wściekłości,
- strachu,
- paniki,
- pożądania,
- opieki
- zabawy.
Zdaniem autora poszczególne systemy odnoszą się do specyficznych układów neuronalnych, które nie są do końca poznane, co oznacza, że potrafimy wyodrębnić poszczególne komponenty, lecz zagadką wciąż pozostaje, jak są one koordynowane w zintegrowaną reakcję (Lewis, Jones, 2000). Zabawa jest nieodłącznie związana z radością i dzisiaj wiadomo, że najważniejsze obszary mózgu zaangażowane w ten system to grzbietowo-przyśrodkowa część mózgowia, okolica przywiązkowa i część brzuszna PAG, natomiast substancje chemiczne aktywujące system zabawy to opioidy, acetylocholina i kwas glutaminowy. Spośród tych substancji to opioidy, czyli w tym przypadku produkowane przez organizm endorfiny, ogrywają zasadniczą rolę. Zabawa zwierząt oznacza wydzielanie endorfin w mózgu, co przekłada się na dobre samopoczucie. Zabawa to również relaks i brak poczucia zagrożenia, co z kolei wpływa na brak pobudzenia i ma dobroczynne działanie na układ nerwowy. Pobudzenie, w zależności od jego rodzaju, aktywuje m.in. system strachu lub system poszukiwania. Ta wiedza ma olbrzymie znaczenie np. w terapii kotów żyjących w permanentnym stresie.

ZABAWA SPOŁECZNAI ZABAWA ŁOWIECKA
Zachowania związane z zabawą pojawiają się stosunkowo wcześnie w życiu kociąt. Już w czwartym tygodniu życia zaczynają się igraszki z innymi kociętami, najczęściej z rodzeństwem z tego samego miotu.
Następnie w piątym i szóstym tygodniu życia rozwijają się takie umiejętności, jak skradanie się czy wyszukiwanie ukrytych przedmiotów. Około siódmego tygodnia zachowania zintegrowane z zabawą nadal się rozwijają, by w ósmym tygodniu przejść w udoskonaloną zabawę przedmiotami. Równocześnie, pozostając ciągle w gnieździe, kocięta doskonalą zabawę społeczną, która zaczyna zanikać około 12.–14. tygodnia życia. Inną formą zachowań angażujących system zabawy są zachowania łowieckie doskonalone na tym samym etapie rozwoju. Kiedy kocięta osiągają wiek około czterech tygodni, kotka zaczyna przynosić do gniazda upolowane, ale wciąż żyjące gryzonie i inne zwierzęta i w ten sposób zachęca młode do podjęcia aktywności, która w późniejszym życiu rozwinie się w zdolności łowieckie. W procesie ewolucji koty, w odróżnieniu od psów, zachowały pełny łańcuch łowiecki. Jest to dziedziczny i sztywny wzorzec, mocno zakodowana w mózgu drapieżnika sekwencja zachowań, wyzwalana na widok ofiary, składająca się z następujących elementów: wypatrzenie – podchodzenie – pogoń – chwycenie – zabicie – rozszarpanie – zjedzenie. Mieszkając pod jednym dachem z kotem, bez względu na to, jakiej jest rasy lub skąd pochodzi, musimy zawsze pamiętać, że mamy do czynienia z drapieżnikiem w pełnym tego słowa znaczeniu. I o ile zabawa społeczna pojawia się we wczesnym etapie rozwoju kota i odgrywa istotną rolę w kształtowaniu jego zachowań niezbędnych w życiu dorosłym, o tyle musimy pamiętać, że zanika ona krótko po osiągnięciu dojrzałości. Dorosłe koty nie baraszkują ze sobą jak psy. Bardzo często opiekunowie, nie mając tej wiedzy, interpretują pogoń, zapasy i interakcje między dorosłymi osobnikami, noszące znamiona agresji, jako kocią zabawę. Powodem jest prawdopodobnie interpretowanie zachowania kotów przez pryzmat zachowania psów.

SEKWENCJA ŁOWIECKA
Elementem, który nie wygasa i trwa przez całe życie, jest sekwencja łowiecka. Mimo że większość naszych kotów nie wychodzi na polowanie i nie musi zdobywać pożywienia, a karmę otrzymuje w miseczce, to ciągle polowanie obok terytorium jest jednym z kluczowych elementów składających się na jakość życia zwierzęcia.
Z punktu widzenia etologii, kot to samotny łowca, dla którego terytorium oznacza bezpieczeństwo, odpoczynek, możliwość prokreacji i zdobywania pożywienia. Tam też kocięta, krótko po urodzeniu, zaczynają ćwiczyć zachowania łowieckie, również przez zabawę. Przenosząc to w realia współczesnego świata, dla kota domowego to nasz dom lub nasze mieszkanie staje się jego terytorium. Mimo faktu, że w takich warunkach odpada kluczowy element życia kota, czyli polowanie na żywą zdobycz, to kot będzie dążył do jego wykonywania, przenosząc to zachowanie na poruszające się obiekty. Lepiej, jeśli nauczymy go, że powinien kierować swoje działania na zabawki; gorzej, kiedy za cel obierze sobie nasze ręce lub stopy. Opiekunowie często z zachwytem patrzą na bawiące się kocięta, co więcej – zachęcają je do zabawy i polowania na własne dłonie, jednak kiedy dorosły kot wbija nam zęby lub pazury w ciało, przyjemność z tego płynąca staje się wątpliwa. Istotne jest więc, żeby od samego początku uczyć młodego kota zabawy z przedmiotami, używając do tego celu sznureczków, wędek z niewielkimi zabawkami przymocowanymi na końcu i wycofując w ten sposób zainteresowanie naszymi dłońmi.

NEUROBIOLOGICZNE I ETOLOGICZNE ASPEKTY ZABAWY
Na rynku dostępna jest spora liczba zabawek przeznaczonych dla kotów. Nie wszystkie jednak będą cieszyły się jednakowym powodzeniem. Wiele zależy tutaj od indywidualnych upodobań. Najczęściej spotykane są różnorakie wędki z przymocowanymi do nich wstążkami, piórkami i maskotkami. Właśnie ta część zabawki jest kluczowa dla satysfakcji i zadowolenia pojawiających się po udanym „polowaniu”.

CZY WIESZ, ŻE…
Zabawa zwierząt oznacza wydzielanie endorfin w mózgu, co przekłada się na dobre samopoczucie. Zabawa to również relaks i brak poczucia zagrożenia, co z kolei wpływa na brak pobudzenia i ma dobroczynne działanie na układ nerwowy.

W łańcuchu łowieckim chodzi m.in. o to, by zdobyty łup rozerwać, pogryźć. Nie wszystkie „zdobycze” dają taką możliwość. Dlatego zachęcam do tworzenia indywidualnych zabawek odpowiadających potrzebom konkretnego kota. W tym celu wystarczy niewielka ilość sznurka i odrobina papieru (np. kawałek papierowego ręcznika bądź gazety) uformowana w większe lub mniejsze kuleczki, które mocujemy na końcu sznurka. Niektóre koty będą wybierać duże kule szeleszczącego papieru, dla innych mały element przymocowany na końcu wędki będzie stymulatorem do uruchomienia…

RELACJA:

Miałam okazję uczestniczyć w webinarze p. Kasi na temat zabawy u kotów . Bardzo przyjemnie słuchało się i treści i sposobu prezentacji. Prezentacja była okraszona własnymi przykładami i zdjęciami. No i duży plus za wspieranie zwierzaków ! pozdrawiam

——————————————————————————————————-

Cukrzyca u kotów
Cukrzyca u kotów charakteryzuje się insulinoopornością i zaburzeniami wydzielania insuliny; jej częstość wzrasta po części ze względu na czynniki związane ze stylem życia, w tym przebywanie w czterech ścianach domu i brak aktywności fizycznej. Szczupłe koty o niskiej wrażliwości na insulinę wykazują predyspozycję do upośledzenia tolerancji glukozy z następowym przyrostem masy ciała. Czynnikiem ryzyka cukrzycy jest zwiększenie masy ciała, podobnie jak starszy wiek oraz płeć: cukrzyca występuje częściej u kastrowanych samców. W Wielkiej Brytanii koty birmańskie wykazują 3,7 razy częstsze ryzyko cukrzycy niż koty nierasowe. Podobne obserwacje poczyniono odnośnie do kotów birmańskich w Australii i Szwecji; ostatnie badania wskazują, że spowodowane jest to typowymi dla tej rasy zaburzeniami metabolizmu lipidów. Ostatnie badanie pilotażowe sugeruje udział dużego locus genowego w cukrzycy u kotów birmańskich. U kotów leczonych farmakologicznie i dietetycznie odnotowano odsetek remisji cukrzycy przekraczający 60%. Remisję można uzyskać nawet u kotów, które w chwili rozpoznania wykazywały kwasicę ketonową. Podstawą leczenia są insulina i dieta. W piśmiennictwie podano, że odsetek remisji jest wyższy przy stosowaniu insuliny glargine niż insuliny wieprzowej lente. Opublikowany niedawno przegląd systematyczny donosi, że odsetki remisji znacznie się różnią i że jej uzyskanie wiąże się z różnymi rodzajami insuliny i różnymi schematami leczenia. Czas działania insuliny glargine, choć generalnie uważa się, że jest dłuższy niż insuliny lente, może wykazywać indywidualne różnice pomiędzy poszczególnymi zwierzętami. Opublikowano pojedyncze doniesienie o skutecznym leczeniu dwóch kotów z cukrzycą przy zastosowaniu systemu wielu wstrzyknięć mieszanki insuliny krótko i długo działającej. Choć brak konieczności podawania insuliny jest realistycznym celem terapeutycznym w cukrzycy u kotów, uzyskanie remisji zależne jest od szybkiego osiągnięcia kontroli glikemii, a bez intensywnego monitorowania duże dawki insuliny stwarzają zwiększone ryzyko hipoglikemii. Przedstawiamy przypadek 11-letniej wysterylizowanej kotki birmańskiej, u której cukrzyca rozwinęła się po leczeniu alergii skórnej steroidami. Nie udało się uzyskać kontroli glikemii za pomocą diety niskowęglowodanowej i zalecanego schematu wstrzykiwania dwa razy dziennie insuliny lente lub glargine, a możliwość zwiększenia dawki była ograniczona przez ryzyko hipoglikemii. Zastosowano z powodzeniem schemat częstszych wstrzyknięć insuliny glargine.

Cukrzyca u kota – Opis przypadku
Wykastrowana samica kota birmańskiego (o rodowodzie szwedzkim i brytyjskim) w wieku 5 lat otrzymała z powodu alergicznego zapalenia skóry krótkotrwałą steroidoterapię systemową: 5 mg prednizolonu 2 razy dziennie, z szybkim zmniejszeniem dawki i odstawieniem po 3 tygodniach. Taką kurację powtórzono pięciokrotnie w ciągu kolejnych 6 lat, a w wieku 11 lat kotce podano jednorazowo wstrzyknięcie metyloprednizolonu (Depo-Medrol, 20 mg domięśniowo). W ciągu 5 dni od iniekcji zaobserwowano u niej polidypsję i wielomocz. Wykonany w domu test paskowy (Keto-Diastix, Bayer) ujawnił glikozurię (2+) bez ketonurii; przy badaniu weterynaryjnym 2 dni później kotka ważyła 3,2 kg (ostatnia odnotowana waga sprzed 18 miesięcy 3,5 kg), a jej wskaźnik kondycji oceniono na 4 (w skali 9- punktowej, bez innych istotnych nieprawidłowości w badaniu fizykalnym. Rutynowe badania biochemiczne surowicy wykazały znaczną hiperglikemię (stężenie glukozy we krwi 29,8 mmol/l, zakres wartości prawidłowych 3,9-8,8) i zwiększone stężenie fruktozaminy (481 µmol/l, norma 190-340). Wszystkie inne parametry mieściły się w zakresie wartości prawidłowych. Wstępne postępowanie obejmowało zmianę diety na wysokobiałkową, niskowęglowodanową (karma mokra i sucha Purina DM, podawana ad libitum w stosunku co najmniej 3: 1) i dwa razy dziennie podawanie insuliny wieprzowej lente (Caninsulin, MSD Animal Health),włączonej już 7. dnia po wstrzyknięciu metyloprednizolonu, w początkowej dawce 1 j. co 12 h. Rozpoczęto monitorowanie glikemii we krwi włośniczkowej z małżowiny usznej, stosując glukometr skalibrowany do krwi ludzkiej, nadający się do wykorzystania u kotów (Accu-Check Aviva, Roche UK; zakres referencyjny glikemii u kotów 2,8- 5,5 mmol/l . Glikemię mierzono przed wstrzyknięciami insuliny, a w niektóre dni również częściej, np. co 3 godziny lub gdy podejrzewano hipoglikemię. W ciągu pierwszych 7 dni średnia wartość glikemii wynosiła 21 mmol/l. Właścicielka pobrała próbkę moczu i dostarczyła do lokalnej praktyki weterynaryjnej, gdzie wykazano wzrost czystej kultury Enterococcus. Biorąc pod uwagę okoliczności kliniczne, lekarz weterynarii postawił podejrzenie zakażenia dróg moczowych i zastosował antybiotyki. W 27. dniu leczenia kotka otrzymywała wieprzową insulinę lente 2,5 j. co 12 h, a wykres glikemii wykazywał wyraźne spadki poziomu glukozy w odpowiedzi na iniekcje, z osiągnięciem minimum w około 4 godz. po wstrzyknięciu. Uznano, że krótki czas działania insuliny może być czynnikiem ograniczającym możliwość osiągnięcia wyrównania glikemii i rozpoczęto stosowanie insuliny glargine, analogu insuliny zarejestrowanego do użytku u ludzi (Lantus, Sanofi-Aventis). Gdy podawano ją co 12 h (4,5-6,5 j. na dobę; 2-3,5 j. na dawkę), wydawało się, że nie ma różnicy w strukturze zmian glikemii, co znowu ograniczało wielkość całkowitej dawki dobowej insuliny, jaką można było podać bez wzrostu ryzyka hipoglikemii do nieakceptowalnego poziomu. Z tego powodu, obawiając się, że szansa na przywrócenie czynności komórek β będzie malała wraz z przedłużaniem się czasu trwania hiperglikemii, w 47. dniu podjęto decyzję, aby zwiększyć częstotliwość wstrzyknięć insuliny do 3x dziennie (co 8 godzin), z nieznacznym zwiększeniem całkowitej dziennej dawki insuliny ( do 5,5-7 j. na dobę; 1,5-2,5 j. na dawkę). Właścicielka wykonywała w domu częste pomiary stężenia glukozy we krwi. W 53. dniu częstotliwość iniekcji została zwiększona do 4x dziennie (co 6 godzin), ze wzrostem całkowitej dawki do 7-9 j. na dobę (1,5-3 j. na dawkę), którą następnie stopniowo redukowano, od 2 j. co 6 h w 64. dniu do 0,25 j. co 6 h w 77. dniu. Intensywne monitorowanie glikemii w dniach 67-70, przeważnie co 3 godziny, wykazało, że w dniach 64. i 67. najniższa glikemia wynosiła 2,7 mmol/l. Choć tylko raz odnotowano wartość < 2,8 mmol/l, właścicielka (lekarka) zinterpretowała względną hiperglikemię w tym okresie jako hiperglikemię z odbicia i nadal zmniejszała dawkę insuliny. W dniach 62. i 65. dawka insuliny została zmniejszona odpowiednio o 21 i 37%, następnie nie więcej niż 20%. W dniach 77. i 102. odnotowano wartości glikemii odpowiednio 2,7 i 2,1 mmol/l, bez następowej hiperglikemii. Od 77. dnia, gdy kotka otrzymywała insulinę glargine w całkowitej dawce dobowej 1 j., wartości glikemii pozostawały przeważnie w zakresie normy. Wydawało się jednak, że insulina nadal jest potrzebna dla utrzymania euglikemii i że zapotrzebowanie na nią znów rośnie. W 95. dniu przy dawce insuliny glargine 0,5 j. co 6 h glikemia wahała się w granicach 6-8 mmol/l, a stężenie fruktozaminy wynosiło 280 µmol/l, co mieści się pośrodku zakresu normy. W 98. dniu odnotowano, że masa ciała kotki wzrosła do 3,9 kg, a punktowy wskaźnik kondycji oceniono na 6. Ograniczono dobową podaż kalorii do maksymalnie 75 g mokrej i 25 g suchej karmy (Purina DM) i zwiększono aktywność fizyczną, bawiąc się z kotką kilka razy dziennie. W ciągu 5 dni insulina została odstawiona. Po miesiącu podczas wizyty u weterynarza poziom fruktozaminy wynosił 271 µmol/l. Od 4 lat kotka nie wymaga stosowania insuliny, a oznaczana od czasu do czasu glikemia mieści się w zakresie od 4,6 do 5,1 mmol/l.

Wnioski
Opisywany przypadek pokazuje, że zmianę częstości wstrzyknięć insuliny można zaproponować właścicielom kotów, u których nie udaje się uzyskać kontroli glikemii przy wstrzykiwaniu 2 razy dziennie, jako alternatywę dla zmiany preparatu insuliny na dłużej działający. Hipoglikemia jest jednym z największych problemów właścicieli kotów z cukrzycą [24] i jest związana z dużymi dawkami insuliny [25]. Możliwe, że ryzyka hipoglikemii da się uniknąć, dzieląc dzienną dawkę insuliny na kilka mniejszych, podawanych w krótszych odstępach czasu. Alternatywnie, niektóre koty mogą zareagować na zmianę preparatu na insulinę o dłuższym czasie działania, na przykład z lente na glargine lub z glargine na detemir. Te insuliny mogą jednak wykazywać u kotów krótszy czas działania niż u ludzi [20]. Detemir wykazuje mniejszą zmienność osobniczą czasu działania, a u niektórych kotów czas działania może być dłuższy niż w przypadku glargine. Obserwowana w opisanym przypadku faza względnej hiperglikemii została zinterpretowana przez właścicielkę jako reakcja wyrównawcza, nawet w przypadku braku udokumentowanej hipoglikemii, i doprowadziła do zmniejszenia dawki insuliny. Z perspektywy czasu, patrząc na profile glikemii i biorąc pod uwagę intensywne monitorowanie, jest mało prawdopodobne, że za paradoksalny wzrost stężenia glukozy we krwi była odpowiedzialna poważna hipoglikemia. Alternatywne wyjaśnienie brzmi, że do tego zjawiska mogło się przyczynić zmniejszenie dawki insuliny. Uważa się, że pogorszenie funkcji komórek beta u kotów z cukrzycą to skutek glukotoksyczności, początkowo odwracalny, lecz z biegiem czasu przechodzący w fazę nieodwracalną. Stosowanie glikokortykosteroidów jest dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka cukrzycy u kotów i w tym przypadku mogło się przyczynić do wystąpienia hiperglikemii poprzez zmniejszenie wrażliwości na insulinę. Bardziej prawdopodobne jest uzyskanie remisji u kotów, które były leczone kortykosteroidami w ciągu 6 miesięcy przed rozpoznaniem cukrzycy niż u tych, które nie otrzymywały tych leków. W opisanym przypadku podano nierozpuszczalny ester steroidowy, którego działanie może trwać do 6 tygodni. Jednak gdy insulinooporność uległa zmniejszeniu, istotne było odpowiednie dawkowanie insuliny, by zapobiec glukotoksyczności i przywrócić funkcję komórek beta. U kotki były również obecne inne czynniki ryzyka, jak wiek, stałe przebywanie w domu i brak aktywności fizycznej oraz rasa birmańska. Choć dieta niskowęglowodanowa odgrywa istotną rolę w leczeniu tej choroby, wykazuje ona też dużą zawartość tłuszczu, więc karmienie nią kota ad libitum może prowadzić do większego przyrostu masy ciała niż przy diecie stosunkowo bogatej w węglowodany, a ubogiej w tłuszcze.

Zaleca się informować właścicieli kotów chorych na cukrzycę o dostępnych dla nich opcjach postępowania, w tym o korzyściach wynikających ze ścisłej kontroli glikemii i z domowego jej monitorowania.

———————————————————————————————————

Nadczynność tarczycy to zaburzenie, które jest skutkiem nadmiernej produkcji aktywnych hormonów tarczycy przez nieprawidłowo funkcjonujący organ. Ta choroba jest diagnozowana nie tylko jako najczęściej występująca choroba endokrynologiczna kotów, ale w ogólnej statystyce stanowi również najczęściej diagnozowane zaburzenie w medycynie małych zwierząt. ☹️
Jaka jest zachorowalność u kotów na nadczynność tarczycy ?
Nadczynność tarczycy u kotów rozpoznawana jest od dość niedawna. Chorobę opisano po raz pierwszy w latach 80-tych ubiegłego wieku. Obecnie, szacuje się, że około 10 % kotów cierpi na tę chorobę, a liczba ta z roku na rok rośnie. Prawdopodobnie, jedną z przyczyn wzrostu zachorowań jest większa świadomość choroby wśród lekarzy i właścicieli kotów oraz lepszy dostęp do badań – więcej kotów jest diagnozowanych, a więc i więcej rozpoznawanych przypadków nadczynności tarczycy. Wpływ ma również starzenie się populacji kotów.
Jakie koty są najbardziej zagrożone wystąpieniem tej choroby ?
Na nadczynność tarczycy najczęściej chorują koty starsze i w średnim wieku, przy czym brak jest predyspozycji płciowych czy rasowych. Średnia wieku kota z nadczynnością tarczycy to 12-13 lat, choć należy pamiętać, że chorować mogą znacznie młodsze koty.

Nadczynność tarczycy to termin medyczny opisujący nadmiernie aktywną tarczycę.

Hormony tarczycy regulują czynności komórek, więc ich nadmiar powoduje, że zaczynają one funkcjonować za szybko. Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy są łagodne guzy tarczycy, które produkują w nadmiarze hormony tarczycy. Na szczęście nowotwory złośliwe występują bardzo rzadko (u około 2% chorych kotów). Do najczęściej występujących objawów nadczynności tarczycy zalicza się spadek masy ciała, zwiększone łaknienie, wzmożone pragnienie, częstsze oddawanie moczu i nierównomierne wypadanie sierści. Zwierzęta są nadmiernie aktywne, ciągle niespokojne, nerwowe, a często nawet drażliwe i agresywne. Jeśli nadczynność tarczycy nie będzie leczona, kondycja zwierzęcia będzie się pogarszać, pojawi się wycieńczenie, osłabienie i zagrażające życiu powikłania. W badaniu krwi można wykrywać podwyższone stężenie hormonów tarczycy. Leczenie chorych zwierząt sprawia, że wracają one do zdrowia i normalnego funkcjonowania.

Jeśli kot przejawia nietypowe objawy, lekarz weterynarii może szybko je wyjaśnić. Profilaktycznie zaleca się natomiast raz do roku wykonywać badanie krwi mierzące poziom hormonów u kotów powyżej 7. roku życia !

Hormony tarczycy mają wpływ na:
▪ metabolizm węglowodanów stymulują wychwyt glukozy, glikogenolizę, glukoneogenezę,
▪ metabolizm tłuszczów uruchomiają lipidy z tkanki tłuszczowej do produkcji energii,
▪ zwiększają podstawową przemianę materii (BMR) nasilają produkcję ciepła, zużycie tlenu, wykorzystanie rezerw energii ciała, powodując utratę masy ciała,
▪ układ krążenia zwiększają pojemność minutową serca, częstość akcji serca i jego kurczliwość,
▪ układ nerwowy wzmacniają współczulny układ nerwowy (poprzez zwiększenie liczby receptorów adrenergicznych),
▪ układ rozrodczy regulują cykl rujowy i libido,
▪ układ pokarmowy zwiększają apetyt i przyjmowanie karmy, zwiększają wydzielanie enzymów trzustkowych i perystaltykę układu pokarmowego.
Jak widzicie tarczyca odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu całego organizmu, dlatego tak ważna jest diagnostyka i jak najszybsze rozpoznanie choroby. Jeśli Wasz kot zachowuje się w sposób niepokojący, niezwłocznie udajcie się do lekarza weterynarii.

Oto najczęściej pojawiające się objawy w nadczynnosci tarczycy:
▪ utrata masy ciała – to najczęstszy objaw choroby, występuje u ponad 80% kotów i może doprowadzić do wyniszczenia. Wzrostowi tempa metabolizmu może towarzyszyć także łagodne podwyższenie temperatury ciała lub nietolerancja ciepła.
▪ zwiększone łaknienie,
▪ wzmożone pragnienie,
▪ częstsze oddawanie moczu,
▪ nierównomierne wypadanie sierści,
▪ nadmierna aktywność,
▪ niepokój,
▪ nerwowość,
▪ agresja.
Jeśli nadczynność tarczycy nie będzie leczona, kondycja zwierzęcia będzie się pogarszać, pojawi się wycieńczenie, osłabienie i zagrażające życiu powikłania. Jak leczyć nadczynność tarczycy ? O tym opowiemy w następnym, ostatnim już poście.

———————————————————————————————————–

Katar dla ludzi nie jest niczym strasznym, przechodzimy go wielokrotnie i zwykle sam mija po siedmiu dniach. Koci katar to jednak bardzo niebezpieczna choroba, która może mieć śmiertelne skutki !
Koci katar to tak naprawdę zespół objawów. Musimy pamiętać, że jest to choroba spowodowana przez wirusy i jej przebieg jest uzależniony od tego, jaki parogen zaatakował naszego pupila.
⚠ Sygnały do niepokoju:
- katar,
- kichanie,
- stany zapalne górnych dróg oddechowych,
- łzawienie oczu,
- zapalenie spojówek,
- ślinotok,
- podwyższona temperatura ciała,
- brak apetytu i związana z nim utrata wagi,
- senność,
- osowiałość.

❗ Wirusy wywołujące tę chorobę mogą być bardzo niebezpieczne! Wirus FCV-1 może powodować owrzodzenia w jamie ustnej kota, przez co pupil nie będzie chciał jeść/pić. Z tego względu kot może wymagać podawania mu płynów w postaci kroplówek.
Jeśli nie zareagujemy szybko na objawy, u zwierzęcia może się rozwinąć także kaszel, a infekcja wokół oczu potrafi doprowadzić nawet do utraty wzroku i konieczności ich usunięcia !
Nieleczony koci katar może także powracać z większą siłą: wirus, który jako pierwszy wywołał zakażenie, może połączyć się z innym wirusem bądź bakterią, przez co dojście do zdrowia będzie jeszcze trudniejsze.
Prosimy, nie lekceważcie tych objawów i jeśli tylko dostrzeżecie je u swojego pupila, zabierzcie go do lekarza weterynarii! Nieleczona choroba u kociąt może prowadzić nawet do śmierci ❗

——————————

Katar koci to bardzo popularna choroba wśród kotów. Choć nazwa wskazuje, że objawia się ona katarem, to jednak nie jest to jedyny objaw choroby, a sam jej przebieg może być bardzo zróżnicowany. Wszystko zależy bowiem od czynnika wywołującego chorobę, a w przypadku kataru kociego tych czynników jest kilka.
Katar koci to zakażenie górnych dróg oddechowych. Często choroba szybko mija, a koty szybko wracają do pełni zdrowia. Jednak katar koci może mieć ciężki przebieg, a nawet skończyć się śmiercią zwierzęcia. Szczególnie narażone na nią są kociaki, koty nieszczepione i koty z obniżoną odpornością, np. po operacjach, z nowotworami czy zakażone wirusem białaczki kotów (FeLV). Szczególnie dużo przypadków choroby spotykamy w skupiskach zwierząt, np. w hodowlach i schroniskach.

Przyczyny choroby
Za koci katar odpowiadają przede wszystkim dwa wirusy: herpeswirus i kaliciwirus. Jednak choroba ta bardzo często jest wikłana przez chlamydie, mykoplazmy, reowirusy, bakterie z grupy Bordetella i inne. Do najczęstszych objawów należą:
- zapalenie spojówek,
- zapalenie jam nosowych z wypływem surowiczym lub ropnym (przy powikłaniach bakteryjnych),
- zapalenie jamy ustnej, a także owrzodzenia języka,
- gorączka,
- osłabienie,
- apatia,
- brak łaknienia,
- zapalenie rogówki oka,

Przy ciężkiej postaci kaliciwirozy możliwe są kulawizny, a nawet upadki kotów.

Objawy kociego kataru
Objawy, jakie obserwujemy u kota, zależą od tego, jaki czynnik w głównej mierze odpowiada za zakażenia oraz od tego, czy choroba jest wikłana przez bakterie.

Herpeswiroza
W przypadku zakażeń herpeswirusem (FHV) na pierwszy plan wysuwają się problemy okulistyczne. Pojawiają się obrzęk, silne przekrwienie i zapalenie worka spojówkowego. Oczy są załzawione, wypływ z worka spojówkowego jest surowiczy (przezroczysty). Częstym objawem jest wysunięcie się trzeciej powieki. Silny stan zapalny może doprowadzić do zapalenia rogówki, a gdy nie jest podjęte leczenie – do owrzodzenia rogówki, utraty wzroku, a nawet utraty gałki ocznej. W przypadku herpeswirozy mamy również nieżyt nosa, trudności w przełykaniu, kichanie i spadek apetytu. Objawy po zakażeniu herpeswirusem pojawiają się po 2–7 dniach. Choroba najczęściej trwa do dwóch tygodni. Po przechorowaniu zwierzę staje się nosicielem wirusa i każdy spadek odporności może wywołać kolejne zakażenie. Do takich sytuacji należą: stres, inna choroba, operacja. Do zakażeń dochodzi przez kontakt z wydzielinami z nosa, oczu i jamy ustnej chorego kota. Na wirusa najbardziej narażone są kocięta, które zakażają się od swoich matek w czasie zabiegów pielęgnacyjnych. Koty mogą zarazić się od siebie podczas wylizywania, wspólnych zabaw czy korzystania z tych samych legowisk, kuwet i misek. Wirus jest dość oporny na warunki środowiskowe, ale łatwo zostaje zniszczony przez środki dezynfekcyjne. Ze względu na duże skupiska i łatwość przenoszenia wirusa drogą kropelkową bardzo często choroba dotyczy zwierząt w schroniskach, hodowlach i wśród kotów wolnożyjących, mieszkających w jednym miejscu i korzystających ze wspólnych misek.

Kaliciwiroza
W przypadku zakażeń kaliciwirusem (FCV) główne objawy skupiają się na jamie nosowej i jamie ustnej. Początek choroby jest bardzo gwałtowny, towarzyszą mu gorączka i silne osłabienie. Dochodzi do zakażenia śluzówki nosa oraz zapalenia dziąseł i łuków podniebiennych. Często pojawia się owrzodzenie języka. Może dochodzić do śródmiąższowego zapalenia płuc, ostrego surowiczego zapalenia spojówki bez zapalenia rogówki. Czasami rozwija się również zapalenie stawów, które objawia się silną kulawizną. Zwierzęta kichają, ciężko oddychają, są apatyczne. Pojawia się duszność związana z zapaleniem płuc. Ból związany z ranami w jamie ustnej i gorączka powodują, że chore zwierzęta nie mają apetytu. Ze względu na rany w jamie ustnej zaprzestają jakiejkolwiek pielęgnacji ciała. Częstym opisywanym przez opiekunów na początku choroby objawem jest podchodzenie kota do miski z jedzeniem, a następnie jego ucieczka i chowanie się. Jest to związane z bólem, jaki doznaje kot przy próbie jedzenia. Stąd na początku choroby, choć apetyt jest zachowany, kot nie pobiera pokarmu – właśnie przez ból w obrębie jamy ustnej. Kolejnym etapem choroby jest zapalenie tchawicy, oskrzeli i płuc. Koty ciężko oddychają, oddech staje się płytki, pojawia się kaszel, często wymioty.
Kaliciwirus jest bardzo zjadliwy i łatwo przenosi się na inne koty poprzez kontakt bezpośredni, wspólne legowiska i miski. Jest to wirus, który często mutuje, stąd różne jego warianty znajdujemy w środowisku. Rezerwuarem wirusa są koty chore, ale też koty po przechorowaniu, które sieją wirusa przez wiele miesięcy po wyzdrowieniu.Kaliciwirus jest bardzo oporny na warunki środowiskowe. Nie niszczy go niskie pH, nie działa na niego większość środków odkażających. Ginie w temperaturze powyżej 50°C. Po wysuszeniu zachowuje swoje właściwości zakaźne przez 8–10 dni. Podobnie jak w przypadku herpeswirusa na kaliciwirusa najbardziej narażone są młode koty, a także koty dotknięte chorobami obniżającymi odporność, takimi jak FIV i FeLV, czy nowotworami. Po kontakcie z wirusem namnaża się on w jamie ustnej i górnych drogach oddechowych, stąd też większość objawów klinicznych jest związana z tymi partiami ciała.

Uogólniona kaliciwiroza
Czasami zdarza się dużo cięższy przebieg kaliciwirozy. W postaci uogólnionej śmiertelność sięga nawet 70%. Co ciekawe, przede wszystkim chorują dorosłe osobniki, młode kocięta łagodniej przechodzą tę formę zakażenia.
Początkowo choroba przebiega podobnie jak klasyczna forma zakażeń kaliciwirusem. Pojawiają się stan zapalny spojówek, gorączka, posmutnienie, spadek apetytu oraz rany w obrębie jamy ustnej. Z czasem pojawiają się również obrzęki skóry, problemy z poruszaniem się, następnie niewydolność wątroby, krwiste biegunki i śmierć zwierzęcia, która następuje już od 7 do 10 dni od pojawienia się pierwszych objawów.
Kaliciwirus nie stanowi zagrożenia dla ludzi ani dla innych gatunków zwierząt.

Chlamydioza
Chlamydia felis to patogen, który jest odpowiedzialny przede wszystkim za długotrwałe i nawracające stany zapalne spojówek. Najczęściej dochodzi najpierw do zakażenia jednego oka, a po kilku dniach choroba obejmuje również drugie oko. Gorączka występuje rzadko. Nawroty choroby mogą występować w stanach obniżonej odporności, np. po stresach, operacjach i w ciąży, a także w skupiskach zwierząt. Cięższe postaci choroby występują przy wikłanym zapaleniu przez paciorkowce, gronkowce, kaliciwirus czy wirus niedoboru immunologicznego FIV. Wtedy możliwy jest ciężki przebieg kociego kataru, któremu towarzyszy zapalenie płuc.
Zapalenie spojówek przenosi się głównie przez kontakt bezpośredni z wydzieliną z worka spojówkowego lub z wyciekiem z nosa. Zakażone koty wydalają też chlamydie z wydzieliną z dróg rodnych i z kałem. Zapalenie spojówek pojawia się po 6–10 dniach od kontaktu z zarazkiem i trwa około 6 tygodni. Nosicielstwo często utrzymuje się nawet do 1,5 roku. Bakteria krótko przeżywa poza organizmem gospodarza.

————————————————————————————————————

Czym są zachowania agresywne u kotów ?
Z różnych problemów behawioralnych, agresja jest chyba największą bolączką szczególnie w tych domach, w których zamieszkuje więcej niż jeden kot. Zachowania agresywne bardzo często zdarzają się i w domach, w których kot jest tylko jeden, ale wtedy zazwyczaj skierowane są wprost na opiekuna.
Należy odróżniać zachowania agresywne od zachowań związanych z elementami łańcucha łowieckiego, co przez opiekunów bardzo często jest traktowane równorzędnie, a odróżnienie agresji od łańcucha łowieckiego jest kluczowe dla dalszego postępowania. Kot chwytający nas za stopy czy “atakujący” przebiegające dziecko wcale nie musi być agresywny, może po prostu mieć niezaspokojoną potrzebę ruchu I zabawy. Mogą to być zachowania kłopotliwe z punktu widzenia opiekuna, ale na pewno nie są to zachowania agresywne w potocznym tego słowa znaczeniu, chociaż określamy je jako “agresję z zabawy” (play aggression). Zachowania agresywne wynikające z innych przyczyn, takich jak ochrona zasobów bądź lęk są bardzo różne, od agresji biernej, polegającej na wpatrywaniu się w oponenta, poprzez zastawianie ciałem dostępu do ważnych zasobów, takich jak jedzenie czy kuweta, mniej lub bardziej wyraźne manifestowane fizyczne grożenie, aż do otwartych napaści i walk. Walki potrafią być naprawdę poważne, doprowadzające do uszkodzeń, a ich jeszcze poważniejszym następstwem jest życie kotów w ciągłym strachu i poczuciu zagrożenia, i to nie tylko dla tych, które są bezpośrednio zaangażowane w konflikt, ale i pozostałych, które obserwując potyczki nie czują się komfortowo i pewnie – nigdy nie wiadomo, kto będzie następny. Agresja może przybierać różne formy, zachowanie agresywne to nie tylko walka. Bierne postacie są bardzo często przeoczane przez opiekunów. Polegają one na wpatrywaniu się w drugiego kota spojrzeniem uniemożliwiającym podejście do jedzenia czy kuwety, zasłanianiem własnym ciałem dostępu do ważnych zasobów. Nie ma przy tym żadnych odgłosów, nie ma czynnego ataku, nie ma syczenia ani warczenia, ale kot poddany takiemu treningowi nie jest w stanie swobodnie funkcjonować w obecności agresora. Nie korzysta z ulubionego legowiska, nie podchodzi do jedzenia, jeśli widzi w pobliżu oponenta. Agresji biernej nie wolno lekceważyć, a dzieje się tak dość często, niestety, bo przecież koty się nie biją. Rezultaty biernej agresji są jednak bardzo poważne i konkretne; prześladowanemu kotu uniemożliwia się na przykład skorzystanie z kuwety, ulubionego legowiska bądź miski z jedzeniem. Agresja czynna to bardzo szeroki wachlarz zachowań, od postawy grożącej, nastroszonego grzbietu, poprzez syczenie, warczenie, a w ostateczności atak łapami z wysuniętymi pazurami, a nawet gryzieniem. Otwarte ataki są bardzo często zaplanowane – agresor potrafi czekać cierpliwie przy newralgicznych punktach, typu wyjście z kuwety czy ścieżka do wody, i atakować drugiego kota, gdy ten jest najmniej przygotowany na obronę. Ataki potrafią być systematyczne i doprowadzić drugiego kota do stanu, w którym żyje on w ciągłym stresie, i przyjmuje postawę całkowitego wycofania z codziennego życia, co grozi bardzo poważnymi skutkami zdrowotnymi. Zachowania agresywne są dla nas bardzo ważnym komunikatem, mówią nam, że kot z czymś sobie nie radzi, że czegoś lub o coś się boi, że być może żyje w chronicznym stresie, może po prostu jest chory i cierpi. Nigdy nie należy ich lekceważyć, a szukać przyczyny i za wszelką cenę starać się ją usunąć. Zachowania agresywne nie wynikają ze złośliwości czy “złego charakteru” kota, prawie zawsze są wołaniem o pomoc. Nie zamykajmy się na to wołanie.

———————————————————————————————————-

Kleszcz u kota. Jak go wyciągnąć i czy jest groźny ?

Kleszcze to małe i niepozorne pasożyty z rodziny pajęczaków. Coraz cieplejsze zimy sprawiają, że stanowią one zagrożenie dla naszych pupili praktycznie cały rok. Możemy je spotkać nie tylko w lasach, ale również na przydomowych trawnikach i łąkach. Czy kleszcz u kota jest tak samo niebezpieczny jak u psa? Jak usunąć kleszcza u kota i jak zabezpieczyć kota przed zagrożeniem ?

Kleszcze jeszcze do niedawna były uważane za problem sezonowy. Niestety wystarczy by temperatura na zewnątrz przez kilka dni była powyżej zera, aby kleszcze się uaktywniły. Nieprawdą jest również, że problem kleszczy dotyczy wyłącznie psów. Jeśli nasz kot zażywa spacerów, kleszcz może pojawić się również u kota. Co prawda rzadziej widzimy tych nieproszonych gości u naszych mruczków, ale wynika to z faktu gęstej sierści. Co więcej – koty często wylizują swoje futro, pozbywając się kleszczy z powierzchni włosa. Niestety jak kleszcz wczepi się w skórę, kot sam nie usunie pasożyta. Już przytwierdzony do kociej skóry, pozostaje nieczuły na drapanie czy pocieranie miejsca, w którym się znajduje, dlatego nawet takie czyściochy jak nasze koty nie obędą się bez pomocy człowieka w usunięciu darmozjada z kociej sierści.

Jak wyciągnąć kleszcza u kota ?
Jeśli zauważymy, że nasz kot ma kleszcza należy niezwłocznie go usunąć. Usuwanie kleszcza u kota przebiega podobnie jak u psa czy człowieka. Najlepiej pozbyć się go za pomocą specjalnych kleszczołapek (ewentualnie pęsety), które można kupić w sklepie zoologicznym czy aptece. Kleszcza nie wolno wyciskać, rozgniatać palcami ani polewać alkoholem czy tłuszczem. W czasie zabiegu kot powinien stać na stabilnej powierzchni lub być trzymany nieruchomo na rękach. Kleszcza chwytamy kleszczołapkami tuż przy skórze kota i delikatnym, ale zdecydowanym ruchem obrotowym wykręcamy. Po usunięciu kleszcza możemy zdezynfekować skórę. Jeśli w ciele kota zostały fragmenty kleszcza zgłośmy się o pomoc do lekarza weterynarii.

Kleszcz u kota. Czy to groźne ?
Na świecie istnieje prawie 900 gatunków kleszczy, z czego około 19 z nich żyje w naszym klimacie. Najbardziej rozpowszechniony jest kleszcz pospolity (Ixodes ricinus), łąkowy (Dermacentor reticulatus) i pastwiskowy (Ixodes Hexagonus). Kleszcze są pasożytami, a więc aby żyć, muszą żerować na innym organizmie. Każde stadium rozwojowe kleszcza żywi się krwią. Silna inwazja kleszczy może więc skutkować anemią, zwłaszcza u młodych kociąt czy osłabionych osobników. Takie przypadki zdarzają się głównie wśród bezdomnych zwierząt. Jednak największe niebezpieczeństwo stanowią przenoszone przez kleszcze patogeny. W ślinie zarażonych kleszczy znajdują się niebezpieczne drobnoustroje, które mogą prowadzić do rozwoju groźnych chorób. W czasie żerowania, kleszcz może przekazać do wnętrza żywiciela ślinę i niestrawione wcześniej resztki krwi wraz z drobnoustrojami. Nie jest to jednak jedyny sposób w jaki kleszcze przekazują patogeny. W przypadku hepatozoonozy, wystarczy, że kot zje zarażonego pajęczaka, by sam zachorował. Koty często i starannie wylizują swoją sierść, w ich przypadku więc połknięcie kleszcza nie jest niemożliwe.

Kleszcze u kota. Choroby, które mogą być powikłaniem
Kleszcze są wektorami groźnych patogenów. Warto jednak wiedzieć, że koty dużo rzadziej niż psy zarażają się niebezpiecznymi zarazkami, przenoszonymi przez kleszcze, a jeśli do tego dojdzie, tylko sporadycznie rozwijają objawy choroby. Ryzyko zachorowania na chorobę odkleszczową jest u kota bardzo niewielkie, dochodzi do tego głównie u zwierząt, których układ odpornościowy jest z jakiegoś powodu osłabiony. Ponadto choroby odkleszczowe u kotów nie dają żadnych specyficznych objawów co dodatkowo utrudnia diagnostykę. Dlatego też, jeśli nasz kot miał kleszcza należy bacznie obserwować pupila. Jeśli tylko zauważymy niepokojące zmiany w zachowaniu naszego kota tj. apatia, utrata apetytu, gorączka, osłabienie, problemy z poruszaniem czy biegunka należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza weterynarii.

Do chorób potencjalnie przenoszonych przez kleszcze należą:

Hemobartoneloza
Choroba ta nazywana jest niedokrwistością zakaźną kotów (FIA). Powodowana jest przez Mycoplasme haemofelis (dawniej Haemobartonella felis). Jest to najczęstsza choroba odkleszczowa kotów zarówno na świecie, jak i w Polsce. Może być przenoszona przez kleszcze i pchły, poprzez kontakt z krwią zakażonego kota (podczas walki czy przy transfuzji) a także przez łożysko matki. Objawem klinicznym FIA, jeśli w ogóle jakiś jest zauważany, jest anemia, która przebiega z okresami zaostrzenia i remisji. Szczególnie podatne na zachorowanie są koty zarażone białaczką (Felv). W przypadku FIA śmiertelność wynosi około 25 %.

Bartoneloza
Choroba wywołana przez bakterie Bartonella henselae, zwana potocznie chorobą kociego pazura. Jest ostrą chorobą zakaźną o łagodnym przebiegu, na którą to nie koty zapadają, lecz ludzie – przez kocie zadrapanie lub ugryzienie. Koty mogą być jedynie nosicielami patogenów ją wywołujących, roznoszonych między innymi przez kleszcza z gatunku Ixodes ricinus. Chociaż najczęściej do zarażenia dochodzi poprzez pchły, które żerują na kotach. Jeżeli u naszego pupila dojdzie do rozwoju choroby, objawem będzie gorączka oraz powiększenie węzłów chłonnych,

Babeszjoza
Nie obserwuje się tak gwałtownego przebiegu tej choroby jak u psów i w Polsce jest niezwykle rzadko stwierdzana. Dlatego, że Babesia canis, która jest śmiertlenie niebezpieczna dla psów, jest specyficzna gatunkowo – nie stanowi zagrożenia dla kotów. Z kolei gatunki Babesi które mogą zagrażać kotom w naszym klimacie nie występują. Dlatego w naszych szerokościach geograficznych bywa diagnozowana niezwykle rzadko.

Borelioza
Borelioza również u kotów jest niezwykle rzadko diagnozowana i na ogół przebiega bezobjawowo. Co więcej, w badanach przesiewowych koty wykazywały dodatnie miała przeciwciał (czyli miały kontakt z krętkami Borrelii) jednak nie zachorowały. Nie obserwuje się również typowego objawu dla tej choroby, spotykanego u psów i ludzi – kulawizny. W większości przypadków borelioza u kotów przebiega bezobjawowo – wydają się więc na nią odporne.

Anaplazmoza
Również dość rzadko w Polsce stwierdza się u kotów zarażenie Anaplasma phagocytophylium. Objawy i przebieg choroby są zbliżone do choroby u psa. Chore koty mogą wykazywać senność, brak łaknienia, gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych, niedokrwistość i małopłytkowość. Jeżeli choroba przyjmie postać ostrą, kotu mogą doskwierać bolesne obrzęki stawów, możemy też obserwować u niego krwawienie np. z nosa. Jednak cierpiące na nią koty to przypadki bardzo trudne do diagnozowania i diagnostyki. Warto tez pamiętać że na tą chorobę zapadają najczęściej koty młode.

Tularemia i cytaukszoonoza
To choroby egzotyczne niewystępujące w Polsce. Diagnozuje się je głównie w USA, gdzie nie należą do rzadkości. Tularemia jest bakteryjną chorobą zakaźną. W Europie najwięcej przypadków tauremii odnotowuje się w krajach skandynawskich oraz w Rosji. Cytaukszoonoza to choroba wywoływana przez pierwotniaka Cytauxzoon felis. W ostatnich latach pojawiały się pojedyncze przypadki zachorowań w Europie, spowodowane zmianą i ociepleniem klimatu.

Kleszcz u kota. Objawy.
Kleszcze czatują na swoje ofiary w trawach i zaroślach, wchodząc maksymalnie na wysokość 1,5 metra. Dlatego wszędobylstwo kotów sprzyja zbieraniu tych krwiopijnych pasożytów. Najczęściej na swoje ofiary kleszcze szukają miejsc, gdzie skóra jest cienka i delikatna oraz bogata w naczynia krwionośne. Po każdym powrocie swojego kota z dłuższego spaceru sprawdź dokładnie okolice pyszczka, uszu, pachwin czy brzucha. Nie jest to zadanie łatwe – nawet gładkowłose koty mają gęsty podszerstek. Do tego niewiele kotów ma ochotę współpracować z właścicielem, dlatego najlepiej ukryć poszukiwania pod płaszczykiem codziennych pieszczot. Szybkie wykrycie kleszcza ułatwi również codzienne wyczesywanie futra. Warto pamiętać, że dla zdrowia kota niezwykle istotne jest usunięcie kleszcza w ciągu 24h od momentu jego wkłucia. Szybkie wyjęcie kleszcza znacznie ogranicza ryzyko transmisji patogenów. Kleszcz wcale nie musi być wektorem choroby. Jednak poprzez wypijanie krwi może osłabić zwierzę. Miejsce po ugryzieniu może kota swędzić, a nawet może wystąpić miejscowy odczyn zapalny lub alergiczny – skóra może być zaczerwieniona i obrzęknięta. Jeśli kleszczy na ciele kota jest więcej, mogą one doprowadzić do zapalenia skóry, anemii i silnego osłabienia całego organizmu. Ponadto warto pomyśleć o nas samych – kot na swojej sierści bardzo łatwo może przenieść kleszcza, który przejdzie na inne zwierzę czy też na nas – właścicieli. Tak jak wspomnieliśmy, objawy chorób odkleszczowych są bardzo niespecyficzne i w głównej mierze wynikają one z anemii. Jeśli zauważysz u swojego kota zmianę w zachowaniu czy niepokojące objawy tj. apatia, brak łaknienia, biegunka, wymioty czy gorączka – zgłoś się do lekarza weterynarii. Warto na wizycie wspomnieć, że kot jest wychodzący i mógł złapać kleszcza.
Wprawdzie choroby odkleszczowe u kotów rozwijają się dość rzadko, jednak nigdy nie wiemy czy nasz pupil nie wróci ze spaceru z zarażonym kleszczem wbitym w skórę. Diagnozowanie chorób odkleszczowych jest trudne i kosztowne, tak samo jak ich leczenie, dlatego też najlepszym postępowaniem jest ochrona zwierzęcia przed inwazją kleszczy.

Jak chronić kota przed kleszczami ?
W sklepach zoologicznych i gabinetach weterynaryjnych znajdziemy wiele różnych preparatów przeciw kleszczowych. Różnią się one postacią i skutecznością. Uwaga! U kotów należy stosować tylko preparaty dedykowane dla kotów! Te dla psów mogą zawierać permetrynę – substancję śmiertelnie niebezpieczną dla kotów. Objawy zatrucia permetryną u kotów to między innymi drgawki, niekontrolowane ruchy łapami, zaburzenia równowagi, ślinienie oraz wymioty.

Wśród dostępnych środków na kleszcze znajdziemy:
Krople typu spot-on- są łatwe w użyciu i zapewniają ochronę nawet do 3 miesięcy. Należy pamiętać by zakroplić je bezpośrednio na skórę, w miejscu trudnym do wylizania przez kota np. na karku czy okolicy głowy. Podobnie jak w przypadku psów, 2 dni przed i po zakropleniu nie należy kota kąpać.
Spraye – środki tego typu są proste w aplikacji. Przed ich zastosowaniem trzeba jednak zawsze sprawdzić, jaka dawka jest odpowiednia dla danego zwierzaka. Preparaty w sprayu działają około czterech tygodni. Po tym czasie produkt należy zastosować ponownie.
Obroże – to skuteczne narzędzie w walce z kleszczami i pchłami, które może działać do 8 miesięcy. Należy jednak pamiętać, że takie rozwiązanie bywa ryzykowne, gdyż kot może się na takiej obroży powiesić. Rozwiązaniem są nowoczesne obroże – są one wysoce skuteczne, a jednocześnie bezpieczne, gdyż powinny pęknąć w momencie silnego szarpnięcia

Podsumowanie.
Kleszczy z roku na rok jest coraz więcej. Atakują również na terenach, na których niegdyś nie występowały. Coraz częściej można je spotkać w parkach czy przydomowych ogródkach. I chociaż mruczki dużo rzadziej zapadają na choroby odkleszczowe niż psy – lub przechodzą je często bezobjawowo – to ryzyko powikłań wciąż istnieje. Zwłaszcza jeśli organizm kota jest osłabiony i jego system immunologiczny nie poradzi sobie sam z inwazją niebezpiecznych mikroorganizmów. Dlatego kluczowa w walce z tymi pasożytami jest profilaktyka. W szczególności jest to konieczność dla właściciela kota wychodzącego. Ponadto zawsze warto regularnie przeglądać sierść swojego pupila, a znalezionego kleszcza jak najszybciej usuwać.

22/03/2021 - Rankingi 2020: National Winner & SUPER KOT ( FIFe )

Szanowni Wystawcy, Hodowcy,

Rok 2020 był rokiem bardzo trudnym dla wszystkich.

Od jego początku, i niestety nadal, jesteśmy zmuszeni mierzyć się z panującą pandemią.

Stowarzyszenia członkowskie naszej Federacji, zadeklarowały chęć zorganizowania 22 Wystaw Międzynarodowych w minonym roku, a faktycznie odbyły się jedynie 4 dwudniowe wystawy, które zorganizowały Stowarzyszenia: EKKR Warszawa, SMK Jedynka, Cat Club Wrocław i Felis Posnania dając szansę na udział i zdobycie stosownych certyfikatów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Zarząd Federacji Felis Polonia podjął decyzję, że Rankingi National Winner i Super Kot za rok 2020 nie zostaną ogłoszone.

U podstaw tej decyzji leżała dbałość o ducha rywalizacji Was wystawców oraz aby wyniki obu Rankingów były oparte na jak największej liczbie rezultatów osiągniętych podczas wystaw zorganizowanych w minionym roku w Polsce (NW i SK) jak i za granicą (SK).

Mając nadzieję, że rok 2021 będzie spokojniejszy i pozwoli nam na spotkanie podczas wystaw organizowanych przez Stowarzyszenia członkowskie Federacji Felis Polonii, życzymy wszystkim Wam, przede wszystkim zdrowia,

Wychodząc na przeciw oczekiwaniom osób aktywnie uczestniczących w wystawach i biorących udział w Rankingach National Winner i Super Kot, Zarząd PFF Felis Polonia zmodyfikował Regulaminy obu konkursów uwzględniając wyniki z roku ubiegłego.

Mamy nadzieję, że w ciągu roku, sytuacja zdrowotna ulegnie poprawie i pozwoli na powrót do organizacji wystaw przez Stowarzyszenia zrzeszone w naszej Federacji

Regulamin Rankingu National Winner 2021 - LINK
Regulamin Rankingu Super Kot 2021 - LINK

15/03/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w marcu 2021 – cz.3

Zmiany behawioralne u psich i kocich seniorów! LIVE w ramach akcji #vivatsenior !
Wydarzenie Przychodnia Weterynaryjna VIVA
18.03.2021 o 20:30

Serdecznie zapraszamy na transmisję na żywo, w której porozmawiamy na temat zmian behawioralnych u psów i kotów w wieku senioralnym
Między innymi odpowiemy na pytania:
- Czym jest starość ?
- Jakie są behawioralne oznaki starzenia ?
- Jak uprzyjemnić czas seniorowi ?

Lajw poprowadzi prosto z Londynu Ewa Pasikowska – behawiorystka zwierząt towarzyszących (COAPE), członkini Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE w Polsce i Wielkiej Brytanii. Obecnie mieszka w Londynie w towarzystwie Szarlotki (suczki w typie mastifa), pochodzi z Wrocławia, który uwielbia i odwiedza przy każdej okazji.

O akcji #vivatsenior
Marzec i kwiecień tego roku poświęcamy szerzeniu wiedzy na temat opieki i pielęgnacji naszych starszych milusińskich. Polecamy Wam śledzić nasze profile na Facebooku i Instagramie w poszukiwaniu ciekawostek, zwłaszcza, że w najbliższym czasie pojawi się również konkurs !
Szczególnie ciekawskich zachęcamy do bezpośredniego kontaktu z naszą Przychodnią, udzielimy wszelkich informacji

Link do Przychodni – LINK

RELACJA:

Dziękujemy bardzo, świetny webinar !
Dziękuję za ciekawy wykład – zarówno w swoim imieniu, jak i kociego seniora prawie 12-letniego oraz geriatrycznej 17-letniej kotki
Dziękuję za ciekawą prelekcję. Wskazówki bardzo przydatne dla opiekunów starszych zwierząt.
Dziękuję. bardzo wyczerpujący i edukujący webinar
Dziekuje za świetny webinar !
Super wykład. Dziękuję :)

———————————————————————————————————

WIELKIE OTWARCIE – Przychodnia Animal Młynarska 29
ulica Młynarska 29, 91-823 Łódź, Polska
20/21.03.2021 O 09:00 – O 15:00
Wydarzenie Przychodnie weterynaryjne – Animal Łódź

Już wkrótce wielkie wydarzenie, którym chcielibyśmy się z Wami podzielić ! ✨
W dniach 20 i 21 marca nie prowadzimy regularnych wizyt, ale zapraszamy na Młynarską 29, byście mieli okazję bliżej poznać lecznicę oraz nasz zespół lekarzy weterynarii, techników i personelu pomocniczego, bez których nie wyobrażamy sobie funkcjonowania w nowym miejscu ! ♥️
Czego możecie się spodziewać ❓❓
*Konkursów z nagrodami zarówno dla ludzkich jak i psio-kocich członków rodziny !
*Poczęstunku, nie tylko dla opiekunów, ale też psich gości !
Zapraszamy z waszymi czworonogami – to dobry moment na pierwsze pozytywne wrażenia związane z nowym miejscem leczenia
*Indywidualnych konsultacji z dziedzin takich jak neurologia, interna, rozród, anestezjologia, okulistyka, behawiorystka, dermatologia i innych- zapisy i więcej informacji już niedługo, liczba miejsc ograniczona, kto pierwszy ten lepszy ! ⚕️
*Zajęć behawioralnych dla właścicieli szczeniąt, z udziałem behawiorystek, zoopsycholog i lekarzy weterynarii! Wkrótce zdradzimy kto zajmie się psychicznym zdrowiem naszych pacjentów !
*Zwiedzania lecznicy za kulisami ! To prawdopodobnie jedyna szansa by opiekunowie naszych podopiecznych zobaczyli co dzieje się poza poczekalnią i gabinetami – jak będzie wyglądał szpital, miejsce do znieczulenia zwierząt i przygotowania do operacji, sala operacyjna, a nawet bank nasienia !
Biorąc pod uwagę panującą sytuację epidemiologiczną jesteśmy zmuszeni do ograniczenia ilości osób w budynku. Dla zachowania najwyższego bezpieczeństwa będziemy dbać o dezynfekcje oraz zachowanie odpowiedniego dystansu !
Koniecznie więc obserwujcie nasz profil – informacje o wszelkich zapisach i dokładnych godzinach udostępnimy na bieżąco !

RELACJA:

♥️ Śmiało możemy powiedzieć, że się udało! ✌ Czekaliśmy na to kilka lat…. Nasze marzenia zaczeły się spełniać dokładnie 18 miesięcy temu gdy wbiliśmy pierwszą łopatę w posesję przy Młynarskiej. Cały okres budowy był dla Nas bardzo intensywny, jednak największym wyzwaniem okazała się przeprowadzka ! Z łezką w oku w czwartek opuściliśmy lokal na Franciszkańskiej i pełni dobrych myśli zaczeliśmy prace na Młynarskiej! Dwa dni bardzo intensywanej pracy ! Kilkanaście godzin spędzonych na rozpakowywaniu leków i sprzętu ! Całą Naszą rodziną Animala do późnych godzin wieczornych dopinaliśmy wszystko na ostatni guzik.
Udało sie, wystartowaliśmy !
Dziękujemy Wam – Naszym klientom, Naszym przyjaciołom i sympatykom za tak wiele miłych słow i wsparcie. Mimo pandemii był to dla Nas piękny weekend! ♥️ Daliście nam siły na kolejne dni, było warto !
A już jutro zaczynamy nowy okres w życiu Animala…. zapraszamy na wizyty do naszej nowej przychodni !

————————————————————————————————————-

Transport i podróże z kotem – szkolenie online
Wydarzenie Mieszko Eichelberger
20.03.2021 O 10:30 – 11:30

Przejazd z kotem do lekarza weterynarii, wyjazd do rodziny, konieczna przeprowadzka – to sytuacje, kiedy potrzebujemy kota zapakować do transportera.
Jak to zrobić, jak minimalizować stres i okazać zdrowe wsparcie swojemu podopiecznemu ?
Jak bezpiecznie przewozić kota, a także jaki transporter wybrać ?
Dowiesz się tego ze szkolenia !

Koszt:
79 złotych
Pytania:
kontakt@kocie-porady.pl
Bilety: LINK

—————————-

PODRÓŻOWANIE Z KOTEM. JAKI ŚRODEK TRANSPORTU WYBRAĆ ? JAK SIĘ PRZYGOTOWAĆ DO WSPÓLNEJ PODRÓŻY ?
Podróżowanie z kotem czy psem? Kiedyś widok zwierzęcia w hotelu czy na plaży był dla wielu wręcz nieakceptowalny, teraz coraz częściej widzimy podróżujące zwierzaki i nikogo to specjalnie nie dziwi. Wszak pies czy kot to pełnoprawny członek rodziny a dla wielu najlepszy przyjaciel! Tak też jest i u nas. Nasze dwa kocury – Cosmo i Maestro towarzyszą nam w codziennym życiu i bywa, że również z nami podróżują. Jeśli zastanawiacie się, jak wygląda podróżowanie z kotem, albo myśl ta wstrzymuje Was przed adopcją lub zakupem zwierzaka, to ten wpis rozwieje wasze wątpliwości. Zanim jednak wyruszycie w podróż z kotem warto byście wzięli pod uwagę kilka istotnych aspektów. Jeśli je uwzględnicie, podróż będzie na pewno spokojniejsza i przyjemniejsza. Zarówno dla Waszego ulubieńca jak i dla Was.

PODRÓŻOWANIE Z KOTEM – CO ZE SOBĄ ZABRAĆ ?
Niezależnie od tego jakim środkiem transportu zdecydujecie się na podróż z kotem, musicie zadbać o kilka niezbędnych rzeczy. Wśród nich powinny się znaleźć:

– Transporter – rozmiarem dostosowany do wielkości i rozmiaru kota, przewiewny. Uwaga – do transportera warto wsadzić ulubioną zabawkę kota lub rzecz osobistą właściciela np. poszewkę na poduszkę – dzięki temu kot będzie spokojniejszy.
– Szelki ze smyczą – w razie gdyby kot musiał wyjść z transportera
– Obroża z adresatką – na wypadek zaginięcia zwierzęcia
– Kuweta turystyczna ze żwirkiem, podkłady higieniczne na wszelki wypadek
– Zapas karmy, woda, miseczki
– Dokumenty weterynaryjne kota, paszport

JAK WYGLĄDA PODRÓŻOWANIE Z KOTEM RÓŻNYMI ŚRODKAMI TRANSPORTU? NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ ?
1. PODRÓŻOWANIE Z KOTEM SAMOCHODEM
Jeśli chodzi o podróżowanie z kotem, to samochód jest bardzo wygodnym środkiem transportu, choć trzeba się liczyć z tym, że każde zwierzę będzie reagowało na auto inaczej. W naszym przypadku jazda samochodem z Cosmo to sielanka – kocur jest totalnie zrelaksowany i zwykle przesypia całą podróż. Maestro z kolei to typ wrażliwca – mimo, że był przyzwyczajany od małego do auta, do tej pory odczuwa niepokój podczas podróży, ale na szczęście dobrze sobie radzi ze stresem. Jest jednak duże prawdopodobieństwo, że jeśli kot będzie kojarzył samochód wyłącznie z mało przyjemną wizytą u weterynarza, raczej nie będzie czuł się w nim komfortowo. Dlatego warto od czasu do czasu zorganizować krótką wycieczkę, aby zwierzę stopniowo przyzwyczaiło się do jazdy samochodem. Przed podróżą można też wpuścić kota do auta, żeby oswoił się z jego zapachem i nową przestrzenią.

TRANSPORTER TO KONIECZNOŚĆ
Ważną kwestią jest zakup odpowiedniego transportera. Wybór jest bardzo duży – od najprostszych plastikowych klatek po ekskluzywne transportery wykonane z wysokiej jakości płócien. Ja z kolei bardzo sobie chwalę okrągły wiklinowy transporter, który kupiłam na targu w Starym Sączu – nasze koty go uwielbiają, choć niestety zajmuje dużo miejsca w samochodzie. Pamiętajcie, że kot podczas jazdy powinien przebywać w transporterze. Zwierzę nie może poruszać się po samochodzie, ponieważ może to dekoncentrować kierowcę, ponadto kot narażony jest na kontuzje albo nawet śmierć – chociażby podczas ostrego hamowania. Nawet jeśli nie zamierzacie podróżować z kotem, warto zainwestować w dobry transporter – przyda się z każdym wyjściem do weterynarza albo w razie potrzeby przejazdu transportem publicznym.

ŻYWIENIE KOTA W PODRÓŻY
Podróżowanie z kotem jest łatwe pod względem żywienia, o ile przestrzega się dwóch podstawowych zasad. Po pierwsze należy pamiętać aby bezpośrednio przed podróżą nie karmić zwierząt, a zwłaszcza tych, które mają chorobę lokomocyjną. Po drugie nie zmieniajcie karmy kotu przed samą podróżą lub w trakcie. W podróż należy zabrać ulubioną suchą karmę kota i wypróbowane wcześniej saszetki. Jeśli podróż trwa długo, należy od czasu do czasu organizować postoje, podczas których kot będzie mógł wyjść z transportera, napić się, przespacerować i w razie potrzeby załatwić potrzeby fizjologiczne. Nigdy nie wolno zostawiać kota samego w samochodzie – zwłaszcza w upalne dni, kiedy szybko rosnąca temperatura w kabinie samochodu stanowi dla zwierzęcia śmiertelne zagrożenie.

2. PODRÓŻOWANIE Z KOTEM POCIĄGIEM
Pociąg to również dość wygodna opcja na podróżowanie z kotem, o ile nie okaże się że współpasażerowie z przedziału są uczuleni na kocią sierść ???? Musicie jednak zadbać o ekwipunek – transporter, mini kuwetę oraz sprawdzoną karmę i poidełko. Jeśli podróżujecie z kotem sami, to sami spakujcie się w plecak, bo rąk Wam może na to wszystko zabraknąć. W pociągu kot powinien przebywać przez całą podróż w transporterze, no chyba, że w przedziale traficie na kociarzy, wtedy za przyzwoleniem współpasażerów możecie pozwolić zwierzęciu na wyjście z transportera, oczywiście w szelkach i na smyczy.

3. PODRÓŻOWANIE Z KOTEM SAMOLOTEM
Podróżowanie z kotem samolotem to zdecydowanie większe wyzwanie niż jazda samochodem czy pociągiem. W zależności od rozmiarów i wagi kota wraz z transporterem, zwierzę może podróżować w kabinie pasażerskiej lub w luku bagażowym. Różne linie lotnicze mają różne wytyczne w tej kwestii, więc przed rezerwacją biletu należy dowiedzieć się, czy zwierzę będzie dopuszczone do lotu, a jeśli tak, to gdzie zostanie umieszczone. Zazwyczaj mniejsze zwierzęta mogą towarzyszyć swoim właścicielom na pokładzie, większe zaś są kierowane do luku bagażowego. Za przewóz kota będziecie musieli też wnieść dodatkową opłatę.

WIĘKSZY TRANSPORTER I DOKUMENTY
Jeśli kot będzie podróżował w luku bagażowym warto zapewnić mu większy transporter, by umożliwić zwierzęciu swobodne stanie, obrócenie się i położenie oraz dostęp do wody i karmy. O wytyczne w tej kwestii pytajcie bezpośrednio przewoźnika. W podróż trzeba zabrać wymagane dokumenty i zaświadczenia weterynaryjne. Na terenie Unii Europejskiej zwierzę musi mieć wyrobiony Europejski Paszport dla Zwierząt Domowych, zaświadczenie o szczepieniu przeciw wściekliźnie oraz mieć wszczepiony mikro czip, który umożliwia szybką identyfikację. Podróż samolotem, szczególnie w luku bagażowym bez towarzystwa właściciela i z innymi zwierzętami, to dla kota ogromny stres, dlatego warto rozważyć, czy nie lepiej na czas wyjazdu oddać zwierzaka w opiekę rodziny czy przyjaciół lub w ostateczności do kociego hotelu, choć tej ostatniej opcji nie polecam ze względu na możliwość zarażenia się kocimi chorobami. Jeśli jednak uznacie, że podróż samolotem z kotem jest konieczna, możecie umieścić w transporterze jego ulubioną zabawkę i swoją rzecz osobistą np., poszewkę od poduszki lub noszoną podkoszulkę – kot czując zapach właściciela będzie spokojniejszy. W ostateczności można też podać zwierzęciu zapisane przez weterynarza leki uspokajające.

4. PODRÓŻOWANIE Z KOTEM PROMEM
Podróżowanie z kotem promem jest wbrew pozorom łatwiejsze niż samolotem. Wystarczy wykupić odpowiedni bilet, wraz z dopłatą za zwierzaka. Pamiętajcie o wymaganych zaświadczeniach weterynaryjnych i dokumentach – bez nich zwierzę nie zostanie wpuszczone na pokład. Na niektórych promach psy i koty mogą spacerować po pokładzie, pod warunkiem, że zwierzę jest na szelkach lub smyczy i nie stanowi zagrożenia dla innych pasażerów. Trzeba się jednak liczyć również z tym, że zwierzę zostanie umieszczone w specjalnym pomieszczeniu. Nawet jeśli tak się stanie, to właściciele mogą odwiedzać swoich pupili, co w dużej mierze łagodzi stres (obu stron) związany z podróżą. Jeśli zwierzak będzie płynął w osobnym pomieszczeniu, pamiętajcie o tym, by zapewnić mu możliwość skorzystania z kuwety oraz by miał stały dostęp do wody i suchej karmy.

———————————————————————————————————-

Socjalizacja z izolacją – kot z kotem
Wydarzenie Mieszko Eichelberger
20.03.2021 o 12:00 – 15:00
Koszt szkolenia: 250 złotych

Socjalizacja z izolacją to proces zapoznawania kotów ze sobą. Dla wielu ten proces jest niezrozumiały, wielu ma wątpliwości jak on działa. Powoduje to problem z wprowadzeniem nowego zwierzęcia.
Jeśli chcesz żeby praktyk opisał Ci cały proces, odpowiedział na wszystkie pytania oraz wskazał swoje tajemne i sekretne sztuczki bez żadnej ściemy – zapisz się na szkolenie:
Szkolenie odbywa się w pokoju szkoleniowym ZOOM, nie ma potrzeby dodatkowego oprogramowania.

Wiesz żeby socjalizacja kotów w domu odbyła się jak najbardziej optymalnie koty muszą, powinny być zdrowe oraz powinny być na optymalnie dobranym – LINK

Pamiętajcie że zanim zaczniecie spotkania zwierząt, możecie umówić się z naszym specjalistą, naszym dietetykiem zwierzęcym.
Marek pomoże Ci ułożyć dietę pod chorobę, albo przestawić kota na odpowiednie, jakościowe żywienie.

———————

Planujecie adopcję lub zakup kolejnego kota ? Lepiej dobrze się do tego przygotujcie !

❗Nieprawidłowe wprowadzenie nowego pupila do domu może nieść ze sobą poważne konsekwencje powodujące zarówno psychiczne, jak i fizyczne cierpienie u zwierząt. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że kot jest stworzeniem terytorialnym. Jeśli jakieś inne zwierzę wejdzie na jego terytorium – on stanie w obronie swojego terenu.

⚠ W zależności od charakteru kota agresja może się pojawić od razu bądź dopiero po czasie – właśnie dlatego na początku może Wam się wydawać, że koty się dogadują, jednak to tylko pozory. Zwierzęta w tym momencie są w tak ogromnym szoku, że nie wiedzą, co zrobić. Gryzienie, drapanie, bicie, przeganianie nowego kota z miejsca na miejsce, blokowanie mu drogi do kuwety/miski – to tylko nieliczne przykłady tego, co będzie się działo w Waszym domu, jeśli postanowicie wprowadzić nowego kota „na żywioł.”
Z kolei nowy zwierzak, po stresie związanym ze zmianą opiekunów, będzie przerażony, gdy odkryje, że wprowadzacie go na teren innego kota.

❗Taka sytuacja może doprowadzić do problemów zdrowotnych i behawioralnych zarówno u kociego rezydenta, jak i nowego członka rodziny. Ciągły stres może doprowadzić do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, a także poważnych chorób. Nowy kot może też zacząć załatwiać się poza kuwetą, co jest całkowicie normalne w tak trudnej dla niego sytuacji.

✅ Jeśli chcecie zaoszczędzić Waszym pupilom bólu i stresu, a sobie wielu wizyt u lekarza weterynarii, behawiorysty i pustego portfela – przeprowadźcie proces socjalizacji z izolacją. Proces ten jest długi i pracochłonny, jednak zdecydowanie jego efekty są tego warte !

Polega on na stopniowym zapoznawaniu zwierząt między sobą pod stałą kontrolą właścicieli. Dzięki wydłużonemu procesowi pupile zaakceptują się znacznie szybciej i przede wszystkim nie ucierpi
na tym ich zdrowie !

Autor szkolenia:

Zoopsycholog, Mieszko Eichelberger

Pytania: kontakt@kocie porady.pl
Bilety: LINK

RELACJA:

———————————————————————————————————-

Dlaczego mój zwierzak się drapie ?
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, Dermatologia Weterynaryjna – Julia Kolasa i SOS Handling Warszawa
20.03.2021 o 16:00 – 20:00

Webinar przeznaczony dla wszystkich właścicieli, opiekunów, miłośników psów i kotów. A także dla techników weterynarii, opiekunów, behawiorystów, hodowców, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidną wiedzę w zakresie problemów dermatologicznych psów i kotów.

PROGRAM:
CZYM JEST ŚWIĄD I SKĄD SIĘ BIERZE
CZY TO NA PEWNO SWĘDZĄCA SKÓRA?
BUDOWA I FUNKCJE SKÓRY
NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY ŚWIĄDU
1. alergie:
a. rodzaje alergii u psów i kotów
b. objawy
c. diagnostyka
d. terapia
2. infekcje bakteryjne i grzybicze
3. choroby pasożytnicze
4. diagnostyka
5. profilaktyka
ZOONOZY – CHOROBY ZAGRAŻAJĄCE LUDZIOM

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek. wet. Julia Kolasa, zwierzęcy dermatolog, nieustannie się doszkala, posiada ogromną wiedzę oraz doświadczenie,
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on line, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp dla nagranego webinaru aż przez 7 dni.

ZAPISY PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK

Opłaty:
Cena PROMOCYJNA – 139 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – Imię i nazwisko uczestnika lub numer zamówienia.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru – online. Każdy z uczestników dzień przed webinarem otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu.

Webinar poprowadzi:

Julia Kolasa – LEKARZ WETERYNARII
Pochodząca ze Śląska absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu. Jej pasją jest dermatologia i wszystko, co z nią związane. Jest członkiem ESVD (European Society of Veterinary Dermatology – Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologii Weterynaryjnej). Na co dzień zajmuje się dermatologią weterynaryjną w Przychodni Weterynaryjnej „Aport” we Wrocławiu.

RELACJA:

———————————————————————————————————-

Pierwsza pomoc przedweterynaryjna i opieka nad chorymi
Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 12 w Poznaniu
Wydarzenie Gabinet weterynaryjny Katarzyna Gryglewska
21.03.2021 o 10:00 – 15:00

Zapraszamy na warsztaty “Pierwsza pomoc przedweterynaryjna oraz opieka nad chorym zwierzęciem”

PROWADZĄCA:

Katarzyna Gryglewska – jest lekarzem weterynarii, inż. zootechniki , behawiorystą i trenerem COAPE- specjalistą terapii zaburzeń zachowania zwierząt towarzyszących, zajmuje się również dietetyką zwierząt. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt, członkiem FECAVA (Federation of European Companion Animal Veterinary Associations), członkiem European Society of Veterinary and Comparative Nutrition (http://www.esvcn.eu/) , członkiem stowarzyszenia behawiorystów i trenerów COAPE ,członkiem European Society of Veterinary Clinical Ethology (http://www.esvce.org/ ) oraz Polskiego Towarzystwa Etologicznego- PTEtol jest członkiem: Komitetu Europejskich Towarzystw Biologii Behawioralnej. (http://ptetol.nencki.gov.pl/ ),. Absolwentką wydziału Zootechniki Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, studiów na wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, oraz kursu dyplomowego COAPE dającego brytyjskie kwalifikacje behawiorysty zwierzęcego na licencji Centre of Applied Pet Ethology (COAPE). Od kilkunastu lat prowadzi w Poznaniu własną praktykę lekarską (www.weterynarz-behawiorysta.pl), od 2017 roku bloga http://mokrenosy.pl/ gdzie dzieli się swoimi pomysłami na domowe przysmaki oraz wiedzą związaną ze swoimi zwierzętami.

Warsztaty są adresowane zarówno do profesjonalnych petsitterów, dog walkerów, szkoleniowców psów, behawiorystów, studentów i techników weterynarii, pracowników i wolontariuszy fundacji i schronisk dla zwierząt jak i wszystkich opiekunów psów i kotów.

Program zajęć:
Zanim się coś wydarzy
1. Profilaktyka zdrowotna
2. Apteczka pierwszej pomocy
3.Bezpieczeństwo własne i unieruchamianie zwierząt
4.Sprzęty szkoleniowe
5.Karta psa i kota
6.Przepisy prawne
7.Podawanie leków
8.. Prawidłowe parametry życiowe, ich kontrola, badania wstępne
9. Niepokojące objawy
Sytuacje kryzysowe
10. Zachowanie na miejscu zdarzenia
11. Bezpieczeństwo człowieka udzielającego pomocy rannemu zwierzęciu
12. Właściwy transport poszkodowanego zwierzęcia
13.Postępowanie ze zwierzętami na drodze- regulacje prawne
14. Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach, takich jak:
• zatrzymanie oddechu i akcji serca
• krwotoki/zranienia /pogryzienie/amputacja/zmiażdżenia/wytrzewienia
• złamania /zwichnięcia/skręcenia
• uszkodzenia kręgosłupa
• wstrząs
• zadławienia
• udar cieplny /oparzenia/porażenia prądem
• wychłodzenie/odmrożenia
• wypadki komunikacyjne/upadki
• ukąszenia /anafilaksja
• drgawki
• zatrucia /biegunki/wymioty
12. Wybrane przypadki.
Prezentacja jest bogata w przygotowane materiały filmowe pokazujące wykonywanie opatrunków, zabiegi weterynaryjne, czy przypadki własne .

https://www.youtube.com/watch?v=cVhHKIhj_LA&t=48s

https://www.youtube.com/watch?v=B5PCEmScKpY&t=23s

Treść, materiały filmowe, zdjęciowe przedstawione na seminarium są chroniona prawami autorskimi, prosimy o nie używanie urządzeń rejestrujących.
Zajęcia teoretyczne są połączone z ćwiczeniami praktycznymi (bandażowanie oraz ćwiczenia resuscytacji na profesjonalnym fantomie, który pozwala on na wykonaniu oddechów ratowniczych, ucisków klatki piersiowej, a także sprawdzenie tętna zwierzęcia). LINK

LICZBA MIEJSC OGRANICZONA.
O miejscu na kursie decyduje kolejność wpłat.
Zapisujemy na listę uczestników po wpłacie bezzwrotnego zadatku ( podane niżej kwoty to cały koszt uczestnictwa, nic więcej państwo nie dopłacają) w wysokości :

Cena:
opłaty do 15 .08. 2020 140 zł
opłaty po 15 .08.2020 150 zł
dla grup 5 osobowych zniżka 10 %
W razie rezygnacji i znalezienia innej osoby na swoje miejsce proszę o podanie danych osoby, która będzie uczestniczyć w warsztatach.
W przypadku zbyt małej grupy zajęcia mogą zostać odwołane wówczas uczestnicy otrzymują zwrot wpłaconego zadatku.
- w cenie zawarte są przerwy kawowe
- cena nie zawiera innych posiłków
UWAGA : Konieczny wcześniejszy kontakt mailowy
Zgłoszenia :
k.gryglewska@weterynarz-behawiorysta.pl
tel. 609535132

———————————————————————————————————————-

ABC żywienia Kotów – szkolenie online
21.03.2021 O 17:00 – 19:00
Wydarzenie Akademia Edu ZOO

Zapraszamy na szkolenie online – ABC żywienia Kotów
Koszt kursu: 59 zł ❤
Wykładowca: Konsultant żywienia kotów i psów
Berenika Niesłuchowska z bloga @Kotuszkowo

Podczas szkolenia dowiesz się:
- o kocich zachowaniach pokarmowych
- jakie jest kocie zapotrzebowanie na makro i mikroelementy w diecie i dlaczego tak jest
- o zaletach i wadach różnych metod żywienia
- jak modyfikować dietę na różnych etapach życia
- jak urozmaicić kocie posiłki- żywienie interaktywne

Komu może się przydać to szkolenie ?
➡ właścicielom kotów, którzy chcą poszerzyć swoją wiedze o diecie kotów
➡ hodowcom kotów – by już od małego odpowiednio karmili swoje kociaki

Po szkoleniu otrzymasz:
☑ Nagranie dostępne przez 7 dni
☑ Dyplom uczestnictwa
☑ Materiały szkoleniowe
☑ Bezcenna wiedzę

O wykładowcy:

Berenika Niesłuchowska – @Kotuszkowo ❤
Miłośniczka zwierząt, a w szczególności kotów związana od lat z rynkiem zoologicznym. Właścicielka sklepu zoologicznego, autorka bloga Kotuszkowo. Konsultant dietetyczny psów i kotów, entuzjastka żywienia, zgodnego z potrzebami gatunkowymi. Obecnie studentka kociej behawiorystyki na studiach podyplomowych WSE w Krakowie. Współpracuje z lekarzami weterynarii, na bieżąco aktualizuje swoją wiedzę i podnosi kwalifikacje. Prywatnie opiekunka trzech kocic, prowadzi dom tymczasowy we współpracy z TOZem.

ZAPISY:
LINK

RELACJA:

——————————————————————————————————-

Przedstawiamy najnowsze wydanie marzec/kwiecień – ANIMAL EXPERT

Przedstawiamy niektóre artykóły dotyczące naszych milusińskich:

Zoofarmakognozja stosowana jako metoda wspierająca zdrowie zwierząt. Część 1
Marlena Zielińska-Górska

Żywienie psich i kocich seniorów
Agnieszka Cholewiak-Góralczyk

Zaburzenia w pielęgnacji, czyli co zrobić, gdy kot nadmiernie się liże lub drapie ?
Małgorzata Biegańska-Hendryk

FIV – zakażenie, rozpoznanie, sposoby leczenia, zapobieganie zakażeniu
Agnieszka Widera-Jakubiak

Zaburzenia snu u psów i kotów – Wstęp
Magdalena Malec

15/03/2021 - Kot w sztuce……..

09/03/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w marcu 2021 – cz.2

Warsztat online ” Dlaczego Twój kot Cię gryzie ?
13.03.2021 o 15:00
Wydarzenie Kocibehawioryzm.pl

Zapraszamy na bezpłatny warsztat online “Dlaczego Twój kot Cię gryzie ?”

Poprowadzi go Małgorzata Biegańska – Hendryk.
Małgorzata Biegańska-Hendryk to technik weterynarii, behawiorystka zwierząt towarzyszących i zoodietetyczka kotów. Z kotami związana od 20 lat, wieloletnia wolontariuszka kociej fundacji, autorka książek, artykułów branżowych i szkoleń dla kocich opiekunów. Od 2019 roku opiekunka merytoryczna autorskiego kierunku studiów podyplomowych o kocim behawioryzmie. Pracuje pod marką kocibehawioryzm.pl, dzieląc się kocimi ciekawostkami na swoim blogu i w mediach społecznościowych. Prywatnie opiekunka 4 kocich futer: neurotycznego Stefana, uroczej Buni, niesłyszącej Kiwi i lękliwego Opka.

—————–

Delikatnie głaskacie swojego kota, gdy ten nagle zaczyna łapać nas zębami za rękę, co zastanawia wielu właścicieli: „Dlaczego mój kot mnie gryzie?” Te tak zwane „miłosne kąsanie” zwykle nie powodują krwawych ran ???? , ale zdarzają się nagle, co sprawia, że zastanawiasz się, co spowodowało zmianę w zachowaniu twojego kota. „Gryzienie właścicieli podczas codziennych pieszczot to jeden z podstawowych problemów” – zgodnie twierdzą lekarze i behawioryści. Weterynarze wiedzą, czym są te konkretne podgryzania, dlaczego koty angażują się w to zachowanie i jak rodzice zwierząt domowych mogą odpowiednio reagować, gdy ich sfrustrowany członek rodziny odczuwa potrzebę ukąszenia. Warto więc opowiedzieć o konkretnym zachowaniu podczas rutynowej wizyty. Do tego czasu przedstawiamy kilka wskazówek.

Czym jest a czym nie jest miłosne kąsanie

Nie należy mylić miłosnego kąsania – z typem nadmiernie agresywnego gryzienia związanego ze strachem, obroną lub działaniem terytorialnym. Ukąszenia z miłości zazwyczaj nie są dotkliwe i nie przecinają naszej skóry. Zaczyna się od lizania, a zachowanie staje się bardziej intensywne aż w końcu może zakończyć się podgryzaniem. Kolejną wskazówką, że twój kot w ten specyficzny sposób okazuje Ci miłość, jest to, że zazwyczaj nie ma innych oznak agresji, takich jak syczenie, warczenie i drapanie. Język ciała kota jest zazwyczaj dość spokojny, chociaż kot może się lekko napiąć tuż przed gryzieniem.

Dlaczego Twój kot gryzie Cię podczas pieszczot ?

Niewiele jest badań mówiących o tym, dlaczego koty zachowują się w ten sposób: większość tego, co wiadomo, opiera się na spekulacji. Ukąszenia kotów mogą być także nieumyślne, w ramach pielęgnacji kota. Koty mogą lizać przez pewien czas konkretny obszar, a następnie wykorzystywać swoje siekacze do przeczesania sierści. Przy okazji Twój kot może zadbać o Ciebie, Twoją rękę, twarz lub głowę. Ponadto nie wszystkie koty lubią pieszczoty. Niektóre koty mogą chcieć lub cieszyć się odpoczynkiem na kolanach swojego właściciela, ale nie bardzo lubią być głaskane. Możliwe jest również, że rodzic zwierzęcia domowego głaska kota w obszarach, które kot uważa za nieprzyjemne, na przykład na brzuchu lub w jego pobliżu lub na ogonie.

Jak odpowiednio reagować na ukąszenia kota

Badanie mowy ciała kota jest jednym z najlepszych sposobów nauczenia się, jak odpowiednio reagować i zapobiegać przyszłym wydarzeniom.. Uważaj na oznaki dyskomfortu, takie jak uszy po bokach głowy lub drgający ogon, i przestań głaskać, jeśli są widoczne. Rodzice zwierząt domowych powinni zauważyć, czy gryzienie kota ustaje, gdy kot jest głaskany lub pielęgnowany częściej lub krócej. Właściciel powinien odpowiednio zareagować przed ukąszeniem kota. Tak więc, jeśli kot zazwyczaj gryzie po pięciu ruchach dłonią lub szczotką, właściciel powinien zawsze zatrzymać się na czterech. Jeśli kot ugryzie, gdy właściciel zaprzestanie głaskania po pięciu ruchach, właściciel powinien przekierować kota na inną czynność po tym czasie – np na ulubioną zabawkę czy wędkę. Jeżeli nie wiemy jak kot zareaguje, zaleca krótkie sesje pieszczot, często pauzując, aby ocenić zainteresowanie kota. Zalecane jest również, aby ludzie zawsze zapraszali swojego kota do interakcji, a nie zbliżali się i zajmowali się śpiącym lub odpoczywającym kotem. Skup się na pieszczotach na obszarach, które koty ogólnie lubią, takich jak uszy i podbródek, i unikaj pieszczoty kotów na brzuchu lub w pobliżu ogonów, chyba że musisz je wyczesać. Nigdy nie reaguj negatywnie na gryzienie kota. Właściciel nie powinien nigdy w żaden sposób potrząsać, spryskiwać wodą ani przerażać kota; może to spowodować, że kot zareaguje na to prawdziwą i niebezpieczną agresją, Jeśli kot gryzie cię i spowoduje przerwanie skóry, natychmiast oczyść ranę. Poszukaj jakiegokolwiek obrzęku, bólu lub zaczerwienienia, które się rozprzestrzenia. Jeśli zauważysz którekolwiek z tych objawów, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub udaj się do przychodni.

RELACJA:

———————————————————————————————————–

Rozród Kotów – Część I. Ciąża
Wydarzenie Akademia Edu ZOO
13.03.2021 o 10:00 – 13:00

O szkoleniu:
• Kilka słów o specyfice cyklu płciowego i kryciu
• Monitorowanie kociej ciąży – kiedy i po co wykonujemy badania USG
• Czy badania hormonalne u kotów mają jakiekolwiek znaczenie ? Omówienie różnic między psem, a kotem.
• Badanie USG w kierunku ciąży vs fetometria płodowa – czyli badanie badaniu nie równe.
• Wyznaczenie terminu porodu – niby sprawa oczywista, a jednak nie do końca.
• RTG w okresie ciąży – zalecane czy niezalecane ?
• Różne sposoby rozwiązania ciąży.
• Poród fizjologiczny.

O wykładowcy:

Zapisy: LINK

RELACJA:

Miniony weekend był dla nas bardzo pracowity. Przyswoiliśmy duuużo przydatnej wiedzy. Nasze koty na pewno na tym skorzystają

———————————————————————————————————–

Podstawy kociej komunikacji
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i Catosfera Szczecin – koci behawiorysta oraz profesjonalni opiekunowie kotów
13.03.2021 o 10:00

Szkolenie jest skierowane dla opiekunów kotów, którzy chcą poznać tajniki kociej komunikacji.
Jak czytać kocie sygnały ?
Jak poprzez swoje zachowanie poprawić lub nawiązać prawidłową relację z kotem ?
Jakich błędów w komunikacji z kotem uniknąć ?

Program szkolenia
SPECYFIKA GATUNKOWA A PROCES POROZUMIEWANIA SIĘ
KOMUNIKACJA WEWNĄTRZGATUNKOWA
WPŁYW UDOMOWIENIA NA WYRAŻANIE KOCICH EMOCJI
MOWA CIAŁA KOTA – NIEZBĘDNIK OPIEKUNA
ZAPOZNANIE Z OBCYM KOTEM
KOMUNIKACJA Z KOTEM AGRESYWNYM

Co oferujemy ?
✔️ Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️ Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️ Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on-line.
✔️ Nagranie webinaru dostępne aż przez 7 dni !
Liczba miejsc ograniczona !!!

Często mówimy “szkoda, że mój Kitku nie umie mówić”. W wigilię czekamy na północ bo podobno właśnie wtedy zwierzęta mają mówić ludzkim głosem. A tak naprawdę zwierzaki mówią do nas cały czas i u nas możesz poznać sekretną mowę kotów ‼️
Naucz się rozumieć mowę Twojego kota! Zostań tłumaczem języka kociego
Dzięki temu lepiej zrozumiesz swojego przyjaciela i stworzysz mu jeszcze lepszy dom

ZAPISY POPRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK

Webinar poprowadzi:

Blanka Majewska
dyplomowany koci behawiorysta
Dyplomowany koci behawiorysta, założycielka marki Catosfera Szczecin. W codziennej pracy wraz ze swoim zespołem świadczy usługę catsittingu – dochodzącej opieki nad kotem na czas wyjazdu klientów. Oprócz konsultacji behawioralnych zajmuje się edukacją opiekunów. W myśl przystającej do kociej natury maksymy „lepiej zapobiegać niż leczyć” prowadzi konsultacje aklimatyzacyjne, podczas których wspiera opiekunów w prawidłowym wprowadzeniu kota do nowego środowiska i przygotowania go na zmiany (np. pojawienie się drugiego kota, przeprowadzka, powiększenie rodziny). Prywatnie opiekunka dwóch adoptowanych kotek: Krówki i Burki.

Opłaty:
Cena promocyjna – 129 zł.
Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia

———————————–

DBAJ o swojego kota ‼️
- Zapewnij bezpieczny dom – możesz to zrobić zanim kot pojawi się w Twoim życiu. Pamiętaj, że uchylne okna są szalenie niebezpieczne, osiatkuj okna/balkon, zwróć uwagę na potencjalnie toksyczne rośliny oraz niebezpieczne dla kota przedmioty. Sprawdź co masz na półkach, na które będzie wchodził kot – czy nie zrzuci czegoś cennego, jaki mają udźwig i czy nie spadną z kotem.
- Zapewnij miejsce i możliwość odpoczynku – kot jako stworzenie niezależne sam wybierze sobie miejsce do wypoczynku, jednak zaproponuj mu miejsce gdzie nie kręcą się domownicy, nie ma huku, hałasu, przeciągów gdzie zawsze będzie mógł odpocząć nie zaczepiany przez domowników.
- Drapanie to jeden z naturalnych odruchów kota – zapewnij mu atrakcyjny drapak, który będzie dużo lepszy niż Twoja nowa sofa
- Zamontuj wysokie półki, przejścia, stwórz koci rajski plac zabaw – koty, w większości, przepadają za obserwacja terytorium z wysokości oraz za zabawami i bieganiem po najwyższych poziomach jakie są dostępne – stwórz Koci Raj na wysokości i zamontuj specjalnie dla Twojego pupila chociaż kilka podniebnych atrakcji
- Baw się i zapewniaj stymulację umysłową – pamiętaj, aby bawić się z kotem zachowując naturalny łańcuch łowiecki – na końcu zabawy powinna być nagroda – smaczek lub pełny posiłek. Zabawa jest jedną z podstawowych potrzeb Twojego kota – jeżeli jej nie zaspokoisz będziesz mieć sfrustrowanego zwierzaka z mnóstwem problemów behawioralnych.
- Nie wypuszczaj kota na samodzielne spacery – spacery bez nadzoru są niebezpieczne, nie tylko dla Twojego kota, ale również dla szeregu mniejszych zwierząt – kot będzie polował i zabijał. Kot narażony jest na potrącenia, ataki innych większych zwierząt czy nawet bestialstwo ludzi. Spacery z kotem tylko pod Twoją kontrolą – na smyczy i w szelkach.
- Obserwuj swojego kota wnikliwie i poznaj kocią komunikację – kot nie umie mówić, będzie za to komunikował się z Tobą swoim językiem ciała, wokalizacją – naucz się “czytać” swojego kota, jest to podstawą Waszych znakomitych relacji. Koty również ukrywają choroby, zatem tylko wnikliwa obserwacja i znajomość Twojego towarzyszą pozwolą Ci wychwycić nawet wczesne symptomy choroby czy zmian behawioralnych.
- Dbaj o higienę jamy ustnej, pamiętaj o uszach, jeżeli trzeba przycinaj pazury – dbaj o pazury swojego kota, jeżeli nie ściera ich wystarczająco, regularnie je przycinaj. Za długie pazury mogą powodować ból i urazy. Zaglądaj w uszy swojego kota i sprawdzaj czy nic niepokojącego się z nimi nie dzieje. Nie zapominaj o zębach! Stan zdrowia zębów ma wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, chore zęby to nie tylko ból i problemy z jedzeniem, ale również pogorszenie np. stanu serca czy wystąpienie problemów z uszami czy oczami. Dbaj regularnie o higienę jamy ustnej u Twojego kota.
- Dbaj o sierść regularnie – koty są bardzo czystymi zwierzętami i same dbają o swoje futra, jednak musisz regularnie to sprawdzać i im pomagać – wyczesywanie futerka zapobiegnie zakłaczeniu, powstawaniu bolesnych kołtunów. Nie jest również prawdą, że kota nie można kąpać – czasami jest to wręcz wskazane (np. kąpiele lecznicze), kąp swojego kota zawsze gdy jest taka potrzeba.
- Karm odpowiednio do wieku i potrzeb. Nie podawaj suchej karmy. Zapewnij świeżą wodę – koty zazwyczaj nie przepadają za piciem wody, ale na pewno będzie je łatwiej przekonać do świeżego i czystego źródła niż stojącej przez tydzień wody w brudnej misce. Karm dobrym i zbilansowanym pokarmem, dostosowanym do stanu zdrowia oraz wieku kota. Nie podawaj suchej karmy.
- Regularnie zabieraj do lekarza weterynarii, mierz parametry życiowe – profilaktyka to podstawa. Zabieraj swojego kota do lekarza na podstawowe badania profilaktyczne – częstotliwość wizyt ustal z lekarzem i dostosuj do stanu zdrowia i wieku kota. Samodzielnie obserwuj swojego kota – jak już wcześniej wspomniano koty są mistrzami kamuflowania chorób, a to Ty spędzasz ze swoim kotem najwięcej czasu i jesteś w stanie wychwycić najdrobniejszą anomalie. Sprawdzaj parametry życiowe kota, mierz mu temperaturę.
‼️ Spędzaj czas ze swoim kotem, on ma tylko Ciebie ‼️
Telefony, telewizory, komputery, znajomi, praca – pochłaniają mnóstwo czasu. Pamiętaj o swoim kocie – on nie ma książki czy filmu. On ma tylko o Ciebie.
Dbałość o swojego pupila to również świadomość jego potrzeb i nieustanna nauka, szkolenie, które pozwolą Ci być jeszcze lepszym Opiekunem

RELACJA:

Edukacyjna sobota :) Od jakiegoś czasu weekendy spędzamy przed komputerem. Na platformie @animaliaszkolenia organizowane są webinary dla opiekunów zwierząt, hodowców i specjalistów. Ogólnie sztosik, bardzo fajni prowadzący, ciekawa tematyka i dobra jakość techniczna szkoleń.
Dziś szkoliliśmy się z – “Podstawy kociej komunikacji”, prowadząca Blanka Majewska

Sobota była przyjemna i pracowita :)

Zacytuję mistrza Piotra Ż.: “fajnie było”

Mieliśmy okazję uczestniczyć w webinarze “Podstawy kociej komunikacji” ❤️ organizowane przez @animaliaszkolenia. Szkolenie super, dowiedzieliśmy się wielu ciekawych informacji. Oczywiście zachęcamy do śledzenia ich profilu, może Wam wpadnie w oko interesujące Was szkolenie

————————————————————————————————————

KURS: Wyłysienia niezapalne. Jeśli to nie jest endokrynopatia – to co to może być ?
Wydarzenie Akademia Dermatologii Wet.
13.03.2021 o 17:00 – 20:00

KURS: Wyłysienia niezapalne. Jeśli to nie jest endokrynopatia – to co to może być ?„Czy łyse jest piękne ?”
PLAN:
Blok 1. Plan postępowania diagnostycznego w wyłysieniach niezapalnych- schematy. Zasady oceny trichogramów. Prawidłowe pobieranie wycinków skóry do badania histopatologicznego.
Blok 2. Choroby przebiegające z wyłysieniami niezapalnymi. Objawy kliniczne. Diagnostyka. Różne metody terapeutyczne.
Blok 3. Przypadki kliniczne- od objawów, przez rozpoznanie po leczenie. Nowe metody terapii z pogranicza dermatologii estetycznej.

Link do rejestracji: LINK

Wykładowca:

Dr n. wet. Dorota Pomorska -Handwerker
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie, gdzie po studiach przez osiem lat kontynuowała pracę, jako asystent a później adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt UP w Lublinie. Po rocznym stażu na Uniwersytecie Medycznym w Lund (Szwecja) obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii w 2004 roku. W tym samym roku ukończyła Podyplomowe Studia Specjalizacyjne z zakresu chorób psów i kotów, uzyskując tytuł specjalisty.
Interesuje się trudnymi dziedzinami weterynarii, jakimi są dermatologia, alergologia i endokrynologia. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje biorąc czynny udział w wielu szkoleniach i kongresach na całym świecie. W latach 2003-2005 ukończyła prestiżowy kurs specjalistyczny z zakresu dermatologii weterynaryjnej prowadzony w ramach Europejskiej Szkoły dla Lekarzy Weterynarii ESVAS we Wiedniu.
Członkini Zarządu PSLWMZ. Stale prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu dermatologii i alergologii dla lekarzy weterynarii z całego kraju i jest uważana za cenionego eksperta w tych dziedzinach. Bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt- jako przewodnicząca, Sekcji. Jest również konsultantem merytorycznym laboratorium weterynaryjnego Laboklin. Konsultuje pacjentów przyjeżdżających z całej Polski.

—————————-

WYŁYSIENIA KOTÓW

Sam wywiad nie wystarczy
Kot to trudny i bardzo wymagający pacjent dermatologiczny. Nie tylko dlatego, że w dermatologii wiele chorób manifestuje się podobnymi objawami klinicznymi. W przypadku kotów zadecydowanie trudniej jest uzyskać od opiekunów tak szczegółowy wywiadu, jak od właścicieli psów. To wydawałoby się proste pytania lekarza – „Jak często kot korzysta w ciągu doby z kuwety?” lub „Czy kot intensywnie się wylizuje?” – często pozostają bez odpowiedzi lub też udzielone odpowiedzi są błędne. Dlatego też podczas wizyty kota u dermatologa duże znaczenie mają zarówno badania dodatkowe, jak i bardzo szczegółowe badania kliniczne. Dlatego też w przypadku kotów na konsultację z powodu wyłysień należy brać pod uwagę wiele przyczyn, które mogły doprowadzić do zmian skórnych. Niekoniecznie muszą być one spowodowane chorobami skory, czasem podstawowy problem dotyczy zupełnie innego narządu.

Łatwo o mylną diagnozę
Wyłysienia można podzielić na te o charakterze niezapalnym, jak i zapalnym. Według mojego prawie trzydziestoletniego doświadczenia koty z wyłysieniami o charakterze niezapalnym znacznie częściej, niż ma to miejsce w rzeczywistości, są diagnozowane jako koty z problemami na tle psychogennym. Właśnie tacy pacjenci często trafiają do mojego gabinetu z już postawioną diagnozą, a ich opiekunowie pytają, dlaczego po podaniu leków psychotropowych wyłysienia nie porastają włosem.

Wyłysienia a problem dolnych dróg moczowych
W przypadku kotów z wyłysieniami o charakterze niezapalnym na brzuchu lub wewnętrznej stronie ud oraz z wyłysieniami na udach od strony tylnej zawsze należy brać pod uwagę problem dotyczący dolnych dróg moczowych. Zarówno syndrom urologiczny kotów, jak i idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego mogą objawiać się zmianami skórnymi w postaci rozległych wyłysień nawet całego brzucha, dlatego w takich przypadkach badaniem dodatkowym jest wykonanie podstawowego badania moczu. Jeśli wykaże ono obecność struwitów lub erytrocytów w moczu, najpierw należy zająć się leczeniem dolnych dróg moczowych, a dopiero po uzyskaniu prawidłowego wyniku kontrolnego zająć się wyłysieniami brzucha u kota, o ile w ogóle jeszcze taki problem będzie występował. Zazwyczaj miejsce z wyłysieniem porasta, gdyż kot przestaje wylizywać okolice okołobrzuszne. W pewnym sensie można potraktować takie zachowanie jako problem psychogenny, ponieważ nadmierne wylizywanie okolicy podbrzusza czy krocza u kota z syndromem urologicznym jest spowodowane jego niepokojem z powodu niemożności oddania moczu. W przypadku idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego przyczyną lizania jest ból towarzyszący zapaleniu.

Nadmierne wylizywanie a otyłość
Wyłysienia o charakterze niezapalnym okolicy brzucha można też obserwować u kotów ze znaczną nadwagą. Koty w przeciwieństwie do psów to zwierzęta, które przykładają ogromną wagę do codziennej toalety. W przypadku nadwagi często nie są jednak w stanie dokładnie się umyć, dlatego nadmiernie wylizują okolice łatwo dostępną, czyli brzuch. Nadwaga u kota dodatkowo często prowadzi do zwyrodnienia stawów, co powoduje reakcje bólową, a ta z kolei prowadzi do nadmiernego wylizywania, które daje mu chwilę ukojenia.

Zaobserwowano, że zarówno u psów, jak i u kotów intensywne lizanie prowadzi do wyrzutu endorfin, które krótkotrwale powodują ustąpienie bólu, niepokoju i stresu oraz dają chwilowe poczucie relaksu. Dlatego zanim lekarz zleci terapię lekami psychotropowymi u kota z wyłysieniem na brzuchu, najpierw należy wykluczyć zarówno problemy urologiczne jak i problemy aparatu ruchu.

Wyłysienia a pchły
Oczywiście wyłysienia mogą dotyczyć rożnych okolic, nie tylko brzucha. W przypadku wyłysień okolicy lędźwiowo-krzyżowej czy też boków ciała zawsze należy brać pod uwagę obecność pcheł. Dla opiekunów to wstydliwy problem i często nie biorą pod uwagę możliwości złapania pchły u kota, który nie wychodzi z domu i nie ma kontaktu z innymi zwierzętami. Rzeczywiście na pierwszy rzut oka wydaje się to niemożliwe, ale w praktyce zdarza się i to nierzadko. Problem dotyczy szczególnie dużych miast, które w Polsce są terenem endemicznym dla pcheł. Dlatego nawet koty niewychodzące powinny być regularnie odpchlane, a w przypadku jakichkolwiek zmian skórnych odpchlenie kota to pierwsza czynność, jaką powinien zalecić lekarz. W przypadku kotów uczulonych na pchły kontakt nawet z niewielką liczbą pcheł, może prowadzić do wyłysień lub zmian w formie samouszkodzeń, strupków, grudek i krostek oraz ogniskowych zmian rumieniowych. Natomiast zapchlony kot bez reakcji alergicznej może mieć jedynie rozległe wyłysienia o charakterze niezapalnym z powodu nadmiernego wylizywania sierści i stałego usuwania odchodów pchlich oraz pcheł. Taka sama sytuacja może dotyczyć kota z zakażeniem nużeńcami kocimi Demodex gatoi i Demodex cati. W przypadku zakażenia tymi pasożytami zmiany skórne mogą dawać różny obraz kliniczny, od drobnych przeczosów, poprzez rozległe wyłysienia, na samouszkodzeniach w formie rozdrapanych ran i strupów kończąc. U kotów w przeciwieństwie do psów nużyca jest chorobą zaraźliwą, o ile zakażenie pasożytnicze dotyczy gatunku Demodex gatoi. Natomiast zakażenie drugim gatunkiem pasożytu Demodex cati nużeńca obserwuje się częściej u kotów, u których stosowano glikokortykosterydy w dawkach immunosupresyjnych lub długotrwale w dawkach przeciwzapalnych. Co ciekawe, jaja tego nużeńca mogą być zidentyfikowane w kale zwierzęcia zupełnie przypadkowo. Taki wynik badania kału często jest zaskoczeniem zarówno dla opiekuna, jak i dla lekarza weterynarii, i pokazuje, jak intensywnie kot podczas swojej toalety wylizuje pasożyty w rożnych formach, a następnie połyka je.

Wyłysienia a grzybica
Poza problemami pasożytniczymi, urologicznymi czy też związanymi z nadwagą, do wyłysień niezapalnych u kotów może dochodzić również w przebiegu zakażenia grzybiczego, najczęściej gatunkiem Microsporum canis. W przypadku tej powszechnej grzybicy u kotów wyłysienia, mimo że niezapalne, mają jednak inny obraz kliniczny oraz inną lokalizację. Zakażenie Microsporum canis najczęściej obserwowane jest w okolicy głowy, małżowin usznych oraz kończyn przednich. Zmiany są dobrze odgraniczone od skóry zdrowej, a w obrębie wyłysienia można zaobserwować złuszczający się naskórek lub przebarwienie niewielkiego stopnia. Zmiany grzybicze, często w kształcie monety, mogą powstać, choć nie muszą. W przebiegu zakażenia grzybiczego bardzo rzadko występuje świąd, ponieważ zakażenie dotyczy tkanki martwej czyli włosów, naskórka i pazurów. Zakażenie Microsporum canis najczęściej obserwuje się u kotów młodych, do 12 miesiąca życia. Należy pamiętać, że grzybica jako zoonoza może być przeniesiona z kota na wszystkich domowników. Dlatego leczenie jej powinno być zakończone dopiero po uzyskaniu negatywnej kontrolnej hodowli mikologicznej u kota. Warto zaznaczyć, że szczepionki przeciwgrzybicze dostępne na rynku weterynaryjnym nie zawsze są skuteczne w leczeniu grzybicy, ani w jej zapobieganiu, łagodzą jedynie objawy kliniczne, ale nie leczą zakażenia Microsporum canis.

Wyłysienia a alergie
Wyłysienia o charakterze niezapalnym u kotów można również obserwować w przebiegu atopowego syndromu kotów, czyli reakcji alergicznej na alergeny środowiskowe. Najczęściej mają one charakter symetryczny i dotyczą początkowej fazy atopii, ponieważ w późniejszej fazie choroby prowadzą do zmian zapalnych o bardzo zróżnicowanych objawach klinicznych. Pierwsze objawy syndromu atopowego kotów obserwuje się pomiędzy pierwszym a czwartym rokiem życia zwierzęcia, w przeciwieństwie do alergii pokarmowej, której objawy można obserwować u kota w każdym wieku. W przypadku wyłysień w przebiegu syndromu atopowego kotów obserwuje się najczęściej sezonowość objawów i rożne nasilenie świądu w formie nadmiernego lizania, związane z zetknięciem się zwierzęcia z alergenami środowiskowymi, takimi jak roztocza kurzu domowego czy pyłki roślinne.

Wyłysienia a nadczynność tarczycy
U starszych kotów powyżej 10 roku życia do wyłysień może dochodzić również w przebiegu nadczynności tarczycy, ale w przebiegu tej choroby obserwuje się również inne objawy kliniczne, na przykład typowe dla przewlekłej niewydolności nerek.

Wyłysienia a psyche
Jeśli już wyeliminujemy wszystkie powyżej opisane przyczyny wyłysień u kotów, wtedy należy wziąć pod uwagę wyłysienia o charakterze niezapalnym na tle psychogennym.
Przyczyny takich zaburzeń są bardzo różnorodne: stres, nuda, lęk mogą być u kota wywołane czynnikami, których nawet w długim wywiadzie lekarza z opiekunem nie uda się wychwycić. Pamiętam dwa przypadki kotów z wyłysieniami na tle psychogennym – w obydwu przypadkach ustalenie przyczyny zajęło mi naprawdę bardzo dużo czasu. Pierwszy kot zaczął się nadmiernie wylizywać po tym, gdy niedosłysząca właścicielka mieszkania wymieniła domofon. Nowy dźwięk tak stresował kota, że na wizytę przyszedł prawie kompletnie łysy od strony brzusznej.
Drugi kot zaczął się nadmiernie wylizywać z zupełnie innej przyczyny. Kot ten od lat miał ulubiony punkt obserwacyjny na parapecie, skąd obserwował ptaki siedzące na drzewie naprzeciwko okna. Niestety drzewo zostało ścięte z powodu prac budowlanych. Kot stracił swoje ulubione stanowisko obserwacyjne i zaczął wylizywać całą okolicę brzucha oraz kończyn miednicznych. Przyczynę takiego wyglądu pacjenta analizowaliśmy z opiekunem ponad pół roku. W badaniach naukowych wykazano, że nadmierne lizanie u kotów prowadzi do aktywacji ośrodków w korze mózgowej odpowiedzialnych za zaburzenia kompulsywne.
Pierwszym krokiem do rozwiązania takiego problemu jest identyfikacja przyczyny zachowania, a nie wprowadzenie leków psychotropowych. Do czasu identyfikacji przyczyny wskazane jest założenia kołnierza lub kubraczka chroniącego konkretną okolicę przed wylizywaniem. Warto też przeanalizować terytorium kota w domu i zmodyfikować je w prosty sposób: zapewnić kartonowe kryjówki, punkty obserwacyjne na wysokości, zabawki edukacyjne czy nawet zapewnić rozrywkę w postaci akwarium. Wprowadzenie leczenia psychotropowego to dopiero następny krok w tej trudnej sytuacji.

Jak widać, kot, który trafi do gabinetu weterynaryjnego z wyłysieniem, to pacjent wymagający wielu badań dodatkowych. Należy zacząć od najprostszych, czyli testu na obecność pcheł, następnie wykonać badanie włosów pod mikroskopem. Jeśli w badaniu tym, zwanym trichogramem, widoczny jest obraz tzw. bierek Mikado, czyli włosów z fragmentami czarnymi i białymi w obrębie łodygi włosowej, to jest to dowód na to, że nasz pacjent nadmiernie się wylizuje, ponieważ w ślinie kota występują specyficzne enzymy, które prowadzą do zmiany struktury łodygi włosowej. Następnie należy wykonać cytologię metodą odciskową ze skóry objętej wyłysieniem na obecność bakterii Simonsiella. Ich obecność może być wskazówką na nadmierne wylizywanie się, gdyż bakterie te znajdują się u zdrowego kota w jamie ustnej. Następnie należy zrobić badania w kierunku grzybicy, by ją wykluczyć, oraz wykonać zeskrobinę i test przylepcowy, by wykluczyć nużycę. Opiekun musi pobrać próbkę moczu do badania laboratoryjnego, by wykluczyć problemy w obrębie dolnych dróg moczowych. Zanim lekarz postawi diagnozę ostateczną, czeka nas żmudna droga eliminacji wszystkich możliwych przyczyn nadmiernego wylizywania u kota, które prowadzą do wyłysień o charakterze niezapalnym. Zgodnie z moją zasadą, że leczenie nie może być agresywniejsze od choroby, nigdy nie pomijam żadnego z opisanych powyżej kroków diagnostycznych i takie postępowanie zalecam innym lekarzom weterynarii.

RELACJA:

U Pani doktor omówione zostały bardzo trudne przypadki. Jak zawsze szkolenie zgromadziło wielu słuchaczy :)

————————————————————————————————————–

Behawioryzm koci – Komunikacja cz.1 – Szkolenie online
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Kot Warszawski
13.03.2021 o 18:00 – 20:00
Koszt: 49zł

Zapraszamy na szkolenie dla miłośników kotów z kociej behawiorystki.
Behawioryzm kotów – Komunikacja cz.1

➡Szkolenie kierowane jest zarówno do hodowców kotów, jak i kocich opiekunów, a także wszystkich osób zainteresowanych kocim behawiorem.⬅

Zapisy: LINK

O szkoleniu:
Podczas webinaru dowiecie się między innymi:
- Rodzaje kocich sygnałów (mowa ciała oraz sygnały dźwiękowe)
- Kocie potrzeby społeczne
- Prawidłowe odczytywanie kociego zachowania względem człowieka
- Prawidłowe odczytywanie kociego zachowania względem innego kota

O wykładowcy :

Behawiorystka Spec. Koty
Agata Bladowska
Absolwentka Uniwersytetu SWPS po Filologii Angielskiej, która przekonała się, że jej właściwą ścieżką jest nauka o zachowaniu zwierząt. Prędko nadrobiła zaległości, uczęszczając na wiele kursów, szkoleń i konferencji, by zostać Behawiorystką specjalizującą się w kotach. Uczyła się m.in. w Polskiej Akademii Zoopsychologii i Animaloterapii w Krakowie. Dziś konsultuje kocich pacjentów zarówno indywidualnych, jak i tych z hodowli. Jest autorką artykułów branżowych, a także bloga www.kotwarszawski.pl, na którym dzieli się swoją wiedzą.
Prywatnie opiekunka kotki rasy Ragdoll, Fryzi, która wiernie towarzyszy jej w podróżach po całej Polsce.

RELACJA:

————————————————————————————————————

Kot reproduktor
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia i SOS Handling Warszawa
14.03.2021 o 10:00 – 14:00
Opłata. – 119 zł.

Szkolenie kierowane jest przede wszystkim do Właścicieli reproduktorów, hodowców, przyszłych hodowców – a więc wszystkich, którzy zajmują się lub mają w planach lub zajmują się hodowlą kotów. Jednak jeżeli jesteś, po prostu, pasjonatem felinologii i i chcesz poszerzyć swoją wiedzę o ten, niezwykle ważny, aspekt to również świetnie się u nas odnajdziesz Zapraszamy !

Webinar poprowadzi:

Marek Chadaj
lekarz weterynarii, Sędzia Felinologiczny „All Breeds” FIFe, Hodowca
Absolwent SGGW-AR w Warszawie Wydział Weterynarii Po odbyciu wymaganych stażów pozostałem w Warszawie.
Koty zawsze mnie pasjonowały bo były w moim rodzinnym domu. Hodowałem rasy kotów: pers/exotyk, Maine Coon, Abisyńczyk. Jako członek założyciel SHKRP Stowarzyszenie Hodowców Kotów Rasowy w Polsce przez wiele lat pełniłem funkcję Sekretarza Generalnego, kolejne lata to działalność w Federacji Stowarzyszeń w Polsce pod nazwą FPL Felis Polonia. Jestem również członkiem założycielem klubu EKKR Elitarny Klub Kota Rasowego w Warszawie, gdzie pełnię funkcję Sekretarza Klubu. Przeszedłem pełną ścieżkę rozwoju w świecie kotów. Od właściciela, przez hodowcę, stewarda, następnie ucznia sędziowskiego, aby finalnie złożyć egzaminy sędziowskie: 1992 – sędzia kategorii 1 koty długowłose, 1995 – kategorii 2 koty półdługowłose, 2001 – kategorii 3 krótkowłose, i 2009 kategorii 4 syjamskie i orientalne, jednocześnie uzyskując tytuł sędzia Felinologiczny „All Breeds” najbardziej popularnej Federacji na świecie jaką jest FIFe Federation Internationale Feline.

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Materiały szkoleniowe przekazane e-mailem,
✔️ Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie on-line.
✔️Najlepszego wykładowcę, Marek Chadaj – aktywnie pracuje jako sędzia wystawowy, lekarz weterynarii.

Program webinaru:
- BUDOWA UKŁADU PŁCIOWEGO
- WARUNKI BYTOWE I PRZEPISY HODOWLANE
- BADANIA PRZED KRYCIEM
wywiad, szczepienia kotki posiew, nosicielstwo
- PROFILAKTYKA KRYCIA
KRYCIE
fizjologia, problemy libido zależności
- SCHEMAT DIAGNOSTYCZNY NIEPŁODNOŚCI

ZAPISY PRZEZ FORMULARZ KONTAKTOWY DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ:
LINK

Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zgłoszenia lub imię i nazwisko uczestnika
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru – online. Każdy z uczestników dzień przed webinarem otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu

———————

RELACJA:

Niedziela z edukacją :) Uczymy się w miłym towarzystwie.

Całkiem miło spędzona niedziela.
Oprócz wielu minusów pandemii , webinaria należą do jej niewątpliwych plusów. Coraz więcej wiedzy dostępnej na wyciągnięcie ręki , bez wychodzenia z ciepłych kapci :)

Ogrom wiedzy :) Świetne szkolenie :) Uwielbiam ♥️

———————————————————————————————————–

Kurs pierwszej pomocy przedweterynaryjnej – psy i koty
Wydarzenie Akademia Edu ZOO
14.03.2021 o 17:00 – 20:00
Koszt kursu: 69 zł CENA PROMOCYJNA ❤

O szkoleniu:
Kurs “Pierwsza pomoc przedweterynaryjna psów i kotów” skierowany jest do miłośników zwierząt, opiekunów i hodowców chcących nabyć wiedzę praktyczną i teoretyczną w sytuacjach zagrożenia dla zdrowia i życia swoich pupili.
Ma on na celu przekazanie podstawowej, a zarazem szerokiej wiedzy na temat profilaktyki zagrożeń oraz postępowania podczas wystąpienia szeroko rozumianych urazów, szczególnie:
- zapobieganie dodatkowym urazom
- utrzymanie podstawowych funkcji życiowych do czasu udzielenia pomocy lekarsko-weterynaryjnej przez wykwalifikowany personel
- usunięcie czynnika wywołującego chorobę
Tematy realizowane podczas szkolenia to m.in.:
- Informacje ogólne
- Apteczka pierwszej pomocy dla zwierząt
- Pierwsza pomoc zwierzęciu “krok po kroku” ♂️
- Krwawienia i krwotoki
- Zatrzymanie krążenia i oddechów oraz resuscytacja krążeniowo – oddechowa ♀
- Stany nagłe, wybrane przykłady m.in.: porażenie prądem elektrycznym, podtopienia, udar cieplny, hipotermia i odmrożenia, złamania i zwichnięcia, połknięcie ciał obcych, zatrucia i inne z uwzględnieniem przyczyn, objawów, patomechanizmu, czynności ratowniczych i rokowaniem. ⚡☀❄

O wykładowcy:

Lekarz weterynarii Mariusz Węgrzyn
Ukończyłem studia z medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. We wrocławskich klinikach weterynaryjnych zdobywałem początkowe doświadczenia zawodowe. Od ponad 10 lat jestem współwłaścicielem i kierownikiem lecznicy weterynaryjnej, jednej z największych w rejonie. Na co dzień zawodowo zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób wewnętrznych, chirurgią i ortopedią. Moje szczególne zainteresowania to rozpoznawanie i leczenie chorób rozwojowych układu kostnego (m.in. dysplazji biodrowej, dysplazji łokciowej, osteochondrozy stawów – OCD, Choroby Legg Perthesa) oraz nabytych urazów i zwyrodnień układu ruchu z wykorzystaniem metod chirurgicznych i medycyny regeneracyjnej np. autologicznej kondycjonowanej surowicy – ASC, osocza bogatopłytkowego – PRP, płynnych polimerów z jonami srebra, kwasu hialuronowego, znacznie poprawiających efekty leczenia u zwierząt młodych a często będących jedynym rozwiązaniem u pacjentów geriatrycznych. Od kilku lat prowadzę również wykłady i szkolenia z zakresu wiedzy weterynaryjnej we współpracy z kilkoma organizacjami szkoleniowymi.

Zapisy:
LINK

RELACJA:

Miniony weekend był dla nas bardzo pracowity. Przyswoiliśmy duuużo przydatnej wiedzy. Nasze koty na pewno na tym skorzystają :)

————————————————————————————————————————
Pierwsza pomoc przedweterynaryjna dla psów i kotów.
Wydarzenie Centrum Szkoleń Animalia, Prywatna Praktyka Weterynaryjna M. Katarzyna Trojanowska i jeszcze 2 użytkowników
14.03.2021 o 17:00 – 20:00

Często ignorowana i niedoceniana umiejętność udzielenia pierwszej pomocy jest teraz na wyciągnięcie ręki !
Komu może się przydać takie szkolenie ?
▶️ Każdemu opiekunowi zwierzęcia.
Życie ze zwierzęciem jest nieprzewidywalne i w każdej chwili możemy znaleźć się w sytuacji nagłego zagrożenia życia i zdrowia naszego lub czyjegoś pupila. Warto umieć pomóc. Nasze umiejętności mogą uratować życie.
➡️Technikom weterynarii, uczniom techników weterynaryjnych.
W teorii zaleca się, aby w każdej lecznicy, wszyscy członkowie personelu mieli szkolenia z resuscytacji krążeniowo-oddechowej raz na pół roku. W praktyce, niewiele klinik stosuje się do tych zaleceń. Warto pogłębiać swoją wiedzę! Wyższe kwalifikacje pozwalają na zdobycie lepszej pozycji zawodowej.
➡️Pet-sitterom, dog walkerom, groomerom.
Rozszerzenie wiedzy o aspekty pierwszej pomocy przedweterynaryjnej pozwolą być bardziej konkurencyjnym na rynku, a także zwiększą poziom zaufania klienta.
➡️Handlerom !
Na wystawach, jak sami wiecie najlepiej, może wydarzyć się wiele nieprzewidzianych sytuacji od pogryzień przez utraty przytomności, objawy fizyczne stresu aż do najgorszych możliwych wydarzeń. Rozszerzenie wiedzy o aspekty pierwszej pomocy przedweterynaryjnej pozwolą być bardziej konkurencyjnym na rynku, a także zwiększą poziom zaufania klienta. Dzięki szkoleniu będziecie potrafili zareagować w każdej sytuacji.

PROGRAM:
PARAMETRY ŻYCIOWE ZDROWEGO PSA
Mierzenie temperatury, sprawdzenie pulsu, ilość oddechów.
WYPADKI I URAZY – SPOSÓB POSTĘPOWANIA
Część teoretyczna – połknięcie ciała obcego, zatrucie, udar cieplny, zatrucie wodne, podtopienie, wychłodzenie organizmu, skaleczenia, rany po pogryzieniu, rany szarpane, ukąszenia przez owady, ukąszenia żmij.
WYPADKI I URAZY – FILMY INSTRUKTAŻOWE
Bandażowanie, zabezpieczenie ran, zabezpieczenie złamań, opatrunki.
SYTUACJE CODZIENNE, ROZPOZNAWANIE OBJAWÓW BÓLU
Drobne objawy, które powinny być powodem do zaniepokojenia i wizyty u weterynarza, sposoby postępowania w przypadku drobnych infekcji, biegunek, wymiotów (brzydki zapach z psyka, nadmierne gubienie sierści, gazy, zaparcia, biegunka, wymioty, utrata wagi, nadmierne picie wody, drapanie się i lizanie, problemy z apetytem, rozpoznawanie sygnałów stresu, rozpoznawanie objawów bólu).
WYPOSAŻENIE APTECZKI
Wyposażenie apteczki domowej oraz podróżnej/wakacyjnej.
KLESZCZE
Kiedy zabezpieczać zwierzę, jak bezpiecznie usunąć, sposób postępowania po znalezieniu kleszcza.
LEKI I LECZENIE
Podawanie tabletek, podawanie kropli, wykonywanie zastrzyków, podawanie kroplówki podskórnie, podawanie kroplówki – kaniula dożylna.
ZABEZPIECZENIE ZWIERZĄT BEZDOMNYCH
Gdzie zadzwonić, czego wymagać, jak podejść do obcego zwierzęcia.
RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA – TEORIA
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia, bezpieczeństwo własne i zwierzęcia na miejscu zdarzenia, powtórka ze sprawdzenia podstawowych parametrów życiowych, resuscytacja krążeniowo – oddechowa.
RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA – FILMY INSTRUKTAŻOWE
Filmy instruktażowe na psim fantomie.

Co oferujemy ?
✔️Najlepszą atmosferę, bo tylko w takiej można efektywnie się uczyć,
✔️Bezcenną wiedzę, przekazaną klarownie i przystępnie,
✔️Najlepszego wykładowcę, lek.wet. Katarzyna Trojanowska pracuje w zawodzie ponad 30 lat, nieustannie się doszkala i posiada ogromną, wielokrotnie prowadziła szkolenia z zakresu PP.
✔️Dyplom ukończenia szkolenia, przekazywany w formie online, do własnego wydruku.
✔️ Dostęp do nagranego webinaru przez 7 dni.

ZAPISY PRZEZ SKLEP DOSTĘPNY NA STRONIE INTERNETOWEJ: LINK

Wpłaty za szkolenie prosimy kierować na numer konta: 26 1750 0012 0000 0000 3588 4688 lub poprzez PayU
W tytule wpłaty – numer zamówienia lub imię i nazwisko uczestnika.
Szkolenie odbędzie się w formie webinaru na żywo – online. Każdy z uczestników na 30 minut przed rozpoczęciem transmisji otrzyma link oraz wskazówki dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu.

Webinar poprowadzi:
Katarzyna Trojanowska
LEKARZ WETERYNARII

Lek.wet. Katarzyna Trojanowska praktykuje od ponad 30 lat, choć jak sama pisze „naprawdę trudno mi w to uwierzyć, wydaje się, że wczoraj dopiero odbierałam dyplom”. Obecnie mieszka z trzema suczkami rasy Cavalier King Charles Spaniel i posiada konia. Lekarz o ogromnym sercu, niezwykłej empatii i ogromnym doświadczeniu. Przyjmuje na warszawskiej Ochocie.
LINK

RELACJA:

———————————————————————————————————————–
RĘKOJMIA i WADY ZWIERZĄT, między teorią a praktyką.
Wydarzenie Adwokat Joanna Szpiega-Bzdoń
15.03.2021 o 19:00

Zapraszam na szkolenie pt. „RĘKOJMIA I WADY ZWIERZĄT, między teorią a praktyką”.
Szkolenie ma na celu, pokazanie typowych problemów prawnych, które mogą zaistnieć w toku realizacji umowy sprzedaży psa i kota rasowego. Zajmiemy się odpowiedzialnością hodowcy za wady zwierząt, oraz dotkniemy zagadnienia praw i obowiązków nabywcy. Zweryfikujemy zasadność i wykonalność przykładowych zapisów umów sprzedaży.

Program:
1. Umowa sprzedaży jako kontrakt.
2. Prawo konsumenckie, a Kodeks cywilny.
3. Wady zwierząt fizyczne i prawne.
4. Rękojmia – odpowiedzialność hodowcy względem nabywcy.
5. Prawa i obowiązki nabywcy zwierząt.
6. Rozwiązywanie problemów prawnych.
7. Najnowsze case study z praktyki adwokata.

Prowadząca:

adwokat Joanna Szpiega-Bzdoń
•Od 2010 r. aktywny uczestnik zawodów i konkursów pracy psów i innych sportów kynologicznych oraz wystaw i pokazów psów rasowych; wykładowca i uczestnik kursów, warsztatów, wykładów i seminariów; miłośnik rasy labrador retriever;
•Twórca projektów takich jak: Kynologia i prawo, Marketing kynologiczny, Kynologia przy kawie, BreedersPro, Akademia kynologiczna, Kynologia dla świeżaków. Pomysłodawca i autorka pierwszego w Polsce cyklu wykładów łączących prawo i kynologię (2014). Autorka i konsultant zmian w przepisach wewnętrznych ZKwP w zakresie ochrony zwierząt. Współtwórca Grupy Roboczej Polskiego Towarzystwa Etycznego przy Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, na rzecz poprawy dobrostanu i prawnego statusu zwierząt w Polsce (2017). Autorka 6 e-booków z dziedziny prawa i marketingu kynologicznego. Pomysłodawca i twórca akcji społecznej „Pies w koronie”. Laureatka konkursu Lider Wolontariatu 2020.
•Uprawnienia: trener/szkoleniowiec (MEN 2020), specjalista ds. marketingu (MEN 2020), asystent kynologiczny (ZKwP 2017), mediator (2005 >> NRA), prawnik (2003 >> adwokat ORA Krk)

Koszt uczestnictwa: 100 zł/os/spotkanie
Obowiązuje pierwszeństwo zgłoszeń i przedpłata na podany w odpowiedzi nr konta.
Zgłoszenia na adres: joanna.szpiega@gmail.com
Wszystkie zgłoszenia zostaną potwierdzone mailowo wraz z kluczem dostępu do spotkania.
Realizowany program ma charakter autorski.

———————————————————————————————————-

Fakty i mity na temat żywienia psów i kotów
Chcesz wiedzieć, jak właściwie żywić swojego psa i kota? Jakie zalecenia stosować, a w co zupełnie nie wierzyć? W poniższym artykule nasz ekspert rozprawia się z najczęstszymi mitami żywieniowymi krążącymi wśród opiekunów psów i kotów.

MIT 1: Potrzeby żywieniowe psów i kotów są podobne do potrzeb ludzi
Większość z nas traktuje swoje psy i koty jak członków rodzin, przez co łatwo zapominamy, że zwierzęta mają inne potrzeby pokarmowe niż my. Psy i koty należą do rzędu zwierząt drapieżnych (Carnivora) i mają zupełnie odmienne potrzeby żywieniowe od człowieka. Pies uznawany jest za względnego mięsożercę, kot jest obligatoryjnym mięsożercą. Gdy spojrzymy na wytyczne żywieniowe tych trzech gatunków zauważymy znaczące różnice. Obecnie wiadomo, że dobrze zbilansowana dieta musi zawierać odpowiednią ilość aminokwasów (z białek), niezbędnych kwasów tłuszczowych (z tłuszczów), składników mineralnych i witamin. Dla psów i kotów określono zalecane minimalne poziomy na prawie 50 składników pokarmowych!. Niezbędne ilości różnią się w zależności od etapu życia (wzrost, dorosłość, ciąża, senior). Uogólniając, koty mają wyższe zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe niż psy, a psy wyższe niż człowiek. Przykładowo, dieta człowieka nie powinna zawierać więcej niż 15% białka. Minimalna ilość białka dla dorosłego psa wynosi 18%, dla kota 25%. Dorosły człowiek musi systematycznie dostarczać z pożywieniem 8 aminokwasów egzogennych, natomiast dla psów jest ich 10, a dla kotów 11. Zapotrzebowanie na składniki mineralne u psów i kotów również znacząco się różni, chociażby podaż wapnia w diecie pupili musi być znacznie wyższa niż w naszej. W związku z tym, trudno jest zbilansować na oko dietę domowa dla psa czy kota. Badania wskazują, że dawki pokarmowe, które nie są ułożone przez specjalistów żywienia, a jedynie podawane intuicyjnie przez opiekunów, są znacząco niedoborowe w składniki odżywcze. Podawanie takiej niekompletnej diety, która może nawet wyglądać na zróżnicowaną, w dłuższej perspektywie czasu może prowadzić do zaburzeń zdrowotnych.

MIT 2: Jedzenie dla ludzi (resztki ze stołu) są tak samo dobre dla zwierząt
Zanim podamy naszemu pupilowi resztki z talerza, warto zastanowić się dwa razy. Większość opiekunów wie, że niektóre pokarmy z ludzkiego stołu mogą być toksyczne dla psów i kotów, np. cebula, czosnek, które często stosujemy do obiadowych sosów albo rodzynki czy czekolada – dla nas to słodkie przekąski, a dla czworonoga trucizna, która może go zabić. Odradzamy podawania resztek ze stołu również z innych powodów. Jedzenie dla ludzi jest często przyprawione, co może spowodować ból brzucha i biegunkę u pupila. Ponadto nasze jedzenie jest zazwyczaj tłuste, a więc bardzo kaloryczne, a do tego niezbilansowane pod kątem potrzeb pokarmowych psa czy kota. Nasz pokarm na pewno nie może stanowić podstawy diety zwierzęcia. Jeśli koniecznie chcemy podać psu lub kotu coś z naszego talerza, upewnijmy się, że nie ma tam toksycznego składnika, a wszelkie przekąski podawajmy z umiarem. Ważne, żeby ilość smakołyków między posiłkami nie przekraczała łącznie 10% dziennej dawki kalorycznej. Jeśli będziemy dostarczać zwierzęciu zbyt dużo energii, szybko doprowadzimy go do otyłości. A nadmiar przekąsek będzie skutkował dodatkowo „rozbilansowaniem” jego podstawowej diety, co może powodować niedobory lub nadmiary poszczególnych składników pokarmowych. Zalecane dzienne spożycie kalorii dla małego psa czy kota, można bardzo łatwo przekroczyć, ponieważ nie bierzemy pod uwagę różnicy w proporcji między nami a często znacznie mniejszym od nas pupilem. Karma pełnoporcjowa zaspokoi jego potrzeby żywieniowe, a kawałek ziemniaka czy mięsa już nie, ponieważ nie jest to zbilansowany posiłek.

MIT 3: Karmy suche powinny być w misce polane olejem dla poprawienia smakowitości
Stosowanie dodatków do diety zwierzęcia (poza karmą podstawową), powinno mieć każdorazowo swoje uzasadnienie. Podobnie jest w przypadku stosowania olejów poprawiających smakowitość. Jeżeli pies lub kot nie chce jeść suchej karmy, warto na początku zastanowić się dlaczego tak się dzieje. Karma może być nieatrakcyjna dla pupila z wielu powodów. Może pokarm stoi dostępny w misce cały czas? Może zwierzę zwyczajnie nie lubi danej karmy? Może dostaje smakowite przekąski między posiłkami i nie jest głodne ?
Gdy wyeliminujemy potencjalne błędy, które mogą doprowadzić do odmowy spożycia pokarmu oraz dobierzemy taką suchą karmę, którą zwierzak lubi, może okazać się, że dosmaczanie nie będzie konieczne. Pamiętajmy, że oleje są bardzo wysoko energetyczne i dostarczają znaczącą ilość kalorii nawet w bardzo małych ilościach. Dodatek źródła tłuszczu do karmy suchej powinien być uzasadniony i podawany w konkretnym celu. Suplementacja olejów, np. rybiego stosowana jest czasami w celu uzupełnienia w diecie kwasów tłuszczowych, działających przeciwzapalnie (np. na stawy lub schodzenia skórne). Jeśli chcemy jedynie poprawić smakowitość karmy, a nasze zwierzę ma tendencje do nadwagi, warto rozważyć stosowanie mniej kalorycznego dosmaczacza.

MIT 4: Wieprzowina jest niewskazana dla kotów
Wieprzowina, jak inne mięsa jest dobrym źródłem białka i aminokwasów egzogennych. Jednak jest mięsem tłustym, należy brać to pod uwagę przy karmieniu domowym sposobem. W karmach komercyjnych (suchych i mokrych) wieprzowina może być stosowana pod różną postacią – mięsa mięśniowego, skór, tłuszczu, podrobów lub mączki, czyli skoncentrowanego źródła białka. Jeżeli na etykiecie karmy widnieje składnik „białko wieprzowe”, oznacza to, że jest to źródło białka, a nie tłuszczu. Zła sława wieprzowiny powiązana jest głównie z wirusem powodującym chorobę Aujeszky’ego, tzw. wściekliznę rzekomą. Choroba Aujeszky’ego jest wirusową chorobą zakaźną zwierząt gospodarskich i wolno żyjących, głównie świń. Koty (i psy) mogą zarazić się chorobą przez zjedzenie surowej zakażonej wieprzowiny. U zakażonych zwierząt pojawiają się głównie objawy ze strony układu nerwowego: niedowłady, porażenia, bardzo silny świąd, który prowadzi do samookaleczeń zwierzęcia. Dla nich choroba ta jest śmiertelna, natomiast człowiek nie jest wrażliwy na zakażenie tym wirusem. Choroba Aujeszky’ego w naszym kraju jest zwalczana z urzędu. Oznacza to, że prowadzone jest stałe monitorowanie choroby w stadach świń, które polega na pobieraniu losowych próbek krwi do badań. Liczba ognisk choroby systematycznie spada, wiele regionów w Polsce zostało uznane za urzędowo wolne od tej choroby. Jednak nie warto ryzykować i zaleca się podawanie wieprzowiny po obróbce termicznej – gotowanie niszczy wirusa i można bezpiecznie takie mięso serwować psom i kotom. Natomiast odradzam dokarmiania kotów wieprzowymi produktami dla ludzi – wszelkiego rodzaju szynki, parówki i wędliny, mimo, że z ugotowanej wieprzowiny, zawierają konserwanty takie jak azotyn sodu i fosforany oraz dużo soli, które są szkodliwe dla naszych pupili, a ponadto zwykle bardzo tłuste. Wysoko przetworzone produkty zwierzęce z ludzkiego stołu nie są zdrową przekąska dla zwierzaka.

MIT 5: Najważniejszy wskaźnik jakości karmy to wysoka zawartość mięsa
Wybór karmy jest niestety bardziej skomplikowany, niż nam się wydaje. Kluczowych informacji nie znajdziemy na etykiecie produktu, czyli danych o strawności i jakości użytych surowców. Dwie suche karmy mogą zawierać ten sam poziom białka, np. 26%, ale różnić się zasadniczo strawnością. Składniki karm wymienione są w kolejności malejącej. Każdy składnik jest ważony, przed poddaniem go procesowi obróbki termicznej, czyli zanim trafi do kotła razem z innymi surowcami. Składniki takie jak świeże mięso, zawierają dużo wody, która jest tracona podczas przetwarzania, ponieważ w produkcie finalnym, jakim jest sucha karma, znajdują się niewielkie ilości wody. Oznacza to, że karma w której ryż czy inne źródło węglowodanów jest pierwszym składnikiem, może być lepsza pod względem odżywczym, niż taka, która ma na pierwszym miejscu wymienione świeże mięso.

02/03/2021 - Informacje dla wszystkich miłośników kotów rasowych – nie tylko BSH i BLH

28/02/2021 - Pokazy, webinary, porady, szkolenia i seminaria w marcu 2021 – cz.1

Jak to z kotem było, czyli o ewolucji, genetyce, archeologii i paleontologii też
Wydarzenie Kocia Edukacja i Ja pacze sercem
05.03.2021 o 18:00 – 22:00
Koszt: 75 zł

Tym razem będzie barrrdzo naukowo, co nie znaczy, że ciężko i śmiertelnie poważnie.
Jeśli lubisz dociekać, drążyć i analizować, zapraszam na spotkanie! Oprzemy się na paru ciekawych publikacjach, rozłożymy je na czynniki pierwsze, słowem – spojrzymy na kota ze strony nieco innej, niż sikanie poza kuwetą i problemy z dokoceniem. Hm….czy tak do końca innej ? Zobaczymy
Biorąc udział w webinarze pomagasz kocim ślepaczkom z Fundacji Ja Pacze Sercem – 40% każdej wpłaty zostanie przekazane na jej konto.
Rejestracja: LINK

Jak to było z tym kotem w starożytnym Egipcie – lubili go tam, czy nie lubili ? Hm….
Kot to takie cudownie niejednoznaczne stworzenie i jego historia również jest pełna tajemnic ❤. To w nim kochamy najbardziej, prawda ? Na naszym spotkaniu może coś się wyjaśni, a może zagmatwa jeszcze bardziej…

Prelegentka: Monika Januszewska
Pani Monika o sobie – Koty są moją pasją od kilkunastu lat. To przede wszystkim dla nich trafiłam w 2004 roku do poznańskiego schroniska dla zwierząt, a rok później założyłam Fundację Canis et Felis. Moją idee fixe stała się poprawa dobrostanu fizycznego i psychicznego kotów przebywających w schronisku. Do lutego 2018 roku związana byłam zawodowo ze schroniskiem. Zajmowałam się też prowadzeniem procesu adopcyjnego i działaniami edukacyjnymi. Każdego dnia miałam do czynienia z zestresowanymi, odrzuconymi, skrzywdzonymi, często problemowymi kotami. Wiem, jak długo i skutecznie potrafią kamuflować swoje dolegliwości – zarówno te dotyczące ciała, jak i duszy. Tym większa jest więc radość, gdy takiemu skreślonemu przez świat i ludzi kotu uda się pomóc, a jeszcze większa, gdy opuszcza schronisko rozpoczynając nowe życie. Czasem zdarzało mi się “zabierać pracę do domu” – pod tymczasową opieką miałam dotychczas kilkadziesiąt kociąt, które wymagały większej troski, niż ta, którą mogły otrzymać w schronisku. Sama mam siedem kotów, z których tylko jeden w “poprzednim życiu” nie zaznał bezdomności. Moją największą pasją są zagadnienia dotyczące dobrostanu fizycznego i psychicznego oraz behawioru kotów – nie tylko bezdomnych, ale także tych mających troskliwych opiekunów, ponieważ w naszym zurbanizowanym świecie zaburzenia zachowania zdarzają się kotom częściej, niż podejrzewamy. Doświadczenie praktyczne stale uzupełniam wiedzą teoretyczną i korzystam z doświadczeń uznanych autorytetów. Jestem absolwentką Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczestniczę (biernie i czynnie) w szkoleniach, seminariach i konferencjach dotyczących profilaktyki i terapii zaburzeń behawioralnych kotów, a także opieki nad nimi i postępowania w nagłych wypadkach. Kształciłam też przyszłych techników weterynarii oraz prowadziłam autorskie zajęcia z zakresu zoopsychologii. A przede wszystkim szanuję koty – ich niezależność i odrębność. Każdego dnia uczę się o nich i od nich czegoś nowego. Chciałabym dzielić się tą wiedzą z Wami.

RELACJA:

No, to pokonaliśmy wspólnie meandry kociej historii. Bardzo Wam dziękuję za udział ❤. W ciągu weekendu postaram się wysłać każdemu uczestnikowi dostęp do nagrania, listę publikacji (ew. także plikami pdf) oraz certyfikat udziału w webinarze.❤

——————————————————————————————————————-

Webinar: Zoofarmakognozja Stosowana na problemy układu moczowego
Wydarzenie Animal Herbal Therapy
05.03.2021 o 19:00 – 22:00
Online: LINK

Coraz częściej w swojej praktyce spotykam psy i koty, które w różnym stopniu cierpią po cichu przez problemy wynikające z zaburzeń funkcjonowania układu moczowego. Objawów problemów jest sporo, ale niestety nie wszystkie są właściwie interpretowane.
Podczas tego wykładu dowiesz się o różnych sposobach jak wspomóc organizm psa, czy kota w najczęściej doskwierających problemach układu moczowego oraz silnie powiązanego z nim układu płciowego, za pomocą ziół i olejków eterycznych na zasadach Zoofarmakognozji Stosowanej. Poznasz podstawową anatomię tych układów, wzajemne połączenia i zależności oraz jakie sygnały wskazują na zaburzenia prawidłowej pracy oraz możliwej infekcji. Zoofarmakognozja Stosowana nie staje w opozycji do leczenia weterynaryjnego, ale może je z powodzeniem uzupełniać. Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, bo na to zasługują nasi podopieczni.
Zakładam, że spotkanie potrwa około 3 godziny doliczając do tego czas na pytania i odpowiedzi.

———————–

Niektórzy z Was orientują się, że ten temat będzie prezentowany przeze mnie po raz pierwszy. Dla mnie to wyzwanie, które daje mi też dużo satysfakcji, bo poszerzam wiedzę
Na dodatek do użytku codziennego wchodzi mi nowe powiedzenie… “ogarnianie kuwety” Dla mnie ma to znaczenie – jak nie ogarniesz codzienności (lub regularnie wyznaczonych zadań) to będzie z tego duży i śmierdzący problem
A jak Wasze kuwety ? Ogarnięte ?

———————————————————————————————————–

Diety surowe w żywieniu kotów
06.03.2021 o 10:00 – 16:00
Wydarzenie Surowe Kotki i Psy

Szkolenie dedykowane jest opiekunom kotów oraz osobom chcącym pogłębiać swoją wiedzę w zakresie żywienia zwierząt. Szkolenie będzie skupione na praktycznych rozwiązaniach, a teoria będzie ograniczona do niezbędnego minimum potrzebnego do praktycznego zastosowania przedstawianych rozwiązań.
Każdy uczestnik otrzyma certyfikat uczestnictwa oraz materiały ze szkolenia.
Szkolenie skierowane jest wyłącznie do osób, które ukończyły 16. rok życia.

Prowadzące szkolenie:

oraz

Rejestracja odbywa się wyłącznie poprzez niniejszy Formularz Rejestracji:
LINK
LINK
LINK

——————————–

Jak przestawić KOTA NA DIETĘ BARF ?

Wielu opiekunów, chcących zmienić sposób żywienia swoich zwierząt, staje przed tym trudnym i spędzającym sen z powiek pytaniem: jak skłonić kota do jedzenia tego nowego, dziwnego posiłku, który ma się pojawić w misce? A co, jeśli kot nie będzie zainteresowany ? Jak zabrać się do tego tematu ?
Wątpliwości jak najbardziej rozumiem, bo sama też kiedyś przed nimi stałam. Dlatego poniżej podaję kilka przydatnych wskazówek, z którymi warto się zapoznać przygotowując się do wejścia w BARFny świat.

1. Najpierw wybadaj sytuację
Zdecydowanie łatwiej przestawia się na BARF koty, które lubią surowe mięso. Nie oznacza to, że tych niezainteresowanych surowizną kategorycznie przestawić się nie da, ale bywa to rzeczywiście trudniejsze. Zanim więc weźmiesz się za kupowanie suplementów i wyliczanie przepisu do mieszanki sprawdź co lubi Twój kot. Przynieś do domu różne gatunki i rodzaje mięsa, różne podroby (zgodnie z zasadami diety) i… testuj. Pamiętaj, że to, iż kot nie lubi jednego kawałka mięsa jakiegoś gatunku (np. indyczego uda) nie oznacza, że nie będzie mu smakował inny fragment tuszy (np. filet z indyczej piersi). Ten okres testowy pozwala też ustalić czy kot nie wykazuje nietolerancji na dany rodzaj mięsa – bywa bowiem, że po zjedzeniu np. wołowiny, bardzo szybko pojawiają się wymioty, a po zjedzeniu cielęciny zupełnie nie ma takich objawów. Dobrze więc mieć taką wiedzę zanim zacznie się komponować przepis.

2. Zmianę diety wprowadzaj stopniowo
Jeśli Twój kot jest na suchej karmie, zacznij ją eliminować z jego jadłospisu, najlepiej przechodząc na mokre, wysokomięsne, zbilansowane puszki dobrej jakości. Sucha karma nie tylko odwadnia koci organizm, ale także go alkalizuje, prowadząc m.in. do podwyższenia poziomu pH w żołądku. Tymczasem, by dobrze trawić surowe mięso, pH żołądka powinno być mocno kwaśne (w naturze u kota żywiącego się naturalnie jest to wartość 1!). Jeżeli spróbujesz przejść od razu z suchego na BARF, kotu może być trudniej poradzić sobie z taką zmianą (co nie znaczy, że jest to niemożliwe – mój Opek, ze względu na swój upór w jedzeniu suchych karm, musiał być właśnie w taki sposób przestawiany). Pamiętaj też, że surowe mięso nie powinno być mieszane z kocimi chrupkami (różny czas trawienia może prowadzić do komplikacji ze strony przewodu pokarmowego), stąd też taka forma przechodzenia na BARF utrudnia mieszanie „starego” z „nowym”. Dlatego też formuła, którą, ja najbardziej polecam, wygląda następująco:
Eliminacja suchej karmy z diety i przejście na mokre, wysokomięsne puszki → wprowadzanie stopniowo mięsa do diety (surowe mięso niesuplementowane 3 x w tygodniu, różne rodzaje) → wprowadzenie do diety żółtka (m.in. dla sprawdzenia czy kot dobrze na nie reaguje – 1 x w tygodniu) → przygotowanie mieszanki BARF w oparciu o wyniki badań kota → podanie BARFa albo samego, albo mieszanego z lubianymi przez kota karmami → docelowe przejście na czysty BARF z możliwością podawania mięsnych przekąsek (nadal 3 x w tygodniu).

3. Mieszankę układa się indywidualnie !
Jeśli gdziekolwiek mignął Ci przed oczami termin „gotowy BARF” – zapomnij o nim od razu! BARF to dieta, którą układa się każdorazowo pod parametry konkretnego zwierzaka (można ułożyć jeden przepis dla kilku kotów tylko wtedy, jeśli wyniki ich badań są porównywalne i żaden z organizmów nie wykazuje specyficznych potrzeb). Zatem zanim zdecydujesz się ruszyć z BARFem w swoim dom,u kot musi mieć wykonane odpowiednią diagnostykę: morfologia, biochemia poszerzony jonogram (sód, potas, chlorki, wapń, fosfor nieorganiczny, miedź, żelazo – to baza!), badanie ogólne moczu z oceną osadu
Tylko posiadając te informacje jesteś w stanie prawidłowo skomponować mieszankę i właściwie dobrać suplementację. Jeśli masz z tym problem – powinieneś poprosić o pomoc zoodietetyka specjalizującego się w diecie BARF.

4. Różna smakowitość suplementów.
Faktem jest, iż różne suplementy mają różne smaki i za jednymi koty raczej nie przepadają, podczas gdy inne zjadają z chęcią. Do suplementów lubianych i smacznych zalicza się zazwyczaj żółtko (może być stosowane surowe lub w formie suszonej), sól oraz drożdże browarnicze nieaktywne, natomiast do grupy tych mniej lubianych trafiają hemoglobina, mączka z alg morskich, spirulina i, w części przypadków, oleje rybne. Z kolei tauryna, kluczowa dla kociego zdrowia i kondycji, jest bezsmakowa, ale w formie krystalicznej może być drażniąca dla błon śluzowych, dlatego zawsze trzeba dbać o jej dokładne rozmieszanie w wodzie. Bez wyraźnego smaku są też witamina E i suplementy wapnia. U kotów bardzo opornych można początkowo podawać niewielkie ilości mieszanki z suplementami neutralnymi i smacznymi, by stopniowo wprowadzać te problemowe. W przypadku olejów rybnych można próbować z różnymi rodzajami (np. olej z dzikiego łososia może być bardziej smakowity niż tran z wątroby dorsza, a Omegi z kryla mogą odpowiadać kotu bardziej, niże te z ryb łososiowatych). Potrzebna jest tu więc wytrwałość oraz kreatywność ze strony kociego opiekuna.

5. Dosmaczanie – co, jak i po co ?
Wspominałam już o tym na etapie stopniowego przechodzenia na dietę BARF pisząc o mieszaniu nowego pokarmu ze znanymi puszkami. Dosmaczanie możesz jednak prowadzić na więcej sposobów. Można posypywać mieszankę pokruszonymi mięsnymi smakołykami, korzystać ze smakowych sosików i past (byle nie w dużych ilościach, bo ich składy zazwyczaj nie powalają jakością), układać na górze miski surowe lubiane przez kota mięso, wykorzystywać do dosmaczania niewielkie ilości lubianych przez kota suplementów (żółtek lub drożdży). Można też delikatnie podgrzewać porcję, by była bardziej pachnąca (naturalna ciepłota ciała ofiary po upolowaniu to ok. 38oC i pokarm o takiej temperaturze zwierzaki w eksperymentach wybierały najchętniej). Możliwości jest bardzo wiele – najważniejsze, by przekonać kota do spróbowania nowego pokarmu. U niektórych zwierzaków w pierwszym etapie konieczne jest karmienie z ręki. I choć wydaje się to mocno kłopotliwe, to jednak zaręczam, że warto spróbować dla dobra naszych pupili.

6. Czy można przynieść do domu „cudzy BARF” na próbę ?
Jeśli mamy kota po badaniach, wiemy, że jest zdrowy i „pożyczymy” 1 porcję BARFa od kogoś, kto również ma zdrowego kota, to ja nie widzę w tym nic złego. Jednorazowy posiłek nie spowoduje ani niedoborów, ani rozregulowania organizmu, a może być dla nas cenną wskazówką co do kiego nastawianie do tego rodzaju diety (przysięgam, że widywałam koty, które na sam zapach mieszanki dostawały odruchu wymiotnego!). Pamiętaj jednak, że korzystanie na co dzień z cudzych przepisów jest groźne i potencjalnie szkodliwe, dlatego absolutnie nie wolno tak robić !

7. Praca z kotem opornym.
Ona zdecydowanie jest trudniejsza, trwa dłużej i zwykle wymaga bardzo drobnych kroczków. Nie oznacza to jednak, że nie warto jej podejmować (szczególnie, jeśli mamy do czynienia ze zwierzakiem wykazującym problemy zdrowotne, przy których BARF może stanowić element wspomagający dietetycznie – np. problemy jelitowe lub nerkowe). Do moich ulubionych tricków, stosowanych przy takich zwierzakach, należy zostawienie kota z porcją BARFa… na noc, samego w domu. Wiele kotów zdaje sobie bowiem sprawę z naszego rytmu dnia i wie, że jak poczekają wystarczająco długo, to wrócimy, zabierzemy miskę z tym „niedobrym czymś” i wymienimy ją na lubianą przez kota karmę, bo w końcu coś zjeść musi. Tymczasem, gdy nagle znikamy z domu na noc, a kot nie jest pewien co się stało i kiedy wrócimy, bywa, że jednak podejmuje decyzję o rozpoczęciu BARFnej konsumpcji.

8. NIE GŁODZIĆ !
To szalenie istotna zasada, której trzeba się bezwzględnie trzymać! Nie wolno głodzić kotów, zwłaszcza chorych, starszych lub otyłych, ponieważ jest to dla nich bardzo niebezpieczne i może pociągnąć za sobą negatywne skutki zdrowotne. Co najmniej raz na dobę kot musi zjeść choć trochę pokarmu, jednak jeśli konsekwentnie odmawia jedzenia mieszanki nadal nie należy się poddawać, tylko kombinować, szukając rozwiązania optymalnego. Prawda jest bowiem taka, że aby osiągnąć sukces w zmianie kociej diety, często to Ty musisz być bardziej uparci, niż Twój pupil, a to bywa trudne.

9. Im wcześniej tym lepiej.
Zmiany diety są zazwyczaj prostsze do przeprowadzenia u kotów młodszych, a u kociąt często idą błyskawicznie (jest to efekt kocięcej ciekawości i wilczego apetytu z okresu wzrostu). Nie oznacza to jednak, że nie da się zmienić modelu żywienia u kociego seniora – czego dowodem były moje koty rodzinne, które przeszły na BARF mając ponad 15 lat! Pamiętaj, że dłużej Twój kot będzie jadł w możliwie naturalny i zdrowy sposób, w tym lepszej kondycji zastanie go okres dojrzałości i starości. Dlatego, jeśli rozważasz tę dietę w Waszym domu – nie wahaj się dłużej, tylko zacznij działać.

10. Wspomaganie synbiotyczne.
U zwierzaków z problemami zdrowotnymi (szczególnie dotyczącymi układu pokarmowego) wskazane może być wprowadzenie na etapie zmiany diety suplementacji synbiotycznej. Synbiotyki to preparat łączone, zawierające bakterie probiotyczne oraz pożywkę dla nich (prebiotyk), która ułatwia ich zasiedlenie w jelitach. Pamiętaj, że koty, jako obligatoryjni mięsożercy, potrzebują preparatów dedykowanych dla swojego gatunku. Nie sięgaj więc po rozwiązania dla ludzi, gdyż będą one nie tylko nieskuteczne, ale mogą wręcz pogorszyć koci stan. Jeśli chcesz wspomóc suplementacyjnie kota wybierz produkt dedykowany dla niego.

Podsumowanie
Przechodzenie na BAEF to droga, która u każdego kota wygląda nieco inaczej. Niektóre „zaskakują” od razu i są zachwycone, inne trzeba namawiać i przekonywać. Jeszcze u kolejnych, przed wejściem na surowiznę, potrzebny jest etap BARFa parzonego lub wręcz gotowanego. Metody zawsze dobieramy indywidualnie do zwierzaka, a jednocześnie staramy się działać konsekwentnie i rozsądnie. Ważne jest również, aby pamiętać, że BARF to nie „złoty lek na wszystko”. Dobrze dobrana dieta odżywia organizm i wspomaga go m.in. w procesach regeneracyjnych, ale nie może zastąpić leczenia farmakologicznego w przypadku konkretnych jednostek chorobowych. Ponadto BARF dla kotów chorych rządzi się osobnymi prawami i w przypadku określonych problemów dieta wymaga właściwych modyfikacji. Dlatego, zanim zaczniesz karmić swojego kota tym modelem żywienia, rozważ konsultację ze specjalistą, który omówi z Tobą wszelkie niezbędne szczegóły i pomoże we właściwym działaniu, by nie okazało się, że wyrządzasz kotu „niedźwiedzią przysługę”.

RELACJA:

Magdalena Sykulska dzięki za super stylową fotę ! A Oli Szubie za to ze jest the best friend ever czyli jak muszę w okularach, bo popsulam sobie oczy to ona ze mną tez i wtedy to nie wyglada wcale głupio tylko wyglada cool. Życzę Wam takich przyjaciół. Mamy nadzieje, ze szkolenie się Wam podobało !

RELACJA:

————————————————————————————————————

DARMOWY LIVE – Kastracja Kotów – Wprowadzenie do zagadnienia
06.03.2021 o 18:00
Wydarzenie Akademia Edu ZOO i Przychodnia Weterynaryjna Aura

Zapraszamy na BEZPŁATNY LIVE z Lek. Wet. Dariuszem Jagódką.
Temat: Kastracja Kotów – wprowadzenie do zagadnienia

Wykładowca: Lekarz weterynarii Dariusz Jagódka
Nie musicie się rejestrować ani zapisywać na naszej stronie. Wystarczy, że o godzinie 18:00 w sobotę włączycie Facebooka – LIVE pojawi się jako nowy post na naszym profilu.

UDOSTĘPNIAJCIE informacje wśród znajomych
Podczas Live porozmawiamy między innymi o:
- rodzaje ubezpłodnienia
- wiek w jakim wykonujemy zabieg
- rodzaje kastracji : pediatryczna, młodzieńcza, kota dorosłego i kotki starszej

O wykładowcy:

————————–

Co to jest kastracja ?
Terminem kastracji określa się trwałe ubezpłodnienie, czyli pozbawienie możliwości dalszego rozmnażania. Cel ten osiąga się poprzez zniszczenie gonad (jajników lub jąder) – w przypadku kotów usuwa się je metodą chirurgiczną. W przypadku kotek możemy mówić o zabiegu ovariektomii – usunięcia jajników lub ovariohisterektomii (OVH/OH) – czyli usunięciu jajników oraz macicy. Pierwszy z zabiegów pozwala na zahamowanie cyklu płciowego i uniemożliwia zajście w ciążę, jednak nie eliminuje ryzyka związanego ze schorzeniami macicy (np. ropomacicze). U samców przeprowadza się zabieg orchiektomii, czyli amputacji jąder. Zabieg kastracji pozbawia zwierzęta zdolności rozmnażania, a usunięcie gonad eliminuje schorzenia z nimi związane oraz znacznie ogranicza produkcję hormonów płciowych.

Kastracja a sterylizacja
W języku potocznym często stosuje się zamiennie termin kastracja i sterylizacja. Jednak sterylizacja nie jest do końca synonimem. Jej skutkiem również jest trwałe uniemożliwienie rozmnażania, jednak uzyskuje się to bez usuwania gonad, a jedynie poprzez uniemożliwienie transportu komórek rozrodczych (w przypadku samic podwiązuje się jajowody, a u samców nasieniowody). Zabieg sterylizacji skutkuje bezpłodnością z zachowaniem gonad, więc nie eliminuje zagrożeń związanych z chorobami narządów rozrodczych i nie ogranicza produkcji hormonów płciowych. Zachowane zostają naturalne popędy i cykl płciowy (rujki, chęć do krycia itd.). Ponieważ zabieg sterylizacji przeprowadza się niezmiernie rzadko, w praktyce obydwie nazwy stosuje się zamiennie. Niektórzy również rozdzielają je przypisując dla zabiegów chirurgicznych u samic termin sterylizacji, a dla samców kastracji. Nie ma to jednak uzasadnienia wynikającego z definicji tych określeń. Koty dojrzewają płciowo nawet w 6 miesiącu życia lub wcześniej. Istnieją pewne różnice rasowe, które mogą ten moment opóźniać. Natomiast pora roku może przyspieszyć dojrzewanie. U kotek zachodzi cykl sezonowo – zależny, czyli występujący w określonych porach roku. Jest to skutkiem stymulującego wpływu światła, które pobudza mechanizmy oddziaływujące na układ rozrodczy. W praktyce oznacza to, że wraz z wydłużeniem dnia (okresu światła) aktywuje się cykl rozrodczy, który u kotek przypada na wiosnę, lato i początkowe miesiące jesieni. Wraz ze skracaniem się dnia, stopniowo wycisza się również układ rozrodczy kotek i przez kolejne miesiące nie wykazują one rui. Tak mniej więcej wygląda to u kotów wolnożyjących. W domach zwierzęta przebywają w warunkach sztucznego oświetlenia, które znacząco „wydłuża dzień”. U takich kotek cykl rozrodczy może nawet trwać cały rok bez lub z bardzo krótkim okresem spoczynku. U suk cieczka występuje średnio co 6 miesięcy, co oznacza dwa przypadki w roku. Natomiast u kotek możliwe są nawet ciągłe rujki z przerwami ok. dwóch tygodni przez cały okres aktywności płciowej (sezon w roku). Dlaczego tak się dzieje? Tutaj należy zagłębić się w fizjologię rozrodu i różnice u kotowatych. W typowym przebiegu cyklu na jajnikach pojawiają się dojrzewające pęcherzyki, które pod wpływem hormonów pękają uwalniając komórkę jajową, co określa się terminem owulacji. Po pękniętych pęcherzykach wytwarza się tzw. ciałko żółte, które zaczyna produkować hormon – progesteron. Progesteron odpowiada m.in. za podtrzymanie ciąży. W przypadku braku zapłodnienia również blokuje na pewien czas ponowne dojrzewanie pęcherzyków i reguluje przez to wystąpienie kolejnego cyklu. Cechą charakterystyczną dla kotów jest tzw. owulacja prowokowana. Oznacza to, że dopiero kopulacja z samcem (krycie) jest w stanie spowodować pęknięcie pęcherzyków na jajnikach i owulację. Wówczas zazwyczaj dochodzi do zapłodnienia i wstrzymania cyklu na okres ponad dwumiesięcznej ciąży. W rzadkich przypadkach krycie prowokuje owulację, jednak do zapłodnienia nie dochodzi. Wówczas może wystąpić tzw. ciąża rzekoma – po owulacji powstają ciałka żółte, które na około 2 miesiące wstrzymują wystąpienie rui mimo braku faktycznej ciąży. Jeśli żadne z powyższych zjawisk nie nastąpi – dochodzi do krótkiego wyciszenia kotki, po którym szybko występuje kolejna ruja. U kotów ruja przypada na okres dojrzewania pęcherzyków – wówczas obserwujemy typowe objawy tarzania się, tuptania na tylnych łapkach, odstawiania ogona i głośnego miauczenia. Często w tym okresie kotka ma mniejszy apetyt, mniej sypia, może próbować uciekać z domu w poszukiwaniu samca, bądź intensywnie znaczyć teren, by go „zwabić”. Ruja może trwać około 7-10 dni. Jest to okres bardzo męczący dla zwierzęcia, może prowadzić do pogorszenia kondycji, chudnięcia, spadku odporności i w konsekwencji zwiększa ryzyko wielu chorób – m.in. zakaźnych. Przerwa międzyrujowa trwa ok. 1-2 tygodni, jednak to zbyt krótki czas by organizm mógł się zregenerować przed kolejnym cyklem. W praktyce często sytuacja określana jest potocznie jako ruja permanentna i może wyglądać tak: tydzień rui, tydzień przerwy i kolejna ruja. Taki schemat powtarza się do momentu: owulacji, zajścia w ciążę, sezonowego wyciszenia kotki, znacznego osłabienia organizmu wskutek ciągłych rui lub zablokowania cyklu farmakologicznie i przeprowadzenia zabiegu kastracji.

Przygotowanie do zabiegu
Przygotowanie kota do kastracji wiąże się głównie z koniecznością odpowiedniej kwalifikacji do znieczulenia, a sam zabieg robi się u zwierząt zdrowych. Lekarz przeprowadza dokładny wywiad dotyczący pacjenta, wykonuje badanie kliniczne i pobiera krew do badania (pacjent powinien być na czczo), by ocenić stan zdrowia i wykluczyć ewentualne przeciwwskazania. W uzasadnionych przypadkach zaleca się również badania dodatkowe (np. echo serca), by zakwalifikować pacjenta do zabiegu. Kot powinien zostać przegłodzony przed znieczuleniem – w przypadku zwierząt dorosłych zalecana jest 12 godzinna głodówka, natomiast młode osobniki (z uwagi na nieco szybszy metabolizm) powinny być około 6 godzin bez jedzenia. U kotek zabieg kastracji powinno wykonać się w fazie anestrus – czyli spoczynkowej części cyklu. W praktyce jest to mniej więcej czas dwa tygodnie po ostatniej rujce. Określenie czasu zabiegu może być problematyczne w przypadku kotek z tzw. rują permanentną, gdzie po opisanych dwóch tygodniach występuje kolejna. Wówczas zalecane jest farmakologiczne zahamowanie cyklu przy pomocy preparatów hormonalnych. Podaje się je do momentu zabiegu, a częstotliwość ustala lekarz weterynarii.

Kocur
W przypadku kocurów po podaniu i zadziałaniu znieczulenia usuwa się owłosienie z moszny i dezynfekuje okolicę cięcia. Dostęp do jąder można uzyskać poprzez pojedyncze przecięcie na szwie moszny („bruzda” pomiędzy jądrami) lub dwa nacięcia skóry nad każdym jądrem. Przed odjęciem jądra podwiązuje się tętnicę jądrową. Można to wykonać za pomocą nici chirurgicznej lub użyć do tego własnych tkanek (nasieniowodu). U kocurów zazwyczaj nie zakłada się szwów na skórę moszny, ponieważ rana goi się stosunkowo szybko przez tzw. rychłozrost. Jeśli jednak kocur zbytnio interesuje się raną lub ją wylizuje, należy zastosować kołnierz, by uniknąć rozlizania rany i powikłań. Sam zabieg trwa od kilku do kilkunastu minut, w zależności od wprawy chirurga. Czas działania znieczulenia (od momentu podania, odzyskania świadomości do czasu pełnego wybudzenia) jest uwarunkowany zastosowanymi środkami i ich czasem działania oraz indywidualną reakcją organizmu. Na czas zabiegu zaleca się założenie wenflonu, a w trakcie lub po zakończeniu podanie ciepłego wlewu dożylnego, by zapobiegać znacznej hipotermii (wychłodzeniu) oraz usprawnić pracę nerek. Dodatkowo podaje się osłonowo leki przeciwbólowe i antybiotyk o przedłużonym działaniu.

Kotka
U kotek zabieg jest bardziej inwazyjny niż u samców i z tego powodu trwa dłużej. Po zadziałaniu znieczulenia zakłada się wenflon, by można było kontrolować narkozę i podać ciepłe płyny dożylnie. Goli się brzuch i dezynfekuje skórę w okolicy cięcia. Zabieg można wykonać poprzez nacięcie powłok brzusznych w linii białej lub po bocznej stronie. Po uzyskaniu dostępu do jamy brzusznej chirurg odnajduje i podwiązuje po kolei tętnice jajnikowe i odejmuje jajniki. Następnie podwiązuje się trzon macicy razem z naczyniami krwionośnymi i usuwa. Na mięśnie zakłada się pojedynczy lub podwójny szew ciągły. Następnie zaszywa się tkankę podskórną i skórę. Można zastosować tzw. szew kosmetyczny, który nie wymaga usunięcia lub szwy pojedyncze, które należy usunąć po 10-14 dniach od założenia. Zabieg może trwać różnie, zazwyczaj jednak czas przeprowadzenia nie przekracza godziny. Dłuższy pobyt kotki w lecznicy wynika z długości czasu potrzebnego do zadziałania znieczulenia i czasu potrzebnego na wybudzenie z narkozy. Tutaj znów rolę odrywają zastosowane środki farmakologiczne oraz indywidualny metabolizm zwierzęcia. Czasami zdarza się, że kotka odzyska świadomość stosunkowo szybko, jednak całkowite zniesienie efektów znieczulenia zajmuje nieco dłużej. W dniu zabiegu lekarz podaje kotce leki przeciwbólowe oraz antybiotyk, który wymaga powtórzenia podczas kolejnej wizyty. W niektórych przypadkach może istnieć konieczność dłuższego podawania. Zarówno w przypadku kocurów, jak i kotek – znacznie szybsze wybudzenie z narkozy obserwuje się przy zabiegu wykonanym przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Rana pokastracyjna jest zdecydowanie mniejsza niż u dorosłych zwierząt, ponieważ narządy są nie do końca rozwinięte i mniej ukrwione, dzięki czemu łatwiej je znaleźć i usunąć. U takich kotów również jest znacząco mniej powikłań okresu okołooperacyjnego, o ile takowe w ogóle występują.

Okres rekonwalescencji
W ciągu pierwszej doby po zabiegu organizm może jeszcze metabolizować pozostałości narkozy i nieraz koty bywają bardziej ospałe lub miewają problemy z koordynacją ruchową. Należy im wówczas zapewnić opiekę, postawić kuwetę w dostępnym miejscu, legowisko pozostawić najlepiej na podłodze, by kot nie musiał wskakiwać na wyższe kondygnacje (np. kanapa, fotel), z których może spaść ze względu na utrudnione utrzymywanie równowagi. Podczas narkozy dochodzi do obniżenia temperatury ciała, dlatego w okresie po zabiegu należy umieścić kota w ciepłym pomieszczeniu. W przypadku dogrzewania zwierzęcia, np. termoforkiem z ciepłą wodą, poduszką elektryczną, trzeba co jakiś czas kontrolować czy temperatura nie jest zbyt wysoka. Należy zorganizować wszystko tak, by kot w razie potrzeby mógł odsunąć się od źródła ciepła. Przegrzanie organizmu może być groźne dla kota, zbyt wysoka temperatura może być także przyczyną oparzeń lub nawet martwicy skóry. Z karmieniem po zabiegu należy odczekać aż kot w pełni się wybudzi, gdyż wcześniejsze podanie jedzenia może skutkować problemami w przełykaniu, zachłyśnięciem lub wymiotami. Zaleca się by w pierwszej kolejności podać zwierzęciu wodę i jeżeli nie stwierdzimy żadnych nieprawidłowości, można podać małą porcję karmy. Ponieważ przed zabiegiem należało kota przegłodzić, ponowne karmienie wprowadzamy stopniowo małymi porcjami. U kotów po kastracji zmienia się zapotrzebowanie na kalorie, natomiast może występować wzmożony apetyt. Takie zmiany zaczynają się przejawiać już ok. 48h po zabiegu. Oznacza to w praktyce, że jeśli nie będziemy kontrolować ilości zjadanej przez kota karmy, bardzo szybko mogą pojawić się problemy z otyłością. Dlatego zaleca się zmianę diety i przestrzeganie wielkości porcji. Istnieją doniesienia, że z czasem może dojść do ustabilizowania się apetytu, dzięki czemu w późniejszym okresie nie będzie konieczna tak dokładna kontrola. Wymaga to jednak modyfikacji żywieniowych (ilość karmy, jej rodzaj i kaloryczność) oraz przede wszystkim silnej woli i konsekwencji właścicieli przynajmniej przez pierwszych kilka miesięcy. W przypadku kocurów rany po zabiegu goją się stosunkowo szybko i nie wymagają opatrunku. U kotek zabieg jest bardziej rozległy i konieczne jest dodatkowe zabezpieczenie rany – w tym celu używa się ubranka pooperacyjnego lub kołnierza. Zaleca się także toaletę rany przy użyciu odpowiednich środków dezynfekcyjnych do ran oraz przynajmniej jedną wizytę w lecznicy, by skontrolować czy wszystko goi się prawidłowo (termin wizyty wyznacza lekarz weterynarii). Ubranko pooperacyjne kotka powinna nosić 10-14 dni do czasu całkowitego zagojenia rany lub do chwili usunięcia szwów. Niektóre kotki mogą cierpieć na tzw. „depresję kubraczkową”, która może się objawiać pogorszeniem samopoczucia i spadkiem aktywności wskutek nałożonego ubranka. Zdarza się, że kotki nie chcą za bardzo poruszać się mając nałożony kubraczek i zamierają w bezruchu. Inne przewracają się na plecy, chodzą na „wstecznym biegu” lub biegają jak szalone by pozbyć się „obcego” na grzbiecie. Czasami obserwuje się także spadek apetytu lub problemy z korzystaniem z kuwety. Jeśli zaobserwujemy takie objawy należy u lekarza upewnić się, że nie są spowodowane pogorszeniem stanu zdrowia kotki. W przypadku wczesnej kastracji obserwuje się dużo szybsze wybudzenie ze znieczulenia, łatwiejsze oswojenie się z ubrankiem i wcześniejsze zagojenie się rany (jeśli nie ma powikłań). Czasami jeszcze tego samego dnia kocięta dochodzą całkowicie do siebie, biegają i bawią się jak zwykle. Nawet mimo kubraczka.

Ryzyko związane z zabiegiem kastracji
Krwawienia w trakcie zabiegu
Ten rodzaj powikłań może występować częściej u kotów kastrowanych po osiągnięciu dojrzałości płciowej, u których narządy są lepiej ukrwione. W efekcie ich odpowiednie zamknięcie przy amputacji gonad może wymagać więcej pracy chirurga. U kotek w trakcie rui czy w okresie okołorujowym (krótko przed lub krótko po rujce) ryzyko krwawień jest większe z uwagi na zwiększony przepływ krwi w układzie rozrodczym. Nie zaleca się zatem zabiegu w tym czasie i należy go przeprowadzić w „okresie spoczynku”. W praktyce należy odczekać ok. 2 tygodni od rujki lub jeśli kotka miewa ruje permanentne wyciszyć ją farmakologicznie, by kastracja była możliwa. Ryzyko krwawień jest również większe u zwierząt z zaburzeniami krzepnięcia lub schorzeniami naczyń krwionośnych. Można znacząco zmniejszyć szanse na tego rodzaju powikłania poprzez odpowiednie wyznaczenie terminu oraz przeprowadzenie badań kontrolnych podczas kwalifikacji do zabiegu.

Pozostałość jajnika
Powikłaniem spotykanym po zabiegu kastracji może być tzw. zespół pozostawionego jajnika. Jest to fragment tkanki jajnikowej, który podczas operacji pozostał w jamie brzusznej. Pomimo usunięcia narządu, ten mały fragment może nadal produkować hormony. Zajście w ciążę będzie niemożliwe, ale nadal będą występowały objawy rui i/lub zmiany zewnętrznych narządów płciowych oraz nadal pozostaje ryzyko stymulowania do nowotworów listwy mlecznej. Jeśli zatem po zabiegu kastracji kotka nadal miewa ruje, zaleca się ponowną laparotomię i usunięcie pozostawionej tkanki jajnikowej. Przy prawidłowo wykonanym zabiegu tego rodzaju powikłanie praktycznie nie ma miejsca lub zdarza się niezmiernie rzadko.

Krwawienie po zabiegu
W przypadku kotek czasami można zaobserwować niewielkie ilości krwi z dróg rodnych. Zazwyczaj objaw ten ustępuje jeszcze tego samego dnia. Jednak każdy taki przypadek najlepiej zgłosić lekarzowi jak najszybciej. W przypadku przedłużającego się krwawienia kotka może wymagać dodatkowego leczenia. U kocurów rzadko zdarza się obserwować wycieki z ran pokastracyjnych Obawy i ryzyko związane z zabiegiem chirurgicznym i znieczuleniem. Istnieje pewne ryzyko, które wiąże się z każdym zabiegiem chirurgicznym, niezależnie od rodzaju i celu operacji. Właściwie przeprowadzona kwalifikacja do znieczulenia (badania wstępne i ocena stanu pacjenta) oraz odpowiednia opieka w trakcie i po zabiegu pozwalają zminimalizować szanse na powikłania, które przy obecnym poziomie usług weterynaryjnych zdarzają się bardzo rzadko.

Nagły zgon w trakcie zabiegu
W pojedynczych przypadkach może zdarzyć się powikłanie w postaci zgonu w trakcie zabiegu. Może to mieć miejsce zarówno w przypadku zwierząt dorosłych, jak i młodych, a rodzaj wykonywanego zabiegu niekoniecznie musi mieć znaczenie. Powód nie zawsze jest do końca znany, czasami może to być nagłe zaburzenie, które wcześniej nie występowało (np. arytmia serca), nieprzewidywalna reakcja na leki (np. wstrząs alergiczny), zakrzep… Często jednak nie udaje się ustalić dokładnej przyczyny, co jest przykre i frustrujące zarówno dla właścicieli, jak i lekarzy weterynarii. Możliwe powikłania pozabiegowe – dotyczące każdego zabiegu, nie tylko kastracji

Ból po zabiegu
Przy kastracji zwierzę powinno otrzymać leki, które zabezpieczą je przeciwbólowo przynajmniej przez kolejną dobę. W przypadku bardziej rozległych zabiegów może być konieczne powtórzenie dawki. Jeśli zwierzę odczuwa ból może okazywać to m.in. przez sztywny chód, niechęć do siedzenia, niechęć do leżenia. Należy jednak pamiętać, że niektóre koty wymagają więcej czasu na pełne zmetabolizowanie narkozy i pomimo odzyskania świadomości nie będą w pełni zachowywać się normalnie. Niektóre kotki mogą mieć problem z zaakceptowaniem ubranka pooperacyjnego i w efekcie „depresji kubraczkowej” właściciel może odebrać to jako oznakę bólu. We wszelkich niepokojących sytuacjach powinno się sprawę skonsultować z lekarzem weterynarii.

Obrzęk, zasinienie okolicy rany
W niektórych przypadkach może dojść do wystąpienia obrzęku lub pojawienia się „siniaków” w okolicy rany kastracyjnej. Czasem jest to efekt stanu zapalnego, infekcji lub reakcji alergicznej np. na nici chirurgiczne. Takie przypadki bywają spowodowane indywidualną odpowiedzią organizmu i często nie są możliwe do przewidzenia. Jeśli jednak pojawią się objawy „zgrubienia”, „spuchnięcia” lub krwiaków, zdarza się, że upośledzają gojenie ran po zabiegu i wydłużeniu ulega czas rekonwalescencji. W przypadku stwierdzenia ww. nieprawidłowości należy zgłosić się na wizytę kontrolną, gdyż może być konieczne podanie dodatkowych leków.

Zakażenie rany pooperacyjnej
Jeśli zwierzę nie zostało odpowiednio zabezpieczone na okres rekonwalescencji, może dojść do zakażenia rany i rozwinięcia się infekcji. Często takie sytuacje są skutkiem: wylizywania przez zwierzęta (jeśli nie zastosowano np. czystego ubranka pooperacyjnego lub kołnierza), nieprawidłowej higieny rany, nieleczonego odczynu na szwy. Objawami infekcji może być obrzęk, zaczerwienienie okolicy rany, sączenie, żółta/zielona wydzielina. W przypadku zauważenia takich symptomów, należy zgłosić się do lekarza weterynarii. Infekcje ran wymagają antybiotykoterapii, a w skrajnych przypadkach (np. wygryzienie/wylizanie przez zwierzę szwów) ponownego opracowania chirurgicznego.

Pozabiegowa niewydolność nerek
Ponieważ podczas znieczulenia dochodzi do spadku ciśnienia krwi, zmniejsza się również przepływ krwi przez nerki co może skutkować zaburzeniem ich funkcjonowania. Obecnie używa się leków nowszej generacji, by zminimalizować takie ryzyko. Dodatkowo zaleca się wykonanie badań krwi i ocenę narządów podczas kwalifikacji do zabiegu, a w trakcie także podanie wlewu dożylnego, by podnieść ciśnienie, które spada podczas narkozy. Zdarza się jednak, że mimo podjętych przeciwdziałań, dojdzie do ostrej niewydolności. Zwiększone ryzyko występuje u ras predysponowanych do problemów nefrologicznych, a także u kotów starszych. U takich zwierząt obowiązkowo powinno się wykonać badania kontrolne przed podaniem narkozy. Objawy ostrej niewydolności nerek mogą objawiać się 24-72h po zabiegu. Kot przestaje w ogóle pić i jeść lub odwrotnie – wypija znaczne ilości płynów. Dodatkowo mogą pojawić się wymioty, nieraz z domieszką krwi. Kot będzie osowiały, odwodniony, a w skrajnych przypadkach w ogóle przestanie reagować na bodźce. Niewydolność nerek wymaga szybkiego leczenia, ponieważ stanowi zagrożenie dla życia.

Zalety kastracji
Wskazania zdrowotne niezależne od płci
Możemy wyróżnić zalety zabiegu kastracji, które są niezależne od płci i będą miały znaczenie u wszystkich zwierząt, oraz takie wynikające z różnic. Ograniczenie rozprzestrzeniania się chorób. Kastracja zarówno kotek, jak i kocurów, ogranicza ryzyko przenoszenia niektórych chorób zakaźnych – jak chociażby kocia białaczka (FeLV) i wirus niedoboru immunologicznego (FIV). Są to powiem schorzenia, które rozprzestrzeniają się m.in. podczas krycia. Biorąc pod uwagę ograniczenie zachowań agresywnych, mniejsze jest również ryzyko chorób, którymi koty zarażają się podczas walki m.in. zakaźnej anemii kotów, wścieklizny. Regulacja zaburzeń hormonalnych w niektórych schorzeniach. Z uwagi na gospodarkę hormonalną organizmu, kastracja jest wskazana u zwierząt cierpiących m.in. na padaczkę lub cukrzycę, gdyż bez zabiegu utrudnione jest ustabilizowanie pacjenta i ustalenie skutecznych dawek w przypadku leczenia. U niekastrowanych zwierząt mogą również występować schorzenia dermatologiczne zależne od hormonów płciowych, których leczenie często wymaga przeprowadzenia zabiegu kastracji.

Wydłużenie życia
Zarówno wskazania dotyczące wszystkich kotów, jak i te wynikające z różnic płci, pozwalają na znaczne wydłużenie życia. Czasami spotyka się pogląd, że kastrowane zwierzęta częściej umierają z powodu nowotworów, czy niewydolności niektórych narządów (u kotów dotyczy to często nerek). Prawdopodobnie jest tak dlatego, że kastraty żyją dłużej i udaje im się osiągnąć wiek, w którym te problemy mogą występować, podczas gdy koty niewykastrowane często są już za tęczowym mostem. Kocury po zabiegu żyją średnio dwa razy dłużej, natomiast kotki o jedną trzecią dłużej niż niewykastrowane osobniki.

Kotki
Wbrew krążącym plotkom, nie ma naukowych dowodów i potwierdzonych przesłanek, jakoby ciąża i odchowanie potomstwa odbijało się pozytywnie na zdrowiu kotki. Wszelkie opinie, że kotka powinna być w ciąży chociaż raz, że przez to będzie zdrowsza, nie zachoruje na ropomacicze bądź ustabilizuje się jej psychika są niczym innym jak stereotypem bez jakiekokolwiek potwierdzenia. Rozpowszechnianie takich teorii może niestety przyczynić się do cierpienia zwierząt.

Zahamowanie cyklu i objawów rui
Zabieg kastracji może być zalecany ze względów prozdrowotnych wynikających w dużej mierze z ograniczenia występowania cyklu płciowego – ciągłe rujki mogą być wycieńczające dla organizmu. W tym okresie często znacząco spada apetyt, rozregulowaniu ulega typowy plan dnia i kotka znacznie mniej śpi. Intensywne nawoływanie może również podrażniać struny głosowe i zwiększać ryzyko infekcji krtani. Podczas rujki spada odporność i kotka jest bardziej podatna na zachorowania. Dodatkowo „kocie śpiewy” bywają również męczące dla zdrowia i psychiki właścicieli (zwłaszcza po kolejnej nieprzespanej nocy z powodu kocich „amorów”). *W przypadku kotów nie zaleca się terapii hormonalnej w celu zahamowania objawów rui, z uwagi na poważne i częste powikłania i skutki uboczne (m.in większe prawdopodobieństwo nowotworów listwy mlecznej, ropomacicza, cyst jajnikowych).

Eliminacja schorzeń narządów rodnych
Usunięcie jajników eliminuje całkowicie ryzyko wystąpienia nowotworów tego narządu i jest zalecanym postępowaniem w przypadku pojawienia się cyst i torbieli, które mogą być częste u kotek. Niekiedy cysty mogą dochodzić do wielkości nawet 2 cm lub większej, co jest porównywalne z torbielą wielkości pomarańczy u kobiet. Nie tylko jest to przyczyną dyskomfortu, ale także może uciskać na narządy wewnętrzne i powodować przewlekły, silny ból. Często cysty jajnikowe diagnozowane są dopiero w trakcie zabiegu, przez co do tego czasu kotki mające ten problem cierpią bez wyraźnych objawów. Amputacja samych jajników nie jest zalecana i preferuje się zabieg ovariohisterectomii (OH), czyli usunięcia ich razem z macicą. Dopiero takie postępowanie chroni przed wystąpieniem schorzeń jajników i schorzeń macicy np. ropomacicza (bakteryjnej infekcji narządu, mogącej stanowić zagrożenie dla życia kotki). OH jest zalecanym leczeniem ropomacicza u zwierząt nie przeznaczonych do rozrodu, jednak w takim przypadku z uwagi na toczące się zakażenie zabieg obciążony jest większym ryzykiem niż podczas „chirurgii profilaktycznej”. Okres rekonwalescencji i konieczna terapia również są wydłużone niż przy standardowej kastracji. Mogą również zdarzać się powikłania po przebytej infekcji macicy m.in. niewydolność nerek.

Zmniejszenie ryzyka nowotworów listwy mlecznej
Gruczolakorak jest częstym rodzajem guzów u kotek i chyba żaden właściciel nigdy nie chciałby otrzymać takich wyników biopsji. Zabieg ovariohisterektomii znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów listwy mlecznej, których pojawianie się zależy od hormonów płciowych. Koty syjamskie wykazują nawet dwukrotnie większe ryzyko występowania tego rodzaju guzów, które mogą pojawiać się u nich wcześniej niż u innych ras. (Na razie jeszcze nie wiadomo jak przekładają się te dane na koty tajskie.) 85% nowotworów listwy mlecznej występujących u kotów wszystkich ras to właśnie gruczolakoraki – zmiany złośliwe, szybko rosnące i dające przerzuty na pozostałe narządy (m.in do płuc, kości). W przypadku stwierdzenia zmian na sutkach, zalecana jest jak najszybsza mastektomia – pod warunkiem, że nie doszło już do rozsiania nowotworu. Dodatkowo, jeśli kotka nie została wcześniej wykastrowana, należy przeprowadzić od razu także ten zabieg z uwagi na hormonalną zależność raka.

Eliminacja ryzyka związanego z ciążą i porodem
Nie każda ciąża kończy się szczęśliwie dla kotki i kociąt. Wbrew powszechnym stereotypom, że „koty rodzą się same”, bardzo często spotyka się patologie zarówno dotyczące płodów, samego porodu czy też okresu opieki nad kociętami. U zwierząt, podobnie jak u ludzi, mogą zdarzać się ciąże zagrażające zdrowiu lub życiu samicy. Infekcje narządów rodnych prowadzące nawet do sepsy, obumarcie i gnicie płodów w macicy, poronienia to tylko niektóre z nich. Komplikacje porodowe nieraz wymagają pomocy lekarskiej, terapii farmakologicznej lub postępowania chirurgicznego. Nieudzielenie takiej pomocy może prowadzić do śmierci kotki – np. wskutek nieprawidłowego ułożenia kociąt, które uniemożliwia poród, utknięcia zbyt dużego malucha w kanale rodnym, skrętu lub pęknięcia macicy i przedostania się jej zawartości do jamy brzusznej. Powyższe zagrożenia są groźne dla życia kociąt wskutek m.in. uduszenia w drogach rodnych, urazów podczas porodu, infekcji poporodowych. U kotek mogą się zdarzyć infekcje i stany zapalne gruczołu mlekowego w trakcie laktacji. Jest to bolesne dla karmiącej matki, może wpływać na zmianę składu mleka i w konsekwencji na zdrowie kociąt. Wiele takich przypadków dotyczy również kotów wolnożyjących. Często jest to problem niezauważany, bo dzikie kotki wolą rodzić i odchowywać młode (do pewengo etapu) w odosobnieniu. Fakt, że możemy sobie z tego nie zdawać sprawy, nie oznacza, że takie sytuacje się nie zdarzają. Kastracja pozwala na uniknięcie zagrożeń związanych z komplikacjami w rozrodzie, które mogą dotyczyć każdej samicy – i tej wolnożyjącej, i tej wychuchanej w domowym komforcie.

Kocury
W przypadku wczesnej kastracji kocurów, przed osiągnięciem dojrzałości płciowej jądra są nieco słabiej ukrwione (średnica naczyń krwionośnych jest mniejsza), co ułatwia przeprowadzenie zabiegu i zmniejsza ryzyko krwotoków. Eliminacja schorzeń narządów rodnych. W przypadku kocurów zabieg kastracji chroni przed wystąpieniem nowotworów jąder, które mogą mieć formę złośliwą, dającą przerzuty do innych narządów. Brak jąder uniemożliwia pojawienie się takich schorzeń jak zapalenie jąder i/lub najądrzy, skrętu najądrza, krwiaków i urazów jąder.

Wskazania behawioralne
W niektórych przypadkach kastracja może być metodą z wyboru przy zaburzeniach behawioralnych mających swoje źródło w wysokim poziomie testosteronu. Dodatkowo rzadziej występują zachowania agresywne w stosunku do innych zwierząt, co pozwala na ograniczenie walk pomiędzy kotami. Lepsze efekty uzyskuje się podczas zabiegu wczesnej kastracji. Bywa, że zabieg przeprowadzony u dorosłych kocurów może mieć słabszy wpływ na zachowanie.

Ograniczenie popędu płciowego
Stężenie testosteronu może spadać stopniowo i efekty obserwuje się średnio po około miesiącu od kastracji. Zdarzały się przypadki, że u dorosłych kocurów możliwe było zapłodnienie jeszcze do ponad 30 dni po zabiegu. (Problem ten nie pojawia się u kotów kastrowanych przed osiągnięciem dojrzałości płciowej.) Niższe poziomy testosteronu pozwalają zminimalizować ryzyko ucieczek „za kotką” i „kocich śpiewów” w okresie rozrodczym, z uwagi na ograniczony popęd płciowy.

Zmiana zapachu moczu
Usunięcie jąder ogranicza intensywną woń moczu, a w niektórych przypadkach eliminuje również znaczenie terenu, które to czynniki często bywają zniechęcające dla osób chcących adoptować kota i utrudniają znalezienie domów dla kocurów. Należy jednak pamiętać, że oznaczanie moczem może mieć przyczynę w uwarunkowanych odruchach i być zachowaniem wyuczonym, wówczas kastracja niekoniecznie spowoduje, że kot przestanie znaczyć.

Zalety kastracji w ujęciu całej populacji
Wymienione wcześniej zalety kastracji dotyczą pojedynczych osobników, jednak mają również pozytywne skutki w ujęciu całej populacji. Jako główne argumenty przytacza się ograniczenie populacji bezdomnych zwierząt, a wraz z tym ograniczenie występowania i rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych.

Zmniejszenie populacji kotów bezdomnych
Kotka dojrzewa średnio w wieku 6 miesięcy, jeśli w tym okresie zajdzie w ciążę (i przeżyje) to po ponad dwóch miesiącach może wydać na świat średnio 4-5 kociąt. Okres karmienia to około 8-9 tygodni, po których może pojawić się kolejny cykl, a więc możliwe jest ponowne zajście w ciążę. Wynika z tego, że jedna kotka może odchować przynajmniej 2 (liczbowo 2,5) mioty w roku. Co daje nam około 10 nowych kotów rocznie z jednej kotki. Przy czym w tym samym roku – kotki urodzone z jej pierwszego miotu również mogą już się rozmnażać. Idąc dalej tą piramidą możemy uzyskać znaczne ilości zwierząt. Oczywiście nie wszystkie z nich będą żyły długo i szczęśliwie. Właściwie nawet – większość z nich nie będzie.

Wady kastracji
Predyspozycje do otyłości
U kotów po kastracji ustala się nowa równowaga hormonalna. Nie ma ona wpływu na metabolizm organizmu, jednak może występować wzmożony apetyt po zabiegu (kocury o 26%, kotki o 18%). Dodatkowo niektóre zwierzęta mogą stać się mniej aktywne, przez co ich zapotrzebowanie na kalorie spada o ok. 30%. Niekontrolowane spożycie karmy u takich kotów, w połączeniu ograniczeniem ruchu, przyczynia się do powstawania większej ilości tkanki tłuszczowej. U kotów kastrowanych zaleca się zastosowanie specjalistycznej diety o mniejszej zawartości kalorii. Wprowadzanie nowej karmy powinno odbyć się w okresie około zabiegowym, gdyż zmiany apetytu obserwuje się już 48 godzin po kastracji. Dobrze też przez pierwsze miesiące (przynajmniej do 15 tygodni po zabiegu) wydzielać określone porcje posiłków, kontrolować wagę i wystrzegać się dokarmiania zwierzęcia między posiłkami (dodatkowe kalorie). Warto zachęcić kota do ruchu angażując w nowe, interesujące zabawy lub nawet podać jeden z posiłków w formie „polowania”. Takie postępowanie pozwala znacząco obniżyć występowanie otyłości po zabiegu kastracji. W przypadku wczesnej kastracji tendencje do zwiększonego apetytu, nasilone tworzenie tkanki tłuszczowej i spadek aktywności są znacznie rzadsze, co stanowi jedną z zalet szybko przeprowadzonego zabiegu. U młodych osobników modyfikacje diety zaleca się w późniejszym wieku lub stosuje się specjalną karmę dla KOCIĄT po kastracji. W przypadku spadku aktywności po wczesnej kastracji – u naszych kociąt w ogóle nie zaobserwowaliśmy mniejszych chęci do ruchu czy zabawy po przeprowadzeniu zabiegu.

Predyspozycje do schorzeń dróg moczowych
Większe tendencje do chorób dróg moczowych mogą występować szczególnie u kotów otyłych. Zwierzęta te są często mniej aktywne, rzadziej podchodzą do miski z wodą, a w konsekwencji mniej piją. Mniejsze spożycie płynów wpływa również na ilość produkowanego moczu, który przebywa dłużej w pęcherzu zanim kot skorzysta z kuwety. Takie „zaleganie” moczu może być przyczyną nadmiernego namnażania bakterii i zapaleń pęcherza, wytrącania się kryształów moczowych, z których później tworzą się kamienie. W ramach zapobiegania kamicy zaleca się niedopuszczanie do nadwagi zwierzęcia, utrzymanie aktywnego trybu życia oraz zastosowanie odpowiedniej diety. Szczególnie poleca się diety tzw. mokre z uwagi na znaczną zawartość wody (ok. 80%). W przypadku stwierdzenia kamicy moczowej konieczne jest badanie moczu w celu określenia jej rodzaju. Kryształy fosforanów amonowo – magnezowych można „rozpuścić” za pomocą specjalnej diety. Natomiast niektóre rodzaje kamieni mogą wymagać usunięcia chirurgicznego.

Zalety wczesnej kastracji
Wczesna kastracja oznacza zabieg przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Przeprowadza się go u kociąt po ukończeniu min. 7 tygodnia, ale przed 5 miesiącem życia. Często spotyka się pogląd, że odpowiedni wiek do zabiegu kastracji to około 6 miesiąca życia, jednak brakuje jasnych wskazań medycznych dla takiego kryterium. Taki termin stosowano jeszcze kilkanaście lat temu, ponieważ brak było badań dotyczących bezpieczeństwa przeprowadzania zabiegu u młodszych zwierząt. Od pewnego czasu dysponujemy już danymi w tym zakresie, które wręcz zalecają kastrację u kociąt poniżej pół roku. Jest to również możliwe, dzięki postępom medycyny weterynaryjnej. Obecnie lekarze weterynarii mają do dyspozycji bardziej zaawansowane metody i leki do znieczulenia, które można zastosować nawet u kilkutygodniowych kociąt. Mniejsze zagrożenie zabiegiem i komplikacjami okresu rekonwalescencji. U kotów niedojrzałych płciowo narządy rozrodcze są mniej rozwinięte i słabiej ukrwione, przez co ich chirurgiczne usunięcie jest łatwiejsze. Ryzyko krwotoków w takim przypadku jest zdecydowanie niższe. Okres wybudzania się z zabiegu jest znacznie krótszy, a rany goją się dużo szybciej co jest konsekwencją szybszego metabolizmu. Dzięki temu znacząco spada zagrożenie powikłaniami pozabiegowymi. U kocurków zasklepienie się nacięć można zaobserwować nawet w ciągu 24 godzin po zabiegu lub szybciej, a cały proces gojenia nieraz ogranicza się do zaledwie tygodnia. Młode kotki po zabiegu o wiele łatwiej przyzwyczajają się do ubranka i nie przeszkadza im ono w normalnym funkcjonowaniu i zabawie. Dzięki temu stres jest u nich mniejszy, a tzw. „depresja kubraczkowa” w ogóle się nie pojawia lub jej przebieg jest łagodniejszy.

Znaczna redukcja ryzyka nowotworów listwy mlecznej u kotek
Wykazano, że przeprowadzenie zabiegu przed ukończeniem przez kotki 6 miesiąca życia (czyli przed dojrzałością płciową) zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów listwy mlecznej o 91 % podczas, gdy zabieg przeprowadzony przed ukończeniem pierwszego roku (po osiągnięciu dojrzałości płciowej) niwelował zagrożenie o 86%. Oznacza, to że u kotek poddanych wczesnej kastracji ryzyko nowotworów wynosi jedynie 9%. Podczas gdy u kotek poddanych kastracji między 6-12 miesiącem życia szanse na pojawienie się guzów to 14%. Ryzyko to stopniowo rośnie z każdą kolejną rują.

Ryzyko wystąpienia nowotworów listwy mlecznej:
Przy wczesnej kastracji: 9%
Przy kastracji 6-12 miesiąc: 14%

Zapobieganie wczesnym schorzeniom narządów rodnych
Cysty jajnikowe mogą pojawić się już u kilkunastotygodniowych kotek, które jeszcze nie przechodziły cyklu rujowego. (Na zdjęciu obok widoczna prawie 1cm cysta u 14 tygodniowej kotki, podczas zabiegu wczesnej kastracji). Tego typu zmiany mogą powiększać się wraz z wiekiem, co powodować może ucisk na inne narządy i zaburzenia hormonalne. Wiązać się to może z nieustającymi rujkami płciowej lub zaburzeniami endokrynologicznymi wskutek nadmiernej produkcji hormonów przez cystę po osiągnięciu dojrzałości. Cysty jajnikowe są bolesnym schorzeniem. W przypadku nadmiernego rozrostu torbieli może dojść nawet do jej pęknięcia.

Pewne zapobieganie niechcianej ciąży
Niektóre koty mogą dojrzewać płciowo wcześniej niż się spodziewamy i odnotowywano przypadki nawet 6 miesięcznych kotek, które już były w ciąży (czyli do zapłodnienia doszło w wieku ok. 4 – 5 miesiąca). Tak młody wiek może stanowić spore zagrożenie zarówno dla zdrowia i życia kociąt, jak i dla matki, która tak naprawdę sama nadal jest jeszcze kocięciem. Ciąża w tym okresie negatywnie wpływa na organizm, który będąc w okresie wzrostu pozbawiony jest potrzebnego budulca na rzecz rozwijających się płodów. Jeśli nawet kotka donosi i urodzi kocięta, może już nie wyrównać własnych niedoborów i zaburzeń wzrostu w późniejszym okresie, co w znacznej mierze będzie rzutowało na jej zdrowie. Kocury kastrowane jako dojrzałe płciowo, jeszcze przez około miesiąc po zabiegu mogą być płodne. Jeśli zabieg przeprowadzamy przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, taki problem w ogóle ni występuje.

Eliminacja znaczenia terenu moczem
Wczesna kastracja kocurów i kotek daje większe szanse, że nie zdążą sobie wyrobić nawyku znaczenia terenu moczem. (Tak – kotki potrafią znaczyć teren tak samo często i z podobnym nieprzyjemnym zapachem jak kocury.) Czasem nawet jeśli przeprowadzono zabieg stosunkowo szybko od zaobserwowania takiego odruchu i tak nie udaje się kota tego oduczyć. Usunięcie narządów rodnych przed osiągnięciem dojrzałości płciowej znacząco ogranicza tego typu zachowanie. W przypadku kocurków opuszczających naszą hodowlę po zabiegu kastracji, z żadnym nie ma problemu, jeśli chodzi o znaczenie terenu moczem. Jeśli chodzi o unikanie niepożądanych zachowań, podobnie rzecz ma się z agresją oraz obroną terenu (większe ryzyko walk). W przypadku kastracji dorosłych (dojrzałych płciowo) kocurów, nie zaobserwowano poprawy po przeprowadzeniu zabiegu. U samców, u których zabieg miał miejsce wcześniej nadmierne zachowania agresywne nie występowały w ogóle, pojawiały się zdecydowanie rzadziej lub w znacząco mniejszym nasileniu.

Obawy dotyczące wczesnej kastracji – fakty i mity
Zaburzenia wzrostu kości – nie dotyczą kotów
U psów poddanych wczesnej kastracji w wieku 7 tygodni wykazano opóźnione kostnienie chrząstki nasadowej kości, przez co zwiększeniu uległa ich długość. W przypadku kotów obserwowano opóźnione kostnienie chrząstek nasadowych, jednak nie stwierdzono nadmiernego wzrostu kości. Dowodzi to, że zaburzenia wzrostu kości po wczesnej kastracji, nie pojawiają się u kotów. Większe predyspozycje do złamań przynasadowych kości udowych u kocurów – nie wykazano zależności
U kotów może czasami dochodzić do spontanicznych złamań w wieku 5-24 miesięcy. Podejrzewano, ze wczesna kastracja nasila ten problem i powoduje częstsze złamania przy nasadach kości udowych oraz ogniska martwicy w chrząstkach nasadowych. Jednak podobne zaburzenia stwierdzane u kotów kastrowanych w późniejszym okresie wykazywały jedynie zmniejszoną martwicę w tej okolicy. Wielkość martwicy to jedyna różnica, jednak jej rozmiar nie miał wpływu na częstotliwość złamań. W badaniach klinicznych nie wykazano korelacji wieku przeprowadzenia zabiegu z częstotliwością wystąpienia problemu, zatem przyjmuje się iż wiek do zabiegu kastracji pozostaje tutaj bez większego znaczenia.

Zapalenie zewnętrznych narządów płciowych – niepotwierdzone u kotów
U kotów poddanych zabiegowi wczesnej kastracji dochodzi do zahamowania dalszego rozwoju zewnętrznych narządów płciowych. Podejrzewano, że predysponuje je to do częstszego występowania stanów zapalnych tych struktur. Jednak w wyniku obserwacji i badań nie potwierdzono, jakoby pojawianie się problemów było nasilone po zabiegu wczesnej kastracji, w porównaniu z innymi kotami. Niedrożność cewki moczowej kocurów – wczesna kastracja nie ma wpływu
W wyniku badań nie udało się potwierdzić, że wczesna kastracja zwiększa częstotliwość tego schorzenia. Podejrzewano, że przeprowadzenie zabiegu w młodym wieku może skutkować zwężeniem cewki moczowej. Po porównaniu kotów wykastrowanych przed 24 tygodniem, kotów dojrzałych płciowo przed kastracją oraz kotów nie poddanych zabiegowi nie zaobserwowano żadnych różnic pod tym względem.

Obniżona odporność – nie dotyczy kotów
Obawiano się, że wczesne przeprowadzenie zabiegu może wpływać na układ immunologiczny kociąt. Nie stwierdzono jednak zależności pomiędzy młodym wiekiem kociąt i zachorowalnością na choroby zakaźne. Zaleca się jednak aby kastrację przeprowadzać minimum 7 dni po szczepieniu, a najlepiej odczekać 10-14 dni. W naszej hodowli zabieg zaplanowany jest zazwyczaj na około dwa tygodnie po drugim szczepieniu.

„Dziecięcy” charakter kotów po wczesnej kastracji – niepotwierdzona zależność
Niektórzy przeciwnicy wczesnej kastracji utrzymują, że koty poddane zabiegowi we wczesnym wieku zachowują „młodzieńczy” temperament i „kocięce” zachowania. Podczas badań nad tą zależnością wykazano, że zwierzęta poddane zabiegowi wczesnej kastracji i te po osiągnięciu dojrzałości płciowej, uczyły się tak samo szybko. Zatem pogląd o „niedojrzałości” psychicznej nie znalazł potwierdzenia w stanie faktycznym

Obawy dotyczące wczesnej kastracji:
Zaburzenia wzrostu kości – mogą występować u psów, jednak nie dotyczą kotów Większe predyspozycje do złamań przynasadowych kości udowych u kocurów – nie wykazano zależności z wczesną kastracją. Zapalenie zewnętrznych narządów płciowych – wczesna kastracja powoduje niedorozwój zewnętrznych narządów płciowych, jednak nie powoduje to częstszych problemów zdrowotnych. Niedrożność cewki moczowej kocurów – wczesna kastracja nie ma wpływu, średnica cewki jest taka sama u kotów niekastrowanych i kotów kastrowanych niezależnie od wieku przeprowadzenia zabiegu. Obniżona odporność – nie dotyczy kotów, jednak zaleca się zabieg minimum 7 dni (najlepiej 10-14 dni) po szczepieniu na choroby zakaźne. „Dziecięcy” charakter kotów – niepotwierdzona zależność, koty wcześnie kastrowane uczą się tak samo szybko jak inne.

Podsumowanie
Kastracja, jak każdy inny zabieg chirurgiczny wykonywany w znieczuleniu ogólnym, niesie ze sobą pewne ryzyko. Jednak dzięki odpowiednim działaniom (kwalifikacja do zabiegu, postępowanie śródoperacyjne, właściwa opieka w okresie rekonwalescencji) można je znacznie ograniczyć. Zalety wynikające z zabiegu nie tylko niosą istotne korzyści zdrowotne i w znacznym stopniu wydłużają życie konkretnego kota, ale także przyczyniają się do poprawy sytuacji kotów w ujęciu całej populacji. Negatywne następstwa kastracji są możliwe do zminimalizowania przy zaangażowaniu właściciela, odpowiednim żywieniu i regularnej kontroli stanu zdrowia. Co właściwie powinno mieć miejsce w przypadku każdego zwierzęcia niezależnie kastrowanego czy nie. Rekomendowana kastracja w młodym wieku (3 – 5 miesięcy) budzi wiele obaw, jednak nie znajdują one potwierdzenia w badaniach naukowych. Wręcz przeciwnie – wczesne przeprowadzenie zabiegu obarczone jest mniejszym ryzykiem powikłań i niesie dodatkowe korzyści dla pacjenta. Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe argumenty, zaleca się wcześniejszą kastrację kotów przeznaczanych do adopcji, a także kotów mających już swoich właścicieli (niezależnie od tego czy koty mają możliwość niekontrolowanego wychodzenia na zewnątrz). Również kocięta rasowe nieprzeznaczone do dalszej hodowli powinny opuścić ją już po zabiegu kastracji. Czasami oznacza to dla hodowcy większe koszty i konieczność nieco dłuższego przetrzymania kociaka, jednak korzyści zdrowotnych wynikających ze wczesnego zabiegu nie da się przeliczyć na pieniądze. Każdy odpowiedzialny hodowca, opiekun czy właściciel, troszczy się w ten sposób nie tylko o zdrowie swoich kotów, ale także zapobiega nieuczciwemu i nieuzasadnionemu rozmnażaniu, które odbywa się ze szkodą dla wszystkich kotów.

RELACJA:

Dziękujemy, że wczoraj byliście z nami !! :)
Średnio wydarzenie oglądało 460 osób, ale liczba ta dochodziła momentami do prawie 500 osób
Wiemy też że część z Was oglądała je później z różnych powodów – mamy nadzieję, że się Wam podobało ‼

——————————————————————————————————-

Webinar. Co Cię gryzie kotku ? Czyli przyczyny świądu u kotów.
Wydarzenie Educatsja
06.03.2021 o 18:00
Koszt: 129 zł

Dowiemy się o: alergii środowiskowej, pokarmowej, pasożytach skóry, infekcjach.
Czy domowy kanapowiec jest zagrożony inwazją pasożytów ? Grzybica, nużyca, świerzb, pchły, wszoły, kleszcze… Jak sobie z nimi radzić ?

Dr n. wet. Agnieszka Cekiera jest adiunktem w Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką Chorób Koni, Psów i Kotów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Czym się zajmuje ?
-choroby skóry i uszu psów i kotów
-alergologie
-endokrynologia

ZAPISY: LINK
Artykół Dr Agnieszki – LINK

—————————————

Świąd u kota: dlaczego mój kot się drapie i jak mu pomóc ?

Czy wiesz, że skóra jest największym narządem w organizmie ? Fascynujące, prawda ? Jest to jedyny organ, którego wygląd oraz funkcje są widoczne jak na przysłowiowej dłoni. Nie potrzeba wiele, by ocenić stan powłoki skórnej, natomiast może ona dostarczyć ogromu informacji nie tylko o sobie samej, ale też o funkcjonowaniu całego organizmu. To kopalnia wiedzy na temat jakości zdrowia naszych zwierząt, ponieważ dopóki nic niepokojącego się nie dzieje, skóra również jest bez zarzutu. Jednakże w momencie, gdy zaczyna ona chorować, należy zastanowić się, czy obserwowane symptomy przypisać wyłącznie skórze, czy też należy ich przyczyn poszukać głębiej – w zaburzonych czynnościach innych narządów i układów. Jednym z najczęściej spotykanych oraz najbardziej rzucających się w oczy oraz – niestety – najbardziej „irytujących „objawów choroby skóry jest świąd. W niniejszym artykule przybliżę zagadnienie świądu u kotów, opiszę pokrótce możliwe przyczyny jego występowania oraz nakreślę, jak możesz pomóc Twojemu drapiącemu się kotu. Zanim jednak wgłębimy się w poważne choroby, którym towarzyszy świąd, przypatrzmy się bliżej, co to w ogóle za zjawisko i jakie czynniki odpowiadają za jego powstanie.

Najczęstsze objawy świądu u kota:
- Samouszkodzenia
- Zadrapania
- Całkowita lub częściowa utrata włosów
- Wyłysienia
- Żucie różnych części ciała
- Zapalenie skóry
- Wygryzienia
- Lizanie skóry i sierści

Co to jest świąd ?
Świąd jest terminem medycznym, określającym nieprzyjemne odczucie pochodzące ze skóry, prowadzące do drapania się lub jej pocierania. Ta definicja świądu zaproponowana została w 1660 roku przez Hafenreffera i jest aktualna do dziś. Świąd jest niewątpliwie symptomem chorób skóry, ale towarzyszyć może również innym schorzeniom ogólnoustrojowym.

Z uwagi na czas trwania, wyróżnić można:
- świąd ostry (trwający krócej niż 6 tygodni),
- świąd przewlekły (trwający dłużej niż 6 tygodni).
- Świąd krótkotrwały jest mechanizmem obronnym (podobnie jak ostry ból) informującym, że w danym obszarze skóry „coś się dzieje”. Na przykład na skutek ugryzienia owada dochodzi do reakcji w postaci drapania, prowadzącej do usunięcia pasożyta z powierzchni skóry. Inną sprawą jest świąd przewlekły, który towarzyszy wielu dermatozom, a także chorobom ogólnoustrojowym i stanowi często poważny problem medyczny. Świąd może być ograniczony, dotyczący pewnego konkretnego obszaru ciała, albo uogólniony. I wreszcie świąd jest wskaźnikiem toczącego się stanu zapalnego skóry.

Dlaczego kot się drapie ?
Różnego rodzaju bodźce, pochodzące zarówno ze środowiska zewnętrznego, jak i wewnętrznego, są odbierane przez organizm za pomocą receptorów, a następnie przetwarzane na impulsy nerwowe. Receptory więc mają za zadanie dostarczenie do ośrodkowego układu nerwowego informacji o warunkach otoczenia.

W skórze występuje wiele typów receptorów:
- mechanoreceptory,
- termoreceptory,
- receptory przewodzące bodźce szkodliwe (bólowe, świądowe).
Uczucie świądu może być wywołane przez różnego rodzaju impulsy. Mogą to być bodźce mechaniczne, termiczne, elektryczne, przede wszystkim jednak chemiczne. Niegdyś zastanawiano się, czy świąd jest pewną formą odczuwania bólu, czy też zupełnie innym rodzajem doznań. Obecnie wiadome jest, że jest on różnym od bólu typem czucia powierzchownego, który jest przewodzony do ośrodkowego układu nerwowego odrębnymi drogami nerwowymi. Wiadomo również, że zarówno ból, jak i świąd mogą być wyzwalane przez te same bodźce, ale o różnym natężeniu. Receptory świądu są swoistymi, wolnymi zakończeniami nerwowymi, znajdującymi się w naskórku, w miejscu przejścia skóry właściwej w naskórek oraz w skórze właściwej. Po zadziałaniu na receptory świądu odpowiednich mediatorów, bodźce przenoszone są specjalnymi włóknami nerwowymi do grzbietowego rogu rdzenia kręgowego. Impuls dociera początkowo do ośrodków podkorowych, gdzie zostaje wygaszony lub przesłany do kory mózgu i wtedy świadomie odczuwany jako świąd wyzwala odczucie drapania. W przypadku receptorów przewodzących bodźce szkodliwe istnieje stała inhibicja (czyli hamowanie) przez receptory czuciowe; w związku z tym drapanie, pobudzając receptory dotykowe, tłumi odczuwanie świądu.

Innymi słowy – kot, drapiąc się, pobudza inne receptory, dzięki czemu hamowane jest uczucie świądu. Jest to pewnego rodzaju oszukiwanie układu nerwowego Pobudzanie zakończeń nerwowych uzależnione jest od licznych mediatorów. Znajomość mechanizmów odpowiadających za powstanie świądu jest kluczowa w późniejszej terapii przeciwświądowej. Wymienię w skrócie główne mediatory świądu, które bezpośrednio lub pośrednio wpływają na skórne receptory nerwowe.

Neuromediatory:
substancja P,
neurokinina A,
uwalniany genowo peptyd kalcytonina (calcitonin gene related peptid – CGRP),
naczynioaktywny peptyd jelitowy (Vasoactive Intestinal Peptid – VIP),
neurotensyna,
bradykininy.
Substancja P oraz VIP są neuropeptydami najbardziej świądogennymi.

———————————–

Każdy zwierzak jak i jego właściciel musi się czasami podrapać i jest to zupełnie naturalne. U naszego kota niejednokrotnie jednak zauważamy nadmierne wylizywanie, intensywne ocieranie się o różne przedmioty, a właściciele zgłaszają się do lekarza weterynarii z kotem, który w wyniku ciągłego drapania zdołał już sobie uszkodzić skórę. Jest wiele przyczyn świądu, niektóre można dostrzec gołym okiem jak np. pchły, inne wymagają wnikliwej diagnostyki. Na co zwracać uwagę i kiedy udać się na konsultację weterynaryjną?

Jakie są objawy świądu u kota ?
Objawy, które powinny nas niepokoić mogą być bardzo zróżnicowane. Początkowo możemy nie zwrócić uwagi na zwiększone domaganie się głaskania, czasami jest to niewinne turlanie się i ocieranie o nas oraz meble. Z biegiem czasu gdy świąd się nasila naszą uwagę zwykle przyciąga intensywne wylizywanie i wygryzanie, co prowadzi zwykle do podrażnienia i zaczerwienienia skóry a nawet do samookaleczenia. Jeżeli nasz kot jest skryty, bądź nie mamy wiele czasu na obserwację jego zachowań, możemy dostrzegać jedynie wyłysienia i uszkodzenia skóry. Jeżeli zmiany umiejscawiają się na głowie poza drapaniem możemy zauważyć potrząsanie głową i uszami. Każdy niepokojący objaw warto skonsultować z lekarzem weterynarii, gdyż szybka diagnoza znacznie skraca ewentualne leczenie a naszemu pupilowi pozwoli oszczędzić nieprzyjemnych objawów.

Co zrobić gdy kot się za bardzo drapie ?
Głównym skojarzeniem u właścicieli na widok drapiącego się zwierzaka jest inwazja pcheł i zaczynają od samodzielnego podania preparatu przeciwpchelnego. Z tego powodu kot zwykle dociera do gabinetu weterynaryjnego wiele dni od rozpoczęcia niepokojących objawów, gdy opiekun dochodzi do wniosku, że np. krople nie zadziałały. Niestety przyczyn świądu oraz zmian skórnych u kotów jest bardzo wiele i zwykle wymagają bardziej złożonej diagnostyki i leczenia. Zwykle zgodnie z podejrzeniami właściciela problem stanowią pasożyty zewnętrzne, jednak nie zawsze oznacza to inwazję łatwych do zwalczenia pcheł. Na skórze naszego pupila mogą żerować również wszy, a w naskórku mogą bytować niewielkie pasożyty jak świerzbowce (zależnie od gatunku zmiany ulokowane na skórze lub wewnątrz ucha) czy przedstawiciele Cheyletiella spp. W przypadku diagnostyki pasożytów ulokowanych w naskórku konieczne jest wykonanie zeskrobiny w celu zbadania jej pod mikroskopem, gdyż są niedostrzegalne gołym okiem. Jednak poza pasożytami często możemy mieć do czynienia z infekcjami skóry zwykle na tle bakteryjnym, grzybiczym bądź mieszanym. Schorzenia takie wymagają natychmiastowego leczenia, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się patogenów w obrębie skóry jak i reszty organizmu. W diagnostyce stosuje się badania mikroskopowe oraz laboratoryjne badania bakteriologiczne oraz mykologiczne w celu identyfikacji konkretnego patogenu oraz dobrania optymalnego sposobu leczenia. Nie należy podejmować leczenia na własną rękę, gdyż zwykle nie daje to większych rezultatów a może skutkować uodparnianiem się drobnoustrojów na nieprawidłowo zastosowane środki lecznicze.

Przyczyny świądu u kota
Świąd u naszego kota może być nie związany z bytowaniem niechcianych gości w obrębie jego skóry. W okresie grzewczym może być to spowodowane przesuszeniem skóry, w sytuacjach nadmiernego stresu kot może w ten sposób łagodzić swoje napięcie emocjonalne. W przypadku predyspozycji genetycznych możemy mieć do czynienia z co raz częstszym problemem jakim są alergie o różnym tle. W ich przypadku mieć do czynienia z alergicznym pchlim zapaleniem skóry (APZS), atopowym zapaleniem skóry (AZS) oraz alergią pokarmową. W przebiegu alergii pokarmowych zmiany zwykle obejmują głowę i szyję, a na samej skórze czasami występują drobne grudki. Zwykle objawy pojawiają się 2-3 tygodnie od zmiany karmy, choć nie jest to regułą, ponieważ także wieloletnie podawanie danego białka predysponuje do wystąpienia niechcianej reakcji na jego obecność. W celu identyfikacji alergenu zwykle zaleca się dietę eliminacyjną, co pozwoli usunąć dany alergen z diety naszego pupila. Przy diagnostyce AZS spowodowanego przez alergeny środowiskowe jak pyłki czy grzyby objawy zwykle występują sezonowo i występują na głowie, szyi, przedpiersiu i czasami przednich łapach. Przy AZS szczególnie pomocne są testy alergiczne umożliwiające odczulanie. W przypadku APZS zmiany są bardzo charakterystyczne i umiejscawiają się na grzbiecie w okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa. W przypadku tego schorzenia bardzo ważna jest kompleksowa ochrona przez inwazją pcheł zwykle polegająca na łączeniu ze sobą preparatów owadobójczych oraz odstraszających pchły.

Jak widać przyczyny świądu u naszych kotów mogą być proste do diagnostyki jak i bardzo złożone w ocenie przyczyny oraz ich leczeniu. Należy pamiętać aby nie bagatelizować nawet pierwszych objawów, gdyż ułatwi to lekarzowi weterynarii ocenę ich przyczyny i ułatwi oraz skróci czas leczenia.

RELACJA:

Pamiętajcie, że świąd to nie tylko drapanie !!!
Powszechny objaw świądu to również lizanie (!), ocieranie, gryzienie, żucie, trzepanie uszami, saneczkowanie… etc.
W wyniku tych “nikczemnych” czynności często dochodzi do powikłań w postaci zapalenia skóry czy uszu tła bakteryjnego oraz rozwoju drożdżycy.
Jaki mogą być przyczyny świądu?
Najczęsciej:
-choroby pasożytnicze skóry
-choroby alergiczne,
ale
świąd może towarzyszyć każdej chorobie skóry i wynikać bezpośrednio z jej przebiegu lub z obecności powikłań.
Jeśli obserwujesz podobne problemy u swojego zwierzaka koniecznie zgłoś się do swojego lekarza weterynarii !

————————————————————————————————————

Pogaduchy o Kotach – część 22.
10.03.2021 o 21:00 – 22:00

Koci senior w domu. Wyzwanie czy “łatwizna”? Jak sobie poradzić z naszym podopiecznym w starszym wieku.
Zapraszamy

Karolina Telwikas

Majka Maria Habrowska

—————————

Koci senior

Dzisiaj kilka zdań na temat kocich seniorów.
Koty mieszkające w naszych domach żyją coraz dłużej. Związane jest to z jednej strony z ciągle rozwijającą się medycyną weterynaryjną i lepszą diagnostyką naszych podopiecznych, ale i z tym, że mieszkając w domach koty nie są narażone na tak wiele niebezpieczeństw co kot wolno żyjący. Można przyjąć, że dziesięcioletni kot to koci senior. Jeśli nie cierpi na schorzenia somatyczne to taki kot jest zupełnie normalnie funkcjonującym kotem. Można jednak u niego zauważyć pewne symptomy podeszłego wieku.
Ponieważ koty dość długo ukrywają swoje złe samopoczucie, zaleca się po ukończeniu 7-8 roku życia kota wykonywanie raz do roku kontrolnych badań. Pomaga to wykryć ewentualne nieprawidłowości w kocim organizmie i podjąć leczenie, które podniesie komfort kociego życia.
Obserwujmy koty w podeszłym wieku.
Zauważymy pogarszającą się motorykę – np. kot bez problemu wskakujący kiedyś na komodę, zaczyna się z niej ześlizgiwać lub nie udaje mu się coraz więcej skoków. Staje się też mniej ruchliwy, wybiera ciepłe miejsca do spania. Z wiekiem pogarsza się także słuch i wzrok kota – może to wywołać dezorientację, a także nadmierną wokalizację naszego staruszka.

Co można zrobić ? Oprócz corocznych badań.
Zapewnijmy kotu jak najwięcej komfortu i spokoju. W domu znajdźmy takie miejsce (akceptowane przez kota), gdzie może spać nie niepokojony przez nikogo. W przypadku zaobserwowania kłopotów z motoryką – starajmy się stworzyć kotu dogodne wejścia np. krzesło postawione przy wspomnianej wcześniej komodzie stworzy „schodki” dzięki czemu kot dostanie sie tam gdzie chce. Zastanówmy się też czy stabilnie porusza się po podłodze. Panele, kafelki, gładkie powierzchnie nie sprzyjają kocim seniorom. Przyjrzyjmy się czy kot nie ma problemów z wchodzeniem do kuwety – może trzeba ją zmienić na taką o niższych ściankach, by mógł do niej swobodnie wchodzić i wychodzić. Poeksperymentujmy z zabawkami – nawet starszy kot ma zabawki, na które reaguje – czasem muszą one wydawać z siebie jakiś odgłos (szeleszczenia, grzechotania), a czasem mieć inny mocniejszy bodziec. Zapewnijmy kotu częste, lecz niewielkie dawki odpowiedniej karmy. Należy pamiętać, by karma miała dużą smakowitość i dobrą strawność, a także zawierała włókna pokarmowe, które pomogą w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego. Kot koniecznie musi pić sporo wody. Ustalmy z lekarzem weterynarii czy konieczna jest dodatkowa suplementacja kociego jedzenia, a w przypadku kłopotów z motoryką, podanie leków przeciwzapalnych.
Delikatnie czeszmy kota i pomagajmy mu w pielęgnacji futra – zdecydowania poprawia to kocie samopoczucie.
Nie narażajmy kota na niepotrzebny stres – kiedy mieszkamy z kocim seniorem, wprowadzanie do domu np. nowego zwierzęcia jest pomysłem do głębokiego przemyślenia.

RELACJA:

——————————————————————————————————–

Zapisz się na bezpłatne SZKOLENIE LIVE “Jak pokonać 5 najczęstszych problemów w wychowaniu kota ?”. Poprowadzi je Małgorzata Biegańska – Hendryk, behawiorystka i zoodietetyczka kotów. Autorka wielu książek i publikacji. Start 10.03.2021 punktualnie o godz. 19.30
Czego możesz spodziewać się po szkoleniu live ?
- Wspólnie rozwikłamy tajemnicę kociej kuwety
- Nauczysz się odczytywać potrzeby i intencje kota
- Zrozumiesz skąd biorą się kłótnie między kotami
- Dowiesz się dlaczego koty są tak wybredne
- Nauczysz się przygotowywać swojego kota na wizytę u weterynarza
Małgorzata Biegańska – Hendryk pomogła już tysiącom właścicieli kotów w Polsce. Dlatego jeśli chcesz zbudować szczerą relację ze swoim pupilem, a przede wszystkim zrozumieć dlaczego Twój kot podąża swoimi ścieżkami, koniecznie zapisz się na SZKOLENIE LIVE, które odmienieni Wasze życie
❗ UWAGA ❗
Tylko dla uczestników szkolenia mamy wyjątkowy BONUS:
PDF „5 najlepszych zabawek dla kota”
Zarezerwuj sobie 90 minut i wkrocz na wyższy poziom relacji ze swoim kotem !

Prelegentka:

MAŁGORZATA BIEGAŃSKA – HENDRYK
Technik weterynarii, zoodietetyk kotów, behawiorysta
Z kotami związana od 20 lat, wieloletnia wolontariuszka kociej fundacji, autorka książek, artykułów branżowych i szkoleń dla kocich opiekunów. Pomogła tysiącom właścicieli okiełznać swoich pupili.
Od 2019 roku opiekunka merytoryczna autorskiego kierunku studiów podyplomowych o kocim behawioryzmie.
Pracuje pod marką kocibehawioryzm.pl, dzieląc się kocimi ciekawostkami na swoim blogu i w mediach społecznościowych. Prywatnie opiekunka 4 kocich futer: neurotycznego Stefana, uroczej Buni, niesłyszącej Kiwi i lękliwego Opka.

RELACJA:

——————————————————————————————————-

Kot rasowy, kot nierasowy – czyli o akcji #NieKupujAdoptuj – czy pomaga, a może szkodzi ?
Wydarzenie Mieszko Eichelberger
11.03.2021 o 18:00

Żyjemy w spolaryzowanym społeczeństwie, społeczność kociarzy jest także pełna polaryzacji ze względu na wychodzenie, niewychodzenie kotów, ze względu na żywienie suchym, mokrym albo i surowym, na temat wpływu kota na bioróżnorodność.
Porozmawiamy sobie z opiekunem który ma kota rasowego i kota dachowego, czy kocha jednego swojego kota bardziej od drugiego, czy wyróżnia swoje koty ze względu na rasę – czy pozbyłaby się jednego kota gdyby drugi pierwszemu szkodził, i czy byłby to dachowiec czy rasowiec ?
Porozmawiamy także o sławetnej akcji #NieKupujAdoptuj i jej wpływie na środowisko kociarzy – czy jest to hasło optymalne i dobrze rozumiane i uważane w dobrej wierze czy do walki z przeciwnikiem.

Autor szkolenia: Zoopsycholog, Mieszko Eichelberger

RELACJA:

—————————————————————————————————–

Webinarium “Dysfunkcja Filmu Łzowego u Psów i Kotów – Znacznie Więcej Niż Niski Wynik Testu Schirmera”

Wydarzenie East European Society of Veterinary Ophthalmology
11.03.2021 o 20:00

Wielu z was myśli o suchym zapaleniu spojówki i rogówki (KCS) lub „zespole suchego oka” jako chorobie spowodowanej autoimmunologiczną destrukcją gruczołu łzowego, rozpoznawaną poprzez niski wynik testu Schirmera i w dużej mierze reagującą na miejscowe podawanie cyklosporyny.
Chociaż jest to niewątpliwie powszechny objaw dysfunkcji filmu łzowego, podczas tej sesji rozważymy inne przyczyny oraz aspekty tej choroby, a także jeszcze inne testy diagnostyczne i metody leczenia. A o kotach będziemy myśleć nie jako o „małych psach”. Celem spotkania będzie wprowadzenie nowego – filozoficznego i praktycznego podejścia do suchego zapalenia spojówki i rogówki w okulistyce małych zwierząt, skupionego na rozwijającej się w medycynie ludzkiej koncepcji LFU (Integrated Functional Lacrimal Unit).

Wykład będzie prowadzony w języku angielskim, tłumaczony symultanicznie na język polski.

Prelegent:

David J. Maggs, BVSc (z wyróżnieniem), DACVO. Profesor okulistyki porównawczej University of California Davis
Po ukończeniu Uniwersytetu w Melbourne w 1988, David spędził 5 lat, prowadząc praktykę mieszaną w Australii, Anglii, Szkocji i Walii. Następnie odbył staże dla małych zwierząt i koni na Colorado State University oraz uzyskał stypendium badawcze i rezydenturę w dziedzinie okulistyki porównawczej na Uniwersytecie w Missouri. Dołączył do Wydziału na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis w 2000 roku, gdzie jest jednym z 7 okulistów z pięcioma rezydentami. Jest współautorem książki Slatter’s Fundamentals of Veterinary Ophthalmology (obecnie szósta edycja). Główne zainteresowania Davida to choroby powierzchni oka oraz herpeswiroza kotów.

Koszt uczestnictwa dla członków EESVO oraz ESVO : udział bezpłatny
Koszt uczestnictwa dla uczestników niebędących członkami EESVO i ESVO : 100 zł
Rejestracja: LINK

Opłatę za webinarium należy przesłać na poniższy numer konta. Prosimy również o przesłanie potwierdzenia przelewu na adres e-mail : eesvokonferencja@gmail.com.
56 1930 1695 2500 0579 8410 0001
Bank BPS S.A. (tytułem: Konferencja okulistyczna)

W razie dodatkowych pytań prosimy o kontakt:
eesvokonferencja@gmail.com

——————————–

Łzawienie to podstawowy termin przedstawiający w sposób bardzo ogólny stan, w którym łzy z różnych powodów opuszczają worek spojówkowy, wylewając się przez brzeg powiekowy. Ze względów praktycznych należy przyjąć, że łzawienie spowodowane jest przez kilka głównych przyczyn. Pierwsza z nich to niedrożność dróg łzowych, kiedy prawidłowa ilość łez nie jest odprowadzana z oka naturalnymi drogami. Drugą przyczyną jest nadmierna produkcja łez. W tym przypadku drogi łzowe o prawidłowej drożności nie nadążają z ich odprowadzaniem i dochodzi do przekroczenia pojemności worka spojówkowego. Bardzo często bywa tak, że wyżej wymienione sytuacje występują razem u jednego pacjenta, co znacznie utrudnia proces diagnostyki i leczenia. Łzawienie jest dolegliwością często występującą u naszych czworonożnych pacjentów. Większość właścicieli psów ras miniaturowych i krótkoczaszkowych traktuje je raczej jako defekt kosmetyczny i normę u danej rasy, szczególnie gdy jest obustronne. Ciekawy jest natomiast fakt, że jeżeli ta sama sytuacja dotyczy psów średnio- lub długoczaszkowych, właściciele znacznie częściej sami zauważają niepokojące objawy i zgłaszają się po pomoc do lekarza weterynarii. Niestety wśród lekarzy weterynarii można zauważyć podobny stosunek do tego problemu. Naszym celem jest przedstawienie diagnostyki i postępowania terapeutycznego na przykładzie psa, u którego łzawienie było wypadkową kilku przyczyn.

Przyczyny występowania zespołu suchego oka u kotów i psów
Zespół suchego oka, czyli w skrócie ZSO, to choroba powierzchni gałki ocznej, która powstaje w wyniku patologii homeostazy łez. Oto najczęstsze przyczyny występowania tego schorzenia:
- brak lub niewłaściwie wykształcone gruczoły łzowe – to bardzo częste np. u psów rasy yorkshire terrier,
zaburzenia immunologiczne, które zmniejszają ilość wydzielanych łez – dotyczy zazwyczaj buldogów, mopsów i cavalierów,
- brak warstwy lipidowej oka, co przyczynia się do nadmiernego wyparowywania cieczy łzowej,
urazy w okolicach oczodołu – wywołane np. przez nosówkę, niedoczynność tarczycy lub cukrzycę,
stosowanie leków – środki farmakologiczne mogą powodować tymczasowe lub trwałe uszkodzenia gruczołów łzowych.
Koty są mniej narażone na ZSO niż psy, jednak wraz z wiekiem zwierzęcia ryzyko wystąpienia schorzenia wzrasta także u tego gatunku zwierząt.

Objawy zespołu suchego oka u zwierząt
Rozpoznanie problemów z narządem wzroku u zwierząt jest bardzo proste. Zaczerwienione, podrażnione oko, gromadzenie się wydzieliny, sklejanie powiek to najbardziej charakterystyczne objawy zespołu suchego oka.
Zwierzę cierpi i szuka sposobów na pozbycie się nieprzyjemnego uczucia, dlatego pociera oczy łapą lub trze głową np. o dywan. Mechaniczne uszkodzenia mogą pogłębić problem i doprowadzić do miejscowego uszkodzenia rogówki. Jedynym sposobem na skuteczne pozbycie się problemu jest wizyta u weterynarza-okulisty.

Jak zdiagnozować zespół suchego oka u psa lub kota ?
Im wcześniej wykryte schorzenie, tym łatwiej je wyleczyć. Trwałe uszkodzenia gruczołu łzowego są nieodwracalne i mogą prowadzić do całkowitej ślepoty. Do potwierdzenia diagnozy zespołu suchego oka, okulista-weterynarz przeprowadza:
test Schirmera,
Polega na wprowadzeniu do gałki ocznej tasiemki, która mierzy ilość wyprodukowanych łez. Prawidłowo funkcjonujące gruczoły w ciągu minuty wytwarzają około 15 mm cieczy łzowej. Mniejszy wynik świadczy o zaburzeniach w pracy narządu wzroku. Dla pewności badanie przeprowadza się na każdym oku.

nieinwazyjny czas przerwania filmu łzowego,
Umożliwia ocenę jakości i ilości filmu łzowego oraz pomiar grubości jego warstwy lipidowej.

ocena osmolarności filmu łzowego.
Pomaga ocenić skuteczność leczenia. Osmolarność filmu łzowego zazwyczaj poprawia się szybciej niż zanikają objawy chorobowe na zewnątrz.

Leczenie zespołu suchego oka
Zwierzę, które cierpi na ZSO, wymaga pomocy profesjonalisty oraz zaangażowanego właściciela. W większości przypadków leczenie jest bardzo trudne i może trwać nawet do końca życia pupila. Najczęściej podaje się:
- leki przeciwzapalne, które zapobiegają rozwojowi infekcji oraz antybiotyki, które przeciwdziałają zakażeniu bakteryjnemu. Obecnie stosuje się implanty, które stopniowo uwalniają lek do oka zwierzęcia i korzystnie wpływają na stan jego wzroku,
- parasympatykomimetyk, czyli preparat pobudzający oczy do produkcji łez oraz ułatwiający ich przepływ przez kanaliki łzowe,
- produkty łzozastępcze, które pomagają odbudować warstwę lipidową rogówki.
Należy pamiętać, że zespołowi suchego oka towarzyszą zazwyczaj inne choroby, jak np. niedoczynność tarczycy. Ogólnoustrojowe działanie może znacząco poprawić skuteczność leczenia.

RELACJA:

Kolejne szkolenie za nami tym razem były to najnowsze fakty, dotyczące diagnostyki zespołu suchego oka z profesorem z Kalifornii, dobrze znanym wszystkim okulistom – Prof. David J. Maggs jest autorem książki nazywanej „okulistyczną biblią” i znają ją wszyscy, którzy interesują się tym tematem :)

———————————————————————————————————-

Webinar- Dodatni wynik testu FiV/FeLV i co dalej
Wydarzenie SKN Chorób Zakaźnych “AnthraX”
12.02.2021 o 18:00

Serdecznie zapraszamy wszystkich na panel dyskusyjny dotyczący FiV oraz FeLV

z prof. Tadeuszem Frymusem.
Tadeusz Frymus po ukończeniu studiów weterynaryjnych rozpoczął pracę na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW jako wykładowca, naukowiec i klinicysta, nauczając chorób zakaźnych zarówno małych jak i dużych zwierząt. Od wczesnych lat 1990-tych głównym tematem jego zainteresowań klinicznych i naukowych są wirusowe choroby kotów (m. in. zakażenia FeLV, FIV, a także FIP, wścieklizna) i psów (nosówka i inne), jak i odporność poszczepienna.
Obecnie jest profesorem w Katedrze Chorób Małych Zwierząt z Kliniką SGGW. W 1995 roku utworzył tam i prowadzi do dziś specjalizacyjne Studia Podyplomowe „Choroby Psów i Kotów”. W 2005 roku został zaproszony w skład międzynarodowej grupy ekspertów od chorób kotów „European Advisory Board on Cat Diseases”, gdzie działa do dziś (www.abcdcatsvets.org). Bazując na swoich doświadczeniach klinicznych wydał w Polsce kilka podręczników dla studentów i lekarzy weterynarii na temat chorób zakaźnych psów i kotów, a także jest współautorem książki „Canine Infectious Diseases – Self-Assessment Color Review”, red.: Hartmann K., Sykes J, CRC PRESS, 2018.

Będziecie mieli okazję porozmawiać, wymienić zdania, doświadczenia i poglądy dotyczące powyższych chorób.
Zapisy ruszają 8.03 o godzienie 20:00.
Wydarzenie przeznaczone jest dla studentów Medycyny Weterynaryjnej i jest całkowicie bezpłatne.

——————————–

CO TO JEST FIV ?
FIV jest wirusem niedoboru immunologicznego kotów. Infekcja nim, podobnie jak zakażenie HIV u ludzi, pozostaje na całe życie i może upośledzać funkcje układu immunologicznego. FIV występuje na całym świecie. Rozpowszechnienie sięga około 3,0-5,5% ogółu kotów. W naszym laboratorium pośród zbadanych w ubiegłym roku zwierząt, 4,8% okazało się zakażonych.

JAK PRZENOSI SIĘ FIV ?
Ponieważ FIV przenosi się głównie przez rany kąsane, występuje najczęściej u kotów niekastrowanych powyżej piątego roku życia. Kocięta mogą zarazić się od matki podczas ciąży lub podczas laktacji.

JAKIE NASTĘPSTWA MA ZAKAŻENIE WIRUSEM FIV ?
Do infekcji FIV może dojść dużo wcześniej zanim u kota rozwiną się pierwsze wyraźne objawy kliniczne. Oznaki choroby są wcześniej bardzo dyskretne. Występuje krótkotrwała gorączka, brak apetytu i powiększenie węzłów chłonnych. Bardzo rzadko dochodzi do wystąpienia bardziej nasilonych objawów. Później koty są przez wiele miesięcy lub lat zakażone bezobjawowo. Następnie dochodzi do postępującego osłabienia układu immunologicznego i kot wykazuje pierwsze objawy choroby. Przede wszystkim w 30-50% przypadków obserwujemy zmiany w jamie ustnej. Poza tym występują zapalenie dróg oddechowych aż do zapalenia płuc. Mogą nasilać się choroby wątroby i nerek. Rany skóry spowodowane wtórnym zakażeniem bakteryjnym źle się goją. W końcowej fazie choroby dochodzi, podobnie jak w zakażeniach HIV u ludzi, do całkowitego załamania układu odpornościowego. Jednak niektóre koty mimo zakażenia nie wykazują wyraźnych objawów chorobowych i dożywają późnej starości.

CZY ISTNIEJE LECZENIE WIRUSOWEGO NIEDOBORU IMMUNOLOGICZNEGO ?
Niestety, jeśli kot raz się zarazi, nie ma możliwości eliminacji wirusa, który na stałe pozostaje w komórkach. Można próbować stosunkowo drogiej terapii przeciwwirusowymi lekami z medycyny ludzkiej przeciw HIV, które ograniczają replikację wirusa oraz wzmacniają układ odpornościowy. Można też stosować leki immunostymulujące. Jednocześnie, w razie konieczności powinno się prowadzić leczenie towarzyszących infekcji bakteryjnych i chorób narządowych. Zdrowi nosiciele FIV powinni być regularnie szczepieni i odrobaczani.

JAK DUŻE JEST RYZYKO, ŻE INNE KOTY W DOMU TEŻ ZACHORUJĄ ?
Na szczęście ryzyko zakażenia w grupie kotów trzymanych razem jest bardzo małe, ponieważ z reguły nie dochodzi już do walk dla ustalenia hierarchii. Jednak nie powinno się wprowadzać do domu nowych zwierząt, żeby uniemożliwić występowanie ran kąsanych. Koty będące w długiej fazie zakażenia latentnego, wydalają wirus w nieznacznym stopniu w ślinie, dlatego zakażenie przez miski do jedzenia jest niemożliwe.

CZY ISTNIEJE SZCZEPIENIE PRZECIWKO FIV ?
W 2002 roku wprowadzono w USA szczepionkę. Pierwsze badania wykazują jej skuteczność na około 82%. Jest to szczepionka z inaktywowanym wirusem, który stymuluje wytwarzanie przeciwciał. Szczepione koty, podobnie jak zakażone, w teście serologicznym są dodatnie. Dlatego przy testem tym nie jest możliwe odróżnienie kotów szczepionych od zakażonych.

—————————————-

CO TO JEST BIAŁACZKA (FeLV) ?
Białaczka kotów, jest chorobą wirusową wywołaną przez retrowirus FeLV. Występuje u kotów domowych na całym świecie. Najczęściej chorują osobniki młode.

CZY MÓJ KOT POZOSTANIE DO KOŃCA ŻYCIA ZARAŻONY WIRUSEM BIAŁACZKI ?
Jeśli kot zarazi się wirusem białaczki, istnieją trzy możliwości przebiegu infekcji: w większości przypadków, u około 60% zwierząt układ immunologiczny jest w stanie całkowicie usunąć wirus z organizmu i te zwierzęta nie chorują. W około jednej czwartej infekcji dochodzi niestety do śmiertelnej choroby. Trzecią możliwością jest tak zwana infekcja latentna. W tym przypadku wirus przebywa w pewnych komórkach szpiku kostnego i może pozostawać w uśpieniu często przez wiele lat, bez ujawniania się choroby. U tych kotów testy na wykrycie antygenu FeLV dają ujemne wyniki, ponieważ wirus (a więc i jego antygen) nie występuje we krwi. Niestety, stres lub inna choroba, np. zakażenie FIV może doprowadzić do reaktywacji infekcji latentnej i kot zachoruje. Ta forma infekcji prowadzi przede wszystkim do wiremii, gdy przed szczepieniem wynik testu był ujemny, a po roku dodatni.

KIEDY MA SENS SZCZEPIENIE PRZECIW BIAŁACZCE, ?
Szczepienie przeciw FeLV daje dobrą odporność. Testy stosowane do wykrywania antygenu FeLV nie wykrywają wirusa szczepionkowego. Dlatego można ustalić czy szczepiony kot jest zakażony czy nie.

CZY ISTNIEJE LECZENIE BIAŁACZKI ?
Przy nasilonych objawach białaczki leczenie w większości przypadków nie jest już możliwe. Podobnie jak w przypadku FIV, można zwalczać infekcje towarzyszące występujące z powodu osłabienia układu immunologicznego. W przypadku występowania mięsaków limfatycznych, można spróbować chemioterapii by stłumić rozwój guzów. Można zastosować koci interferonu-omega w celu ograniczenia replikacji wirusa i pobudzenia układu immunologicznego. Warto tego próbować przede wszystkim u kotów zakażonych niewykazujących objawów klinicznych.

JAK DUŻE JEST RYZYKO, ŻE INNE KOTY W DOMU TAKŻE ZACHORUJĄ ?
Ponieważ ślina kotów zakażonych FeLV jest bardzo zaraźliwa, ryzyko zarażenia jest znacznie wyższe, niż w przypadku FIV. Wszystkie pozostałe koty powinny być zbadane i w przypadku, gdy wynik testu jest ujemny, powinny być jak najszybciej zaszczepione.

KIEDY KOTY POWINNY ZOSTAĆ ZBADANE NA BIAŁACZKĘ ?
1. Nieznany jest ich status immunologiczny.
2. Nowy kot trafia do domu.
3. Chory kot, który wcześniej był ujemny, a następnie miał możliwość kontaktu z kotami zakażonymi (wolno żyjące).
4. Zdrowe zwierzę po kontakcie ze zwierzętami, u których badanie wykazało FIV lub FeLV.
5. Pożądane przed szczepieniem przeciw FeLV i FIV.

KIEDY MOGĘ WZIĄĆ DO DOMU NOWEGO KOTA ?
Retrowirusy w nieznacznym stopniu przeżywają w środowisku, z zasady wystarcza czyszczenie i dezynfekcja misek, kuwety i innych rzeczy, z których korzystało zwierzę. Przedmioty, których nie da się zdezynfekować powinny zostać usunięte.

————————————–

CO TO JEST FIP ?
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP) jest chorobą wywoływaną przez koronawirus (FCoV). Jeśli dochodzi do powstania FIP, klinicznie uwidaczniają się dwie formy: wysiękowa i bezwysiękowa. W postaci wysiękowej dochodzi do tworzenia znacznej ilości płynu w jamie brzusznej, natomiast w formie bezwysiękowej do powstawania ziarniniaków w narządach. Dotyczy to głównie wątroby i płuc, a także nerek. Takie koty wykazują niedokrwistość, żółtaczkę, wychudzenie i gorączkują.

JAK POWSTAJE FIP ?
Po infekcji koronawirusami (FCoV) najpierw namnażają się one w jelicie cienkim. Ta infekcja najczęściej przebiega bezobjawowo lub ma lekki przebieg. Stamtąd wirus może trafiać do węzłów chłonnych jelitowych oraz do różnych narządów. Czy dojdzie do wystąpienia choroby, zależy od układu immunologicznego zwierzęcia, a także od zjadliwości szczepu wirusa. Następnie dochodzi, podobnie jak w przypadku alergii, do nadmiernej reakcji ze strony układu odpornościowego, a potem występują objawy kliniczne.

JAK PRZENOSZĄ SIĘ KORONAWIRUSY ?
Koronawirusy kotów przenoszą się z zakażonym kałem i śliną. Koty zarażają się głównie dzieląc z innymi kotami miski do jedzenia i kuwety.

CZY ISTNIEJE METODA LECZENIA FIP ?
Niestety nie !

NA ILE PEWNE JEST ROZPOZNANIE FIP ?
Niestety przyżyciowo nie jest ono pewne. Jednak dzięki różnym badaniom serologicznym i molekularnym można uprawdopodobnić rozpoznanie. Podwyższone stężenie białka całkowitego w surowicy i charakterystyczny jej elektroforegram mogą dać dalsze wskazówki.

KIEDY BADANIE SEROLOGICZNE MA SENS ?
Potwierdzenie serologiczne miana przeciwciał u zdrowego zwierzęcia jest zawsze zalecane, gdy stan seronegatywny zostanie zakłócony. Także przed szczepieniem przeciw FIP sensowna jest określenie miana przeciwciał. Ich obecność mówi o tym, że kot miał kontakt z koronawirusem. U zdrowych kotów, szczególnie pochodzących z hodowli i schronisk, często występują przeciwciała w surowicy. Nie musi to oznaczać, że koty te nie zachorują na FIP. Przy podejrzeniu FIP wykazanie obecności przeciwciał anty-koronawirus jest częścią bardzo trudnego procesu diagnostycznego. W niektórych przypadkach także u chorych zwierząt występują niskie miana przeciwciał. Dochodzi tu bowiem do związania przeciwciał z wirusem, przez co nie da się ich już wykazać.

KIEDY POTWIERDZENIE OBECNOŚCI WIRUSA W KALE MA SENS ?
Badaniem PCR można wykazać obecność koronawirusa kotów w kale. W ten sposób uzyskuje się szybko i łatwo odpowiedź, które zwierzęta w stadzie wydalają wirus i w związku z tym powinny być odizolowane od pozostałych. Można zbadać zwierzęta przed zakupem lub sprzedażą, przed kryciem lub wystawami, dzięki czemu rozprzestrzenianie wirusa będzie mniejsze. W przyszłości w grupach kotów serologicznie ujemnych można będzie uzyskać pewność dzięki połączeniu badań serologicznych z badaniami kału. Rutynowo badane w naszym laboratorium próbki kału kotów okazały się być w 54% dodatnie pod względem koronawirusów. Siewstwo bez objawów klinicznych FIP jest zjawiskiem częstym. Zakażone koty mogą wydalać wirus przez ponad pół roku.

SZCZEPIENIE PRZECIWKO FIP – TAK CZY NIE ?
W szczepionce specjalny koronawirus jest wprowadzany do nosa. Dzięki temu ma powstać odporność we wrotach zakażenia, czyli tam, gdzie występuje pierwszy kontakt z koronawirusem, jednak z reguły nie pojawiają się przeciwciała we krwi. Niestety szczepienie nie daje 100% ochrony, ale zmniejsza ryzyko infekcji.

KIEDY MOGĘ WPROWADZIĆ NOWE ZWIERZĘ DO DOMU ?
Ponieważ koronawirusy w niewielkim stopniu przeżywają w środowisku, dlatego wystarcza z reguły mycie i dezynfekcja misek, kuwet oraz wszystkich używanych przez zwierzę przedmiotów. Rzeczy, których nie da się zdezynfekować powinny zostać usunięte. W wyschniętym kale wirus może przetrwać do siedmiu tygodni. W normalnych warunkach pogodowych koronawirusy przeżywają około dwa tygodnie. Później można zwykle wprowadzić nowego kota do domu.

CZY FIP JEST PROBLEMEM DOTYCZĄCYM SKUPISK KOTÓW ?
Tak. Koty żyjące w skupiskach (w hodowli lub schronisku) wykazują znacznie wyższe ryzyko (>10%) zachorowania na FIP, niż koty trzymane pojedynczo lub parami. Przyczyną tego jest fakt korzystania z tych samych misek i kuwet, co sprawia, że ryzyko infekcji jest znacznie wyższe.

RELACJA:

Jeszcze raz bardzo dziękujemy prof. Frymusowi za tak interesujący wykład !
My jesteśmy zachwyceni,

Bardzo ciekawy wykład Profesora Tadeusza Frymusa “Choroby zakaźne kotów”. Livia też bierze udział

———————————————————————————————————-

Ciągłe przebywanie w domu ma wpływ również na nasze koty, ponieważ zaburza ich rutynę i rytm dnia.
Podczas naszej kwarantanny, koty zamiast odpoczywania i snu w ciągu dnia, są cały czas w trybie czuwania.
Nieustanne czuwanie oraz ciągła obecność opiekunów mogą prowadzić do objawów stresu takich jak:
❌ pobudzenie i agresja
❌ wzmożony apetyt i pragnienie
❌ problemy z oddawaniem moczu
❌ załatwianie się poza kuwetą
❌ niszczenie przedmiotów
Pomóż swojemu kotu przejść bez problemów przez kwarantannę i zacznij podawać mu KalmVet, zanim pojawią się takie objawy. KalmVet podawany z wyprzedzeniem skutecznie łagodzi stres bez efektu otumanienia.

———————————————————————————————————

Nieprzyjemny zapach z pyszczka, ciemny osad na zębach, stan zapalny dziąseł ? Koty również zmagają się z takimi problemami
Higiena i profilaktyka kocich zębów może być sporym wyzwaniem dla wielu opiekunów kotów.
Polecamy Wam Plaque Off – preparat całkowicie naturalny, oparty na algach morskich, wspomaga redukcję bakterii w jamie ustnej, niweluje przykry zapach
i ogranicza odkładanie się płytki nazębnej.

———————————————————————————————————-

Jak skutecznie usunąć zapach moczu kota lub psa ?

Każdy opiekun psa lub kota uwielbia wszystko, co jest związane z jego pupilem: od mokrego nosa aż po koniuszek ogona. Czasami jednak w domu zdarzają się wypadki, takie jak koci lub psi mocz na kanapie czy dywanie. Zwłaszcza będąc opiekunem szczeniaka lub kociaka, warto znać sposoby na skuteczne usunięcie i neutralizację zapachu, który nierzadko ciężko wywabić. W tym artykule obalamy mity dotyczące domowych sposobów na walkę z nieprzyjemnymi zapachami oraz podpowiadamy jak sprawić, by dom z psem i kotem pachniał czystością, a nie zwierzakiem.

Jak usunąć zapach moczu domowymi sposobami – obalamy mity
Jeśli jesteś opiekunem psiego lub kociego podrostka – wiesz, jak uciążliwe może być neutralizowanie plam i zapachu moczu po Twoim pupilu. Z pewnością testowałeś już niejedno rozwiązanie, a podpowiadane domowe sposoby nie zawsze przynosiły oczekiwany efekt. Z jakimi radami możesz się spotkać i dlaczego warto zainwestować w profesjonalne neutralizatory zapachów?

- Stosowanie silnych detergentów do czyszczenia toalet lub wybielaczy – tego typu produkty zawierają substancje, które mogą być toksyczne dla Twojego zwierzaka, a także pozostałych domowników. Zdecydowanie nie stosuj ich do neutralizacji zapachu moczu z domowych powierzchni.
- Przemywanie wodą z octem – jest to połączenie naturalne, które nie powinno zaszkodzić zwierzęciu, natomiast usuwanie zapachu tą metodą jest mozolne i uciążliwe. Specyficzny zapach octu może utrzymywać się w pomieszczeniu od kilku godzin do około dwóch dni, co niekoniecznie będzie przyjemne dla Ciebie i domowników. Dodatkowo, nie ma 100% pewności, że zapach moczu zostanie całkowicie zneutralizowany.
- Stosowanie sody oczyszczonej – by skutecznie zadziałała na nieprzyjemne plamy, należy posypać nią zabrudzone miejsce lub przyrządzić papkę rozcieńczoną wodą i pozostawić na kilka godzin w miejscu zanieczyszczonym moczem (w przypadku silnych zabrudzeń – na całą noc). Pamiętaj, że soda spożyta w większych ilościach przez Twojego ciekawskiego malucha, może być dla niego toksyczna.
- Spray na cieczkę do neutralizacji zapachu z sierści – możesz spotkać się z radą, aby nieprzyjemny zapach sierści psa (np. po wytarzaniu się psa w nieczystościach) usunąć sprayem dla suczek w cieczce. Spraye tego typu maskują zapachy na kilka godzin, nie mają jednak właściwości trwale neutralizujących. Dodatkowo, zapach którym pies próbował się „zamaskować” jest na tyle silny, że tego typu produkt może być nieskuteczny.

Neutralizatory psich i kocich zapachów – czym kierować się przy wyborze odpowiedniego preparatu ?
Na rynku znajdziesz szeroką ofertę preparatów neutralizujących zapachy pozostawione przez zwierzęta, warto jednak znać różnice między poszczególnymi produktami, aby dobrać taki, który najlepiej poradzi sobie z Twoim problemem. Produkty te możemy zaklasyfikować do dwóch grup:

- Środki enzymatyczne – rozkładają substancje pochodzenia organicznego (w tym również mocz, kał, wymiociny). Do uzyskania pełnego efektu działania enzymów potrzeba czasu – w zależności od rodzaju zanieczyszczenia, może to być od kilkunastu minut, nawet do konieczności powtórzenia czynności po upływie doby. W niektórych przypadkach, aby zwiększyć skuteczność działania, zaleca się przykrycie zabrudzonego miejsca folią, która zaktywuje działanie preparatu. Neutralizatory zawierające enzymy nie powinny być stosowane w wysokich temperaturach oraz razem z domowymi środkami czystości, nie wskazane jest także stosowanie ich bezpośrednio na zwierzę.
- Neutralizatory nieenzymatyczne – są to formuły trwale wiążące cząstki nieprzyjemnego zapachu na zanieczyszczonych powierzchniach. Efekt ich działania jest szybki, prowadzi do całkowitej neutralizacji, nie maskuje zapachu. Wysokiej jakości neutralizatory nieenzymatyczne mogą być stosowane w wysokiej temperaturze i jednocześnie z domowymi środkami czystości (płyny do podłóg, proszki do prania). Tego typu neutralizator będziesz mógł użyć także bezpośrednio na zwierzę, ponieważ jest w pełni bezpieczny i nietoksyczny.

Cechy idealnego neutralizatora:
- Skuteczny – nie maskuje zapachu, lecz trwale go neutralizuje i działa natychmiast.
- Wygodny – wystarczy popsikać zanieczyszczone miejsce lub zwierzaka.
- Możliwość aplikacji na zwierzę – jeśli Twój pupil ubrudził się, czuć od niego zapach moczu lub wytarzał w nieczystościach, zastosuj miejscowo neutralizator, który dzięki nietoksycznej formule będzie całkowicie bezpieczny dla Twojego zwierzaka.
- Bezwzględnie bezpieczny – dla zwierząt, ludzi i domu.
- Szerokie spektrum zastosowania – możesz go zastosować w wielu sytuacjach, a skuteczność i szybkość działania znacznie ułatwi Ci życie.

Jeśli już wybrałeś neutralizator, który najlepiej odświeży Twój dom, pamiętaj o kilku wskazówkach, które pomogą Ci utrzymać czystość będąc opiekunem zwierzaka:

- Regularnie czyść posłanie i kocyki, na których śpi Twój pupil. Możesz wyprać je w płynie z dodatkiem koncentratu neutralizującego do prania.
- Po spacerze wycieraj psie łapki. Regularnie myj podłogi płynem z dodatkiem koncentratu neutralizującego do podłóg.
- Jeśli Twojemu zwierzakowi zdarza się załatwianie swoich potrzeb w niepożądanych miejscach, użyj neutralizatora, którym będziesz mógł spryskać zanieczyszczoną powierzchnię – dywan, pościel, podłogę lub sofę.
- Zamiast odświeżaczy powietrza wybierz neutralizator. Neutralizatory zapachów odzwierzęcych pomagają pozbyć się uporczywej woni, a nie tylko ją ukryć. Dzięki nim w domu pachnie świeżością, a produkt jest bezpieczny dla otoczenia.

Stosując się do powyższych rad, zminimalizujesz ryzyko załatwiania się w domu przez Twojego malucha. A nawet, jeśli przydarzy się domowy wypadek, dzięki pomocy skutecznego neutralizatora będziesz w stanie szybko usunąć nieprzyjemny zapach i zadbać o czystość w domu.

25/02/2021 - Informacje o najbliższych zagranicznych wystawach kotów w marcu.

WYSTAWY FIFe:
06-07/03/2021 – Russia (RU)/St-Petersburg – Two 1 day, 2 cert. – CAT-CLUB/Felis Russica
20/03/2021 – Estonia (EE)/Tallinn – One 1 day, 2 cert. – Show Drive/in – Felix
20-21/03/2021 – Netherlands (NL)/De Lier – One 1 day, 2 cert. – Felikat

WYSTAWY WCF:
http://wcf-online.de/WCF-EN

WYSTAWY TICA:
https://tica.org/events/show-calendar

Następna strona »

Nowości

Archiwum

Kontakt

Wydarzenia

Sponsorzy